Υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι στους ΟΤΑ από πρώην Δημοτικές Επιχειρήσεις που πολύ πριν τη "εφεύρεση" του ΑΣΕΠ κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον εκάστοτε Δήμο. Η βασική τους διαφορά από τους υπόλοιπους συναδέλφους του Δήμου ήταν ότι τους πλήρωνε άλλο ταμείο. Η προϋπηρεσία αυτών των υπαλλήλων ανέρχεται περίπου σε 20 χρόνια και εννοείται ότι οι περισσότεροι από αυτούς ανήκουν σε κατηγορίες ΠΕ και ΤΕ, δηλαδή με βαθμό τουλάχιστον Γ'.
Με το σύστημα που επικρατεί και "καλά κρατεί" τα τελευταία χρόνια, δηλαδή με τη μή σύνταξη νέων οργανισμών εσωτερικής υπηρεσίας (ελλείψει εσωτερικού οργανισμού υπάλληλοι ΙΔΑΧ δεν μπορούν να τοποθετηθούν σε θέσεις προϊσταμένων) αλλά και τη στάση κρίσεων από τα Υπηεσιακά Συμβούλια, οι υπάλληλοι αυτοί δεν καλύπτουν θέσεις προϊσταμένων όπως θα έπρεπε και μάλιστα βλέπουν συναδέλφους τους με χαμηλότερο βαθμό αλλά και τυπικά προσόντα να κατέχουν θέση προϊσταμένου με μια απλή απόφαση Δημάρχου.
Θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στις κρίσεις η "προϋπηρεσία" προϊσταμένων που έχει προέλθει από απόφαση Δημάρχου ή άλλου οργάνου πλην του υπηρεσιακού συμβουλίου (Αρθρο 02 1α και 1β).
Παράλληλα θεωρώ το ζήτημα που τίθεται ως προς της στοχοθεσία λανθασμένο:
όποιος έχει ασχοληθεί υπεύθυνα και σοβαρά με στοχοθεσία και δείκτες γνωρίζει ότι για τη για την κατάκτηση των στόχων απαιτούνται ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι ταυτόχρονα.
Με ποιον τρόπο θα εξασφαλίζεται στον εκάστοτε Δ/ντη ή Προϊ/νο ότι θα διαθέτει καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του τους απαιτούμενους αυτούς πόρους, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι σπεύδουν να συνταξιοδοτηθούν ή απειλούνται καθημερινά με εφεδρία αλλά και οι προϋπολογισμοί γυρνούν "κουτσουρεμένοι"?
Υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι στους ΟΤΑ από πρώην Δημοτικές Επιχειρήσεις που πολύ πριν τη "εφεύρεση" του ΑΣΕΠ κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον εκάστοτε Δήμο. Η βασική τους διαφορά από τους υπόλοιπους συναδέλφους του Δήμου ήταν ότι τους πλήρωνε άλλο ταμείο. Η προϋπηρεσία αυτών των υπαλλήλων ανέρχεται περίπου σε 20 χρόνια και εννοείται ότι οι περισσότεροι από αυτούς ανήκουν σε κατηγορίες ΠΕ και ΤΕ, δηλαδή με βαθμό τουλάχιστον Γ'. Με το σύστημα που επικρατεί και "καλά κρατεί" τα τελευταία χρόνια, δηλαδή με τη μή σύνταξη νέων οργανισμών εσωτερικής υπηρεσίας (ελλείψει εσωτερικού οργανισμού υπάλληλοι ΙΔΑΧ δεν μπορούν να τοποθετηθούν σε θέσεις προϊσταμένων) αλλά και τη στάση κρίσεων από τα Υπηεσιακά Συμβούλια, οι υπάλληλοι αυτοί δεν καλύπτουν θέσεις προϊσταμένων όπως θα έπρεπε και μάλιστα βλέπουν συναδέλφους τους με χαμηλότερο βαθμό αλλά και τυπικά προσόντα να κατέχουν θέση προϊσταμένου με μια απλή απόφαση Δημάρχου. Θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στις κρίσεις η "προϋπηρεσία" προϊσταμένων που έχει προέλθει από απόφαση Δημάρχου ή άλλου οργάνου πλην του υπηρεσιακού συμβουλίου (Αρθρο 02 1α και 1β). Παράλληλα θεωρώ το ζήτημα που τίθεται ως προς της στοχοθεσία λανθασμένο: όποιος έχει ασχοληθεί υπεύθυνα και σοβαρά με στοχοθεσία και δείκτες γνωρίζει ότι για τη για την κατάκτηση των στόχων απαιτούνται ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι ταυτόχρονα. Με ποιον τρόπο θα εξασφαλίζεται στον εκάστοτε Δ/ντη ή Προϊ/νο ότι θα διαθέτει καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του τους απαιτούμενους αυτούς πόρους, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι σπεύδουν να συνταξιοδοτηθούν ή απειλούνται καθημερινά με εφεδρία αλλά και οι προϋπολογισμοί γυρνούν "κουτσουρεμένοι"?