Όσον αφορά τη δυνατότητα επιλογής ΤΕ υπαλλήλων ισότιμα με ΠΕ υπαλλήλους σε θέσεις ευθύνης και την εφαρμογή του άρθρου 97 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων που προβλέπει περιπτώσεις εφαρμογής ή μη προήγησης κλάδων, σαφώς και έχει δίκιο ο σχολιαστής που υποβάλλει ενστάσεις για τον αποκλεισμό μεμονωμένων περιπτώσεων ΤΕ υπαλλήλων με Μεταπτυχιακούς Τίτλους (ή ακόμη και δεύτερα πτυχία) και άρα αυξημένα προσόντα.
Ωστόσο θα έπρεπε να συνυπολογιστούν τα εξής:
Οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ προσλαμβάνονται με διαφορετικές προκηρύξεις από τους υπάλληλους της κατηγορίας ΠΕ.
Παλαιότερα οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ ήταν απόφοιτοι τριετών ή ακόμη και διετών σχολών, με τις τελευταίες μάλιστα να μην αποτελούν καν Εκπαιδευτικά Ιδρύματα υπό το πνεύμα των οργανισμών των ΤΕΙ, των ΑΤΕΙ και των ΑΕΙ (π.χ. αυτοδιοίκητο).
Οι οργανισμοί αρκετών φορέων προέβλεπαν μεγαλύτερο αριθμό υπαλλήλων ΤΕ σε σχέση με υπαλλήλους ΠΕ όπου προβλέπονταν η παροχή έργου σε ίδια ή ομοειδή αντικείμενα από υπαλλήλους διαφορετικών κατηγοριών. Σε περιπτώσεις μαζικότερων προσλήψεων οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ προσλαμβάνονταν συνεπώς με σαφώς χαλαρότερα ποιοτικά κριτήρια σε σχέση με αυτούς της κατηγορίας ΠΕ. Συνήθως το σκεπτικό της πρακτικής αυτής ήταν η ανάθεση καθηκόντων εφαρμοσμένου αντικείμενου και μικρότερου απαιτούμενου χρόνου εξειδίκευσης, και σε κάθε περίπτωση καθηκόντων σαφώς μη επιτελικού χαρακτήρα στους υπαλλήλους της κατηγορίας ΤΕ, και ειδικότερα στους αποφοίτους των παλαιών τεχνικών σχολών μειωμένης διάρκειας φοίτησης.
Ο νόμος επιλογής προϊσταμένων Ν.3839/2010 δεν έκανε καμία απολύτως διάκριση στη μοριοδότηση των βασικών τίτλων σπουδών αναλόγως της διάρκειας φοίτησης για την κτήση αυτών. Έτσι πτυχία διετών ή τριετών σχολών τεχνικής κατεύθυνσης μοριοδοτούνται με τον ίδιο αριθμό μορίων με τα πτυχία των σχολών 5ετούς φοίτησης. Το σύστημα αυτό μπορεί να θεωρηθεί δίκαιο μόνο εάν υπάρχει διάκριση και προβάδισμα μεταξύ κλάδων. Αν η βούληση της πολιτείας είναι να μην υπάρχει προβάδισμα μεταξύ κατηγοριών υπαλλήλων θα πρέπει ανεξαιρέτως σε όλα τα επόμενα ΠΔ επιλογής προϊσταμένων να τεθεί διαφορετικό μέγιστο όριο μορίων ανά πτυχίο, αναλόγως της διάρκειας αυτού και να μην αποδίδονται σε όλες τις κατηγορίες πτυχίων κατά μέγιστο 250 μόρια. Επί παραδείγματι ένα πτυχίο μηχανικού πολυτεχνικής σχολής 5ετούς φοίτησης θα μπορούσε να λαμβάνει κατά μέγιστο 5*60=300 μόρια, ένα πτυχίο ΤΕΙ τριετούς φοίτησης 3*60=180 μόρια, ένα πτυχίο διετούς ΚΑΤΕΕ 2*60=120 μόρια κ.ο.κ. Το σύστημα αυτό αν και δε θα λάμβανε υπόψη τη διαφορά στο επίπεδο σπουδών, θα ήταν τουλάχιστον δικαιότερο διότι θα ελάμβανε υπόψη το περιεχόμενο των πτυχίων (διδακτικές μονάδες ή μονάδες ECTS)
Πέραν όλων των παραπάνω, η συνεισφορά όλων των υπαλλήλων του Δημοσίου ανεξαρτήτως κλάδου και κατηγορίας είναι πολύτιμη και όλα τα θέματα που προκύπτουν μπορούν να ρυθμιστούν με πνεύμα σύμπνοιας και αλληλεγγύης για τον κοινό στόχο αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών και του κύρους των Δημοσίου και των υπαλλήλων αυτού. Το σημαντικότερο όμως είναι να εφαρμόζονται κάποια στιγμή τα νέα θεσμικά πλαίσια.
Όσον αφορά τη δυνατότητα επιλογής ΤΕ υπαλλήλων ισότιμα με ΠΕ υπαλλήλους σε θέσεις ευθύνης και την εφαρμογή του άρθρου 97 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων που προβλέπει περιπτώσεις εφαρμογής ή μη προήγησης κλάδων, σαφώς και έχει δίκιο ο σχολιαστής που υποβάλλει ενστάσεις για τον αποκλεισμό μεμονωμένων περιπτώσεων ΤΕ υπαλλήλων με Μεταπτυχιακούς Τίτλους (ή ακόμη και δεύτερα πτυχία) και άρα αυξημένα προσόντα. Ωστόσο θα έπρεπε να συνυπολογιστούν τα εξής: Οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ προσλαμβάνονται με διαφορετικές προκηρύξεις από τους υπάλληλους της κατηγορίας ΠΕ. Παλαιότερα οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ ήταν απόφοιτοι τριετών ή ακόμη και διετών σχολών, με τις τελευταίες μάλιστα να μην αποτελούν καν Εκπαιδευτικά Ιδρύματα υπό το πνεύμα των οργανισμών των ΤΕΙ, των ΑΤΕΙ και των ΑΕΙ (π.χ. αυτοδιοίκητο). Οι οργανισμοί αρκετών φορέων προέβλεπαν μεγαλύτερο αριθμό υπαλλήλων ΤΕ σε σχέση με υπαλλήλους ΠΕ όπου προβλέπονταν η παροχή έργου σε ίδια ή ομοειδή αντικείμενα από υπαλλήλους διαφορετικών κατηγοριών. Σε περιπτώσεις μαζικότερων προσλήψεων οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ προσλαμβάνονταν συνεπώς με σαφώς χαλαρότερα ποιοτικά κριτήρια σε σχέση με αυτούς της κατηγορίας ΠΕ. Συνήθως το σκεπτικό της πρακτικής αυτής ήταν η ανάθεση καθηκόντων εφαρμοσμένου αντικείμενου και μικρότερου απαιτούμενου χρόνου εξειδίκευσης, και σε κάθε περίπτωση καθηκόντων σαφώς μη επιτελικού χαρακτήρα στους υπαλλήλους της κατηγορίας ΤΕ, και ειδικότερα στους αποφοίτους των παλαιών τεχνικών σχολών μειωμένης διάρκειας φοίτησης. Ο νόμος επιλογής προϊσταμένων Ν.3839/2010 δεν έκανε καμία απολύτως διάκριση στη μοριοδότηση των βασικών τίτλων σπουδών αναλόγως της διάρκειας φοίτησης για την κτήση αυτών. Έτσι πτυχία διετών ή τριετών σχολών τεχνικής κατεύθυνσης μοριοδοτούνται με τον ίδιο αριθμό μορίων με τα πτυχία των σχολών 5ετούς φοίτησης. Το σύστημα αυτό μπορεί να θεωρηθεί δίκαιο μόνο εάν υπάρχει διάκριση και προβάδισμα μεταξύ κλάδων. Αν η βούληση της πολιτείας είναι να μην υπάρχει προβάδισμα μεταξύ κατηγοριών υπαλλήλων θα πρέπει ανεξαιρέτως σε όλα τα επόμενα ΠΔ επιλογής προϊσταμένων να τεθεί διαφορετικό μέγιστο όριο μορίων ανά πτυχίο, αναλόγως της διάρκειας αυτού και να μην αποδίδονται σε όλες τις κατηγορίες πτυχίων κατά μέγιστο 250 μόρια. Επί παραδείγματι ένα πτυχίο μηχανικού πολυτεχνικής σχολής 5ετούς φοίτησης θα μπορούσε να λαμβάνει κατά μέγιστο 5*60=300 μόρια, ένα πτυχίο ΤΕΙ τριετούς φοίτησης 3*60=180 μόρια, ένα πτυχίο διετούς ΚΑΤΕΕ 2*60=120 μόρια κ.ο.κ. Το σύστημα αυτό αν και δε θα λάμβανε υπόψη τη διαφορά στο επίπεδο σπουδών, θα ήταν τουλάχιστον δικαιότερο διότι θα ελάμβανε υπόψη το περιεχόμενο των πτυχίων (διδακτικές μονάδες ή μονάδες ECTS) Πέραν όλων των παραπάνω, η συνεισφορά όλων των υπαλλήλων του Δημοσίου ανεξαρτήτως κλάδου και κατηγορίας είναι πολύτιμη και όλα τα θέματα που προκύπτουν μπορούν να ρυθμιστούν με πνεύμα σύμπνοιας και αλληλεγγύης για τον κοινό στόχο αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών και του κύρους των Δημοσίου και των υπαλλήλων αυτού. Το σημαντικότερο όμως είναι να εφαρμόζονται κάποια στιγμή τα νέα θεσμικά πλαίσια.