Το παρόν σχέδιο φιλοδοξεί να αλλάξει τα δεδομένα στην δημόσια διοίκηση όσον αφορά στην αξιολόγηση των προϊσταμένων.Όμως αυτό που θα είναι ουσιαστικό, είναι ο τρόπος κατάταξης των υποψηφίων για θέσεις ευθύνης, βάσει των πδ ή άλλων νομοθετημάτων που θα ακολουθήσουν και τα οποία ελπίζω να γίνουν σύντομα.
Με βάση όσο έχω βιώσει τη Δημόσια Διοίκηση και από την πλευρά του Υπαλλήλου και από την πλευρά του Προϊσταμένου, και παρατηρώντας την πορεία και άλλων συναδέλφων να καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης τα τελευταία 23 χρόνια, έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Θα πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη προσοχή στην μοριοδότηση των κριτηρίων.
Να δοθει σημαντική μοριοδότηση για τους ΠΕ κατόχους διδακτορικού και κατόπιν μεταπτυχιακού τίτλου και να αποκλειστούν οι ΔΕ από τις θέσεις ευθύνης. Η απλή προυπηρεσία από μόνη της, όσα χρόνια και να είναι, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπερκαλύψει την ουσία των πάνω από 10 τουλάχιστον ετών σπουδών (προ, μεταπτυχιακών, διδακτορικών) και ειδικά ως προς την τριβή με την επιστημονική εξειδίκευση.
Να δοθεί σημαντική μοριοδότηση για την επιστημονική επιπλέον δράση όπως δημοσιεύσεις, εισηγήσεις, διδακτικό έργο, εκπόνηση μελετών και προγραμμάτων κτλ.Κάνουν τη διαφορά στην επιστημονική προστιθέμενη αξία του υποψηφίου.Να δοθεί μεγάλη έμφαση στην εκπλήρωση των στόχων.
Είμαι υπέρ της συνέντευξης αλλά της ουσιαστικής και με τρόπο που να αξιολογείται σωστά το προφίλ του υποψηφίου που θα καταλάβει θέση ευθύνης.
Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε διευθυντές κουρασμένους, γερασμένους, χωρίς όραμα, χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς εξειδικευμένη γνώση,χωρίς γνώση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής, χωρίς γνώση καν αγγλικών,μόνο με ένα στυλό στο χέρι να βάζουν υπογραφή και να χρεώνουν έγγραφα.
Η δημόσια διοίκηση πλέον απαιτεί διαφορετικά δεδομένα, και πρέπει να δοθεί ώθηση σε αυτούς που αποδεδειγμένα και κατόπιν ετων σπουδών και εξειδίκευσης στους διάφορους θεματικούς τομείς έχουν να προσφέρουν σ αυτή από την πλευρά των θέσεων ευθύνης.
Ας αλλάξει πια το κατεστημένο, η συνήθεια να προβλέπονται πέντε κλασσικοί κλάδοι και ο γηραιότερος υπάλληλος, να βγαίνει πρώτος στην κατάταξη των μορίων, αλλά κάτω του μετρίου όσον αφορά στην ουσιαστική αξιολόγησή του.
Το παρόν σχέδιο φιλοδοξεί να αλλάξει τα δεδομένα στην δημόσια διοίκηση όσον αφορά στην αξιολόγηση των προϊσταμένων.Όμως αυτό που θα είναι ουσιαστικό, είναι ο τρόπος κατάταξης των υποψηφίων για θέσεις ευθύνης, βάσει των πδ ή άλλων νομοθετημάτων που θα ακολουθήσουν και τα οποία ελπίζω να γίνουν σύντομα. Με βάση όσο έχω βιώσει τη Δημόσια Διοίκηση και από την πλευρά του Υπαλλήλου και από την πλευρά του Προϊσταμένου, και παρατηρώντας την πορεία και άλλων συναδέλφων να καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης τα τελευταία 23 χρόνια, έχω να παρατηρήσω τα εξής: Θα πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη προσοχή στην μοριοδότηση των κριτηρίων. Να δοθει σημαντική μοριοδότηση για τους ΠΕ κατόχους διδακτορικού και κατόπιν μεταπτυχιακού τίτλου και να αποκλειστούν οι ΔΕ από τις θέσεις ευθύνης. Η απλή προυπηρεσία από μόνη της, όσα χρόνια και να είναι, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπερκαλύψει την ουσία των πάνω από 10 τουλάχιστον ετών σπουδών (προ, μεταπτυχιακών, διδακτορικών) και ειδικά ως προς την τριβή με την επιστημονική εξειδίκευση. Να δοθεί σημαντική μοριοδότηση για την επιστημονική επιπλέον δράση όπως δημοσιεύσεις, εισηγήσεις, διδακτικό έργο, εκπόνηση μελετών και προγραμμάτων κτλ.Κάνουν τη διαφορά στην επιστημονική προστιθέμενη αξία του υποψηφίου.Να δοθεί μεγάλη έμφαση στην εκπλήρωση των στόχων. Είμαι υπέρ της συνέντευξης αλλά της ουσιαστικής και με τρόπο που να αξιολογείται σωστά το προφίλ του υποψηφίου που θα καταλάβει θέση ευθύνης. Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε διευθυντές κουρασμένους, γερασμένους, χωρίς όραμα, χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς εξειδικευμένη γνώση,χωρίς γνώση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής, χωρίς γνώση καν αγγλικών,μόνο με ένα στυλό στο χέρι να βάζουν υπογραφή και να χρεώνουν έγγραφα. Η δημόσια διοίκηση πλέον απαιτεί διαφορετικά δεδομένα, και πρέπει να δοθεί ώθηση σε αυτούς που αποδεδειγμένα και κατόπιν ετων σπουδών και εξειδίκευσης στους διάφορους θεματικούς τομείς έχουν να προσφέρουν σ αυτή από την πλευρά των θέσεων ευθύνης. Ας αλλάξει πια το κατεστημένο, η συνήθεια να προβλέπονται πέντε κλασσικοί κλάδοι και ο γηραιότερος υπάλληλος, να βγαίνει πρώτος στην κατάταξη των μορίων, αλλά κάτω του μετρίου όσον αφορά στην ουσιαστική αξιολόγησή του.