Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ι.Α.' | 10 Μαΐου 2013, 15:13

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ας τα δούμε τα πράγματα και πιο ολιστικά: Α. "Περιγράμματα θέσης" μέσα σε 10 εργάσιμες ημέρες.... Άρα, αν όχι η απόλυτη αρπαχτή, πάντως σε 10 ημέρες τί να αναμένουμε? Από τα περιγράμματα θέσης, λοιπόν, θα προκύπτει το καθηκοντολόγιο των προϊσταμένων με βάση το οποίο θα προκηρυχθούν οι θέσεις τους. Μάλιστα, η προκήρυξη θα ορίζει και το "προσοντολόγιο" των θέσεων ευθύνης (νέα παράγραφος 4 του άρθρου 10 του ν. 4024/2011, όπως τροποποιείται με το υπό διαβούλεση άρθρο 2 παράγραφος 2.α.). Με ποια κριτήρια θα γίνει αυτό, με ποιον συντονισμό και από ποιον, το υπό διαβούλευση κείμενο δεν μας διαφωτίζει... Β. Η στοχοθεσία από συναινετική διαδικασία (ώστε να γίνεται κτήμα των υπαλλήλων του φορέα το όραμα, η στρατηγική και ο ρόλος του καθενός στην επίτευξή τους) μετατρέπεται σε διαδικασία "αποφασίζουμε και διατάζουμε" και μάλιστα θα ζητούν εφαρμογή της στρατηγικής του φορέα με ετήσιο επιχειρησιακό πρόγραμμα, χωρίς καν να λεν ποια είναι η ίδια η στρατηγική του φορέα και το μεσοπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο του οποίο θα ζητούν την εφαρμογή.... Γ. Ωμή καθαίρεση των προϊσταμένων που κρίθηκαν με τον Ν. 3839/2010 ώστε να αντικατασταθούν με την διαδικασία της αναπλήρωσης (η οποία τροποποιείται ώστε να είναι ακόμα πιο αυθαίρετη και περιγράφεται μεν ως "προσωρινή" αλλά 3 χρόνια διαρκούν παρανόμως οι σημερινές "προσωρινές" αναπληρώσεις και έχει βουήξει ο τόπος) και όχι για να γίνουν νέες κρίσεις με όποιο σύστημα, αν δεν τους αρέσει ο Ν. 3839/2010 (ας μας εξηγήσουν όμως για ποιο λόγο δεν τους αρέσει). Δ. Παραπομπή σε πδ ΟΛΟΥ του συστήματος επιλογής προϊσταμένων, της διαδικασίας, των κριτηρίων, των αρμοδίων οργάνων, της μοριοδότησης κλπ. Νομίζω είναι ασφαλής η εκτίμηση ότι τέτοιο πδ δεν πρόκειται να εκδοθεί ποτέ : Απλούστατα, αν η πολιτική ηγεσία ήθελε νέες κρίσεις με κάποιο σύστημα (το ισχύον ή άλλο) και όχι με την αναρχία των απευθείας ορισμών από τους πολιτικούς και άλλους πάτρωνες, θα το έβαζε στο νόμο. Ας κάνουμε όμως την υπόθεση ότι θα εκδοθεί: 1. Ο χρόνος επεξεργασίας στο ΣτΕ είναι περίπου 6 μήνες μ.ο. Μεσολαβούν και οι δικαστικές διακοπές του καλοκαιριού. 2. Ο υπουργός που υπογράφει το σχέδιο πδ που πάει στο ΣτΕ πρέπει να είναι ο ίδιος στη θέση του και κατά την δημοσίευσή του στο ΦΕΚ.. Άλλως, επιστρέφει για νέα υπογραφή, νέες τροποποιήσεις, παρατηρήσεις κλπ 3. Το εν λόγω πδ - και έτοιμο γραμμένο ήδη να είναι - δεν μπορεί να πάει στο ΣτΕ παρά μόνο ΑΦΟΥ δημοσιευτεί ο νόμος και η εξουσιοδοτική του πδ διάταξη. Ακόμη λοιπόν κι αν εκδοθεί, θα πηγαίνουμε για ΠΟΛΥ καιρό ακόμη με δοτούς προϊσταμένους, οι οποίοι - και άξιοι αν είναι ορισμένοι - δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζουν την απονομιμοποίηση και την χλεύη των συναδέλφων τους, λόγω της διαδικασίας με την οποία ορίστηκαν.. Και αυτούς καταδικάζετε στην χλεύη και την Διοίκηση στην αστάθεια και την ανασφάλεια δικαίου. 4. Είναι εξόχως προβληματική και για άλλους λόγους η εξουσιοδότηση για πδ: α. Πολιτικά, για πρώτη φορά τόσο κομβικό θέμα αποτελεί ζήτημα εκτός ΥΚ και μάλιστα ούτε καν τυπικού νόμου με όλα τα γνωστά που αυτό σημαίνει. Το σύστημα επιλογής προϊσταμένων δεν είναι ζήτημα ενός Υπουργού αλλά της κυβέρνησης συνολικά. Ας πάει η εκάστοτε Κυβέρνηση και οι βουλευτές που τη στηρίζουν στη Βουλή, με δημοσιότητα και με την βάσανο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας να το στηρίξουν και να το ψηφίσουν για να έχουν και το κόστος ή τα credits της επιλογής τους. Όχι να γίνει όπως γίνει και μετά το πολιτικό σύστημα συνολικά να δηλώνει - ευλόγως - άγνοια: "όχι εμείς, δεν ξέραμε τίποτα, ο Υπουργός το έκανε μόνος του". Όχι τίποτα, αλλά να μάθουμε και εμείς ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ Ν. 3839/2010 β. Νομικά, το πδ είναι διοικητική πράξη. Η πράξη ορισμού προϊσταμένου, επίσης, διοικητική πράξη και βρίσκονται τυπικά και οι 2 στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο κανόνων δικαίου (το ότι η μία είναι ατομική και η άλλη κανονιστική δεν σημαίνει ότι υπάρχει μεταξύ τους ιεραρχική σχέση - βασικά πράγματα του διοικητικού δικαίου). Όμως αποτελεί θεμελιώδη κανόνα, τον οποίο τουλάχιστον οι συνταγματολόγοι και διοικητικολόγοι γνωρίζουν, ότι ένας κανόνας δικαίου θεσπίζεται με διαδικασία, όρους και όργανα που ορίζονται από κανόνα δικαίου ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΤΥΠΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ...... (απλά: το Σύνταγμα ορίζει πώς και από ποιον ψηφίζονται οι τυπικοί νόμοι και ο τυπικός νόμος μας λέει πώς και από ποιον εκδίδονται οι διοικητικές πράξεις). Για ποιον λόγο λοιπόν, έρχεται ο κοινός νομοθέτης και εξουσιοδοτεί την κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση να προβεί σε νομικές ενέργειες οι οποίες αποτελούν αντικείμενο του νομοθέτη?? Ε. Η παράγραφος 4 μας πληροφορεί ότι οι Γεν. Δ/ντες και Δ/ντες θα υπογράφουν συμβόλαιο αποδοτικότητας για όλη τη διάρκεια της θητείας τους (πεντατία) και κατ' έτος. Σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους, σε 2 χρόνια ο Υπουργός θα μπορεί να τους παύει. Όλα καλά εδώ, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: ηγήστε κ. Υπουργέ της ελληνικής Διοίκησης και ακολούθως οι προϊστάμενοι προΐστανται της ελληνικής Διοίκησης. Η Διοίκηση αυτή είναι γνωστό ότι δεν μετρά τίποτα (δεν υπάρχουν στόχοι, δείκτες, διαδικασίες μέτρησης, ανατροφοδότησης, κουλτούρα - δεν υπάρχει τίποτα). Επίσης, είναι γνωστό ότι για να υπάρξει λογοδοσία θα πρέπει να υπάρχει και το αναγκαίο επίπεδο εξουσίας. Αυτά, έχουν εξασφαλιστεί???? Βέβαια, θα μας πείτε δικαίως ότι αυτά θα ισχύσουν για τους προϊσταμένους που θα τοποθετηθούν με βάση το ....ΠΔ! Άρα στο μεσοδιάστημα - μάλλον - θα έχουν γίνει τα παραπάνω. Δεν μας πληροφορείτε λοιπόν με βάση τον σχεδιασμό σας πόσο το υπολογίζετε αυτό? Εν κατακλείδι, το εν λόγω άρθρο δεν χρήζει αναδιατύπωσης. Χρήζει πλήρους απόσυρσης, καθώς δεν κομίζει κάτι άλλο πέραν της αυθαιρεσίας. Με την θέσπιση των νέων οργανισμών, εφαρμόστε το πάγιο σύστημα του ν. 3839/2010. Αν για κάποιο λόγο, όπως ενδεχομένως αδράνεια, το Υπουργείο δεν έχει προετοιμαστεί για την εφαρμογή του Νόμου (πράγμα το οποίο, αν συμβαίνει, θα πρέπει να εξηγηθεί και κάποιος να λογοδοτήσει για τον ύπνο του δικαίου και τις συνέπειές του) ας εφαρμοστεί το μεταβατικό σύστημα του 3839/2010 (παντού, σε Υπουργεία, ΑΔ, ΟΤΑ) και ορίστε δεσμευτικά τον εύλογο χρόνο εντός του οποίου θα πρέπει να εφαρμοστούν οι πάγιες διατάξεις του νόμου. Απλά και όμορφα. Είναι γνωστό ότι ο ν.3839/2010 δεν αρέσει σε όποιον θίγεται από την αξιοκρατία. Τολμήστε την εφαρμογή του, αν δεν θίγεστε και εσείς, θα είναι μια από τις μεγαλύτερες μεταρρύθμίσεις σας! Εάν δεν σας αρέσει, τροποποιήστε τον με νόμο και ελάτε με το θάρρος που αρμόζει σε έναν πολιτικό ηγέτη ενώπιον της Βουλής, της Διοίκησης και του λαού να το στηρίξετε, ώστε να έχετε ως τέτοιος και την ευθύνη.