Αν ΄εχεις να αλλάξεις ένα λαμπτήρα, αυτός μπορεί να είναι σ' ένα πορτατίφ, στο ταβάνι πάνω από ένα τραπέζι κοκ. Στο ερώτημα πόσοι χρειάζονται για να αλλάξει ο λαμτήρας περιγραφές του τύπου τέσσερις να περιστρέφουν το τραπέζι και ένας πέντε δεν βοηθάνε ειδικά αν υπεύθυνος είναι αυτός που είναι πάνω στο τραπέζι γιατί οι άλλοι τέσσεροι δεν έχουν κανένα λόγο τον έχουν πάνω απ' τα κεφάλια τους αφού και ένας αρκεί. Το ερώτημα είναι αν σε μια υπηρεσία ταυτόχρονα και χωρίς να απαιτείται με ειδική πρόσκληση, τα πέντε άτομα θα κάνουν αυτό που θα έκαναν στο σπίτι τους και ας εξειδικεύσουμε λόγο της ημέρας. Οικαθηγητές στα σχολεία σκίζονται για τα παιδιά του κόσμου όπως για τα δικά τους; Έκαναν αυτοκριτική απέναντι στην κοινωνία - αγωνίστηκαν να εκλείψουν τα φροντιστήρια που είναι μια μορφή κλοπής του εισοδήματος των συμπολιτών τους; Προώθησαν τους καλύτερους και ας μην ήσαν ημέτεροι.
Και αυτό ισχύει για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, δύσκολα -σπάνια ακούς να λες θέλω όλος αυτός ο κόπος των σπουδών και της δουλειάς μου να εξαργυρωθεί σε κοινωνικό πλούτο. Τουναντίον θεωρείται προσωπική επένδυση και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για άτομα και σύστημα. Αυτά που γράφω είναι θέμα πολιτισμού, και αν θέλετε να μάθετε πέρασα όλες τις άτυπες εξετάσεις που μου έβαζε ένα μέτριο σύστημα που ήθελε τρομάρα του φιλοσοφική επιβεβαίωση... κάποιοι καταλαβαίνουν τι εννοώ και πως φτάσαμε εκεί που φτάσαμε ΜΕ ΠΟΛΛΟΥς ΑΓΩΝΕΣ
Αν ΄εχεις να αλλάξεις ένα λαμπτήρα, αυτός μπορεί να είναι σ' ένα πορτατίφ, στο ταβάνι πάνω από ένα τραπέζι κοκ. Στο ερώτημα πόσοι χρειάζονται για να αλλάξει ο λαμτήρας περιγραφές του τύπου τέσσερις να περιστρέφουν το τραπέζι και ένας πέντε δεν βοηθάνε ειδικά αν υπεύθυνος είναι αυτός που είναι πάνω στο τραπέζι γιατί οι άλλοι τέσσεροι δεν έχουν κανένα λόγο τον έχουν πάνω απ' τα κεφάλια τους αφού και ένας αρκεί. Το ερώτημα είναι αν σε μια υπηρεσία ταυτόχρονα και χωρίς να απαιτείται με ειδική πρόσκληση, τα πέντε άτομα θα κάνουν αυτό που θα έκαναν στο σπίτι τους και ας εξειδικεύσουμε λόγο της ημέρας. Οικαθηγητές στα σχολεία σκίζονται για τα παιδιά του κόσμου όπως για τα δικά τους; Έκαναν αυτοκριτική απέναντι στην κοινωνία - αγωνίστηκαν να εκλείψουν τα φροντιστήρια που είναι μια μορφή κλοπής του εισοδήματος των συμπολιτών τους; Προώθησαν τους καλύτερους και ας μην ήσαν ημέτεροι. Και αυτό ισχύει για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, δύσκολα -σπάνια ακούς να λες θέλω όλος αυτός ο κόπος των σπουδών και της δουλειάς μου να εξαργυρωθεί σε κοινωνικό πλούτο. Τουναντίον θεωρείται προσωπική επένδυση και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για άτομα και σύστημα. Αυτά που γράφω είναι θέμα πολιτισμού, και αν θέλετε να μάθετε πέρασα όλες τις άτυπες εξετάσεις που μου έβαζε ένα μέτριο σύστημα που ήθελε τρομάρα του φιλοσοφική επιβεβαίωση... κάποιοι καταλαβαίνουν τι εννοώ και πως φτάσαμε εκεί που φτάσαμε ΜΕ ΠΟΛΛΟΥς ΑΓΩΝΕΣ