Στην πρόταση που έκανα στην παραγρ. 2, μετά το τελευταίο εδάφιο να προστεθεί η πρόταση: «Στην περίπτωση των δυσίατων νοσημάτων τα παραπάνω όρια διπλασιάζονται» αναφέρω και ένα παράδειγμα που γνωρίζουν καλά όλοι οι ασθενούντες με αυτοάνοσα νοσήματα. Ασθενής με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή λύκο ή σκληρόδερμα κ.λ.π., δηλ δυσίατο νόσημα, που είναι σε χρόνια θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά - ανοσορρυθμιστικά φάρμακα
(οι λεγόμενοι βιολογικοί παράγοντες) και άρα έχει τροποποιημένο ανοσοποιητικό, αν ασθενήσει με εμπύρετο ίωση δεν υπάρχει περίπτωση στην καλύτερη των περιπτώσεων να παραμείνει κλινήρης λιγώτερο από 5 ημέρες (πυρετός, κατάπτωση, αδυναμία, πόνοι αρθρώσεων κ.λ.π.) λόγω της ανασοκαταστολής που βρίσκεται. Άρα ο θεράπων ιατρός του δεν μπορεί να του γράψει 5 ημέρες αναρρωτική (το όριο του προτεινόμενου νόμου είναι 3 μέρες κάθε φορά) και άρα ο ανοσοκατασταλμένος ασθενής, άρρωστος όπως είναι με πυρετό, θα πρέπει να πάει στο Νοσοκομείο να βρεί τον Διευθυντή, άν τον βρεί, για να πάρει την άδεια των 5 ημερών. Οποία ταλαιπωρεία και η πιθανότητα να επιδεινωθεί η κατάστασή του, λόγω ανοσοκαταστολής είναι σχεδόν σίγουρο. Αποτέλεσμα και ο ασθενής δεν θα ιαθεί και από την Υπηρεσία θα λήψει πολλές περισσότερες μέρες και τον ΕΟΠΥΥ θα επιβαρύνει περισσότερο. Και μιλάμε για πολύ λίγες περιπτώσεις ασθενών με αυτοάνοσα δυσίατα νοσήματα που είναι σε διαρκή ανοσοκαταστολή - ανοσορρύθμιση. Άρα με την συμπλήρωση που προτείνω και οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς με δυσίατα νοσήματα θα ικανοποιηθούν όταν ασθενούν από απλές προσωρινές ασθένειες και το Δημόσιο θα κερδίσει από μείωση της δαπάνης από τυχόν επιπλοκές.
Στην πρόταση που έκανα στην παραγρ. 2, μετά το τελευταίο εδάφιο να προστεθεί η πρόταση: «Στην περίπτωση των δυσίατων νοσημάτων τα παραπάνω όρια διπλασιάζονται» αναφέρω και ένα παράδειγμα που γνωρίζουν καλά όλοι οι ασθενούντες με αυτοάνοσα νοσήματα. Ασθενής με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή λύκο ή σκληρόδερμα κ.λ.π., δηλ δυσίατο νόσημα, που είναι σε χρόνια θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά - ανοσορρυθμιστικά φάρμακα (οι λεγόμενοι βιολογικοί παράγοντες) και άρα έχει τροποποιημένο ανοσοποιητικό, αν ασθενήσει με εμπύρετο ίωση δεν υπάρχει περίπτωση στην καλύτερη των περιπτώσεων να παραμείνει κλινήρης λιγώτερο από 5 ημέρες (πυρετός, κατάπτωση, αδυναμία, πόνοι αρθρώσεων κ.λ.π.) λόγω της ανασοκαταστολής που βρίσκεται. Άρα ο θεράπων ιατρός του δεν μπορεί να του γράψει 5 ημέρες αναρρωτική (το όριο του προτεινόμενου νόμου είναι 3 μέρες κάθε φορά) και άρα ο ανοσοκατασταλμένος ασθενής, άρρωστος όπως είναι με πυρετό, θα πρέπει να πάει στο Νοσοκομείο να βρεί τον Διευθυντή, άν τον βρεί, για να πάρει την άδεια των 5 ημερών. Οποία ταλαιπωρεία και η πιθανότητα να επιδεινωθεί η κατάστασή του, λόγω ανοσοκαταστολής είναι σχεδόν σίγουρο. Αποτέλεσμα και ο ασθενής δεν θα ιαθεί και από την Υπηρεσία θα λήψει πολλές περισσότερες μέρες και τον ΕΟΠΥΥ θα επιβαρύνει περισσότερο. Και μιλάμε για πολύ λίγες περιπτώσεις ασθενών με αυτοάνοσα δυσίατα νοσήματα που είναι σε διαρκή ανοσοκαταστολή - ανοσορρύθμιση. Άρα με την συμπλήρωση που προτείνω και οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς με δυσίατα νοσήματα θα ικανοποιηθούν όταν ασθενούν από απλές προσωρινές ασθένειες και το Δημόσιο θα κερδίσει από μείωση της δαπάνης από τυχόν επιπλοκές.