Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι σε θέση οι Προϊστάμενοι να θέτουν ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους (αν και το management by objectives είναι σχετικά ξεπερασμένο) η υλοποίησή τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μεταξύ άλλων από τα μονομελή (Υπουργό, Γενικό ή Ειδικό Γραμματέα) ή συλλογικά όργανα διοίκησης (διοικητικά/δημοτικά συμβούλια κ.λπ.). Κατά συνέπεια πως θα κρίνεται η αποτελεσματικότητά τους; Θέματα κινητικότητας προϊσταμένων δεν μπορεί να τίθενται άνευ αίτησης των ιδίων. Προϊστάμενοι με θητεία θα συμβάλλουν στην αναβίωση του κομματικού/πελατειακού κράτους. Σε θέσεις προϊσταμένων θα πρέπει να τοποθετούνται προσωπικό κατηγορίας ΠΕ, ελλείψει ΠΕ κατηγορίας ΤΕ και ελλείψει ΤΕ κατηγορίας ΔΕ (με την υφιστάμενη κατάσταση υπάρχουν Προϊστάμενοι ακόμη και ΔΕ!!!). Δεν μπορεί να ισχύουν και τα 3 διαζευκτικά και να υπάρχει διακριτική ευχέρεια να γίνονται τοποθετήσεις αδιαφανώς και με πολιτικά ή άλλα κριτήρια, ούτε να αναδομείται κάθε 5 χρόνια η Δημόσια Διοίκηση κι από Προϊστάμενος κάποιος να υποβαθμίζεται μετά την 5ετή θητεία και να υφίσταται πιέσεις ή διωγμό. Η αρχαιότητα (τα χρόνια προϋπηρεσίας) στο Δημόσιο είναι το πλέον σημαντικό κριτήριο για την ανάδειξη προϊσταμένων. Σύμφωνα δε και με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο η τυπική, αλλά και η μη τυπική και άτυπη μάθηση (εμπειρία). Η εμπειρία είναι το πιο σημαντικό κριτήριο γιατί όσο περισσότερα χρόνια δουλεύει κάποιος στο Δημόσιο τόσο περισσότερο εμβαθύνει στη διαχείριση των θεμάτων ευθύνης του με γνώση του θεσμικού πλαισίου κι ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων. Τα ακαδημαϊκά (θεωρητικά) προσόντα (μεταπτυχιακό-διδακτορικό) πρέπει να λαμβάνονται επικουρικά υπόψη και στο βαθμό που είναι συναφή μεταξύ ομοιοβάθμων και αρχαιοτέρων στον ίδιο βαθμό. Το διδακτορικό μπορεί να είναι προαπαιτούμενο για ακαδημαϊκή καριέρα δε συνεπάγεται ωστόσο ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων και αποτελεσματική πρακτική επίλυση προβλημάτων στη Δημόσια Διοίκηση (υπάρχουν υπάλληλοι με διδακτορικά που δε γνωρίζουν να συντάξουν μια προκήρυξη, σύμβαση ή επιστολή ως δημόσιο έγγραφο). Με το 4024/2011 ήδη δόθηκε μία "ώθηση" βαθμολογική σε άπειρους νεοπροσλαμβανόμενους (κατόχους διδακτορικού και απόφοιτους ΕΣΔΔ, εξέλιξη των νεοπροσλαμβανομένων ανά 2 και 4 έτη έναντι των υπηρετούντων που υποβαθμίστηκαν βαθμολογικά και μισθολογικά),αφού κόπηκαν τα μισθολογικά κίνητρα.Με την αξιολόγηση, έτσι όπως διενεργείται, προωθούνται οι αρεστοί ή προσκείμενοι στην εκάστοτε διοίκηση και όχι οι ικανοί ή παραγωγικοί, ενώ με την προωθούμενη "κινητικότητα" έχουν βρεθεί να υπηρετούν στο στενό δημόσιο τομέα και αορίστου χρόνου από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (που δεν έχουν επιλεγεί από το ΑΣΕΠ, δεν έχουν πραγματοποιήσει εισαγωγική ή άλλη σχετική εκπαίδευση και έχουν υπηρετήσει άλλες "ευέλικτες" διαδικασίες) ακόμη και σε θέσεις προϊσταμένων.Επίσης και αυτή η μεταρρύθμιση δε λαμβάνει υπόψη της τον πολίτη.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι σε θέση οι Προϊστάμενοι να θέτουν ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους (αν και το management by objectives είναι σχετικά ξεπερασμένο) η υλοποίησή τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μεταξύ άλλων από τα μονομελή (Υπουργό, Γενικό ή Ειδικό Γραμματέα) ή συλλογικά όργανα διοίκησης (διοικητικά/δημοτικά συμβούλια κ.λπ.). Κατά συνέπεια πως θα κρίνεται η αποτελεσματικότητά τους; Θέματα κινητικότητας προϊσταμένων δεν μπορεί να τίθενται άνευ αίτησης των ιδίων. Προϊστάμενοι με θητεία θα συμβάλλουν στην αναβίωση του κομματικού/πελατειακού κράτους. Σε θέσεις προϊσταμένων θα πρέπει να τοποθετούνται προσωπικό κατηγορίας ΠΕ, ελλείψει ΠΕ κατηγορίας ΤΕ και ελλείψει ΤΕ κατηγορίας ΔΕ (με την υφιστάμενη κατάσταση υπάρχουν Προϊστάμενοι ακόμη και ΔΕ!!!). Δεν μπορεί να ισχύουν και τα 3 διαζευκτικά και να υπάρχει διακριτική ευχέρεια να γίνονται τοποθετήσεις αδιαφανώς και με πολιτικά ή άλλα κριτήρια, ούτε να αναδομείται κάθε 5 χρόνια η Δημόσια Διοίκηση κι από Προϊστάμενος κάποιος να υποβαθμίζεται μετά την 5ετή θητεία και να υφίσταται πιέσεις ή διωγμό. Η αρχαιότητα (τα χρόνια προϋπηρεσίας) στο Δημόσιο είναι το πλέον σημαντικό κριτήριο για την ανάδειξη προϊσταμένων. Σύμφωνα δε και με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο η τυπική, αλλά και η μη τυπική και άτυπη μάθηση (εμπειρία). Η εμπειρία είναι το πιο σημαντικό κριτήριο γιατί όσο περισσότερα χρόνια δουλεύει κάποιος στο Δημόσιο τόσο περισσότερο εμβαθύνει στη διαχείριση των θεμάτων ευθύνης του με γνώση του θεσμικού πλαισίου κι ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων. Τα ακαδημαϊκά (θεωρητικά) προσόντα (μεταπτυχιακό-διδακτορικό) πρέπει να λαμβάνονται επικουρικά υπόψη και στο βαθμό που είναι συναφή μεταξύ ομοιοβάθμων και αρχαιοτέρων στον ίδιο βαθμό. Το διδακτορικό μπορεί να είναι προαπαιτούμενο για ακαδημαϊκή καριέρα δε συνεπάγεται ωστόσο ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων και αποτελεσματική πρακτική επίλυση προβλημάτων στη Δημόσια Διοίκηση (υπάρχουν υπάλληλοι με διδακτορικά που δε γνωρίζουν να συντάξουν μια προκήρυξη, σύμβαση ή επιστολή ως δημόσιο έγγραφο). Με το 4024/2011 ήδη δόθηκε μία "ώθηση" βαθμολογική σε άπειρους νεοπροσλαμβανόμενους (κατόχους διδακτορικού και απόφοιτους ΕΣΔΔ, εξέλιξη των νεοπροσλαμβανομένων ανά 2 και 4 έτη έναντι των υπηρετούντων που υποβαθμίστηκαν βαθμολογικά και μισθολογικά),αφού κόπηκαν τα μισθολογικά κίνητρα.Με την αξιολόγηση, έτσι όπως διενεργείται, προωθούνται οι αρεστοί ή προσκείμενοι στην εκάστοτε διοίκηση και όχι οι ικανοί ή παραγωγικοί, ενώ με την προωθούμενη "κινητικότητα" έχουν βρεθεί να υπηρετούν στο στενό δημόσιο τομέα και αορίστου χρόνου από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (που δεν έχουν επιλεγεί από το ΑΣΕΠ, δεν έχουν πραγματοποιήσει εισαγωγική ή άλλη σχετική εκπαίδευση και έχουν υπηρετήσει άλλες "ευέλικτες" διαδικασίες) ακόμη και σε θέσεις προϊσταμένων.Επίσης και αυτή η μεταρρύθμιση δε λαμβάνει υπόψη της τον πολίτη.