Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΑ' | 14 Μαΐου 2013, 13:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1. Εκσυγχρονισμός με κατάργηση της αρχαιότητας στην κατάληψη θέσεων ευθύνης με μόνη προϋπόθεση ένα «ελάχιστο» προϋπηρεσίας, δώδεκα χρόνια όπως προτείνετε για όλες τις θέσεις. 2. Δύο έως τρία χρόνια και όχι πέντε να είναι η θητεία των Προϊσταμένων όλων των βαθμίδων της Διοίκησης. Η πενταετής θητεία είναι πολύ μακρά (οι Υπουργοί θητεύουν λιγότερο) και ευνοεί φαινόμενα διαφθοράς, συναλλαγής και εμποδίζει την ευελιξία στο δημόσιο, που είναι το ζητούμενο 2. Η προϋπηρεσία σε θέσεις ευθύνης επ’ ουδενί πρέπει να μοριοδοτείται, διότι θα διατηρηθεί το σημερινό καθεστώς, όπου οι υπηρεσίες έχουν «μόνιμους» προϊσταμένους σε παρεμφερή πόστα χωρίς καμία ανανέωση στη δυναμική της υπηρεσίας 3. Η αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων σε θέσεις ευθύνης να γίνεται με βάση τα προσόντα και την εξέλιξή τους για να εξασφαλισθεί η αξιοκρατία (απόκτηση τίτλων, συμμετοχή σε σεμινάρια, δημοσιεύσεις). Τα περί στοχοθεσίας κλπ ας μείνουν στην περιγραφή αντικειμένων και όχι στις κρίσεις προσώπων διότι θα προκύψει η επανάληψη του Δημοσίου που ξέρουμε (βλ. ευνοιοκρατία) 4. Κατάργηση της συνάφειας τίτλων σπουδών - αντικειμένου. Η λέξη «συνάφεια» πρέπει οπωσδήποτε να διαγραφεί και να ξεχαστεί στη νέα δημόσια διοίκηση, διότι θα υπάρχουν «φωτογραφίες» και αυθαίρετες κατατάξεις, καταστροφική πρακτική που εφαρμόστηκε επί μια δεκαπενταετία στις προσλήψεις του ΑΣΕΠ αποστερώντας το Δημόσιο από αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό. Επίσης, στην Ελλάδα υπάρχει η εμμονή στον εγκλωβισμό, τις απαγορεύσεις, τα στεγανά. Στο παρελθόν δήλωσε τη στενή αντίληψη του νομοθέτη, η οποία κόστισε πάρα πολύ στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Σε προηγμένες επιστημονικά χώρες η ευχέρεια στη μετακίνηση σε διαφορετικά γνωστικά πεδία υποδηλοί ευφυία και αυξημένες ικανότητες και τέτοια βιογραφικά προωθούνται ευκολότερα 5. Στις αξιολογήσεις για τις θέσεις ευθύνης πρέπει για κάποιο χρονικό διάστημα να προβλεφθεί η πριμοδότηση των πτυχίων θετικής κατεύθυνσης, διότι το ελληνικό δημόσιο στελεχειακά είναι ετεροβαρές, έχει δηλάδη στελεχωθεί από πτυχιούχους παρόμοιας κατηγορίας (νομικής, παντείου, οικονομικών σχολών, σχολής δημόσιας διοίκησης κ.τ.ό.) με αποτέλεσμα να υπάρχει μονομέρεια στην «αντίληψη» για τη δημόσια διοίκηση με ανακύκλωση του ίδιου δυσκίνητου γραφειοκρατικού μοντέλου διοίκησης. Αντίθετα, αναζήτηση υπαλλήλων από τον χώρο των θετικών επιστημών θα μπορούσαν να επιφέρουν τομές και να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα συνέβαλλαν στο ταχύτερο εκσυγχρονισμό των δομών του δημοσίου