Προφανώς με την πίεση της Τρόικας γίνονται βιαστικές κινήσεις στην κατευθυνση της μείωσης του Δημοσίου Τομέα δυστυχώς με τον πιό άτσαλο τρόπο.
Το περιεχόμενο του άρθρου 4, που αφορά την δυνατότητα κατάργησης οργανισμών και φορέων, με προτάσεις υπουργών (δηλαδή των πολιτικών οι οποίοι έφτασαν την Ελλάδα σ' αυτή την κατάσταση), χωρίς να τίθονται όροι ή κανόνες που πρέπει να πληρούνται. Δίνει δηλαδή την δυνατότητα, μέσα απο τις πέντε σειρές του άρθρου, στους υπουργούς, να μπορούν να αποφασίζουν σε παντελή κατάργηση φορέων με κοινοφελή ή μη σκοπό με αόριστα κριτήρια. Θα περίμενα να υπήρχαν περισότερες δικλείδες διαφάνειας ως προς την επιλογή των "υγειών " φορέων που θα συνεχίσουν να λειτουργούν και αυτών που θα προταθούν πρός κατάργηση, συγχώνευση κλπ.
Θα μπορούσαν να υπάρχουν κριτήρια που θα εξετάζουν:
-Την οικονομική κατάσταση του φορέα, πιθανώς υποστηριζόμενη απο μελέτη κόστους οφέλους, καθώς και το μοντέλο δοιήκησης το οποίο πολές φορές ευθύνεται για την κακή πορεία των οικονομικών (όπως π.χ. η πελατειακή λειτουργία δοτών διοικήσεων εις βάρος του φορέα).
-Το αντικείμενο λειτουργίας και η μελοντική εξυπηρέτηση του με τεκμηριωμένη ρεαλιστική μελέτη.
-Η γνώμη και η συναπόφαση των τοπικών κοινωνιών (Περιφέρεια, Δήμος, κλπ) όταν πρόκειται για φορείς των ΟΤΑ.
-Πρόβλεψη για την απασχόληση του προσωπικού στο σχήμα που θα αναλάβει την συνέχιση του αντικειμένου.
Θεωρώ οτι η αναδιοργάνωση του δημοσίου φορέα της χώρας θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσει με την θεσμοθέτηση απλούστερων διαδικασιών λειτουργίας και εκσυνχρονισμό που όμως ενώ όλοι επικαλούνται πράτουν το αντίθετο.
Τρανά παραδείγματα οι συνεχείς και επανελημένες απογραφές των συνταξιούχων, αναπήρων, νεφροπαθών κλπ. που επίβάρυναν την λειτουργία των αποδεκατισμένων Δημοσίων υπηρεσιών με τεράστιο όγκο εργασίας,χωρίς ουσιαστικά να πετύχουν τίποτε. Ενώ θα μπορούσαν όλες αυτές οι διεργασίες να γίνονται με ηλεκτρονική διασύνδεση των υπηρεσιών. πράγμα το οποίο προχωρά, άν προχωρά, με απίστευτα αργούς ρυθμούς.
Πρέπει να δοθεί βάρος στην κατεύθυνση του εκσυνχρονισμού της Δημόσιας δοιήκησης της χώρας, με χρήση ακόμη και έτοιμων μοντέλων που λειτουργούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης χωρίς να χρειάζονται πειραματισμοί "στου κασιδιάρη το κεφάλι".
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Στέφανος Θεχαρίδης
υπάλληλος ΔΕΥΑ
(ΔΕΥΑ = Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης
Φορέας που ενώ δεν επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό γιατί έχει ώς μοναδικό έσοδο τους λογαριασμούς του νερού, εντάχθηκε στις διαδικασίες των μνημονίων ώς ΝΠΙΔ των ΟΤΑ.)
Προφανώς με την πίεση της Τρόικας γίνονται βιαστικές κινήσεις στην κατευθυνση της μείωσης του Δημοσίου Τομέα δυστυχώς με τον πιό άτσαλο τρόπο. Το περιεχόμενο του άρθρου 4, που αφορά την δυνατότητα κατάργησης οργανισμών και φορέων, με προτάσεις υπουργών (δηλαδή των πολιτικών οι οποίοι έφτασαν την Ελλάδα σ' αυτή την κατάσταση), χωρίς να τίθονται όροι ή κανόνες που πρέπει να πληρούνται. Δίνει δηλαδή την δυνατότητα, μέσα απο τις πέντε σειρές του άρθρου, στους υπουργούς, να μπορούν να αποφασίζουν σε παντελή κατάργηση φορέων με κοινοφελή ή μη σκοπό με αόριστα κριτήρια. Θα περίμενα να υπήρχαν περισότερες δικλείδες διαφάνειας ως προς την επιλογή των "υγειών " φορέων που θα συνεχίσουν να λειτουργούν και αυτών που θα προταθούν πρός κατάργηση, συγχώνευση κλπ. Θα μπορούσαν να υπάρχουν κριτήρια που θα εξετάζουν: -Την οικονομική κατάσταση του φορέα, πιθανώς υποστηριζόμενη απο μελέτη κόστους οφέλους, καθώς και το μοντέλο δοιήκησης το οποίο πολές φορές ευθύνεται για την κακή πορεία των οικονομικών (όπως π.χ. η πελατειακή λειτουργία δοτών διοικήσεων εις βάρος του φορέα). -Το αντικείμενο λειτουργίας και η μελοντική εξυπηρέτηση του με τεκμηριωμένη ρεαλιστική μελέτη. -Η γνώμη και η συναπόφαση των τοπικών κοινωνιών (Περιφέρεια, Δήμος, κλπ) όταν πρόκειται για φορείς των ΟΤΑ. -Πρόβλεψη για την απασχόληση του προσωπικού στο σχήμα που θα αναλάβει την συνέχιση του αντικειμένου. Θεωρώ οτι η αναδιοργάνωση του δημοσίου φορέα της χώρας θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσει με την θεσμοθέτηση απλούστερων διαδικασιών λειτουργίας και εκσυνχρονισμό που όμως ενώ όλοι επικαλούνται πράτουν το αντίθετο. Τρανά παραδείγματα οι συνεχείς και επανελημένες απογραφές των συνταξιούχων, αναπήρων, νεφροπαθών κλπ. που επίβάρυναν την λειτουργία των αποδεκατισμένων Δημοσίων υπηρεσιών με τεράστιο όγκο εργασίας,χωρίς ουσιαστικά να πετύχουν τίποτε. Ενώ θα μπορούσαν όλες αυτές οι διεργασίες να γίνονται με ηλεκτρονική διασύνδεση των υπηρεσιών. πράγμα το οποίο προχωρά, άν προχωρά, με απίστευτα αργούς ρυθμούς. Πρέπει να δοθεί βάρος στην κατεύθυνση του εκσυνχρονισμού της Δημόσιας δοιήκησης της χώρας, με χρήση ακόμη και έτοιμων μοντέλων που λειτουργούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης χωρίς να χρειάζονται πειραματισμοί "στου κασιδιάρη το κεφάλι". Ευχαριστώ για την φιλοξενία Στέφανος Θεχαρίδης υπάλληλος ΔΕΥΑ (ΔΕΥΑ = Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης Φορέας που ενώ δεν επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό γιατί έχει ώς μοναδικό έσοδο τους λογαριασμούς του νερού, εντάχθηκε στις διαδικασίες των μνημονίων ώς ΝΠΙΔ των ΟΤΑ.)