παρ. 1 τελευταίο εδάφιο: Υπάλληλος του οποίου δεν ανανεωθεί η απόσπασή (πιθανόν και για λόγους ανεπάρκειας) με τη λήξη της θητείας του, θα επιστρέψει στην υπηρεσία του και θα καταταγεί αυτοδίκαια στο βαθμό και στο κλιμάκιο του συνολικού χρόνου υπηρεσίας του, χωρίς τον περιορισμό της ποσόστωσης. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει επιτυχώς, π.χ 4 ή 7 έτη στην Αρχή και θελήσει με αίτησή του να αποχωρήσει από αυτή (προσωπικοί - οικογενειακοί λόγοι, ανάληψη θέση ευθύνης στην υπηρεσία του, άλλη ευκαιρία απασχόλησης κ.α)πριν λήξει η θητεία του, θα επιστρέψει στην υπηρεσία του χωρίς να έχει τη δυνατότητα να καταταγεί με το ευεργέτημα του υπαλλήλου του προηγούμενου παραδείγματος, ή θα περιμένει υπομονετικά άλλα δυο χρόνια, ώστε να λάβει το ευεργέτημα.
Δεδομένου του γεγονότος οτι οι Δ/νσεις προσωπικού στέκονται πάντα στη λεπτομέρεια (και ίσως πράττουν ορθά), προτείνω την εξής αλλαγή:
"Ο χρόνος της απόσπασης λογίζεται, για κάθε συνέπεια, ως χρόνος συνεχούς και πραγματικής υπηρεσίας στην οργανική θέση του υπαλλήλου. Μετά τη λήξη της απόσπασης ή τη διακοπή αυτής μετά από αίτηση του υπαλλήλου και ανεξάρτητα από οποιοδήποτε περιορισμό, ο υπάλληλος κατατάσσεται αυτοδίκαια στο βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας του, συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου απόσπασης στην Αρχή".
παρ. 1 τελευταίο εδάφιο: Υπάλληλος του οποίου δεν ανανεωθεί η απόσπασή (πιθανόν και για λόγους ανεπάρκειας) με τη λήξη της θητείας του, θα επιστρέψει στην υπηρεσία του και θα καταταγεί αυτοδίκαια στο βαθμό και στο κλιμάκιο του συνολικού χρόνου υπηρεσίας του, χωρίς τον περιορισμό της ποσόστωσης. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει επιτυχώς, π.χ 4 ή 7 έτη στην Αρχή και θελήσει με αίτησή του να αποχωρήσει από αυτή (προσωπικοί - οικογενειακοί λόγοι, ανάληψη θέση ευθύνης στην υπηρεσία του, άλλη ευκαιρία απασχόλησης κ.α)πριν λήξει η θητεία του, θα επιστρέψει στην υπηρεσία του χωρίς να έχει τη δυνατότητα να καταταγεί με το ευεργέτημα του υπαλλήλου του προηγούμενου παραδείγματος, ή θα περιμένει υπομονετικά άλλα δυο χρόνια, ώστε να λάβει το ευεργέτημα. Δεδομένου του γεγονότος οτι οι Δ/νσεις προσωπικού στέκονται πάντα στη λεπτομέρεια (και ίσως πράττουν ορθά), προτείνω την εξής αλλαγή: "Ο χρόνος της απόσπασης λογίζεται, για κάθε συνέπεια, ως χρόνος συνεχούς και πραγματικής υπηρεσίας στην οργανική θέση του υπαλλήλου. Μετά τη λήξη της απόσπασης ή τη διακοπή αυτής μετά από αίτηση του υπαλλήλου και ανεξάρτητα από οποιοδήποτε περιορισμό, ο υπάλληλος κατατάσσεται αυτοδίκαια στο βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας του, συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου απόσπασης στην Αρχή".