Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κωστας Κωνσταντόπουλος' | 13 Ιουνίου 2013, 14:01

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Από ένα χρονικό σημείο και μετά (βασικά μετά την ένταξη στην ΕΕ) μέχρι σήμερα, η Ελλάδα αποκτά συνεχώς και συνεχώς διάφορα "Ελεγκτκά Σώματα" με σκοπό τον καλύερο έλεγχο της τηρήσης της νομιμότητας στα πλαίσια αρχών τόσο "διαμεσολάβησης" όσο και "επιθεώρησης". Αρχίσαμε από τον λεγόμενο "Συνήγορο του Πολίτη", ακολούθησε ο "Γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης", το "Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης" (προϊόν έμπνευσης του μακαρίτη Μιλτιάδη Εβερτ), το "Σώμα Επιθεωρητων Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας" (ΣΕΥΥΠ), το "Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας", το "Σώμα Επιθεωτηρών Περιβάλλοντος", η "Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνομίας" (νομίζω κάθε άλλο Σώμα Ασφαλείας απέκτησε και την δική του...). Το Σώμα Διωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), επειδή δεν "αρεσε" σε καποιους ισχυρούς "φορολογούμενους μετονωμάσθηκε από κάποιον "ρέκτη" υπουργό σε "Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων" για να ξανα-μετονομασθεί πάλι σε ΣΔΟΕ αργότερα. Υπάρχει και η Υπηρεσία Ελέγχου Διαχειρίσεως Φορέων Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΥΠΕΔΙΦΚΑ) όπως και η Αρχή Ξεπλύμματος. Από αυτά τα σώματα, άλλα είναι "ανεξάρτητες αρχές" κατά επιταγή του συντάγματος, άλλα κατ' επιταγή νόμου και άλλα είναι απλές διοικητικές υπηρεσίες-τμηματα της Κεντρικής Διοικήσεως. Ολα αυτά τα χρόνια, έχουν παράγει έργο συμαντικό μεν, αλλά ανεπαρκές για τον έλεγχο της "διαφθοράς" σε βαθμό που να ικανοποιεί τον πολίτη. Η αλληλο-επικάλυψη των δραστηριοτήτων, η έλλειψη συντονισμού, η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών, η απουσία "κουλτούρας ελέγχου" στην διοίκηση είναι μερικοί από τους λόγους. Οι συχνότατες παρεμβάσεις της πολιτικής ηγεσίας με νομοθετικές ρυθμίσεις που συνεχώς αλλάζουν το "παιχνίδι" είναι κάποιος άλλος από τους βασικούς λόγους που η δημόσια διοίκηση παραμένει αδιαφανής, ανελαστική, απο-προσανατολισμένη και αναποτελεσματική. Οι παρεμβάσεις αυτές της πολιτείας κλιμακώνονται από αλλαγές στην ονομασία, την αποστολή, την συγκρότηση, την διαδικασία στελέχωσης (βλ. Αρχη Ξεπλύμματος) και την ιεραρχική διάρθρωση των ελεγκτικών οργάνων. Κυριολεκτικά "καθε λιγο και λιγάκι" η σχετική νομοθεσία τροποιείται με αποτέλεσμα να αθροίζονται αλληλο-επικαλυπτομενες ρυθμίσεις. Ο καλύτερος τρόπος να μην παγιωθούν ποτέ ο έλεγχος ποιότητας στην δημόσια διοίκηση είναι να "θεσπίζεις" συνεχώς και συνεχώς νέας "αρχές" ελέγχου... Οταν μάλιστα με αφορμή την "ιδρυση" αυτή, καταργείς θεσμούς που ΗΔΗ δόκιμα υπάρχουν και (παρά τις αδυναμίες τους ) έχουν δουλέψει και κάνει έργο (και μάλιστα "δημοφιλές"), τότε εγείρεται και ο φόβος ότι το ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟ αποτέλεσμα (εργο που το έχουμε ξανα-δεί...) θα είναι ο αποσυντονισμός μέχρι να ξανα-στηθούν και συντονιστούν οι νέοι θεσμοί. Οταν σε κάθε ελεγκτικό σώμα η αλλαγή της ηγεσίας αναπόφευκτα συνεπάγεται μιά υποτονική φαση δραστηριότητας μέχρι του "νεου συντονισμού" υπό την νέα ηγεσία, η ανασύσταση της δομής των ελεγκτικών σωμάτων αν δεν είναι απόλυτα αναγκαία εχει αναπόφευκτο αποτέλεσμα την μείωση της ανμενόμενης απόδοσης. Χρειάζονται περισσότερο έργο και λιγώτερα "νεα πλαίσια" οι έλεγχοι...