Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βαρσαμίδης Γεώργιος' | 3 Οκτωβρίου 2013, 09:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη άδεια, η οποία είναι 1 ημέρα το δίμηνο δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο στην εργασιακή απόδοση του υπαλλήλου δεδομένου αυτός έχει όλες τις υπόλοιπες μέρες του διμήνου για να την κάνει. Δηλαδή θα πρέπει να δουλέψει τις υπόλοιπες 45 εργάσιμες ημέρες του διμήνου κατά 10 λεπτά περισσότερο ή να κάνει 10 λεπτά λιγότερο διάλειμμα. Απ' την άλλη αν ο υπάλληλος δε θέλει να κάνει δουλειά τότε και 12 ώρες την ημέρα και 7 ημέρες τη βδομάδα να τον υποχρεώσει κάποιος να δουλεύει, αυτός θα κάνει πολύ λιγότερη δουλειά από έναν που δουλεύει πενθήμερο και οχτάωρο αλλά "θέλει" να δουλέψει. Και σίγουρα δεν κάνει κανείς τον υπάλληλο να "θέλει" να δουλέψει περισσότερο, καταργώντας μια τέτοια άδεια που ο υπάλληλος χρησιμοποιούσε για να κάνει κάποιες δουλειές που συσσωρεύονταν στο δίμηνο π.χ. να πάει το αμάξι στο συνεργείο ή στο ΚΤΕΟ ή να κανει κάποια ιατρική εξέταση ή οτιδήποτε άλλο τύχαινε στον καθένα ακόμα κι αν έπαιρνε την άδεια αυτή μόνο και μόνο για να αλλάξει παραστάσεις και να ξεκουραστεί μια ημέρα στους δύο μήνες από την καθημερινή μονότονη 8ωρη εργασία μπροστά στην Η/Υ. Τέλος θέλω να τονίσω τη θετική πλευρά των χιλιάδων χαμένων, σύμφωνα με τους προτείνοντες την κατάργηση, εργατοωρών στην τόνωση της αγοράς και στην κίνηση του χρήματος και ως εκ τούτου και στις εισπράξεις του δημοσίου. Γιατί όταν ο υπάλληλος έχει άδεια θα κινηθεί και θα ξοδέψει, π.χ. θα πιει καφέ, μπορεί να πάει για φαγητό, να βγει έξω το βράδυ επειδή θα είναι ξεκούραστος εκείνη τη μέρα κ.τ.λ. Απ' την άλλη όταν ο υπάλληλος δουλεύει δεν ξοδεύει, αποταμιεύει. Μπορεί κανεις να βάλει όλους τους υπαλλήλους να δουλεύουν 12 ή 15 ώρες τη μέρα και 7 μέρες τη βδομάδα. Είναι ο καλύτερος τρόπος να παγώσεις την αγορά. Ποιος θα ξοδεύει τότε και πότε? Και τότε αντίο ανάπτυξη. Τελειώνοντας θέλω να πω ότι όταν προτείνονται κάποια μέτρα θα ήταν καλό, αυτά και οι επιπτώσεις τους αλλά και οποιαδήποτε οφέλη τους να μελετώνται διεξοδικά και πολύπλευρα. Επιπλέον καλό θα ήταν το οποιοδήποτε όφελος κάποιου μέτρου να παρουσιάζεται στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι να επιλέγεται ο δρόμος του εντυπωσιασμού που δεν αντανακλά την πραγματικότητα, π.χ. χιλιάδες εργατοώρες θα εξοικονομηθούν όταν στην πραγματικότητα το όφελος θα είναι μηδαμινό αλλά οι παράπλευρες απώλειες πολύ σημαντικότερες.