Θα ήθελα να επισημάνω ότι για να χορηγηθεί μηχανογραφική άδεια σε υπάλληλο χρειάζεται η ενυπόγραφη έγκριση των προϊσταμένων του. Επομένως, στο δημόσιο, όπου ένας προϊστάμενος δεν διαθέτειάλλα κίνητρα (π.χ. οικονομικά) προκειμένου να παρακινήσει τους υπαλλήλους του, η χορήγηση της συγκεκριμένης άδειας στο χρόνο που αιτείται ο ενδιαφερόμενος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο. Σημειώνεται ότι αυτά διδάσκονται σε σεμινάρια εκπαίδευσης προϊσταμένων που πραγματοποιούνται από το ΕΚΔΔΑ. Εάν πραγματικά μας ενδιαφέρει η ουσία (να γίνει το δημόσιο περισσότερο αποτελεσματικό και αποδοτικό στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα) και όχι μόνο οι εντυπώσεις περιμένω να υποδειχθούν τρόποι παρακίνησης υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα, όταν ένα-ένα τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους οι προϊστάμενοι καταργούνται και μένει σιγά σιγά μόνο η εσωτερική παρακίνηση των υπαλλήλων – βλ. φιλότιμο – που και αυτό βάλλεται από παντού. Αν δε φροντίσουμε να εκπαιδεύσουμε τους δημόσιους λειτουργούς να κάνουν σωστή χρήση των εργαλείων που έχουν στα χέρια τους, να ανταμείψουμε την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα και να δημιουργήσουμε έναν ευγενή ανταγωνισμό προς το βέλτιστο, το συγκεκριμένο μέτρο (όπως και άλλα)δεν νομίζω ότι θα συνεισφέρει στη βελτίωση του δημόσιου τομέα.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι για να χορηγηθεί μηχανογραφική άδεια σε υπάλληλο χρειάζεται η ενυπόγραφη έγκριση των προϊσταμένων του. Επομένως, στο δημόσιο, όπου ένας προϊστάμενος δεν διαθέτειάλλα κίνητρα (π.χ. οικονομικά) προκειμένου να παρακινήσει τους υπαλλήλους του, η χορήγηση της συγκεκριμένης άδειας στο χρόνο που αιτείται ο ενδιαφερόμενος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο. Σημειώνεται ότι αυτά διδάσκονται σε σεμινάρια εκπαίδευσης προϊσταμένων που πραγματοποιούνται από το ΕΚΔΔΑ. Εάν πραγματικά μας ενδιαφέρει η ουσία (να γίνει το δημόσιο περισσότερο αποτελεσματικό και αποδοτικό στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα) και όχι μόνο οι εντυπώσεις περιμένω να υποδειχθούν τρόποι παρακίνησης υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα, όταν ένα-ένα τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους οι προϊστάμενοι καταργούνται και μένει σιγά σιγά μόνο η εσωτερική παρακίνηση των υπαλλήλων – βλ. φιλότιμο – που και αυτό βάλλεται από παντού. Αν δε φροντίσουμε να εκπαιδεύσουμε τους δημόσιους λειτουργούς να κάνουν σωστή χρήση των εργαλείων που έχουν στα χέρια τους, να ανταμείψουμε την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα και να δημιουργήσουμε έναν ευγενή ανταγωνισμό προς το βέλτιστο, το συγκεκριμένο μέτρο (όπως και άλλα)δεν νομίζω ότι θα συνεισφέρει στη βελτίωση του δημόσιου τομέα.