Η ουσία του προβλήματος δε βρίσκεται στο αν παίρνουμε ή όχι μια επιπλέον μέρα άδειας κάθε δίμηνο. Εννοείται βέβαια πως κάθε δυνατότητα άδειας είναι ευπρόσδεκτη και μια καλή ευκαιρία για διάλειμμα από τη ρουτίνα αλλά θεωρώ πως δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό θέμα μας.
Το ζήτημα είναι ότι ως δημόσιοι υπάλληλοι κάθε μέρα χάνουμε ένα ακόμα κίνητρο για να ερχόμαστε με κέφι στο χώρο εργασίας, να προσπαθούμε να καινοτομούμε ή να βρίσκουμε τρόπους αύξησης της παραγωγικότητάς μας, να βελτιώνουμε τις διαδικασίες που ακολουθούνται, να παίρνουμε πρωτοβουλίες, να μην απογοητευόμαστε για τις συνθήκες εργασίας και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της δουλειάς. Προφανώς και υπάρχουν περιπτώσεις που γίνεται κατάχρηση των δικαιωμάτων μας είτε η κατάχρηση αυτή αφορά σε άδειες είτε σε ωράριο. Ωστόσο, τόσα χρόνια που υποτίθεται ότι γίνεται προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες στο Δημόσιο, όσοι βρισκόμαστε μέσα, έχουμε καμία ένδειξη εξυγίανσης;
Όλα προς το χειρότερο βαδίζουν. Όσοι βαριόταν πριν και έκαναν διεκπεραιωτική δουλειά, εξακολουθούν να κάνουν το ίδιο και όσοι είχαν περισσότερη όρεξη για προσφορά και δημιουργία, απλώς τη χάνουν. Και από την άλλη, η γραφειοκρατία έχει αυξηθεί τρομερά, τουλάχιστον στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αυτά και άλλα τόσα ζητήματα μας απασχολούν και δυσχεραίνουν το έργο μας. Και όμως δεν έχουμε βήμα να εκφράσουμε όσα θα θέλαμε να αλλάξουν στο Δημόσιο και να καταθέσουμε και εμείς τις προτάσεις μας. Γιατί; Γιατί πρέπει οι όποιες προσπάθειες κάνουμε για να αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες μας, να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο, να εκσυγχρονίσουμε κάποιες διαδικασίες να σκοντάφτουν είτε στη γραφειοκρατία είτε στο γραφείο των ανωτέρων μας;
Νομίζω πως όλα αυτά θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο. Καλή η άδεια μηχανογράφησης και για πολλούς - και για μένα προσωπικά - αναγκαία αλλά τα προβλήματά μας δεν ξεκινούν ούτε τελειώνουν στη διατήρηση ή την κατάργησή της.
Η ουσία του προβλήματος δε βρίσκεται στο αν παίρνουμε ή όχι μια επιπλέον μέρα άδειας κάθε δίμηνο. Εννοείται βέβαια πως κάθε δυνατότητα άδειας είναι ευπρόσδεκτη και μια καλή ευκαιρία για διάλειμμα από τη ρουτίνα αλλά θεωρώ πως δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό θέμα μας. Το ζήτημα είναι ότι ως δημόσιοι υπάλληλοι κάθε μέρα χάνουμε ένα ακόμα κίνητρο για να ερχόμαστε με κέφι στο χώρο εργασίας, να προσπαθούμε να καινοτομούμε ή να βρίσκουμε τρόπους αύξησης της παραγωγικότητάς μας, να βελτιώνουμε τις διαδικασίες που ακολουθούνται, να παίρνουμε πρωτοβουλίες, να μην απογοητευόμαστε για τις συνθήκες εργασίας και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της δουλειάς. Προφανώς και υπάρχουν περιπτώσεις που γίνεται κατάχρηση των δικαιωμάτων μας είτε η κατάχρηση αυτή αφορά σε άδειες είτε σε ωράριο. Ωστόσο, τόσα χρόνια που υποτίθεται ότι γίνεται προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες στο Δημόσιο, όσοι βρισκόμαστε μέσα, έχουμε καμία ένδειξη εξυγίανσης; Όλα προς το χειρότερο βαδίζουν. Όσοι βαριόταν πριν και έκαναν διεκπεραιωτική δουλειά, εξακολουθούν να κάνουν το ίδιο και όσοι είχαν περισσότερη όρεξη για προσφορά και δημιουργία, απλώς τη χάνουν. Και από την άλλη, η γραφειοκρατία έχει αυξηθεί τρομερά, τουλάχιστον στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτά και άλλα τόσα ζητήματα μας απασχολούν και δυσχεραίνουν το έργο μας. Και όμως δεν έχουμε βήμα να εκφράσουμε όσα θα θέλαμε να αλλάξουν στο Δημόσιο και να καταθέσουμε και εμείς τις προτάσεις μας. Γιατί; Γιατί πρέπει οι όποιες προσπάθειες κάνουμε για να αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες μας, να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο, να εκσυγχρονίσουμε κάποιες διαδικασίες να σκοντάφτουν είτε στη γραφειοκρατία είτε στο γραφείο των ανωτέρων μας; Νομίζω πως όλα αυτά θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο. Καλή η άδεια μηχανογράφησης και για πολλούς - και για μένα προσωπικά - αναγκαία αλλά τα προβλήματά μας δεν ξεκινούν ούτε τελειώνουν στη διατήρηση ή την κατάργησή της.