Η δυνατότητα 4 ημερών αναρρωτικής άδειας με υπεύθυνη δήλωση (2+2 ημέρες) αφενός δεν είναι παράλογη και αφετέρου δεν υπάρχουν ενδείξεις συστηματικής κατάχρησής της (πλην ενδεχομένως μεμονωμένων περιπτώσεων που όμως θα μπορούσαν να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν με το ισχύον καθεστώς).
Αντίθετα, η κατάργηση της δυνατότητας έχει αρνητικές συνέπειες που - μεταξύ άλλων - περιλαμβάνουν:
(1) Αυξημένη πιθανότητα να επιστρέψει ο υπάλληλος στην εργασία του και να μεταδόσει το νόσημα στους συναδέλφους ή τους εξυπερετούμενους πολίτες στην Υπηρεσία του (ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τον συνωστισμό και τον κακό εξαερισμό που συχνά υπάρχει στα γραφεία).
(2) Αυξημένο βάρος για τις Δ/νσεις Διοικητικού που πρέπει να συλλέγουν και να ελέγχουν περισσότερα δικαιολογητικά.
(3) Οικονομική και χρονική επιβάρυνση του ασθενή (και γενικότερα αύξηση της ταλαιπωρίας αυτού).
(4) Επιβάρυνση του συστήματος υγείας (και πιθανή αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης), εφόσον οι ασθενείς θα υποχρεούνται να επισκέπτονται γιατρό.
Όλα τα παραπάνω τελικά οδηγούν σε μεγαλύτερη απώλεια παραγωγικών ωρών και αυξημένο κόστος λειτουργίας για το Δημόσιο, συνολικά, σε σχέση με το ισχύον σύστημα.
Η δυνατότητα 4 ημερών αναρρωτικής άδειας με υπεύθυνη δήλωση (2+2 ημέρες) αφενός δεν είναι παράλογη και αφετέρου δεν υπάρχουν ενδείξεις συστηματικής κατάχρησής της (πλην ενδεχομένως μεμονωμένων περιπτώσεων που όμως θα μπορούσαν να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν με το ισχύον καθεστώς). Αντίθετα, η κατάργηση της δυνατότητας έχει αρνητικές συνέπειες που - μεταξύ άλλων - περιλαμβάνουν: (1) Αυξημένη πιθανότητα να επιστρέψει ο υπάλληλος στην εργασία του και να μεταδόσει το νόσημα στους συναδέλφους ή τους εξυπερετούμενους πολίτες στην Υπηρεσία του (ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τον συνωστισμό και τον κακό εξαερισμό που συχνά υπάρχει στα γραφεία). (2) Αυξημένο βάρος για τις Δ/νσεις Διοικητικού που πρέπει να συλλέγουν και να ελέγχουν περισσότερα δικαιολογητικά. (3) Οικονομική και χρονική επιβάρυνση του ασθενή (και γενικότερα αύξηση της ταλαιπωρίας αυτού). (4) Επιβάρυνση του συστήματος υγείας (και πιθανή αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης), εφόσον οι ασθενείς θα υποχρεούνται να επισκέπτονται γιατρό. Όλα τα παραπάνω τελικά οδηγούν σε μεγαλύτερη απώλεια παραγωγικών ωρών και αυξημένο κόστος λειτουργίας για το Δημόσιο, συνολικά, σε σχέση με το ισχύον σύστημα.