Συμφωνώ μέχρι κεραίας με τον Ιωάννη Αναγνωτόπουλο που γράφει:
6. Η παράγραφος 4 του άρθρου 4 του ν.3861/2010 (ΦΕΚ Α/112), αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ του κειμένου που αναρτήθηκε και του κειμένου της πράξης, ισχύει το τελευταίο. Με ευθύνη του προσώπου ή οργάνου που έχει εκδώσει την πράξη γίνονται αμελλητί οι αναγκαίες διορθώσεις στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στο δικτυακό τόπο.»
Απαράδεκτη τροποποίηση. Η δύναμη του συστήματος έγκειται στην ισχύ της αναρτημένης πράξης. Αν αλλάξει όπως προτείνεται, η Διαύγεια αποκτά τυπικό και γραφειοκρατικό χαρακτήρα που εύκολα θα παρακαμφθεί.
«2. Με εξαίρεση τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου, οι λοιπές πράξεις του άρθρου 2 ισχύουν από την ανάρτηση τους στο Διαδίκτυο κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις ή στις ίδιες τις πράξεις».
Και πως διαφυλάσσεται πως κάθε πράξη δεν θα μπορεί να αυτοεξαιρείται; Απαράδεκτη τροποποίηση επίσης.
Συμφωνώ μέχρι κεραίας με τον Ιωάννη Αναγνωτόπουλο που γράφει: 6. Η παράγραφος 4 του άρθρου 4 του ν.3861/2010 (ΦΕΚ Α/112), αντικαθίσταται ως εξής: «4. Εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ του κειμένου που αναρτήθηκε και του κειμένου της πράξης, ισχύει το τελευταίο. Με ευθύνη του προσώπου ή οργάνου που έχει εκδώσει την πράξη γίνονται αμελλητί οι αναγκαίες διορθώσεις στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στο δικτυακό τόπο.» Απαράδεκτη τροποποίηση. Η δύναμη του συστήματος έγκειται στην ισχύ της αναρτημένης πράξης. Αν αλλάξει όπως προτείνεται, η Διαύγεια αποκτά τυπικό και γραφειοκρατικό χαρακτήρα που εύκολα θα παρακαμφθεί. «2. Με εξαίρεση τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου, οι λοιπές πράξεις του άρθρου 2 ισχύουν από την ανάρτηση τους στο Διαδίκτυο κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις ή στις ίδιες τις πράξεις». Και πως διαφυλάσσεται πως κάθε πράξη δεν θα μπορεί να αυτοεξαιρείται; Απαράδεκτη τροποποίηση επίσης.