Η μη έγκαιρη ανάρτηση απόφασης θα επιτρέψει εκ νέου στις υπηρεσίες να κινήσουν διαδικασίες προμήθειας υπηρεσιών ή υλικών χωρίς να έχει γίνει ο τελικός έλεγχος νομιμότητας, διαθέσιμου υπολοίπου στον αντίστοιχο κωδικό του προϋπολογισμού και λοιπά, αλλά μόνο με προφορική εντολή του επικεφαλής αιρετού που θα το έπραττε χωρίς το άγχος της δημόσιας λογοδοσίας. Όποιο «λάθος» προέκυπτε στο κουβάρι της ελληνικής γραφειοκρατίας δεν θα είχε έναν ένοχο, αλλά την κρίση, τη γραφειοκρατία, την παρεξήγηση, την ασυνεννοησία, και λοιπά. Χωρίς τη Δι@ύγεια, οι ευθύνες χάνονται στην «κολοκυθιά».
Με την έγκαιρη ανάρτηση στη Δι@ύγεια, προτού ξεκινήσει οιαδήποτε ενέργεια που γεννάει οικονομικές ή άλλες υποχρεώσεις, η πράξη έχει συγκεκριμένο υπεύθυνο. Σε περίπτωση έκνομης ενέργειας ο τελικός υπογράφων και οι προϊστάμενοι που εισηγήθηκαν θετικά, είναι υπόλογοι. Έτσι, καθίσταται εκ των πραγμάτων μια δυναμική όπου οι υπηρεσίες ελέγχουν τον αιρετό και αντίστροφα. Αυτό πέτυχε το πρόγραμμα, και χθες παραλίγο να ακυρωθεί.
Χωρίς σαφή υπεύθυνο για μία έκνομη δαπάνη, αφού την απορρίψει το Ελεγκτικό Συμβούλιο, ο προμηθευτής θα ενθαρρυνθεί από την υπηρεσία να κινηθεί δικαστικά και (συνηγορούσης της υπηρεσίας) θα πληρωθεί ως γενόμενο έργο με δικαστική απόφαση. Δυστυχώς, χωρίς διοικητικά μέτρα σε συνέχεια της εκδίκασης, αφού το δικαστήριο θα έχει γίνει μόνο για την προσφυγή του προμηθευτή και όχι για την υπόθεση συνολικά.
Σε περίπτωση «άτυπης (προφορικής) ανάληψης υποχρέωσης» καθ’ υπέρβαση του προϋπολογισμού, η διοίκηση ή το διοικητικό συμβούλιο θα εξαναγκαστεί να δεχτεί την αναθεώρηση του προϋπολογισμού, αφού η όποια ένσταση θα οδηγούσε σε νομικές περιπέτειες που ούτε θέλει, ούτε καταλαβαίνει συνήθως ένα ΔΣ αιρετών. Ακόμα κι αν τελικά επεδίωκε κάποιος τη σύγκρουση εντός του ΔΣ, είναι τέτοιοι οι χρόνοι εκδίκασης που, συνδυαζόμενοι με το αβέβαιο της έκβασης, λειτουργούν αποτρεπτικά.
Περιττό να πει κανείς ότι αν υπήρχε η Δι@ύγεια στο άμεσο παρελθόν, δεν θα υπήρχαν Golden Boys/Girls με πενταψήφιες μηνιαίες αποδοχές. Εκτός, αν επιτρεπόταν να αναρτάς άλλο ποσό χωρίς προβλεπόμενη ποινή, αφού το χαρτί που έχεις στο συρτάρι σου ‒το πρωτότυπο‒ υπερισχύει νομικά του αναρτημένου. Το συγκεκριμένο ήταν ασαφές στη διατύπωσή του στον αρχικό νόμο, και δυστυχώς διατηρρείται, κι ας είχε εφαρμοστεί σωστά στην πράξη.
Οπότε, ένας αιρετός θα μπορεί εφεξής να αποφασίσει εν κρυπτώ μια αμφιλεγόμενη δαπάνη σήμερα, να την αφήσει σε εκκρεμότητα όσον αφορά τη Δι@ύγεια μέχρι να ξεχαστεί, και να την αναρτήσει τότε αναγράφοντας ακόμα και λάθος ποσό. Αν το ανακαλύψει κάποιος και το δημοσιοποιήσει (πώς άραγε;) η μόνη απάντηση θα ειναι «μας συγχωρείτε, λάθος». Αν αυτό είναι “πασοκικής προέλευσης κριτική” (σύμφωνα με τις απόψεις του υπουργού στα σημερινά Νέα), τότε η κατάργηση της Δι@γειας τίνος προέλευσης είναι;
Η λύση είναι απλή: «Πρωτότυπο» έγγραφο να θεωρείται μόνο αυτό που φέρει αριθμό ΑΔΑ (πρωτόκολλο ανάρτησης στο Δι@ύγεια). Όποια πληρωμή, υποχρέωση, διοικητική μεταβολή και λοιπά, να είναι νόμιμη μόνο βάσει αυτού και κανενός άλλου εγγράφου. Στην πράξη αυτό γινόταν, παρά την κακή διατύπωση στην αντίστοιχη παράγραφο του αρχικού νόμου. Να γίνει η διευκρίνηση με την τροπολογία, αλλά να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση ‒όχι την αντίστροφη. Αυτό θα σημάνει επίσης ότι δεν θα μπαίνουν πλέον «περιλήψεις» που ουδείς καταλαβαίνει τι αφορούν, ενισχύοντας έτσι τη λογοδοσία και τη διαφάνεια και αποκλείοντας κάθε περίπτωση «λάθους» με οικονομικές αλλά όχι νομικές συνέπειες για τον υπεύθυνο. Απλό δεν είναι;
ΥΓ: Όποιος πρότεινε τη συγκεκριμένη τροπολογία στον υπουργό πρέπει να απομακρυνθεί, είτε επειδή δεν ήξερε το πρακτικό αποτέλεσμα της εισήγησής του, είτε γιατί ήξερε (οπότε τα πράγματα είναι μάλλον χειρότερα). Εκτός αν δεν είναι στον εισηγητή το πρόβλημα.
Η μη έγκαιρη ανάρτηση απόφασης θα επιτρέψει εκ νέου στις υπηρεσίες να κινήσουν διαδικασίες προμήθειας υπηρεσιών ή υλικών χωρίς να έχει γίνει ο τελικός έλεγχος νομιμότητας, διαθέσιμου υπολοίπου στον αντίστοιχο κωδικό του προϋπολογισμού και λοιπά, αλλά μόνο με προφορική εντολή του επικεφαλής αιρετού που θα το έπραττε χωρίς το άγχος της δημόσιας λογοδοσίας. Όποιο «λάθος» προέκυπτε στο κουβάρι της ελληνικής γραφειοκρατίας δεν θα είχε έναν ένοχο, αλλά την κρίση, τη γραφειοκρατία, την παρεξήγηση, την ασυνεννοησία, και λοιπά. Χωρίς τη Δι@ύγεια, οι ευθύνες χάνονται στην «κολοκυθιά». Με την έγκαιρη ανάρτηση στη Δι@ύγεια, προτού ξεκινήσει οιαδήποτε ενέργεια που γεννάει οικονομικές ή άλλες υποχρεώσεις, η πράξη έχει συγκεκριμένο υπεύθυνο. Σε περίπτωση έκνομης ενέργειας ο τελικός υπογράφων και οι προϊστάμενοι που εισηγήθηκαν θετικά, είναι υπόλογοι. Έτσι, καθίσταται εκ των πραγμάτων μια δυναμική όπου οι υπηρεσίες ελέγχουν τον αιρετό και αντίστροφα. Αυτό πέτυχε το πρόγραμμα, και χθες παραλίγο να ακυρωθεί. Χωρίς σαφή υπεύθυνο για μία έκνομη δαπάνη, αφού την απορρίψει το Ελεγκτικό Συμβούλιο, ο προμηθευτής θα ενθαρρυνθεί από την υπηρεσία να κινηθεί δικαστικά και (συνηγορούσης της υπηρεσίας) θα πληρωθεί ως γενόμενο έργο με δικαστική απόφαση. Δυστυχώς, χωρίς διοικητικά μέτρα σε συνέχεια της εκδίκασης, αφού το δικαστήριο θα έχει γίνει μόνο για την προσφυγή του προμηθευτή και όχι για την υπόθεση συνολικά. Σε περίπτωση «άτυπης (προφορικής) ανάληψης υποχρέωσης» καθ’ υπέρβαση του προϋπολογισμού, η διοίκηση ή το διοικητικό συμβούλιο θα εξαναγκαστεί να δεχτεί την αναθεώρηση του προϋπολογισμού, αφού η όποια ένσταση θα οδηγούσε σε νομικές περιπέτειες που ούτε θέλει, ούτε καταλαβαίνει συνήθως ένα ΔΣ αιρετών. Ακόμα κι αν τελικά επεδίωκε κάποιος τη σύγκρουση εντός του ΔΣ, είναι τέτοιοι οι χρόνοι εκδίκασης που, συνδυαζόμενοι με το αβέβαιο της έκβασης, λειτουργούν αποτρεπτικά. Περιττό να πει κανείς ότι αν υπήρχε η Δι@ύγεια στο άμεσο παρελθόν, δεν θα υπήρχαν Golden Boys/Girls με πενταψήφιες μηνιαίες αποδοχές. Εκτός, αν επιτρεπόταν να αναρτάς άλλο ποσό χωρίς προβλεπόμενη ποινή, αφού το χαρτί που έχεις στο συρτάρι σου ‒το πρωτότυπο‒ υπερισχύει νομικά του αναρτημένου. Το συγκεκριμένο ήταν ασαφές στη διατύπωσή του στον αρχικό νόμο, και δυστυχώς διατηρρείται, κι ας είχε εφαρμοστεί σωστά στην πράξη. Οπότε, ένας αιρετός θα μπορεί εφεξής να αποφασίσει εν κρυπτώ μια αμφιλεγόμενη δαπάνη σήμερα, να την αφήσει σε εκκρεμότητα όσον αφορά τη Δι@ύγεια μέχρι να ξεχαστεί, και να την αναρτήσει τότε αναγράφοντας ακόμα και λάθος ποσό. Αν το ανακαλύψει κάποιος και το δημοσιοποιήσει (πώς άραγε;) η μόνη απάντηση θα ειναι «μας συγχωρείτε, λάθος». Αν αυτό είναι “πασοκικής προέλευσης κριτική” (σύμφωνα με τις απόψεις του υπουργού στα σημερινά Νέα), τότε η κατάργηση της Δι@γειας τίνος προέλευσης είναι; Η λύση είναι απλή: «Πρωτότυπο» έγγραφο να θεωρείται μόνο αυτό που φέρει αριθμό ΑΔΑ (πρωτόκολλο ανάρτησης στο Δι@ύγεια). Όποια πληρωμή, υποχρέωση, διοικητική μεταβολή και λοιπά, να είναι νόμιμη μόνο βάσει αυτού και κανενός άλλου εγγράφου. Στην πράξη αυτό γινόταν, παρά την κακή διατύπωση στην αντίστοιχη παράγραφο του αρχικού νόμου. Να γίνει η διευκρίνηση με την τροπολογία, αλλά να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση ‒όχι την αντίστροφη. Αυτό θα σημάνει επίσης ότι δεν θα μπαίνουν πλέον «περιλήψεις» που ουδείς καταλαβαίνει τι αφορούν, ενισχύοντας έτσι τη λογοδοσία και τη διαφάνεια και αποκλείοντας κάθε περίπτωση «λάθους» με οικονομικές αλλά όχι νομικές συνέπειες για τον υπεύθυνο. Απλό δεν είναι; ΥΓ: Όποιος πρότεινε τη συγκεκριμένη τροπολογία στον υπουργό πρέπει να απομακρυνθεί, είτε επειδή δεν ήξερε το πρακτικό αποτέλεσμα της εισήγησής του, είτε γιατί ήξερε (οπότε τα πράγματα είναι μάλλον χειρότερα). Εκτός αν δεν είναι στον εισηγητή το πρόβλημα.