Ένα μεγάλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε ξαφνικά πριν από μερικά χρόνια χωρίς τελικά ουσιαστικό λόγο, αλλά εξακολουθεί να ισχύει και έχει χωρίσει τους υπαλλήλους ακόμη και αυτούς με τα ίδια προσόντα, σε "κορόιδα" και "μάγκες", είναι αυτό της ημερήσιας αποζημίωσης για εκτός έδρας μετακινήσεις (ν. 2685/99), που καταβάλλεται για κάλυψη έκτακτων εξόδων, τα οποία προκαλούνται λόγω της μετακίνησης και παραμονής του υπαλλήλου, εκτός έδρας, για εκτέλεση υπηρεσίας.
Έτσι λοιπόν τα έξοδα ενός υπαλλήλου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γενικά (εκτός μηχανικών) όταν μετακινείται εκτός έδρας, δεν μπορούν να είναι περισσότερα των 29,35 € που μειώνονται στα 9,78 € για αυθημερόν επιστροφές. Για την ίδια μετακίνηση ένας μηχανικός ΑΕΙ θα λάβει ημερήσια αποζημίωση 56,00 € και ένας τεχνολόγος μηχανικός ΤΕΙ θα λάβει 45,00 €, αποζημιώσεις που δεν μειώνονται σε περιπτώσεις αυθημερόν επιστροφών.
Παρατηρείται λοιπόν το άδικο, παράλογο και παράδοξο φαινόμενο να μετακινούνται δύο ή και περισσότεροι υπάλληλοι, πολλές φορές μαζί για τον ίδιο λόγο, ένας διοικητικός ή οικονομικός ή γεωτεχνικός και ένας μηχανικός και να λαμβάνουν ως ημερήσια αποζημίωση ο μεν μηχανικός 56,00 €, δε λοιποί 9,78 €.
Δηλαδή με λίγα λόγια το Υπουργείο έκρινε ότι ο μηχανικός δικαιούται και καφέ να πιει και να φάει αξιοπρεπώς χωρίς να επιβαρύνει τη τσέπη του και όλοι οι άλλοι υπάλληλοι να έχουν μόνο κάποιο καφέ άντε και κανένα νεράκι να μην πεθάνουν από τη δίψα οι άνθρωποι.
Δυστυχώς η παντοκρατορία κάποιων κλάδων και των υποστηρικτών τους αλλά και η αδυναμία Υπουργείων να τους αντισταθούν οδήγησε με πραξικοπηματικό τρόπο σε ανατροπή των διατάξεων του 2635/99 και τη δημιουργία αυτής της τεράστιας αδικίας, ειδικά επαναλαμβάνω για υπαλλήλους που κινούνται για τον ίδιο λόγο.
Ειδικά στην επαρχία για υπαλλήλους Περιφερειών, Δήμων, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και άλλων φορέων του Δημοσίου, οι μετακινήσεις των οποίων είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και τις περισσότερες φορές με δικά τους οχήματα, να βλέπουν αυτή την άνιση μεταχείριση, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα έξοδα του αυτοκινήτου τους (τα 0,15 € ανά χιλιόμετρο είναι αστείο ποσό)και παράλληλα συνάδελφοι τους μηχανικοί να έχουν ένα σταθερό "επίδομα" από τις μετακινήσεις αυτές, που σημειώνουμε ότι όλες είναι με αυθημερόν επιστροφή και συνήθως γίνονται και εντός ωραρίου.
Σαν Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης σκεφτείτε μια φορά ορθολογικά, δίκαια και διορθώστε αδικίες για να δείξετε ότι δεν είναι σκοπός σας μόνο οι διαθεσιμότητες και οι περικοπές, αλλά και η δικαιοσύνη και η ισονομία προς τους υπαλλήλους, όλους αυτούς που αγωνίζονται σε κάθε άκρη της χώρας για να κρατήσουν όρθιο αυτό το κράτος και να αποδείξετε ότι δεν υπάρχει "κράτος εν κράτει" ούτε ομάδες προνομιούχων, όπως είχαν κρίνει προκάτοχοί σας, έστω και με αυτό το νομοσχέδιο.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε ξαφνικά πριν από μερικά χρόνια χωρίς τελικά ουσιαστικό λόγο, αλλά εξακολουθεί να ισχύει και έχει χωρίσει τους υπαλλήλους ακόμη και αυτούς με τα ίδια προσόντα, σε "κορόιδα" και "μάγκες", είναι αυτό της ημερήσιας αποζημίωσης για εκτός έδρας μετακινήσεις (ν. 2685/99), που καταβάλλεται για κάλυψη έκτακτων εξόδων, τα οποία προκαλούνται λόγω της μετακίνησης και παραμονής του υπαλλήλου, εκτός έδρας, για εκτέλεση υπηρεσίας. Έτσι λοιπόν τα έξοδα ενός υπαλλήλου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γενικά (εκτός μηχανικών) όταν μετακινείται εκτός έδρας, δεν μπορούν να είναι περισσότερα των 29,35 € που μειώνονται στα 9,78 € για αυθημερόν επιστροφές. Για την ίδια μετακίνηση ένας μηχανικός ΑΕΙ θα λάβει ημερήσια αποζημίωση 56,00 € και ένας τεχνολόγος μηχανικός ΤΕΙ θα λάβει 45,00 €, αποζημιώσεις που δεν μειώνονται σε περιπτώσεις αυθημερόν επιστροφών. Παρατηρείται λοιπόν το άδικο, παράλογο και παράδοξο φαινόμενο να μετακινούνται δύο ή και περισσότεροι υπάλληλοι, πολλές φορές μαζί για τον ίδιο λόγο, ένας διοικητικός ή οικονομικός ή γεωτεχνικός και ένας μηχανικός και να λαμβάνουν ως ημερήσια αποζημίωση ο μεν μηχανικός 56,00 €, δε λοιποί 9,78 €. Δηλαδή με λίγα λόγια το Υπουργείο έκρινε ότι ο μηχανικός δικαιούται και καφέ να πιει και να φάει αξιοπρεπώς χωρίς να επιβαρύνει τη τσέπη του και όλοι οι άλλοι υπάλληλοι να έχουν μόνο κάποιο καφέ άντε και κανένα νεράκι να μην πεθάνουν από τη δίψα οι άνθρωποι. Δυστυχώς η παντοκρατορία κάποιων κλάδων και των υποστηρικτών τους αλλά και η αδυναμία Υπουργείων να τους αντισταθούν οδήγησε με πραξικοπηματικό τρόπο σε ανατροπή των διατάξεων του 2635/99 και τη δημιουργία αυτής της τεράστιας αδικίας, ειδικά επαναλαμβάνω για υπαλλήλους που κινούνται για τον ίδιο λόγο. Ειδικά στην επαρχία για υπαλλήλους Περιφερειών, Δήμων, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και άλλων φορέων του Δημοσίου, οι μετακινήσεις των οποίων είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και τις περισσότερες φορές με δικά τους οχήματα, να βλέπουν αυτή την άνιση μεταχείριση, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα έξοδα του αυτοκινήτου τους (τα 0,15 € ανά χιλιόμετρο είναι αστείο ποσό)και παράλληλα συνάδελφοι τους μηχανικοί να έχουν ένα σταθερό "επίδομα" από τις μετακινήσεις αυτές, που σημειώνουμε ότι όλες είναι με αυθημερόν επιστροφή και συνήθως γίνονται και εντός ωραρίου. Σαν Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης σκεφτείτε μια φορά ορθολογικά, δίκαια και διορθώστε αδικίες για να δείξετε ότι δεν είναι σκοπός σας μόνο οι διαθεσιμότητες και οι περικοπές, αλλά και η δικαιοσύνη και η ισονομία προς τους υπαλλήλους, όλους αυτούς που αγωνίζονται σε κάθε άκρη της χώρας για να κρατήσουν όρθιο αυτό το κράτος και να αποδείξετε ότι δεν υπάρχει "κράτος εν κράτει" ούτε ομάδες προνομιούχων, όπως είχαν κρίνει προκάτοχοί σας, έστω και με αυτό το νομοσχέδιο.