Το μεγαλύτερο αγκάθι στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών είναι ότι αφενός οι αποτελεσματικοί υπάλληλοι δεν προωθούνται και αφετέρου οι κακοί υπάλληλοι δεν απομακρύνονται, τουλάχιστον από τα πόστα εξυπηρέτησης κοινού. Εννοείται πως τον πρώτο λόγο έχει ο συντονισμός υπηρεσιών από προϊσταμένους που δεν αναρριχώνται με κριτήρια παλαιότητος ή - χειρότερα - κομματικά, αλλά με διαδικασίες διαφανείς και αξιοκρατικές και κατά τη γνώμη μου μετά από εξέταση από ανεξάρτητες επιτροπές απαρτιζόμενες ακόμα και από ψυχολόγους. Ορισμένες υπηρεσίες - π.χ. ΙΚΑ, Εφορίες - θα πρέπει να εργάζονται σε 18ωρη βάση με τρεις βάρδιες εξυπηρέτησης κοινού και 2 ώρες εργασίας εκτός εξυπηρέτησης για τους υπαλλήλους (υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι που θα ενδιαφέρονταν για απογευματινή εργασία).
Ως υπηρεσία πλήρως αναρμόδια γι' αυτό που κάνει θα θεωρούσα την ΕΛΑΣ στην έκδοση ταυτοτήτων και διαβατηρίων, μια καθαρά διοικητική διαδικασία. Η ταυτότητα θα έπρεπε να περιμένει ΕΤΟΙΜΗ το 12χρονο παιδί με όλα τα στοιχεία που ήδη έχει ο δήμος και θα έπρεπε ο πολίτης να καλείται να την παραλαμβάνει με ραντεβού (όπως ακριβώς βρίσκονται οι άρρενες προς στράτευση και δεν περιμένει το κράτος τους ίδιους να παρουσιαστούν).
Η γραφειοκρατία - επιδεινούμενη από την ακαμψία ορισμένων υπαλλήλων - είναι ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η ελληνική δημόσια διοίκηση. Είναι περιττό να αναζητούνται παραδείγματα, τα έχουμε βιώσει για χρόνια στο πετσί μας όλοι.
Η ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών συνίσταται στην πλήρη και σαφή καθοδήγηση του πολίτη, την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των πράξεων, τη συνεργασία αν χρειαστεί με τις άλλες υπηρεσίες ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ και κυρίως στο σεβασμό της προσωπικότητας των εργαζομένων σε αυτήν και τον πολίτη.
Δε νομίζω ότι η δημόσια διοίκηση χρήζει τόσο αποκέντρωσης όσο ίσως την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η οποία θα λύσει στο μέγιστο βαθμό τα προβλήματά της. Κλασικό παράδειγμα το TAXISNET, ολοκληρωμένη ηλεκτρονική εφαρμογή που διευκόλυνε χιλιάδες πολίτες αλλά και εφορίες.
Δε νομίζω ότι θα ήταν σοφό να ανατεθεί η παροχή δημοσίων υπηρεσιών σε άλλους φορείς, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι σωστή αναδιανομή και ΕΛΕΓΧΟΣ προσωπικού.
Ως προς τους ελέγχους κάθε είδους, είναι αυτονόητο ότι για να είναι αποτελεσματικός ο έλεγχος ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ, χωρίς παρεμβάσεις και φραγμούς ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ, πράγμα που είναι και το δυσκολότερο όλων στη χώρα μας. Απόδειξη η προκλητική ατιμωρησία των αδικούντων.
Το μεγαλύτερο αγκάθι στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών είναι ότι αφενός οι αποτελεσματικοί υπάλληλοι δεν προωθούνται και αφετέρου οι κακοί υπάλληλοι δεν απομακρύνονται, τουλάχιστον από τα πόστα εξυπηρέτησης κοινού. Εννοείται πως τον πρώτο λόγο έχει ο συντονισμός υπηρεσιών από προϊσταμένους που δεν αναρριχώνται με κριτήρια παλαιότητος ή - χειρότερα - κομματικά, αλλά με διαδικασίες διαφανείς και αξιοκρατικές και κατά τη γνώμη μου μετά από εξέταση από ανεξάρτητες επιτροπές απαρτιζόμενες ακόμα και από ψυχολόγους. Ορισμένες υπηρεσίες - π.χ. ΙΚΑ, Εφορίες - θα πρέπει να εργάζονται σε 18ωρη βάση με τρεις βάρδιες εξυπηρέτησης κοινού και 2 ώρες εργασίας εκτός εξυπηρέτησης για τους υπαλλήλους (υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι που θα ενδιαφέρονταν για απογευματινή εργασία). Ως υπηρεσία πλήρως αναρμόδια γι' αυτό που κάνει θα θεωρούσα την ΕΛΑΣ στην έκδοση ταυτοτήτων και διαβατηρίων, μια καθαρά διοικητική διαδικασία. Η ταυτότητα θα έπρεπε να περιμένει ΕΤΟΙΜΗ το 12χρονο παιδί με όλα τα στοιχεία που ήδη έχει ο δήμος και θα έπρεπε ο πολίτης να καλείται να την παραλαμβάνει με ραντεβού (όπως ακριβώς βρίσκονται οι άρρενες προς στράτευση και δεν περιμένει το κράτος τους ίδιους να παρουσιαστούν). Η γραφειοκρατία - επιδεινούμενη από την ακαμψία ορισμένων υπαλλήλων - είναι ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η ελληνική δημόσια διοίκηση. Είναι περιττό να αναζητούνται παραδείγματα, τα έχουμε βιώσει για χρόνια στο πετσί μας όλοι. Η ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών συνίσταται στην πλήρη και σαφή καθοδήγηση του πολίτη, την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των πράξεων, τη συνεργασία αν χρειαστεί με τις άλλες υπηρεσίες ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ και κυρίως στο σεβασμό της προσωπικότητας των εργαζομένων σε αυτήν και τον πολίτη. Δε νομίζω ότι η δημόσια διοίκηση χρήζει τόσο αποκέντρωσης όσο ίσως την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η οποία θα λύσει στο μέγιστο βαθμό τα προβλήματά της. Κλασικό παράδειγμα το TAXISNET, ολοκληρωμένη ηλεκτρονική εφαρμογή που διευκόλυνε χιλιάδες πολίτες αλλά και εφορίες. Δε νομίζω ότι θα ήταν σοφό να ανατεθεί η παροχή δημοσίων υπηρεσιών σε άλλους φορείς, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι σωστή αναδιανομή και ΕΛΕΓΧΟΣ προσωπικού. Ως προς τους ελέγχους κάθε είδους, είναι αυτονόητο ότι για να είναι αποτελεσματικός ο έλεγχος ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ, χωρίς παρεμβάσεις και φραγμούς ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ, πράγμα που είναι και το δυσκολότερο όλων στη χώρα μας. Απόδειξη η προκλητική ατιμωρησία των αδικούντων.