Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παύλος' | 21 Ιανουαρίου 2012, 15:48

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Όσον αφορά το ζήτημα του βέλτιστου αριθμού των υπαλλήλων που μπορεί να διοικήσει ένας προϊστάμενος, πιστεύω ότι δεν είναι έυκολο να απαντηθεί αριθμητικά. Οι λόγοι είναι δύο: - Εξαρτάται από την ποιότητα και την ικανότητα του/της προϊσταμένου/-ής. Εδώ τίθεται το ερώτημα κατά πόσον δοκιμάζονται στην πράξη ή επιλέγονται οι πραγματικά κατάλληλοι άνθρωποι να διοικούν έναν αριθμό υφισταμένων για την βέλτιστη απόδοση. - Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις διαδικασίες που καλείται εκ του Νόμου να διεκπεραιώνει η κάθε οργανική μονάδα. Γνωρίζουμε ότι η διοίκηση καλείται να λειτουργεί με βάση τους υφιστάμενους κανόνες δικαίου, οι οποίοι καθορίζουν, πολλές φορές λεπτομερώς, τις διαδικασίες που καλείται να διεκπεραιώνει, ακόμα και τον αριθμό των ατόμων που περιλαμβάνει η κάθε οργανική μονάδα (Δ/νση, Τμήμα, κ.λπ.). Οι νέες δομές που δημιουργούνται, ακόμα και προσωρινά, αυξάνουν τόσο το κόστος της διοίκησης (λογότυπα, εγκαταστάσεις, ορισμός προΙσταμένων, μετακινήσεις, εκπαίδευση υπαλλήλων κ.λπ.) όσο και την ανασφάλεια των συναλλαγών, ιδίως σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένοι, άνεργοι, φτωχοί κ.λπ.) αλλά και στην ίδια την υπόλοιπη Διοίκηση, η οποία πρέπει να ενημερώνεται διαρκώς για τις νέες δομές. Σε περιόδους συγκράτησης των δαπανών είναι προτιμότερο να μην αυξάνονται οι δομές αλλά να αντικαθίστανται / συγχωνεύονται παλαιές με σαφή παραχώρηση αρμοδιοτήτων. Η συνέχεια της Διοίκησης, εκτός από τη νομοθεσία, διαφυλάσσεται από τους ίδιους τους ανθρώπους που αποτελούν τη Διοίκηση. Άλλωστε οι πολιτικές ηγεσίες εναλλάσσονται τακτικά σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά ένα σώμα υπαλλήλων εκπαιδευμένο κατάλληλα είναι εκείνο που στην πράξη λειτουργεί τη Διοίκηση, σε οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος. Για το λόγο αυτό έχει σημασία ένα εκπαιδευμένο και αφοσιωμένο δυναμικό να στελεχώνει τη Διοίκηση. Η απαξίωση τής θέσης του μόνιμου στελέχους της Διοίκησης δεν μπορεί να λειτουργεί θετικά σε αυτή την κατεύθυνση. Άραγε οι υπάρχουσες δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα διασφαλίζουν την διαφάνεια ή αυξάνουν απλώς την πολυπλοκότητα των διαδικασίων; Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη διαφορετικών δομών αποτελεί παραδοχή ότι οι παραδοσιακές δομές των υπουργείων δεν λειτουργούν με διαφάνεια. Άραγε αυτό συμβαίνει;....