Βάσει αυτού του Σχ. Νόμου, κάποιες από τις αρμοδιότητες του ΟΡΣΑ περνάν σε ένα τμήμα του ΥΠΕΚΑ, χωρίς αναφορά στη στελέχωσή του, στον τεράστιο όγκο αρμοδιοτήτων και εκκρεμοτήτων του ΟΡΣΑ, ενώ είναι ελλιπής η μέριμνα για το μέλλον των υπαλλήλων του, καθώς η πλειονότητα αυτών έχει «διατεθεί» από άλλες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ. Οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου (μόλις 3), του ΟΡΣΑ οδηγούνται στη διαθεσιμότητα- το «κέρδος» δηλαδή για το Δημόσιο είναι μηδαμινό-.
Σήμερα ο ΟΡΣΑ λειτουργεί με 20 υπαλλήλους, εκ των οποίων οι 10 είναι μηχανικοί και οι υπόλοιποι, επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων. Παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχει χάσει το 75% του ανθρώπινου δυναμικού του, αρκετές αρμοδιότητες λόγω θεσμικών αλλαγών, αλλά και την αίγλη που απολάμβανε σε παλιότερες εποχές ως υπεύθυνος γα την εφαρμογή του Ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας, ο ΟΡΣΑ είναι μια μάχιμη, παραγωγική μονάδα με σημαντικό έργο. Πρόσφατα ολοκλήρωσε την εκπόνηση του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής (ΡΣΑ),το οποίο παρουσιάστηκε στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, - όπου απέσπασε πολύ θετικά σχόλια- και προωθείται για θεσμοθέτηση. Επίσης το τελευταίο διάστημα προώθησε την έκδοση αρκετών ΓΠΣ της Αττικής (που για έτη βρισκόταν στις καλένδες), ολοκλήρωσε διατάγματα προστασίας –ορεινών όγκων , ακτών κλπ-, ειδικά διατάγματα για περιοχές της Αττικής, παρεμβάσεις, Σχεδιασμούς, Μελέτες Έρευνες, και βρίσκεται στη διαδικασία ανάθεσης τεσσάρων έργων με χρηματοδότηση του ΕΠΕΡΡΑΑ. Η ξαφνική κατάργηση του ΟΡΣΑ μας φέρνει μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα αναφορικά με το μέλλον του σχεδιασμού στην πόλη μας. Ο ρόλος του, να προτείνει παρεμβάσεις ή να κρίνει αναπτυξιακά σχέδια, βάση του δικού του σχεδιασμού και των δικών του προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων με γνώμονα πάντα την Προστασία του Περιβάλλοντος , πολλές φορές αμφισβητήθηκε από τους Υπ. ΠΕΚΑ, οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον ΟΡΣΑ ως εμπόδιο σε κάποιες αναπτυξιακές ή επιβλαβείς για το περιβάλλον , βλέψεις τους.
Αυτό που χάνεται με το «κλείσιμο» του ΟΡΣΑ είναι ο συντονιστικός του ρόλος μεταξύ αναπτυξιακής, χωροταξικής και περιβαλλοντικής πολιτικής. Ο ΟΡΣΑ είναι ένα ανεξάρτητο εργαλείο ορθολογικής ανάπτυξης, το τελευταίο ανάχωμα, το τελικό φίλτρο στις επενδυτικές πολιτικές, τις οποίες κρίνει αυστηρά με όρους πολεοδομικούς, χωροταξικούς, και περιβαλλοντικούς . Η συρρίκνωση του ΟΡΣΑ είναι ενδεικτική για τη στάση της σημερινής πολιτικής που είναι η απαξίωση της έννοιας του σχεδιασμού και η αντικατάστασή του με άλλους όρους.
Βάσει αυτού του Σχ. Νόμου, κάποιες από τις αρμοδιότητες του ΟΡΣΑ περνάν σε ένα τμήμα του ΥΠΕΚΑ, χωρίς αναφορά στη στελέχωσή του, στον τεράστιο όγκο αρμοδιοτήτων και εκκρεμοτήτων του ΟΡΣΑ, ενώ είναι ελλιπής η μέριμνα για το μέλλον των υπαλλήλων του, καθώς η πλειονότητα αυτών έχει «διατεθεί» από άλλες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ. Οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου (μόλις 3), του ΟΡΣΑ οδηγούνται στη διαθεσιμότητα- το «κέρδος» δηλαδή για το Δημόσιο είναι μηδαμινό-. Σήμερα ο ΟΡΣΑ λειτουργεί με 20 υπαλλήλους, εκ των οποίων οι 10 είναι μηχανικοί και οι υπόλοιποι, επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων. Παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχει χάσει το 75% του ανθρώπινου δυναμικού του, αρκετές αρμοδιότητες λόγω θεσμικών αλλαγών, αλλά και την αίγλη που απολάμβανε σε παλιότερες εποχές ως υπεύθυνος γα την εφαρμογή του Ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας, ο ΟΡΣΑ είναι μια μάχιμη, παραγωγική μονάδα με σημαντικό έργο. Πρόσφατα ολοκλήρωσε την εκπόνηση του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής (ΡΣΑ),το οποίο παρουσιάστηκε στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, - όπου απέσπασε πολύ θετικά σχόλια- και προωθείται για θεσμοθέτηση. Επίσης το τελευταίο διάστημα προώθησε την έκδοση αρκετών ΓΠΣ της Αττικής (που για έτη βρισκόταν στις καλένδες), ολοκλήρωσε διατάγματα προστασίας –ορεινών όγκων , ακτών κλπ-, ειδικά διατάγματα για περιοχές της Αττικής, παρεμβάσεις, Σχεδιασμούς, Μελέτες Έρευνες, και βρίσκεται στη διαδικασία ανάθεσης τεσσάρων έργων με χρηματοδότηση του ΕΠΕΡΡΑΑ. Η ξαφνική κατάργηση του ΟΡΣΑ μας φέρνει μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα αναφορικά με το μέλλον του σχεδιασμού στην πόλη μας. Ο ρόλος του, να προτείνει παρεμβάσεις ή να κρίνει αναπτυξιακά σχέδια, βάση του δικού του σχεδιασμού και των δικών του προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων με γνώμονα πάντα την Προστασία του Περιβάλλοντος , πολλές φορές αμφισβητήθηκε από τους Υπ. ΠΕΚΑ, οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον ΟΡΣΑ ως εμπόδιο σε κάποιες αναπτυξιακές ή επιβλαβείς για το περιβάλλον , βλέψεις τους. Αυτό που χάνεται με το «κλείσιμο» του ΟΡΣΑ είναι ο συντονιστικός του ρόλος μεταξύ αναπτυξιακής, χωροταξικής και περιβαλλοντικής πολιτικής. Ο ΟΡΣΑ είναι ένα ανεξάρτητο εργαλείο ορθολογικής ανάπτυξης, το τελευταίο ανάχωμα, το τελικό φίλτρο στις επενδυτικές πολιτικές, τις οποίες κρίνει αυστηρά με όρους πολεοδομικούς, χωροταξικούς, και περιβαλλοντικούς . Η συρρίκνωση του ΟΡΣΑ είναι ενδεικτική για τη στάση της σημερινής πολιτικής που είναι η απαξίωση της έννοιας του σχεδιασμού και η αντικατάστασή του με άλλους όρους.