Ως παθούσα από δυσμενή αξιολόγηση,κατά την οποία βαθμολογήθηκα με 8, λόγω μεροληψίας, έχω να παρατηρήσω ότι η αρχή της ισότητας επιβάλει το δικαίωμα ένστασης να το έχουν όλοι οι υπάλληλοι ανεξαιρέτως βαθμού. Δηλαδή στο 6 υπάρχει δικαίωμα ένστασης και στο 6,01 όχι. Γιατί ο νόμος να αποκλείει εκ προοιμίου το δικαίωμα της ένστασης;Περαιτέρω όλες οι βαθμολογίες πρέπει να αιτιολογούνται με πραγματικά περιστατικά και όχι μόνο όσες είναι πάνω από 9 ή κάτω από 6. Ενδεχομένως οι αξιολογητές εάν έπρεπε να αιτιολογήσουν όλες τις βαθμολογίες τους, ίσως σκεφτόταν λίγο πριν μεροληπτήσουν, ενόψει φυσικά του ότι θα μπορούσαν να ελεγχθούν ως προς τη βασιμότητα των λόγων και της αιτιολογίας που επικαλούνται για την βαθμολογία. Τώρα είναι ανέλεγκτοι και κατ΄επέκταση ανεξέλεγκτοι στις βαθμολογίες που βάζουν. Διότι ο υπάλληλος που βαθμολογείται στοχευμένα με βαθμούς που δεν θα του επιτρέψουν το δικαίωμα ένστασης, (και αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται) δεν έχει κανένα δικαιώμα αντίδρασης. Ο Υπαλληλικός Κώδικας, αναγορεύει σε πειθαρχικό τις μεροληπτικές εκθέσεις (ανεξαρτήτως βαθμολογίας), πώς όμως θα αποδειχτεί αυτό, αν δεν υπάρχει το δικαίωμα ένστασης και η δυνατότητα εξέτασης της υπόθεσης από ένα άλλο όργανο όπως το υπηρεσιακό συμβούλιο. Και σε αναφορά λόγω μεροληψίας να προβεί κάποιος, ο βαθμός της έκθεσης δεν πρόκειται να αλλάξει με τα δεδομένα αυτά. Χωρίς να χρειάζεται να σχολιάσει κανείς, το ότι οι αναφορές μπορεί να παραμένουν "στα συρτάρια". Τέλος, θεωρώ ότι στη μεροληψία δεν υπάρχει διαβάθμιση, δηλ αν έπρεπε να βαθμολογηθεί κανείς με 9 και βαθμολογήθηκε με 8, ή αν έπρεπε να πάρει 8,5 και βαθμολογήθηκε με 7, ή εάν έπρεπε να πάρει 8 και πήρε 6,1, δεν είναι λιγότερη η μεροληψία αλλά υπάρχει σε όλες τις περιπτώσεις. Και για το λόγο αυτό κατά την άποψη μου, με στόχο το σύστημα των αξιολογήσεων να γίνει αρτιότερο και αξιοκρατικότερο, να δοθεί δικαίωμα ένστασης και να θεσπιστεί ως υποχρεωτική η αιτιολόγηση σε όλες τις περιπτώσεις, για να υπάρχει ισότητα και να διασφαλίζεται η αμεροληψία.
Ως παθούσα από δυσμενή αξιολόγηση,κατά την οποία βαθμολογήθηκα με 8, λόγω μεροληψίας, έχω να παρατηρήσω ότι η αρχή της ισότητας επιβάλει το δικαίωμα ένστασης να το έχουν όλοι οι υπάλληλοι ανεξαιρέτως βαθμού. Δηλαδή στο 6 υπάρχει δικαίωμα ένστασης και στο 6,01 όχι. Γιατί ο νόμος να αποκλείει εκ προοιμίου το δικαίωμα της ένστασης;Περαιτέρω όλες οι βαθμολογίες πρέπει να αιτιολογούνται με πραγματικά περιστατικά και όχι μόνο όσες είναι πάνω από 9 ή κάτω από 6. Ενδεχομένως οι αξιολογητές εάν έπρεπε να αιτιολογήσουν όλες τις βαθμολογίες τους, ίσως σκεφτόταν λίγο πριν μεροληπτήσουν, ενόψει φυσικά του ότι θα μπορούσαν να ελεγχθούν ως προς τη βασιμότητα των λόγων και της αιτιολογίας που επικαλούνται για την βαθμολογία. Τώρα είναι ανέλεγκτοι και κατ΄επέκταση ανεξέλεγκτοι στις βαθμολογίες που βάζουν. Διότι ο υπάλληλος που βαθμολογείται στοχευμένα με βαθμούς που δεν θα του επιτρέψουν το δικαίωμα ένστασης, (και αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται) δεν έχει κανένα δικαιώμα αντίδρασης. Ο Υπαλληλικός Κώδικας, αναγορεύει σε πειθαρχικό τις μεροληπτικές εκθέσεις (ανεξαρτήτως βαθμολογίας), πώς όμως θα αποδειχτεί αυτό, αν δεν υπάρχει το δικαίωμα ένστασης και η δυνατότητα εξέτασης της υπόθεσης από ένα άλλο όργανο όπως το υπηρεσιακό συμβούλιο. Και σε αναφορά λόγω μεροληψίας να προβεί κάποιος, ο βαθμός της έκθεσης δεν πρόκειται να αλλάξει με τα δεδομένα αυτά. Χωρίς να χρειάζεται να σχολιάσει κανείς, το ότι οι αναφορές μπορεί να παραμένουν "στα συρτάρια". Τέλος, θεωρώ ότι στη μεροληψία δεν υπάρχει διαβάθμιση, δηλ αν έπρεπε να βαθμολογηθεί κανείς με 9 και βαθμολογήθηκε με 8, ή αν έπρεπε να πάρει 8,5 και βαθμολογήθηκε με 7, ή εάν έπρεπε να πάρει 8 και πήρε 6,1, δεν είναι λιγότερη η μεροληψία αλλά υπάρχει σε όλες τις περιπτώσεις. Και για το λόγο αυτό κατά την άποψη μου, με στόχο το σύστημα των αξιολογήσεων να γίνει αρτιότερο και αξιοκρατικότερο, να δοθεί δικαίωμα ένστασης και να θεσπιστεί ως υποχρεωτική η αιτιολόγηση σε όλες τις περιπτώσεις, για να υπάρχει ισότητα και να διασφαλίζεται η αμεροληψία.