Όπως τονίζεται και στην αρχή της Εισηγητικής Έκθεσης,το ΕΚΔΔΑ είναι "ο Στρατηγικός Φορέας αναβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού της Δημόσιας Διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης".Είναι,επομένως,σαφές ότι δεν είναι ενας φορέας "που κάνει σεμινάρια" όπως πολλοί "καλοπροαίρετοι" θέλουν να παρουσιάζουν το ΕΚΔΔΑ,αλλά ο "στρατηγικός" φορέας,όχι απλουστευμένα της επιμόρφωσης αλλά της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού,δηλαδή 600.000 περίπου υπαλλήλων,όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης,όλων των ειδικοτήτων,όλων των ιεραρχικών βαθμίδων και όλων των καθηκόντων!
Για τους γνωρίζοντες τι σημαίνει ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού είναι προφανές ότι δεν μιλούμε απλά για επιμόρφωση αλλά για ένα σύνθετο πλέγμα δραστηριοτήτων που παίρνει υπόψη του όλες τις ως άνω μεταβλητές και επιπλέον τις ιδιαιτερότητες καθενός ατόμου(είναι χαρακτηριστική η περιγραφή της Αποστολής του ΕΚΔΔΑ,όπως περιγράφεται στον ιδρυτικό του Νόμο:έρευνες και μελέτες μεθόδων και διαδικασιών,υποστήριξη μεταρρυθμιστικών δράσεων,κλπ).
Είναι επομένως προφανές ότι δεν είναι μόνο το έργο του ΕΚΔΔΑ τεράστιο και πολύμορφο ,είναι και η δυσκολία στην υλοποίησή του αν συνειδητοποιηθεί ότι εμπλέκονται 600.000 άνθρωποι όλων των μεταβλητών που προαναφέρθηκαν,σε εκατοντάδες φορείς της ΔΔ και της ΤΑ.
Για να είναι η προσπάθεια του ΕΚΔΔΑ αποτελεσματική απαιτείται επιτελικός σχεδιασμός,πολιτική βούληση των ηγεσιών των φορέων των προς επιμόρφωση υπαλλήλων,ανάπτυξη Επιχειρησιακού Σχεδίου Εκπαίδευσης κάθε φορέα,συντονισμός και συνεργασία με το ΕΚΔΔΑ,τήρηση χρονοδιαγραμμάτων και διαδικασιών,με άλλα λόγια δράσεις που απαιτούν επικοινωνία καταρχήν σε πολιτικό κυρίως επίπεδο.Για το λόγο αυτό αντί θέσεως Γενικού Διευθυντή στο ΕΚΔΔΑ προβλέφθηκε θέση Γενικού Γραμματέα,επίδεδο δημόσιας ιεραρχίας που αποδείχθηκε στην πράξη το πλέον κατάλληλο για την επίτευξη των στόχων και δράσεων του ΕΚΔΔΑ. (Ίσως φανεί παράξενο,αλλά νομίζω κατανοητό,οτι αποδεδειγμένα το "Γενικός Γραμματέας"είναι πιο κατάλληλο για πειστική και πιεστική,όποτε χρειάζεται, επικοινωνία στη δημόσια διοίκηση από το "Πρόεδρος").
Δεν είναι λοιπόν "το μέγεθος του Οργανισμού και η οργανωτική του δομή" κριτήριο για την κατάργηση της θέσης του ΓΓ,αλλά η φύση του έργου που απαιτεί την ύπαρξή του.Πολύ δε περισσότερο αν πάρουμε υπόψη τα σχόλια περι Γενικών και Ειδικών Γραμματέων στη Δημόσια Διοίκηση ως συνόλου.Όσον αφορά δε την εξοικονόμηση πόρων νομίζω ότι έχει καταρριφθεί ως επιχείρημα από άλλους σχολιαστές.
Είναι,νομίζω,σαφές ότι σήμερα,μέσα σε ένα πλαίσιο στρατηγικής για την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης,όπως περιγράφτηκε ήδη από τον σχολιαστή dionysis messaris,είναι η ώρα για την αναβάθμιση του ρόλου και του έργου του ΕΚΔΔΑ.Η κατάργηση της θέσης του ΓΓ νομίζω ότι δεν συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή.Η μονοκρατορία στο ΕΚΔΔΑ τη στιγμή αυτή-δεδομένης και της ελληνικής προεδρίας στην ευρωπαϊκή ένωση-είναι ένα επικίνδυνο εγχείρημα που μπορεί να κοστίσει εκθετικά περισσότερο στη δημόσια διοίκηση από το μισθό ενός ΓΓ.Η μονοπρόσωπη διοίκηση απαιτεί ταυτόχρονα από τον ίδιο άνθρωπο να ανταποκριθεί σε όλες τις πολιτικής φύσης απαιτήσεις της θέσης-θεσμικές εκπροσωπήσεις και συμμετοχές σε επιτροπές και συμβούλια,πολυάριθμες και συχνές επικοινωνίες με πολιτικά πρόσωπα κλπ καθώς και σε όλες απαιτήσεις ενός μάνατζερ/ηγέτη πλήρους απασχόλησης.Επιπλέον-αν πραγματικά μιλούμε για αναβάθμιση και αξιοποίηση του ΕΚΔΔΑ,στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία-απαιτεί την ανταπόκριση του ίδιου προσώπου στην απαίτηση όχι τόσο για διαχείρηση ή εκτέλεση εντολών αλλά κυρίως για συνεχή αξιλόγηση καιεισήγηση προς την πολιτική ηγεσία μεθόδων,δράσεων,διαδικασιών,μέτρων και καινοτομιών για την αποτελεσματικότερη αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης.
Η θέση του ΓΓ του ΕΚΔΔΑ έχει σαφέστατο λόγο ύπαρξης.'Αν,παρόλα αυτά το άρθρο αυτό πρέπει να υλοποιηθεί,θα πρέπει ανυπερθέτως να προβλεφθεί θέση Αντιπροέδρου,όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα αντίστοιχα συστήματα διοίκησης.Η θέση αυτή θα πρέπει να είναι διακριτή με σαφείς αρμοδιότητες.Άν ούτε αυτό γίνει,θα πρέπει-ως έσχατο μέτρο διασφάλισης της αποφυγής μονοκρατορίας και αναποτελεσματικής διοίκησης-να ορισθεί ένα μέλος του ΔΣ του ΕΚΔΔΑ ως Αντιπρόεδρος,όχι απλά ως αναπληρωτής του Προέδρου αλλά με συγκεκριμμένες αρμοδιότητες.Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να προβλέπεται σαφώς στο άρθρο ότι πχ "εντός τριμήνου από της τοποθετήσεώς του,ο Πρόεδρος του ΕΚΔΔΑ οφείλει να εξουσιοδοτήσει το μέλος του ΔΣ που έχει ορισθεί ως Αντιπρόεδρος,με συγκεκριμμένες αρμοδιότητες".
Όπως τονίζεται και στην αρχή της Εισηγητικής Έκθεσης,το ΕΚΔΔΑ είναι "ο Στρατηγικός Φορέας αναβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού της Δημόσιας Διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης".Είναι,επομένως,σαφές ότι δεν είναι ενας φορέας "που κάνει σεμινάρια" όπως πολλοί "καλοπροαίρετοι" θέλουν να παρουσιάζουν το ΕΚΔΔΑ,αλλά ο "στρατηγικός" φορέας,όχι απλουστευμένα της επιμόρφωσης αλλά της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού,δηλαδή 600.000 περίπου υπαλλήλων,όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης,όλων των ειδικοτήτων,όλων των ιεραρχικών βαθμίδων και όλων των καθηκόντων! Για τους γνωρίζοντες τι σημαίνει ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού είναι προφανές ότι δεν μιλούμε απλά για επιμόρφωση αλλά για ένα σύνθετο πλέγμα δραστηριοτήτων που παίρνει υπόψη του όλες τις ως άνω μεταβλητές και επιπλέον τις ιδιαιτερότητες καθενός ατόμου(είναι χαρακτηριστική η περιγραφή της Αποστολής του ΕΚΔΔΑ,όπως περιγράφεται στον ιδρυτικό του Νόμο:έρευνες και μελέτες μεθόδων και διαδικασιών,υποστήριξη μεταρρυθμιστικών δράσεων,κλπ). Είναι επομένως προφανές ότι δεν είναι μόνο το έργο του ΕΚΔΔΑ τεράστιο και πολύμορφο ,είναι και η δυσκολία στην υλοποίησή του αν συνειδητοποιηθεί ότι εμπλέκονται 600.000 άνθρωποι όλων των μεταβλητών που προαναφέρθηκαν,σε εκατοντάδες φορείς της ΔΔ και της ΤΑ. Για να είναι η προσπάθεια του ΕΚΔΔΑ αποτελεσματική απαιτείται επιτελικός σχεδιασμός,πολιτική βούληση των ηγεσιών των φορέων των προς επιμόρφωση υπαλλήλων,ανάπτυξη Επιχειρησιακού Σχεδίου Εκπαίδευσης κάθε φορέα,συντονισμός και συνεργασία με το ΕΚΔΔΑ,τήρηση χρονοδιαγραμμάτων και διαδικασιών,με άλλα λόγια δράσεις που απαιτούν επικοινωνία καταρχήν σε πολιτικό κυρίως επίπεδο.Για το λόγο αυτό αντί θέσεως Γενικού Διευθυντή στο ΕΚΔΔΑ προβλέφθηκε θέση Γενικού Γραμματέα,επίδεδο δημόσιας ιεραρχίας που αποδείχθηκε στην πράξη το πλέον κατάλληλο για την επίτευξη των στόχων και δράσεων του ΕΚΔΔΑ. (Ίσως φανεί παράξενο,αλλά νομίζω κατανοητό,οτι αποδεδειγμένα το "Γενικός Γραμματέας"είναι πιο κατάλληλο για πειστική και πιεστική,όποτε χρειάζεται, επικοινωνία στη δημόσια διοίκηση από το "Πρόεδρος"). Δεν είναι λοιπόν "το μέγεθος του Οργανισμού και η οργανωτική του δομή" κριτήριο για την κατάργηση της θέσης του ΓΓ,αλλά η φύση του έργου που απαιτεί την ύπαρξή του.Πολύ δε περισσότερο αν πάρουμε υπόψη τα σχόλια περι Γενικών και Ειδικών Γραμματέων στη Δημόσια Διοίκηση ως συνόλου.Όσον αφορά δε την εξοικονόμηση πόρων νομίζω ότι έχει καταρριφθεί ως επιχείρημα από άλλους σχολιαστές. Είναι,νομίζω,σαφές ότι σήμερα,μέσα σε ένα πλαίσιο στρατηγικής για την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης,όπως περιγράφτηκε ήδη από τον σχολιαστή dionysis messaris,είναι η ώρα για την αναβάθμιση του ρόλου και του έργου του ΕΚΔΔΑ.Η κατάργηση της θέσης του ΓΓ νομίζω ότι δεν συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή.Η μονοκρατορία στο ΕΚΔΔΑ τη στιγμή αυτή-δεδομένης και της ελληνικής προεδρίας στην ευρωπαϊκή ένωση-είναι ένα επικίνδυνο εγχείρημα που μπορεί να κοστίσει εκθετικά περισσότερο στη δημόσια διοίκηση από το μισθό ενός ΓΓ.Η μονοπρόσωπη διοίκηση απαιτεί ταυτόχρονα από τον ίδιο άνθρωπο να ανταποκριθεί σε όλες τις πολιτικής φύσης απαιτήσεις της θέσης-θεσμικές εκπροσωπήσεις και συμμετοχές σε επιτροπές και συμβούλια,πολυάριθμες και συχνές επικοινωνίες με πολιτικά πρόσωπα κλπ καθώς και σε όλες απαιτήσεις ενός μάνατζερ/ηγέτη πλήρους απασχόλησης.Επιπλέον-αν πραγματικά μιλούμε για αναβάθμιση και αξιοποίηση του ΕΚΔΔΑ,στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία-απαιτεί την ανταπόκριση του ίδιου προσώπου στην απαίτηση όχι τόσο για διαχείρηση ή εκτέλεση εντολών αλλά κυρίως για συνεχή αξιλόγηση καιεισήγηση προς την πολιτική ηγεσία μεθόδων,δράσεων,διαδικασιών,μέτρων και καινοτομιών για την αποτελεσματικότερη αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης. Η θέση του ΓΓ του ΕΚΔΔΑ έχει σαφέστατο λόγο ύπαρξης.'Αν,παρόλα αυτά το άρθρο αυτό πρέπει να υλοποιηθεί,θα πρέπει ανυπερθέτως να προβλεφθεί θέση Αντιπροέδρου,όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα αντίστοιχα συστήματα διοίκησης.Η θέση αυτή θα πρέπει να είναι διακριτή με σαφείς αρμοδιότητες.Άν ούτε αυτό γίνει,θα πρέπει-ως έσχατο μέτρο διασφάλισης της αποφυγής μονοκρατορίας και αναποτελεσματικής διοίκησης-να ορισθεί ένα μέλος του ΔΣ του ΕΚΔΔΑ ως Αντιπρόεδρος,όχι απλά ως αναπληρωτής του Προέδρου αλλά με συγκεκριμμένες αρμοδιότητες.Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να προβλέπεται σαφώς στο άρθρο ότι πχ "εντός τριμήνου από της τοποθετήσεώς του,ο Πρόεδρος του ΕΚΔΔΑ οφείλει να εξουσιοδοτήσει το μέλος του ΔΣ που έχει ορισθεί ως Αντιπρόεδρος,με συγκεκριμμένες αρμοδιότητες".