Το μεγάλο πρόβλημα στη Δημόσια Διοίκηση είναι η νοοτροπία των δημοσίων Υπαλλήλων. Αν αλλάξει αυτό θα χρειασθεί πολύ μικρή προσπάθεια για τα υπόλοιπα. Το κράτος δυστυχώς δεν βοηθάει σ΄ αυτό, αντιθέτως ενισχύει περίεργες καταστάσεις.
Η αξιολόγηση των υπαλλήλων γίνεται με βάσει τα τυπικά προσόντα που δαθέτει ο καθένας και ποτέ δεν ελήφθησαν υπόψη τα ουσιαστικά.
Για ποιά αξιολόγηση μιλάμε όταν καλός υπάλληλος είναι εκείνος που έχει το τυπικό προσόν δηλαδή είναι κατηγορίας ΠΕ, ΤΕ κλπ και στην ουσία κάνει την ίδια δουλειά και μάλιστα με πολύ κατώτερη απόδοση από εκείνον που δεν έχει περγαμηνές, έχει όμως φιλότιμο, γνωρίζει τη δουλειά του πολύ καλύτερα και αγωνίζεται να εξυπηρετήσει το πολίτη. Το ίδιο το κράτος κάνει τη ζημιά ενισχύοντας οικονομικά και ηθικά μόνο τους έχοντες τυπικά προσόντα και ποτέ δεν ασχολήθηκε μ΄εκείνους που πραγματικά προσφέρουν.
Αντίθετα τους υπαλλήλους αυτούς τους έχει για πέταμα. Αυτό ακούμε καθημερινά. Με τι κουράγιο θα δουλέψουν? Έτσι πάμε όλο και χειρότερα.
Το μεγάλο πρόβλημα στη Δημόσια Διοίκηση είναι η νοοτροπία των δημοσίων Υπαλλήλων. Αν αλλάξει αυτό θα χρειασθεί πολύ μικρή προσπάθεια για τα υπόλοιπα. Το κράτος δυστυχώς δεν βοηθάει σ΄ αυτό, αντιθέτως ενισχύει περίεργες καταστάσεις. Η αξιολόγηση των υπαλλήλων γίνεται με βάσει τα τυπικά προσόντα που δαθέτει ο καθένας και ποτέ δεν ελήφθησαν υπόψη τα ουσιαστικά. Για ποιά αξιολόγηση μιλάμε όταν καλός υπάλληλος είναι εκείνος που έχει το τυπικό προσόν δηλαδή είναι κατηγορίας ΠΕ, ΤΕ κλπ και στην ουσία κάνει την ίδια δουλειά και μάλιστα με πολύ κατώτερη απόδοση από εκείνον που δεν έχει περγαμηνές, έχει όμως φιλότιμο, γνωρίζει τη δουλειά του πολύ καλύτερα και αγωνίζεται να εξυπηρετήσει το πολίτη. Το ίδιο το κράτος κάνει τη ζημιά ενισχύοντας οικονομικά και ηθικά μόνο τους έχοντες τυπικά προσόντα και ποτέ δεν ασχολήθηκε μ΄εκείνους που πραγματικά προσφέρουν. Αντίθετα τους υπαλλήλους αυτούς τους έχει για πέταμα. Αυτό ακούμε καθημερινά. Με τι κουράγιο θα δουλέψουν? Έτσι πάμε όλο και χειρότερα.