Κάθε υπάλληλος είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, φέρει ένα τρίπτυχο ικανοτήτων και δεξιοτήτων:
1. Το γνωστικό, που σχετίζεται με την αποκτηθείσα γνώση του υπαλλήλου για να ασκήσει ένα επάγγελμα και αφορά στη διαβαθμισμένη και πιστοποιημένη εκπαίδευση
2. Το εμπειρικό, που αφορά στην πείρα που έχει αποκτήσει το άτομο, και τον βοηθά στο να διαχειριστεί ποικίλες καταστάσεις και σχέσεις στην εργασία του
3. Την προσωπικότητα, που αφορά σε στοιχεία του ατόμου χρήσιμα για να θέτει στόχους, να υλοποιεί έργα, να συνεργάζεται, να ενθουσιάζεται, να καταθέτει προσπάθειες.
Δυστυχώς με αυτόν το νόμο έκτρωμα ακυρώνεται σημαντικό τμήμα των γνωστικών ικανοτήτων του ατόμου (απαξιώνοντας το έργο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας), ενώ δεν διασφαλίζεται ότι αξιολογείται σωστά η εμπειρία και η προσωπικότητα του υπαλlήλου, διότι ιδίως για το τελευταίο, η Ελλάδα ΔΕΝ διαθέτει ακόμη άτομα ικανά να το διαπιστώσουν ούτε στον ιδιωτικό (μιλώ εκ πείρας), ούτε στο δημόσιο τομέα. Από την άλλη τα άτομα των επιτροπών που θα αναλάβουν τη διαδικασία, δεν διασφαλίζεται ο αξιοκρατικός τρόπος επιλογής τους, ούτε η αποδεδειγμένη ικανότητά τους να διεξάγουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ μια τέτοια διαδικασία. Η δε συνέντευξη στατιστικά και παγκοσμίως, δίνει ποσοστό 50% επιτυχίας στην καλύτερη περίπτωση και δεν μπορεί αποδεδειγμένα να έχει τόσο βάρος ιδίως όταν πρόκειται για το δημόσιο συμφέρον.
Κάθε υπάλληλος είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, φέρει ένα τρίπτυχο ικανοτήτων και δεξιοτήτων: 1. Το γνωστικό, που σχετίζεται με την αποκτηθείσα γνώση του υπαλλήλου για να ασκήσει ένα επάγγελμα και αφορά στη διαβαθμισμένη και πιστοποιημένη εκπαίδευση 2. Το εμπειρικό, που αφορά στην πείρα που έχει αποκτήσει το άτομο, και τον βοηθά στο να διαχειριστεί ποικίλες καταστάσεις και σχέσεις στην εργασία του 3. Την προσωπικότητα, που αφορά σε στοιχεία του ατόμου χρήσιμα για να θέτει στόχους, να υλοποιεί έργα, να συνεργάζεται, να ενθουσιάζεται, να καταθέτει προσπάθειες. Δυστυχώς με αυτόν το νόμο έκτρωμα ακυρώνεται σημαντικό τμήμα των γνωστικών ικανοτήτων του ατόμου (απαξιώνοντας το έργο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας), ενώ δεν διασφαλίζεται ότι αξιολογείται σωστά η εμπειρία και η προσωπικότητα του υπαλlήλου, διότι ιδίως για το τελευταίο, η Ελλάδα ΔΕΝ διαθέτει ακόμη άτομα ικανά να το διαπιστώσουν ούτε στον ιδιωτικό (μιλώ εκ πείρας), ούτε στο δημόσιο τομέα. Από την άλλη τα άτομα των επιτροπών που θα αναλάβουν τη διαδικασία, δεν διασφαλίζεται ο αξιοκρατικός τρόπος επιλογής τους, ούτε η αποδεδειγμένη ικανότητά τους να διεξάγουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ μια τέτοια διαδικασία. Η δε συνέντευξη στατιστικά και παγκοσμίως, δίνει ποσοστό 50% επιτυχίας στην καλύτερη περίπτωση και δεν μπορεί αποδεδειγμένα να έχει τόσο βάρος ιδίως όταν πρόκειται για το δημόσιο συμφέρον.