Μια μεταρρυθμιστική θεσμική προσπάθεια είναι ουσιαστική και αποτελεσματική αν μελετά καλά τη σημερινή κατάσταση ,διαπιστώνει τα προβλήματα και τα κακώς κείμενα και έρχεται να τα αντιμετωπίσει ακριβώς στη πηγή τους.
Σχετικά με την προϋπόθεση άσκησης καθηκόντων προϊσταμένου οργανικής μονάδας έχω τις εξής διαπιστώσεις :
-Την κατά καιρούς προϋπόθεση αυτή το σύστημα των «βολεμένων προϊσταμένων» την αντιμετώπισε με τη δημιουργία πάμπολλων τμημάτων και Διευθύνσεων «ψυγείων» , και κατ αυτό τον τρόπο ο «καταψυγμένος» προϊστάμενος πολλές φορές μόνο του εαυτού του να βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι ενός άξιου και αποδοτικού υπαλλήλου .
-Από την αξιολόγηση των οργανισμών έχουν καταργηθεί πάνω από 45% των σημερινών θέσεων «ευθύνης» . Οι υπηρετούντες στις θέσεις αυτές όμως θα έχουν πλεονεκτική αντιμετώπιση έναντι των υπαλλήλων που δεν προτίμησαν θέσεις ευθύνης «ψυγείου» αλλά να προσφέρουν έργο ως απλοί υπάλληλοι σε αποδοτικές και παραγωγικές μονάδες .
-Αν χαρτογραφήσετε τους προϊσταμένους των τελευταίων είκοσι ετών θα διαπιστώσετε πως οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν πάντα θέση στην ιεραρχία εκμεταλλευόμενοι τον έμμεσο αποκλεισμό των εργατικών και φιλότιμων υπαλλήλων. Κρίνοντας δε εκ του αποτελέσματος ,θα έλεγε κανείς πως οι ευθύνες για την κακή πορεία της Δημόσιας Διοίκησης δεν είναι μόνο πολιτικές ,σοβαρές ευθύνες έχουν και οι μόνιμοι «καριερίστες προϊστάμενοι» .
Δώστε τη δυνατότητα σε όλους τους ομοιόβαθμους ή ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας να έχουν την δυνατότητα τουλάχιστον να κριθούν . Άλλωστε το προτεινόμενο σύστημα αξιολόγησης πράγματι θα αναδείξει τους άξιους και αν όντως είναι απαραίτητη η «προϋπηρεσία» του προϊσταμένου θα αναδειχθεί στην γραπτή και μέσω συνέντευξης αξιολόγηση .
Η προϋπόθεση της "κατοχής" για ένα έτος της θέσης του προϊσταμένου , ανεξάρτητα το κατά πόσο απέδωσε , όχι όμως και η αντίστοιχη θέση στον ιδιωτικό τομέα ή και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα θα έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από την αξιολόγηση πραγματικά άξιους ως προϊσταμένους μονάδων .Η άποψη πως πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις μόνο και μόνο για το αριθμητικό περιορισμό των ενδιαφερομένων είναι τραγικό .
Σχετικά δε με την αξιολόγηση θεωρώ πρωτίστως ως βασική ενέργεια την αξιολόγηση των προϊσταμένων μέσω «ανοικτής λογοδοσίας »
Μια μεταρρυθμιστική θεσμική προσπάθεια είναι ουσιαστική και αποτελεσματική αν μελετά καλά τη σημερινή κατάσταση ,διαπιστώνει τα προβλήματα και τα κακώς κείμενα και έρχεται να τα αντιμετωπίσει ακριβώς στη πηγή τους. Σχετικά με την προϋπόθεση άσκησης καθηκόντων προϊσταμένου οργανικής μονάδας έχω τις εξής διαπιστώσεις : -Την κατά καιρούς προϋπόθεση αυτή το σύστημα των «βολεμένων προϊσταμένων» την αντιμετώπισε με τη δημιουργία πάμπολλων τμημάτων και Διευθύνσεων «ψυγείων» , και κατ αυτό τον τρόπο ο «καταψυγμένος» προϊστάμενος πολλές φορές μόνο του εαυτού του να βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι ενός άξιου και αποδοτικού υπαλλήλου . -Από την αξιολόγηση των οργανισμών έχουν καταργηθεί πάνω από 45% των σημερινών θέσεων «ευθύνης» . Οι υπηρετούντες στις θέσεις αυτές όμως θα έχουν πλεονεκτική αντιμετώπιση έναντι των υπαλλήλων που δεν προτίμησαν θέσεις ευθύνης «ψυγείου» αλλά να προσφέρουν έργο ως απλοί υπάλληλοι σε αποδοτικές και παραγωγικές μονάδες . -Αν χαρτογραφήσετε τους προϊσταμένους των τελευταίων είκοσι ετών θα διαπιστώσετε πως οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν πάντα θέση στην ιεραρχία εκμεταλλευόμενοι τον έμμεσο αποκλεισμό των εργατικών και φιλότιμων υπαλλήλων. Κρίνοντας δε εκ του αποτελέσματος ,θα έλεγε κανείς πως οι ευθύνες για την κακή πορεία της Δημόσιας Διοίκησης δεν είναι μόνο πολιτικές ,σοβαρές ευθύνες έχουν και οι μόνιμοι «καριερίστες προϊστάμενοι» . Δώστε τη δυνατότητα σε όλους τους ομοιόβαθμους ή ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας να έχουν την δυνατότητα τουλάχιστον να κριθούν . Άλλωστε το προτεινόμενο σύστημα αξιολόγησης πράγματι θα αναδείξει τους άξιους και αν όντως είναι απαραίτητη η «προϋπηρεσία» του προϊσταμένου θα αναδειχθεί στην γραπτή και μέσω συνέντευξης αξιολόγηση . Η προϋπόθεση της "κατοχής" για ένα έτος της θέσης του προϊσταμένου , ανεξάρτητα το κατά πόσο απέδωσε , όχι όμως και η αντίστοιχη θέση στον ιδιωτικό τομέα ή και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα θα έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από την αξιολόγηση πραγματικά άξιους ως προϊσταμένους μονάδων .Η άποψη πως πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις μόνο και μόνο για το αριθμητικό περιορισμό των ενδιαφερομένων είναι τραγικό . Σχετικά δε με την αξιολόγηση θεωρώ πρωτίστως ως βασική ενέργεια την αξιολόγηση των προϊσταμένων μέσω «ανοικτής λογοδοσίας »