Α. 8 παρ. 2 β΄:
Η μη επιβολή οριακού κόστους αλλά κάτι περισσότερο, όταν ο οικείος φορέας του δημόσιου τομέα παράγει έσοδα για την κάλυψη ενός ουσιώδους μέρους του κόστους συλλογής, παραγωγής, αναπαραγωγής και διάδοσης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις είναι περισσότερο περιοριστική από τις διατάξεις της Οδηγίας, καθώς σύμφωνα με αυτήν δεν απαιτείται να αποτελεί απαίτηση του νόμου αλλά μπορεί να απορρέει από τη διοικητική πρακτική των κρατών μελών (α. 1 παρ. 6 και Προοίμιο αρ. 22 Οδηγίας 2013/37).
Α. 8 παρ. 2 β΄: Η μη επιβολή οριακού κόστους αλλά κάτι περισσότερο, όταν ο οικείος φορέας του δημόσιου τομέα παράγει έσοδα για την κάλυψη ενός ουσιώδους μέρους του κόστους συλλογής, παραγωγής, αναπαραγωγής και διάδοσης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις είναι περισσότερο περιοριστική από τις διατάξεις της Οδηγίας, καθώς σύμφωνα με αυτήν δεν απαιτείται να αποτελεί απαίτηση του νόμου αλλά μπορεί να απορρέει από τη διοικητική πρακτική των κρατών μελών (α. 1 παρ. 6 και Προοίμιο αρ. 22 Οδηγίας 2013/37).