Τα κριτήρια αυτά με το παρόν θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στο Δήμόσιο απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Μπορούν να εφαρμοσθούν μόνο στον ιδιωτικό τομέα που ισχύουν οι ιεραρχίες και οι γνώσεις αξιολογούνται και αμοίβονται.Το σύστημα του Δημοσίου πρέπει να αλλάξει ριζικά ως προς το ποιός προΐσταται σε κάθε τμήμα σε κάθε Δ/νση... Πολλές φορές ο προϊστάμενος έχει λιγότερη θεωρητική- επιστημονική κατάρτιση και δεν γνωρίζει το αντικείμενο του υπαλλήλου, γιατί το κριτήριο που κρίθηκε ήταν κυρίως η προϋπηρεσία. Πως θα αξιολογήσει ένα υπάλληλο με εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία που όμως διανύθηκε στον ιδιωτικό τομέα και δεν αναγνωρίζεται στο δημόσιο;;;; Γιατί η αποδεδειγμένη εμπειρία του ιδιωτικού τομέα δεν αναγνωρίζεται στο Δημόσιο;;; Ζούμε σε κοινωνία δύο ταχυτήτων;;;
Παράδειγμα: κάποιος που διορίσθηκε εισπράκτορας στο Δημόσιο και κάποιος που εργάζονταν ως λογιστής στον ιδιωτικό τομέα με όση γνώση ευθύνη και άγχος απαιτεί η συγκεκριμένη θέση γιτί έπειτα από την πρόσληψη του στο Δημόσιο θεωρείται ο τελευταίος ανειδίκευτος εργάτης (μισθολογικά και αξιακά) και ενώ ο πρώτος συμμετείχε στις κρίσης των προϊσταμένων ο δεύτερος δεν έχει καν το δικαίωμα γιατι δεν έχει τα χρόνια προϋπηρεσίας και το βαθμό που απαιτείται. Έτσι ο πρώτος είναι ο προϊστάμενος που σήμερα καλείται να βαθμολογήσει και να αξιολογήσει τον δεύτερο..... ;;;.
Η εξειδικευμένη γνώση, τα διδακτορικά, τα μεταπτυχιακά και τα πτυχία, δεν αναγνωρίζονται και δεν αμοίβονται, δεν ενδιαφέρουν κανένα! Η αλλαγή πρέπει να γίνει στο ποιός αξιολογεί ποιόν!!!!
Τα κριτήρια αυτά με το παρόν θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στο Δήμόσιο απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Μπορούν να εφαρμοσθούν μόνο στον ιδιωτικό τομέα που ισχύουν οι ιεραρχίες και οι γνώσεις αξιολογούνται και αμοίβονται.Το σύστημα του Δημοσίου πρέπει να αλλάξει ριζικά ως προς το ποιός προΐσταται σε κάθε τμήμα σε κάθε Δ/νση... Πολλές φορές ο προϊστάμενος έχει λιγότερη θεωρητική- επιστημονική κατάρτιση και δεν γνωρίζει το αντικείμενο του υπαλλήλου, γιατί το κριτήριο που κρίθηκε ήταν κυρίως η προϋπηρεσία. Πως θα αξιολογήσει ένα υπάλληλο με εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία που όμως διανύθηκε στον ιδιωτικό τομέα και δεν αναγνωρίζεται στο δημόσιο;;;; Γιατί η αποδεδειγμένη εμπειρία του ιδιωτικού τομέα δεν αναγνωρίζεται στο Δημόσιο;;; Ζούμε σε κοινωνία δύο ταχυτήτων;;; Παράδειγμα: κάποιος που διορίσθηκε εισπράκτορας στο Δημόσιο και κάποιος που εργάζονταν ως λογιστής στον ιδιωτικό τομέα με όση γνώση ευθύνη και άγχος απαιτεί η συγκεκριμένη θέση γιτί έπειτα από την πρόσληψη του στο Δημόσιο θεωρείται ο τελευταίος ανειδίκευτος εργάτης (μισθολογικά και αξιακά) και ενώ ο πρώτος συμμετείχε στις κρίσης των προϊσταμένων ο δεύτερος δεν έχει καν το δικαίωμα γιατι δεν έχει τα χρόνια προϋπηρεσίας και το βαθμό που απαιτείται. Έτσι ο πρώτος είναι ο προϊστάμενος που σήμερα καλείται να βαθμολογήσει και να αξιολογήσει τον δεύτερο..... ;;;. Η εξειδικευμένη γνώση, τα διδακτορικά, τα μεταπτυχιακά και τα πτυχία, δεν αναγνωρίζονται και δεν αμοίβονται, δεν ενδιαφέρουν κανένα! Η αλλαγή πρέπει να γίνει στο ποιός αξιολογεί ποιόν!!!!