«Η τεκμηριωμένη κατανόηση των παραγόντων υποβάθμισης της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας στο υφιστάμενο μοντέλο ... και η συνδυαστική εισαγωγή οργανωτικών και ρυθμιστικών αλλαγών στο σύνολο των τομέων ... του διοικητικού συστήματος....και την εναρμόνισή τους με τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, της κοινωνίας και της οικονομίας.»
Μετά απορίας διαπίστωσα την έλλειψη θεσμικής ανάλυσις στη μελέτη, παρά την εμφανή σύνδεση, θαρρείς και το Δημόσιο είναι ένα κλειστό σύστημα απομονωμένο από την κοινωνία, όπου οι λειτουργοί του παραμένουν ανεπηρέαστοι από την κοινωνία η την αντιγραφή συμπεριφορών. Παρομοίως ουδεμία μέριμνα είναι έκδηλη στο κείμενο για την αντιμετώπιση εξωγενών επιδράσεων/επιρροών μετά την ολοκλήρωση των αλλαγών!
«Αφ’ ενός να διαγράψει με σαφήνεια τον στρατηγικό προσανατολισμό της διοικητικής μεταρρύθμισης και αφ’ ετέρου να μπορέσει να οριοθετήσει συγκεκριμένα προβλήματα προς επίλυση.»
Στρατηγικός σχεδιασμός σε επίπεδο κράτους θα πρέπει να εμπεριέχει τον προσδιορισμό του τελικού παραλήπτη, τον προσδιορισμό και την έκταση των «προϊόντων» και των υπηρεσιών όπως επίσης και τον τρόπο οργάνωσης για την επίτευξη αυτών των στόχων. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση και τα τρία ανωτέρω πεδία στρατηγικής παραμένουν ημιτελή. Συγκεκριμένα (α) ενώ αναφέρεστε στον πολίτη και τον επιχειρηματικό κόσμο αγνοήτε τις κοινωνικές ομάδες, (β) τα προϊόντα και οι υπηρεσίες δεν προσδιορίζονται από ξεκάθαρες κοινωνικές ανάγκες (πχ. η ιεράρχηση κοινωνικών αναγκών) αλλά από πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης αγνοώντας την ανάγκη ενός μηχανισμού διαπίστωσης των ανεξάρτητα από την όποια κυβέρνηση, (γ) η όλη εισήγηση αγνοεί παντελώς τον στρατηγικό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης
Προτάσεις: (α) Χρησιμοποιήστε την παρούσα ευκαιρία για να διαχωρίσετε την Πολιτική από την Διακυβέρνηση ισχυροποιώντας την αρμοδιότητα του κέντρου διακυβέρνησης που προτείνετε πολύ σωστά και απομονώσετε τους Υπουργούς από όλα τα διοικητικά και διαχειριστικά καθήκοντα πέραν των πολιτικών προτάσεων και του ελέγχου απόδοσης. Οι πολιτικοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται σαν διευθύνοντες σύμβουλοι. (β) Διαχωρίστε σαφώς τα καθήκοντα της κεντρικής διοίκησης που θα πρέπει μόνο να ασχολείται μόνο με κοινωνικά σύνολα και τα πεδία πολιτικής, αφήνοντας την συναλλαγή με τον πολίτη, σαν άτομο, στην τοπική αυτοδιοίκηση. (γ) χρησιμοποιήστε μεταβλητή βαρύτητα για σταθμίσετε την ανάγκη επάνδρωσης βασισμένη στην ιεράρχηση των ουσιαστικών κοινωνικών αναγκών.
Σωτήρης Μελιούμης Αρχιτέκτων Οργανισμών
Ανωτερο στέλεχος BT Global Services
Υποψήφιος Διδάκτορας στο τομέα της Θεσμικής Ανάλυσης Warwick UK
Ιδρυτικό μέλος της ομάδος διανόησης Gaianomy
«Η τεκμηριωμένη κατανόηση των παραγόντων υποβάθμισης της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας στο υφιστάμενο μοντέλο ... και η συνδυαστική εισαγωγή οργανωτικών και ρυθμιστικών αλλαγών στο σύνολο των τομέων ... του διοικητικού συστήματος....και την εναρμόνισή τους με τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, της κοινωνίας και της οικονομίας.» Μετά απορίας διαπίστωσα την έλλειψη θεσμικής ανάλυσις στη μελέτη, παρά την εμφανή σύνδεση, θαρρείς και το Δημόσιο είναι ένα κλειστό σύστημα απομονωμένο από την κοινωνία, όπου οι λειτουργοί του παραμένουν ανεπηρέαστοι από την κοινωνία η την αντιγραφή συμπεριφορών. Παρομοίως ουδεμία μέριμνα είναι έκδηλη στο κείμενο για την αντιμετώπιση εξωγενών επιδράσεων/επιρροών μετά την ολοκλήρωση των αλλαγών! «Αφ’ ενός να διαγράψει με σαφήνεια τον στρατηγικό προσανατολισμό της διοικητικής μεταρρύθμισης και αφ’ ετέρου να μπορέσει να οριοθετήσει συγκεκριμένα προβλήματα προς επίλυση.» Στρατηγικός σχεδιασμός σε επίπεδο κράτους θα πρέπει να εμπεριέχει τον προσδιορισμό του τελικού παραλήπτη, τον προσδιορισμό και την έκταση των «προϊόντων» και των υπηρεσιών όπως επίσης και τον τρόπο οργάνωσης για την επίτευξη αυτών των στόχων. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση και τα τρία ανωτέρω πεδία στρατηγικής παραμένουν ημιτελή. Συγκεκριμένα (α) ενώ αναφέρεστε στον πολίτη και τον επιχειρηματικό κόσμο αγνοήτε τις κοινωνικές ομάδες, (β) τα προϊόντα και οι υπηρεσίες δεν προσδιορίζονται από ξεκάθαρες κοινωνικές ανάγκες (πχ. η ιεράρχηση κοινωνικών αναγκών) αλλά από πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης αγνοώντας την ανάγκη ενός μηχανισμού διαπίστωσης των ανεξάρτητα από την όποια κυβέρνηση, (γ) η όλη εισήγηση αγνοεί παντελώς τον στρατηγικό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης Προτάσεις: (α) Χρησιμοποιήστε την παρούσα ευκαιρία για να διαχωρίσετε την Πολιτική από την Διακυβέρνηση ισχυροποιώντας την αρμοδιότητα του κέντρου διακυβέρνησης που προτείνετε πολύ σωστά και απομονώσετε τους Υπουργούς από όλα τα διοικητικά και διαχειριστικά καθήκοντα πέραν των πολιτικών προτάσεων και του ελέγχου απόδοσης. Οι πολιτικοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται σαν διευθύνοντες σύμβουλοι. (β) Διαχωρίστε σαφώς τα καθήκοντα της κεντρικής διοίκησης που θα πρέπει μόνο να ασχολείται μόνο με κοινωνικά σύνολα και τα πεδία πολιτικής, αφήνοντας την συναλλαγή με τον πολίτη, σαν άτομο, στην τοπική αυτοδιοίκηση. (γ) χρησιμοποιήστε μεταβλητή βαρύτητα για σταθμίσετε την ανάγκη επάνδρωσης βασισμένη στην ιεράρχηση των ουσιαστικών κοινωνικών αναγκών. Σωτήρης Μελιούμης Αρχιτέκτων Οργανισμών Ανωτερο στέλεχος BT Global Services Υποψήφιος Διδάκτορας στο τομέα της Θεσμικής Ανάλυσης Warwick UK Ιδρυτικό μέλος της ομάδος διανόησης Gaianomy