Το υφιστάμενο σύστημα προϋπολογισμού αποτελεί μια αποτύπωση των προβλεπομένων "εισπράξεων" (εισροών) και "πληρωμών" (εκροών) και η ονοματοδοσία ως έσοδα και δαπάνες είναι εννοιολογικά λανθασμένες. Συνεπώς πρώτη κίνηση που πρέπει να γίνει είναι η εννοιολογική ορθολογικοποίηση των υφισταμένων στοιχέιων του προϋπολογισμού. Επίσης ο προϋπολογισμός θα πρέπει να συντάσσεται επι πραγματικών και λογικών δεδομένω και για κάθε Κωδικό και όχι με αυθαίρετες υποθέσεις ή αυθαίρετων αναπροσαρμογών προηγούμενων ετών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα επι μέρους στοιχεία να συντάσονται από τις οργανικές μονάδες και να ενοποιούνται κεντρικά κατόπιν διαβούλευσης. Η διαδικασία αυτή όμως απαιτεί αναμόρφωση του Κυβερνητικού οργγανωτικού σχήματος. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αποτελείται από Υπυργεία το πολύ 7 και υφυπουργεία το πολύ 11-14 δηλαδή σύνολο Υπουργικού Σχήματος 21-24 άτομα.
Η επιπλέον εξειδίκευση κατα έργο ή αρμοδιότητα θα συμπληρώνεται απο Γραμματείες οι οποίες θα επανδρώνονται από μόνιμους Δημόσιους Υπαλλήλους με τριετή ανάθεση και χωρίς δικαίωμα του Προϊσταμένου Υπουργού ή Υφυπουργου καθαίρεσής τους. Το έργο της Κυβέρνησης θα είναι να ασκεί Διοίκηση και όχι διαχείριση. Διαχείριση θα ασκούν οι οι Γραμματείες οι Περιφέρειες και οι Δήμοι.
Σε ότι αφορά την Κωδικοποίηση με βάση την προηγούμενη πρόταση οργάνωσης θα πρέπει να ακολουθηθεί η φιλοσοφία των Λογιστικών Σχεδίων των Επιχειρήσεων Δηλαδή να αναπτυχθούν οι κωδικοί σε Πρωτοβάθμιους Δυετεροβάθμιους κ.οκ. Λογαριασμούς και να εισαχθεί άμεσα Πληροφοριακό Σύστημα Διαχείρισης ώστε να καταχωρούνται άμεσα όλες οι ειπράξεις και πληρωμές ανά μονάδα εκτέλεσης της συναλλαγής και κέντρο αναφοράς εσόδου ή πληρωμής.
Σε ότι αφορά την κοστολόγηση θεωρώ ότι ή κάταλληλότερη μέθοδος είναι αυτή της Κοστολόγησης Δραστηριοτήτων (ABC) και για τον οικονομικό έλεγχο να εφαρμόζεται αυστηρά το Τριγωνικό Σύστημα δηλαδή του "Εντέλλοντος-Πληρωτή-Ελεγκτή". Ο εωτερικός έλεγχος θα πρέπει να αποτελεί ξεχωρη λειτουργία ώστε να ελέγχεται το Σύστημα σαν σύνολο για αδυναμίες και προβλήματα με βάση τις Διεθνείς Αρχές Κυβερνητικών Εσωτερικών Ελέγχων.
Το σύνολο σχεδόν των ερωτημάτων που τίθενται στην εν λόγω ενότητα του Προϋπολογισμού αλλά και των λοιπών ενοτήτων με την υφιστάμενη οργανωτική δομή του Κράτους στην ευρεία έννοια (Κυβέρνηση-Περιφερειακή Διοίκηση. Τοπική Αυτοδιοίκηση) και της υφιστάμενης Νομοθεσίας στο σύνολό της αλλάγες ουσιαστικές δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο απλές βελτιώσεις σε διαφορους τομείς οι οποίες όμως βελτιώσεις σε κάποιο τομέα θα δυσχεραίνουν το έργο πιθανόν σε άλλο τομέα.
Τελικά θα πρέπει να θεωρούμε ότι η Ελλάδα είναι ένας οργανισμός και σαν τέτοιος πρέπει να διοικείται με δημοκρατικό τρόπο φυσικά. Μοντέλλ δημοκρατικής και αποτελεσματικής διοίκησης θεωρητικά και εφαρμοσμένα υπάρχουν. Αν δεν μπορούμε εμείς να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε ένα ας αντιγράψουμε και προσαρμόσουμε από άλλες χώρες ή μεγάλες επιχειρήσεις. Κακό δεν είναι!! Αρκεί να επιτευχθούν οι στόχοι της ευνομίας, της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητα και όποιου άλλου θέλουμε.
Το υφιστάμενο σύστημα προϋπολογισμού αποτελεί μια αποτύπωση των προβλεπομένων "εισπράξεων" (εισροών) και "πληρωμών" (εκροών) και η ονοματοδοσία ως έσοδα και δαπάνες είναι εννοιολογικά λανθασμένες. Συνεπώς πρώτη κίνηση που πρέπει να γίνει είναι η εννοιολογική ορθολογικοποίηση των υφισταμένων στοιχέιων του προϋπολογισμού. Επίσης ο προϋπολογισμός θα πρέπει να συντάσσεται επι πραγματικών και λογικών δεδομένω και για κάθε Κωδικό και όχι με αυθαίρετες υποθέσεις ή αυθαίρετων αναπροσαρμογών προηγούμενων ετών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα επι μέρους στοιχεία να συντάσονται από τις οργανικές μονάδες και να ενοποιούνται κεντρικά κατόπιν διαβούλευσης. Η διαδικασία αυτή όμως απαιτεί αναμόρφωση του Κυβερνητικού οργγανωτικού σχήματος. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αποτελείται από Υπυργεία το πολύ 7 και υφυπουργεία το πολύ 11-14 δηλαδή σύνολο Υπουργικού Σχήματος 21-24 άτομα. Η επιπλέον εξειδίκευση κατα έργο ή αρμοδιότητα θα συμπληρώνεται απο Γραμματείες οι οποίες θα επανδρώνονται από μόνιμους Δημόσιους Υπαλλήλους με τριετή ανάθεση και χωρίς δικαίωμα του Προϊσταμένου Υπουργού ή Υφυπουργου καθαίρεσής τους. Το έργο της Κυβέρνησης θα είναι να ασκεί Διοίκηση και όχι διαχείριση. Διαχείριση θα ασκούν οι οι Γραμματείες οι Περιφέρειες και οι Δήμοι. Σε ότι αφορά την Κωδικοποίηση με βάση την προηγούμενη πρόταση οργάνωσης θα πρέπει να ακολουθηθεί η φιλοσοφία των Λογιστικών Σχεδίων των Επιχειρήσεων Δηλαδή να αναπτυχθούν οι κωδικοί σε Πρωτοβάθμιους Δυετεροβάθμιους κ.οκ. Λογαριασμούς και να εισαχθεί άμεσα Πληροφοριακό Σύστημα Διαχείρισης ώστε να καταχωρούνται άμεσα όλες οι ειπράξεις και πληρωμές ανά μονάδα εκτέλεσης της συναλλαγής και κέντρο αναφοράς εσόδου ή πληρωμής. Σε ότι αφορά την κοστολόγηση θεωρώ ότι ή κάταλληλότερη μέθοδος είναι αυτή της Κοστολόγησης Δραστηριοτήτων (ABC) και για τον οικονομικό έλεγχο να εφαρμόζεται αυστηρά το Τριγωνικό Σύστημα δηλαδή του "Εντέλλοντος-Πληρωτή-Ελεγκτή". Ο εωτερικός έλεγχος θα πρέπει να αποτελεί ξεχωρη λειτουργία ώστε να ελέγχεται το Σύστημα σαν σύνολο για αδυναμίες και προβλήματα με βάση τις Διεθνείς Αρχές Κυβερνητικών Εσωτερικών Ελέγχων. Το σύνολο σχεδόν των ερωτημάτων που τίθενται στην εν λόγω ενότητα του Προϋπολογισμού αλλά και των λοιπών ενοτήτων με την υφιστάμενη οργανωτική δομή του Κράτους στην ευρεία έννοια (Κυβέρνηση-Περιφερειακή Διοίκηση. Τοπική Αυτοδιοίκηση) και της υφιστάμενης Νομοθεσίας στο σύνολό της αλλάγες ουσιαστικές δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο απλές βελτιώσεις σε διαφορους τομείς οι οποίες όμως βελτιώσεις σε κάποιο τομέα θα δυσχεραίνουν το έργο πιθανόν σε άλλο τομέα. Τελικά θα πρέπει να θεωρούμε ότι η Ελλάδα είναι ένας οργανισμός και σαν τέτοιος πρέπει να διοικείται με δημοκρατικό τρόπο φυσικά. Μοντέλλ δημοκρατικής και αποτελεσματικής διοίκησης θεωρητικά και εφαρμοσμένα υπάρχουν. Αν δεν μπορούμε εμείς να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε ένα ας αντιγράψουμε και προσαρμόσουμε από άλλες χώρες ή μεγάλες επιχειρήσεις. Κακό δεν είναι!! Αρκεί να επιτευχθούν οι στόχοι της ευνομίας, της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητα και όποιου άλλου θέλουμε.