Πιστεύετε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης ενός προγράμματος αναχωρέθητησης των Υπουργείων;
Όχι απλώς υπάρχει αλλά είναι επιβεβλημένη, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα έχει ολοκληρωθεί το έργο της αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών.
Προκρίνετε την δημιουργία ενός διοικητικού “πάρκου» ή την διάχυση των κυβερνητικών κτιρίων στο κέντρο της πόλης;
Με όλη την συναδελφική συμπάθεια αυτή είναι μια τρομερά άστοχη ερώτηση. Ούτε το ένα ούτε το άλλο φυσικά. Η γεωγραφική θέση ενός υπουργείου, με την προϋπόθεση ετησίων μόνο κατανομών προϋπολογισμού, εξαρτάται από: (1) τις ανάγκες προσωπικών επαφών των στελεχών του με τα λοιπά τμήματα διοίκησης (2) με την κοινωνική ανάγκη που πρέπει να καλύψει και (3) από την πιθανότητα βελτιστοποίησης των διαδικασιών του και (4) απο την κατανομή του όγκου εργασίας ανα επίπεδο ιεραρχίας.
Παράδειγμα 1: Το υποθετικό Υπουργείο Γεωργίας και Αλιείας. Αυτό θα έχει συναλλαγές ως επί το πλείστον με τα: Κέντρο Διακυβέρνησης, τις Περιφέρειες, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Διεθνής Φορείς, ΕΕ, Διεθνής Οργανισμούς, Ερευνητικά Κέντρα, Αγροτικές Ενώσεις, Αλιευτικές Οργανώσεις, Επιχειρηματικές Ενώσεις, Μεταφορικές Ενώσεις και Τράπεζες. Κοινή λογική λοιπόν υπαγορεύει ότι το υπουργείο δεν έχει νόημα να είναι εκτελεί όλες τις διαδικασίες του από μία τοποθεσία αλλά απο όπου οι προσωπικές επαφές με τοπικούς φορείς είναι καθημερινό συμβάν. Πόσες απο αυτές είναι στην Αθήνα; Με ποιό σκεπτικό δηλαδή η ένωση παραγωγών οπωροκηπευτικών θα πρέπει να έρθει στην Αθήνα για να συζητήσει τις προτάσεις της;
Θα πρέπει οι δορυφορικές του υπηρεσίες να στεγάζονται διπλά η μαζί με τις περιφέρειες; Βεβαιώτατα.
Μόνον ένας αμαθής θα πρότεινε της συνέχιση της σημερινής κατάστασης.
Παράδειγμα 2: Το υποθετικό Υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων: Όπως προηγουμένως θα έχει συναλλαγές ως επί το πλείστον με τα: Κέντρο Διακυβέρνησης, τις Περιφέρειες, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Διεθνής Φορείς, ΕΕ, Ερευνητικά Κέντρα, Διεθνής Οργανισμούς, Οργανισμούς Εξόρυξης, Εργατικές Ενώσεις, Βιομηχανικούς Φορείς, Επιχειρηματικές Ενώσεις,Τράπεζες κτλ. Πόσες από αυτές είναι στην Αθήνα;
Εν συντομία, εάν η τελική ανάλυση ανά υπουργείο δώσει ικανό αριθμό στελεχών στην Αθήνα τότε και μόνο τότε η δημιουργία ενός πάρκου (όσο μακρύτερα του κέντρου είναι εφικτό) έχει νόημα και για περισσότερους από ένα λόγους.
Πιστεύετε ότι η λειτουργία κυβερνητικών κτιρίων σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας θα συμπαρέσυρε και άλλες λειτουργίες (τράπεζες, δικηγορικά γραφεία κ.λπ.) λειτουργώντας κατ’ αυτό τον τρόπο επιβοηθητικά στην προσπάθεια αναβάθμισης του κέντρου της πόλης;
Αφής στιγμής είναι δεδομένο ότι η πολιτική της ανάπτυξης των υπηρεσιών θα πρέπει να αντιστραφεί, εις όφελος της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής, που σημαίνει μεταξύ άλλων την αντιστροφή της αστυφιλίας βρίσκω ότι η χρήση επιχειρημάτων που βάζουν εμπόδια, με την σύνδεση της ύπαρξης των Υπουργείων με την αναβάθμιση περιοχών της Αθήνας σε αυτό, τουλάχιστον άστοχη. Το κοινωνικό συμφέρον των Ελλήνων είναι όντως συνδεδεμένο με την αποκέντρωση αλλά η παρούσα ερμηνεία της αποκέντρωσης δεν προσθέτει αλλά αφαιρεί από την υπόληψη αυτών που την πρότειναν. Αποκέντρωση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να νοηθεί από το κέντρο της Αθήνας στα περίχωρα της. Ο εισηγητής της πρότασης υποτιμά της νοημοσύνη μας βάναυσα. Το γεγονός της χρήσης παραδειγμάτων απο χώρες με διαφορετική κουλτούρα και ανάγκες είναι κοντόφθαλμη και όχι το ιδεατό. Το ιδεατό είναι να δημιουργήσουμε μία διοίκηση για τον 21 αιώνα ανταποκρινόμενη στις ανάγκες των Ελλήνων. Το τί θα περιέχει το κτίριο και η αρχιτεκτονική του δεν έχουν σημασία σε αυτή τη φάση. Σημασία έχει να ελαχιστοποιηθούν οι μετακινήσεις όλων αυτών που θα πρέπει να συνεργάζονται με τα υπουργεία, για να επιταχυνθεί η οικονομική ανάπτυξη/ανάκαμψη, και αυτοί δεν είναι ούτε κάτοικοι των Αθηνών ούτε της Θεσσαλονίκης. Εν’ ολίγοις η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Θα επιμείνω στην ορθότητα του διοικητικού “πάρκου» με τις προϋποθέσεις που προανέφερα για όσα τμήματα υπουργείων θα έχουν λόγο να βρίσκονται στην Αθήνα και όχι αλλού. Τα υπόλοιπα τμήματα θα πρέπει να μετακινηθούν στις περιφέρειες αναλογικά με την σημαντικότητά τους για την περιοχή. Οι κεντρικές διοικήσεις του 19 ου αιώνα δεν έχουν θέση σε οργανωτικούς σχεδιασμούς του 21ου. Καλώς η κακώς γνωρίζουμε κάτι παραπάνω σήμερα.
Σωτήρης Μελιούμης Αρχιτέκτων Οργανισμών
Ανωτερο στέλεχος BT Global Services
Υποψήφιος Διδάκτορας στο τομέα της Θεσμικής Ανάλυσης Warwick UKΙδρυτικό μέλος της ομάδος διανόησης Gaianomy
Πιστεύετε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης ενός προγράμματος αναχωρέθητησης των Υπουργείων; Όχι απλώς υπάρχει αλλά είναι επιβεβλημένη, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα έχει ολοκληρωθεί το έργο της αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών. Προκρίνετε την δημιουργία ενός διοικητικού “πάρκου» ή την διάχυση των κυβερνητικών κτιρίων στο κέντρο της πόλης; Με όλη την συναδελφική συμπάθεια αυτή είναι μια τρομερά άστοχη ερώτηση. Ούτε το ένα ούτε το άλλο φυσικά. Η γεωγραφική θέση ενός υπουργείου, με την προϋπόθεση ετησίων μόνο κατανομών προϋπολογισμού, εξαρτάται από: (1) τις ανάγκες προσωπικών επαφών των στελεχών του με τα λοιπά τμήματα διοίκησης (2) με την κοινωνική ανάγκη που πρέπει να καλύψει και (3) από την πιθανότητα βελτιστοποίησης των διαδικασιών του και (4) απο την κατανομή του όγκου εργασίας ανα επίπεδο ιεραρχίας. Παράδειγμα 1: Το υποθετικό Υπουργείο Γεωργίας και Αλιείας. Αυτό θα έχει συναλλαγές ως επί το πλείστον με τα: Κέντρο Διακυβέρνησης, τις Περιφέρειες, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Διεθνής Φορείς, ΕΕ, Διεθνής Οργανισμούς, Ερευνητικά Κέντρα, Αγροτικές Ενώσεις, Αλιευτικές Οργανώσεις, Επιχειρηματικές Ενώσεις, Μεταφορικές Ενώσεις και Τράπεζες. Κοινή λογική λοιπόν υπαγορεύει ότι το υπουργείο δεν έχει νόημα να είναι εκτελεί όλες τις διαδικασίες του από μία τοποθεσία αλλά απο όπου οι προσωπικές επαφές με τοπικούς φορείς είναι καθημερινό συμβάν. Πόσες απο αυτές είναι στην Αθήνα; Με ποιό σκεπτικό δηλαδή η ένωση παραγωγών οπωροκηπευτικών θα πρέπει να έρθει στην Αθήνα για να συζητήσει τις προτάσεις της; Θα πρέπει οι δορυφορικές του υπηρεσίες να στεγάζονται διπλά η μαζί με τις περιφέρειες; Βεβαιώτατα. Μόνον ένας αμαθής θα πρότεινε της συνέχιση της σημερινής κατάστασης. Παράδειγμα 2: Το υποθετικό Υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων: Όπως προηγουμένως θα έχει συναλλαγές ως επί το πλείστον με τα: Κέντρο Διακυβέρνησης, τις Περιφέρειες, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Διεθνής Φορείς, ΕΕ, Ερευνητικά Κέντρα, Διεθνής Οργανισμούς, Οργανισμούς Εξόρυξης, Εργατικές Ενώσεις, Βιομηχανικούς Φορείς, Επιχειρηματικές Ενώσεις,Τράπεζες κτλ. Πόσες από αυτές είναι στην Αθήνα; Εν συντομία, εάν η τελική ανάλυση ανά υπουργείο δώσει ικανό αριθμό στελεχών στην Αθήνα τότε και μόνο τότε η δημιουργία ενός πάρκου (όσο μακρύτερα του κέντρου είναι εφικτό) έχει νόημα και για περισσότερους από ένα λόγους. Πιστεύετε ότι η λειτουργία κυβερνητικών κτιρίων σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας θα συμπαρέσυρε και άλλες λειτουργίες (τράπεζες, δικηγορικά γραφεία κ.λπ.) λειτουργώντας κατ’ αυτό τον τρόπο επιβοηθητικά στην προσπάθεια αναβάθμισης του κέντρου της πόλης; Αφής στιγμής είναι δεδομένο ότι η πολιτική της ανάπτυξης των υπηρεσιών θα πρέπει να αντιστραφεί, εις όφελος της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής, που σημαίνει μεταξύ άλλων την αντιστροφή της αστυφιλίας βρίσκω ότι η χρήση επιχειρημάτων που βάζουν εμπόδια, με την σύνδεση της ύπαρξης των Υπουργείων με την αναβάθμιση περιοχών της Αθήνας σε αυτό, τουλάχιστον άστοχη. Το κοινωνικό συμφέρον των Ελλήνων είναι όντως συνδεδεμένο με την αποκέντρωση αλλά η παρούσα ερμηνεία της αποκέντρωσης δεν προσθέτει αλλά αφαιρεί από την υπόληψη αυτών που την πρότειναν. Αποκέντρωση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να νοηθεί από το κέντρο της Αθήνας στα περίχωρα της. Ο εισηγητής της πρότασης υποτιμά της νοημοσύνη μας βάναυσα. Το γεγονός της χρήσης παραδειγμάτων απο χώρες με διαφορετική κουλτούρα και ανάγκες είναι κοντόφθαλμη και όχι το ιδεατό. Το ιδεατό είναι να δημιουργήσουμε μία διοίκηση για τον 21 αιώνα ανταποκρινόμενη στις ανάγκες των Ελλήνων. Το τί θα περιέχει το κτίριο και η αρχιτεκτονική του δεν έχουν σημασία σε αυτή τη φάση. Σημασία έχει να ελαχιστοποιηθούν οι μετακινήσεις όλων αυτών που θα πρέπει να συνεργάζονται με τα υπουργεία, για να επιταχυνθεί η οικονομική ανάπτυξη/ανάκαμψη, και αυτοί δεν είναι ούτε κάτοικοι των Αθηνών ούτε της Θεσσαλονίκης. Εν’ ολίγοις η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Θα επιμείνω στην ορθότητα του διοικητικού “πάρκου» με τις προϋποθέσεις που προανέφερα για όσα τμήματα υπουργείων θα έχουν λόγο να βρίσκονται στην Αθήνα και όχι αλλού. Τα υπόλοιπα τμήματα θα πρέπει να μετακινηθούν στις περιφέρειες αναλογικά με την σημαντικότητά τους για την περιοχή. Οι κεντρικές διοικήσεις του 19 ου αιώνα δεν έχουν θέση σε οργανωτικούς σχεδιασμούς του 21ου. Καλώς η κακώς γνωρίζουμε κάτι παραπάνω σήμερα. Σωτήρης Μελιούμης Αρχιτέκτων Οργανισμών Ανωτερο στέλεχος BT Global Services Υποψήφιος Διδάκτορας στο τομέα της Θεσμικής Ανάλυσης Warwick UKΙδρυτικό μέλος της ομάδος διανόησης Gaianomy