Προβλήματα άρθρου 16:
1. Με τις διατάξεις του άρθρου 16, ορίζεται ότι ο αξιολογητής είναι μόνο ένας, ο οποίος βασίζεται στην εισήγηση του προϊσταμένου του υπαλλήλου. Έτσι το σύστημα γίνεται ΠΟΛΥ ευάλωτο σε υποκειμενικούς παράγοντες (εύνοια ή αντιπάθεια του εισηγητή της αξιολόγησης).
2. Ολοένα και περισσότεροι υπάλληλοι καταναλώνουν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους σε (μη αμειβόμενες αλλά ουσιαστικού έργου) ομάδες εργασίας. Το αποτέλεσμα της εργασίας τους σε αυτές, μολονότι είναι καθοριστικής σημασίας και επηρεάζει την καθημερινή τους εργασία, δεν αξιολογείται με το προτεινόμενο σύστημα, .
Προτάσεις επίλυσης:
1. Περισσότεροι αξιολογητές διαφόρων επιπέδων και σχέσεων:
Όλα τα επιτυχημένα συστήματα αξιολόγησης (π.χ. 360ο) βασίζονται σε αξιολόγηση του ιδίου ατόμου από περισσότερους του ενός αξιολογητές: π.χ. προϊστάμενος, συνάδελφοι, "πελάτες", "προμηθευτές".
Αυτός είναι ένας καθοριστικής σημασίας τρόπος για τη μείωση τυχόν προκατάληψης του αξιολογητή: δεν μπορεί ΟΛΟΙ να βαθμολογούν κάποιον χαμηλά ή υψηλά. Όταν πολλές αξιολογήσεις συγκλίνουν, τα πράγματα είναι μάλλον έτσι όπως παρουσιάζονται.
Ως εκ τούτου προτείνω αξιολόγηση του κάθε υπαλλήλου από περισσότερους του ενός αξιολογητές, συμπεριλαμβανομένων όπου είναι δυνατόν και άμεσων συναδέλφων και "πελατών" του (δηλ. αποδεκτών του αποτελέσματος της εργασίας του πλην του προϊσταμένου του).
2. Αξιολόγηση του υπαλλήλου και από τις ομάδες εργασίας στις οποίες συμμετέχει (εκτός τμήματος).
3. Υποχρεωτική εκπαίδευση των αξιολογητών ΠΡΙΝ να μπορέσουν να αξιολογήσουν.
Προβλήματα άρθρου 16: 1. Με τις διατάξεις του άρθρου 16, ορίζεται ότι ο αξιολογητής είναι μόνο ένας, ο οποίος βασίζεται στην εισήγηση του προϊσταμένου του υπαλλήλου. Έτσι το σύστημα γίνεται ΠΟΛΥ ευάλωτο σε υποκειμενικούς παράγοντες (εύνοια ή αντιπάθεια του εισηγητή της αξιολόγησης). 2. Ολοένα και περισσότεροι υπάλληλοι καταναλώνουν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους σε (μη αμειβόμενες αλλά ουσιαστικού έργου) ομάδες εργασίας. Το αποτέλεσμα της εργασίας τους σε αυτές, μολονότι είναι καθοριστικής σημασίας και επηρεάζει την καθημερινή τους εργασία, δεν αξιολογείται με το προτεινόμενο σύστημα, . Προτάσεις επίλυσης: 1. Περισσότεροι αξιολογητές διαφόρων επιπέδων και σχέσεων: Όλα τα επιτυχημένα συστήματα αξιολόγησης (π.χ. 360ο) βασίζονται σε αξιολόγηση του ιδίου ατόμου από περισσότερους του ενός αξιολογητές: π.χ. προϊστάμενος, συνάδελφοι, "πελάτες", "προμηθευτές". Αυτός είναι ένας καθοριστικής σημασίας τρόπος για τη μείωση τυχόν προκατάληψης του αξιολογητή: δεν μπορεί ΟΛΟΙ να βαθμολογούν κάποιον χαμηλά ή υψηλά. Όταν πολλές αξιολογήσεις συγκλίνουν, τα πράγματα είναι μάλλον έτσι όπως παρουσιάζονται. Ως εκ τούτου προτείνω αξιολόγηση του κάθε υπαλλήλου από περισσότερους του ενός αξιολογητές, συμπεριλαμβανομένων όπου είναι δυνατόν και άμεσων συναδέλφων και "πελατών" του (δηλ. αποδεκτών του αποτελέσματος της εργασίας του πλην του προϊσταμένου του). 2. Αξιολόγηση του υπαλλήλου και από τις ομάδες εργασίας στις οποίες συμμετέχει (εκτός τμήματος). 3. Υποχρεωτική εκπαίδευση των αξιολογητών ΠΡΙΝ να μπορέσουν να αξιολογήσουν.