Από κάποια ενασχόλησή μου με το θέμα έχω καταλάβει ότι το πλεόν ορθό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης είναι το λεγόμενο κυκλικό, δηλαδή όλοι αξιολογούν όλους, και οι υφιστάμενοι τους προισταμένους τους. Εδώ φαίνεται ότι πάνε να εφαρμόσουν μόνο την από πάνω αξιολόγηση και μάλιστα από τους κάθε λογής προισταμένους που έχουν καταλάβει την όποια θέση με αδιαφανή κριτήρια. Ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών να είναι άξιοι αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το αδιαφανές και πελατειακό ως τώρα σύστημα έχει επιλέξει μόνο τους άριστους για τις θέσεις ευθύνης.
Εχει μεγάλη σημασία να μελετήσει κανείς το φαινόμενο bullying ή mobbing at work (πιθανή μετάφρασή του στα ελληνικά είναι παραγκωνισμός/περιθωριοποίηση/τρομοκράτηση στο χωρο εργασίας). Το φαινόμενο αυτό είναι παγκόσμιο και μελετάται εκτενώς τα τελευταία χρόνια από ειδικούς ερευνητές (κυρίως ψυχολόγους) που μελετούν τα εργασιακά περιβάλλοντα. Συνήθως ευδοκιμούν τέτοια φαινόμενα σε εργασιακά περιβάλλοντα που δεν έχει εγκαθιδρυθεί ειδική πολιτική anti-mobbing, όπου απουσιάζει η αξιοκρατία αλλά επικρατεί ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός και τα 'παιχνίδια εξουσίας' (δηλαδή ανατγωνισμός για το ποιος θα πάρει την 'καρέκλα της εξουσίας' παραγκωνίζοντας ενδεχομένως και ικανότερούς του συναδέλφους). Συνήθως το ασκούν άνθρωποι με εγωισμό και φιλοδοξία αλλά στο βάθος ανασφαλείς αφού δεν έχουν τα τυπικά και ουιαστικά προσόντα έναντι άλλων συναδέλφων.
Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι η αξιολόγηση από πάνω προς τα κάτω τείνει να ενθαρρύνει τέτοια φαινόμενα.
Επίσης το σύστημα πάσχει από αντικειμενικά κριτήρια (όπως μεταπτυχιακοί τίτλοι, δημοσιεύσεις και συγγραφικό έργο στο αντικείμενο, αριθμό και ποιότητα στις παραγόμενες αναφορές, συμμετοχή σε διεθνείς επιτροπές κλπ.)
Εχει μεγάλη σημασία η αξιολόγηση ειδικών γνώσεων σε αντικείμενα και θέσεις που απαιτούν τέτοια προσόντα (δηλ. πόσο ο καθένας θεωρείται εμπειρογνώμονας - expert στη δουλειά του). Η δημόσια διοίκηση έχει ανάγκη από εξειδικευμένα στελέχη που θα ενθαρρύνονται να κάνουν όχι απλώς τη δουλειά τους αλλά και το κάτι παραπάνω.
Από κάποια ενασχόλησή μου με το θέμα έχω καταλάβει ότι το πλεόν ορθό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης είναι το λεγόμενο κυκλικό, δηλαδή όλοι αξιολογούν όλους, και οι υφιστάμενοι τους προισταμένους τους. Εδώ φαίνεται ότι πάνε να εφαρμόσουν μόνο την από πάνω αξιολόγηση και μάλιστα από τους κάθε λογής προισταμένους που έχουν καταλάβει την όποια θέση με αδιαφανή κριτήρια. Ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών να είναι άξιοι αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το αδιαφανές και πελατειακό ως τώρα σύστημα έχει επιλέξει μόνο τους άριστους για τις θέσεις ευθύνης. Εχει μεγάλη σημασία να μελετήσει κανείς το φαινόμενο bullying ή mobbing at work (πιθανή μετάφρασή του στα ελληνικά είναι παραγκωνισμός/περιθωριοποίηση/τρομοκράτηση στο χωρο εργασίας). Το φαινόμενο αυτό είναι παγκόσμιο και μελετάται εκτενώς τα τελευταία χρόνια από ειδικούς ερευνητές (κυρίως ψυχολόγους) που μελετούν τα εργασιακά περιβάλλοντα. Συνήθως ευδοκιμούν τέτοια φαινόμενα σε εργασιακά περιβάλλοντα που δεν έχει εγκαθιδρυθεί ειδική πολιτική anti-mobbing, όπου απουσιάζει η αξιοκρατία αλλά επικρατεί ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός και τα 'παιχνίδια εξουσίας' (δηλαδή ανατγωνισμός για το ποιος θα πάρει την 'καρέκλα της εξουσίας' παραγκωνίζοντας ενδεχομένως και ικανότερούς του συναδέλφους). Συνήθως το ασκούν άνθρωποι με εγωισμό και φιλοδοξία αλλά στο βάθος ανασφαλείς αφού δεν έχουν τα τυπικά και ουιαστικά προσόντα έναντι άλλων συναδέλφων. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι η αξιολόγηση από πάνω προς τα κάτω τείνει να ενθαρρύνει τέτοια φαινόμενα. Επίσης το σύστημα πάσχει από αντικειμενικά κριτήρια (όπως μεταπτυχιακοί τίτλοι, δημοσιεύσεις και συγγραφικό έργο στο αντικείμενο, αριθμό και ποιότητα στις παραγόμενες αναφορές, συμμετοχή σε διεθνείς επιτροπές κλπ.) Εχει μεγάλη σημασία η αξιολόγηση ειδικών γνώσεων σε αντικείμενα και θέσεις που απαιτούν τέτοια προσόντα (δηλ. πόσο ο καθένας θεωρείται εμπειρογνώμονας - expert στη δουλειά του). Η δημόσια διοίκηση έχει ανάγκη από εξειδικευμένα στελέχη που θα ενθαρρύνονται να κάνουν όχι απλώς τη δουλειά τους αλλά και το κάτι παραπάνω.