Υπάρχουν υπουργεία των οποίων η οργάνωση είναι - ας μου επιτραπεί- ημιστρατιωτική , όπως π.χ. το Υπουργείο Εθνικής ΄Αμυνας (στρατιωτικό και πολιτικοό προσωπικό) και το Υπουργείο των Εξωτερικών (διπλωματικό και διοικητικό προσωπικό). Δηλ. και στα δύο υπουργεία προίστανται και άρα διοικούν και άρα αποφασίζουν κ.λ.π. το στρατιωτικό και το διπλωματικο προσωπικό, αντίστοιχα. Το δε πολιτικό και διοικητικό αντίστοιχα υπακούει. Και στα δύο υπουργεία υπηρετούν καταξιωμένοι, έμπειροι, προσοντούχοι διοικητικοί υπάλληλοι που όμως, λόγω της φύσεως της δομής και των δύο Υπουργείων, οι πολιτικοί/διοικητικοί υπάλληλοι ΔΕΝ έχουν την ευκαιρία, την ευχέρεια ή το δικαίωμα να αναπτύξουν όλες τις ικανότητές τους, τις δεξιότητές τους, τα πραγματικά προσόντα τους, κάτι που θα τους έδινε την ευκαιρία της προαγωγής. Οι θέσεις ευθύνης καταλαμβάνονται ΜΟΝΟ από τους π.χ. διπλωματικούς στο ΥΠΕΞ. Επομένως, οι διοικητικοί υπάλληλοι όσο ικανοί και να είναι ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα έχουν την ευκαιρία της ανέλιξης/προαγωγής κι ας εργάζονται περισσότερο από τους προισταμένους τους. Συγκεκριμένα, υπάλληλος ΠΕ του Υπουργείου Οικ. με 30 χρόνια υπηρεσίας γίνεται Διευθυντής και άρα κατέχει θέση ευθύνης. Ο ίδιος υπάλληλος με τα ίδια προσόντα και χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών ΔΕΝ θα γίνει διευθυντής ποτέ γιατί τις θέσεις ευθύνης καταλαμβάνουν οι διπλωματικοί υπάλληλοι ανωτέρων βαθμών (Σύμβουλοι, Πρέσβεις). Με αυτούς τους υπαλλήλους τί θα γίνει? Τί θα προβλέψετε ?
Υπάρχουν υπουργεία των οποίων η οργάνωση είναι - ας μου επιτραπεί- ημιστρατιωτική , όπως π.χ. το Υπουργείο Εθνικής ΄Αμυνας (στρατιωτικό και πολιτικοό προσωπικό) και το Υπουργείο των Εξωτερικών (διπλωματικό και διοικητικό προσωπικό). Δηλ. και στα δύο υπουργεία προίστανται και άρα διοικούν και άρα αποφασίζουν κ.λ.π. το στρατιωτικό και το διπλωματικο προσωπικό, αντίστοιχα. Το δε πολιτικό και διοικητικό αντίστοιχα υπακούει. Και στα δύο υπουργεία υπηρετούν καταξιωμένοι, έμπειροι, προσοντούχοι διοικητικοί υπάλληλοι που όμως, λόγω της φύσεως της δομής και των δύο Υπουργείων, οι πολιτικοί/διοικητικοί υπάλληλοι ΔΕΝ έχουν την ευκαιρία, την ευχέρεια ή το δικαίωμα να αναπτύξουν όλες τις ικανότητές τους, τις δεξιότητές τους, τα πραγματικά προσόντα τους, κάτι που θα τους έδινε την ευκαιρία της προαγωγής. Οι θέσεις ευθύνης καταλαμβάνονται ΜΟΝΟ από τους π.χ. διπλωματικούς στο ΥΠΕΞ. Επομένως, οι διοικητικοί υπάλληλοι όσο ικανοί και να είναι ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα έχουν την ευκαιρία της ανέλιξης/προαγωγής κι ας εργάζονται περισσότερο από τους προισταμένους τους. Συγκεκριμένα, υπάλληλος ΠΕ του Υπουργείου Οικ. με 30 χρόνια υπηρεσίας γίνεται Διευθυντής και άρα κατέχει θέση ευθύνης. Ο ίδιος υπάλληλος με τα ίδια προσόντα και χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών ΔΕΝ θα γίνει διευθυντής ποτέ γιατί τις θέσεις ευθύνης καταλαμβάνουν οι διπλωματικοί υπάλληλοι ανωτέρων βαθμών (Σύμβουλοι, Πρέσβεις). Με αυτούς τους υπαλλήλους τί θα γίνει? Τί θα προβλέψετε ?