Πουθενά στο Προσχέδιο Νόμου δεν λαμβάνεται πρόνοια, ώστε να προστατεύεται συστημικά ο αξιολογούμενος υπάλληλος σε περιπτώσεις δυσμενούς εργασιακού περιβάλλοντος (υποδομή συνθήκες, οργάνωση κλπ) και λόγω ανεπαρκών, αδιαφορούντων και ανικάνων είτε ομοβάθμων είτε προϊσταμένων(με τους οποίους θα είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται στην επίτευξη των στόχων).
Αντ' αυτού, με τα άρθρα 25 και 26 κάθε ευσυνείδητος, πλην άτυχος, υπάλληλος, ωθείται σε ψυχοφθόρες διαδικασίες προσωπικών ενστάσεων, με τις οποίες θα πρέπει να αποδείξει(!) (σε ανάλογες περιπτώσεις δυσλειτουργειών λόγω συνθηκών και προσώπων) με αντικειμενικά (!) και μετρήσιμα (!) στοιχεία οτι ... δεν είναι ελέφας!
Νομίζω, πως είναι απαραίτητο να προηγείται, της ατομικής αξιολόγησης κάθε υπαλλήλου, η αποτύπωση των πραγματικών συνθηκών του περιβάλλοντος εργασίας και του κλίματος συνεργατικότητας (ίσως, μέσω ανώνυμης διατύπωσης γνώμης όλων των εργαζομένων της δομής εργασίας και των εξυπηρετουμένων πολιτών καθόλον το έτος).
Κατόπιν, να γίνεται διόρθωση ή ακόμη και ετήσια αναβολή της αξιολόγησης, για την προστασία του αξιολογουμένου υπαλλήλου και της αξιοπιστίας της διαδικασίας, κι όχι να μπαίνει σε διαδικασίες ψυχοφθόρες και ασύμμετρες προς το μέγεθός του.
Και: (καλέ μου άνθρωπε!) Όχι άλλη... γραφειοκρατία!
Όσο λιγότερη,τόσο καλύτερα.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Πουθενά στο Προσχέδιο Νόμου δεν λαμβάνεται πρόνοια, ώστε να προστατεύεται συστημικά ο αξιολογούμενος υπάλληλος σε περιπτώσεις δυσμενούς εργασιακού περιβάλλοντος (υποδομή συνθήκες, οργάνωση κλπ) και λόγω ανεπαρκών, αδιαφορούντων και ανικάνων είτε ομοβάθμων είτε προϊσταμένων(με τους οποίους θα είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται στην επίτευξη των στόχων). Αντ' αυτού, με τα άρθρα 25 και 26 κάθε ευσυνείδητος, πλην άτυχος, υπάλληλος, ωθείται σε ψυχοφθόρες διαδικασίες προσωπικών ενστάσεων, με τις οποίες θα πρέπει να αποδείξει(!) (σε ανάλογες περιπτώσεις δυσλειτουργειών λόγω συνθηκών και προσώπων) με αντικειμενικά (!) και μετρήσιμα (!) στοιχεία οτι ... δεν είναι ελέφας! Νομίζω, πως είναι απαραίτητο να προηγείται, της ατομικής αξιολόγησης κάθε υπαλλήλου, η αποτύπωση των πραγματικών συνθηκών του περιβάλλοντος εργασίας και του κλίματος συνεργατικότητας (ίσως, μέσω ανώνυμης διατύπωσης γνώμης όλων των εργαζομένων της δομής εργασίας και των εξυπηρετουμένων πολιτών καθόλον το έτος). Κατόπιν, να γίνεται διόρθωση ή ακόμη και ετήσια αναβολή της αξιολόγησης, για την προστασία του αξιολογουμένου υπαλλήλου και της αξιοπιστίας της διαδικασίας, κι όχι να μπαίνει σε διαδικασίες ψυχοφθόρες και ασύμμετρες προς το μέγεθός του. Και: (καλέ μου άνθρωπε!) Όχι άλλη... γραφειοκρατία! Όσο λιγότερη,τόσο καλύτερα. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.