Συμφωνώντας επί της αρχής με το σχόλιο του κ. Γιαννιτσιώτη θα ήθελα να παραθέσω και την ακόλουθη σκέψη. Η κρίση δύο υπαλλήλων με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας, την ίδια ειδικότητα, τον ίδιο βαθμό, ακόμα και το ίδιο ή παρεμφερές αντικείμενο εργασίας αλλά διαφορετική υπηρεσία, είτε στον ίδιο οργανισμό είτε σε διαφορετικούς, εγκυμονεί την γέννεση αδικιών σε σχέση με την αξιολόγησή τους. Αναφέρομαι συγκεκριμένα σε υπηρεσίες που ενώ είναι κατ' ουσία ίδιες παρέχονται με διαφορετικό τρόπο από τους φορείς λόγω διαφορετικής αντίληψης των προϊσταμένων αρχών. Έτσι είναι πολύ πιθανόν υπάλληλοι μιας υπηρεσίας να αξιολογούνται ευνοϊκότερα από συναδέλφους τους οι οποίοι αν και έχουν ως αντικείμενο το ίδιο ακριβώς έργο, ακολουθούν διαφορετικές μεθόδους επίλυσης και επίτευξης (περισσότερο ή λιγότερο γραφειοκράτες).
Συμφωνώντας επί της αρχής με το σχόλιο του κ. Γιαννιτσιώτη θα ήθελα να παραθέσω και την ακόλουθη σκέψη. Η κρίση δύο υπαλλήλων με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας, την ίδια ειδικότητα, τον ίδιο βαθμό, ακόμα και το ίδιο ή παρεμφερές αντικείμενο εργασίας αλλά διαφορετική υπηρεσία, είτε στον ίδιο οργανισμό είτε σε διαφορετικούς, εγκυμονεί την γέννεση αδικιών σε σχέση με την αξιολόγησή τους. Αναφέρομαι συγκεκριμένα σε υπηρεσίες που ενώ είναι κατ' ουσία ίδιες παρέχονται με διαφορετικό τρόπο από τους φορείς λόγω διαφορετικής αντίληψης των προϊσταμένων αρχών. Έτσι είναι πολύ πιθανόν υπάλληλοι μιας υπηρεσίας να αξιολογούνται ευνοϊκότερα από συναδέλφους τους οι οποίοι αν και έχουν ως αντικείμενο το ίδιο ακριβώς έργο, ακολουθούν διαφορετικές μεθόδους επίλυσης και επίτευξης (περισσότερο ή λιγότερο γραφειοκράτες).