1. α) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Έβρου» και το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δάσους Δαδιάς», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 ( 207 Α’)`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 ( 197 Α΄) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Έβρου & Δάσους Δαδιάς». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Τραϊανούπολη Έβρου.
β) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου- Βιστωνίδας- Ισμαρίδας», και το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν.3044/2002 (197 Α συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Ροδόπης- Νέστου – Βιστωνίδας- Ισμαρίδας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό) των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι το Πόρτο Λάγος Ξάνθης.
γ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης, το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα» και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας-Βόλβης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κεντρικής Μακεδονίας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνίσταται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι ο Λαγκαδάς Θεσσαλονίκης.
δ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου», που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 ( 207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 ( 197 Α΄) και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου», που ιδρύθηκε με προεδρικό διάταγμα ( 49 Δ) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Πίνδου». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνίσταται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι οι Ασπράγγελοι Ιωαννίνων.
ε) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού», το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου», και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Καλαμά και Αχέροντα», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2012 (197 Α συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ, με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Δυτικής Ηπείρου και Μεσολογγίου». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Άρτα.
στ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού», και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό,) των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνίσταται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Αμφίκλεια.
ζ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας», που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄), και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα», που ιδρύθηκε με προεδρικό διάταγμα (395 Δ’) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Αττικής». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι οι Αχαρνές Αττικής.
η) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς» και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), αυτή η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α), συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Δυτικής Πελοποννήσου». Στο νέο φορέα περιέρχονται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Πάτρα.
θ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Καρπάθου – Σαρίας», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), αυτή η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄), συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ, με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Νοτίου Αιγαίου και Κρήτης». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι τα Χανιά.
2) Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που συγχωνεύονται, καθώς και οι απασχολούμενοι σε αυτούς στο πλαίσιο σύμβασης έργου, μεταφέρονται αυτοδίκαια στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετεί στους φορείς διαχείρισης που συγχωνεύονται με τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων, αποτελεί εφεξής προσωπικό των αντίστοιχων φορέων που συνιστώνται και υπηρετεί σε αυτούς με την ίδια σχέση.
Οι ανωτέρω κατατάσσονται σε αντίστοιχες θέσεις, οι οποίες έχουν συσταθεί με τον εκδοθησόμενο Κανονισμό Υπηρεσιών και Προσωπικού. Για τον σκοπό αυτό εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του οργάνου διοίκησης, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
3. Με Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών, καθορίζονται για κάθε νέο φορέα διαχείρισης ο εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, ο Κανονισμός Υπηρεσιών και Προσωπικού, ο εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Κανονισμός Οικονομικής Διαχείρισης και Προμηθειών, καθώς και ο Κανονισμός Ανάληψης και Εκτέλεσης για τρίτους ή ανάθεσης σε τρίτους επιστημονικών ή ερευνητικών προγραμμάτων, μελετών υπηρεσιών τεχνικής βοήθειας και εν γένει έργων και υπηρεσιών.
4 Οι δίκες των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο 1 συνεχίζονται από τους αντίστοιχους φορείς που συνιστώνται χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους. Όπου στην κείμενη νομοθεσία ή σε συμβάσεις αναφέρονται οι φορείς που συγχωνεύονται, νοούνται εφεξής οι αντίστοιχοι φορείς που συνιστώνται.
5. Η κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί της κινητής και ακίνητης περιουσίας των φορέων που λύονται και συγχωνεύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, περιέρχονται αυτοδικαίως και χωρίς την τήρηση οιουδήποτε τύπου, πράξης ή συμβολαίου, στους φορείς στους οποίους συγχωνεύονται. Οι συμβατικές υποχρεώσεις και οι εγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις των φορέων που συγχωνεύονται, μεταφέρονται στους αντίστοιχους φορείς που συνιστώνται, οι οποίοι λειτουργούν ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι αυτών. Οι φορείς αυτοί είναι οι δικαιούχοι των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν εκπονηθεί από τους φορείς που συγχωνεύονται καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά.
6. Τα Διοικητικά Συμβούλια των φορέων που συνιστώνται, συγκροτούν με απόφασή τους, μέσα σε ένα μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων τους, τριμελή επιτροπή με αντικείμενο τη διενέργεια απογραφής όλων των κινητών και ακινήτων που περιέχονται στην κυριότητα και αποκλειστική χρήση και διαχείρισή τους. Η έκθεση απογραφής εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
7. Η συγκρότηση των Διοικητικών Συμβουλίων των φορέων που συνιστώνται με την παράγραφο 1 καθώς και κάθε σχετικό θέμα με τη λειτουργία τους ρυθμίζεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.
8. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορούν να μεταφέρονται οι έδρες των φορέων που συνιστώνται με την παράγραφο 1.
9. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού μπορεί να ρυθμίζονται τα ειδικά, και τεχνικά θέματα της συγχώνευσης η διαδικασία απογραφής και κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
10. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου:
α) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Περιοχής Προστασίας της Φύσης Υγροτόπου Λίμνης Καστοριάς» που ιδρύθηκε με το π.δ. 14/2012 (226 ΑΑΠ) καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δ. Μακεδονίας.
β) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δ. Μακεδονίας.
γ) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 καταργούνται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στη Διεύθυνση Δασών Κεφαλληνίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δ. Ελλάδας, Ιονίου.
δ) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002, καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στη Γενική Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος και Υποδομών της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
ε) H Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας ορίζεται ως κύριος φορέας εποπτείας συντονισμού και λειτουργίας των τεχνικών έργων επαναπλημμυρισμού της λίμνης Κάρλας και δικαιωμάτων για την περίοδο εκτέλεσής τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3199/2003 (Α 280) και του π.δ. 51/2007 (Α 54), καθώς και της παραγράφου 3 της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργων Κάρλας 112839/2000 των υπουργών Περιβάλλοντος. Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, Πολιτισμού και Ανάπτυξης. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, καθορίζονται οι Υπηρεσίες και οι φορείς που είναι αρμόδιοι για την λειτουργία των υποδομών που κατασκευάζονται, με βάση την κείμενη νομοθεσία.
12. α) Οι εκκρεμείς δίκες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10 συνεχίζονται χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους, από τους φορείς στους οποίους περιέρχονται οι αρμοδιότητές τους.
β) Οι φορείς που αναλαμβάνουν τις αρμοδιότητες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις εγκεκριμένες Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και τα Σχέδια Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών που αναλαμβάνουν. Η στρατηγική διαχείρισης για τις προστατευόμενες περιοχές, καθώς και οι απαιτούμενες δράσεις και υποδομές εφαρμογής της, θα εποπτεύονται από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Οι φορείς που ασκούν τις αρμοδιότητες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10 μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στις οποίες θα συμφωνούνται οι αρχές και το αντικείμενο διαχείρισης καθώς και οι εκατέρωθεν δεσμεύσεις για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της κάθε περιοχής, ή συμβάσεις διαχείρισης κατά τα προβλεπόμενα στην περίπτωση γ της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999, όπως συμπληρώνεται με την παράγραφο 14.
γ) Δικαιούχος των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν αναλάβει οι φορείς που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές, είναι ο αντίστοιχος φορέας στον οποίο περιέρχονται οι αρμοδιότητες του κάθε φορέα που καταργείται. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και όσοι απασχολούνται σε αυτούς με σύμβαση έργου, παρέχουν εφεξής τις υπηρεσίες τους στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν.
13. Οι φορείς διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου-Β. Σποράδων, Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού εξακολουθούν να λειτουργούν υπό το νομοθετικό καθεστώς που τους διέπει.
14. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης γ της παραγράφου 1 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999 αντικαθίσταται ως εξής: «Το περιεχόμενο της σύμβασης διαχείρισης είναι το περιεχόμενο του σχεδίου διαχείρισης της περιοχής και, εφόσον αυτό ελλείπει, είναι κατ’ ελάχιστον:
α) τα μέτρα διαχείρισης (τύπων οικοτόπων, ειδών δασών, βόσκησης, γεωργικών εκτάσεων και γεωργικής δραστηριότητας, αλιείας και υδατικών πόρων)
β) τα μέτρα προστασίας εδαφικών πόρων
γ) τα μέτρα επόπτευσης και φύλαξης
δ) τα μέτρα διαχείρισης –διακίνησης επισκεπτών και ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού
ε) η επικοινωνία, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού
στ) η διαμόρφωση προγραμμάτων κατάρτισης
ζ) η υλοποίηση προγράμματος παρακολούθησης με καθορισμό στόχων, παραμέτρων και δεικτών
η) η λειτουργία υλικών, υποδομών και εξοπλισμού για την εξυπηρέτηση των παραπάνω μέτρων και δράσεων.
Η σύμβαση διαχείρισης θα συνάπτεται μετά από σχετική εισήγηση της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.»
15. Καταργείται το τελευταίο εδάφιο της περιπτώσεως δ της παραγράφου 1 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999. Η παράγραφος δ όπως προστέθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 7 του ν. 3937/2011 αναριθμείται σε παράγραφο ε.
16. Η παράγραφος 6 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999 αντικαθίσταται ως εξής :
«6. Συνιστώνται σε κάθε φορέα διαχείρισης του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 μία διεύθυνση με τρία τμήματα: Το Τμήμα Διοικητικών, Οικονομικών και Νομικής Υποστήριξης, το Τμήμα Προστασίας, Διαχείρισης και Επόπτευσης και το Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης και Δημοσιότητας. Συνιστώνται τέσσερις οργανικές θέσεις σε κάθε φορέα: μία θέση του διευθυντή και τρεις θέσεις προϊσταμένων των τριών τμημάτων. Οι παραπάνω θέσεις μπορούν να καλύπτονται με αποσπάσεις προσωπικού που υπηρετεί με οποιαδήποτε σχέση στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί με το άρθρο 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982. Οι αποσπάσεις αυτές έχουν διάρκεια μέχρι πέντε χρόνια και διενεργούνται μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου με απόφαση του Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού. Το προσωπικό όλων των παραπάνω κατηγοριών προσλαμβάνεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του φορέα διαχείρισης και απασχολείται με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου που διέπεται από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Η κατανομή του προσωπικού σε υπηρεσιακές μονάδες, η διοίκηση και οι επί μέρους αρμοδιότητες αυτών, οι αρμοδιότητες του Διευθυντή, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια, καθορίζονται με τους αντίστοιχους κανονισμούς προσωπικού.»
Πρωταρχικός ρόλος των ΦΔ αποτελεί η ανάπτυξη και υιοθέτηση ενός πλαισίου διαχείρισης των ΠΠ καθώς και ο συντονισμός όλων των αρμοδιοτήτων που κατέχουν σήμερα διάφορες υπηρεσίες, σε σχέση με περιβαλλοντικά θέματα και σκοπό έχει μια και μοναδική αποστολή: Να προστατεύσει και να διαχειρισθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την οικολογική αξία της περιοχής, η οποία συνεπάγεται (τελικά) την κεφαλαιοποίηση των «αγαθών και υπηρεσιών της» και επομένως την οικονομική και κοινωνική ωφελιμότητά της.
Η συνεχής αποτίμηση της αξίας των προσφερόμενων αγαθών των ΠΠ, βοηθά στην ύπαρξη κοινωνικής αποδοχής και υποστήριξης της εκάστοτε διαχειριστικής πολιτικής, καθώς και στην πολυπόθητη συμμετοχή του κοινού στην εφαρμογή της, αφού ένας από τους ‘τελικούς στόχους’ είναι η διαμόρφωση τοπικής περιβ/κής πολιτικής. Υπενθυμίζω, στο σημείο αυτό, ότι οι προστατευόμενες περιοχές είναι δημόσια- κοινωνικά αγαθά και η ευθύνη της ορθής διαχείρισής τους είναι μεγάλη. Η πρόκληση να ανταποκριθούν οι ΦΔ σε αυτόν τον ρόλο είναι επίσης μεγάλη.
Η επιχειρούμενη συγχώνευση ή/ και κατάργηση ΦΔ ( απίστευτο !!!!) στα πλαίσια της γνωστής δημοσιονομικής πολιτικής φαίνεται ότι «απέχει πολύ» από την λογική μιας λειτουργικής αναδιοργάνωσης και βελτίωσης του Εθνικού συστήματος διοίκησης των ΠΠ.
Παρά το γεγονός ότι έχει διατυπωθεί εκτενώς η επιχειρηματολογία θα επαναλάβω τα εξής:
1.Κατ’αρχήν ποιας κλίμακας εξοικονόμηση πόρων θα επιτευχθεί όταν όλες οι δαπάνες καλύπτονται από κοινοτικούς πόρους. Όπως είναι γνωστό τα ΔΣ των ΦΔ και οι Πρόεδροι παρέχουν μη αμειβόμενες υπηρεσίες, ενώ οι εργαζόμενοι- μιλώντας με οικονομικούς όρους- συνιστούν « μια δράση ενός προγράμματος» με ημερομηνία λήξης το 2015.
2.Η Χώρα έχει «απασχολήσει» κατά το παρελθόν την Ευρωπαϊκή επιτροπή για παραβάσεις και μη- συμμόρφωση στην προστασία των ΠΠ. Έχουν μελετηθεί επαρκώς οι δεσμεύσεις της Χώρας απέναντι στην ΕΕ στον τομέα προστασίας της βιοποικιλότητας και των συναφών Οδηγιών;
3.Στον παρόντα χρόνο, όλοι σχεδόν οι ΦΔ, και μετά από καθυστερήσεις έχουν αρχίσει να υλοποιούν δράσεις και έργα από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα ΕΠΕΡΑΑ. Έχει συζητηθεί το ενδεχόμενο αναστολής της ομαλής απορρόφησης των πόρων;
4.Θα είναι συνεπής η Χώρα μας στις συμβατικές υποχρεώσεις της όπως είναι η υλοποίηση του βασικού έργου των ΦΔ, δηλαδή η εποπτεία και η καταγραφή της κατάστασης προστατευόμενων οικοτόπων, ειδών κ.λ.π με βάση τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες;
5 Προτείνεται επίσης ότι οι ΦΔ μπορούν να προσαρτηθούν( !!!) σε ήδη υπάρχουσες υπηρεσίες του Δημόσιου τομέα. Όμως η φιλοσοφία των ΦΔ είναι να αποτελούν αυτοτελείς δομές στις οποίες να εκπροσωπείται η πολυπλοκότητα της κοινωνίας ( πολιτεία, τοπικές κοινότητες, κοινωνικοί φορείς, πολίτες). Ο λόγος είναι ότι, ένα αποτελεσματικό μέσο διαχείρισης (ή καλύτερα διακυβέρνησης) των ΠΠ οφείλει να συνομιλεί με όλες τις κοινωνικές συνιστώσες προωθώντας πάντα την οικολογική αξία των περιοχών. Ποια θα είναι λοιπόν η ειδοποιός διαφορά ενός ΦΔ από μια οποιαδήποτε υπηρεσία περιβάλλοντος; ( η οποία ασφαλώς έχει ως πρόθεση την τήρηση της περιβ/κής νομοθεσίας).
Είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους εγχειρήματα, όπως το άρθρο 10, είναι απολύτως αποτυχημένα πέραν της επιπολαιότητάς τους !!! Έχω την αίσθηση ότι όλοι προτίθενται να συζητηθεί άμεσα το θέμα της αναδιάρθρωσης του πλαισίου λειτουργίας των ΠΠ αν βέβαια επιθυμούμε μια “win-win solution”.
Ειδικότερα για τον Φ.Δ Κάρλας ( Θεσσαλία), ο Φορέας που έχει δηλωθεί στις αιτήσεις προς την Ε.Ε. για την χρηματοδότηση του έργου για να ασκήσει την ολοκληρωμένη αυτή λειτουργία είναι ο «Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου». Σημειώνεται δε ότι, σύμφωνα με την από 29.8.2011 Απόφαση της Επιτροπής για την χρηματοδότηση του έργου επαναδημιουργίας της λίμνης Κάρλας, πρέπει μέχρι 31.12.2012 οι Ελληνικές Αρχές να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα εφαρμόσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ε.Ε. όσον αφορά στην προστασία και τη διαχείριση τη περιοχής Κάρλας-Μαυροβουνίου-Κεφαλόβρυσου Βελεστίνου και της Λεκάνης Απορροής Ποταμού.
Είναι κάτι άλλο που δεν κατανοεί η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ ????
Με εκτίμηση
Ιφιγένεια Κάγκαλου, Πρόεδρος ΦΔ Κάρλας-Μαυροβουνίου-Κεφαλόβρυσου Βελεστίνου
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Ε.Δ. ΑΙΝΟΥ:
ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ ΠΙΑ. ΝΑΙ, ΑΛΛΑ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ! ΑΣ ΚΑΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΚΑΙ ΕΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΠΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΑΙΝΟΥ ΠΟΥ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΜΑ, ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΦΟΡΕΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ Ε.Δ.ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΘΑΥΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΡΥΘΡΙΑΣΤΑ ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ. ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΕΝΑ ΦΟΡΕΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ?(ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΘΝ. ΔΡΥΜΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ)- ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΑΣΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ.
ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ, ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΛΛΟΧΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΥΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΥΜΟ ΜΑΣ (ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, ΠΑΡΟΝΟΜΟ ΚΥΝΗΓΙ-ΥΛΟΤΟΜΙΑ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ Κ.Α.).
ΚΥΡΙΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ!ΣΑΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ, ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΡΑΞΕΤΕ ΤΟΝ ΦΟΡΕΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΡΑΞΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΤΕ ΚΙΟΛΑΣ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΙΑ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΠΑΣΧΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!! ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΧΡΟΝΟΣ!!!!!!!!!!
ΜΕ ΤΙΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΥΓΜΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΣΜΑΗΛΟΣ (ΕΛΛΗΝΑΣ, ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ)
Θ.Ο. Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων
7 Οκτωβρίου 2010
Να αποσυρθεί το αρ. 10 του ν/σ «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα»
H Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ θεωρεί ιδιαίτερα άστοχη και επιζήμια την προωθούμενη με το αρ.10 του σχεδίου νόμου για τις συγχωνεύσεις Φορέων του δημοσίου, συγχώνευση ή κατάργηση Φ. Δ. των Προστατευομένων Περιοχών της χώρας.
Αναφέρουμε τους κυριότερους λόγους συνοπτικά:
!. Με την επιχειρούμενη συγχώνευση δεν επιτυγχάνεται κανένα οικονομικό όφελος, δεδομένου ότι οι Φ.Δ. Προστατευομένων Περιοχών χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους. Τα δε Δ. Σ. τους είναι άμισθα. Εξάλλου τεκμηρίωση για αναμενόμενα οικονομικά οφέλη για το δημόσιο δεν έχει υπάρξει.
2. Μπορεί αντιθέτως να προκύψει ζημία από την ανάγκη δαπανών για Γραφεία σε πόλεις που δεν φιλοξενούν σήμερα ΦΔ, μετακινήσεις φυλάκων και λοιπού προσωπικού πεδίου, η σε μεγαλύτερες αποστάσεις από την έδρα του Φορέα, και πολύ περισσότερο από την απώλεια πόρων από την μη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων σχετικά με την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων που διαχειρίζονται οι ΦΔΠΠ μέσω του ΕΠΠΕΡΑΑ με χρονικό ορίζοντα το 2015.
3. Επιπλέον, δημιουργείται ο κίνδυνος οι πράξεις που σήμερα υλοποιούν οι ΦΔ να θεωρηθούν ημιτελείς και οι δαπάνες μη επιλέξιμες, κάτι που μπορεί να οδηγήσει, σύμφωνα με το Σύστημα Διαχείρισης του ΕΣΠΑ, στην ανάγκη κάλυψής τους με εθνικούς πόρους (που δεν υπάρχουν).
4. Παρατηρείται ότι περιοχές με θεμελιακά διαφορετικά χαρακτηριστικά (υγροτοπικές πεδινές πχ μαζί με ορεινές δασικές) υπάγονται στο ίδιο ΔΣ. Μόνο αρνητικά αναμένονται από αυτή την βεβιασμένη κοινή υπαγωγή σοβαρά ανόμοιων περιοχών.
5. Οι καταργήσεις με μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΦΔ σε γενικού χαρακτήρα υπηρεσίες του Δημοσίου (όπως πχ στην περίπτωση του Αίνου Κεφαλονιάς) είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε μείωση του επιπέδου προστασίας λόγω αυξημένου φόρτου, έλλειψης ειδικού ενδιαφέροντος, και πιθανότατης θέσης των θεμάτων παρακολούθησης και προστασίας των περιοχών των εθνικών πάρκων σε χαμηλότερη προτεραιότητα.
Ζητούμε την απόσυρση του άρθρου αυτού, την δημιουργία και νέων Φ.Δ. ώστε να καλυφθεί σταδιακά το σύνολο των προστατευομένων περιοχών με Φ.Δ. και την αναβάθμιση των νομικών καθεστώτων προστασίας των περιοχών που καλύπτουν από Κ.Υ.Α. σε προεδρικά διατάγματα.
Η ταπείνωση, στην πράξη, του επιπέδου προστασίας των Εθνικών μας πάρκων και των άλλων φυσικών προστατευομένων περιοχών δεν πλήττει μόνο ένα μη αποτιμήσιμο σε χρήμα διαχρονικό δημόσιο αγαθό αλλά και τις δυνατότητες αειφορικής παραγωγικής ανάκαμψης των περιοχών αυτών.
Σχετικά με την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου:
Δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει κανείς ότι δεν δικαιολογείται επαρκώς η υποβάθμιση του αφού το οικονομικό όφελος απουσιάζει παντελώς. Τι εξυπηρετείται από τη συγχώνευσή του πέραν του ότι προστίθεται μία ακόμα επωνυμία φορέα στη σχετική λίστα, για τα μάτια του κόσμου? Αφού είναι γνωστό ότι το διοικητικό συμβούλιο είναι άμισθο και ότι ο Φορέας αξιοποιεί κοινοτικά κονδύλια.
Τα τελευταία χρόνια που λειτουργεί ο Φορέας, εμείς οι κάτοικοι του νησιού έχουμε δει τεράστια βελτίωση στη φύλαξη και αξιοποίηση του δάσους του Αίνου με τη συνεχή παρουσία του προσωπικού του Φορέα στο Δρυμό και την αλλαγή της εικόνας της περιοχής. Μεταφέροντας το προσωπικό σε άλλη υπηρεσία δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι η προστασία του Εθνικού Δρυμού θα πραγματοποιείται με την ίδια επιμέλεια και αναμένεται ότι η διαχείριση του Αίνου θα φθίνει σταδιακά μέχρι να ατονήσει εντελώς. Η προστασία της φύσης απαιτεί εξειδικευμένη προσέγγιση και στελέχωση από τα κατάλληλα άτομα, δεν μπορεί να ανατεθεί σε υπαλλήλους γραφείου που έχουν μπροστά τους μια στίβα χαρτιά και δεν έχουν δει το δάσος ούτε σε φωτογραφία.
Είναι κρίμα να γυρίσουμε τόσο πίσω. Το περιβάλλον δεν είναι πολυτέλεια, είναι το μέλλον των παιδιών μας.
Ειλικρινά πως είναι δυνατή η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου;
Ενός σπάνιου »ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΥ» Δρυμού με την μοναδική Κεφαλληνιακή Ελάτη, γιατί να μην συνεχίσει το πολύ καλό έργο που επιτελεί;;’Εστω να συγχωνευθεί…ενοχλεί καποιούς;;μηπως ολο αυτό το σχέδιο δείχνει με αυτη την κίνηση την προχείροτητα με την οποία συνταχθήκε;;
Κύριε Υπουργέ ,
αφήστε τους Φορείς Διαχείρισης να συνεχίσουν το εργο τους μεχρι το 2015 που είναι η σύμβαση τους και οχί απλα να πούμε στην τροίκα να τους μειώσαμε…αφού δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προυπολογισμό!!!με ποιο δημοσιονομικό όφελος;;με τη μη απορρόφηση των ευρωπαικών κονδυλίων;;;με τον κίνδυνο επιβόλης προστίμων?;;;Γιατι ολα σ αυτήν την χώρα να γίνονται έτσι στον αέρα με προχειροδουλειά???
Παραλλήλα ξεκινήστε μια συνεργασία μαζί τους με τον σύλλογο των εργαζομένων και τους προέδρους τους για την δημιουργία ενός ορθού σχεδίου για το μέλλον των Προστατευόμενων Περιοχών της Πατριδας μας το έχουμε ανάγκη όλοι μας!!!
Σας ευχαριστώ.
Λυπάμαι που η πολιτεία θέτει ένα τέτοιο ερώτημα, όπου η απάντηση είναι προφανής: τον πλανήτη τον έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας. Υπάρχουν μερικοί τομείς όπου δεν δικαιούμαστε να περικόψουμε τα κονδύλια και ένας από αυτούς είναι το περιβάλλον, όπως και η εκπαίδευση και η υγεία. Γιατί επιτέλους δεν αγγίζονται τα υπέρογκα κονδύλια της άμυνας; Μόνο οι παρελάσεις των επετείων να περικόπτονταν (καλή η ώρα, πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου) θα ισοφάριζε τη δήθεν οικονομία που επιχειρούν οι εν λόγω συγχωνεύσεις.
Αναρωτιέμαι βέβαια αν θα παίξει κανένα πραγματικό ρόλο η διαβούλευση ή αν γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Δυστυχώς και σε άλλες περιπτώσεις, σε άλλες διαβουλεύσεις, που η πλειοψηφία των πολιτών που πήραν θέση ήταν κατά κάποιων μέτρων, η πολιτεία τους αγνόησε παντελώς.
Μήπως αυτή είναι η ευκαιρία για την πολιτεία να αποδείξει ότι δεν είναι οι διαβουλεύσεις μια κοροϊδία;
Μπράβο!
Ξεδοντιάζετε τις τοπικές κοινωνίες που ζουν εντός των ΠΠ περιοχών από το δικαίωμα έκφρασης γνώμης στις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας που αφορούν τη ζωή τους και έχουν αντίκτυπο και στο φυσικό περιβάλλον, με την κατάργηση των τοπικών ΔΣ που όλοι οι ενδιαφερόμενοι ήταν εντός ως stakeholders.
Δεν μπορούν πια να διαβουλευθούν με όπλα τη λογική και την αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής τους. Αλλά πλέον μόνο με τα Μ.Α.Τ.
Πόσο θέλετε να φάτε και πόσο αίμα θέλετε ακόμα, είστε Δράκουλες?
Χρυσωρυχεία σε ΠΠ, ξενοδοχειακές μονάδες πάνω στο κύμα, και ότι άλλο φανταστείτε…
Στα τσακίδια ο οικοτουρισμός, στο πυρ το εξώτερο η εναλλακτική παραγωγή προϊόντων, καλώς ήρθες κώδικα αλιμεντάριους, να συμβιβαστούμε με τα μεταλλαγμένα, να ξεπουλήσετε τα νερά ΜΑΣ και ότι άλλο τρομοκρατικό έχετε στο μυαλό σας.
Ε όχι πια, ως άνθρωπος που ζω μέσα σε αυτόν τον κόσμο λέω ότι θα πρέπει τουλάχιστον και τα δασαρχεία να αποκτήσουν ΔΣ όπως οι παλιοί πλέον, Φορείς Διαχείρισης, για να υπάρχει αρμονία στις αποφάσεις τους με τους ανθρώπους που διοικούν από δασοπολιτικής σκοπιάς.
Κύριες & κύριοι της κεντρικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής διοίκησης έχετε αποτύχει στην πράξη τόσα χρόνια με απτά αποτελέσματα και ρεζιλίκια παγκόσμια, αγκαζέ με τα ιδιωτικά γραφεία τελετών της άγριας φύσης, ιδιωτικά και ’’μη κερδοσκοπικά’’.
Αφήστε την αποκέντρωση (που είναι και οι ΦΔ μέρος της) να συνεχίσει το επιτυχές έργο της, για τις τοπικές κοινωνίες, παρ όλα τα προβλήματα που θέτετε διαρκώς.
Κύριε Υπουργέ
Προλογίζοντας αυτό το σχέδιο για την εισαγωγή του στη διαδικασία τη διαβούλευσης αναφέρεται «προς το σκοπό της οικονομικότερης και αποδοτικότερης λειτουργίας δημόσιων οργανισμών που εξυπηρετούν δημόσια αγαθά και παρέχουν αναγκαίες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, με όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση του έλληνα φορολογούμενου». Τεκμηριώστε μας σας παρακαλώ από πού προκύπτει η εξοικονόμηση πόρων από την κατάργηση/συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών όταν οι εν λόγω Φορείς από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας χρηματοδοτούνται ολοκληρωτικά από ευρωπαϊκά προγράμματα και με άμισθα διοικητικά συμβούλια χωρίς καμία επιβάρυνση στον τακτικό προϋπολογισμό.
Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας και η στήριξη των Προστατευόμενων Περιοχών και των Φορέων Διαχείρισής τους θα πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και όχι να προσανατολίζεται στην υποβάθμιση τους. Αντί λοιπόν η πολιτεία να προσπαθεί να συγχωνεύσει και να καταργήσει τους Φορείς, θα έπρεπε να προχωρήσει σε συγκεκριμένες παρεμβάσεις για το 75% των περιοχών Natura της χώρας, που δεν ανήκουν διοικητικά σε κανέναν Φορέα Διαχείρισης. Οι Φορείς Διαχείρισης, παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αποτελούν το μοναδικό μέσο προστασίας των προστατευόμενων περιοχών και θα πρέπει η πολιτεία να στραφεί στην στήριξη τους δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην υλοποίηση μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος. Ακόμα και σε αυτήν τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που περνά η πατρίδα μας, η πρόθεση της κυβέρνησης να καταργήσει/συγχωνεύσει τους εν λόγω Φορείς χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως τεκμηρίωση σχετικά με το όφελος που θα προκύψει σε επίπεδο διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών και χωρίς να υπάρχει καμία επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού είναι τουλάχιστον ανούσιο.
Δεν ξέρω πραγματικά το νόημα της διαβούλευσης όταν σε προηγούμενο σχόλιο η κα Βώκου Πρόεδρος της Επιτροπής «Φύση 2000», η οποία αποτελεί το κεντρικό επιστημονικό γνωμοδοτικό όργανο του Κράτους για το συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των πολιτικών και μέτρων προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας εκφράζει ξεκάθαρα τις απόψεις της Επιτροπής οι οποίες όπως η ίδια αναφέρει έχουν κατατεθεί στην πολιτική ηγεσία επανειλημμένα. Όταν λοιπόν η πολιτική ηγεσία δεν έλαβε υπόψη της την παραπάνω Επιτροπή που είναι η καθ ύλη αρμόδια να γνωμοδοτήσει για αυτό το θέμα, πώς είναι δυνατόν να ακούσει τις υπόλοιπες σκέψεις/προτάσεις που παρουσιάζονται στην παρούσα «διαβούλευση».
Δεν είναι οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών μηχανισμοί κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Οι αιτίες της σημερινής κατάστασης πρέπει να αναζητηθούν αλλού και σίγουρα όχι στο περιβάλλον.
Ευχαριστώ.
Τα σχόλια του κ. Μπούσμπουρα αλλά πολύ περισσότερο της κας Βώκου, που με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο, με έκαναν να μην βρίσκω μια αιτία να γράψω κάτι παραπάνω σχετικά με την επαπειλούμενη αναίρεση του ρόλου και της λειτουργίας των ΦΔ με πρόσχημα την κρίση. Ωστόσο, το ιδιαίτερα πικρόχολο, κακόβουλο και ατιμωτικό σχόλιο για τους ΦΔ (και όχι μόνο) του «ΚΗΦΙΣΟΣ» χρειάζεται μια «έξτρα» απάντηση.
Η περίφημη συμμετοχή του κράτους είναι στο 5% των κοινοτικών πόρων και πάντα μεταφραζόταν σε προσφερόμενες εργατοώρες κυρίως από τα κατά τόπους δασαρχεία. Συνεπώς, αυτή η (επουσιώδης) συμμετοχή του κράτους, ήταν και είναι μια ευκαιρία για τη δασική υπηρεσία να εκμεταλλευτεί (και καλώς κάνει) «θέσεις εργασίας» έστω και ελάχιστες (π.χ φύλακες) στα κάθε φορά προγράμματα. Η οποιαδήποτε μείωση αυτού του ποσοστού, μόνο ως αίτημα μείωσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων θα μπορούσε να νοηθεί (!!), αλλά και αυτό στην πράξη θα σήμαινε μείωση των «ευκαιριών εργασίας» στα ίδια τα δασαρχεία. Και σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, δεν πρόκειται περί «εξοικονόμησης», «περιορισμό της σπατάλης», «εξορθολογισμό» κ.λ.π. αλλά εισαγωγή σοβαρών εμποδίων στην φυσιολογική ροή κονδυλίων από την ΕΕ και το άνοιγμα της προοπτικής νέων προστίμων (πιθανότατο!!) για αθέτηση συμφωνιών σχετικά με την εξέλιξη των προγραμμάτων που ήδη «τρέχουν».
Ο κ. Γκατζογιάννης δεν λέει κάτι καινούργιο. Σέβομαι την άποψή του, αλλά εκφράζει την εξ΄ αρχής θέση των δασολόγων και της δασικής υπηρεσίας: οι «ΦΔ να περάσουν στα δασαρχεία», πρόταση που αν δεν κάνω λάθος είναι παράτυπη και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ευρωπαϊκή πολιτική για τις ΠΠ. Γι’ αυτό εξ’ άλλου έγιναν οι ΦΔ και πήραν τη μορφή ΝΠΙΔ και όχι τη μορφή δημόσιας (κρατικής) υπηρεσίας. Η ουσία αυτής της κίνησης ήταν (και θάπρεπε να συνεχίσει να είναι) να διαμορφωθεί ένα συμβουλευτικό σώμα (οι ΦΔ δηλαδή), συνισταμένη των απόψεων της κοινωνίας, μέσα από παραγωγικούς φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, αυτοδιοίκηση, δασαρχεία κ.λ.π. Στην πράξη (και δεν αναφέρομαι στις προθέσεις οποιουδήποτε δασολόγου σε προσωπικό επίπεδο) φαίνεται ακόμη μια φορά η ανταγωνιστική και εχθρική στάση των τοπικών δασαρχείων (υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις) που αντιστάθηκαν και αντιστέκονται στο ρόλο και τη λειτουργία των ΦΔ, γιατί θεωρούν ότι οι ΦΔ σφετερίζονται το ρόλο και τη λειτουργία της δασικής υπηρεσίας. Δεν είναι λογικό όμως, μια κρατική υπηρεσία με λειτουργία τόσων χρόνων όπως η δασική υπηρεσία, που δεν ήταν στη λογική της «η πέραν της οικονομικής διαχείρισης» και υλικής αποτίμησης των λειτουργιών των δασικών οικοσυστημάτων (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πρωτοπόρων δασαρχείων και δασολόγων -αλλά και βιολόγων που εργάζονται στις δασικές υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια- αλλαγής αυτής της λογικής), που σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και τη «γνωστή ανικανότητα» όλων των τύπων της κρατικής μηχανής, που «δεν ξέρει» (και δεν έκανε κανένα κόπο να μάθει) πόσοι λύκοι, πόσες αρκούδες (για παράδειγμα) υπάρχουν στην Ελλάδα … να διεκδικεί τον ρόλο και τη λειτουργία των ΦΔ; Ακόμη και σήμερα, όταν ρωτάμε τα κατά τόπους δασαρχεία «πόσα αγριογούρουνα θηρεύτηκαν την κυνηγετική περίοδο» τάδε, είτε δεν υπάρχει απάντηση, είτε η απάντηση είναι του τύπου «πολλά». Στην επανάληψη της ερώτησης «πόσα πολλά;» η απάντηση (αν υπάρχει) είναι «περισσότερα από πέρσι». Τι χρειάζεται τελοσπάντων για να υλοποιηθεί η καταγραφή και παρακολούθησης του «θηραματικού πλούτου» της χώρας; Τόσο δύσκολο είναι; Αν δεν μπορούν, ή για διάφορους λόγους δεν θέλουν να το κάνουν, δεν θάπρεπε να δώσουν μια πειστική εξήγηση και να σκεφτούν ποιος είναι ο λόγος που δεν ανταποκρίθηκαν χρόνια τώρα σε αυτή την «μεταϋλιστική» διαχειριστική ανάγκη των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας;
Τα κακεντρεχή σχόλια, για βιολόγους, Golden boys, «βιομηχανίες μελετών», εκτός από την αυτιστική αναπαραγωγή φημών και ανυπόστατων σχολίων (επισκεφτείτε τον εισαγγελέα κ. ΚΗΦΙΣΣΟΣ), «ορκισμένων εχθρών» των ΦΔ (γιατί έτσι υπερασπίζονται τα άνομα συμφέροντά τους) ανακυκλώνουν συνομωσίες ασχέτων και βαθιά συντηρητικών ανθρώπων. Κυρίως όμως, προσβάλουν ανθρώπους όπως ο κ. Γκατζογιάννης, συντάκτης ή συμμέτοχος σε πολλές ΕΠΜ. Τολμήστε να μιλήσετε στον κ. Γκατζογιάννη για «βιομηχανίες μελετών». Δεν ισχυρίζομαι φυσικά, ότι όλες οι μελέτες είναι «άγιες και αγγελικά πλασμένες» αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί φταίνε οι ΦΔ ή οι βιολόγοι γι’ αυτό.
Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους από χαρά και ικανοποίηση, μετά το ατόπημα της νέας κυβέρνησης να βάλει σε τροχιά ακύρωσης τους ΦΔ, και μάλλον για να ικανοποιηθούν αυτοί, που επιτέλους θα αρχίσουν τις «χρυσοφόρες μπίζνες» τους στη ελληνική φύση, εξελίσσεται όλο αυτό το «παράδοξο» σχετικά με τους ΦΔ (για να το πω κομψά).
Μακάρι τα δασαρχεία να μπορούσαν να ανταποκριθούν στην ανάγκη προστασίας, διατήρησης, παρακολούθησης των βιοτικών τους στοιχείων αλλά και της άρσης των απειλών στα δασικά οικοσυστήματα της χώρας (και τα θαλάσσια; τα υγροτοπικά ; τα αλπικά οικοσυστήματα; τα αγροδασικά τοπία;) και ας μένανε οι «κακοί βιολόγοι» και οι «οικολόγοι που αμολάνε φίδια» χωρίς δουλειά. Υπάρχουν αιτίες που σε αυτή τη χώρα, πιάσαμε «πάτο» πλέον. Πιο κάτω δεν πάει, και «ο θεός ας βάλει το χέρι του»!!
Η συγχώνευση δεν συνεπάγεται τη μη προστασία του περιβάλλοντος.
Σαφώς και πρέπει να υπάρχει ένας κεντρικός φορέας. Αν σε οποιαδήποτε ειδική περίπτωση απαιτείται η ύπαρξη τοπικού φορέα, ας αναλάβει την οργάνωσή του και τη λειτουργία του η τοπική αυτοδιοίκηση. Οι δήμοι δεν είναι μόνο για να μαζεύουν φόρους και σκουπίδια.
Πείτε όχι στην κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου.
Το περιβάλλον, η αειφόρος ανάπτυξη είναι το μέλλον μας και όχι το παρελθόν.
Δεν χρεωκόπησαν την χώρα οι Εθνικοί Δρυμοί, ούτε όσοι τους διαχειρίζονται.
Ακόμα κι αν πραγματικά μπορούσε η συγχώνευση να αποδώσει οικονομικά,
μιλάμε για ποσά μηδαμινά μπροστά στις συνολικές κρατικές δαπάνες.
Αν σταματήσουμε να δίνουμε και τα ελάχιστα που δίνουμε για την προστασία του περιβάλλοντος, του περιβάλλοντος από το οποίο εξαρτάται η επιβίωση η δική μας και κυρίως των παιδιών μας, τότε τι θα μείνει αλώβητο; Εκτός αν η απάντηση είναι τίποτα.
Κι αν δεν είναι ο οικοτουρισμός το διαφορετικό που έχουμε να προτείνουμε έναντι των σούπερ και παμφθηνων ξενοδοχειακών μονάδων της Τυνησίας και της Τουρκίας, τότε τι είναι;
Αντιλαμβάνομαι την άποψη κάποιων προλαλησάντων ότι στελεχώθηκαν οι φορείς αυτοί με ρουσφέτια. Αλλά πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι; Ας εντοπιστούν όσοι δεν διαθέτουν τα προσόντα που απαιτούνται για τις θέσεις που κατέχουν και ας τους δοθούν άλλες αρμοδιότητες, ας γίνει μια μετάταξη. Η συγχώνευση δεν μπορεί να προτείνεται ως «τιμωρία» των πελατών. Γιατί είναι το περιβάλλον και ο οικοτουρισμός που τιμωρείται.
Κυρίες, κύριοι.
Διαβάστε το σχόλιο του Δρα. Δασολόγου Στέλιου Γκατζογιάννη.
Δεν είναι τυχαίος: τ. Τακτικός Ερευνητής, αλλά και ζυμωμένος συγχρόνως, για δεκαετίες, με τη δασική πράξη.
Μήπως είναι καιρός, μετά από δεκαετίες απαξίωσης και περιθωριοποίησης της Δασικής Υπηρεσίας, να ληφθούν υπόψη όσα επί χρόνια υποστηρίζουν κάποιοι Δασικοί;
Δεν είναι η Δασική Υπηρεσία που ίδρυσε, με δική της πρωτοβουλία και ευθύνη, τους Εθνικούς Δρυμούς από το 1938 (Ε.Δ. ΟΛΥΜΠΟΥ & ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ) μέχρι και το 1974 (Ε.Δ. ΣΟΥΝΙΟΥ).
Είναι τυχαίο άραγε που στον Οργανισμό της (Π.Δ. 1213/1981) προβλέπεται Δασαρχείο Πάρνηθας (και βάλε.
Δεν είναι η Δασική Υπηρεσία που χαρακτήρισε πλείστα όσα Δάση ως Προστατευτικά και εντόπισε Μνημεία της Φύσης;
Δεν είναι η Δασική Υπηρεσία που σε δύσκολους καιρούς συμφιλίωσε τον ορεινό κάτοικο της Ελληνικής υπαίθρου με το Δάσος.
Όταν έχεις το μαχαίρι (Δασική Υπηρεσία) δεν ψάχνεις ποιό γυαλί (Φορέας Διαχείρισης) είναι καλύτερο να κόψεις ψωμί.
Σαφώς έχετε δίκιο τα όσα λέτε οι σχολιαστές για τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την πλημμελή προστασία των περιοχών αυτών.
Πλαισιώστε οι φορείς και στηρίξτε τη Δασική Υπηρεσία και οι εργαζόμενοι ενταχθείτε σ’ αυτήν.
Χωρίς συνεργασία και συστράτευση δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα.
Πού ακούστηκε η Δασική Υπηρεσία να είναι αρμόδια για τις… αγροζημίες και να μην είναι αρμόδια για την προστασία των Προστατευόμενων (δασικών) Περιοχών;
Πόσο θα πρέπει να βαθύνει η κρίση για να θυμηθεί η Πολιτεία το πάλαι ποτέ «Ξυπόλητο Τάγμα» των Δασικών ταγμένο στη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ των Δασών της Χώρας…;
Ιωάννης Κέκερης
Δασοπόνος
Επ. Πρόεδρος Δασοπόνων Α.Δ. Μακεδονίας – Θράκης
Μέλος Δ.Σ. Πανελλήνιας Ένωσης Δασοπόνων – Διαχ/στών Φ.Π.
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΔΡ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΚΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΥΝ ΟΡΘΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΣΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ (ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ) ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΟΛΙΓΩΝ
ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ ΤΟΥΣ ( ΔΙΑΥΓΕΙΑ) ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΜΕΛΕΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ, ΩΣ ΕΧΟΝΤΩΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ , ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ (ΒΛΕΠΕ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ)(ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΛΠ)
ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΩΝ
ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΛΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ JEEP ΓΙΑ ΙΔΙΑ ΧΡΗΣΗ (ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ ΚΛΠ)
ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΣΑΦΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΝΤΟ (ΔΑΣΑΡΧΕΙΑ ) ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΑΥΤΩΝ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΛΗΦΘΗ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΑΝΑΝΕΩΘΗΚΕ
ΜΟΝΟ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΗΦΙΣΟΥ ΟΡΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΙς ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ(ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΝΕΩΣΕ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥΣ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΝ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΩΣ GOLDEN BOYS(ΒΛΕΠΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΕΑ ΔΑΙΧΕΙΡΙΣΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΛΟΝΗΣΣΟΥ)
ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΘΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΩΣ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΟΥΝ (ΟΙ ΙΔΙΟΙ) ΟΤΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ
Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ Η ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΟΣΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΕΙΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ
Η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης σε τι ωφελεί το Δημόσιο, δςδομένου οτι η στελέχωσή τους δεν βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό; Τι θα κερδίσει το Δημόσιο τελικά από τη συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης της Πάρνηθας και του Σχοινιά; Είναι σημαντικό το κέρδος σε σχέση με τις απώλειες σε χρόνο (οργάνωση του νέου σχήματος, διαμόρφωση και κύρωση κανονισμού λειτουργίας) και σε χρήμα; (προγράμματα που «τρέχουν» και θα «χαθούν» όταν καταργηθούν οι φορείς διαχείρισης)
Ανακοίνωση των εργαζομένων του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας
Η δημιουργία ενός φορέα για την προστασία της λίμνης Παμβώτιδας αποτελούσε απαίτηση της τοπικής κοινωνίας εδώ και 30 χρόνια. Η απαίτηση αυτή ευδοκίμησε, έπειτα από αρκετά χρόνια με την ίδρυση το 2003, του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας, ενός θεσμού αναγκαίου για την συστηματική παρακολούθηση και εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Παρά την έλλειψη και τον ασαφή καθορισμό των αρμοδιοτήτων του, ο φορέας κατάφερε να υλοποιήσει διάφορα προγράμματα και δράσεις που αφορούν:
• Την υλοποίηση ετήσιου προγράμματος παρακολούθησης με τη διενέργεια μηνιαίων δειγματοληψιών, εργαστηριακών αναλύσεων και την καταγραφή φυσικοχημικών παραμέτρων για την αξιολόγηση της ποιοτικής εκτίμησης του υδάτινου οικοσυστήματος
• την φύλαξη της προστατευόμενης περιοχής, με καθημερινές περιπολίες από τους φύλακες του Φορέα
• την καταγραφή/καταμέτρηση υδρόβιων και παρυδάτιων ειδών πουλιών που διαχειμάζουν στην λίμνη Παμβώτιδα
• την υλοποίηση δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας συμβάλλοντας ουσιαστικά στη διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης.
Η δράση του Φορέα όμως, δε σταματά εδώ. Αρμοδιότητά του αποτελεί και το «ακανθώδες» θέμα της παροχής γνωμοδοτήσεων για την χωροθέτηση και έγκριση περιβαλλοντικών όρων, δραστηριοτήτων και έργων στην περιοχή ευθύνης του. Ο Φορέας της Λίμνης, έχοντας ως γνώμονα και βασικό μέλημα την προστασία, του ορόσημου της πόλης των Ιωαννίνων, τη Λίμνη, στάθηκε ενάντια στην καταπάτηση και την τσιμεντοποίηση του υδάτινου οικοσυστήματος. Λειτούργησε για 10 συναπτά έτη, ανεξάρτητα από πολιτικές βουλήσεις και οικονομικά συμφέροντα, με καθαρά επιστημονικά κριτήρια, τεκμηριώνοντας όλες του τις αποφάσεις, με πρότερο διάλογο και αγαστή συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και την τοπική κοινωνία.
Τα προβλήματα διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής εστιάζονται κυρίως στη διαχρονική έλλειψη πολιτικής βούλησης. Ενδεικτικό παράδειγμα η καθυστέρηση για τη θεσμοθέτηση και έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία της λίμνης, με αποτέλεσμα την ελλιπή θεσμική νομική προστασία. Η οριοθέτηση της λίμνης, επίσης, έχει αποτελέσει και συνεχίζει να αποτελεί τροχοπέδη για την ομαλή λειτουργία του οικοσυστήματος, δεδομένου ότι μέχρι και σήμερα εκκρεμεί η ολοκλήρωσή της, ενώ παράλληλα η πράξη οριοθέτησης της λίμνης δεν έχει λάβει χώρα, με γνώμονα το φυσικό της ανάγλυφο, βασισμένη σε καταγεγραμμένες πηγές και στοιχεία παρελθόντων ετών.
Η αιφνιδιαστική κατάργηση, που προβλέπεται μέσω του σχεδίου του ΥΠΕΚΑ, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια διαβούλευση με τους εργαζόμενους, το επιστημονικό προσωπικό και το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας, και ιδιαίτερα χωρίς να έχει ερωτηθεί η τοπική κοινωνία μη έχοντας δοθεί ακόμα κάποια επίσημη εξήγηση ή ανακοίνωση για την πράξη αυτή και την αιτιολόγησή της γεννά πλήθος ερωτηματικών…
• Ποια είναι η δημοσιονομική εξυγίανση και εξοικονόμηση πόρων που επιτυγχάνεται;
• Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και πως θα υλοποιηθούν τα προγράμματα παρακολούθησης και εποπτείας της προστατευόμενης περιοχής;
• Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην απορρόφηση κονδυλίων;
• Ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης εκείνα που έλαβε υπόψη το ΥΠΕΚΑ;
• Ποιος τελικά ωφελείται από την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας;
Η κατάργηση ενός Φορέα με ανεξάρτητο λόγο και προσανατολισμό στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της λίμνης με κοινωνική αποδοχή και η δημιουργία μιας ακόμη υπηρεσίας στα πλαίσια της κρατικής διοίκησης μόνο ερωτηματικά δημιουργεί εν όψει και της επαναφοράς των σχεδίων για «αναπτυξιακά» έργα που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν την περιβαλλοντική προστασία της περιοχής.
Θεωρούμε και υποστηρίζουμε ότι υπάρχει ανάγκη ουσιαστικής αναδιοργάνωσης του συστήματος διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος, δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται με κατάργηση των φορέων διαχείρισης.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά η επίσημη πολιτεία προβάλει πυροτεχνήματα με καθαρά επικοινωνιακή χρήση. Γιατί μόνο ως τέτοια μπορεί να εκληφθεί η ανακοίνωση της συγχώνευσης των Φορέων Διαχείρισης Π.Π.
Από όλους όσοι είναι σχετικοί με τη δομή και λειτουργία των συγκεκριμένων Φορέων Διαχείρισης τονίζεται η μηδαμινή αν όχι μηδενική εξοικονόμηση πόρων του κρατικού προϋπολογισμού καθώς:
• Τα Δ.Σ. των Φ.Δ. λειτουργούν αμισθί
• Το σύνολο της λειτουργίας τους καλύπτεται από ευρωπαϊκά προγράμματα τουλάχιστον έως τις 31/12/2015.
Σημαντική παράμετρος που δεν έχει ληφθεί επίσης υπόψη είναι η ομαλή υλοποίηση των ενταγμένων έργων των Φορέων Διαχείρισης στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη», όπως ήδη έχει αναφερθεί από το σύλλογο εργαζομένων στους Φ.Δ.
Ειδικότερα για την προτεινόμενη συγχώνευση των Φ.Δ. Δέλτα Νέστου –Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Οροσειράς Ροδόπης γίνεται ακόμη πιο φανερή η προχειρότητα με την οποία τέθηκε η συγκεκριμένη πρόταση.
Οι περιοχές ευθύνης των δύο Φ.Δ. δεν είναι καν εφαπτόμενες και πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά οικοσυστήματα. Ένα καθαρά δασικό στην περιοχή της οροσειράς της Ροδόπης και ένα υγροτοπικό στη περίπτωση Δέλτα Νέστου –Βιστωνίδας – Ισμαρίδας.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παρουσία πέραν των διαφορετικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, την ύπαρξη διαφορετικών πιέσεων ανθρωπογενούς κυρίως προέλευσης. Επάνω σε αυτή τη βάση είναι προσανατολισμένο και το υφιστάμενο Δ.Σ. του κάθε Φ.Δ., με παρουσία και συμμετοχή των αντίστοιχων παραγωγικών ομάδων ή και υπηρεσιών (η Δ/νση Υδάτων και εκπρόσωποι αλιευτικών συνεταιρισμών για το Φ.Δ. Δέλτα Νέστου –Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και εκπρόσωποι της Δασικής Υπηρεσίας και του Τοπικού Συνεταιρισμού Υλοτόμων για το Φ.Δ. Οροσειράς Ροδόπης). Τι θα γίνει μετά τη συγχώνευση; Εκπρόσωποι αλιέων θα αποφασίζουν για θέματα δασικού χαρακτήρα ή και το αντίστροφο;
Γιατί δεν λαμβάνονται, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, σοβαρά υπόψη τα αποτελέσματα της έκθεσης της Επιτροπής «Φύση 2000»;
Οι Φ.Δ. μπορούν ανέξοδα για το Ελληνικό Κράτος, ενισχύοντας μάλιστα τις τοπικές οικονομίες μέσω της υλοποίησης των ενταγμένων έργων τους, να λειτουργήσουν προς όφελος της προστασίας και ανάδειξης του φυσικού περιβάλλοντος έως και τις 31/12/2015. Στο μεσοδιάστημα μπορεί να γίνει μια σοβαρή και επιστημονικά τεκμηριωμένη διαδικασία για την αναβάθμιση του συστήματος διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας μας με στόχο τη βελτίωση της διαχείρισης σε αυτές και όχι αποσπασματικού χαρακτήρα κινήσεις χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Λαμία, 5 Σεπτεμβρίου 2012
Σας διαβιβάζουμε Ψήφισμα της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων της 3ης Οκτωβρίου 2012 για σχέδιο νόμου που αφορά την «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», που αφορά και στους Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες αρμοδιότητάς σας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΨΗΦΙΣΜΑ
Της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου στις 03-10-2012
Δημοσιεύτηκε «προς διαβούλευση» το τελικό σχέδιο νόμου για την «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», που αφορά και στους Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών.
Στο άρθρο 10 και στην στ΄ παράγραφο προβλέπεται η συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού και του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και η σύσταση ενός νέου ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας».
Το Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας διαφωνεί με τη συγχώνευση των δύο φορέων, γιατί θεωρεί ότι δεν επιβαρύνουν με δαπάνες λειτουργίας τον εθνικό προϋπολογισμό, καθώς από την ίδρυσή τους μέχρι και σήμερα λειτούργησαν και λειτουργούν χρηματοδοτούμενοι αποκλειστικά από ευρωπαϊκά προγράμματα και τα Διοικητικά τους Συμβούλια καθώς και οι Πρόεδροι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί.
Ζητάει τη συνέχιση της λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης με έδρα τη Λαμία και να διευρυνθεί, συμπεριλαμβάνοντας και τις περιοχές NATURA της κοιλάδας του Σπερχειού και του Δέλτα του Μαλιακού με τη δημιουργία ενός ενιαίου Φορέα Διαχείρισης Οίτης – Σπερχειού – Μαλιακού, που είναι και θέση όλων των περιβαλλοντικών οργανώσεων της περιοχής.
Σε κάθε διαφορετική περίπτωση θεωρεί ότι η έδρα του Φορέα πρέπει να είναι η Λαμία, γιατί η Οίτη είναι το βουνό με ένα πλούσιο οικοσύστημα (με τα σπάνια λουλούδια, το αγριόγιδο της Οίτης, τα νερά, τα φαράγγια, τα πουλιά, τα ιστορικά της μνημεία), το οποί έχει αυξημένη την ανάγκη προστασίας
ΛΑΜΙΑ, 05-10-2012
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΤΑ ΜΕΛΗ
Κουτσοβέλης Σ. Κούτρας Δ. Μητσόπουλος Δ.
Συλεούνης Δ. Παλιαλέξης Η. Μαντζάνας Δ.
Ηλιόπουλος Σπ. Ευαγγελίου Π. Ραφτοπούλου Μ.
Καββαδίας Γ. Καλαμπαλίκης Δ. Αργύρης Αθ.
Σταϊκούρα Ε. Βούλγαρης Α. Μιχαλόπουλος Μ.
Μουστάκας Κ. Νταφλούκας Β. Ζωμένος Αν.
Τελώνης Δ. Λυκοτσέτα Γ. Παπασταμούλης Β.
Πανταζής Π. Οικονόμου Ε. Ρουποτιά Ε.
Ρούλιας Ι. Χονδραλής Γ. Κλειτσάκης Αθ.
Αρναούτογλου Θ. Στρωματιάς Ι. Κοτσάνος Γ.
Μπασδέκης Κ. Ντίνου Αικ. Κυριακάκης Β.
Στασινός Π.
Ο Γραμ. Σύμβουλος : Παπαποστόλου Απ.
Με το παρόν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, MEDASSET, MOm/ Εταιρεία για την Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς καταθέτουν τις θέσεις τους αναφορικά με το σχέδιο νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» και ειδικά με την προτεινόμενη συγχώνευση και κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών.
Επισημαίνουμε ότι σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ για διευρυμένη, ανοιχτή και ουσιαστική δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον της διαχείρισης των πιο σημαντικών οικολογικά περιοχών της χώρας, αλλά και την παρότρυνση για μια τέτοια διαδικασία από την Επιτροπή «Φύση 2000», το «κεντρικό, επιστημονικό, γνωμοδοτικό όργανο του Κράτους για το συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των πολιτικών και μέτρων προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας» (άρθρο 19, ν. 3937/2011), οργανώνεται προσχηματική ηλεκτρονική διαβούλευση διάρκειας μόλις επτά ημερών.
Τονίζουμε την αντίθεση μας στην υιοθέτηση της προτεινόμενης προσέγγισης, ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη στιγμή, και τον βαθύ προβληματισμό μας για τις επιπτώσεις που μπορεί η υιοθέτηση του μέτρου αυτού να έχει στη διατήρηση του φυσικού κεφαλαίου της χώρας. Δεδομένου ότι έχουμε πολλές φορές επισημάνει τις ελλείψεις και τις δυσλειτουργίες που αντιμετωπίζουν οι Φορείς Διαχείρισης, οι αντιρρήσεις μας στις προτεινόμενες αλλαγές συμβαδίζουν με την αναγνώριση από μέρους μας της ανάγκης για ουσιαστική αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, στο πλαίσιο ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού συστήματος προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας. Είναι επίσης συνεπής με τη μακρόχρονη και έμπρακτη στήριξη που έχουμε παραχωρήσει στους Φορείς Διαχείρισης και τη συμβολή μας στην προστασία της ελληνικής φύσης, την ίδια στιγμή που η πολιτεία δεν παρείχε επαρκή και ουσιαστική θεσμική, πολιτική και οικονομική υποστήριξη.
Εν τη απουσία τεκμηρίωσης με επιστημονικά κριτήρια, καθώς και αιτιολόγησης των προτεινόμενων συγχωνεύσεων/ καταργήσεων, ακόμα και σήμερα, δεν είναι καθόλου σαφές το σκεπτικό, τα οφέλη και τελικά η χρησιμότητα των σχεδιαζόμενων συγχωνεύσεων και καταργήσεων. Εξάλλου δεν φαίνεται να έχουν ληφθεί υπόψη ούτε οι πρόσφατες προτάσεις της Επιτροπής Φύση, ούτε και των περιβαλλοντικών οργανώσεων ή άλλων φορέων που έχουν ήδη τοποθετηθεί δημόσια για το μέλλον του συστήματος των προστατευόμενων περιοχών της χώρας.
Υποστηρίζουμε ότι αυτό που απαιτείται σήμερα είναι μια ολοκληρωμένη δέσμη παρεμβάσεων για τη δημιουργία ενός συνεκτικού και λειτουργικού Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, που θα καλύπτει όχι μόνο τις περιοχές που μέχρι και σήμερα υπάγονται στην αρμοδιότητα των 29 Φορέων Διαχείρισης (και που καλύπτει περίπου το 30% των περιοχών Natura 2000 της χώρας), αλλά και το σύνολο των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Τούτο άλλωστε αποτελεί υποχρέωση της χώρας βάσει της κοινοτικής οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, με την οποία θεσπίζεται το δίκτυο Natura 2000. Υπενθυμίζουμε, μάλιστα ότι η προθεσμία της χώρας για την υποβολή των στόχων διατήρησης ανά περιοχή έχει ήδη εκπνεύσει. Κατά τη γνώμη των οργανώσεων, μόνο σε ένα τέτοιο συνεκτικό πλαίσιο ολοκληρωμένης μεταρρύθμισης του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών πρέπει να εξεταστεί ο αριθμός και τα σχήματα διαχείρισης.
Η παρούσα πρόταση που τίθεται προς διαβούλευση φαίνεται να αγνοεί παντελώς τον ρόλο των Φορέων Διαχείρισης σε μια προστατευόμενη περιοχή, τις απαιτήσεις διαχείρισης και προστασίας των οικολογικών χαρακτηριστικών που φιλοξενούν, αλλά και τις αναπτυξιακές δυνατότητες των περιοχών που προστατεύονται αποτελεσματικά. Ως εκ τούτου, προωθεί μια συγκεντρωτική προσέγγιση που είναι αντίθετη με τις ανάγκες των προστατευόμενων περιοχών για συμμετοχική διαχείριση και συνεχή διαβούλευση σε τοπικό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με τις προτεινόμενες διατάξεις του άρθρου 10 (λαμβάνοντας υπόψη και τις γενικές διατάξεις του άρθρου 15) σημειώνουμε ότι:
1) Δεν προκύπτει εξοικονόμηση πόρων, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών των Φορέων Διαχείρισης καλύπτονται από ευρωπαϊκούς πόρους, κυρίως από το ΕΣΠΑ, της τάξης των €4.7εκατ. έκαστος, και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ τα διοικητικά συμβούλια δεν είναι αμειβόμενα. Εξαίρεση αποτελεί η ελάχιστη συμμετοχή του Πράσινου Ταμείου στην κάλυψη μη επιλέξιμων δαπανών. Μάλιστα, με τις προτεινόμενες συγχωνεύσεις δεν αποκλείεται τα οδοιπορικά έξοδα να αυξηθούν. Η αύξηση των δαπανών, παρόλο που μπορεί ενδεχομένως και λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που αναμένονται (βλ. σημείο 2) να καλύπτονται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, μειώνουν τελικά τους διαθέσιμους πόρους για τις ουσιαστικές ανάγκες διαχείρισης, προστασίας και φύλαξης των περιοχών.
2) Η έναρξη ισχύος των διατάξεων από 1/1/2013 θέτει σε κίνδυνο μια σημαντική, υπό τις παρούσες εθνικές δημοσιονομικές συνθήκες, προτεραιότητα που αφορά στην απορρόφηση και αποδοτική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Υπάρχει ο κίνδυνος μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι απαραίτητες ενέργειες συγχώνευσης ή μεταφοράς σε άλλες υπηρεσίες των προγραμμάτων των υφιστάμενων Φορέων Φιαχείρισης, οι καθυστερήσεις να είναι τέτοιες που δεν θα επιτρέψουν την έγκαιρη υλοποίηση των απαραίτητων διαδικασιών στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ με αποτέλεσμα τη μη απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων. Η ισχύς των μέτρων θα έπρεπε να ξεκινήσει μετά το πέρας της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου ή, κατ’ ελάχιστον, μετά το τέλος του 2013, καταληκτική ημερομηνία για τη συμβασιοποίηση έργων στο ΕΣΠΑ. Μια τέτοια μεταβατική περίοδος θα έδινε επαρκή χρόνο για ουσιαστική επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τη διοικητική μεταρρύθμιση των φορέων που είναι αρμόδιοι για την προστασία της φύσης, και ειδικά για την οργάνωση του Εθνικού Συστήματος των Προστατευόμενων Φορέων Διαχείρισης.
3) Με την προτεινόμενη συγχώνευση και κατάργηση Φορέων Διαχείρισης ενδέχεται να υπάρξει κύρωση της Ελλάδας και να απαιτηθεί η επιστροφή κονδυλίων, καθώς η στήριξη και λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης (μάλιστα και με την πρόβλεψη για σύσταση νέων Φορέων Διαχείρισης) κατά την προγραμματική περίοδο 2007-2013 αποτελεί δέσμευση της χώρας έναντι της ΕΕ.
4) Ενδέχεται να δημιουργηθεί σημαντικό κενό στην προστασία των συγκεκριμένων περιοχών, καθώς μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες κανονιστικές πράξεις αλλά και να συσταθούν εκ νέου οι Φορείς Διαχείρισης, μπορεί όχι μόνο να αφήσει τις ευαίσθητες αυτές περιοχές εκτεθειμένες και χωρίς φύλαξη, αλλά και να οδηγήσει στην έγκριση έργων που θα επιβαρύνουν την περιοχή, καθώς οι Φορείς δεν θα μπορούν στις ασφυκτικές νέες προθεσμίες των αναθεωρημένων αδειοδοτικών διαδικασιών να γνωμοδοτήσουν επί των συγκεκριμένων έργων.
5) Δεν είναι σαφές από τις προτεινόμενες διατάξεις, και ειδικά από την πρόβλεψη (άρθ. 10 παρ. 12(β)) για προγραμματικές συμβάσεις ή συμβάσεις διαχείρισης με το ΥΠΕΚΑ ότι οι υπηρεσίες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των περιοχών, των οποίων οι Φορείς Διαχείρισης καταργούνται, είναι στελεχωμένες με επαρκές και καταρτισμένο προσωπικό για να αναλάβουν τον ρόλο του σχήματος διαχείρισης μιας προστατευόμενης περιοχής. Επιπλέον, δεν είναι σαφές αν οι υπηρεσίες στις οποίες ανατίθεται η διαχείριση προστατευόμενων περιοχών των οποίων οι φορείς διαχείρισης είναι υποχρεωμένες ή έχουν μόνο τη δυνατότητα να συνάψουν προγραμματική σύμβαση ή σύμβαση διαχείρισης με το ΥΠΕΚΑ, και με ποιο χρονικό ορίζοντα.
6) Όσον αφορά στο περιεχόμενο των συμβάσεων διαχείρισης το οποίο το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκει, με καθυστέρηση 13 ετών, να καθορίσει, είναι ιδιαίτερα ελλιπές και δεν ενσωματώνει προτάσεις που έχουν κατατεθεί στο πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Συγκεκριμένα, η παρούσα διάταξη συγχέει τη σύμβαση διαχείρισης με το σχέδιο διαχείρισης, το οποίο είναι το βασικότερο εργαλείο για την προστασία μιας προστατευόμενης περιοχής. Δεν ορίζει, για παράδειγμα, ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι φορείς και τα συγκεκριμένα συμβαλλόμενα πρόσωπα, ποια είναι η διαδικασία για την κατάρτιση των συμβάσεων, ποιες οι τυπικές προϋποθέσεις για την υποβολή ενδιαφέροντος ανάληψης της υποχρέωσης διαχείρισης μιας περιοχής, με ποια κριτήρια επιλέγονται οι συμβασιούχοι, που ορίζονται στην κείμενη νομοθεσία, ποιες οι αρμοδιότητες παρακολούθησης και εποπτείας του ΥΠΕΚΑ ούτε και ποιες οι τυπικές υποχρεώσεις αναφοράς και ενημέρωσης από μέρους του συμβασιούχου, αλλά και ποιες είναι οι διαδικασίες τροποποίησης, λύσης της σύμβασης και τυχόν διαχείρισης επίλυσης των διαφορών.
Καταλήγοντας, θεωρούμε τη συγκεκριμένη ρύθμιση άκαιρη, αποσπασματική και άστοχη. Αντί της προώθησης του συγκεκριμένου άρθρου, θεωρούμε ότι πρέπει να οργανωθεί ένας ανοιχτός, συμμετοχικός και ουσιαστικός διάλογος που θα οδηγήσει σε μια ολοκληρωμένη αναθεώρηση της διοικητικής δομής που είναι αρμόδια για την προστασία της ελληνικής φύσης, που θα μπορούσε με τον κατάλληλο σχεδιασμό, οργάνωση και υποστήριξη να συνεισφέρει σημαντικά στη βιώσιμη έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει η χώρα.
Πολλά από τα παραπάνω, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις τα είχαν ήδη επισημάνει σε σχετική επιστολή προς τα αρμόδια υπουργεία τον Ιούλιο, μετά την ανακοίνωση της αριθμητικής προσέγγισης μείωσης των φορέων του δημοσίου: http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=927:2012-07-26-09-49-08&catid=70:2008-09-16-12-10-46&Itemid=90.
Για τις διαχειριστικές συνέπειες της κατάργησης, συγχώνευσης των Φορέων Διαχείρισης αναφέρθηκαν επισταμένα τα προηγούμενα σχόλια.
Εγώ θα ήθελα να θίξω τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από την κατάργηση του Φορέα στον οποίο εργάζομαι, του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου, ο οποίος έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των 4 καταργούμενων.
Η απώλεια της επωνυμίας του Φορέα Διαχείρισης και η χρήση αντί αυτού εκείνου της Δασικής υπηρεσίας Κεφαλονιάς, στην οποία συγχωνεύεται θα δημιουργήσει σύγχυση στην τοπική κοινωνία αφού τα Δασαρχεία, ως υπηρεσίες δεν έχουν συνδεθεί με δραστηριότητες, όπως είναι αυτές που αναπτύσσονται από τους Φορείς Διαχείρισης (Περιβαλλοντικές Δράσεις και Ενημέρωση, Επιστημονική Παρακολούθηση, Διαχείριση Επισκεπτών κ.ά.). Ως αποτέλεσμα η απόκριση του κοινού σε αυτές τις δραστηριότητες και κυρίως εκείνων της Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης αναμένεται να περιοριστεί.
Επιπλέον στην τοπική κοινωνία έχει γίνει αντιληπτό ότι για κάθε θέμα ή πρόβλημα που αφορά τον Εθνικό Δρυμό Αίνου μπορούν να απευθύνονται σε έναν Φορέα, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με αυτόν και να αντιμετωπίζονται άμεσα, κάτι το οποίο θα απωλεσθεί με την κατάργησή του. Επίσης η γνώση στην τοπική κοινωνία της καθημερινής παρουσίας και δραστηριότητας στον Εθνικό Δρυμό Αίνου των εργαζομένων του Φορέα Διαχείρισης λειτούργησε και λειτουργεί αποτρεπτικά για την εκτέλεση παράνομων δραστηριοτήτων (π.χ. παράνομο κυνήγι, παράνομη κοπή δέντρων, παράνομη απομάκρυνση φυτών κ.ά.).
Η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου σημαίνει ότι θα μείνει απροστάτευτο το μοναδικό οικοσύστημα του δάσους της Κεφαλληνιακής ελάτης, ένα οικοσύστημα που είναι σπάνιο για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Με το παρόν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, MEDASSET, MOm/Εταιρεία για την Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς καταθέτουν τις θέσεις τους αναφορικά με το σχέδιο νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» και ειδικά με την προτεινόμενη συγχώνευση και κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών.
Επισημαίνουμε ότι σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ για διευρυμένη, ανοιχτή και ουσιαστική δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον της διαχείρισης των πιο σημαντικών οικολογικά περιοχών της χώρας, αλλά και την παρότρυνση για μια τέτοια διαδικασία από την Επιτροπή «Φύση 2000», το «κεντρικό, επιστημονικό, γνωμοδοτικό όργανο του Κράτους για το συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των πολιτικών και μέτρων προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας» (άρθρο 19, ν. 3937/2011), οργανώνεται προσχηματική ηλεκτρονική διαβούλευση διάρκειας μόλις επτά ημερών.
Τονίζουμε την αντίθεση μας στην υιοθέτηση της προτεινόμενης προσέγγισης, ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη στιγμή, και τον βαθύ προβληματισμό μας για τις επιπτώσεις που μπορεί η υιοθέτηση του μέτρου αυτού να έχει στη διατήρηση του φυσικού κεφαλαίου της χώρας. Δεδομένου ότι έχουμε πολλές φορές επισημάνει τις ελλείψεις και τις δυσλειτουργίες που αντιμετωπίζουν οι Φορείς Διαχείρισης, οι αντιρρήσεις μας στις προτεινόμενες αλλαγές συμβαδίζουν με την αναγνώριση από μέρους μας της ανάγκης για ουσιαστική αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, στο πλαίσιο ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού συστήματος προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας. Είναι επίσης συνεπής με τη μακρόχρονη και έμπρακτη στήριξη που έχουμε παραχωρήσει στους Φορείς Διαχείρισης και τη συμβολή μας στην προστασία της ελληνικής φύσης, την ίδια στιγμή που η πολιτεία δεν παρείχε επαρκή και ουσιαστική θεσμική, πολιτική και οικονομική υποστήριξη.
Εν τη απουσία τεκμηρίωσης με επιστημονικά κριτήρια, καθώς και αιτιολόγησης των προτεινόμενων συγχωνεύσεων/ καταργήσεων, ακόμα και σήμερα, δεν είναι καθόλου σαφές το σκεπτικό, τα οφέλη και τελικά η χρησιμότητα των σχεδιαζόμενων συγχωνεύσεων και καταργήσεων. Εξάλλου δεν φαίνεται να έχουν ληφθεί υπόψη ούτε οι πρόσφατες προτάσεις της Επιτροπής Φύση, ούτε και των περιβαλλοντικών οργανώσεων ή άλλων φορέων που έχουν ήδη τοποθετηθεί δημόσια για το μέλλον του συστήματος των προστατευόμενων περιοχών της χώρας.
Υποστηρίζουμε ότι αυτό που απαιτείται σήμερα είναι μια ολοκληρωμένη δέσμη παρεμβάσεων για τη δημιουργία ενός συνεκτικού και λειτουργικού Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, που θα καλύπτει όχι μόνο τις περιοχές που μέχρι και σήμερα υπάγονται στην αρμοδιότητα των 29 Φορέων Διαχείρισης (και που καλύπτει περίπου το 30% των περιοχών Natura 2000 της χώρας), αλλά και το σύνολο των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Τούτο άλλωστε αποτελεί υποχρέωση της χώρας βάσει της κοινοτικής οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, με την οποία θεσπίζεται το δίκτυο Natura 2000. Υπενθυμίζουμε, μάλιστα ότι η προθεσμία της χώρας για την υποβολή των στόχων διατήρησης ανά περιοχή έχει ήδη εκπνεύσει. Κατά τη γνώμη των οργανώσεων, μόνο σε ένα τέτοιο συνεκτικό πλαίσιο ολοκληρωμένης μεταρρύθμισης του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών πρέπει να εξεταστεί ο αριθμός και τα σχήματα διαχείρισης.
Η παρούσα πρόταση που τίθεται προς διαβούλευση φαίνεται να αγνοεί παντελώς τον ρόλο των Φορέων Διαχείρισης σε μια προστατευόμενη περιοχή, τις απαιτήσεις διαχείρισης και προστασίας των οικολογικών χαρακτηριστικών που φιλοξενούν, αλλά και τις αναπτυξιακές δυνατότητες των περιοχών που προστατεύονται αποτελεσματικά. Ως εκ τούτου, προωθεί μια συγκεντρωτική προσέγγιση που είναι αντίθετη με τις ανάγκες των προστατευόμενων περιοχών για συμμετοχική διαχείριση και συνεχή διαβούλευση σε τοπικό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με τις προτεινόμενες διατάξεις του άρθρου 10 αλλά και των γενικών διατάξεων του άρθρου 15 σημειώνουμε ότι:
1) Δεν προκύπτει εξοικονόμηση πόρων, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών των Φορέων Διαχείρισης καλύπτονται από ευρωπαϊκούς πόρους, κυρίως από το ΕΣΠΑ, της τάξης των €4.7εκατ. έκαστος, και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ τα διοικητικά συμβούλια δεν είναι αμειβόμενα. Εξαίρεση αποτελεί η ελάχιστη συμμετοχή του Πράσινου Ταμείου στην κάλυψη μη επιλέξιμων δαπανών. Μάλιστα, με τις προτεινόμενες συγχωνεύσεις δεν αποκλείεται τα οδοιπορικά έξοδα να αυξηθούν. Η αύξηση των δαπανών, παρόλο που μπορεί ενδεχομένως και λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που αναμένονται (βλ. σημείο 2) να καλύπτονται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, μειώνουν τελικά τους διαθέσιμους πόρους για τις ουσιαστικές ανάγκες διαχείρισης, προστασίας και φύλαξης των περιοχών.
2) Η έναρξη ισχύος των διατάξεων από 1/1/2013 θέτει σε κίνδυνο μια σημαντική, υπό τις παρούσες εθνικές δημοσιονομικές συνθήκες, προτεραιότητα που αφορά στην απορρόφηση και αποδοτική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Υπάρχει ο κίνδυνος μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι απαραίτητες ενέργειες συγχώνευσης ή μεταφοράς σε άλλες υπηρεσίες των προγραμμάτων των υφιστάμενων Φορέων Φιαχείρισης, οι καθυστερήσεις να είναι τέτοιες που δεν θα επιτρέψουν την έγκαιρη υλοποίηση των απαραίτητων διαδικασιών στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ με αποτέλεσμα τη μη απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων. Η ισχύς των μέτρων θα έπρεπε να ξεκινήσει μετά το πέρας της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου ή, κατ’ ελάχιστον, μετά το τέλος του 2013, καταληκτική ημερομηνία για τη συμβασιοποίηση έργων στο ΕΣΠΑ. Μια τέτοια μεταβατική περίοδος θα έδινε επαρκή χρόνο για ουσιαστική επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τη διοικητική μεταρρύθμιση των φορέων που είναι αρμόδιοι για την προστασία της φύσης, και ειδικά για την οργάνωση του Εθνικού Συστήματος των Προστατευόμενων Φορέων Διαχείρισης.
3) Με την προτεινόμενη συγχώνευση και κατάργηση Φορέων Διαχείρισης ενδέχεται να υπάρξει κύρωση της Ελλάδας και να απαιτηθεί η επιστροφή κονδυλίων, καθώς η στήριξη και λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης (μάλιστα και με την πρόβλεψη για σύσταση νέων Φορέων Διαχείρισης) κατά την προγραμματική περίοδο 2007-2013 αποτελεί δέσμευση της χώρας έναντι της ΕΕ.
4) Ενδέχεται να δημιουργηθεί σημαντικό κενό στην προστασία των συγκεκριμένων περιοχών, καθώς μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες κανονιστικές πράξεις αλλά και να συσταθούν εκ νέου οι Φορείς Διαχείρισης, μπορεί όχι μόνο να αφήσει τις ευαίσθητες αυτές περιοχές εκτεθειμένες και χωρίς φύλαξη, αλλά και να οδηγήσει στην έγκριση έργων που θα επιβαρύνουν την περιοχή, καθώς οι Φορείς δεν θα μπορούν στις ασφυκτικές νέες προθεσμίες των αναθεωρημένων αδειοδοτικών διαδικασιών να γνωμοδοτήσουν επί των συγκεκριμένων έργων.
5) Δεν είναι σαφές από τις προτεινόμενες διατάξεις, και ειδικά από την πρόβλεψη (άρθ. 10 παρ. 12(β)) για προγραμματικές συμβάσεις ή συμβάσεις διαχείρισης με το ΥΠΕΚΑ ότι οι υπηρεσίες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των περιοχών, των οποίων οι Φορείς Διαχείρισης καταργούνται, είναι στελεχωμένες με επαρκές και καταρτισμένο προσωπικό για να αναλάβουν τον ρόλο του σχήματος διαχείρισης μιας προστατευόμενης περιοχής. Επιπλέον, δεν είναι σαφές αν οι υπηρεσίες στις οποίες ανατίθεται η διαχείριση προστατευόμενων περιοχών των οποίων οι φορείς διαχείρισης είναι υποχρεωμένες ή έχουν μόνο τη δυνατότητα να συνάψουν προγραμματική σύμβαση ή σύμβαση διαχείρισης με το ΥΠΕΚΑ, και με ποιο χρονικό ορίζοντα.
6) Όσον αφορά στο περιεχόμενο των συμβάσεων διαχείρισης το οποίο το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκει, με καθυστέρηση 13 ετών, να καθορίσει, είναι ιδιαίτερα ελλιπές και δεν ενσωματώνει προτάσεις που έχουν κατατεθεί στο πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Συγκεκριμένα, η παρούσα διάταξη συγχέει τη σύμβαση διαχείρισης με το σχέδιο διαχείρισης, το οποίο είναι το βασικότερο εργαλείο για την προστασία μιας προστατευόμενης περιοχής. Δεν ορίζει, για παράδειγμα, ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι φορείς και τα συγκεκριμένα συμβαλλόμενα πρόσωπα, ποια είναι η διαδικασία για την κατάρτιση των συμβάσεων, ποιες οι τυπικές προϋποθέσεις για την υποβολή ενδιαφέροντος ανάληψης της υποχρέωσης διαχείρισης μιας περιοχής, με ποια κριτήρια επιλέγονται οι συμβασιούχοι, που ορίζονται στην κείμενη νομοθεσία, ποιες οι αρμοδιότητες παρακολούθησης και εποπτείας του ΥΠΕΚΑ ούτε και ποιες οι τυπικές υποχρεώσεις αναφοράς και ενημέρωσης από μέρους του συμβασιούχου, αλλά και ποιες είναι οι διαδικασίες τροποποίησης, λύσης της σύμβασης και τυχόν διαχείρισης επίλυσης των διαφορών.
Καταλήγοντας, θεωρούμε τη συγκεκριμένη ρύθμιση άκαιρη, αποσπασματική και άστοχη. Αντί της προώθησης του συγκεκριμένου άρθρου, θεωρούμε ότι πρέπει να οργανωθεί ένας ανοιχτός, συμμετοχικός και ουσιαστικός διάλογος που θα οδηγήσει σε μια ολοκληρωμένη αναθεώρηση της διοικητικής δομής που είναι αρμόδια για την προστασία της ελληνικής φύσης, που θα μπορούσε με τον κατάλληλο σχεδιασμό, οργάνωση και υποστήριξη να συνεισφέρει σημαντικά στη βιώσιμη έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει η χώρα.
Πολλά από τα παραπάνω, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις τα είχαν ήδη επισημάνει σε σχετική επιστολή προς τα αρμόδια υπουργεία τον Ιούλιο, μετά την ανακοίνωση της αριθμητικής προσέγγισης μείωσης των φορέων του δημοσίου (http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=927:2012-07-26-09-49-08&catid=70:2008-09-16-12-10-46&Itemid=90).
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ- ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΤΩΝ 29 ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ (Φ.Δ.Π.Π.) ΣΕ 14
Σύμφωνα με το Άρθρο 10 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, προβλέπεται η Κατάργηση και Συγχώνευση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 5,
«Η κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί της κινητής και ακίνητης περιουσίας των φορέων που λύονται και συγχωνεύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, περιέρχονται αυτοδικαίως και χωρίς την τήρηση οιουδήποτε τύπου, πράξης ή συμβολαίου, στους φορείς στους οποίους συγχωνεύονται. Οι συμβατικές υποχρεώσεις και οι εγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις των φορέων που συγχωνεύονται, μεταφέρονται στους αντίστοιχους φορείς που συνιστώνται, οι οποίοι λειτουργούν ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι αυτών. Οι φορείς αυτοί είναι οι δικαιούχοι των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν εκπονηθεί από τους φορείς που συγχωνεύονται καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά»
και την παράγραφο 12-γ),
«Δικαιούχος των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν αναλάβει οι φορείς που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές, είναι ο αντίστοιχος φορέας στον οποίο περιέρχονται οι αρμοδιότητες του κάθε φορέα που καταργείται. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και όσοι απασχολούνται σε αυτούς με σύμβαση έργου, παρέχουν εφεξής τις υπηρεσίες τους στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν»,
Επί των παραπάνω, θα πρέπει να αναφερθούν τα εξής:
• Το υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο για την κατάργηση και συγχώνευση των Φ.Δ. καλείται να εξυπηρετήσει την γενικότερη προσπάθεια περί εξοικονόμησης χρηματικών πόρων. Εντούτοις, η δρομολόγηση των παραπάνω διαδικασιών θα δημιουργήσει άμεσα τεράστια προβλήματα στην εκτέλεση των ενταγμένων προγραμμάτων στο ΕΣΠΑ και άλλων διακρατικών προγραμμάτων και στην απορρόφηση των εγκεκριμένων και δεσμευμένων κοινοτικών κονδυλίων. Συνεπώς αναμένεται ότι θα προκληθεί ζημία και όχι όφελος για την Ελλάδα!
• Oι Φ.Δ., με την οργάνωσή που έχουν επιτύχει και την εμπειρία που έχουν αποκτήσει, υλοποιούν, στο μεγαλύτερο βαθμό με αυτεπιστασία, το έργο τους μέσα από αυστηρά, εγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, η τήρηση των οποίων είναι απαραίτητη για την επιτυχή ολοκλήρωση των εγκεκριμένων Πράξεων. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η ομαλή απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ που έχουν δεσμευτεί για τη χρηματοδότηση αυτών των Πράξεων, σημαντικό μέρος των οποίων αποδίδεται στην Ελληνική Οικονομία, μέσω ασφαλιστικών, φορολογικών εισφορών κ.λπ.
• Για τους Φ.Δ. που καταργούνται, η διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων για την υλοποίηση των εγκεκριμένων πράξεων του ΕΣΠΑ περιέρχεται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (των αντίστοιχων ανά καταργούμενο Φ.Δ.) Περιφερειών. Εντούτοις, η διαδικασία που θα απαιτηθεί για να περάσει η χρηματοδότηση του κάθε καταργούμενου Φορέα (που αποτελεί τον σημερινό δικαιούχο στο ΕΣΠΑ) στην αντίστοιχη Αποκεντρωμένη Διοίκηση Περιφέρειας, καθώς και η όποια τροποποίηση απαιτηθεί για το κάθε Τεχνικό Δελτίο που υλοποιείται, είναι ιδιαιτέρως χρονοβόρα. Αυτό θέτει αυτομάτως σε κίνδυνο την ομαλή υλοποίηση των Πράξεων και μπορεί να σημάνει την σημαντική καθυστέρηση στην απορρόφηση των εγκεκριμένων Κοινοτικών κονδυλίων. Επίσης, έντονο προβληματισμό προκαλεί το κατά πόσο και πόσο γρήγορα η υπηρεσία υποδοχής του προγράμματος και των δράσεων του κάθε καταργούμενου Φορέα (η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει κάποια σχετική αρμοδιότητα) θα μπορέσει να προσαρμοστεί, προκειμένου να διαχειριστεί το υλοποιούμενο πρόγραμμα και να ανταποκριθεί στις πολύπτυχες υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό, όπως για παράδειγμα στην Επιστημονική Παρακολούθηση.
• Όσον αφορά στους συγχωνευόμενους Φ.Δ., με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία από ανάλογες διεργασίες, είναι με βεβαιότητα τουλάχιστον υπεραισιόδοξος ο χρόνος που εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί για την έναρξη λειτουργίας των νέων σχημάτων διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών (διορία μόνο τριών μηνών για την σύσταση των νέων Δ.Σ. – διορία μόνο δύο μηνών για την έκδοση εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας, Κανονισμού Υπηρεσιών και Προσωπικού, εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου, Κανονισμού Οικονομικής Διαχείρισης και Προμηθειών, καθώς και Κανονισμού Ανάληψης και Εκτέλεσης για τρίτους ή ανάθεσης σε τρίτους επιστημονικών ή ερευνητικών προγραμμάτων, μελετών υπηρεσιών τεχνικής βοήθειας και εν γένει έργων και υπηρεσιών από τους οποίους διέπεται όλη η (οικονομική και διοικητική) λειτουργία των Φ.Δ.). Επιπροσθέτως, δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί καν η καθυστέρηση που θα προκύψει μέχρι να γίνει η αλλαγή των Δικαιούχων, η τροποποίηση των Τεχνικών Δελτίων που θα πρέπει πλέον οι νέοι Φ.Δ. να υλοποιήσουν, αφού ξεπεραστούν πρώτα σημαντικές δυσκολίες (θέματα αυτεπιστασιών, αντιμετώπιση προβλημάτων κατάτμησης κ.λπ.), καθώς και πλήθους άλλων διαδικασιών που θα πρέπει απαραιτήτως να ολοκληρωθούν (π.χ. τροποποίηση των συστημάτων διαχειριστικής επάρκειας). Τα παραπάνω θα επιφέρουν, όπως και στην περίπτωση των καταργούμενων Φ.Δ., εξαιρετική καθυστέρηση στην υλοποίηση των Πράξεων αλλά και στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ότι οι σχετικές Πράξεις δεν θα υλοποιηθούν στο 100%.
• Οι σημαντικές αλλαγές που θα επιφέρει ο νέος νόμος στα συστήματα διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών, οι οποίες μέχρι σήμερα υπάγονται στους 29 Φ.Δ. και οι αναπόφευκτες καθυστερήσεις που περιγράφονται ανωτέρω, θα διαταράξουν κατά πολύ την ομαλή υλοποίηση, ιδιαιτέρως σημαντικών δράσεων τους. Ειδικότερα, οι Φ.Δ., ως δικαιούχοι των Πράξεων για τη προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας των Προστατευόμενων Περιοχών τους, είναι υποχρεωμένοι να υλοποιήσουν τα σχετικά έργα για την Καταγραφή και Επιστημονική Παρακολούθηση των τύπων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας των Παραρτημάτων II, IV και V της Οδηγίας 92/43 και β) των πουλιών της Οδηγίας 79/409 αλλά και να συντάξουν τα Διαχειριστικά Σχέδια αυτών. Τα δεδομένα που θα προκύψουν από τις παραπάνω εργασίες θα καλύψουν συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα χρονοδιαγράμματα παραγωγής τους είναι πλέον ιδιαιτέρως πιεστικά! Οι Φορείς, με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας τους κάνουν πραγματικό αγώνα δρόμου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα τηρηθούν αυτά τα δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα και οι υποχρεώσεις τους. Συνεπώς, η καθυστέρηση που με βεβαιότητα θα προκύψει μέχρι να ξεκινήσουν να λειτουργούν τα νέα σχήματα διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην επιβολή προστίμων στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Στις περιπτώσεις που από κάποιους Φ.Δ. δεν έχουν μέχρι σήμερα συμβασιοποιηθεί σημαντικά έργα, όπως αυτό της Επιστημονικής Παρακολούθησης, η ως άνω προβλεπόμενη καθυστέρηση (βλ. παρ. 3, 4) είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα επιτρέψει στα νέα σχήματα διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών να το πράξουν μέχρι το τέλος του 2013 (όπως απαιτείται από τους κοινοτικούς κανονισμούς). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κήρυξη των Πράξεων από την Διαχειριστική Αρχή ως ημιτελείς και των δαπανών ως μη επιλέξιμες, που θα σημάνει, μεγάλο οικονομικό κόστος για την Ελλάδα, σύμφωνα με το Σύστημα Διαχείρισης του ΕΣΠΑ, αυτές οι δαπάνες θα πρέπει να καλυφτούν από την Εθνική συμμετοχή στην συγχρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Με αυτόν τον τρόπο, η Εθνική συμμετοχή θα αυξηθεί σημαντικά, πιθανώς σε υψηλότερα επίπεδα εκείνης στο Γ΄ ΚΠΣ (65% κοινοτική – 35% Εθνική). Τίθεται λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο έχει υπολογιστεί αυτό το κόστος και ποιός ή ποιοί θα το χρεωθούν, τη στιγμή μάλιστα που τα συναρμόδια Υπουργεία έχουν επανειλημμένως προειδοποιηθεί για αυτόν τον κίνδυνο!
• Επίσης η απορρέουσα μη κανονική ροή χρηματοδότησης τους θα οδηγήσει στην αδυναμία λήψης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητα αφού δεν θα είναι δυνατή η έγκυρη πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών, μισθών και φόρων. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων των ΦΔ. Έτσι οι Νόμιμοι Εκπρόσωποι – Πρόεδροι των νέων σχημάτων θα βρεθούν απολογούμενοι στις δικαστικές αρχές για την μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους.
• Η αλλαγή των ΑΦΜ που μοιραία θα απαιτηθεί κατά τη δημιουργία των νέων Φ.Δ. και σίγουρα θα υλοποιηθεί αρκετά μετά την έναρξη του επόμενου οικονομικού έτους, θα δημιουργήσει ένα πρόσθετο, σοβαρό λογιστικό πρόβλημα-εμπόδιο στην ολοκλήρωση της διοικητικής ενοποίησης και στο ‘κλείσιμο’ του εν λόγω οικονομικού έτους.
• Στο υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη ότι τα Διοικητικά Συμβούλια (Πρόεδροι και μέλη) των Φ.Δ. έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους αμισθί από την ίδρυση των Φ.Δ. μέχρι σήμερα και δεν επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς λειτουργίας των Φ.Δ., πολύ δε περισσότερο τον Τακτικό Προϋπολογισμό. Κατά το σχεδιασμό λειτουργίας των νέων σχημάτων διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών, έχει άραγε εκτιμηθεί το κόστος μετακινήσεων και συνεδριάσεων του ΔΣ που θα προκύψει σε ένα συγχωνευμένο Φ.Δ. που θα έχει, για παράδειγμα, υπό την αιγίδα του τρεις προστατευόμενες περιοχές σε μια ακτίνα τουλάχιστον 200 χιλιομέτρων; Έχει συνυπολογιστεί το πρόβλημα που θα προκύψει πλέον από την έλλειψη επαφής-επικοινωνίας με την τοπική κοινωνία, υπονομεύοντας την προώθηση των συμμετοχικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων για την προστασία της περιοχής; Στο παραπάνω παράδειγμα, αν μέχρι σήμερα γινόταν μια συνεδρίαση ανά μήνα ύστερα από την συγχώνευση θα πρέπει κανονικά να γίνονται τρεις τουλάχιστον συνεδριάσεις ανά μήνα σε διαφορετικές περιοχές, προκειμένου να διασφαλίζεται κατά το δυνατόν η ορθή διαχείριση του κατά πολύ διευρυμένου προστατευταίου αντικειμένου.
Η προωθούμενη, σύμφωνα με το υππόψη νομοσχέδιο έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης (Φ.Δ) του Εθνικού Δρυμού του Αίνου στην Κεφαλονιά, είναι κίνηση παντελώς ατεκμηρίωτη, άστοχη και επιζήμια.
Είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση της πανικόβλητης λογικής που επικράτησε για να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στην ανάγκη συγχώνευσης και κατάργησης φορέων. Νησιωτικός Φορέας Διαχείρισης είναι, δύσκολο να συγχωνευθεί, καταργήστε τον.
Η κίνηση αυτή είναι ατεκμηρίωτη διότι δεν συνοδεύεται από στοιχεία που να αποδεικνύουν την εξοικονόμηση πόρων από αυτήν την απόφαση, πράγμα που είναι ο κύριος λόγος, όπως υποστηρίζεται, της κατάργησης και συγχώνευσης κρατικών φορέων.
Αυτό συμβαίνει διότι το μεν Διοικητικό του Συμβούλιο είναι άμισθο τα δε έξοδα μισθοδοσίας του προσωπικού και τα λειτουργικά του Φορέα καλύπτονται από ευρωπαϊκά προγράμματα. Δηλαδή ο ΦΔ ΔΕΝ κοστίζει τίποτα στο ελληνικό δημόσιο.
Είναι ακόμη άστοχη και επιζήμια γιατί οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων στις οποίες σχεδιάζεται να μεταφερθούν τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες του Φορέα, δεν είναι σε θέση λόγω και του φόρτου των άλλων τους καθηκόντων αλλά και της έλλειψης επαρκούς ειδικού επιστημονικού προσωπικού να κάνουν έργα όπως για π.χ η προκήρυξη και η υλοποίηση των υποέργων καταγραφής και παρακολούθησης των ειδών χλωρίδας, πανίδας και ορνιθοπανίδας, μανιταριών, ανάπτυξης και ραδιοχρονολόγησης της Ελάτης, των οικοτόπων και της δημιουργίας Τράπεζας Γενετικού Υλικού, η σωστή Ενημέρωση και Ευαισθητοποίηση μαθητών και κοινού, έργα που έχει πραγματοποιήσει και συνεχίζει να πραγματοποιεί με ευρωπαϊκά, επαναλαμβάνουμε, χρήματα ο Φορέας Διαχείρισης Αίνου.
Αυτό σημαίνει ότι η ουσιαστική μελέτη και προστασία μιας προστατευόμενης περιοχής που επαξίως χαρακτηρίστηκε (εδώ και μισό αιώνα!) Εθνικός Δρυμός θα υποβαθμιστούν, κάτι άκρως αρνητικό όχι μόνο για την ίδια τη μοναδική Φύσης της ορεινής Κεφαλονιάς αλλά και εις βάρος των ευκαιριών για ήπια και εναλλακτική τουριστική ανάπτυξη του νησιού και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Είναι επομένως φανερό ότι πρόκειται για ενέργεια πανικού, που ψαλιδίζει στο γόνατο ότι θεωρεί δευτερεύον και ανούσιο (τη μοναδική μας φύση!) για να επιδειχθεί επικοινωνιακά και χωρίς ουσία στην τρόικα η αριθμητική μείωση των ΦΔ της χώρας στο 50%. Αυτές οι ενέργειες εισάγουν σοβαρή απειλή καθυστερήσεων και επομένως ενδεχόμενων προστίμων, στην εκτέλεση έργων προστασίας/διατήρησης προστατευόμενων περιοχών αρμοδιότητας των ΦΔ, μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Η κατάργηση του ΦΔ Εθνικού Δρυμού Αίνου, σημαίνει στην πράξη, κατάργηση του ίδιου του προστατευτικού πλαισίου του Εθνικού Δρυμού του Αίνου όπως ισχύει και εφαρμόζεται μέχρι σήμερα, αλλά στην ουσία την καταργείται η ίδια η περιβαλλοντική πολιτική του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου ειδικά στην Κεφαλονιά, ένα νησί παγκόσμιας περιβαλλοντικής αξίας και χώρο σημαντικής προσέλκυσης τουριστών με οικολογικές ευαισθησίες απ’ όλο τον κόσμο.
Είναι ανάγκη για την ελληνική πανίδα και χλωρίδα, ανάγκη για το βιώσιμο μέλλον της Κεφαλονιάς, να ματαιωθεί αυτός ο απαράδεκτος και καταστροφικός σχεδιασμός.
Σχόλια στο άρθρο 10
Η συνέχιση των εκκρεμών δικών χωρίς βίαιη διακοπή προϋποθέτει ότι ο νόμος θα έχει ψηφισθεί το αργότερο μέχρι 20 τρέχοντος μηνός, ώστε, η αναλυτική κατάσταση που προβλέπεται στην υποπερίπτωση αα της περίπτωσης δ της παραγράφου 1 του άρθρου 15 να έχει συνταχθεί και οι εκκρεμείς υποθέσεις να έχουν παραδοθεί στην αρμόδια υπηρεσία πριν την έναρξη ισχύος του νόμου. Αν, όμως, καθυστερήσει η δημοσίευση του νόμου, το χρονοδιάγραμμα αυτό ανατρέπεται με, ενδεχομένως, δυσμενείς συνέπειες για τα συμφέροντα του Δημοσίου που διακυβεύονται στις εκκρεμείς δίκες. Ασφαλέστερη λύση παραμένει η βίαιη διακοπή της δίκης.
Με σχέδια νόμου σαν αυτό που παρουσιάζεται σήμερα για την συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης (ΦΔ) προστατευομένων περιοχών (ΠΠ), πραγματικά καταλύεται η έννοια και η σημασία της λέξης «διαβούλευση». Τι να παρατηρήσεις σε ένα νομοσχέδιο που στερείται κάθε επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι αντίθετο στις βασικές αρχές διαχείρισης ΠΠ που ισχύουν διεθνώς. Δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς με ένα κείμενο που κατά γενική ομολογία δεν εκπληρώνει τους βασικούς σκοπούς για τους οποίους λέγεται ότι συντάχθηκε.
Είναι όμως απαραίτητο κανείς να διερευνήσει τους πραγματικούς λόγους που η δήθεν ανάγκη εξοικονόμησης πόρων έγινε η αφορμή να παρουσιασθεί αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο. Πράγματι είναι να απορεί κανείς ποιοι είναι αυτοί οι υπόγειοι κύκλοι του ΥΠΕΚΑ που συνέταξαν αυτό το κείμενο όταν οι φορείς που έχουν την αρμοδιότητα για να γνωμοδοτούν και να συντάσσουν τέτοια νομοσχέδια δηλαδή η «Επιτροπή Φύση» και το Τμήμα Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού δηλώνουν κάθετα αντίθετοι με την επιχειρούμενη συγχώνευση. Τι επιδιώκουν αυτοί οι κύκλοι και από πού αντλούν τη δύναμη τους όταν οι εργαζόμενοι και οι Πρόεδροι των σημερινών Φορέων Διαχείρισης, αρκετοί Περιφερειάρχες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ακόμη και αρκετές περιβαλλοντικές οργανώσεις, καλούν τα αρμόδια υπουργεία να αποσύρουν το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου? Ποια λόμπι και οικονομικούς κύκλους εξυπηρετούν αυτοί οι κύκλοι?
Μήπως η πρώιμη σπουδή των συντακτών του κειμένου να επαναφέρουν το ξεχασμένο θέμα των «συμβάσεων διαχείρισης» υποδηλώνει κάτι? Γιατί δεν κάνουν καμία προσπάθεια να λύσουν έστω και ένα από τα σημαντικά επιστημονικά, λειτουργικά και διοικητικά προβλήματα που προκαλούνται από αυτό το νομοσχέδιο και παραπέμπουν τη διευθέτηση τους σε μελλοντικές αποφάσεις του υπουργού ΥΠΕΚΑ? Μήπως μέσα στο 2013 θα γίνουμε μάρτυρες υπογραφής πλήθους «συμβάσεων διαχείρισης» του άρθρου 15 (7γ) του 2742/1999, «…με μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα, που έχουν διακριθεί για το έργο τους στον τομέα της προστασίας της φύσης ή γενικότερα της προστασίας του περιβάλλοντος και τα οποία διαθέτουν την κατάλληλη τεχνική και επιστημονική υποδομή, καθώς και αποδεδειγμένη εμπειρία στην υλοποίηση ανάλογων έργων»?
Είναι γνωστό ότι το σημερινό καθεστώς λειτουργίας και διαχείρισης των ΠΠ της χώρας μας δεν είναι αποτελεσματικό και ότι υπάρχει ανάγκη δημιουργίας ενός νέου συστήματος διαχείρισης όλων των ΠΠ της χώρας μας και όχι μόνο για το 30% που οι ΦΔ καλύπτουν σήμερα. Σίγουρα όμως το συγκεκριμένο σχέδιο δεν είναι με κανένα τρόπο προς αυτήν την κατεύθυνση.
Θα πρέπει επιτραπεί στις αρμόδιες υπηρεσίες και τους δημοσίους υπαλλήλους του ΥΠΕΚΑ να κάνουν σωστά τη δουλειά τους που σημειωτέον πάρα πολλοί εξ’ αυτών ξέρουν να κάνουν πολύ καλά και ευσυνείδητα. Θα πρέπει η πολιτική ηγεσία να επιτρέψει στα αρμόδιους θεσμοθετημένους φορείς όπως η Επιτροπή Φύση να επιτελέσει το έργο της. Είναι αναγκαίο να διαχυθεί και να αξιοποιηθεί η πολύχρονη εμπειρία των επιστημόνων που σήμερα στελεχώνουν τους Φορείς Διαχείρισης. Θα πρέπει επιτέλους να υπάρχει σεβασμός στους οικονομικούς πόρους που έχουν διατεθεί (περίπου ένα εκατομμύριο Ευρώ αν δεν κάνω λάθος) για μελέτες σχετικά με το σύστημα διαχείρισης των ΠΠ και το θεσμικό πλαίσιο που θα τους διέπει. Είναι αναγκαίο όλα τα παραπάνω να αξιοποιηθούν μέσα από την εφαρμογή και της υπάρχουσας νομοθεσίας που μιλάει για «…στη Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής συστήνεται διοικητική μονάδα σε επίπεδο τμήματος για το συντονισμό και την υποστήριξη των διοικητικών σχημάτων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών…» (άρθρο 7 παρ.6 του 3937/2011).
Υπάρχει εμπειρία και ανθρώπινο δυναμικό με προτάσεις και διάθεση για διαβούλευση και δουλειά για την προοπτική της περιβαλλοντικής πολιτικής στη χώρα μας. Όμως, θα πρέπει πρώτα να διασφαλισθεί ότι αυτή η διάθεση χρόνου, ειλικρινούς προσπάθειας και πραγματικού ενδιαφέροντος για τα περιβάλλον από μέλη του υγιούς μέρους της κοινωνίας των πολιτών δεν θα συνεχίσει να τορπιλίζεται και να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κατεστημένο που σήμερα κυριαρχεί και στο χώρο του περιβάλλοντος.
Θα είναι λυπηρό η νέα Γενική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ που προέρχεται από μια προοδευτική παράταξη που έχει σαν σημαία της τις συμμετοχικές διαδικασίες και την κάθετη ρήξη με τα οποιαδήποτε είδους λόμπι και τις υπόγειες διαδρομές, να βάλει την υπογραφή της σε αυτό το νομοσχέδιο. Θα πρέπει όλοι αυτοί που αντιτίθεται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο να ενώσουν τις δυνάμεις τους και μέσα από παρεμβάσεις σε τοπικό και εθνικό πολιτικό επίπεδο να απαιτήσουν την απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να επιτραπεί η περαιτέρω απαξίωση και του θεσμού των ΠΠ αλλά και του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται για την αποτελεσματική διαχείρισή τους.
Βασίλης Κουρούτος
Βιολόγος
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com
greenfth@otenet.gr
τηλ-φαξ: 2231033593 & 2231021007, 6977261256
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δημοσιεύτηκε «προς διαβούλευση» το τελικό σχέδιο νόμου για την «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», που αφορά και στους Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών.
Στο άρθρο 10 και στην στ΄ παράγραφο1 προβλέπεται η συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού και του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και η σύσταση ενός νέου ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας».
Η σχεδιαζόμενη συγχώνευση έρχεται μετά από τις επιταγές της τρόικας για νέες περικοπές στις δαπάνες του δημοσίου, κάτι που είναι όμως εντελώς παράλογο, αφού οι Φορείς Διαχείρισης δεν επιβαρύνουν με δαπάνες λειτουργίας τον εθνικό προϋπολογισμό. Για την ακρίβεια,
• οι Φ.Δ.Π.Π. από την ίδρυσή τους μέχρι και σήμερα λειτούργησαν χρηματοδοτούμενοι αποκλειστικά από ευρωπαϊκά προγράμματα, κυρίως από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον» (Ε.Π.ΠΕΡ.) – Γ΄ΚΠΣ 2006-2009 και από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α.) – Ε.Σ.Π.Α. 2010-2015, μέσω των οποίων υποστηρίχθηκαν τόσο τα λειτουργικά και ανελαστικά έξοδά τους όσο και οι διαχειριστικές τους δράσεις. Η συμβολή των Φ.Δ.Π.Π. στην αύξηση της απορροφητικότητας των κοινοτικών πόρων και στη δημιουργία συνθηκών τοπικής κυρίως ανάπτυξης μέσα από την χρηματοδότησή τους από το Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α. είναι προφανής και εξαιρετικά σημαντική με συνεπακόλουθα μεγάλα περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Τονίζεται ιδιαίτερα ότι οι δαπάνες για όλο το προσωπικό που απασχολείται σήμερα σε όλους του Φ.Δ.Π.Π. καλύπτονται αποκλειστικά από το Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α. για την υλοποίηση των προγραμματισμένων δράσεών τους χωρίς να επιβαρύνουν τον Τακτικό Προϋπολογισμό.
• τα Διοικητικά Συμβούλια καθώς και οι Πρόεδροι των Φ.Δ.Π.Π. προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί.
Επιπλέον, οι Φ.Δ.Π.Π. έχουν ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες υλοποίησης πλήθους προκηρύξεων και συμβάσεων, μεταξύ των οποίων και τις προκηρύξεις διεθνών διαγωνισμών για την Επιστημονική Παρακολούθηση ειδών χλωρίδας, πανίδας και τύπων οικοτόπων, προκειμένου η Ελλάδα να καταθέσει έκθεση για την πρόοδο εφαρμογής της Οδηγίας 92/43 εντός του 2013, κάτι που αποτελεί εθνική υποχρέωση ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της εφαρμογής της σχετικής Οδηγίας. Πρόσφατες προκηρύξεις έχει ανακοινώσει και ο ΦΔ της Οίτης, η τύχη των οποίων δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Η πρόχειρη συγχώνευση των ΦΔ, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρόκειται να βελτιώσει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας αλλά ενδέχεται να αποτελέσει τροχοπέδη για την περιφερειακή ανάπτυξη. Η τροποποίηση δε των τεχνικών όρων υλοποίησης (π.χ. αλλαγή δικαιούχου) των συγκεκριμένων προγραμμάτων, εγκυμονεί καθυστερήσεις και ενδεχομένως πρόστιμα από την αθέτηση των εγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων.
Για αυτούς και μια σειρά ακόμα λόγους, οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε προσφύγει στο Ευρωκοινοβούλιο μέσω του ευρωβουλευτή μας Νίκου Χρυσόγελου, ο οποίος έχει καταθέσει σχετική ερώτηση2, ενώ αντιπροσωπεία μας συναντήθηκε με τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Αντώνη Μανιτάκη3, ο οποίος μεταξύ άλλων συμφώνησε ότι δεν προκύπτει αξιόλογο δημοσιονομικό όφελος από τη συγχώνευση, αφού η κύρια χρηματοδότηση των ΦΔ προέρχεται από ευρωπαϊκούς πόρους, ενώ δεσμεύτηκε ότι τα επιμέρους τοπικά γραφεία θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Εύλογα, λοιπόν, οι Οικολόγοι Πράσινοι Φθιώτιδας διατυπώνουμε τις παρακάτω απορίες και ζητούμε απαντήσεις από τους αρμόδιους φορείς:
– ποιο θα είναι το δημοσιονομικό όφελος από τη συγχώνευση των δύο ΦΔ της περιοχής μας;
– τι θα γίνει με τις προκηρύξεις και τις συμβάσεις έργου που «τρέχουν»;
– ποια θα είναι η τύχη των εργαζομένων στους ΦΔ, τόσο λόγω των νέων συνθηκών όσο και της μεταφοράς της έδρας εργασίας τους;
– πώς θα επιτευχθεί η πραγμάτωση των επιστημονικών στόχων των φορέων, που ήδη αντιμετώπιζαν δυσκολίες και ειδικά αυτών της Οίτης που μέχρι και σήμερα αγωνίζεται για μια σειρά ενεργειών που θα διευκόλυναν το έργο του για την προστασία της περιοχής (οριοθέτηση του καθεστώτος προστασίας της Οίτης, επικαιροποίηση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης της, κ.ά.);
– μήπως αυτή η απόφαση έρχεται να πλήξει κι άλλο το φυσικό περιβάλλον της Οίτης, το οποίο είναι έκθετο στα μεγάλα σχέδια για βιομηχανική και μεταλλευτική εκμετάλλευση του βουνού και δεν είναι καθόλου τυχαία η χρόνια κωλυσιεργία της πολιτείας στην έκδοση εργαλείων προστασίας και βιώσιμης ανάπτυξής του;
Να θυμίσουμε, επίσης, ότι θέση και πρόταση των περιβαλλοντικών οργανώσεων της περιοχής, και όχι μόνο, είναι η ίδρυση ενός Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των Οικοσυστημάτων της Οίτης, του Σπερχειού και του Μαλιακού κόλπου, για να συμπεριλάβει και την προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000, θέση που θα έπρεπε να υποστηριχθεί και από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Η προχειρότητα με την οποία επιχειρείται η ανώφελη επιστημονικά και δημοσιονομικά συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης της περιοχής μας μας προϊδεάζει για τη δρομολόγηση πολύ χειρότερων επιλογών της κυβέρνησης, που σχεδιάζει για τον τόπο και το μέλλον μας χωρίς εμάς.
Πληροφορίες: Βασιλική Νάκου, 6983903061
Παράρτημα:
1στ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού», και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό – παθητικό,) των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνίσταται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Αμφίκλεια.
2ερώτηση Ν. Χρυσόγελου στο ΕΚ: http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1173:our-natural-wealth-deserves-better&Itemid=75&lang=el
3ανακοίνωση για συνάντηση με Αντ. Μανιτάκη: http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=3565:2012-08-07-08-14-09&catid=1:press-releases
Στο άρθρο 10 και στην στ΄ παράγραφο προβλέπεται η συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού και του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και η σύσταση ενός νέου ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας» με έδρα την Αμφίκλεια.
Από όλους γίνεται δεκτό σήμερα ότι το τελευταίο διάστημα το καθεστώς προστασίας της Οίτης και του Εθνικού της Δρυμού υπονομεύεται διαρκώς. Η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας εξόρυξης βωξίτη και εντός των ορίων του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού και η μεθόδευση κατασκευής τριών αιολικών πάρκων σε περιοχές που προβλέπεται η επέκταση της Περιφερειακής του Ζώνης, είναι άμεσες απειλές για την Οίτη. Να θυμίσουμε ότι είναι σε εκκρεμότητα οι προσφυγές πολιτών και φορέων της περιοχής στο Συμβούλιο της Επικρατείας(ΣτΕ), τόσο για την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας, όσο για το Χωροταξικό Βιομηχανίας, που προορίζει την Οίτη για βιομηχανική – μεταλλευτική δραστηριότητα.
Θέση και πρόταση των περιβαλλοντικών οργανώσεων της περιοχής, και όχι μόνο, είναι η ίδρυση ενός Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των Οικοσυστημάτων της Οίτης, της κοιλάδας του Σπερχειού και του Μαλιακού κόλπου, για να συμπεριλάβει και την προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000, θέση που έχει υιοθετήσει και ο Δήμος Λαμίας Η πρόταση αυτή με την συγχώνευση που προτείνεται, ουσιαστικά ακυρώνεται στην πράξη.
Θεωρούμε ότι, η συγχώνευση/υποβάθμιση του ρόλου του Φορέα Διαχείρισης, και μάλιστα με μεταφορά της έδρας του στην Αμφίκλεια, είναι μια ακόμα αρνητική εξέλιξη στην αδικαιολόγητη καθυστέρηση θεσμοθέτησης της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης(ΕΠΜ) του όρους Οίτη και στην προηγούμενη απόφαση για την κατάργηση/συγχώνευση του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης(ΚΠΕ) Υπάτης σ’ αυτό της Στυλίδας, με έδρα τη Στυλίδα• φοβούμαστε δε ότι η επόμενη απόφαση θα είναι η ίδια η κατάργηση του Εθνικού Δρυμού.
Πιστεύουμε ότι ο ρόλος ενός αυτόνομου Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης είναι σημαντικός και καταλυτικός για τα περιβαλλοντικά δρώμενα στην ευρύτερη περιοχή• καλείται δε να παίξει σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των οικοσυστημάτων της Οίτης – Σπερχειού – Μαλιακού, με έδρα τη Λαμία. Αναφερόμαστε σε ένα από τα πιο πλούσια οικοσυστήματα της χώρας μας, που απειλείται συστηματικά. Είναι τα σπάνια λουλούδια, το αγριόγιδο της Οίτης, τα νερά, τα φαράγγια, τα πουλιά, το πανέμορφο δάσος της ελάτης, τα ιστορικά μνημεία, τα ιαματικά νερά
Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας
Συγχώνευση-κατάργηση φορέων διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών
άρθρο 10
Το Διοικητικό Συμβούλιο του φορέα μας στην 34η συνεδρίαση του στις 17 – 09 – 2012 συζήτησε το ενδεχόμενο της συγχώνευσης η και κατάργησης ορισμένων από τους φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και ο φορέας διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου. Η άποψη του ΔΣ του φορέα μας επί του θέματος αυτού διαμορφώθηκε λαμβάνοντας υπόψη κυρίως τις αντικειμενικές κοινωνικές – οικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και ισχύουν σήμερα στην περιοχή του κεντρικού Έβρου, τον βαθμό στον οποίο επηρεάζεται η οικονομική ζωή της περιοχής από την λειτουργία του φορέα, τη προσφορά του φορέα στην διατήρηση, προστασία, διαχείριση του περιβαλλοντικά ανεκτίμητου οικοτόπου Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου, καθώς και τις απόψεις που διατυπώθηκαν.
α) Στο 287/23 – 07 – 2012 έγγραφο της συντονιστικής επιτροπής δικτύου φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
β) Στο από 26 – 07 – 2012 κοινό δελτίο τύπου του δικτύου προέδρων στους φορείς διαχείρισης , και του πανελλαδικού συλλόγου εργαζομένων στους φορείς διαχείρισης.
Γ) Στο ΑΠ 227/2012 έγγραφο των δέκα (10) περιβαλλοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Ενστερνιζόμαστε πλήρως την επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται με τα παραπάνω έγγραφα, που τεκμηριώνουν την άποψη ότι δεν δικαιολογείται η συγχώνευση – κατάργηση των φορέων διαχείρισης. Ειδικά για το Εθνικό Πάρκο του δάσους Δαδιάς Λευκίμης Σουφλίου και τον φορέα διαχείρισης του επισημαίνουμε ορισμένα ιδιαίτερα χρήσιμα στοιχεία που αφορούν την περιοχή του Εθνικού Πάρκου, καθώς και στοιχεία από την δράση του ΔΣ και του προσωπικού του φορέα.
To Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα του μοναδικού αυτού οικοτόπου στην Ανατολική Ευρώπη, θωράκισε θεσμικά το δάσος Δαδιάς – Λευκίμης –Σουφλίου το 1980 χαρακτηρίζοντας το ως προστατευόμενη περιοχή. Οι κάτοικοι των οικισμών μέσα στο Εθνικό Πάρκο καθώς και των οικισμών στα όρια αυτού, απέβαλλαν πολύ σύντομα τις όποιες αντιρρήσεις για τους πρωτόγνωρους στην εποχή εκείνη θεσμούς προστασίας. Σήμερα ο θεσμός του Εθνικού Πάρκου και ο φορέας διαχείρισης του είναι αποδεκτοί από την τοπική κοινωνία και θεωρείται ότι συνιστούν ένα ενιαίο μηχανισμό απαραίτητο για την διατήρηση, την προστασία και την διαχείριση του ευαίσθητου περιβαλλοντικά φυσικού οικοτόπου. Στο μακροχρόνιο διάστημα των 20 μηνών που δεν υπήρχε χρηματοδότηση από το ΕΠΠΕΡΑΑ σχηματίσθηκε η εντύπωση ότι ο θεσμός είναι υπό κατάργηση, όμως το Διοικητικό Συμβούλιο και οι μόλις τέσσερεις εργαζόμενοι στον φορέα (απλήρωτοι επί είκοσι μήνες) συνέχισαν απτόητοι το έργο τους. Ήδη όμως ο θεσμός «Εθνικό Πάρκο – Φορέας Διαχείρισης» έχει αναβαθμισθεί. Με την έγκριση του τεχνικού δελτίο από το ΕΠΠΕΡΑΑ προχωρούμε στο επιστημονικό έργο μας, στην προστασία και ανάδειξη του μοναδικού οικολογικού πλούτου στο Εθνικό Πάρκο, στην ενίσχυση του φορέα με δώδεκα (12) υπαλλήλους για την εφαρμογή του εγκεκριμένου προγράμματος. Παράλληλα ο φορέας μας διευρύνει τη δράση του μέσω προγραμμάτων όπως το Interreg, τα ΠΕΠ, την κοινωφελή εργασία κλπ. Στις συνεδριάσεις του ΔΣ καλούνται και παρευρίσκονται πολίτες, εκπρόσωποι των τοπικών επαγγελματικών οργανώσεων και των πολιτιστικών συλλόγων που καταθέτουν τις απόψεις τους και οι αποφάσεις του ΔΣ λαμβάνονται έχοντας υπόψη την άποψη της τοπικής κοινωνίας. Η συνεργασία με τις υπάρχουσες τοπικές δημόσιες αρχές (Δασαρχείο, Πυροσβεστική κλπ) είναι αρμονική όπως και με τις αιρετές αρχές του τόπου. Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης και ο Δήμος Σουφλίου συμβάλλουν στο έργο του φορέα μας και μας ενισχύουν στο μέτρο του δυνατού. Συνεργαζόμαστε για επιστημονικά – περιβαλλοντικά θέματα με το τμήμα Δασολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, καθώς και με τις Περιβαλλοντικές ΜΚΟ WWF, ΕΟΕ και ΟΕΕ. Προκειμένου να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των πολιτών και να προβάλλουμε τον ανεκτίμητο φυσικό πλούτο διοργανώνουμε σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους της Δαδιάς αρκετές εκδηλώσεις με φιλοπεριβαλλοντικό περιεχόμενο που στοχεύουν στην ανάπτυξη του οικοτουρισμού. Η συμμετοχή των πολιτών στις εκδηλώσεις αυτές είναι σημαντική και ενθαρρυντική για την συνέχεια αυτών. Ευελπιστούμε ότι οι εν γένει δραστηριότητες μας θα συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού των επισκεπτών του Εθνικού Πάρκου για να ενισχυθεί η φθίνουσα τοπική οικονομία.
Προκειμένου να ληφθεί η πλέον ενδεδειγμένη απόφαση για το μέλλον του Φορέα Διαχείρισης και του Εθνικού Πάρκου, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και η αρνητική οικονομική πορεία της περιοχής του Δήμου Σουφλίου στα τελευταία χρόνια. Ήδη έπαυσε η λειτουργία μιας σειράς υπηρεσιών κοινωφελών οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ενώ επίκειται η υποβάθμιση της ΔΟΥ Σουφλίου και του ΙΚΑ Σουφλίου. Η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης προφανώς θα επιφέρει στην τοπική οικονομία απώλεια εσόδων σε κάποιο βαθμό. Είναι γνωστό ότι η συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο του φορέα είναι εθελοντική χωρίς καμιά αμοιβή, ενώ τα λειτουργικά έξοδα και οι μισθοί του προσωπικού δεν βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, γιατί καλύπτονται από Ευρωπαϊκά προγράμματα. Είναι επίσης γνωστό ότι η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης συνεπάγεται στην πράξη την υποβάθμιση έως ακύρωση των δραστηριοτήτων στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου, που συνοδεύεται με την απώλεια θέσεων εργασίας.
Συνοψίζοντας τους παραπάνω λόγους που εκθέτουμε θεωρούμε ότι η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην διατήρηση, προστασία, ανάδειξη του πολύτιμου οικοσυστήματος, στην απώλεια οικονομικών πόρων της τοπικής κοινωνίας, στην παραπέρα υποβάθμιση της περιοχής του Δήμου Σουφλίου και στην άνευ λόγου διαγραφή της μακρόχρονης ιστορικής πορείας του παγκοσμίως γνωστού δασικού συμπλέγματος Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
Γιώργος Δεμερίδης
Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος
Πρόεδρος Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου
Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ Κοζάνη 4/10/2012
Αρ. Πρωτ. 86234/3055
Ταχ. Δ/νση : Διοικητήριο Περιοχή ΖΕΠ
Ταχ. Κώδικας : 50100 Κοζάνη ΠΡΟΣ: Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Δημόσια Διαβούλευση του ΥΔΜΕΔ επί σχεδίου νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα».
Τηλέφωνο :2461052610-3
Fax : 2461052614
Email : info@pdm.gov.gr
Θέμα: Παρατηρήσεις της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας στο πλαίσιο της Διαβούλευσης του ΥΔΜΕΔ αναφορικά με την κατάργηση του φορέα διαχείρισης της λίμνης Καστοριάς.
Επί της αρχής, το γεγονός και μόνον ότι καταργείται ένας φορέας ο οποίος ιδρύθηκε μόλις στις 19 Ιουνίου του 2012, ένας φορέας ο οποίος δεν δοκιμάσθηκε στην πράξη, δεν αξιολογήθηκε και δεν του δόθηκε η ευκαιρία να υλοποιήσει μέρος έστω των δράσεών του, αναδεικνύει την προχειρότητα, την ασυνέπεια και ασυνέχεια σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας.
Επί της ουσίας, η κατάργηση του φορέα διαχείρισης της λίμνης Καστοριάς θα τεκμηριωνόταν μόνο μετά από:
• Ανεπάρκεια, αδυναμία, απροθυμία ή έλλειμμα ευθύνης τόσο σε θεσμικό όσο και συλλογικό επίπεδο, από την πλευρά της τοπικής κοινωνίας, να διαχειριστεί το σημαντικό αυτό φυσικό πλούτο και κυρίαρχο τοπόσημο της Καστοριάς.
• Απροθυμία της Περιφέρειας να χρηματοδοτήσει έργα ανάδειξης, προστασίας και αξιοποίησης της συγκριμένης λίμνης.
• Βάσιμα επιχειρήματα ότι η διαχείριση της λίμνης από αποκεντρωμένο φορέα και μάλιστα εκτός Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, θα έχει καλύτερα αποτελέσματα, αμεσότητα και εγγύτητα στη λήψη αποφάσεων, ουσιαστικότερη ετοιμότητα και συλλογική ευαισθησία σε περιβαλλοντικά επεισόδια αιχμής, πολύπλευρα κίνητρα δράσης, λιγότερη γραφειοκρατία.
• Εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία ότι η κατάργηση του φορέα διαχείρισης θα έχει μειωμένα λειτουργικά κόστη και γενικότερο οικονομικό όφελος σε κεντρικό ή περιφερειακό επίπεδο.
Επειδή ΟΥΔΕΝ των παραπάνω ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αδυνατούμε να κατανοήσουμε την απόφαση να καταργηθεί ο εν λόγω φορέας και να εκχωρηθούν οι διαχειριστικές αρμοδιότητές του στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας.
Η απόφαση αυτή δεν συνάδει με τη φιλοσοφία, τις στοχεύσεις και την προοπτική στήριξης των αιρετών περιφερειακών αρχών. Καταστρατηγεί την Αρχή της Επικουρικότητας και μάλιστα, σε θέματα που σχετίζονται ευθέως με την περιβαλλοντική προστασία και την διαχείριση της φυσικής, πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.
Κατανοούμε την πίεση της Κεντρικής Κυβέρνησης να εμφανίσει «λιγότερο Κράτος», λιγότερα Διοικητικά Συμβούλια, λιγότερους Φορείς. Απαιτούμε όμως από την πλευρά μας να κατανοήσει η Κεντρική Κυβέρνηση ότι η διαχείριση, προστασία και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου είναι πρωτίστως υπόθεση των τοπικών κοινωνιών.
Αυτών δεδομένων, αν το αρμόδιο Υπουργείο εμμένει στην απόφασή του περί κατάργησης του φορέα διαχείρισης της λίμνης Καστοριάς, η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων επιβάλλεται να παραμείνει στα γεωγραφικά, υπηρεσιακά και διοικητικά όρια της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
O Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας
Γιώργος Δακής
Δυστυχώς παρά τις προσπάθειές μας όλο το προηγούμενο διάστημα να αποτρέψουμε έστω και την ύστατη ώρα το περιβαλλοντικό έγκλημα στο οποίο προχωρά επίμονα το ΥΠΕΚΑ με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ), σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της τελευταίας πράξης του, με την ανάρτηση σε δημόσια διαβούλευση του σχεδίου Νόμου για μία εβδομάδα!
Θεωρούμε την διαδικασία διαβούλευσης καθαρά προσχηματική καθώς οι αποφάσεις για το μέλλον των ΦΔΠΠ είναι ήδη ειλημένες. Μετέχουμε στην παρούσα διαδικασία μόνο για να στερήσουμε από τους εμπνευστές του νομοσχεδίου το άλλοθι της απουσίας μας.
Θεωρούμε την διαβούλευση προσχηματική όχι τόσο για το γεγονός ότι αυτή θα διαρκέσει μόνο μία εβδομάδα, αλλά κυρίως διότι για τις δρομολογούμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους τεκμηριωμένα όλοι οι εμπλεκόμενοι θεσμικοί και υπηρεσιακοί φορείς.
Ο Πανελλαδικός Σύλλογος Εργαζομένων στους ΦΔΠΠ έχει καταθέσει εγγράφως τις απόψεις του τόσο για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις όσο και για το συνολικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των προστατευόμενων Περιοχών της χώρας μας, προς την ηγεσία του υπουργείου, όταν μας ζητήθηκε. Εκ του αποτελέσματος, προκύπτει ότι οι θέσεις μας είχαν την ίδια τύχη με αυτές της Επιτροπής Φύση 2000, με την εισήγηση της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ, με την θέση του Δικτύου των Προέδρων των ΦΔΠΠ και με αυτές των 10 Περιβαλλοντικών ΜΚΟ όπως αυτές αποτυπώθηκαν στο σχετικό Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν. Αποτελεί λοιπόν τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κάποιος πως η διαδικασία της διαβούλευσης είναι ουσιαστική και όχι προσχηματική.
Το κείμενο του σχεδίου Νόμου από περιβαλλοντικής, οικονομικής και νομικής απόψεως είναι τουλάχιστον πρόχειρο και επικίνδυνο και το απορρίπτουμε στο σύνολό του. Καμία επιμέρους αλλαγή στα άρθρα του δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την εκλογίκευσή του και τον εξορθολογισμό της λειτουργίας των ΦΔΠΠ και της γενικότερης διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας μας παρά μόνο η απόσυρση από το Νομοσχέδιο του συνόλου του Άρθρου 10.
Η προχειρότητα (ή η σκοπιμότητα) αποδεικνύεται από το εισηγητικό σημείωμα που συνόδευε την πρόταση του ΥΠΕΚΑ προς το Υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Θυμίζουμε μόνο μερικά σημεία του:
«Δεν έχει μελετηθεί πλήρως το συνολικό ζήτημα θεσμικής αναδιάταξης ώστε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο συνεκτικό και βιώσιμο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, που είναι ο εθνικός στόχος και υποχρέωση της χώρας βάσει των ευρωπαϊκών πολιτικών και δεσμεύσεων. Με αυτή την έννοια, η πρόταση θα λειτουργήσει ως μεταβατικό σχήμα, αξιοποιώντας την εξασφαλισμένη χρηματοδότηση μέχρι το 2015…»
«Δεν αναμένεται να έχει θεαματικά αποτελέσματα στην εξοικονόμηση πόρων…»
«Η άμεση θέσπιση 4 οργανικών θέσεων με στόχο την μετακίνηση προσωπικού από τους ήδη υπηρετούντες στο Δημόσιο. … διευκολύνονται οι αποσπάσεις προσωπικού από άλλους φορείς για την κάλυψη των οργανικών θέσεων.»
Εφόσον το Υπουργείο ΠΕΚΑ εμείνει στην εισήγησή του προς το Υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπως αυτή αποτυπώνεται στο Άρθρο 10, τότε θα πρέπει να απαντήσει κάποια στιγμή, σήμερα ή στο άμεσο μέλλον, στα παρακάτω ερωτήματα:
με ποιόν τρόπο και πόση υπολογίστηκε ότι θα είναι η εξοικονόμηση πόρων που θα προέλθει από τη συγχώνευση και κατάργηση των Φ.Δ.Π.Π., ώστε να επιτευχθεί η περίφημη οικονομία κλίμακος;
έχει συνυπολογιστεί ο (βέβαιος) κίνδυνος επιβολής προστίμων στην χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μη τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας που απορρέουν από τις Κοινοτικές Οδηγίες; ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για την μη έγκαιρη υλοποίηση του έργου της Παρακολούθησης (Monitoring) που έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν οι ΦΔΠΠ και συνεπακόλουθα της μη έγκαιρης συμπλήρωσης της εξαετούς έκθεσης για την εφαρμογή της Κοιν. Οδηγίας 92/43 με στοιχεία από έρευνα πεδίου;
έχει συνυπολογιστεί η (βέβαια) δημοσιονομική ζημία που θα προκληθεί από την μη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων σχετικά με την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων που διαχειρίζονται οι ΦΔΠΠ μέσω του ΕΠΠΕΡΑΑ; Ποιος επίσημα διαβεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξουν τέτοιου είδους προβλήματα και ποιος θα αναλάβει την ευθύνη στο μέλλον για την αδυναμία απορρόφησης των πόρων καθώς και των απεντάξεων έργων που θα προκύψουν;
Σε περίπτωση που οι πράξεις που υλοποιούν οι ΦΔ κηρυχτούν από τις ΔΑ ημιτελής και οι δαπάνες μη επιλέξιμες, σημαίνει (σύμφωνα με το Σύστημα Διαχείρισης του ΕΣΠΑ) ότι οι μη επιλέξιμες δαπάνες θα πρέπει να καλυφτούν από Εθνική συμμετοχή κάτι που επιφέρει μεγάλο οικονομικό κόστος για την Ελλάδα. Έχουν ενημερωθεί για τον κίνδυνο αυτό τα συναρμόδια Υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης;
Υπάρχει επίσημη διαβεβαίωση της ΕΥΔ του ΕΠΠΕΡΑΑ ότι δεν υπάρχει κανένας τέτοιος κίνδυνος; Ποια η επίσημη θέση της; Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη;
Έχει ενημερωθεί επαρκώς για το θέμα (μαζί με όλες τις ανωτέρω αναφερόμενες εισηγήσεις των αρμοδίων) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; έχουν αναλυθεί όλοι οι κίνδυνοι; Έχει το ΥΠΕΚΑ την σύμφωνη γνώμη της;
Γιατί δεν λήφθηκε υπόψη η άποψη της Επιτροπής Φύση 2000; Δεν αποτελεί τον επίσημο γνωμοδοτικό Σύμβουλο του ΥΠΕΚΑ για τα θέματα των Π.Π.;
Γιατί δεν λήφθηκε υπόψη η άποψη της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ; δεν είναι η καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείο για το θέμα;
Τελικά ποιον αντιπροσωπεύει η πρόταση του ΥΠΕΚΑ;
Γιατί λοιπόν αυτή η βιασύνη; Γιατί δεν αφήνονται οι Φορείς Διαχείρισης να υλοποιήσουν τις προγραμματισμένες τους Δράσεις μέσα από τα εγκεκριμένα Τεχνικά τους Δελτία μέχρι το 2015;
Ποια η πρόβλεψη για το υφιστάμενο προσωπικό των ΦΔΠΠ; Με δεδομένη την εμπειρία και τεχνογνωσία (πληρωμένη από το πρόγραμμα) που έχουν αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια οι εργαζόμενοι στους ΦΔΠΠ, ποια η σκοπιμότητα των αποσπάσεων για την κάλυψη των οργανικών θέσεων; Πως προτίθεται το ΥΠΕΚΑ να αξιοποιήσει αυτό το κεφάλαιο; (αν και η απάντηση προκύπτει σαφώς από το εισηγητικό σημείωμα)
Φοβόμαστε ότι όχι μόνο δεν θα απαντηθούν τα ανωτέρω ερωτήματα αλλά οι ΦΔΠΠ (όσοι θα απομείνουν) θα βρεθούν για ακόμη μία φορά υπόλογοι στο μέλλον για τα προβλήματα που θα προκύψουν.
Επαναλαμβάνοντας μονότονα το γνωστό σε όλους γεγονός ότι η λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης ΠΠ δεν επιφέρει καμία απολύτως επιβάρυνση στον Τακτικό Προϋπολογισμό αλλά αντιθέτως συνεισφέρει στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας μέσω της απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων (ΕΠΠΕΡΑΑ – ΕΣΠΑ) από τα οποία έχουν εξασφαλισμένη την χρηματοδότησή τους έως και το τέλος 2015, προτείνουμε να αφεθούν οι Φορείς Διαχείρισης να ολοκληρώσουν το έργο τους μέχρι την λήξη της προγραμματικής περιόδου και στο διάστημα που μεσολαβεί έως τότε να ξεκινήσει μία ευρεία (πραγματική) διαδικασία διαβούλευσης για τον εξορθολογισμό και την βιωσιμότητα του θεσμού των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Αυτό που άμεσα επείγει, είναι ο καθορισμός σχημάτων και διαδικασιών διαχείρισης για το 77% των Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας, οι οποίες δυστυχώς σήμερα δεν υπόκεινται σε κανένα καθεστώς διαχείρισης.
Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος απαιτεί πρώτα απ΄ όλα ισχυρή πολιτική βούληση. Απαιτεί την σύγκρουση με τα συμφέροντα που επιδιώκουν να δρουν ανενόχλητα στις Προστατευόμενες Περιοχές της χώρας μας. Δυστυχώς όπως και στο παρελθόν έτσι και σήμερα, η πολιτική βούληση για την προστασία των Προστατευόμενων Περιοχών λείπει….
Σχετικά με τη συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης
(Με πλάγια τα σχόλια για κάθε δραστηριότητα μετά τη συγχώνευση!!)
Οι κύριες δραστηριότητες των Φ.Δ. σύµφωνα µε τον νόµο 2742/99 και το πρότυπο σχέδιο κανονισµού λειτουργίας υπηρεσιών και προσωπικού που είχε συνταχθεί από το πρώην Υ.ΠΕ.ΧΩ.∆Ε., σημειακά ήταν:
1. Η εκπόνηση επιστηµονικής έρευνας και μελετών στα όρια της περιοχής ευθύνης τους. (ενοχλητικό για κάποια μεγάλα συμφέροντα…όσο ποιο πολλοί εξειδικευμένοι αρμόδιοι τόσο λιγότερες πιθανότητες χειραγώγησης. Με τη συγχώνευση η κατάσταση θα γίνει για τους ληστρο-επενδύτες πολύ πιο βολική, αφού θα επικρατεί σύγχυση και δυσαρέσκεια!!!)
2. Η παροχή γνωμοδοτήσεων πριν από την προέγκριση χωροθέτησης και την έγκριση περιβαλλοντικών όρων των έργων και δραστηριοτήτων που εµπίπτουν στις περιοχές ευθύνης. (όσο πιο λίγοι φορείς τόσο πιο εύκολα οι γνωμοδοτήσεις αυτές μπορούν να διαβρωθούν…αφού οι περιοχές θα είναι τεράστιες οι αρμοδιότητες συγκεχυμένες και η δυσαρέσκεια μεγάλη!!!…)
3. Η προκήρυξη, ανάθεση και παρακολούθηση της εκτέλεσης έργων (π.χ. µελετών, προµήθειας εξοπλισµού, εκτέλεσης τεχνικών έργων) που είναι απαραίτητα για την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση και ανάδειξη των προστατευοµένων αντικειμένων στα όρια της περιοχής ευθύνης. (αυτό κι αν δεν συμφέρει στους … ληστρο-επενδύτες… καλύτερα οι φορείς να είναι ανόμοιων περιοχών και προφανώς αλαλούμ!! )
4. Υποβολή προτάσεων για την ανάληψη ευρωπαϊκών προγραµµάτων και δράσεων σχετικά µε την περιοχή ευθύνης του φορέα τα οποία προάγουν τους σκοπούς της διαχείρισης των προστατευοµένων αντικειµένων. ( η περιοχή ευθύνης του φορέα θα είναι ..χαοτική και οι προτάσεις θα δυσκολέψουν!!)
5. Ο έλεγχος εφαρμογής περιβαλλοντικών όρων/Εισηγήσεις για παραβάσεις όρων και περιορισµών. ( αυτό κι αν δεν θέλουν οι ληστρο-επενδύτες!! Όμως με τη συγχώνευση Πώς να ελεγχθούν παραβάσεις σε ανόμοιες τεράστιες περιοχές………; )
6. ∆ραστηριότητες προβολής /εκδόσεις/εκδηλώσεις. ( θα μπορούν πλέον εύκολα να ελέγχονται και να περιορίζονται με τη συγχώνευση των Φ. Δ.)
7. Λειτουργίες περιβαλλοντικής ενημέρωσης, εκπαίδευσης κοινού (σεµινάρια/ηµερίδες/συνέδρια). ( μετά τη συγχώνευση εκ των πραγμάτων θα γίνονται με όλο και πιο γενικό και ανώδυνο τρόπο…)
8. Λειτουργίες προσέλκυσης/ πληροφόρησης επισκεπτών (ίδρυση περιβαλλοντικών κέντρων πληροφόρησης-ευαισθητοποίησης). ( τώρα με τη συγχώνευση όχι μόνο δεν θα ιδρύονται περιβαλλοντικά κέντρα, αλλά και τα υπάρχοντα θα προσπαθήσουν να τα καταργήσουν, έτσι η προσέλκυση / πληροφόρηση επισκεπτών….αν υπάρξουν…θα είναι μάλλον παρωδία!!)
9. Οργάνωση προγραµµάτων εθελοντών. (όσο μεγαλώνουν και συγχωνεύονται οι Φ. Δ. τόσο και οι εθελοντές θα είναι …ανώδυνοι… και τηλεκατευθυνόμενοι για αλλότρια συμφέροντα)
10. Η χορήγηση σηµάτων ποιότητας και συνεργασίας σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εντός των προστατευοµένων περιοχών. (με τις συνθήκες που θα επικρατήσουν στους συγχωνευμένους Φορείς, σήμα ποιότητας θα μπορούν να πάρουν επιχειρήσεις που θα ανατρέπουν τον πολιτισμό, την εντοπιότητα και την παράδοση, αρκεί να μην έχουν ..πλαστικές καρέκλες και χάρτινα τραπεζομάντιλα….)
Οι προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας, πολύτιμες για την αναβάθμιση της επικοινωνίας του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον θα καταντήσουν περιοχές στείρας εκμετάλλευσης με επίφαση προστασίας, έρμαιο στα αδηφάγα συμφέροντα των ληστρο-επενδυτών. Η διατήρηση και προστασία της βιολογικής τους ποικιλότητας και των ιδιαίτερων αξιών τους για την ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών της παρούσας αλλά και των μελλοντικών γενεών που κρίνεται απαραίτητη θα παραμείνει δυστυχώς κενό γράμμα στις μεγαλοστομίες και τα κούφια λόγια που θα συνοδεύουν τα πακέτα fast track .
Το θέμα έχει αναλυθεί ήδη από τους προηγούμενους και εκτιμώ ότι καλύπτονται οι βασικές οπτικές γωνίες του.
Πέραν αυτών και εφόσον η αλλαγή πραγματοποιηθεί, προσθέτω, ότι στο Διοικητικό Συμβούλιο του νέου Οργανισμού θα πρέπει να συμμετέχουν με τους Προέδρους τους, η Ένωση Εργαστηρίων,HellasLab και η Ένωση Φορέων Πιστοποίησης,HellasCert.
ΠΡΟΤΑΣΗ:
1) Η γενικότερη άποψή μου είναι ότι ΕΙΜ-ΕΣΥΔ και ΕΛΟΤ θα πρέπει να παραμείνουν ως έχουν, διότι μετά από εμπειρία ετών τα «πράγματα έχουν βρεί το δρόμο τους» και δεν θα πρέπει τώρα να τα «ανακατέψουμε» από την αρχή ιδρύοντας νέο Οργανισμό, με αμφίβολη και μικρή, κατ εκτίμηση, μείωση κόστους λειτουργίας, λαμβάνοντας υπόψη και την μακροχρόνια αναταραχή που θα επιφέρει η αλλαγή στην Υποδομή / Εργαλεία Ποιότητας της χώρας μας.
2) Το βάρος της βελτίωσης να πέσει στην εκπαίδευση, στην υποδομή και στις ικανοποιητικές αποδοχές του προσωπικού των εν λόγω υφισταμένων Οργανισμών που καταβάλλει αξιέπαινες προσπάθειες για τη διατήρηση του Ελληνικού Συστήματος Ποιότητας.
Οι φορείς διαχείρισης ΠΠ που λειτούργησαν μέχρι σήμερα αποδείχθηκαν, σχεδόν στο σύνολό τους, αναποτελεσματικοί τόσο όσον αφορά την προστασία και ανάδειξη των αξιών του δικτύου Ν.2000, όσο και προπάντων τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και διατεθέντων για το σκοπό αυτόν, οικονομικών και άλλων πόρων.
Αιτίες γι΄αυτό:
α) η νομική μορφή και ο τρόπος στελέχωσης και λειτουργίας
β) Οι ασαφείς αρμοδιότητες και οι επικαλύψεις με τους καθύλην αρμοδίους φορείς διαχείριης των ΠΠ
γ) Η έλλειψη αρμοδιότητας και κύρους για την αντιμετώπιση παραβάσεων και απειλών προστασίας των ΠΠ.
δ) Η αδυναμία αποτελεσματικής υποστήριξης αλλά και ελέγχου της λειτουργίας των Φορέων εκ μέρους του ΥΠΕΚΑ
ε) Η τυπική και ουσιαστική αδυναμία ενσωμάτωσης των απόψεων της κοινής γνώμης και εν γένει του κοινωνικού συνόλου στις αποφάσεις των ΔΣ των φορέων.
στ) Η τυπική και ουσιαστική αδυναμία λειτουργίας Επιστημικών Συμβουλίων και, το χειρότερο, η αδυναμία κατανόησης και υλοποίησης εκ μέρους των ΔΣ επιστημικών απόψεων, όταν αυτές διατυπώνονται από τα ΕΕ.
Όλα αυτά συνηγορούν στην άποψη ότι οι φορείς διαχείρισης των ΠΠ έτσι όπως τους σχεδίασαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και το ΥΠΕΚΑ, πρέπει να καταργηθούν και στη θέση τους να δούμε να δραστηριοποιούνται οι κατά τόπους Περιφέρειες και την ευθύνη διαχείρισης των ΠΠ να αναλμβάνουν με το κύρος τους οι εκλεγμένοι κατά τόπους Περιφερειάρχες. Μπορούν να συγκροτηθούν Συμβούλια Περιβάλλοντος σε κάθε Περιφέρεια, τα οποία και να αναλάβουν την ευθυνη προστασίας και διαχείρισης των ΠΠ υπό το κύρος του Περιφερειάρχη και με τη βοήθεια των μέσων και του δυναμικού που διαθέτουν.
Για επιστημική ανάλυση και τεκμηρίωση της πρότασης αυτής μπορεί κανείς να ανατρέξει στις εργασίες (βλέπε επίσης gatzogiannis.blogspot.com):
Α47. Γκατζογιάννης, Σ. 2007. Η ανάκαμψη των Δασικών Υπηρεσιών ως προϋπόθεση για τη σωτηρία της δασοπονίας στην Ελλάδα. Προσκεκλημένη εισήγηση στο 13ο Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας (Καστοριά 7-10/10/2007)Δ13. Γκατζογιάννης, Σ. 1999. Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για την περιοχή Κ. Ροδόπης. ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΥΠ. ΓΕΩΡΓΙΑΣ (Αυτοτελής έκδοση)
Α48. Γκατζογιάννης, Σ. 2008. Σύγχρονη διαχείριση δασών για την εξυπηρέτηση της δασοπονίας πολλαπλών σκοπών, οικολογική διαχείριση. Προσκεκλημένη εισήγηση στη ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «Πολιτική Ανάπτυξης Προστασίας και Διαχείρισης των Δασών στα πλαίσια του προγράμματος: Αγροτική Ανάπτυξη της Ελλάδας 2007 – 2013 «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Δρ. Σ. Γκατζογιάννης, Δασολόγος τ.Τακτικός ερευνητής ΙΔΕ/ ΕΘΙΑΓΕ
Η αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος των φορέων διαχείρισης (ΦΔ) των προστατευόμενων περιοχών της χώρας άρχισε να αποτελεί θέμα το Σεπτέμβριο 2011 με προβαλλόμενο στόχο τον εξορθολογισμό των δαπανών και την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών από το κράτος προς τους πολίτες.
Η Επιτροπή ‘Φύση 2000΄(ΕΦ), ως κεντρικό γνωμοδοτικό όργανο του κράτους, επανειλημμένα πρόσφερε έμπειρη γνώμη και γνώση στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ όπως και στις υπηρεσίες του. Στο πλαίσιο αυτό και κατ’ εντολήν της πολιτικής ηγεσίας προέβη σε αξιολόγηση του θεσμού των φορέων διαχείρισης και περαιτέρω σε συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν άξονες πολιτικής για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την ολοκλήρωση του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών της χώρας.
Η ΕΦ έχει κατ’ επανάληψη επιχειρηματολογήσει κατά της αλλαγής του καθεστώτος των φορέων διαχείρισης, τουλάχιστον μέχρι το 2015, οπότε λήγει η προγραμματική περίοδος εξασφαλισμένης χρηματοδότησης για αυτούς μέσω του ΕΠΠΕΡΑΑ. Έχει επίσης επισημάνει ότι οι φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών αποτελούν στην πραγματικότητα έργα ευρωπαϊκών προγραμμάτων και ότι μόνον τύποις είναι οντότητες του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τα μέλη των ΔΣ τους δεν αμείβονται ούτε και επιβαρύνεται από αυτούς ο κρατικός προϋπολογισμός, πέραν της αναγκαίας συμμετοχής που ισχύει για οποιοδήποτε ευρωπαϊκό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχει η χώρα. Οι ΦΔ θα πρέπει να αφεθούν να λειτουργήσουν ως έχουν μέχρι το τέλος της προγραμματικής περιόδου. Το μέχρι τότε διάστημα θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη σωστή προετοιμασία της μετεξέλιξής τους στο πλαίσιο μιας συνολικής προσπάθειας για την ολοκλήρωση του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών της χώρας αντί για αποσπασματικές ενέργειες που δεν φαίνεται να έχουν άλλο σκοπό πέραν της ικανοποίησης των γενικών απαιτήσεων της τρόικας, εν προκειμένω όμως σε τομέα άσχετο, χωρίς πραγματική συμβολή στη μείωση του κράτους.
Τα μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με τις προστατευόμενες περιοχές στη φάση αυτή δεν έχουν σχέση με τον εξορθολογισμό των δαπανών και την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών προς τους πολίτες. Η συγχώνευση και κατάργηση των ΦΔ δεν μπορεί να τα θεραπεύσει, ενώ εκτιμάται ότι θα προσθέσει και καινούρια, ακόμα μεγαλύτερα, γεγονός εξαιρετικά δυσάρεστο και μάλιστα υπό τις συνθήκες που βιώνει η χώρα.
Μερικά από τα επείγοντα θέματα που αφορούν τις προστατευόμενες περιοχές, για τα οποία δεν έχει υπάρξει καμιά σοβαρή ανταπόκριση ώστε να αντιμετωπιστούν, παρότι για μερικά εκπνέουν και προθεσμίες, είναι τα εξής:
o Στην αρμοδιότητα φορέων διαχείρισης εντάσσονται λιγότερες από 30% των προστατευόμενων περιοχών της χώρας του δικτύου Natura 2000. Όλες οι υπόλοιπες περιοχές, που είναι πάρα πολλές, παραμένουν διαχειριστικά μετέωρες.
o Για τη μεγάλη πλειονότητα των περιοχών στην αρμοδιότητα φορέων διαχείρισης δεν έχουν εκδοθεί ακόμα τα αναγκαία προεδρικά διατάγματα. Επί της ουσίας, δεν υπάρχει η απαραίτητη θεσμική θωράκιση ούτε είναι αποσαφηνισμένο το καθεστώς της προστασίας τους.
o Δεν υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια διαχείρισης για καμιά περιοχή αρμοδιότητας φορέα διαχείρισης (πλην μιας).
o Δεν έχουν τεθεί στόχοι διατήρησης, δεν έχουν καθοριστεί προτεραιότητες διατήρησης, δεν έχει προδιαγραφεί γενικό καθεστώς διαχείρισης για όλες τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης του δικτύου Natura 2000 και φυσικά δεν εφαρμόζονται αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων. Η προθεσμία μέσα στην οποία θα έπρεπε να γίνουν όλα αυτά έχει ήδη εκπνεύσει.
o Δεν υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης ειδών και οικοτόπων, απολύτως απαραίτητα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας ως προς την κατάθεση εξαετούς αναφοράς (εντός του 2013) για την εφαρμογή της Οδηγίας 92/43 στην Ελλάδα κατά το διάστημα 2007-2012, η οποία οφείλει να βασίζεται αποκλειστικά σε δεδομένα πεδίου.
o Η Στρατηγική για τη βιοποικιλότητα συνεχίζει μετά από χρόνια να μην ολοκληρώνεται.
Κατά την άποψη της ΕΦ, αυτά τα θέματα θα έπρεπε να αποτελούν τα αντικείμενα προτεραιότητας της πολιτείας στη φάση αυτή, γεγονός που έχει με κάθε τρόπο και κατ’ επανάληψη επισημάνει σε πολλούς αρμόδιους. Άλλα σημαντικά θέματα όπως και προτάσεις αντιμετώπισής τους έχουν αναλυτικά περιγραφεί στην έκθεση αξιολόγησης του θεσμού των φορέων διαχείρισης, την οποία παρέδωσε στην ηγεσία και στις υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ το Σεπτέμβριο 2011, όπως και σε εισηγήσεις που ακολούθησαν.
Η ΕΦ θεωρεί σπατάλη πολύτιμων δυνάμεων την ενδοσκόπηση στην οποία έχει αναγκαστεί να μπει λόγω των επικείμενων εξελίξεων η επιστημονική, διοικητική και άλλη κοινότητα που σχετίζεται με τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας. Πολύ χειρότερα, έχει σοβαρές ανησυχίες για τη δυνατότητα να απορροφηθούν απρόσκοπτα οι πόροι του ΕΠΠΕΡΑΑ με τις προβλεπόμενες αλλαγές. Το θεωρεί δυστύχημα, τώρα που επιτέλους μπήκαν σε μια τροχιά και άρχισαν να κινούνται συντονισμένα και πιο οργανωμένα οι φορείς διαχείρισης να διακοπεί η συνέχεια και να χρειαστεί να ξεκινήσουν όλα πάλι από την αρχή με αναμενόμενες ακόμα μεγαλύτερες γραφειοκρατικές περιπλοκές απ’ ότι στο παρελθόν. Όπως δημιουργήθηκαν σε μια νύχτα χωρίς ουσιαστική υποστήριξη, τώρα που άρχισαν να ορθοποδούν καταργούνται σε δύο νύχτες χωρίς ουσιαστικά εξήγηση. Θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη τύχη και αυτοί και η χώρα.
Από τη νομολογία και τη νομοθεσία τόσο κατ’ αρχήν σε ΕΘΝΙΚΟ, όσο και στη συνέχεια και σε ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ δίκαιο, προκύπτει, ότι η σκοπιμότητα ίδρυσης των «ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ» είναι η προστασία του ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, τόσο από φυσικές αιτίες & καταστροφές, όσο και από ανθρωπογενείς επεμβάσεις & δραστηριότητες.
Για τη Χώρα μας, από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι πριν 20 χρόνια περίπου, διαπιστώνουμε, ότι η πολιτεία έδωσε το δικαίωμα αυτό της προστασίας του Φυσικού Περιβάλλοντος, στις συγκροτημένες υπό ενιαία ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, Δασικές Υπηρεσίες, με συγκεκριμένα «Συνταγματικά» και «Νομοθετικά» μέτρα, όχι φυσικά τυχαία .
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, οι χώρες της Ευρώπης, μέσα στα πλαίσια αυτά και με στόχο την οικονομική ανάπτυξή τους, ανέπτυξαν η κάθε μια, δράσεις που έθεσαν σε κίνδυνο της ισορροπία του Φυσικού Περιβάλλοντος, κυρίως λόγω της υπερεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων.
Μοιραία λοιπόν καλούμαστε σήμερα, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου να επιλύσουμε πολυποίκιλα και πολυάριθμα ζητήματα, διαχείρισης & προστασίας των Δασικών Οικοσυστημάτων, των Υδάτινων Πόρων, κ.λ.π., ένεκα ακραίων φαινομένων λειψυδρίας και πλημμυρών, με την ίδρυση «Ειδικών Φορέων», με σκοπό αυτοί να αναπτύξουν αποτελεσματικά μέτρα και μεθόδους, για την αποκατάστασή τους.
Δυστυχώς η προσπάθεια αυτή γίνεται με στελέχωση υπηρεσιών κάτω από ισχυρά συντεχνιακά συμφέροντα, ζητήματα που ανέπτυξα και παρουσίασα, εδώ και μια 20ετία διεξοδικά, τόσο σε ημερίδες και συνέδρια, όσο και με συγκεκριμένες και εξειδικευμένες, για κάθε θέμα, προτάσεις μου, στο ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ, επειδή τυγχάνω υποχρεωτικά (Πρωσωπικά δεν επιθυμώ) μέλος αυτού, δυνάμει του ν. 1474/84.
Από τις θέσεις μου αυτές, για την περίπτωση συγχώνευσης των υφισταμένων φορέων, φαίνεται να μη προκύπτουν ζητήματα, αλλαγής ειδικοτήτων του υφιστάμενου προσωπικού, παρά μόνο θέματα συγκεντρωτικού ελέγχου, υπό την διοίκηση του ΥΠΕΚΑ.,
Παρά ταύτα, για παράδειγμα, υπάλληλοι που είναι πτυχιούχοι ΓΕΩΤΕΧΙΚΩΝ* ή ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, θα βρεθούν σε διοικητική και οικονομική δυσμένεια, έναντι των υπαλλήλων ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, αφού διοικητικά, μισθολογικά και ασφαλιστικά αυτοί, διατηρούν προνόμια συντεχνιακού χαρακτήρα που μνημόνευσα πιο πάνω, όπως:
1. Διπλή σύνταξη – Κύριος ασφαλιστικός φορέας και φορέας ταμείου μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ).
2. Ειδικό μηνιαίο επίδομα αντιστάθμισμα, ποσού 550 € με βάση τις διατάξει του ν. 2430/96 ΦΕΚ156 Α΄, που χορηγείται μόνο σε πτυχιούχους «μηχανικών επιστημών» και
3. Προνόμια Διευθυντικών θέσεων.
*: Φημολογείται επαναφορά των Δασικών Υπηρεσιών από το Υ.ΠΕ.& Κ.Α., όπου δικαιολογημένα είχε μεταφερθεί πρόσφατα, στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, όπου ήταν πριν.
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΥΠΕΚΑ
Ως αναπληρωματική ειδική επιστήμονας, του Φορέα Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας – Βόλβης και επί σειρά ετών εργαζόμενη ως Ιχθυολόγος Δημοσίου για την αλιευτική διαχείριση εσωτερικών υδάτων και παράκτιων οικοσυστημάτων και νυν Προϊσταμένη του Τμήματος Αλιείας Εσωτερικών υδάτων Λαγκαδά με αρμοδιότητες επί του υγροτόπου των λιμνών Κορώνειας – Βόλβης έχω να παρατηρήσω ότι το σχέδιο συγχώνευσης των Φορέων είναι άλλη μία ενέργεια εξυπηρέτησης συμφερόντων υπέρ της καταλήστευσης των φυσικών πόρων και της καταστροφής του περιβάλλοντος στο πλαίσιο των “fast track” αναμενόμενων προγραμμάτων «ανάπτυξης». Αναλυτικά:
1. Στο πλαίσιο της εφαρμογής της δημοσιονομικής πολιτικής καλούνται τα Υπουργεία να τροποποιήσουν τους οργανισμούς τους και να συγχωνεύσουν τις υπηρεσιακές μονάδες με σκοπό την εξοικονόμηση των δαπανών τους. Το ΥΠΕΚΑ στο εισηγητικό έγγραφο (αριθ.: 3792/29-08-12) προς το Υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης ως αιτιολόγηση για το σχέδιο συγχωνεύσεων παραδέχεται ότι αυτή δεν εξυπηρετεί την δημοσιονομική πολιτική, καθώς αναφέρει στην παράγραφο 5 ότι δεν αναμένεται να έχει θεαματικά αποτελέσματα στην εξοικονόμηση πόρων.
2. Το ΥΠΕΚΑ προχωρά στην συγχώνευση και κατάργηση Φορέων με στόχο την υποτιθέμενη αποτελεσματικότερη οργάνωση και απόδοση τους για δομές που το ίδιο είχε θεσπίσει μόλις πριν 8 χρόνια, δομές που έγιναν αποδεκτές από την Ε.Ε. και που για τη δημιουργία της υποδομής τους και τη λειτουργία τους δαπανήθηκαν πάρα πολλά κονδύλια όλα συγχρηματοδοτούμενα άνω του 80% από την Ε.Ε. Πόσο γρήγορα πιστεύει κανείς και πόσο οικονομικά μπορεί να στηθεί μία υπηρεσιακή δομή και να λειτουργεί έστω στο 70% της απόδοσης και των αρμοδιοτήτων της. Αν το κριτήριο συγχωνεύσεων είναι η «αύξηση της ανταγωνιστικότητας» των υπηρεσιών (πολλές δράσεις, έργα, ποσοστό απορρόφησης των ευρωπαϊκών κονδυλιών, κ.λ.π.), τότε θα έπρεπε το ΥΠΕΚΑ να εξετάσει την ανταγωνιστικότητα των Φορέων και με άλλα κριτήρια και όχι μόνον με τα ιστορικά, ώστε οι πιο ανταγωνιστικοί να συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους χωρίς επικίνδυνες παρεμβάσεις ανατροπής της επιτυχημένης πορείας τους και να γίνουν διορθωτικές κινήσεις στους μη ανταγωνιστικούς.
3. Στο παραπάνω πλαίσιο της αποδοτικότητας των φορέων και της απορρόφησης των κονδυλίων για έργα και δράσεις προς όφελος των προστατευομένων περιοχών και των κατοίκων σε αυτές, εκτός της τεράστιας ανατροπής των δομών γιατί από 29 δημιουργεί 9, καταργεί 4και 5 κρατά ως έχουν, κάνει εισήγηση και για την ύπαρξη μίας μεταβατικής περιόδου, καθώς είναι ανέτοιμο να σηκώσει τη νέα δομή που προτείνει. Η συνολική αυτή ενέργεια του ΥΠΕΚΑ θα επιφέρει δραματική υστέρηση στις εισροές και απορροφήσεις των ευρωπαϊκών κονδυλίων για το περιβάλλον σε μία οικονομικά κρίσιμη για τη χώρα εποχή. Η αποδόμηση δομών που εξαιτίας τους υπάρχει εισροή στην ελληνική κοινωνία μεγάλου χρηματικού ποσού επιδοτούμενου άνω του 80% από την Ε.Ε. είναι ακατανόητη.
4. Το ΥΠΕΚΑ προχωρά σε αυτήν την αναστάτωση με πιθανή συνέπεια μίας πολύ μεγάλης οικονομικής ζημιάς της χώρας με το αιτιολογικό αδυναμιών που αφορούν το ίδιο και όχι τους εποπτευόμενους από αυτό Φορείς.:
Α) Τι εμπόδιζε μέχρι τώρα το ΥΠΕΚΑ να εντάξει τις υπόλοιπες περιοχές του δικτύου Natura 2000 στις περιοχές που διαχειρίζονταν οι αντίστοιχοι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών.
Β) Τι εμπόδιζε μέχρι τώρα την έκδοση των Π.Δ. για τις προστατευόμενες περιοχές και τη θεσμοθέτηση των σοβαρών αρμοδιοτήτων της επόπτευσης και φύλαξης που ασκούν οι Φορείς.
5. Πως πιστεύουν οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι για την προστασία του Περιβάλλοντος στο ΥΠΕΚΑ ότι μπορεί γρήγορα, αποτελεσματικά και προπάντων ορθολογικά να προστατεύονται περιοχές που υπάγονται σε πάνω από μία λεκάνη απορροής, που απλώνονται σε τεράστιες γεωγραφικές εκτάσεις. Είναι δυνατόν να παίρνουν σοβαρές αποφάσεις γι αυτές (καταγγελίες, απορρόφηση κονδυλίων, κ.λ.π.) Δ.Σ ή Επιτροπές, στις οποίες θα συμμετέχουν μέλη τοπικής κοινωνίας και θα αποφασίζουν για μία τεράστια ποικιλία οικοσυστημάτων για τα περισσότερα από τα οποία εκ των πραγμάτων θα υπάρχει σοβαρή έλλειψη επαφής και εμπειρικής γνώσεις. Είναι φανερό ότι το σχεδιαζόμενο μόρφωμα δεν μπορεί να αποτελεί όχι προστασία ούτε καν πρωτογενή έλεγχο της περιοχής αρμοδιοτήτων της κάθε νέας μονάδας.
6 Επίσης, δεν γίνεται κατανοητό γιατί για τους υπαλλήλους των Φορέων των προστατευόμενων περιοχών να μην ισχύει και για γι αυτούς η δυνατότητα παράτασης των συμβάσεων έως ότου υπάρχει η χρηματοδότηση του έργου, όπως ακριβώς μνημονεύεται στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου για τους αντίστοιχους υπαλλήλους με συμβάσεις ιδιωτικού διακαίου ορισμένου χρόνου του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων Εκτέλεσης Αρχαιολογικών Έργων.
7. Πιστεύει πράγματι το ΥΠΕΚΑ ότι οι εντασσόμενοι Φορείς σε υφιστάμενες Υπηρεσίες της Περιφερειακής Διοίκησης ή Αποκεντρωμένης Διοίκησης θα μπορέσουν απρόσκοπτα να λειτουργήσουν άμεσα και να απορροφήσουν κονδύλια για τα οποία οι Υπηρεσίες υποδοχής μέχρι σήμερα δεν είχαν καμία αρμοδιότητα.
8. Επειδή ακριβώς τα Δ.Σ. ήταν άμισθα και δεν επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς λειτουργίας των Φορέων, πόσο μάλλον τον κρατικό προϋπολογισμό και αποτελούνταν από ειδικούς επιστήμονες και από εκπροσώπους κοινωνικών φορέων της συγκεκριμένης προστατευόμενης περιοχής θεωρούμε, ότι δεν υπάρχει λόγος αναστάτωσης της δομής και λειτουργίας των Φορέων Προστασίας. Αντί αυτού το ΥΠΕΚΑ να δώσει βαρύτητα στην ολοκλήρωση των δεσμεύσεων που έχει απέναντι τους και απέναντι σε Διεθνείς Οργανισμούς για την έκδοση των σχετικών Π.Δ. και την ένταξη των υπολοίπων περιοχών Natura στις περιοχές αρμοδιοτήτων των Φορέων.
9. Ο συγκεκριμένος Φορέας Διαχείρισης λιμνών Κορώνειας – Βόλβης, εξαιτίας της διεθνούς σπουδαιότητας του προστατευόμενου αντικειμένου που είναι οι λίμνες Κορώνεια και Βόλβη που ειδικά για την Κορώνεια η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο επιβολής προστίμων για την κατάσταση της, είναι σε επιτήρηση από διεθνείς οργανισμούς,. Η δομή και λειτουργία του Φορέα θα έπρεπε να προσεχθεί, όπως και άλλων Φορέων που έχουν προστατευόμενες περιοχές με ανοικτά ζητήματα τήρησης των διεθνών δεσμεύσεων και βρίσκονται σε πολύ λεπτές ισορροπίες. Δύσκολα μπορεί να γεφυρωθεί η μεγάλη οικολογική διαφορά που εντοπίζεται στην βασική φυσιογνωμία και λειτουργία του οικοσυστήματος των δύο φυσικών λιμών και μίας τεχνητής φραγμαλίμνης και ενός δέλτα ποταμού (συγχωνεύεται με Κερκίνη και Δέλτα Αξιού), από τους Εθελοντές Επιστήμονες και εκπροσώπους κοινωνικών Φορέων, σε συνδυασμό με την τεράστια απόσταση και έκταση. Επίσης, ο Φορέας έχει αναπτύξει μία σημαντική δράση, έχει κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο στο στελεχιακό δυναμικό (αριθμό και επιστημονική εξειδίκευση), στις κινητές και ακίνητες υποδομές του. Είναι πρώτος μεταξύ των 29 για το ποσοστό απορρόφησης από την Ε.Ε. και την ολοκλήρωση δράσεων και ενεργειών προστασίας της προστατευόμενης περιοχής. Έχει καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει κοινωνικά αποδεκτός και ο κύριος παράγοντας της περιοχής για τον έλεγχο της ποιότητας του περιβάλλοντος του Εθνικού Πάρκου Κορώνειας – Βόλβης και Μακεδονικών Τεμπών.
10. Τέλος, στα πάντα που γύρω καταρρέουν ας κρατήσουμε το περιβάλλον όρθιο μιας και δεν μας κοστίζει οικονομικά τώρα σχεδόν τίποτα, ενώ θα το πληρώσουμε στο μέλλον πολλαπλά και ποικιλοτρόπως. Αξίζει να δοθεί μία ευκαιρία στους Φορείς των προστατευόμενων περιοχών και κυρίως στους κατοίκους και στο περιβάλλον των προστατευόμενων περιοχών.
Η συγχώνευση φορέων που διαχειρίζονται δύο ή και περισσότερους εκ διαμέτρου αντίθετους τύπους οικοτόπων (πχ δελτα Έβρου- Δασος Δαδιας)είναι μη λειτουρική. Γίνετε στοχεύοντας ΜΟΝΟ στην πιθανή εξασφάλιση οικονομικών πόρων ενώ η πραγματική διαχείριση και προστασία είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Η σωστή οικονομική διαχείριση των φορέων και η οικοτουριστική ανάπτυξη των περιοχών που καθένας τους προστατεύει θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την οικονομική τους ευρωστία χωρις να χρειαστούν συγχωνεύσεις.
Κατάργηση ΦΔ περιοχών θα έχει ως αντίκτυπο την πλήρη ασυδοσία κάποιοων να εισέρχονται σε αυτές και να κάνουν ότι θέλουν. Η συγχώνευση δε , μεγαλώνει το πρόβλημα που λίγοι ελεγκτές θα έχουν τεράστιο χώρο ευθύνης. Ότι εξοικονομούμε από μείωση προσωπικού θα δαπανείτε σε καύσιμα για τον έλεγχο των περιοχών
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου στο άρθρο 10 για τη «Συγχώνευση και Κατάργηση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών», παρ. ζ, θεωρώ ότι η ονομασία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Αττικής» του νέου φορέα που θα προκύψει από τη συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας και του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα» δε μπορεί να αποδώσει τη σημαντικότητα που έχει ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Θεωρώ ότι στη νέα ονομασία πρέπει οπωσδήποτε να φαίνεται η Πάρνηθα και ο Σχινιάς και να ονομαστεί Φορέας Διαχείρισης Πάρνηθας – Σχινιά.
Επίσης, οι ασφυκτικές προθεσμίες που βάζει ο νόμος θα φέρουν δυσλειτουργίες και απώλειες κοινοτικών χρημάτων από τα εγκεκριμένα Τεχνικά Δελτία των δύο φορέων (το μεγαλύτερο μέρος των πιστώσεων του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, 4.700.00,00 € είναι από το πρόγραμμα ΕΠΠΕΡΑΑ) και για αυτό προτείνω μια μεταβατική περίοδο μέχρι το τέλος του 2013, ώστε να συμβασιοποιηθούν όλα τα έργα που προβλέπονται στα Τεχνικά Δελτία. Επισημαίνεται, ότι σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανονισμούς, είμαστε υποχρεωμένοι να συμβασιοποιήσουμε όλες τις δράσεις και τα έργα μέχρι το τέλος του 2013 και δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που θα προκύψει θα αναλωθεί με τη συγχώνευση των δύο φορέων.
Από που προκύπτει οικονομικό όφελος από την συγχώνευση των ΦΔ Κοτυχίου Στροφυλιάς και Χελμού Βουραϊκού όταν η έδρα μεταφέρεται στη Πάτρα τη στιγμή που και οι δύο ΦΔ στεγάζονται σε χώρους που τους έχουν παραχωρηθεί για πολλά χρόνια χωρίς να έχουν λειτουργικές δαπάνες (ενοίκια,ΔΕΗ,νερό)?
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, διότι προφανώς σκοπό έχουν να υπηρετήσουν το πελατειακό κράτος, και μόνο αυτό. Γνωρίζουμε οι πάντες τι συνέβη (και τι πρόκειται να συμβεί) με παρόμοιους φορείς στην Χώρα μας.
Ο Στόχος της αναδιοργάνωσης του Συστήματος Διοίκησης και Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών πρέπει να είναι η διασφάλιση αποδοτικού και αποτελεσματικού οργανωτικού σχήματος, για την Διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός πρέπει καταρχήν να επιλυθούν τα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί στην μέχρι τώρα λειτουργία του υπάρχοντος σχήματος και που οφείλονται κυρίως:
Α) στην γραφειοκρατική ανεπάρκεια των υπαρχουσών δομών και στην αδυναμίας στήριξης τους από άλλες κεντρικές ή περιφερειακές δομές.
Β) στην παρουσία πολλών εμπλεκόμενων υπηρεσιών με συναρμοδιότητες
Γ) στην έλλειψη επαρκούς παρουσίας του κεντρικού κράτους και
Δ) στην μικρή αποδοχή από τον ντόπιο πληθυσμό.
Προκειμένου το οποιοδήποτε σχήμα να είναι από την αρχή αποδοτικό και προκειμένου να μην ακυρωθούν τα θετικά αποτελέσματα από τη μέχρι τώρα λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης, το λογικό είναι να διατηρηθούν τα παρόντα σχήματα μέχρι το τέλος του 2015, έτσι ούτως ώστε να ολοκληρωθούν τουλάχιστον τα έργα του ΕΣΠΑ που έχουν ενταχθεί και εκείνα που βρίσκονται στη διαδικασία ένταξης. Η καθυστέρηση που συνεπάγεται η αναδόμηση του οργανωτικού σχήματος μπορεί να ακυρώσει την υλοποίηση έργων του ΕΣΠΑ στις προστατευόμενες περιοχές και να οδηγήσει σε υποχρεώσεις επιστροφής πόρων.
Η επιχειρούμενη «συγχώνευση» Φορέων Διαχείρισης δεν λύνει κανένα από τα προαναφερθέντα προβλήματα, αντίθετα δημιουργεί αναποτελεσματικά σχήματα, αφού από τη μια δεν εξασφαλίζει την παρουσία του κεντρικού κράτους και την εφαρμογή ενιαίας πολιτικής και ενιαίων διαδικασιών για τις προστατευόμενες περιοχές στη χώρα και από την άλλη ακυρώνει ουσιαστικά την παρουσία των τοπικών φορέων.
Το μελλοντικό σχήμα θα πρέπει να συνδυάσει κεντρικό σχεδιασμό και οριζόντια μέτρα για να αποκτήσει κύρος ο θεσμός των Εθνικών Πάρκων, αλλά οπωσδήποτε και τοπική συμμετοχή ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να γίνει αποδεκτό από τις τοπικές κοινωνίες. Επιπλέον θα πρέπει να εξασφαλίζει ενιαία λειτουργία στα κοινά αντικείμενα προκειμένου να μειωθεί το κόστος για την επίτευξη του ίδιου ή και καλύτερου αποτελέσματος.
Με αυτό το σκεπτικό προτείνεται:
1. Ένας κεντρικός Οργανισμός Προστατευόμενων Περιοχών που θα υπάγεται στο ΥΠΕΚΑ, αρμόδιος για ότι αφορά τις προστατευόμενες περιοχές με όλες τις αρμοδιότητες σε αυτό το γεωγραφικό χώρο.
Αναφέρονται ενδεικτικά:
Ενιαίο σώμα φύλαξης με αρμοδιότητες ανακριτικού υπαλλήλου.
Νομική υποστήριξη για τη φύλαξη και όλες τις δραστηριότητες στα εθνικά πάρκα.
Διοικητική και λογιστική υποστήριξη των εθνικών πάρκων με ενιαίο λογιστικό σύστημα.
Τεχνική Υπηρεσία που θα διαθέτει διαχειριστική επάρκεια έτσι ώστε να προκηρύσσει και να παρακολουθεί έργα.
Ενιαία οργάνωση της παρακολούθησης των ειδών και των οικοτόπων.
Ενιαίο πρόγραμμα ενημέρωσης ευαισθητοποίησης.
Οριζόντιοι κανόνες διαχείρισης.
2. Κατάργηση των ΝΠΙΔ που είναι σήμερα οι Φορείς Διαχείρισης και υπαγωγή τους στον κεντρικό οργανισμό. Δημιουργία σε κάθε τοπική διεύθυνση, Επιπέδου Λήψης Αποφάσεων με συμμετοχή τοπικών φορέων και επιστημόνων.
Αυτό το Όργανο Λήψης Αποφάσεων θα έχει αρμοδιότητες όπως:
Παρακολούθησης της πορείας του διαχειριστικού σχεδίου
Σχεδιασμού Προγράμματος Δράσης
Υποβολής μέτρων, έργων και προγραμμάτων για χρηματοδότηση
Σχεδίου φύλαξης Προστατευόμενης Περιοχής
Τοπικού προγράμματος ενημέρωσης ευαισθητοποίησης
Συνεργασίας με τις τοπικές αρχές και φορείς
Έγκρισης των γνωμοδοτήσεων μετά από εισήγηση των υπαλλήλων του Φορέα.
3. Το κεντρικό τμήμα του Εθνικού Οργανισμού Προστατευόμενων Περιοχών, που θα είναι αρμόδιο για τα παραπάνω, μπορεί να στελεχωθεί από το προσωπικό που υπηρετεί σήμερα στην Ομάδα Τεχνικής Στήριξης για τη Βιοποικιλότητα, από άλλα στελέχη της Μ.Ο.Δ. Α.Ε. που θα αποσπαστούν εκεί, από υπαλλήλους του ΥΠΕΚΑ που έχουν ασχοληθεί χρόνια με το αντικείμενο, από υπαλλήλους των Φορέων Διαχείρισης που θέλουν να μεταβούν στην Αθήνα. Το υπάρχον προσωπικό θα ενταχθεί στο νέο οργανισμό, θα πληρώνεται από εκεί με ενιαίο τρόπο και θα διεκπεραιώνει τη φύλαξη την επιστημονική παρακολούθηση, το πρόγραμμα ενημέρωσης ευαισθητοποίησης, την υλοποίηση έργων, μέτρων και προγραμμάτων και τις γνωμοδοτήσεις και θα αναφέρεται στο Τοπικό επίπεδο Λήψης Αποφάσεων και βέβαια στον κεντρικό οργανισμό.
Τελικά η συνολική αντιμετώπιση του θέματος «Εθνικά Πάρκα – Προστατευόμενες Περιοχές» δεν πρέπει να θεωρείται απευκταία επειδή απαιτεί σημαντικές παρεμβάσεις, ούτε αντικαθιστάται με κακής ποιότητας μπαλώματα.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ 10 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
Ο σχεδιασμός που προτείνεται, μέσω του άρθρου 10 του σχεδίου νόμου, για τις συγχωνεύσεις, καταργήσεις ή και εξαιρέσεις των υφιστάμενων Φορέων Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων της χώρας είναι ατεκμηρίωτος και αυθαίρετος. Τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΦΔ, από την έναρξη της λειτουργίας τους έως και σήμερα, διογκώνονται, όπως άλλωστε και τα κόστη λειτουργίας τους.
Σύμφωνα με ότι προτείνεται στο άρθρο 10, πρακτικά δεν προκύπτει οικονομικό όφελος για τη χώρα αλλά επιπλέον προτείνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, η δημιουργία εδρών Φορέων σε περιοχές όπου σήμερα δεν υπάρχει κτιριακή υποδομή. Από πού θα εξασφαλιστούν οι πόροι για τη δημιουργία νέων κτιριακών υποδομών ώστε να δημιουργηθούν οι νέες έδρες;
Όλος ο σχεδιασμός θα έπρεπε να είχε βασιστεί σε εισηγήσεις που αρχικά θα προέρχονταν από την αρμόδια Επιτροπή Φύση 2000 και το Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος που θεωρώ τους πλέον αρμόδιους φορείς να εισηγηθούν μια πρόταση για τη συγχώνευση των ΦΔ.
Δεν διευθετείται το πρόβλημα της διαχείρισης των λοιπών περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ που αποτελεί υποχρέωση της Ελλάδας.
Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει, μέσω της λειτουργίας των Εθνικών Πάρκων, σημαντικό μοχλό ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας, αντιθέτως με τη συγκεκριμένη πρόταση, προωθείται όχι απλά η απαξίωση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και η υποβάθμισή του, από ιδιοτελή συμφέροντα. Επομένως, το άρθρο 10 θα πρέπει να εξαιρεθεί από το σχέδιο νόμου.
Κατά τα λοιπά συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του κ. Μπούσμπουρα.
ΕΙΔΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
παράγραφος 16: θα ήταν σκόπιμο να εξεταστεί η περίπτωση κάλυψης της θέσης του Διευθυντή (που θα απασχολείται με σύμβαση εργασίας τριών ή πέντε ετών) μετά από διαδικασία αξιολόγησης και υποβολής δικαιολογητικών κατευθείαν από το εποπτεύων Υπουργείο ΠΕΚΑ και όχι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, πρακτική που ακολουθείται και σε άλλα κράτη μέλη.
Δεν αναφέρεται πως και από πού θα καλύπτεται η μισθοδοσία των τεσσάρων ατόμων που θα αναλάβουν καθήκοντα στις οργανικές θέσεις (Διευθυντής και τρεις τμηματάρχες).
Δε μπορώ να καταλάβω με ποια λογική καταργούνται ή συγχωνεύονται ΦΔ, μετά από κόπο τόσων ετών για να λειτουργήσουν. Εντάξει, η συγχώνευση ΦΔ κοντινών περιοχών (π.χ. δάσους Δαδιάς και Έβρου) έχει μια λογική, καθώς είναι στην ίδια περιοχή. Η κατάργηση όμως άλλων, όπως αυτού της Κάρλας, ο οποίος υποτίθεται θα αναλάμβανε τη διαχείριση των πάντων εντός και γύρω από τη λίμνη και είναι ο μοναδικός στη Μαγνησία δεν έχει κάποια λογική. Αυτή τη στιγμή οι αρμοδιότητες μεταξύ ΦΔ, Περιφέρειας, Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ΕΥΔ Κάρλας και άλλων είναι τόσο μπλεγμένες και οι καθυστερήσεις τόσο μεγάλες που είναι άξιο απορίας πως η ΕΕ δεν έχει ακόμα απεντάξει το έργο από το ΕΠΕΡΑΑ.
Επίσης, θεωρώ ότι πολύ μικρή εξοικονόμηση θα προκύψει από αυτές τις κινήσεις, αφού τα άτομα που απασχολούνται στους ΦΔ κατά κύριο λόγο πληρώνονται από προγράμματα της ΕΕ που «τρέχουν» οι φορείς.
Τέλος, υποτίθεται ότι η δημιουργία αυτού του νομικού καθεστώτος ΦΔ έγινε ώστε να μπορούν να συμμετέχουν και ΜΚΟ – περιβαλοντικές οργανώσεις, ώστε (μεταξύ άλλων) να υπάρχει πιο ευρεία θεώρηση των θεμάτων που άπτονται αυτών. Με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων σε περιφέρειες και διευθύνσεις αποκεντρωμένων διοικήσεων κάτι τέτοιο φυσικά και δε μπορεί να γίνει.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κύριο Μπούσμπουρα.
Η συγχώνευση ή κατάργηση των φορέων διαχείρισης δεν πιστεύω ότι θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα τουλάχιστον από οικονομικής σκοπιάς. Όπως επισημαίνουν και οι λοιποί σχολιαστές δεν θα εξοικονομηθούν πόροι αλλά αντιθέτως το κόστος διαχείρισης των φορέων θα παραμείνει στα ίδια ή σε αυξημένα επίπεδα.
Η πολύ μικρή συνεργασία και οι διάφορες επαφές που είχα με ΦΔΠΠ με κάνουν να πιστέψω πως οποιαδήποτε ενέργεια συγχώνευσης θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα παρά θα έλυνε.
Επιπλέον, από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου με τον τρόπο λειτουργίας αντίστοιχων φορέων στην Αγγλία θα ήθελα να τονίσω την ικανότητα των φορέων να προσφέρουν σημαντικά τόσο στη διατήρηση και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος όσο και στη συνεισφορά τους στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης αλλά και σημαντικών εσόδων στην τοπική κοινωνία. Τα Σαββατοκύριακα στη Αγγλία, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, ο κόσμος επισκέπτεται κατά χιλιάδες τις περιοχές και με ένα μικρό αντίτιμο (σε ορισμένα από αυτά) τις τάξης του ενός ευρώ απολαμβάνει ένα πλούσιο φυσικό περιβάλλον και μέσα από χαρτογραφημένα μονοπάτια λαμβάνει πληροφορίες τόσο για την πανίδα όσο και για τη χλωρίδα του πάρκου.
Ως παράδειγμα για την Ελλάδα θα επικαλεστώ τον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς στην Κρήτη. Πρόκειται για πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών κάθε καλοκαίρι, αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για το κράτος, και ταυτόχρονα προσφέρει θέσεις απασχόλησης στην τοπική κοινωνία τόσο κατά τη διάρκεια λειτουργίας του όσο και κατά την περίοδο συντήρησης και ανακατασκευής μονοπατιών. Μια καλή πρακτική λοιπόν που θα μπορούσε να υιοθετηθεί και από τους υπόλοιπους δρυμούς – εθνικά πάρκα στην Ελλάδα.
Επίσης, διαφωνώ με τη συγχώνευση γιατί θεωρώ πως κάθε οικότοπος έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και απαιτεί συγκεκριμένη στελέχωση και εξειδικευμένες υπηρεσίες. Για παράδειγμα ένας φορέας ο οποίο διαχειρίζεται το φυσικό τοπίο μιας λίμνης ή ενός δέλτα ποταμού δεν μπορεί να εξυπηρετεί τις ίδιες ανάγκες με αυτές ενός ορεινού όγκου ή ενός δάσους.
Η γνώμη μου είναι πως αντί να αναζητάμε εξιλαστήρια θύματα για να εξαγνίσουμε άλλες πολιτικές επιλογές καλύτερα θα ήταν να εργαστούμε ως προς την ενίσχυση των φορέων αυτών στελεχώνοντας επαρκώς το διοικητικό και εκτελεστικό τους κομμάτι με σκοπό την κατ εξοχήν προστασία του φυσικού τοπίου και της βιοποικιλότητας και κατά δεύτερων ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και οικονομία.
1. Κρίνω ότι η συγχώνευση των Φορέων δεν θα επιφέρει ουδεμία οικονομία στον προϋπολογισμό τουναντίον θα δημιουργήσει προβλήματα στην διαχείριση και κυρίως στη φύλαξη των προστατευόμενων περιοχών. Ήδη οι προστατευόμενες περιοχές θεωρούνται προτεραιότητες δεύτερης ή και τρίτης σειράς. Η συγχώνευση που επιχειρείται μάλλον θα επιδυνώσει την κατάσταση.
2. Ειδικότερα για την ενοποίηση των Φορέων του Παρανασσού και της Οίτης επιθυμώ να καταθέσω ότι οι προστατευταίες περιοχές δεν έχουν ουδεμία σχέση κι αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να λειτουργήσουν από κοινού.
Πέραν των ανωτέρω θεωρώ ότι η επιλογή της έδρας του νέου Φορέα (Αμφίκλεια) είναι λανθασμένη χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των περιοχών. Αντί της Αμφίκλειας προτείνουμε τη Λαμία για τους κατωτέρω λόγους:
– Η Λαμία ήταν εξ αρχής η έδρα του Εθνικού Δρυμού Οίτης και με εσωτερική απόφαση του πρώτου Δ.Σ. επιλέχθηκε η Υπάτη (Λουτρά) καθώς γειτνίαζαν περισότερο με το Δρυμό.
– Η Λαμία είναι η έδρα του Δήμου Λαμιέων και κυρίως η πρωτεύουσα κι έδρα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Ως έδρα της Περιφέρειας και του μεγαλύτερου δήμου της περιοχής διαθέτει το πλεονέκτημα της εγγύτητας και της άμεσης πρόσβασης με όλες τις υπηρεσίες, Φορείς, ηγεσίες κ.λπ.
– Η Λαμία βρίσκεται ακριβώς στο μέσον των αποστάσεων τόσο της Αμφίκλειας όσο και των Λουτρών Υπάτης με αποτέλεσμα οι μετακινήσεις των υπαλλήλων αλλά και των λοιπών συναλλασσομένων με τον ενιάιο Φορέα να είναι ευκολότερη και προ πάντων ταχύτερη. Παράλληλα διευκολύνει εξ ίσου και τους δύο Δρυμούς.
-Η Λαμία ως επιλογή της έδρας θα μηδενίσει τοπικιστικές αντιδράσεις και πικρίες παραγόντων τόσο της Υπάτης όσο και της Αμφίκλειας. Όταν στο σχέδιοπροκρίνεται η Αμφίκλεια το γεγονός θα θεωρηθεί προκλητική εύνοια της πόλης αυτής σε σχέση με την Υπάτη και θα προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων αλλά και «παρεμβάσεων». Η επιλογή της Λαμιαςως έδρας κρίνεται ως η δικαιότερη και προ πάντων λογικότερη λύση.
Άλλες χώρες κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν το φυσικό τους περιβάλλον. Εμείς κάνουμε τα πάντα για να το συγχωνεύσουμε.
Πού αναμένεται να βοηθήσει αυτή η συγχώνευση? Στην προστασία και διαχείριση των ΠΠ? Οι ελάχιστοι επόπτες-φύλακες που διαθέτει η πλειονότητα των Φορέων δεν επαρκεί για να καλύψει τις υφιστάμενες περιοχές αρμοδιότητάς τους. Πόσο μάλλον μετά τις προτεινόμενες αυτές συγχωνεύσεις, με τις νέες περιοχές αρμοδιότητας των Φορέων να είναι α) τεράστιες και β) κατακερματισμένες.
Επιπλέον, εξαιρετικά αρνητική φαντάζει η κατάργιση Φορέων, όπως αυτός της Λίμνης Παμβώτιδας, με σημαντικό έργο στην προστασία και ανάδειξη της περιοχής ή του ΦΔ Αίνου, αφήνοντας απροστάτευτο(?) τον Εθνικό Δρυμό του Αίνου.
Εκτός και αν η προτεινόμενη αυτή συγχώνευση είναι για να δωθεί και πάλι η διαχείριση των περιοχών σε άλλες Υπηρεσίες, που έχουν απαξιωθεί επίσης τα τελευταία χρόνια (πχ Δασαρχεία).
Εκτός και αν η προτεινόμενη αυτή συγχώνευση είναι για οικονομικούς λόγους.. Πού ο λόγος δεν είναι ιδιαίτερα εμφανής, καθώς οι ΦΔ χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά μέσω Ευρωπαικών προγραμμάτων.
Στην πραγματικότητα θα έπρεπε αντί για συγχωνεύσεις, να προωθηθεί η δημιουργία νέων Φορέων. Για πχ εξαιρετικά σημαντικοί ορεινοί όγκοι, όπως ο Ταύγετος, ενά από τα σημαντικότερα κέντρα ενδημισμού χλωρίδας δεν έχουν Φορέα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι οι διαχειριζόμενες ΠΠ μπορούν ακόμα και να συνεισφέρουν οικονομικά στη χώρα και στην τοπική κοινωνία. Μέσω πχ της ανάπτυξης οικοτουριστικών προγραμμάτων, ξεναγήσεων κλπ. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν από πολλές χώρες της Ευρώπης και την Αμερική.
Τι τους θέλουμε όλους αυτούς τους φορείς? τι έργο παράγουν? Οι νομαρχίες, περιφέρειες, υπουργεία και άλλες υπηρεσίες τι δουλειά κάνουν?
Συγχωνεύονται κουτσοί οργανισμοί χωρίς κανένα όφελος οικονομικό αλλά με και με μικρότερη αποτελεσματικότητα για την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Σημειώνω λίγα για την ιστορία αυτών των φορέων, την εξ’ αρχής απαξίωσή τους και την εξ’ αρχής απαξίωσή τους από το κεντρικό κράτος.
Η χώρα μετά από πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προχωρήσει το 2003 στην θεσμοθέτηση των Προστατευόμενων Περιοχών (Π.Π.) σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του συστήματος ώστε να διατηρηθεί το φυσικό περιβάλλον και η βιοποικιλότητα. Δημιουργήθηκαν 29 φορείς διαχείρισης που περιλαμβάνουν τους Εθνικούς Δρυμούς, τους διεθνώς προστατευόμενους υγροτόπους με την συνθήκη Ramsar και πολλές περιοχές του δικτύου NATURA 2000. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις το υποδέχτηκαν πολύ θετικά καθώς οι Εθνικοί Δρυμοί και οι υγρότοποι μέχρι τότε δεν είχαν μια δομή να τους υποστηρίζει και παρακολουθούσαμε την υποβάθμιση των περιοχών και την απώλεια ειδών.
Φάνηκε με τον νέο θεσμό ότι θα υπήρχε μια προσέγγιση παρόμοια με τα Εθνικά Πάρκα σε άλλες χώρες που εποπτεύονται κατευθείαν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος ή τα Περιφερειακά Πάρκα στην Δυτ. Ευρώπη όπου οι τοπικές κοινωνίες μετέχουν περισσότερο στην διοίκηση. Τελικά επιλέχτηκε ένα υβριδικό μοντέλο με Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών – Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου διοικούμενα από ΔΣ στην σύνθεση των οποίων μετείχαν εκπρόσωποι του κεντρικού κράτους, των περιφερειών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Περιβαλλοντικών οργανώσεων και τοπικών παραγωγικών φορέων, χωρίς όμως καθοριστικές αρμοδιότητες όπως η φύλαξη. Ο κύριος στόχος του Υπουργείου Περιβάλλοντος ήταν να διασφαλιστεί η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων για το φυσικό περιβάλλον και την βιοποικιλότητα. Δημιούργησε λοιπόν τους ΦΔΠΠ χωρίς να τους παρέχει όλα τα νομικά εφόδια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα Προεδρικά Διατάγματα με τις ρυθμίσεις των ζωνών εντός των Π.Π. δεν εκδόθηκαν στις περισσότερες περιοχές. Τα ΔΣ των ΦΔΠΠ είναι ίσως τα μόνα μη αμειβόμενα ΔΣ στο ευρύτερο δημόσιο. Παρ’ όλα αυτά λειτούργησαν και πριν τρία χρόνια στελεχώθηκαν ικανοποιητικά κυρίως χάρις στις προσπάθειες των προέδρων και ορισμένων εκπρόσωπων των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που πίστεψαν στον θεσμό. Το ενδιαφέρον στην προσπάθεια αυτή ήταν η σύγκλιση συμφερόντων για την διατήρηση της φύσης και την ανάδειξη των περιοχών. Πολύ περισσότερα πράγματα θα είχαν γίνει αν δεν υπήρχε η ανούσια γραφειοκρατία του υπουργείου και η έλλειψη θεσμικού πλαισίου.
Μετά από μακριά υπόγεια συζήτηση σε επίπεδο συμβούλων των Υπουργών Περιβάλλοντος Μπιρμπίλη και Παπακωνσταντίνου διαμορφώθηκε η σημερινή απόφαση για την συγχώνευση των ΦΔΠΠ.
Τι όμως θα πετύχει αυτή η συγχώνευση; Θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του κράτους και περιορισμό των εξόδων;
Ας δούμε τα δεδομένα:
• οι ΦΔΠΠ είναι από τους λίγους φορείς του ευρύτερου δημοσίου με μη αμειβόμενα ΔΣ
• δεν θα επιτευχθεί εξοικονόμηση, εκτός από τα ελάχιστα έξοδα μετακινήσεων μερικών μελών των ΔΣ που κατοικούν εκτός περιοχής
• η διοίκηση απομακρυσμένων φορέων απαιτεί περισσότερα μεταφορικά έξοδα
• σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνται νέα γραφεία για την ενιαία δομή.
Συνεπώς από οικονομικής σκοπιάς το μέτρο είναι βλακώδες.
Μπορούν άλλα σχήματα διαχείρισης να έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα;
Η ύπαρξη των ΦΔΠΠ συνδέεται με την οργάνωση τοπικά της διοίκηση των περιοχών με την συμμετοχή εκπροσώπων των τοπικών κοινωνιών. Οι τοπικές κοινωνίες αποδέχονται τις Π.Π. καθώς μετέχουν εν μέρει στις αποφάσεις και ταυτόχρονα μπορούν να συμβάλουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση.
Η εναλλακτική δυνατότητα για τις Π.Π. είναι να υπαχθούν σε υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης όπως και η διαχείριση και εποπτεία των υπολοίπων περιοχών του δικτύου NATURA 2000 (σύμφωνα με τον νόμο για την βιοποικιλότητα). Αυτό μπορεί να ισχύσει για τα Περιφερειακά Πάρκα όχι όμως για τα Εθνικά Πάρκα (σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να αλλάξει και ο νόμος).
Θεωρώ ότι η απόφαση αυτή είναι απλά Δείκτης Ανικανότητας καθώς στο ΥΠΕΚΑ βρήκαν μόνο αυτούς του φορείς για να κάνουν «νοικοκύρεμα». Πιστεύω ότι η πρόταση βασίζεται σε εικόνα που μετέφεραν υπηρεσιακοί παράγοντες και σύμβουλοι του ΥΠΕΚΑ που βρήκαν ένα πρόσφορο πεδίο να προβάλουν την ιδέα της συρρίκνωσης των ΦΔΠΠ για να μην πειραχτούν άλλοι φορείς και υπηρεσίες που επιβιώνουν κάνοντας πως παράγουν έργο.
Οι ΦΔΠΠ μπορούν να φέρουν έσοδα στις περιοχές, να αλλάξουν την εικόνα των περιοχών, να συμβάλουν στην διαφοροποίηση των γεωργικών προϊόντων και να δημιουργήσουν συνθήκες για ένα ποιοτικό τουρισμό σ’ όλη την διάρκεια του έτους. Αυτό συμβαίνει σε άλλες χώρες και αυτό θα έκανε η κυβέρνηση αν ήθελε να αφήσει ένα έργο πραγματικής ανασυγκρότησης.
Πολύ φοβάμαι ότι η απαξίωσή τους συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπισή τους, από ορισμένους κύκλους, ως ένα εμπόδιο για το fast track του επερχόμενου ξεπουλήματος της δημόσιας γης …
Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας
Η συγχώνευση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει λάβει υπόψη της -κατά τη γνώμη μου- ΜΟΝΟΝ τους φορείς διαχείρισης που υφίστανται. Μέσα στο 2013 όμως, λήγει η καταληκτική ημερομηνία για τη σύσταση των Φορέων Διαχείρισης των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000. Έχω την άποψη ότι θα πρέπει να προστεθεί κάπου ότι στο Φορέα Διαχείρισης που δημιουργείται θα ενταχθούν και οι Φορείς του δικτύου NATURA 2000 ή να προβλεφθεί ένας Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών ανά Νομαρχιακή Ενότητα.