1. Tα δυο πρώτα εδάφια της παραγράφου 7 του άρθρου 141 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Υπαλληλικός Κώδικας, ν.3528/2007), όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο δεύτερο του Ν.4057/2012, αντικαθίστανται ως εξής:
«7. Η ένσταση κατά των αποφάσεων των πειθαρχικώς προϊσταμένων κατατίθεται, με ποινή απαραδέκτου, στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, συντασσομένης εκθέσεως. Η ένσταση κατά αποφάσεων του πειθαρχικού συμβουλίου που έκρινε σε πρώτο βαθμό κατατίθεται, με ποινή απαραδέκτου, σε αυτό, συντασσομένης εκθέσεως, το οποίο τη διαβιβάζει αμελλητί στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο με τον πλήρη φάκελο της πειθαρχικής υπόθεσης».
2. Tα δυο πρώτα εδάφια της παραγράφου 7 του άρθρου 145 του ν. 3584/2007 αντικαθίστανται ως εξής:
«7. Η ένσταση κατά των αποφάσεων των πειθαρχικώς προϊσταμένων κατατίθεται, με ποινή απαραδέκτου, στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, συντασσομένης εκθέσεως. Η ένσταση κατά αποφάσεων του πειθαρχικού συμβουλίου που έκρινε σε πρώτο βαθμό κατατίθεται, με ποινή απαραδέκτου, σε αυτό, συντασσομένης εκθέσεως, το οποίο τη διαβιβάζει αμελλητί στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο με τον πλήρη φάκελο της πειθαρχικής υπόθεσης»
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 15"
#1 Σχόλιο Από Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος Στις 5 Οκτωβρίου 2013 @ 12:58
Ανάλυση Παρατηρήσεις
Γίνεται κατάχρηση του όρου «αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας» και πολλοί υπάλληλοι τέθηκαν σε αυτοδίκαιη αργία, για ανυπόστατα αδικήματα! Πρέπει να οριστεί τι σημαίνει αναξιοπρεπής και ανάρμοστη συμπεριφορά, γατί ο κάθε διενεργών την ΕΔΕ, ερμηνεύει τους όρους αυτούς κατά το δοκούν!
Καταργείται η Συνταγματική αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας! Ο ένας αρχίζει σκόπιμα να καταγγέλλει τον άλλον, για άσχετα θέματα, με σκοπό την εκδίκηση του άλλου! Οι υπηρεσίας διαλύονται, το κλίμα συνεργασίας εξανεμίζεται και ο καθένας σκέπτεται, πώς θα «βάλει τρικλοποδιά στον άλλον»!
Προσοχή: Από τώρα και μετά οι μισοί Δημόσιοι Υπάλληλοι θα κάνουν μηνύσεις και αναφορές στους άλλους μισούς και δεν θα υπάρχει πλέον υπάλληλος! Επίσης οι μηνύσεις θα στραφούν και κατά Υπουργών και Υπηρεσιακών Συμβουλίων και δεν θα υπάρχει ούτε υπηρεσιακό Συμβούλιο.Οι μηνύσεις θα στραφούν και Διευθυντών και δεν θα υπάρχει ούτε Διευθυντής! Τέλος τα σχολεία για παράδειγμα, θα μεταβληθούν σε ένα απέραντο ψευδο-δικαστήριο, όπου ο κάθε γονιός, μαθητής καθηγητής θα καταγγέλλει για ο,τιδήποτε, οποιονδήποτε και θα τιναχτεί το εκπαιδευτικό σύστημα και η διοίκηση σον αέρα!
Θέμα:2 Μια κακόβουλη ή σκόπιμη καταγγελία ή μήνυση είναι αρκετή για να επιβληθεί το ιδιαίτερα εξοντωτικό μέτρο της Αργίας. Πρέπει να μπουν όρια σε αυτό. Πολλοί Διευθυντές «στήνουν» αδικήματα για να διώξουν τους υπαλλήλους, που δεν επιθυμούν. Η μαζική διάθεση υπαλλήλων σε αυτοδίκαιη αργία, στο τέλος θα βλάψει και οικονομικά και διοικητικά το ίδιο το κράτος, αφού όταν δικαιωθούν θα πάρουν τα χρήματα πίσω!
Σημείωση: Το θέμα μπορούν να το δουν «πονηρά κάποιοι», όπως π.χ. διορίζεται μια καθηγήτρια στην Κάσο και δεν θέλει να πάει, τότε ένας «δικός της» της κάνει αναφορά και μήνυση φια ένα άσχετο θέμα, στην συνέχεια η Καθηγήτρια βγαίνει σε αργία (και κάθεται στην Αθήνα). Στο τέλος μετά από ένα χρόνο η «δικός της» αποσύρει την μήνυση, η Καθηγήτρια παίρνει πίσω τα χρήματα που στερήθηκε και τα μόρια μετάθεσης και έρχεται Αθήνα… εις υγείαν του Νόμου Μανιτάκη!
Θέμα:3. Κατασκευάζονται «επίορκοι» ενώ οι πραγματικοί επίορκοι ή οι υπάλληλοι με «πλαστά πτυχία και προσόντα», οι «καταχραστές δημοσίου χρήματος», μένουν στο «απυρόβλητο», δια της «αρχειοθέτησης της υπόθεσης»!. Α γίνει αμέσως έλεγχος των πτυχίων και τυπικών προσόντων αρχίζοντας από του Πανεπιστημιακούς (όπου βοά η κοινωνία για πλαστά πτυχία και πλασματικές εικονικές προϋπηρεσίες και λοιπά δήθεν προσόντα)!
Επίσης, για να μην βγαίνουν πορίσματα εντελώς αβάσιμα, πρέπει να προστεθεί η φράση: Ο αρμόδιος Προϊστάμενος ή Πρωτοβάθμια Πειθαρχικά όργανα ή ο αρμόδιος Υπουργός, που λαμβάνει πόρισμα ΕΔΕ ή απόφαση, που οδηγεί τον υπάλληλο σε «αυτοδίκαιη αργία» ή «απόλυση», δεν υπογράφει «αμμελητί» αλλά βάσει αιτιολογημένης εκθέσεως και δύναται να αναπέμψει την ΕΔΕ σε άλλον για «συμπληρωματική διενέργεια ΕΔΕ», όταν η πρόταση ή το πόρισμα της ΕΔΕ είναι εξόφθαλμα αβάσιμο, ή ο υπάλληλος ή μάρτυρας δεν απολογήθηκε ένεκα προβλημάτων ή έγιναν σοβαρές παρατυπίες στην διενέργεια της ΕΔΕ.
Δεν μπορεί να γίνονται χρονικά παράλληλα δύο ή περισσότερες ΕΔΕ για τον ίδιο υπάλληλο. Απαγορεύεται η «στοχοποίηση» υπαλλήλου και η δίωξη και η τιμωρία του για τις προσωπικές, συνδικαλιστικές και κοινωνικές του απόψεις. Διευθυντές ή Προϊστάμενοι, δεν επιτρέπεται να προσβάλλουν την προσωπικότητα του υπαλλήλου, να τον υβρίζουν, να τον διασύρουν και τιμωρούνται για παράβαση εξουσίας.
Υπάλληλοι, που αναμείχθηκαν σύμφωνα με τον νόμο με τα «κοινά» δηλ. συνδικαλιστές, υποψήφιοι σύμβουλοι Δήμων, Περιφέρειας, υποψήφιοι Βουλευτές, δύνανται να έχουν ειδικά μεταχείριση, μήπως οι καταγγελίες είναι προϊόν αντεκδίκησης αντιπάλων ή φθόνου ή σκευωρίας.
Υπάλληλος που κατέθεσε καταγγελίες ή ήταν μάρτυρας κατά της διαφθοράς και κακοδιοίκησης εντός ή εκτός υπηρεσίας, δικαιούται αυτομάτως «Προστασία Μάρτυρα Δημοσίου Συμφέροντος» και προστατεύεται από αντεκδικήσεις από πειθαρχικές διώξεις και αμείβεται αναλόγως της προσφοράς του.
Η αυτοδίκαιη αργία δεν μπορεί να επιβάλλεται για πλημμελήματα τα οποία είναι άσχετα με την υπηρεσιακή δραστηριότητα του δημόσιου υπαλλήλου. Η δυνητική αργία μπορεί να επιβληθεί για λίγους μήνες μόνο για τα σοβαρά πλημμελλήματα και δύναται να αρθεί με α΄’ιτηση του υπαλλήλου ανά πάσα στιγμή, σταθμίζοντας και το συμφέρον της υπηρεσίας. Δεν αφορούν την υπηρεσία αναφορές ή «αγωγές» που κατατίθενται κατά υπαλλήλου για την δράση του εκτός υπηρεσίας, γιατί τότε επαναφέρουμε το «ιδιώνυμο» του Μεταξά, που είναι αντισυνταγματικό… Απαγορεύεται η παράνομη παρακολούθηση των εκτός υπηρεσίας δραστηριοτήτων του υπαλλήλου
Η ανάκληση της αργίας θα πρέπει να γίνεται και με αίτηση του υπαλλήλου αμέσως, από την επίδοση, στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, αν συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι «μεροληψίας ή εξόφθαλμης αδικίας, αυθαιρεσίας εναντίον του υπαλλήλου» με νόμιμη διαδικασία, αλλά και για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους.
Να καταργηθεί η επιβολή της Αυτοδίκαιης Αργίας για τα πειθαρχικά παραπτώματα όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 1 περίπτωση ε του ν.4093/12 όπως η «ανάρμοστη αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», κλπ τα οποία δεν έχουν τελεσιδικήσει.
Υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας. Ουδείς υπάλληλος δεν διώκεται ή τίθεται σε αυτοδίκαιη αργία, αν δεν αποδειχτεί ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου ή Ποινικού Δικαστηρίου η ενοχή του
Οι αδυναμίες του Νόμου Μανιτάκη.
Στην πρώτη του εφαρμογή ο νέος Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας και το Πειθαρχικό Δίκαιο, έφερε τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αντί να διωχτούν οι «πράγματι επίορκοι», διώχτηκαν οι «κατασκευασμένοι επίορκοι»!
Ειδικά στην παιδεία η κατάσταση «ξέφυγε» και ο κάθε Διευθυντής, μαθητής ή γονέας ή κάποιος που είχε «χρόνιες διαφορές» με εκπαιδευτικό εκβιάζει ανοικτά πλέον τον καθηγητή, για να «μην του κάνει καταγγελία», που σημαίνει «ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός ή εντός υπηρεσίας», άρα Πειθαρχικό, άρα «αυτοδίκαιη αργία»! Μερικοί Διευθυντές ασκούν πλέον ανοικτά ψυχολογικό πόλεμο και τρομοκρατία με το φόβητρο της ΕΔΕ! Πολλά σχολεία και υπηρεσίες διαλύονται από «αλληλο-κατηγορίες», που δεν οδηγούν πουθενά!
Το παράλογο:
Διευθυντές σχολείων, που διενεργούν ΕΔΕ μετατρέπονται σε Εισαγγελείς, ενώ δεν έχουν τις απαραίτητες νομικές γνώσεις, όπως προβλέπει ο νομικός κώδικας και το Διοικητικό Δίκαιο. Για παράδειγμα με το υπάρχον καθεστώς, αν ο διενεργών την ΕΔΕ σκοπίμως παρατυπήσει δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς, αφού «αποφανθεί», ότι ο υπάλληλος οδηγείται σε Πειθαρχικό, άρα αυτοδίκαιη αργία, άρα διαπιστωτική πράξη, χωρίς έλεγχο από κανέναν. Επομένως ο διενεργών την ΕΔΕ, μετατρέπεται σε «υπερεισαγγελέα» , υπερδικαστή, και υποσκελίζει και τον Υπουργό που υπογράφει «αμελλητί» την «διαπιστωτική πράξη»!
Στο Νομοσχέδιο που κατατέθηκε στην διαβούλευση και θα κατατεθεί στην Βουλή μπορεί να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις, που προστατεύουν τον υπάλληλο από αυθαιρεσίες.
Επίσης στην επιβολή των ποινών που προβλέπονται για έναν υπάλληλο, πρέπει οι κακουργηματικές πράξεις να τιμωρούνται, αλλά οι πλημμελληματικές πράξεις, πρέπει να μειωθεί η ποινή τους και ιδιαίτερα για την λεγόμενη ανάρμοστη συμπεριφορά εντός και ιδιαίτερα εκτός υπηρεσίας. Η ποινή της οριστικής ή της προσωρινής παύσης, τίθεται μόνο όταν τιμωρηθεί ο υπάλληλος τελεσίδικα για κακουργηματικές πράξεις.
Συμπερασματικά. Με τον νόμο 4093/2012 επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία για οποιοδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο. Για πολλούς αυτό είναι κατάφωρη παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου τεκμηρίου της αθωότητας (η υπόθεση του υπαλλήλου δεν έχει εκδικασθεί οριστικά). Αυτό στιγματίζει τον υπάλληλο και θίγει την προσωπική του αξιοπρέπεια. Αποτελεί στην ουσία προσωπική συνδικαλιστική πολιτική δίωξη και απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα φόβου, από τους Διευθυντές – που πολλές φορές κάνουν μεγαλύτερα αδικήματα που συγκαλύπτονται – που δεσμεύει κάθε δημόσιο υπάλληλο, καθώς αφορά στην καθημερινότητά του και σε ζητήματα στα οποία θα μπορούσε ανθρωπίνως να εμπλακεί ο καθένας. Π.χ. να σε μηνύσει ο πολιτικός σου αντίπαλος, σε μηνύει ο/η πρώην σύζυγος, τράκαρες, αγανάκτησες από τις ύβρεις του Προϊσταμένου, από την διαφθορά, συμμετείχες σε διαδήλωση κατά των χρυσαυγιτών, κλπ.. Επιπλέον η κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» είναι εντελώς ασαφής και αυθαίρετη και όπως είναι εύκολα κατανοητό μπορεί να τυλίξει σε «μια κόλλα χαρτί» οποιονδήποτε υπάλληλο «μπει στο στόχο» του διευθυντή, του προϊσταμένου κλπ… Φανταστείτε αυτόν τον νόμο στα χέρια ακραίων για πότε θα βγάλουν από το δημόσιο όλους τους δημοκρατικούς υπαλλήλους! Επίσης οι διωκόμενοι υπάλληλοι, παρά το ότι διώκονται πειθαρχικά, αν έχουν ήδη υποστεί βλάβη υγείας και δικαιούνται συνταξιοδότησης, ήστοιχειοθετούν συνταξιοδότηση, μπορούν να καταθέσουν αίτηση για συνταξιοδότηση ανάλογα τις συνθήκες. Ας τροποποιηθούν οι «ακρότητες» του νόμου 4093/2012 προς το συμφέρον όλων.
Πρέπει επίσης να μειωθούν οι πειθαρχικές ποινές, ειδικά των υπαλλήλων που διώχτηκαν για ανάρμοστη ή για υπάλληλο ανάξια συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας και δεν είχαν υποπέσει σε κακουργηματικές πράξεις. Δεν τίθεται ποτέ σε παύση ή προσωρινή παύση υπάλληλος που δεν κρίθηκε τελεσίδικα από την Δικαιοσύνη ένοχος κακουργηματικών ποινικών πράξεων. Ας μην ξεχνάμε ότι ο νόμος που ψηφίστηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2013 παραγράφει πταίσματα πλημμελήματα που δικάζονται ως ένα έτος! Ανάλογα πρέπει να μειωθούν και οι πειθαρχικές ποινές.
Τέλος, παρακαλούμε με το παρόν πολυνομοσχέδιο, την αποδοχή των προτάσεων μας , ως τροπολογίες, την τροποποίηση του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων και την προστασία του Δημοσίου και των Υπαλλήλων και της υπηρεσίας από καταχρηστικές ΕΔΕ, ακρότητες και παράλογες «αυτοδίκαιες αργίες» και αδικαιολόγητες πειθαρχικές ποινές!
Προτεινόμενες Μεταβατικές Διατάξεις: Υπάλληλοι σε θέση αυτοδίκαιης αργίας, οι οποίοι δεν κατηγορούνται για κακουργηματικές πράξεις και δεν έχουν ακόμα πειθαρχική ποινή έως τις 30-9-2013, επιστρέφουν αυτόματα στην υπηρεσία τους με την δημοσίευση του νόμου αυτού.
Αθήνα, 3 -10 -2013
Με τιμή,
Ο ΑΙΤΩΝ
Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
Κολοκοτρώνη 7 Πεύκη 15121 Αθήνα
Πρόεδρος Ελληνοδιεθνής ΜΚΟ
[1] τηλ.6936369717