Άρθρο 05: Άδειες εξετάσεων

Με δεδομένο ότι οι εξεταστικές είναι τέσσερις (4) ανά έτος και τα μαθήματα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από πέντε (5) έως δέκα (10) θέλετε να μας συστήσετε κάποιο τρόπο κατανομής της κουτσουρεμένης αδείας που προτείνετε;

Μάλλον Κύριοι συντάκτες δεν γνωρίζετε το πόσες είναι οι ημέρες των εξετάσεων και το γεγονός πως κάποιοι πρέπει να μετακινηθούν σε άλλη πόλη. Εγώ είμαι από Κοζάνη και σπουδάζω στο Ηράκλειο, πως ακριβώς θα τα καταφέρω να πηγαινοέρχομαι; Στην τελευταία εξεταστική έγραφα σε δύο μαθήματα την μια εβδομάδα και σε τρία μαθήματα την επόμενη, πως θα καταφέρω να πηγαινοέρχομαι τόσες φορές στην σχολή όπου φοιτώ; μέρα παρά μέρα θα είμαι Κοζάνη-Θεσσαλονίκη (αεροδρόμιο)- Ηράκλειο και πάλι πίσω; και πως ακριβώς θα τα ανταπεξέλθω στα έξοδα μετακίνησης; Βρε μήπως το κάνετε σκόπιμα;

Θα μ’ ενδιέφερε πολύ να μάθω πώς ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται την πολυσυζητημένη προώθηση από την κυβέρνηση αυτή (αλλά και από την προηγούμενη, που το είχε χρησιμοποιήσει και στο όνομα του Υπουργείου) της διά βίου μάθησης;;;;;;;;;;;
Το χειμερινό εξάμηνο σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα έχει στην καλύτερη περίπτωση 7 μαθήματα και άλλα τόσα το εαρινό, δηλαδή 14 εξεταστικές ημέρες. Κι αν κοπεί κανείς σε 3-4 μαθήματα, ορίστε πώς φτάνουμε στις 20 ημέρες εξετάσεων του προηγούμενου νομοθέτη!!
Γιατί λοιπόν να μειωθούν οι μέρες;; Είναι γνωστό ότι πολλοί ΔΥ κάνουν δεύτερο πτυχίο με κατατακτήριες (είπαμε, στο πλαίσιο της Διά βίου μάθησης…) και ότι η Διαμαντοπούλου έκοψε τόσο το πάσο όσο και τα δωρεάν συγγράμματα από τους φοιτητές αυτούς. Τώρα κόβονται και οι μέρες των εξετάσεων;;;;
Είναι τελικά έγκλημα να σπουδάζει κανείς;;; Τι επιδιώκεται (και -ε) με όλες αυτές τις αυστηρότητες;;;

Η μία μέρα ανά μάθημα δεν είναι αρκετή.
Υπόψην, ότι τα περισσότερα πανεπιστήμια δεν έχουν καταρτίσει ακόμη
τους «οργανισμούς» που προβλέπονται στο καινούργιο νομοσχέδιο για την παιδεία, οι οποίοι θα δίνουν τη δυνατότητα εγγραφής εργαζομένων πλήρους απασχόλησης ως φοιτητών μερικής φοίτησης και άρα με μειωμένο πρόγραμμα μαθημάτων ανά έτος σπουδών και συνεπώς με μειωμένες ανάγκες
σε ημέρες εξετάσεων.
Αντίθετα έχει ήδη εισαχθεί και ισχύει το μέτρο της μέγιστης διάρκειας σπουδών, και μάλιστα αδιακρίτως και για τους φοιτητές και για τους εργαζόμενους. Συνεπώς είναι ήδη εξαιρετικά δυσχερές για
τους εργαζόμενους να ολοκληρώνουν τη φοίτηση τους μέσα στα αυστηρά
χρονικά όρια, χωρίς τον κίνδυνο διαγραφής. Η μείωση των ημερών φοιτητικής άδειας καθιστά το εγχείρημα ακόμη δυσκολότερο.
Επίσης πρέπει να γίνεται διαφοροποίηση όσον αφορά τη διάρκεια της φοιτητικής άδειας εξετάσεων, ανάλογα με το αν η έδρα του πανεπιστημίου βρίσκεται στο νομό όπου εργάζεται ο υπάλληλος ή όχι.
Παρόμοια διαφοροποίηση υπάρχει π.χ. στις εκλογικές άδειες.

Ως φοιτητής σε ΤΕΙ τα τελευταία 4 χρόνια, όντως δε χρειάστηκα να πάρω ποτέ πάνω από 10 μέρες φοιτητική άδεια το χρόνο. Ωστόσο ξέρω αρκετούς που χρειάστηκαν κα ιτις 20 μέρες. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν η παρακολούθηση των εργαστηριακών μαθημάτων όπου έπρεπε να έχω 80% παρουσίες. Πρέπει να προβλεφθεί κάτι για αυτές τις περιπτώσεις.

Υπάρχει βέβαια το Π.Δ. 483 της 5.10./13.11.84. (Α` 173) που προβλέπει τα εξής:
Τη χορήγηση ειδικής αδείας βραχείας απουσίας κατά τις ημέρες των εξετάσεων ή για τη συμμετοχή σε φροντιστηριακές ή εργαστηριακές ασκήσεις ή σε κάθε άλλη περίπτωση που είναι απαραίτητη η παρουσία του σπουδαστή στη σχολή του. Η άδεια βραχείας απουσίας είναι τρίωρης διαρκείας και αναφέρεται στην καθυστέρηση προσέλευσης ή στην ενδιάμεση απουσία ή στην πρόωρη αναχώρηση από το κανονικό ωράριο εργασίας. Ο δικαιούχος σπουδαστής μπορεί να κάνει χρήση της άδειας βραχείας απουσίας μέχρι 10 φορές το χρόνο.
Όταν όμως ζήτησα τρίωρη άδεια από την υπηρεσία μου, δεν ήξεραν τίποτα σχετικά με αυτήν. Την προώθησαν στο Υπουργείο Παιδείας. Το Υπουργείο την απέρριψε επειδή δεν αναγράφονταν αυτή η άδεια στον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα…
Είναι απαραίτητη για να μπορέσει κάποιος να αποφοιτήσει από ένα ΤΕΙ που υπάρχουν μαθήματα που μπαίνουν απουσίες.
Προσωπικά επέλεξα να σπουδάσω Βιβλιοθηκονομία ώστε να γνωρίσω το αντικείμενο καθώς είχα τοποθετηθεί υπεύθυνος σχολικής βιβλιοθήκης. Χωρίς τέτοιου τύπου άδεια είναι δύσκολο να πάρει ένας εργαζόμενος πτυχίο…

Για τους υποψήφιους διδάκτορρες ως άδεια εξετάσεων πρέπει να θεωρείται σύμφωνα με το αρ. ΔΙΔΑΔ/Φ. 53.9673/ 16848/21-4-2003 έγγραφο του ΥΠΕΣΣΔΑ και η συνάντηση του Υποψήφιου διδάκτορα με τον επιβλέποντα καθηγητή του.

Αγαπητές Κυρίες & Αγαπητοί Κύριοι Συντάκτες,
θεωρώντας ότι η μεθοδικότητα και τα ποικίλα εργαλεία τεχνογνωσίας που κομίζουν στο ελληνικό δημόσιο σήμερα οι φοιτητές, οποιασδήποτε βαθμίδας και ειδικότητας, είναι πιο αναγκαία όσο ποτέ – και δεδομένου ότι ως εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα φέρουν μία σημαντική εμπειρία στους τόπους παραγωγής της γνώσης για την ελληνική κοινωνία σήμερα,
επιτρέψτε μου δυο επισημάνσεις αναφορικά με το πνεύμα και την εφαρμογή που δεν συνάδουν με τη σημερινή πραγματικότητα των σπουδών:
θα ήθελα σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη σας ότι η έννοια «εξέταση» έχει μία ποικιλία εφαρμογών τόσο σε προπτυχιακό όσο και μεταπτυχιακό επίπεδο που κινείται και έξω από τις εξεταστικές περιόδους. Σε πολλά μαθήματα σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών του κάθε Πανεπιστημίου ζητούνται από τους φοιτητές ως «εξέταση» επαναλαμβανόμενες εργασίες μέσα στο εξάμηνο ή και εργασίες εξαμήνου (συνήθως 2 ανά εξάμηνο). Επίσης στους μεταπτυχιακούς φοιτητές ανήκουν και οι διδακτορικοί. Η σημείωση αυτή έχει «ξεφύγει» και δυστυχώς δεν είναι αυτονόητη για το διοικητικό όσο και το πολιτικό προσωπικό που εφαρμόζει τη νομοθεσία. Επίσης για τους διδακτορικούς φοιτητές η έννοια «εξέταση» είναι μία κατάσταση που δεν περιορίζεται σε μία ή δύο μέρες μέσα στην εξεταστική. Οι διδακτορικοί φοιτητές – υποψήφιοι διδάκτορες εκπονούν έρευνα, και υποχρεούνται να παρουσιάζουν συχνά πυκνά την πορεία των εργασιών τους τόσο στους συνεργαζόμενους καθηγητές όσο και έξω από τα όρια της πόλης που ζουν και του Πανεπιστημίου που φοιτούν. Οι σπουδές των φοιτητών έχουν πολλαπλά οφέλη σαφώς και οικονομικά για τη Πολιτεία, τους πολίτες και τους συναδέλφους τους…δυστυχώς αυτό δεν φαίνεται πουθενά μέχρι σήμερα στις αντίστοιχες νομοθεσίες…να μια τομή που μπορείτε να κάνετε.

Με δεδομένη την διεύρυνση και προώθηση της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα, (ή μάλλον έτσι ακούγεται από τις κυβερνήσεις τα τελαυταία 5-6 χρόνια), δίνεται στον Δημόσιο Υπάλληλο που θέλει να αποκτήσει 1ο ή και 2ο πτυχίο, να σπουδάσει στα Ελληνικά Ανώτερα & Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας, μέσω Πανελληνίων εξετάσεων ή μέσω κατάταξης. Στα Τ.Ε.Ι της Ελλάδας, τα μαθήματα κάθε εξαμήνου είναι 6-7, ανάλογα τη σχολή. Οι εξεταστικές είναι 3 (Φεβρουάριος-Ιούνιος-Σεπτέμβριος). Δεν είναι δυνατόν με 10 ημέρες άδεια εξετάσεων ανα έτος, να μπορέσει ο εργαζόμενος Δ.Υ να προσέλθει σε ό λ α τα μαθήματα των εξεταστικών. Πόσο μάλλον σε αυτά που μπορεί ενδεχομένως να κοπεί (συμβαίνει και αυτό σε ένα φοιτητή) και να τα ξαναδώσει σε άλλη εξεταστική.

Αν αναφερθώ και στα υ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ά εργαστηριακά μαθήματα, πρέπει να προβλεφθεί και ειδική βραχυχρόνια ημερήσια άδεια (3ωρη), για να μπορέσει να παρακολουθεί ο εργαζόμενος Δ.Υ φοιτητής τα εργαστηριακά μαθήματα, τουλάχιστον 15-20 φορές ανά έτος, ειδικά για αυτό το σκοπό.

Αν και αφού συνεχίζεται να προωθείται η Δια Βίου Μάθηση στην Ελλάδα (και με την βοήθεια της ανάλογης επιχορήγησης από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ), πρέπει να παραμείνει ο αριθμός των 20 ημερών άδειας εξετάσεων και να προστεθεί και εύλογος αριθμός (15-20) βραχυχρόνιων 3ωρων ειδικών αδειών παρακακολούθησης εργαστηριακών μαθημάτων.

Έτσι κι αλλιώς ο αριθμός των φοιτούντων (εν ενεργεία) δημοσίων υπαλλήλων στα Ελληνικά Δημόσια Εκαπιδευτικά Ιδρύματα είναι ελάχιστος έως μηδαμινός και δεν επηρρεάζεται σχεδόν καθόλου ο συνολικός αριθμός εργατοωρών στο ευρύτερο Δημόσιο από τη χρήση αυτών των αδειών.

Ειδάλλως ας κοπούν τελείως οι άδειες, να σταματήσουμε και εμείς οι Δ.Υ να σπουδάζουμε…

Θα σας παρακαλούσα να σκεφτείτε ξανά σοβαρά τον περιορισμό που προτείνετε στις ημέρες άδειας. Σκεφτείτε ότι μιλάτε για εργαζόμενους, που προσπαθούν να βελτιώσουν και εμπλουτίσουν τις δεξιότητές τους, αποκλειστικά με θυσία του ελεύθερου χρόνου τους και ενίοτε και με χρηματικό κόστος σημαντικό (δίδακτρα, μετακινήσεις κλπ.). Η μόνη βοήθεια που τους παρέχεται από την υπηρεσία τους είναι αυτή η άδεια. Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω πως με τέτοιες ρυθμίσεις νομίζετε πως προωθείτε την περιβόητη «δια βίου μάθηση». Τι είδους (αντι)κίνητρο δίνετε στους εργαζόμενους να επιδιώξουν αναβάθμιση των γνωστικών τους δεξιοτήτων;
Προσωπικά και οδεύοντας στο προτελευταίο έτος σπουδών έκανα χρήση μόνο 4 ημερών κάθε χρόνο, οι υπόλοιπες ήταν από την κανονική μου άδεια, δηλαδή καμία κατάχρηση (όχι πως όσοι κάνανε χρήση παραπάνω ημερών κάνανε κατάχρηση, απλά εγώ λόγω της φύσης των σπουδών δε χρειάστηκα παραπάνω, σεβόμενος και τις ανάγκες της υπηρεσίας μου). Το κέρδος για την υπηρεσία μου είναι ότι θα έχει έναν υπάλληλο με (χρυσοπληρωμένο-σε κόπο, χρήμα, ελεύθερο χρόνο) έξτρα πτυχίο πληροφορικής, τον οποίο μπορεί φυσικά να εκμεταλλευθεί αναλόγως.
Νομίζω όμως ότι τελικά το επιδιωκόμενο με αυτή τη ρύθμιση είναι η αποτροπή των εργαζομένων από τη σκέψη για σπουδές. Μας θέλετε καθηλωμένους και παγιδευμένους, χωρίς δυνατότητα περαιτέρω εξέλιξης και βελτίωσης.
Είναι έτσι αγαπητέ κύριε Μητσοτάκη ή όχι;
Η πρότασή μου φυσικά είναι να αφήσετε αμετάβλητο τον αριθμό των ημερών. Αν όντως θέλετε να σας πιστέψουμε όταν τιατυμπανίζετε πως στηρίζετε την ποιοτική αναβάθμιση του προσωπικού.

Θα πρέπει να προβλεφθεί η περίπτωση του Ε.Α.Π όπου οι φοιτητές σε μία μέρα δίνουν 1 θεματική ενότητα που περιλαμβάνει 3 με 4 μαθήματα μαζεμένα και καθιστά τον νόμο άδικο σε σχέση με τα άλλα πανεπιστήμια όπου οι μαθητές δίνουν κάθε μάθημα χωριστά.

H μείωση του αριθμού των ημερών για εξετάσεις σε 10 είναι απαράδεκτη. Απο την μία πλευρά υπάρχει η γραμμή που λέει ότι πρέπει να αναβαθμιστεί το ανθρώπινο δυναμικό στο Δημόσιο και από την άλλη κανουν την ζωή δύσκολη σε συτούς που το επιχειρούν. Πόσοι είναι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι που φοιτούν και κάνουν χρήση της άδειας; Είναι τόσο πολύτιμες αυτές οι δέκα εργατοημέρες τον χρόνο στις Υπηρεσίες που πρέπει να καταργηθούν;. Αλλωστε τα οφέλη του Δημοσίου θα είναι πολλαπλάσια από την εξειδίκευση των υπαλλήλων που θα επιστρέψουν πιό παραγωγικοί μετά την φοίτησή τους. Που γνωρίζει ο νομοθέτης ότι τα μαθήματα των φοιτούντων δεν ξεπερνούν τα δέκα τον χρόνο; Θα έπρεπε οι άδειες να χορηγούνται χωρίς όριο (η με ένα μέγιστο όριο τριάντα ημερών) κατόπιν βεβαίωσης προσέλευσης για την εξέταση από τον φοιτούντα.

Η άδεια εξετάσεων χορηγείται για να έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι και φοιτητές τη δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις απολύτως βασικές εκπαιδευτικές τους υποχρεώσεις. Η μείωση των ημερών αδείας από 20 σε 10 ετησίως, δηλαδή σε μόνο 3,3 ημέρες (!!!) ανά εξεταστική περίοδο ουσιαστικά καθιστά απαγορευτική την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Τα υπουργεία έχουν δυνατότητα να αναβαθμίζονται εκπαιδευτικά οι υπάλληλοί τους, χωρίς να επιβαρύνονται οι προϋπολογισμοί τους. Οι υπάλληλοι που είναι προπτυχιακοί φοιτητές εργάζονται κανονικά (σε αντιδιαστολή με τους μεταπτυχιακούς /διδακτορικούς φοιτητές που λαμβάνουν άδεια μετ’αποδοχών από 1 έως 5 (!!) έτη) και η μόνη διευκόλυνση που τους παρείχε η υπηρεσία τους μέχρι σήμερα ήταν η άδεια 6,6 ημερών ανά εξεταστική περίοδο.
Η δε πρόβλεψη για παύση της διευκόλυνσης 2 εξάμηνα μετά το πέρας της προβλεπόμενης διάρκειας σπουδών είναι επίσης εκτός πραγματικότητας: ο μέσος χρόνος κτήσης πτυχίου από τους «πλήρους» και «αποκλειστικής απασχόλησης» φοιτητές είναι 1,6 έτη (δηλ. περίπου 3 εξάμηνα) μετά την ακαδημαϊκά προβλεπόμενη διάρκεια σπουδών. Είναι ακατανόητο πώς το ΥΔΜΗΔ απαιτεί από εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης (που τις περισσότερες φορές έχουν και οικογενειακές υποχρεώσεις) να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους πριν από τους φοιτητές που δεν έχουν καμία άλλη υποχρέωση!
Η προτεινόμενη ρύθμιση καθιστά εξαιρετικά δυσχερή την εκπαιδευτική αναβάθμιση του προσωπικού του δημοσίου και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους ενδιαφέρονται. Πρόκειται για μία lose -lose κατάσταση, όπου χαμένοι θα είναι τόσο το δημόσιο, όσο και οι υπάλληλοι που σπουδάζουν ή σκόπευαν να σπουδάσουν.

Στο Ε.Α.Π. για να έχεις δικαιώμα συμμετοχής στις εξετάσεις θα πρέπει να παραδόσεις 4, 5 ή 6 εργασίες ανάλογα με την Ενότητα και το Πρόγραμμα Σπουδών που παρακολουθείς. Επίσης ο βαθμός των εργασιών μετέχει κατά 30% στον τελικό βαθμό της Ενότητας οπότε και θεωρείται ως εξέταση.
Επιπλέον η κάθε θεματική ενότητα ρου Ε.Α.Π. περιλαμβάνει 3 εξαμηνιαία μαθήματα του με διδακτέα ύλη μαθημάτων τρίωρης εβδομαδιαίας διδασκαλίας των ΑΕΙ.(ν. 2552/97 αρθρο 2 παρ.1β)
Επίσης η ενότητα εξετάζεται σε μία ημέρα και καθιστά τον νόμο άδικο σε σχέση με τα άλλα πανεπιστήμια όπου οι μαθητές δίνουν κάθε μάθημα χωριστά.
Ακόμα θα πρέπει να αναλογιστείτε ότι είναι δύσκολο να εργάζεσαι και να σπουδάζεις.

Κατά την άποψή μου η διάταξη αυτή δημιουργεί πρόβλημα στους συνεπείς δημοσίους υπαλλήλους που ενισχύουν τα προσόντα τους. Αλήθεια εαν κάποιος είναι φοιτητής προπτυχιακός ή μεταπτυχιακός στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου υπάρχουν σχολές μοναδικής επιστημονικής εξειδίκευσης ή στο Πολυτεχνείο Κρήτης στα πανέμορφα Χανιά και υπηρετεί στην Αθήνα ή στην Πελοπόννησο ή οπουδήποτε αλλού στην ηπειρωτική Ελλάδα πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του; Δυστυχώς, για παράδειγμα με την ΑΝΕΚ μπαίνεις το βράδυ στο καράβι και βγαίνεις την άλλη μέρα το πρωί στη Σούδα. Πάει η μέρα. Βέβαια στα πανέμορφα Χανιά πάντα κάποιος βρίσκει αρκετά πράγματα να κάνει…
Τρείς είναι οι λύσεις. Ή μετακινείται ο υπάλληλος στον τόπο σπουδών του κάτι αρκετά δύσκολο με τις ισχύουσες διατάξεις ή διακόπτει τη φοίτησή του ή καταργείται η διάταξη.
Μήπως θα έπρεπε να επανεξεταστεί η διάταξη;

ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ?
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΕΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΟΧΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Η ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΑΛΛΑ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Το ότι ολόκληρο νομοσχέδιο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μόνο για 24 ώρες, αποδεικνύει ότι η αποφάσεις είναι ειλημμένες, ανεξάρτητα από το τι θα γράψουμε εδώ μέσα. Μακάρι να διαψευσθώ ευχάριστα.

Στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο οποίο ένας δημόσιος υπάλληλος έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να φοιτήσει, σε σχέση με άλλα πανεπιστήμια, διότι πρόκειται για εκπαίδευση εξ’ αποστάσεως, άρα δεν απαιτείται παρακολούθηση μαθημάτων σε εργάσιμες ημέρες και ώρες (απαιτούνται ωστόσο υψηλά δίδακτρα και παρακολούθηση συμβουλευτικών συναντήσεων, που διεξάγονται Σάββατο ή Κυριακή), η συμμετοχή στις εξετάσεις είναι υποχρεωτική. Για να έχει ένας φοιτητής δικαίωμα συμμετοχής στις εξετάσεις θα πρέπει να παραδώσει τουλάχιστον 3-4 εργασίες κατ’ έτος, ανάλογα με την Θεματική Ενότητα και το Πρόγραμμα Σπουδών. Επισημαίνεται ότι ο βαθμός των εργασιών μετέχει κατά 30% στον τελικό βαθμό της Θεματικής Ενότητας οπότε και θεωρείται ως εξέταση. Μήπως αντί για τον περιορισμό της εξεταστικής άδειας από δύο ημέρες σε μία, ανά εξεταζόμενο μάθημα (Θεματική Ενότητα), θα έπρεπε να προβλεφθεί χορήγηση μιας ημέρας άδειας για την παράδοση των γραπτών εργασιών;
Πώς ενισχύεται η δια βίου μάθηση όταν ένας εργαζόμενος φοιτητής καλείται να αναπεξέλθει σε εξετάσεις που αφορούν ύλη 2 εξαμήνων και αντιστοιχούν σε τρίωρη εβδομαδιαία διδασκαλία ανά θεματική Ενότητα, όταν του χορηγείται μόνο μία ημέρα εξεταστικής άδειας; Με αυτή τη μεθόδευση θα δοθούν κίνητρα στους δημόσιους υπαλλήλους για επιπλέον επιμόρφωση και έτσι θα επιτευχθεί η αναβάθμιση του δημόσιου τομέα; Ή μήπως το μόνο που ενδιαφέρει είναι η αύξηση εργατοωρών, χωρίς να εκτιμάται η προσπάθεια ορισμένων υπαλλήλων να αυξήσουν το μορφωτικό τους επίπεδο, γεγονός που μακροπρόθεσμα θα αποβεί προς όφελος της υπηρεσιας τους;

Η μείωση του αριθμού των ημερών άδειας από 20 σε 10 είναι παντελώς εκτός πραγματικότητας.
Η προωθούμενη μείωση των ημερών άδειας για εξετάσεις έχει ήδη επιτευχθεί με την μείωση των ημερών ανά μάθημα από 2 σε 1.

Ο υπάλληλος που κάνει χρήση της άδειας αυτής είναι υποχρεωμένος έτσι και αλλιώς να προσκομίζει βεβαίωση για την παρουσία του στις εξετάσεις άρα δεν υπάρχει περίπτωση κατάχρησης του συγκεκριμένου δικαιώματος (όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση).

Αν ο υπάλληλος έχει να δώσει εξετάσεις σε περισσότερα μαθήματα από τα 3.3 ανα εξεταστική περίοδο τι θα κάνει;

ΤΗΣ ΑΔΙΕΑ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΒΡΗΚΑΤΕ ΝΑ ΜΕΙΩΣΑΤΕ;;;; ΤΙ ΚΑΚΟ ΚΑΝΟΥΝ;;;;; ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ. ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΗΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ……

Η επιμόρφωση των υπαλλήλων αποτελεί υποχρέωση του εκάστοτε εργοδότη, ενώ δια βίου μάθηση είναι υποχρέωση των εργαζομένων και του κράτους.
Όταν ένας υπάλληλος συμμετέχει σε σεμινάριο του ΙΝΕΠ, απουσιάζει από την υπηρεσία του δικαιολογημένα.
Όταν ένας υπάλληλος κάνει κάποιο μεταπτυχιακό, αφιερώνει προσωπικό χρόνο και χρήμα, ενώ το κράτος-εργοδότης συμμετέχει δίνοντας στον υπάλληλο δύο ημέρες άδεια για κάθε ημέρα εξετάσεων, με ανώτατο όριο τις 20 ημέρες το χρόνο.
Η κυβέρνησή μας έχοντας λεηλατήσει τους μισθούς των υπαλλήλων, με το συγκεκριμένο άρθρο έρχεται να «συνεισφέρει τα μέγιστα στην διαδικασία της επιμόρφωσης και της δια βίου μάθησης».
Είμαι δημόσιος υπάλληλος, μητέρα 4 παιδιών και το μεταπτυχιακό που παρακολουθώ μου κοστίζει 9000€ περίπου.
Η κυβέρνησή μας και ο κ. Υπουργός έρχεται να με επιβραβεύσει μειώνοντας τις μέρες άδειας από 20 σε 10 το χρόνο.
Είναι άξιοι συγχαρητηρίων οι εμπνευστές αυτού του άρθρο και του νομοσχεδίου γενικότερα!

Για τους εργαζόμενους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Ε.Α.Π-Α.Ε.Ι ,που παράλληλα μπορεί να είναι και γονείς ,πρέπει να λειφθεί κατά την άποψή μου διαφορετική μέριμνα όσον αφορά τις άδειες εξετάσεων.
Ευχαριστώ πολύ.

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Στη σχολή μου, την ΑΣΚΤ (ΤΜΗΜΑ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ)το πρόγραμμα σπουδών που υπήρχε το 2009(έτος εισαγωγής μου) προέβλεπε πάνω από 60 μαθήματα για τη λήψη του πτυχίου σε 4 έτη. Αντιστοιχούν σε 8 κατά μέσο όρο μαθήματα το εξάμηνο. Οι 10 μέρες το χρόνο άδεια για εξετάσεις ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΞΑΜΗΝΟΥ! Με αυτό το δεδομένο θα χρειαστώ πάνω από 6 χρόνια για να πάρω πτυχίο, ενώ ο νόμος θα μου δίνει άδεια μόνο για τα 5.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΤΥΧΙΟ,ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΔΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ. ΑΝ μαλιστα δεν περάσουμε κάποιο μάθημα και χρειαστεί να το ξαναδώσουμε, τότε η λήψη του πτυχίου θάναι ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ!!!
Εργασία και ΣΠΟΥΔΕΣ είναι ένας θανατερός συνδοιασμός που μόνο ΗΡΩΙΚΟΙ άνθρωποι τον τολμούν!!! Το δημόσιο κερδίζει ανέξοδη επιμόρφωη, διεύρυνση των ικανοτήτων του υπαλλήλου, ο οπίος γίνεται παραγωγικότερος και πιο ευέλικτος, αφού μπορεί να «παίζει» σε πολλά επίπεδα και καρπώνεται τον επιπλέον κόπο του υπαλλήλου, χωρίς να ξοδεύει δεκαρίτσα!!! ΣΥΝΕΠΩΣ οι σπουδάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι είναι ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΑΠΑΝΗ!!!Είναι μάλιστα η ΜΟΝΗ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ, αφού ο υπάλληλος και οι ικανότητές του ανήκουν ήδη στο κράτος, οπότε η επένδυση επιστρέψει τα κέρδη της αυτοστιγμή κι όχι σε μελλοντικό χρόνο!!!

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:

1) ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΘΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΡΟΣΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑ 20% (για την πιθανότητα να χρειαστεί ο σπουδάζων υπάλληλος να ξαναδώσει κάποια μαθήματα) ΚΑΙ ΓΙΑ 2 ΕΤΗ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ (μην ξεχνάτε ότι ο υπάλληλος προσφέρει χρόνο-κόπο και στη δουλειά του). ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ.
2) Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΗΡΕ ΑΔΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ 60% ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ (έτσι οι εξετάσεις δεν είναι άλλοθι για κοπάνα, αλλά αξιοποίηση του χρόνου απουσίας του).
3) Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΙΤΙΣΗ ΔΩΡΕΑΝ ΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΦΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ.
4)ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΥΟΝΤΕΣ ΣΠΟΥΔΑΖΟΝΤΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΠΑΘΛΟ (για αγορά βιβλίων, συνδρομών σε διεθνείς ψηφιακές βιβλιοθήκες, αγορά λογισμικού που χρειάζονται για τις σπουδές τους κλπ) ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ «ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΡΟΤΥΠΑ» ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ.
5)ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑ ΑΝΑΡΤΑ ΕΤΗΣΙΩΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΖΟΝΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ.

κ Υπουργέ,

με τις όλως άστοχες ρυθμίσεις σας καταδικάζετε τη δημόσια διοίκηση στην μόνιμη μετριότητα και το τέλμα.

Θα έπρεπε μάλλον να αναγορεύσετε την εκπαίδευση των υπαλλήλων στην πρώτη και βασικότερη υπηρεσιακή ανάγκη και όχι να περιορίζετε σε υπέρμετρο (και ίσως αντισυνταγματικό βαθμό) το δικαίωμα, μεταξύ άλλων ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας!

Δεν φτάνει που τα πελατειακά σας κόμματα μπούκωσαν το δημόσιο με τους αστοιχείωτους στρατούς τους, τους πληρώνουμε και καταταλαιπωρούν του πολίτες, εμποδίζετε και όσους θέλετε να μορφωθούν!!

Κατά την άποψή μου αλλά και η κοινή λογική λέει οτι παίρνεις τόσες άδειες εξετάσεων όσα και τα μαθήματα που έχεις. Χωρίς την καθυστέρηση μετάβασης στον τόπο φοίτησης. Αλήθεια σε ένα εκπαιδευτικό έτος πόσα εξάμηνα υπάρχουν; Δύο φυσικά. Πόσα μαθήματα έχει το κάθε εξάμηνο φοίτησης; Κατά μέσο όρο δέκα (10). Άρα στο έτος είκοσι (20) μαθήματα. Αν προσθέσει κανείς και την εξεταστική Σεπτεμβρίου ο αριθμός παρουσίας του υπαλλήλου – φοιτητή αυξάνεται σε αριθμό πάνω από είκοσι (20). Επομένως το τελικό συμπέρασμα είναι οτι ούτε οι είκοσι (20) που ισχύουν σήμερα φτάνουν για να είναι επιμελής ο φοιτητής δημόσιος υπάλληλος.
Επομένως ο αριθμός των αδειών εξετάσεων θα πρέπει να αυξηθεί.

Είναι προφανές ότι όσοι συνέβαλλαν στη σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου αψήφησαν το γεγονός οτι υπάρχουν δημόσιου υπάλληλοι και σε επαρχιακες πόλεις και νησιά οι οποίοι προκειμένου να σπουδάσουν στα πλαίσια της «δια βίου εκπαίδευσης» αναγκάζονται να εξαντλούν όχι μόνον τις 20μέρες που προβλέπει ο Υ.Κ αλλά και την κανονική τους άδεια..!!

Καλό θα ήταν να αναρρωτηθούν οι συντάκτες πώς είναι δυνατόν κάποιος που υπηρετεί σε νησί ή μακριά από την πόλη που σπουδάζει να πηγαίνει αυθημερόν να δίνει ένα μάθημα και να επιστρέφει;; Πόσες φορές μπορεί να το κάνει αυτό το ταξίδι με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση;;

Αν η πρόθεση του νομοθέτη είναι να εμποδίσει κάποιους που γράφονται σε σχολές με μόνο σκοπό τις άδειες εξετάσεων αυτό μπορεί να γίνει με την θέσπιση ως απαραίτητου την επιτυχία στο 50% των μαθημάτων κάθε εξαμήνου, όχι όμως με τη μείωση των ημερών(!!) γιατί ετσι οι μόνοι που πραγματικά τιμωρούνται είναι οι υπάλληλοι που υπηρετούν στην επαρχία..εκτός αν θεωρείτε οτι μόνο στην Αθήνα πρέπει οι υπάλληλοι να επιμορφώνονται και να έχουν πτυχία και μεταπτυχιακά..

Κρίμα..πραγματικά κρίμα..θυμηθείτε οτι συνεχώς μιλάμε για εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης…αυτό το νομοσχέδιο μας οδηγεί με κλειστα μάτια προς την αντίθετη κατεύθυνση…Σκοταδισμός

Είναι αδιανόητο η προσπάθεια ενός πλήρους απασχολούμενου ανθρώπου, και μάλιστα για λογαριασμό του Δημοσίου να αντιμετωπίζεται σαν να πρόκειται για οτιδήποτε λιγότερο από επένδυση για το ίδιο το Δημόσιο.
Είμαι εκπαιδευτικός, μητέρα 4 παιδιών. Έδωσα ξανά πανελλήνιες και κάνω έναν τεράστιο αγώνα, φοιτώντας σε μια πόλη 3 ώρες μακριά από τον τόπο κατοικίας μου, επιχειρώντας ΟΧΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ωφέλεια, αλλά του ίδιου του Δημοσίου. Με ένα δεύτερο πτυχίο θέλω να καλύψω λειτουργικό κενό ειδικότητας στο σχολείο μου, που ασθμαίνει κάθε χρόνο για να το καλύψει το Υπουργείο.
Οι μέχρι σήμερα προβλεπόμενες 20 ημέρες άδειας, καλύπτουν στο όριο τα 20 περίπου ετήσια μαθήματα των σχολών. Και προϋποθέτουν την επιτυχή εξέταση με την πρώτη προσπάθεια. Πόσο είναι δύσκολο άραγε να αντιληφθεί κανείς τι θα σήμαινε η μείωση στο ήμισι των ημερών αυτών! Είναι εύκολο να λογαριάζει κανείς τις «χαμένες» εργατο-ώρες, είναι όμως πιο σωστό να λογαριάζει κανείς την ωφέλεια των ωρών που επενδύονται σε δεξιότητες.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι που φοιτούν το κάνουν και προς όφελος της Υπηρεσίας τους. Εάν η Υπηρεσία τους δεν τους βοηθά με τη χορήγηση της στοιχειώδους άδειας, πως θα καταστεί εφικτή η περάτωση των σπουδών τους;

Είναι απολύτως απαραίτητη η άδεια εξετάσεων των 20 ημερών. Οι περισσότεροι εκ των φοιτητών δημοσίων υπαλλήλων εξαντλούν και την κανονική τους άδεια, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των εξετάσεων καθώς ακόμα και οι 2 ημέρες για κάθε μάθημα είναι πολύ λίγες.

Θα ήθελα να επισημάνω την ιδιαιτερότητα της δια βίου μάθησης στο ΕΑΠ, πρόκειται για εργαζόμενους που με προσωπική πρωτοβουλία και προσωπικό κόστος σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς αγωνίζονται να αποκτήσουν δεξιότητες, κάτι που βάσει νόμου θα έπρεπε η ίδια η υπηρεσία να φροντίζει. Η κάθε θεματική του ΕΑΠ αντιστοιχεί ως προς την ύλη σε τρεις των συμβατικών πανεπιστημίων, ενώ ως προς την εξεταστική άδεια αντιμετωπίζεται σαν μια. Επομένως, η μείωση που προβλέπεται στις ημέρες άδειας αποτελεί τριπλάσιο πλήγμα για αυτή την κατηγορία ανθρώπων!
Επιπλέον, άλλη ιδιαιτερότητα είναι η μετακίνηση μεγάλου ποσοστού εργαζομένων-σπουδαστών από τα νησιά και την επαρχία προς τα εξεταστικά κέντρα, που βρίσκονται σε μεγάλες πόλεις, με αποτέλεσμα η όλη έννοια της άδειας ως χρόνος προετοιμασίας να εξανεμίζεται στα ταξίδια. Επίσης, η μέρα διεξαγωγής εξέτασης μπορεί να είναι εργάσιμη, οπότε η μια μέρα δεν αρκεί.
Αποφάσεις τέτοιου είδους απαιτούν σοβαρή μελέτη των δεδομένων. Η ανησυχία για εργατοώρες είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζεται π.χ. με πάταξη της γραφειοκρατίας. Η αναγωγή εξεταστικής άδειας σε απώλεια εργατωρών αποτελεί σκοταδισμό.

Θεωρώ ότι είναι κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να δημιουργούνται εντυπώσεις εξορθολογισμού της λειτουργίας του Δημόσιου τομέα και εξοικονόμησης δαπανών, εργατοωρών και πόρων εις βάρος της υπεράνθρωπης πολλές φορές και αξιέπαινης προσπάθειας ενός εργαζόμενου στο Δημόσιο να μπορέσει να ανταποκριθεί τόσο στις εργασιακές όσο και στις φοιτητικές του υποχρεώσεις.
Προσωπικά, παράλληλα με την πρωινή μου εργασία είμαι τεταρτοετής για τη λήψη δεύτερου πτυχίου και δευτεροετής για τη λήψη τρίτου μεταπτυχιακού σε πανεπιστήμιο άλλης πόλης από αυτήν στην οποία εργάζομαι, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΩΣΤΑΩ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΤΗ! Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρχει το παραμικρό παράπονο από την υπηρεσία μου και μάλιστα χρησιμοποιώντας τις γνώσεις που λαμβάνω από τα επιστημονικά αντικείμενα, τα οποία σπουδάζω, καθημερινά στη δουλειά μου.
Για να με επιβραβεύσει, λοιπόν, αυτό το καθ’ όλα «υποδειγματικό» κράτος, μου περιορίζει τον μισθό, ώστε να μην μπορώ εύκολα να πληρώσω τις δαπάνες μετακινήσεων στο πανεπιστήμιο, δε μου χορηγεί βιβλία λόγω κατοχής ήδη ενός πανεπιστημιακού τίτλου και το αποκορύφωμα ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ 20ΗΜΕΡΗ ΑΔΕΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ με αποτέλεσμα να μην μπορώ ούτε καν να δώσω τα μαθήματα εκάστου έτους που είναι πάνω από δέκα.
Θα ήταν εντιμότερο πιστεύω να έλεγαν οι ιθύνοντες ότι επιθυμούν στο Δημόσιο εργαζόμενους χωρίς ουσιαστικές γνώσεις, χωρίς κρίση, χωρίς άποψη, εύκολα χειραγωγούμενους και ετεροκαθοριζόμενους, παρά να μας διαβεβαιώνουν προφορικά για το αντίθετο και με τέτοιου είδους πράξεις να επιβεβαιώνουν έτι μία φορά την αναξιοπιστία τους, κάνοντας τη νέα γενιά εργαζομένων φοιτητών να λυπάται που έτυχε να γεννηθεί σε αυτήν τη χώρα.

Η (δεύτερη) σχολή μου έχει 56 μαθήματα.
10 ημέρες τον χρόνο επί 5 χρονιές που δικαιούμαστε την άδεια = 50
Και όλη την άδεια να εξαντλήσω,
Και 100% επιτυχία να έχω στα μαθήματα,
πάλι ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ να πάρω το πτυχίο.

Και επιπλέον για τους εκπαιδευτικούς υπάρχει ‘κανονική άδεια’ μόνο 10 ημερών, αλλά αυτή χορηγείται μόνο για πολύ σοβαρούς λόγους… δηλαδή για τέτοιον λόγο δεν πρόκειται να δώσει ποτέ άδεια κάποιος προιστάμενος-εγώ θα ζητήσω μελλοντικά να δω αν ποτέ θα μου την δώσουν.

Κατά τα άλλα, οι δράσεις δια βίου εκπαίδευσηςς και μάθηση υποστηρίζονται από τις πολιτικές του ελληνικού κράτους.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!!!!
Η πρότασή μου είναι οι 20 ΗΜΕΡΕΣ να παραμείνουν ώς έχουν.

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω την δυνατότητα να φοιτώ στην πόλη που εργάζομαι (Αθήνα). Τι να πούνε αυτοί που φοιτούν αλλού;;;;

Το να μειώνονται οι φοιτητικές άδειες απο την μία και από την άλλη να μιλάμε για δικαίωμα στην δωρεάν εκπαίδευση είναι άτοπο. Ένας φοιτητής του ΕΑΠ, που η κάθε ενότητα αντιστοιχεί σε 3 πανεπιστημιακά μαθήματα και σε μια μέρα εξετάσεων γράφει 2 μαθήματα χρειάζεται πολύ παραπάνω χρόνο από το σύνηθες. Σίγουρα μαθαίνει να διαβάζει στον ελεύθερο χρόνο του όντας εργαζόμενος αλλά την περίοδο της εξεταστικής αυτός δεν φτάνει. Το να αναγκάζεις κάποιον να λάβει ημέρες από την κανονική του άδεια αφού δεν επαρκούν οι μέρες της φοιτητικής του είναι κόστος.
Ένα απλό παράδειγμα, ένας φοιτητής που έχει δυο θεματικές ενότητες δεύτερου έτους ( απο τις τρεις που μπορεί να πάρει) στις Φυσικές επιστήμες θα δώσει σε 3 ημέρες εξετάσεων 5 ή 6 μαθήματα και έχοντας και τα εργαστήρια στην Πάτρα θα λείψει 2 εβδομάδες από την δουλειά του. Χωρίς να λάβουμε υπόψιν το ότι μπορεί να βρίσκεται μακρυά από τα εξεταστικά κέντρα και ίσως να χρειάζεται σχεδόν μισή μέρα μετακίνηση, οι μέρες που θα χρειαστεί για αυτά είναι 17. 7 ημέρες παραπάνω απο τις προβλεπόμενες και σημειωτέων πως ίσως χρειαστεί και να δώσει επαναληπτικές. Χώρια το ότι εαν δεν παραδώσει τις υποχρεωτικές 5 εργασίες του δεν έχει δικαίωμα στις εξετάσεις.
Είμαι σίγουρος ότι και στα άλλα πανεπιστήμια και σχολές θα υπάρχουν παρόμοια προβλήματα με τους εργαζόμενους.
Πρέπει να κοιτάξετε πιο σοβαρά το θέμα τις εξεταστικής άδειας με κοινωνικό πρόσωπο. Εξάλλου ΟΛΕΣ αυτές οι μέρες δικαιολογούνται ΜΟΝΟ προσκομίζοντας χαρτί παρουσίας, τα νόμιμα κοιτάτε να μειώσετε;;;

Είμαι δευτεροετής φοιτητής του Παν/μίου Μακεδονίας (Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής).Για τη λήψη του πτυχίου,απαιτείται η επιτυχής παρακολούθηση 54 σε σύνολο μαθημάτων με ανάληψη πτυχιακής εργασίας ή 57 μαθημάτων χωρίς πτυχιακή (σημειωτέον ότι στο τελευταίο έτος απαιτούνται 260 ώρες πρακτικής εργασίας).Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό,για τη λήψη πτυχίου στον προβλεπόμενο χρόνο των 4 ετών απαιτείται η εξέταση σε 54/4=13,5 κατά Μ.Ο. μαθήματα ανά έτος.Κάτι που επιβεβαιώνεται και από το επίσημο πρόγραμμα σπουδών της Σχολής,το οποίο προβλέπει 6-7 μαθήματα ανά εκπαιδευτικό εξάμηνο.Επομένως ο ελάχιστος απαραίτητος αριθμός ημερών αδείας το έτος ανέρχεται στις 14 ημέρες.Βέβαια ο αριθμός αυτός αφορά χορήγηση 1 ημέρας άδειας ανά μάθημα και ποσοστό επιτυχίας 100%(!).Αν τεθεί ως στόχος η επιτυχία σε ποσοστό 80% των μαθημάτων την 1η εξεταστική περίοδο(Ιανουαρίου-Ιουνίου)και η επανεξέταση στο υπόλοιπο 20% των μαθημάτων την 2η εξεταστική περίοδο του Σεπτεμβρίου,απαιτούνται άλλες 3 ημέρες άδειας(σύνολο 17).Οπότε το όριο των 10 ημερών ανά έτος είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ,ενώ το ισχύον όριο των 20 ημερών είναι ικανοποιητικό ΜΟΝΟ εφόσον πρόκειται για χορήγηση 1 ημέρας ανά μάθημα(για όσους σπουδάζουν εκτός του τόπου εργασίας τους τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα).Ως προς τον τομέα των προτάσεων συμφωνώ απόλυτα με τον/την»ΑΝΟΙΞΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ».

Η μείωση από 20 σε 10 των ημερών άδειας εξετάσεων είναι καταστροφική πραγματικά.

Δεν αφήνει καμία ελπίδα να πάρεις πτυχίο και ας έχεις 100% επιτυχία στις εξετάσεις.

Η πρόταση μου είναι είτε να παραμείνει 20 μέρες ή έστω να γίνει μια 10% μείωση και να δίνεται άδεια εξετάσεων 18 ημερών.

Οι φοιτητές του ΕΑΠ δικαιούνται μόνο άδειες εξετάσεων και όχι φοιτητικές. Η πλειοψηφία των φοιτητών του ΕΑΠ είναι εργαζόμενοι και με πολλές άλλες υποχρεώσεις.
Στο ΕΑΠ μπορείς να πάρεις μέχρι 3 ενότητες τον χρόνο (για να πάρεις πτυχίο σε 4 χρόνια) που σημαίνει ότι αν πάρεις 3 ενότητες πρέπει να παραδίνεις συνολικά 12 εργασίες και 3 εξετάσεις τον χρόνο όπου ούτε η κανονική σου άδεια δεν φτάνει.
Θα πρέπει αυτές τις 10 μέρες άδειας τον χρόνο να τις κατανέμετε σε 12 εργασίες και εξετάσεις σε 3 θεματικές ενότητες (όπου η κάθε μία αντιστοιχεί σε 3 εξαμηνιαία μαθήματα με διδακτέα ύλη που αντιστοιχεί σε διδακτέα ύλη μαθημάτων τρίωρης εβδομαδιαίας διδασκαλίας των ΑΕΙ. Αν πάλι πάρεις μόνο 1 ενότητα τον χρόνο θα τελειώσεις σε 12 χρόνια το λιγότερο και άδεια θα δικαιούσαι μόνο τα πρώτα 5 χρόνια.
Αν δεν εργάζεσαι μπορεί να έχεις χρόνο για διάβασμα και έρευνα για τις εργασίες, αλλά δεν έχεις χρήματα για να παρακολουθήσεις το ΕΑΠ, αν εργάζεσαι, με πολύ δυσκολία, στις μέρες μας, πληρώνεις τα δίδακτρα του ΕΑΠ, αν μειώσετε και την άδεια σίγουρα θα υπάρξει πολύ μεγάλη μερίδα φοιτητών που θα σταματήσουν.

Μήπως πρέπει να ρωτήσετε την ακαδημαϊκή κοινότητα τι σημαίνει εργασία και τι δουλειά γίνεται στο ΕΑΠ ?
Πότε θα μελετήσουν οι εργαζόμενοι γονείς αν δεν πάρουν άδεια?
Τι θέλετε να μας πείτε, ότι κακός παίρνουμε 3 ενότητες ή ότι κακός πηγαίνουμε στο ΕΑΠ ?
Ποιο είναι το σκεπτικό του νομοθέτη και που αποσκοπεί η μείωση της εξεταστικής άδειας?

Ειμαι φοιτήτρια στο Εκπα τα τελευταία 2 χρόνια. Μπήκα με κατατακτήριες εξετάσεις με αρκετό κόπο. Δε χρωστάω μαθήματα επειδή εώς τώρα μου δινόταν η δυνατότητα να παίρνω 2 ημέρες άδεια για κάθε μάθημα, μια για διάβασμα και τη άλλη για να πάω να δώσω. Τώρα πλέον αντιλαμβάνομαι οτι θα πρέπει για κάποιο λόγο να τιμωρηθώ επειδή θέλω να βελτιώσω τον εαυτό μου και παράλληλα να βοηθήσω την υπηρεσία με τις επιπλέον γνώσεις που θα αποκτήσω. Επιπλέον, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε υπάρχουν σχολές που έχουν παραπάνω απο 10 μαθήματα τον χρόνο. Οι φοιτητές των σχολών αυτών απαγορεύεται πλέον να δίνουν το σύνολο των μαθημάτων κάθε ετους;; Για ποιον λόγο λοιπόν γίνεται τόσος λόγος για την δια βίου μάθηση όταν το ίδιο το κράτος βάζει εμπόδια στους εν ενεργεία φοιτητες;;;;;

Αντί να επιβραβεύουμε τους υπαλλήλους οι οποίοι αποσκοπούν στη βελτίωση και εξέλιξή τους, τους τιμωρούμε μειώνοντας τις άδειες εξετάσεων που δικαιούνται.

Πόσο μεγάλο δημοσιονομικό όφελος θα προκύψει από την περικοπή 10 ημερών; Μάλλον μηδαμινό.
Πόσο μεγάλη αύξηση παραγωγικότητας θα σημειωθεί; Μάλλον καμία.
Και πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι φοιτητές; 1000; 2000;

Επίσης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο απαιτείται πολύς χρόνος για εκπόνηση εργασιών (12 εργασίες το χρόνο) και προετοιμασία μηνών για τις τελικές εξετάσεις, όπου εξετάζονται μαζεμένα 3-4 μαθήματα με 4-5 βιβλία, που αντιστοιχεί η κάθε ενότητα. Έχει που έχει τα δίδακτρα, κουτσουρεύουμε και τις άδειες, να δούμε πώς θα μειωθεί ο αριθμός των (ήδη κατά πολύ μειωμένων) αιτήσεων και πως θα αυξηθεί ο αριθμός των διακοπών των σπουδών.

Όπως πρότεινε και ένας σχολιαστής παραπάνω, μια συμβολική μείωση σε 18 ημέρες θα ήταν ανεκτή.

Είναι σκόπιμο να υπάρξει περιορισμός των αδειών αυτών όχι μόνο ποσοτικός, αλλά και ποιοτικός.
Συγκεκριμένα, να χορηγείται άδεια μόνον εφ’όσον πρόκειται γιά φοίτηση/σπουδή/ μαθητεία σε σχολεία και ιδρύματα που χορηγούν τίτλο σπουδών ανωτέρας κατηγορίας απο εκείνον που απαιτείται στην κατηγορία που έχει καταταγεί ο υπάλληλος δηλ. π.χ ΤΕΙ/ΑΕΙ γιά ΔΕ, ΑΕΙ για ΤΕ, μεταπτυχιακό/ διδακτορικό γιά ΠΕ.
Δηλαδή, δεν θα δίδεται άδεια εξετάσεων γιά φοίτηση προς απόκτηση π.χ δεύτερου πτυχίου ΤΕΙ/ΑΕΙ.
Ενδεχομένως, οι άδειες εξετάσεων πρέπει να περιορισθούν περισσότερο, με την εισαγωγή του όρου της συναφείας με το γνωστικό/επιχειρησιακό αντικείμενο της Υπηρεσίας του υπαλλήλου.π.χ φοίτηση σε Γεωργικό Πανεπιστήμιο υπαλλήλου ΔΕ του Υπουργείου Εσωτερικών η σε μεταπτυχιακό αρχαιολογίας υπαλλήλου ΠΕ του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν θα δίδει δικαίωμα αδείας εξετάσεων.

Το δημόσιο έχει χρεοκοπήσει προ πολλού (πάντα χρεοκοπημένο ήταν) ο ιδιωτικός τομέας πληρώνει (πλέον με αίμα) και οι καρεκλοκένταυροι μαμόθρεφτοι μιλάνε για ΑΔΕΙΕΣ !! αντί να ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ μεγάλο αριθμό δημοσίων υπηρεσιών (αλλά U.S.)

Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΡΟΧΕΙΡΗ.ΟΠΩΣ ΠΡΟΧΕΙΡΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ.Η ΣΧΟΛΉ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΦΕΤΟΣ ΜΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ.Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.ΚΑΘΕ ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΧΕΙ 6 ΜΑΘΗΜΑΤΑ.ΜΕ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΩ.ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΔΕΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΙΜΟ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑ ΤΟ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ.ΚΥΡΙΕ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΕΑΝ ΒΑΖΑΤΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΡΘΥΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.

Η κατάργηση της συγκεκριμένης άδειας είναι ένα μέτρο που στρέφεται κατά του εργαζόμενου φοιτητή. Ο εργαζόμενος φοιτητής είναι κατά κανόνα ένας άνθρωπος δραστήριος, εργατικός και προκομμένος. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο τεμπέλης και αργόμισθος εναντίον του οποίου υποτίθεται ότι θέλει να νομοθετήσει η κυβέρνηση.

Οι εργαζόμενοι που σπουδάζουν συνήθως έχουν δουλειά και οικογένεια και προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν λίγο χρόνο για διάβασμα. Οι 2 μέρες άδεια ανά εξέταση (και 20 συνολικά το χρόνο), δίνει στο φοιτητή τη δυνατότητα να έχει μια μέρα διαβάσματος αλλά και να μην έχει τη μετακίνηση την ίδια μέρα με την εξέταση. Θεωρώ απαράδεκτη την επίθεση στη αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Δε μου κάνει όμως εντύπωση που δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι πολιτικοί, καθώς δεν γνωρίζω κανέναν τους που να ήταν ταυτόχρονα εργαζόμενος full time σε πρωινή δουλειά (δεν εννοώ να δουλεύει σε πιτσαρία σα φοιτητής), οικογενειάρχης και φοιτητής.
Προσωπικά, παράλληλα με τη δουλειά και την οικογένεια, είμαι στο πανεπιστήμιο Αθηνών μετά από κατατακτήριες εξετάσεις και προσπαθώ να πάρω το δεύτερο πτυχίο μου. Είναι πολλές οι 20 μέρες άδειας το χρόνο σε αυτή την προσπάθεια που κάνω;

Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια για να περιοριστεί η «σκανδαλώδης» σε πολλές περιπτώσεις συνδικαλιστική άδεια. Ξεκινάει από 3 μέρες το μήνα και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει μέχρι και τις 15 μέρες ανά μήνα. Το περίεργο με αυτή την άδεια είναι ότι είναι η μοναδική που δεν χρειάζεται να αιτιολογηθεί με κάποιο χαρτί προς την υπηρεσία. Μήπως δε γνωρίζετε συνδικαλιστές που κολλάνε την άδεια στα Σαββατοκύριακα;

Η κυβέρνηση δεν κάνει καμία προσπάθεια να ελέγξει ή να περιορίσει τη συνδικαλιστική άδεια και αντιθέτως περιορίζει τη φοιτητική. Δείχνει δυστυχώς τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα: Δεν μπορούμε να επιτεθούμε στους ισχυρούς και θα επιτεθούμε σ’ αυτούς που μπορούμε είτε είναι δίκαιο είτε είναι άδικο. Πόσοι είναι αυτοί που σπουδάζουν;

Ας αναρωτηθεί η κυβέρνηση πόσες καταχρήσεις θεωρεί ότι γίνονται στις φοιτητικές και πόσες θεωρεί ότι γίνονται στις συνδικαλιστικές άδειες.

Η κατάργηση της συγκεκριμένης άδειας είναι ένα μέτρο που στρέφεται κατά του εργαζόμενου φοιτητή. Ο εργαζόμενος φοιτητής είναι κατά κανόνα ένας άνθρωπος δραστήριος, εργατικός και προκομμένος. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο τεμπέλης και αργόμισθος εναντίον του οποίου υποτίθεται ότι θέλει να νομοθετήσει η κυβέρνηση.

Οι εργαζόμενοι που σπουδάζουν συνήθως έχουν δουλειά και οικογένεια και προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν λίγο χρόνο για διάβασμα. Οι 2 μέρες άδεια ανά εξέταση (και 20 συνολικά το χρόνο), δίνει στο φοιτητή τη δυνατότητα να έχει μια μέρα διαβάσματος αλλά και να μην έχει τη μετακίνηση την ίδια μέρα με την εξέταση. Θεωρώ απαράδεκτη την επίθεση στη αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Δε μου κάνει όμως εντύπωση που δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι πολιτικοί, καθώς δεν γνωρίζω κανέναν τους που να ήταν ταυτόχρονα εργαζόμενος full time σε πρωινή δουλειά (δεν εννοώ να δουλεύει σε πιτσαρία σα φοιτητής), οικογενειάρχης και φοιτητής.
Προσωπικά, παράλληλα με τη δουλειά και την οικογένεια, είμαι στο πανεπιστήμιο Αθηνών μετά από κατατακτήριες εξετάσεις και προσπαθώ να πάρω το δεύτερο πτυχίο μου. Είναι πολλές οι 20 μέρες άδειας το χρόνο σε αυτή την προσπάθεια που κάνω;

Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια για να περιοριστεί η «σκανδαλώδης» σε πολλές περιπτώσεις συνδικαλιστική άδεια. Ξεκινάει από 3 μέρες το μήνα και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει μέχρι και τις 15 μέρες ανά μήνα. Το περίεργο με αυτή την άδεια είναι ότι είναι η μοναδική που δεν χρειάζεται να αιτιολογηθεί με κάποιο χαρτί προς την υπηρεσία. Μήπως δε γνωρίζετε συνδικαλιστές που κολλάνε την άδεια στα Σαββατοκύριακα;

Η κυβέρνηση δεν κάνει καμία προσπάθεια να ελέγξει ή να περιορίσει τη συνδικαλιστική άδεια και αντιθέτως περιορίζει τη φοιτητική. Δείχνει δυστυχώς τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα: Δεν μπορούμε να επιτεθούμε στους ισχυρούς και θα επιτεθούμε σ’ αυτούς που μπορούμε είτε είναι δίκαιο είτε είναι άδικο. Πόσοι είναι αυτοί που σπουδάζουν;

Ας αναρωτηθεί η κυβέρνηση πόσες καταχρήσεις θεωρεί ότι γίνονται στις φοιτητικές και πόσες θεωρεί ότι γίνονται στις συνδικαλιστικές άδειες

Απαράδεκτη η μείωση της φοιτητικής άδειας και απορώ ποιος «έξυπνος» το σκέφτηκε, τι και πως έχει σπουδάσει.

Σε μια εποχή που γίνεται προσπάθεια για την ποιοτική αναβάθμιση του Δημοσίου αυτό το μέτρο μου φαίνεται αναχρονιστικό και προδίδει το μίσος που έχουν μερικοί στο Δημόσιο Υπάλληλο. Ίσως μας θέλουν αμόρφωτους για να βρίσκουν ευκολότερα πρόφαση για διαθεσιμότητα.

Εάν πάντως επικρατούσε ο παραλογισμός αυτού του μέτρου, θα περίμενα να ισχύσει για όσους εισαχθούν σε σχολές ΜΕΤΑ την ψήφιση αυτού του παρανοϊκού μέτρου.

Ουσιαστικά ένας δημόσιος υπάλληλος μόνο στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να φοιτήσει, σε σχέση με άλλα πανεπιστήμια. Παρά του ότι δεν απαιτείται παρακολούθηση μαθημάτων σε εργάσιμες ημέρες και ώρες η παρακολούθηση συμβουλευτικών συναντήσεων, Σάββατο ή Κυριακή και η συμμετοχή στις εξετάσεις είναι υποχρεωτική. Υπάρχει δε απαίτηση για παράδοση εργασιών(3ή 4) το έτος.Είναι αναγκαίο να αυξηθούν οι μέρες και μάλιστα όταν ο τόπος εργασίας και του πανεπιστημίου δεν είναι στο ίδιο μέρος οι 10 ημέρες σαφέστατα δεν επαρκούν. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στην φοίτηση έως και αδύνατη.
Συμφωνώ και στα ακόλουθα σχόλια:΄΄Είναι σκόπιμο να υπάρξει περιορισμός των αδειών αυτών όχι μόνο ποσοτικός, αλλά και ποιοτικός.
Συγκεκριμένα, να χορηγείται άδεια μόνον εφ’όσον πρόκειται γιά φοίτηση/σπουδή/ μαθητεία σε σχολεία και ιδρύματα που χορηγούν τίτλο σπουδών ανωτέρας κατηγορίας απο εκείνον που απαιτείται στην κατηγορία που έχει καταταγεί ο υπάλληλος δηλ. π.χ ΤΕΙ/ΑΕΙ γιά ΔΕ, ΑΕΙ για ΤΕ, μεταπτυχιακό/ διδακτορικό γιά ΠΕ.
Δηλαδή, δεν θα δίδεται άδεια εξετάσεων γιά φοίτηση προς απόκτηση π.χ δεύτερου πτυχίου ΤΕΙ/ΑΕΙ.
Ενδεχομένως, οι άδειες εξετάσεων πρέπει να περιορισθούν περισσότερο, με την εισαγωγή του όρου της συναφείας με το γνωστικό/επιχειρησιακό αντικείμενο της Υπηρεσίας του υπαλλήλου.π.χ φοίτηση σε Γεωργικό Πανεπιστήμιο υπαλλήλου ΔΕ του Υπουργείου Εσωτερικών η σε μεταπτυχιακό αρχαιολογίας υπαλλήλου ΠΕ του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν θα δίδει δικαίωμα αδείας εξετάσεων΄΄.

Τη λογική σύμφωνα με την οποία δε θα πρέπει να σπουδάζει κάποιος για δεύτερο πτυχίο (ή για πρώτο πτυχίο άσχετο με την εργασία που κάνει) δεν την καταλαβαίνω.
Σε μια πολιτισμένη κοινωνία θέλουμε ανθρώπους με γενική παιδεία και καλλιέργεια του πνεύματος. Αυτός είναι και ο λόγος που στο σχολείο δίνουμε γενική παιδεία και δεν εκπαιδεύουμε απλώς εργάτες έτοιμους για παραγωγή.
Αν κάποιος είναι εφοριακός με πτυχίο στα οικονομικά και θέλει πχ να σπουδάσει ιστορία, δεν υπάρχει πρόβλημα. Είναι προς όφελος του ελληνικού δημοσίου και της κοινωνίας μας να έχει ανθρώπους σκεπτόμενους και μορφωμένους με την ευρύτερη έννοια του όρου. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ να έχουμε τέτοιους πολίτες και τέτοιους δημοσίους υπαλλήλους.
Εκτός αν θέλουμε άτομα χωρίς άποψη και με περιορισμένη πνευματική καλλιέργεια που απλώς διεκπεραιώνουν εργασίες.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας δηλώνει την αντίθεσή του αναφορικά με το άρθρο 5 σχετικά με τις άδειες εξετάσεων.
Συγκεκριμένα, η μείωση των είκοσι (20) ημερών σε δέκα (10) δεν δίνει στους Δημόσιους Υπαλλήλους σπουδαστές προπτυχιακών προγραμμάτων την δυνατότητα να περαιώσουν τις σπουδές τους στον προβλεπόμενο χρόνο. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε κάθε εξεταστική εξαμήνου το πρόγραμμα σπουδών απαιτεί συνήθως να δίνονται κατ’ ελάχιστον έξι (6) μαθήματα και αν λάβουμε υπόψη και την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, είναι πασιφανές ότι το όριο των 10 ημερών είναι αδύνατον να καλύψει τις ανάγκες του σπουδαστή Δημοσίου Υπαλλήλου. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω δεχόμαστε να δίνεται άδεια εξετάσεων μια μέρα ανά μάθημα, αλλά προτείνουμε να παραμείνει το όριο των 20 ημερών σύμφωνα με τα ισχύοντα.

Πρόεδρος Συλλόγου Υπαλλήλων
Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας

Δημήτριος Καραθανάσης