Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Άρθρο 09: Κατάργηση του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου» (Ε.ΚΕ.ΒΙ.) και μεταφορά των αρμοδιοτήτων του

1. α) Το «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου» (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), Ν.Π.Ι.Δ. με έδρα την Αθήνα, το οποίο συνεστήθη με το άρθρο 9 του ν. 2273/1994 (ΦΕΚ Α΄ 233), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, και εποπτεύεται από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, καταργείται.
β) Οι αρμοδιότητες του Ε.ΚΕ.ΒΙ., όπως προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 2273/1994, ασκούνται εφεξής από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, N.Π.I.Δ. με έδρα την Αθήνα, το οποίο συστάθηκε με το άρθρο 19 του ν. 2026/1992 ως Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, μετονομάστηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 2524/1997 και εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Με απόφαση του Διοικητή του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται εντός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, οι μεταφερόμενες αρμοδιότητες κατανέμονται μεταξύ των υφιστάμενων οργανικών μονάδων του φορέα υποδοχής.
Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται το Ε.ΚΕ.ΒΙ. νοείται εφεξής το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, όπου αναφέρεται το Διοικητικό Συμβούλιο ή ο Πρόεδρος του Ε.ΚΕ.ΒΙ. νοείται το Διοικητικό Συμβούλιο ή ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού και όπου αναφέρεται ο Διευθυντής Ε.ΚΕ.ΒΙ. νοείται ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού.
Όπου στην κείμενη νομοθεσία προβλέπεται γνώμη ή εισήγηση του Δ.Σ. του Ε.ΚΕ.ΒΙ. για την έκδοση υπουργικών αποφάσεων και προεδρικών διαταγμάτων, απαιτείται πλέον γνώμη ή εισήγηση του Δ.Σ. του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού.
2. Τα πάσης φύσεως περιουσιακά στοιχεία, η κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας του καταργούμενου νομικού προσώπου περιέρχονται αυτοδικαίως χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου πράξης ή συμβολαίου και χωρίς αντάλλαγμα στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, στο οποίο ανήκει και η αποκλειστική χρήση και διαχείρισή τους, με την επιφύλαξη της κείμενης νομοθεσίας για δωρεές, κληρονομιές και κληροδοσίες, απαλλασσόμενου παντός φόρου, τέλους χαρτοσήμου ή άλλου τέλους εισφοράς δικαιώματος υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των παγίων και αναλογικών δικαιωμάτων, επιδομάτων ή άλλων τελών υπέρ υποθηκοφυλακείων/κτηματολογικών γραφείων.
Η ακίνητη περιουσία του Ε.ΚΕ.ΒΙ. μεταβιβάζεται στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού από την ημερομηνία μεταγραφής των πράξεων μεταβίβασής της στα βιβλία μεταγραφών του οικείου Υποθηκοφυλακείου / Κτηματολογικού Γραφείου, ενώ η κινητή από την ημερομηνία παράδοσής της στον Ο.Α.Ε.Δ.
Οι συμβατικές υποχρεώσεις και οι εγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις του Ε.ΚΕ.ΒΙ. μεταφέρονται στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, το οποίο λειτουργεί ως καθολικός διάδοχος αυτού. Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού καθίσταται δικαιούχος των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν εκπονηθεί καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά.
Μισθώσεις ακινήτων, εκκρεμείς διαδικασίες του Ε.ΚΕ.ΒΙ. που αφορούν τη σύναψη συμβάσεων εργασίας, μισθώσεων, προμηθειών και παροχής υπηρεσιών και κάθε είδους διαγωνισμοί που έχουν προκηρυχθεί για πάσης φύσεως έργα, εργασίες, μελέτες και είναι σε εξέλιξη κατά την κατάργηση του Ε.ΚΕ.ΒΙ. εξακολουθούν να διέπονται από το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο της σχετικής προκήρυξης και ολοκληρώνονται από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού.
Οι πάσης φύσεως νομικές και οικονομικές δεσμεύσεις που απορρέουν από Τεχνικά Δελτία συγχρηματοδοτούμενων έργων, στα οποία το καταργούμενο Ν.Π.Ι.Δ. υπεισέρχεται ως τελικός δικαιούχος ή ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης, καθώς και από τα έργα που θα προκύψουν από την επιτελική αρμοδιότητα του Ε.ΚΕ.ΒΙ., μεταφέρονται και αναλαμβάνονται από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού προκειμένου να διασφαλισθεί η διοικητική και οικονομική υποστήριξη των έργων.
3. Απαιτήσεις, υποχρεώσεις, μεταξύ των οποίων και η υποχρέωση καταβολής του ΕΕΤΗΔΕ και του φόρου ακίνητης περιουσίας, και πάσης φύσεως εκκρεμείς υποθέσεις που υφίστανται κατά την κατάργηση του Ε.ΚΕ.ΒΙ. μεταφέρονται στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Οι εκκρεμείς δίκες του καταργούμενου Ν.Π.Ι.Δ. συνεχίζονται από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους.
Μέσα σε ένα μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού συγκροτεί με απόφασή του τριμελή επιτροπή με αντικείμενο τη διενέργεια απογραφής όλων των κινητών και ακινήτων που κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου περιέρχονται στην κυριότητα και στην αποκλειστική χρήση και διαχείριση του Ιδρύματος. Η έκθεση απογραφής εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Ταμειακά υπόλοιπα και υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών του Ε.ΚΕ.ΒΙ. καθώς και το τυχόν αδιάθετο ποσοστό της κρατικής επιχορήγησης μεταφέρονται μέσα σε δύο μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος, με εντολή του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε λογαριασμό του Δημοσίου και αποτελούν έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού και εγγράφονται ως αντίστοιχες πιστώσεις σε λογαριασμό του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού που θα υποδειχθεί από αυτόν.
5. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού καθορίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα και λεπτομέρεια εφαρμογής του άρθρου αυτού.

  • Θεωρώ σημαντική τη συμβολή του ΕΚΕΒΙ στον κλάδο του βιβλίου. Τέτοιοι οργανισμοί υπάρχουν σε όλα τα πολιτισμένα κράτη. Στην Ελλάδα το ΕΚΕΒΙ προσέφερε πολλά για τη φιλαναγνωσία, τη μελέτη της κίνησης του βιβλίου (στατιστικές κτλ.), την οργάνωση εκθέσεων, την προβολή συγγραφέων και σε άλλες ακόμα περιπτώσεις. Αν συγκρίνει κανείς τη λειτουργία του ΕΚΕΒΙ με αντίστοιχες ενέργειες υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού ή άλλων υπουργείων καταλαβαίνει τη διαφορά.
    Εγώ προσωπικά έχω την πείρα μου από τις διεθνείς εκθέσεις βιβλίου στην Μπολόνια και στη Φρανκφούρτη, από την έκθεση παιδικού βιβλίου στην Αθήνα, από την έκθεση στη Θεσσαλονίκη. Είναι λυπηρό ότι το ΕΚΕΒΙ δέχτηκε επιθέσεις από διάφορες ομάδες του κλάδου μας και αντιμετωπίζει σήμερα την παγερή στάση του κράτους, που θεωρεί ότι εξοικονομώντας τα ευτελή κονδύλια που προορίζονταν για το ΕΚΕΒΙ θα βελτιώσει τα οικονομικά της χώρας. Κανείς αρμόδιος δε σκέφτεται την αξία του πολιτισμού και της παιδείας στη χώρα αυτή, κανείς δεν καταλαβαίνει ότι η Ελλάδα έφτασε σήμερα εδώ, γιατί οι πολίτες από έλλειψη παιδείας άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν όπως εξελίχθηκαν.
    Πιστεύω ότι κάθε συνετός άνθρωπος πρέπει να υψώσει μία φωνή υποστήριξης αυτού του θεσμού.

  • 21 Ιανουαρίου 2014, 14:10 | Ηλίας Ξανθάκος

    Νομίζω ότι τα σχόλια που έχουν προηγηθεί καλύπτουν το θέμα της κατάργησης του ΕΚΕΒΙ και αντιμετωπίζουν με απόλυτη επάρκεια την επιχειρηματολογία τόσο του αρμόδιου Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (όπως εκφράστηκε μέσω του ίδιου του Σχεδίου Νόμου, αλλά και της Αιτιολογικής του Έκθεσης), όσο και του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (όπως διατυπώθηκε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής).
    Είναι προφανές, πλέον, ότι η προτεινόμενη νομοθετική πρωτοβουλία δεν διαθέτει το παραμικρό νομικοτεχνικό, δημοσιονομικό ή επιχειρησιακό έρεισμα.
    Μπορούσατε απλά να πείτε «έχουμε αναλάβει την υποχρέωση να απολύσουμε κόσμο και αυτό κάνουμε». Θα ήταν λιγότερο γελοίο…

  • 21 Ιανουαρίου 2014, 06:25 | ingemar Rhedin

    Nobel Prize winner, Winston Churchill, when asked to cut arts funding in favour of the war effort, during the second world war, simply replied: «Then what are we fighting for?» To the government of Greece: «Are you fighting for the troika? Madame Merkel?», then change your party’ s name to No Democracy!

  • 21 Ιανουαρίου 2014, 03:22 | Σωτήρης Σουλιώτης

    Καλησπέρα σας! Ονομάζομαι Σωτήρης Σουλιώτης, είμαι μεταφραστής σκανδιναβικών γλωσσών και ζω και εργάζομαι στη Δανία. Σας γράφω γιατί επιθυμώ να εκφράσω την αντίθεσή μου ως προς το επικείμενο κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ. Ο λόγος είναι ότι όλες οι χώρες έχουν κάποιον ανάλογο οργανισμό όπως το ΕΚΕΒΙ, προκειμένου να προάγουν τη λογοτεχνία τους, είτε με τη μορφή επιχορηγήσεων για τη μετάφραση συγγραφέων της χώρας τους στο εξωτερικό (π.χ. βλ. Πρόγραμμα «Φράσις» του ΕΚΕΒΙ), ή με τη διοργάνωση εκδηλώσεων, ή και με τα δύο. Στην εποχή μας έκδοση λογοτεχνικού βιβλίου στο εξωτερικό χωρίς επιχορήγηση από τη χώρα του δεν είναι δυνατή, γι’ αυτό και δεν βλέπουμε πολλά ελληνικά λογοτεχνικά έργα στο εξωτερικό, δηλ. λόγω της αβεβαιότητας για την τύχη του ΕΚΕΒΙ και των προγραμμάτων χρηματοδότησης της ελλ.λογοτεχνίας στο εξωτερικό. Τη στιγμή που ακόμα και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, ή ακόμα και η Τουρκία, έχουν ανάλογους οργανισμούς που προάγουν τη λογοτεχνία της χώρας τους με απόλυτη επιτυχία, θα ήταν καταστροφή για την ελληνική λογοτεχνία να κλείσει το ΕΚΕΒΙ. Ποιός θα προάγει τη λογοτεχνία μας στο εξωτερικό; Με τί λεφτά;;; Σας παρακαλώ λοιπόν να μην το κάνετε. Να μην κλείσετε το μοναδικό οργανισμό που εκπροσωπεί και προάγει τη λογοτεχνία μας στο εξωτερικό, αλλά να ενισχύσετε ακόμα περισσότερο το ΕΚΕΒΙ, έτσι ώστε να μπορεί με μεγαλύτερες δυνάμεις να συνεχίσει και να βελτιώσει το έργο του, δηλ. την προώθηση της ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό. Προβολή της ελληνικής λογοτεχνίας σημαίνει προβολή της Ελλάδας, και την έχουμε ανάγκη, έτσι ώστε να ξέρουν όλοι ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομική κρίση, αλλά και δημιουργία. Με εκτίμηση, Σ.Σουλιώτης

  • 21 Ιανουαρίου 2014, 00:18 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

    – Το Εθνικο Κέντρο Βιβλίου αξίζει να διατηρηθεί ως αυτόνομος οργανισμός, γιατί είναι ο μοναδικός φορέας στην Ελλάδα που ασκεί το συγκεκριμένο αντικείμενο (πολιτική για το βιβλίο, την ανάγνωση και τους συντελεστές του βιβλίου)
    – Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού έχει διαφορετική στόχευση, ως οργανισμός: τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, και όχι την άσκηση πολιτικής για το βιβλίο στη χώρα μας. Στις «καλές» εποχές, οι οποίες παρήλθαν, έλαβε σημαντικές χρηματοδοτήσεις, χωρίς όμως και την αντίστοιχη παραγωγή έργου, σε σύγκριση με το ΕΚΕΒΙ (βλ. π.χ. το Παράρτημα Βερολίνου σε σχέση με τη ΔΕΒ της Φρανκφούρτης ή τις μεταφράσεις βιβλίων μας στα Γερμανικά). Τα δε δύο τελευταία χρόνια είναι υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο (του έχουν γίνει εξώσεις, λόγω χρεών, στα Παραρτήματα και σε όλες τις Εστίες του στα Βαλκάνια, οι καθηγητές Ελληνικών του είναι απλήρωτοι, στη δε Αθήνα απασχολεί περίπου 12 άτομα -σχεδόν όλα διοικητικό προσωπικό, γραμματείς, λογιστές, καθαρίστριες, κλπ., με μία μόνο βιβλιοθηκονόμο).
    – Η απορρόφηση του προσωπικού του ΕΚΕΒΙ από το ΕΙΠ -χωρίς, έστω, τους διοικητικούς υπαλλήλους- είναι η μόνη εγγύηση για τη συνέχιση των δράσεων του ΕΚΕΒΙ (π.χ. Βιβλιονέτ, Θεσσαλονίκη, Φιλαναγνωσία, Φράσις, Διεθνείς Εκθέσεις, Παρατηρητήριο Βιβλίου, Μικρός Αναγνώστης, κλπ.) από το αποψιλωμένο, σήμερα, από προσωπικό ΕΙΠ. Το μισθολογικό όφελος του ελληνικού κράτους από τις «απομακρύνσεις» των 20-25 ανθρώπων του ΕΚΕΒΙ θα είναι ελάχιστο, η δε ζημιά μέγιστη (και δεν «επανορθώνεται»).

  • Το ΕΚΕΒΙ ήταν από τους λίγους οργανισμούς που επέφερε πολλαπλάσιο έργο σε σχέση με το τι κόστιζε στο κράτος. Ήταν από του λίγους οργανισμούς όπου ξέραμε που ξοδευόταν και το τελευταίο ευρώ. Ο πολιτισμός είναι ένα από τα προϊόντα που αν τα εξάγουμε συμβάλλουν στη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού και το ΕΚΕΒΙ έπαιζε κομβικό ρόλο στην μετάφραση Ελλήνων συγγραφέων στο εξωτερικό, με τον αντίστοιχο τρόπο που συμβάλλουν τα αντίστοιχα όργανα των ξένων χωρών στο να μεταφραστούν ξένοι λογοτέχνες στα ελληνικά.

  • Λίγες σκέψεις για την κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

    15
    ΙΑΝ
    ekebiΗ σημερινή ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού με την οποία καταργείται και επισήμως το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), είκοσι χρόνια μετά την ίδρυσή του, έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση πιθανότατα για διαδικαστικούς λόγους κι όχι για λόγους ουσίας. Ας δοκιμάσουμε, παρ’ όλ’ αυτά, να συμμετέχουμε σε αυτή τη διαδικασία…

    Σύμφωνα με την απόφαση του υπουργείου οι δραστηριότητες του ΕΚΕΒΙ περνάνε στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού (ΕΙΠ). Ας δοκιμάσουμε μια πρώτη απάντηση σε κάποια ερωτήματα που έχουν τεθεί:

    Το ΕΚΕΒΙ κλείνει ως αναποτελεσματικό;

    Πρέπει να παραδεχτούμε ότι το ΕΚΕΒΙ δεν καταργείται γιατί μέχρι τώρα ήταν αναποτελεσματικό, ούτε γιατί είχε δυσκολίες στη χρηματοδότηση. Αν ίσχυε αυτό το επιχείρημα, τότε δεν θα μεταφέρονταν οι αρμοδιότητές του στο ΕΙΠ, αφού το ΕΙΠ είναι ένας εξίσου «αναποτελεσματικός» φορέας (στην ανακοίνωσή του το υπουργείο δέχεται ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί καταλόγιζαν «φαινόμενα αδράνειας και αχρησίας» στο ΕΙΠ), με μεγαλύτερα μάλιστα προβλήματα χρηματοδότησης (το κράτος χρωστάει τις επιχορηγήσεις δύο ετών στο ΕΙΠ, ενώ στο ΕΚΕΒΙ χρωστάει τα χρήματα «μόνο» ενός έτους).

    Ας πάμε, όμως, στην ουσία: Το ΕΚΕΒΙ όντως δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες όσων θέλουν μια σοβαρή πολιτική βιβλίου στην Ελλάδα. Άλλωστε ούτε οι περισσότεροι υπουργοί Πολιτισμού, ούτε τα περισσότερα μέλη του εκάστοτε Δ.Σ. του Κέντρου, ούτε πολλά από τα στελέχη του νοιάζονταν για κάτι τέτοιο, αλλά ούτε και ο χώρος των επαγγελματιών του βιβλίου (εκδοτικοί οίκοι, βιβλιοπωλεία κ.τ.λ.) έδειξαν να επιθυμούν μια σοβαρή συνεργασία.

    Όμως αν υποθέσουμε ότι θέλουμε μια σοβαρή πολιτική βιβλίου, η λύση δεν είναι η κατάργηση του φορέα της, αλλά η αξιολόγηση του έργου του, η διασφάλιση των οικονομικών πόρων του και η διαφύλαξη της τεχνογνωσίας που έχει κατακτηθεί.

    Έχει πολιτικά μηνύματα η επιλογή της νέας διοίκησης του ΕΙΠ;

    Τόσο ο χώρος του βιβλίου που υπηρετούσε το ΕΚΕΒΙ, όσο και ο ευρύτερος χώρος του πολιτισμού που υπηρετεί το ΕΙΠ, είναι χώροι κατ’΄εξοχήν πολιτικοί. Όποιος τους υπηρετεί δεν μπορεί παρά να επηρεάζεται και από τις ιδεολογικές του καταβολές ή προτιμήσεις. Από αυτή τη σκοπιά, η επιλογή του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη, καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και κοσμήτορα της Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, για την προεδρία του ΕΙΠ σηματοδοτεί συγκεκριμένη φιλοσοφία και ιδεολογική κατεύθυνση.

    Η παρουσία του κ. Γιαλλουρίδη τις τελευταίες δεκαετίες στη δημόσια συζήτηση γύρω από πολιτικά θέματα, χαρακτηρίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με την ιδιότητά του ως πολιτικού συνεργάτη της ΕΟΚΑ Β’ στην Κύπρο και πολύ πιο πρόσφατα από τη συμμετοχή του στο «Δίκτυο 21», μιας «δεξαμενής εγκεφάλων» (αγγλιστί: think tank) του πατριωτικού χώρου με σαφή εθνικιστικό προσανατολισμό. Στην ίδρυση του «Δίκτυου 21» το 1997 πρωταγωνίστησαν μαζί του, ανάμεσα σε άλλους, οι: Χρύσανθος Λαζαρίδης, Διονύσης Καραχάλιος, Φαήλος Κρανιδιώτης, Κώστας Ζουράρις, Νεοκλής Σαρρής, Σαράντος Καργάκος, Άγγελος Συρίγος και Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ενώ το εγχείρημα είχε τότε τη στήριξη του Αντώνη Σαμαρά.

    Δεν ισχυριζόμαστε απαραίτητα ότι το ΕΙΠ θα ακολουθήσει πολιτιστική πολιτική με εθνικιστικά χαρακτηριστικά, ή πολύ περισσότερο με ακροδεξιές κορώνες, όμως επιμένουμε να ονειρευόμαστε ότι σε τέτοιες θέσεις μπορούν πια να μπαίνουν νέοι άνθρωποι, με φρέσκιες ιδέες, χωρίς να έχουν φθαρεί από κρατικούς ή άλλους οργανισμούς και χωρίς κανενός είδους ιδεολογικά στεγανά.

    Τι θα γίνει με τις επιτυχημένες δράσεις του ΕΚΕΒΙ;

    Όσο και να μην μας είχε ενθουσιάσει τόσα χρόνια το ΕΚΕΒΙ με τις δράσεις του, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τους θεσμούς και τις προσπάθειες που έκανε, με μικρότερη, μεγαλύτερη ή και απόλυτη επιτυχία. Ενδεικτικά: Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, πρόγραμμα φιλαναγνωσίας στα σχολεία, πρόγραμμα ενίσχυσης μεταφράσεων, βάση δεδομένων Βιβλιονέτ, Παρατηρητήριο βιβλίου και ψηφιακού βιβλίου, Εργαστήρι του βιβλίου, ερευνητική βιβλιοθήκη Τσίρκα, Μικρός Αναγνώστης…

    Αν η πολιτική ηγεσία και η νέα διοίκηση του ΕΙΠ έχουν γνώση αυτών των θεσμών και σκοπεύουν να τους διατηρήσουν, τότε γιατί δεν το αναφέρουν ρητά στην ανακοίνωση της κατάργησης του ΕΚΕΒΙ;

    Κι ένα παράπλευρο ερώτημα: Αν δεν κάνουμε λάθος οι υπάλληλοι της κεντρικής διεύθυνσης του ΕΙΠ δεν ξεπερνούν τους δεκαπέντε, με την πλειοψηφία τους να είναι στελέχη γραμματείας ή κάλυψης λειτουργικών αναγκών. Αυτός ο αριθμός όμως δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις αναβαθμισμένες δραστηριότητες του ΕΙΠ που ανακοινώθηκαν, ούτε βέβαια και τις μεταφερόμενες δράσεις του ΕΚΕΒΙ. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο να γίνει άμεσα σαφές τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στο ΕΚΕΒΙ, όχι μόνο για την (απαραίτητη) εργασιακή τους εξασφάλιση αλλά και για λόγους ουσίας των όσων γίνουν από δω και πέρα.

    Και κάτι τελευταίο: Αν η επόμενη πράξη του υπουργείου για τα θέματα του βιβλίου αφορά, όπως φημολογείται, την κατάργηση της Ενιαίας Τιμής Βιβλίου, τότε ό,τι κι αν κάνει το ΕΙΠ ως διάδοχος του ΕΚΕΒΙ, θα είναι καταδικασμένο, αφού θα απευθύνεται σε ένα χώρο που θα έχει πια «πνίξει» τους μικρούς εκδότες και βιβλιοπώλες σε όλη την Ελλάδα.

  • 20 Ιανουαρίου 2014, 17:46 | Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

    ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΕΒΙ

    Σχετικά με την προωθούμενη κατάργησή του ΕΚΕΒΙ από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων του στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού

    Σχετικά με την κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
    Το ΕΚΕΒΙ καταργείται χωρίς ποτέ και κανείς να έχει υποστηρίξει:
    • Ότι δεν χρειάζονται οι υπηρεσίες που παρέχει (αντίθετα το συντριπτικό ποσοστό όσων ασχολούνται με τον χώρο του βιβλίου έχει αναγνωρίσει με κάθε αφορμή, και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα με τα προβλήματα που έχουν ανακύψει, πως το ΕΚΕΒΙ αποτελεί έναν πολύ σημαντικό φορέα που υποστηρίζει, αναδεικνύει και ενθαρρύνει την ελληνική βιβλιοπαραγωγή και την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας στη χώρα μας)
    • Ότι ως φορέας δεν ανταποκρίνονταν στις υποχρεώσεις του (όπως και προηγουμένως, με την προσθήκη της γενικότερης συμπαράστασης που εκδηλώθηκε όταν για πρώτη φορά πέρυσι ο τότε υπουργός (κ. Τζαβάρας) ανακοίνωσε την πρόθεσή του να το κλείσει εξ αφορμής ενός ήσσονος σημασίας θέματος που, πάντως, δεν αφορούσε τη λειτουργία του ΕΚΕΒΙ)
    • Ότι οι εργαζόμενοί του δεν γνωρίζουν τη δουλειά τους (απεναντίας, από όλους του επαγγελματίες του χώρου [εκδότες, βιβλιοπώλες, λέσχες ανάγνωσης κλπ] έχει αναγνωριστεί το επίπεδο επαγγελματικής επάρκειας και ανταπόκρισης)
    • Ότι είναι γεμάτο από δημοσίους υπαλλήλους που έχουν βολευτεί και «ζεσταίνουν τις καρέκλες τους» (κατά την ορολογία της μόδας) (ίσα-ίσα: από τους περίπου τριάντα εργαζομένους οι 28 απασχολούνται για πολλά χρόνια με μπλοκάκι και μικρές, αλλεπάλληλες συμβάσεις έργου, οι δύο απασχολούνται με καθεστώς σύμβασης αορίστου χρόνου)
    • Ότι είναι ένας ακριβός και πολυτελής οργανισμός (είναι εύκολο να διαπιστωθεί ότι κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο ισχύει. To EKEBI κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο. Μόλις το 2% των επιχορηγήσεων της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού σε ΝΠΙΔ ενώ έχει διαχειριστική επάρκεια και υλοποιεί δύο προγράμματα ΕΣΠΑ).

    Εκτός από τις «αρμοδιότητες» του ΕΚΕΒΙ, στις οποίες αναφέρεται το κείμενο του σχεδίου νόμου, αυτό που είναι επιτακτικό είναι η ανάγκη η συνέχισης των ΔΡΑΣΕΩΝ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, ως δημόσια πολιτική για το βιβλίο και τους συντελεστές του. Η συνέχιση αυτή καθίσταται προβληματική, εξαιτίας:
    – Του διαφορετικού ρόλου και στόχευσης του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, που η δράση του απευθύνεται κυρίως στην προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού εκτός των συνόρων μας
    – Της μη-πρόβλεψης αντίστοιχων σκοπών και αρμοδιοτήτων στον Καταστατικό του νόμο
    – Των σοβαρών προβλημάτων στελέχωσης και χρηματοδότησής του, κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα

    Θεωρούμε ακατανόητο να μην εισακούονται από την Κυβέρνηση οι δραματικές εκκλήσεις όχι οι δικές μας, αλλά του ΔΣ του ΕΚΕΒΙ και των σημαντικότερων φορέων του βιβλίου (Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, Εταιρεία Συγγραφέων, Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων, κ.ά.), για τη διατήρηση της λειτουργίας του ΕΚΕΒΙ, για τον σημαντικό ρόλο που παίζει στον δύσκολο χώρο του βιβλίου, καθώς επίσης και για τους ίδιους τους εργαζόμενους του ΕΚΕΒΙ, των οποίων την εξειδίκευση και τον επαγγελματισμό επικαλείται σε κάθε δημόσια παρέμβασή του η διοίκησή του (είτε προς την κοινωνία, είτε προς τον αρμόδιο Υπουργό). Απόδειξη του επαγγελματισμού μας είναι και το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο, όντας απλήρωτοι επί επτάμηνο, συνεχίζουμε, ανελλιπώς, να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας στον οργανισμό.

    Θεωρούμε απαραίτητο οι δράσεις για το βιβλίο, τα γράμματα και την ανάγνωση, που αποτελούν το αντικείμενο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, είναι (και πρέπει να παραμείνει) αυτοτελές και ανεξάρτητο από άλλες εκφάνσεις της πολιτιστικής παραγωγής στη χώρα μας. Επομένως, το ΕΚΕΒΙ οφείλει να παραμείνει σε λειτουργία, με την αναγκαία αναβάθμιση και μεταρρύθμιση της εσωτερικής του λειτουργίας η οποία επισσώρευσε για όλους μας σειρά προβλημάτων.

    Αν, παρ’ όλα αυτά, είναι ειλλημμένη η απόφαση μεταφορά των αρμοδιοτήτων του στο ΕΙΠ, η πρόβλεψη για τη μετακίνηση των εργαζομένων του σ’ αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ, καθώς είναι οι μόνοι που γνωρίζουν το αντικείμενο της δραστηριότητάς του και που μπορούν να εγγυηθούν τη συνέχιση και όχι την πλήρη ακύρωση του έργου του ΕΚΕΒΙ, από τις υποστελεχωμένες υπηρεσίες του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.

  • Το κύριο ζήτημα στο σχετικό άρθρο είναι η αναφορά κατάργησης του ίδιου του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και δευτερευόντως η μεταφορά διαφόρων αρμοδιοτήτων, οι οποίες εξάλλου δεν αναφέρονται αναλυτικά. Όταν ορίζεται ότι μεταφέρονται διάφορες οικονομικές, δικονομικές και άλλες σχετικές εκκρεμότητες (χωρίς να λησμονείται το χαράτσι), δεν υπάρχει ιδιαίτερη αναφορά στο ίδιο το αντικείμενο του ΕΚΕΒΙ, δηλαδή στο βιβλίο και ούτε στους εργαζόμενους που απασχολούνται μέχρι τώρα. Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στο ΕΚΕΒΙ; Υπάρχει πολιτική βιβλίου; Όταν αναφέρεται ότι «οι μεταφερόμενες αρμοδιότητες κατανέμονται μεταξύ των υφιστάμενων οργανικών μονάδων του φορέα υποδοχής», δεν διασφαλίζεται ότι υπάρχουν διακριτές λειτουργίες σχετικές με τον φορέα του βιβλίου. Ποια θα είναι η τύχη της Biblionet; Και ξανά, οι εργαζόμενοι στο αντικείμενο του βιβλίου έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο και ειδικότητα. Ποια θα είναι η τύχη τους;