Άρθρο 07: Κατάργηση της ανώνυμης εταιρείας «Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις» (ΕΑΧΑ Α.Ε.) και μεταφορά των αρμοδιοτήτων της

Πώς είναι δυνατόν όλες οι αρμοδιότητες, τα περιουσιακά στοιχεία και -κυρίως- το αρχείο της ΕΑΧΑ να μεταβιβάζονται στο ΥΠΕΚΑ και να αγνοείται τόσο εξώφθαλμα η Αρχαιολογική Υπηρεσία;

Πρέπει άμεσα να καταργηθούν όλοι οι φορείς του ΥΠΠΟΑ και οι αντίστοιχες δραστηριότητες να περάσουν σε υπηρεσίες του. Π.χ. κανένα λόγο ύπαρξης δεν έχει το ΤΑΠ, τα ιδιωτικά μουσεία (και ειδικά το Μουσείο Ακρόπολης), τα θέατρα και οι ορχήστρες ώς ΝΠΙΔ. Όλα επιβαρύνουν το δημόσιο με Διοικητικά Συμβούλια, εργαζόμενους που προσλαμβάνονται χωρίς διαγωνισμό και διαχείριση χρημάτων κατά βούληση και εκτός πραγματικού δημόσιου ελέγχου. Υπάρχουν χιλιάδες μόνιμοι υπάλληλοι στο ΥΠΠΟΑ και αλλού στο δημόσιο, οι οποίοι υποτίθεται ή πραγματικά υποαπασχολούνται, οι οποίοι θα μπορούσαν να τα διαχειρίζονται φθηνότερα, καλύτερα και με άμεσο έλεγχο.

Το κρίμα! Καταργείται η ΕΑΧΑ. Η εταιρία που με το έργο της όχι μόνον άλλαξε την όψη της Αθήνας αλλά και την προσέγγιση των πολιτών στην έννοια του Δημόσιου Χώρου. Ένα έργο που διδάσκεται σε ξένα πανεπιστήμια ως υπόδειγμα πολεοδομικής παρέμβασης. Καταργείται, ίσως το πιο εύχρηστο και αποτελεσματικό εργαλείο των Υπουργείων ΥΕΠΚΑ και Πολιτισμού, όχι γιατί απέτυχε αλλά μόνο και μόνο για να απολυθούν 25 ειδικευμένοι υπάλληλοι. Χάνεται λοιπόν όλη η συσσωρευμένη τεχνογνωσία της ΕΑΧΑ, τεχνογνωσία την οποία το κράτος την έχει ήδη πληρώσει. Είναι κριτήριο αυτό για την κατάργηση? Τι κρίμα!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΑΧΑ Α.Ε. για την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ΕΑΧΑ Α.Ε.

Στο Σχέδιο Νόμου, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 15.1.2014, προβλέπεται η κατάργηση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις Α.Ε. και η απόλυση όλου του προσωπικού χωρίς την αξιολόγησή του.

Η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις Α.Ε. (ΕΑΧΑ Α.Ε.) υλοποιεί δημόσια έργα υψηλής αισθητικής και ποιότητας που αλλάζουν την εικόνα σε όλες τις πόλεις που δραστηριοποιείται με άμεσα οφέλη για το περιβάλλον, τον τουρισμό και την οικονομία της χώρας.
Δημόσια Έργα και Μελέτες σε εξέλιξη:
• Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Κνωσού, Πειραιά, Ελευσίνας, Πάτρας, Βέροιας
• Αρχιτεκτονικοί Διαγωνισμοί για την ανάπλαση του αστικού ιστού σε όλη την Επικράτεια (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Βόλος, Κοζάνη)
• Ολοκλήρωση του Μεγάλου Περιπάτου της Αθήνας (Δ. Αρεοπαγίτου-Μακρυγιάννη-Απ. Παύλου-Ερμού) με την Ανάπλαση της Λεωφ. Βασ. Όλγας
• Ανάπλαση της Πλατείας Θεάτρου στο κέντρο της Αθήνας και της ευρύτερης υποβαθμισμένης περιοχής
Το προσωπικό της ΕΑΧΑ Α.Ε. διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία για τον προγραμματισμό, τη μελέτη και την εκτέλεση, με τον κατάλληλο συντονισμό των συναρμόδιων φορέων, έργων που άπτονται συγχρόνως των τομέων τουρισμού, πολιτισμού (αρχαιολογικών χώρων) και αστικών αναπλάσεων συγχρηματοδοτούμενων μέσω ΕΣΠΑ ή Πράσινου Ταμείου/ΥΠΕΚΑ.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει την μεταφορά των αρμοδιοτήτων και όλων των Δημοσίων Έργων και Μελετών που είναι σε εξέλιξη (ως παραπάνω) στην Διεύθυνση Ειδικών Έργων Αναβάθμισης Περιοχών (ΔΕΕΑΠ) του ΥΠΕΚΑ. Η ΔΕΕΑΠ προβλέπεται να αναδιαρθρωθεί και μετεξελιχθεί με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας και των πρακτικών της ΕΑΧΑ. Όμως απολύοντας το προσωπικό της ΕΑΧΑ ΑΕ, η τεχνογνωσία αυτή χάνεται διότι δεν μπορεί να μεταβιβαστεί μέσω φακέλων.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές καθυστερήσεις και προβλήματα στην υλοποίηση των παραπάνω έργων αν όχι την οριστική ακύρωσή τους με αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας (θέσεις εργασίας, έσοδα από τον τουρισμό για το Κράτος, του ΑΕΠ).
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να στελεχωθεί ο νέος φορέας ΥΠΕΚΑ/ΔΕΕΑΠ με το προσωπικό της ΕΑΧΑ ΑΕ (όπως αναλόγως προβλέπεται για το ΤΕΟ ΑΕ και μέρος του προσωπικού του), αν δεν είναι δυνατή η αναδιάρθρωση και η μετεξέλιξη της ΕΑΧΑ ΑΕ.

Δεν θα ήθελα να πλατιάσω αναφέροντας πόσο σημαντική είναι η ΕΑΧΑ, το έργο της και η τεχνογνωσία των υπαλλήλων της. Άλλωστε τα λέει πολύ καλύτερα ο σημερινός πρωθυπουργός, το όχι και τόσο μακρινό 2009, ως υπουργός πολιτισμού τότε. Αυτήν την εταιρεία θέλουν να καταργήσουν.

Αθήνα, 5 Μαρτίου 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σας αποστέλλουμε την εισήγηση του Υπουργού Πολιτισμού, κ. Αντώνη Σαμαρά, από τη σημερινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, με θέμα την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας.

«Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Χαίρομαι για τη σημερινή πρόσκλησή μου από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Και χαίρομαι γιατί μου δίνετε τη δυνατότητα να σας ενημερώσω για την Ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας, ένα έργο αντάξιο της ιστορίας της πόλης των Αθηνών, που ξεκίνησε ουσιαστικά το 1997 με την ίδρυση της ΕΑΧΑ Α.Ε., και για το οποίο σήμερα είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.

Το κέντρο των Αθηνών διαθέτει πλέον έναν ενιαίο αρχαιολογικό χώρο, ένα αναβαθμισμένο «ανοικτό μουσείο» σε ολόκληρο τον κόσμο. Με την ανάπτυξη του προγράμματος της Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας, κατέστη εφικτή, μία από τις μεγαλύτερες πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις για την ανάπτυξη και ανάπλαση του πολεοδομικού μας ιστού, την ανάδειξη του αρχαιολογικού μας κεφαλαίου, αλλά και για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών της Αθήνας.

Το έργο που παραδόθηκε στους πολίτες αλλά και τους επισκέπτες της Αθήνας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ανέδειξε τη σύγχρονη Αθήνα του 21ου αιώνα. Η δημιουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης έρχεται όχι απλά να συμπληρώσει αλλά να δώσει με τη δική του αίγλη προστιθέμενη αξία στους ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας.

Δεν θέλω να σταθώ σε ζητήματα που ήδη γνωρίζετε. Ούτε σε τεχνικού χαρακτήρα λεπτομέρειες. Άλλωστε, τόσο εγώ όσο κυρίως ο κ. Γριβέας είμαστε στη διάθεσή σας για να απαντήσουμε στις όποιες ερωτήσεις σας.

Δεν θα μιλήσω για το Μοναστηράκι και την παλιά Κορεάτικη Αγορά που πρόσφατα παραδόθηκαν στους πολίτες της Αθήνας, ούτε για τον Μεγάλο Αρχαιολογικό περίπατο, ένα ανοικτό μουσείο στην καρδιά της πόλης μας. Ούτε για τη συνολική ανάδειξη των σημαντικότερων Αρχαιολογικών Χώρων μας, αλλά και ούτε για τη διαμόρφωση των Ιστορικών πλατειών και την ανάπλαση των Οδών του Ιστορικού Κέντρου. Δεν θα μιλήσω, δηλαδή, για εκείνα που ήδη παραδόθηκαν ή παραδίδονται.

Θα μιλήσω για το μέλλον. Και το μέλλον της ΕΑΧΑ ξεπερνάει τις ανάγκες της πόλης των Αθηνών. Μέσα από τα έργα της στο Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας, η ΕΑΧΑ συσσώρευσε και διαθέτει πολύ σημαντική εμπειρία.
– Διαθέτει το Know how ανάπλασης ανοικτών δημόσιων χώρων και ειδικότερα χώρων που περιβάλλουν ή αναδεικνύουν μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους.
– Διαθέτει την τεχνογνωσία στην αναβάθμιση των όψεων κτηρίων και «συνόλων» που είτε περιβάλλουν τους αρχαιολογικούς χώρους, είτε βρίσκονται σε βασικούς άξονες της πόλης. Και σε αυτό θα ήθελα λίγο να σταθώ. Σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα υλοποιήθηκε και συνεχίζεται ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόγραμμα καθαίρεσης διαφημιστικών πινακίδων από τις προσόψεις του ιστορικού Κέντρου, που μόνον η ΕΑΧΑ (σε αντίθεση με Δήμους, Νομαρχίες και άλλους Φορείς) κατάφερε εν τέλει να υλοποιήσει , παρά την πληθώρα αγωγών και μηνύσεων που αντιμετώπισε.

Θα πω δυο παραδείγματα αποτελεσματικότητας που θεωρώ ενδεικτικά. Η πλατεία Μοναστηρακίου που πρόσφατα ολοκληρώθηκε, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να παραδοθεί σε αυτά τα χρονικά πλαίσια από άλλον φορέα που δεν διαθέτει αυτή την ευελιξία. Λάβετε υπόψη σας τις δυσκολίες στον συντονισμό των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, Φυσικό Αέριο, ΕΥΔΑΠ κλπ) ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι εργασίες αφορούν σε χώρο όπου διακινούνται χιλιάδες πολίτες καθημερινά. Έχοντας μάλιστα ως στόχο και την διατήρηση της πλατείας στην κατάσταση που παραδόθηκε, εκπονήθηκε από την ΕΑΧΑ –σε συνεργασία με τον Δήμο της Αθήνας- Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της Πλατείας, που δόθηκε μάλιστα σε δημόσια διαβούλευση πολύ πριν την ολοκλήρωση του έργου.

Παράδειγμα δεύτερο: Ο φάκελος ενός έργου, που αφορά ανάπλαση δημοσίου χώρου (ιδιαίτερα όταν πρόκειται για περιβάλλοντα αρχαιολογικό χώρο), περιλαμβάνει σειρά υποφακέλων με πολλές ιδιαιτερότητες στον καθένα από αυτούς. Στον υποφάκελο (χάριν του παραδείγματός μας) υλικών δαπεδόστρωσης στην πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αεροπαγίτου, εκτός από τις προδιαγραφές πεζοδρόμου για την ολισθηρότητα, τις αντοχές κ.λ.π., δόθηκε σημαντική έμφαση στην προσπάθεια χρήσης ελληνικών πετρωμάτων ενώπιον του Ιερού Βράχου. Και από τα υλικά αυτά, έγινε περαιτέρω επιλογή μόνο των υλικών που βρίσκονταν σε χρωματική αρμονία με τα πετρώματα της Ακρόπολης και που ενδεχομένως είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί στην Αρχαιότητα…
Ακόμη και τέτοιου είδους ζητήματα διαχειρίστηκε η ΕΑΧΑ με επιτυχία.

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαία η διεθνής καταξίωση του έργου της Εταιρίας. Η διοίκηση της ΕΑΧΑ έχει κληθεί πολλές φορές να μεταδώσει την τεχνογνωσία της σε ξένες κυβερνήσεις, διαπρεπείς επιστήμονες ή στα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι παρουσιάσεις του έργου της ΕΑΧΑ, εκτός από τα Αρχιτεκτονικά συνέδρια, έχουν πραγματοποιηθεί σε μεταπτυχιακούς φοιτητές διαφόρων ειδικοτήτων του Princeton, του London School of Economics, του Reading, της Ecole Nationale des Ponts et Chaussees στο Παρίσι, αλλά και σε εκπροσώπους των Δήμων και Εταιριών Μικτής Οικονομίας της Ευρώπης που επισκέπτονται τη χώρα μας για τον σκοπό αυτό. Μέσα στο 2008, η εταιρία κλήθηκε σε αρκετές παρουσιάσεις στο εξωτερικό, ακόμα και από χώρες με αναμφισβήτητη εμπειρία σε ανάπλαση χώρων (όπως η Ισπανία) αλλά και με εμπειρία στην ανάπλαση και διαχείριση περιβάλλοντος αρχαιολογικού χώρου (Δήμος Ρώμης / Ιταλία).

Έτσι, λοιπόν, θεωρώ ως αναπόδραστο επακόλουθο, το ζωηρό ενδιαφέρον Δημάρχων μεγάλων περιφερειακών ελληνικών πόλεων, όπως των Δήμων Πειραιώς, Πάτρας, Δελφών, Λαμιαίων κ.α.) για την ανάπτυξη αντίστοιχων προγραμμάτων στις πόλεις τους μέσω της ΕΑΧΑ.
Οι Ελληνικές πόλεις όπως όλοι μας γνωρίζουμε, φιλοξενούν διάσπαρτους αρχαιολογικούς θησαυρούς, διαφόρων εποχών, οι οποίοι δεν αναδεικνύονται και συνήθως εξαφανίζονται μέσα στην άναρχη δόμηση. Η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων στο στενό τους όριο είναι ασφαλώς αρμοδιότητα των τοπικών εφοριών του Υπουργείου Πολιτισμού. Όμως, οι χώροι αυτοί, πολλές φορές ασφυκτιούν αναζητώντας έναν περιβάλλοντα χώρο αντάξιο της Ιστορίας τους. Και είναι βέβαιο ότι η ανάδειξή τους θα αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των πολιτών προσελκύοντας παράλληλα νέους επισκέπτες. Άλλωστε το μοντέλο συνεργασίας της ΕΑΧΑ με πλήθος συναρμόδιων εφοριών στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, έχει δοκιμαστεί με απόλυτη επιτυχία.

Αυτή, λοιπόν, την εξαγωγή τεχνογνωσίας της ΕΑΧΑ και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας που διαθέτουν σημαντικές ενότητες μνημείων, πρέπει να την εξετάσουμε ως πολιτιστική πρόκληση και άμεση στρατηγική μας. Ασφαλώς για να γίνει αυτό απαιτείται αλλαγή του Καταστατικού της Εταιρίας, όπου θα προβλέπεται η δυνατότητά της να υλοποιεί έργα ενοποίησης αρχαιολογικών Χώρων και σε άλλους Νομούς με αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι το οποίο εξετάζουμε σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Και σε αυτή την επιλογή μας, της στροφής προς την περιφέρεια, θέλω να σταθώ. Άλλωστε νομίζω ότι και η Βουλή συμφωνεί. Δεν επιθυμούμε την Αθηνοκεντρική Ελλάδα της συνεχούς και υπέρμετρης ανάπτυξης του κέντρου. Επιλέγουμε την Ελλάδα της ισόρροπης ανάπτυξης που θα προσφέρει και στην περιφέρεια αντίστοιχες ευκαιρίες προόδου, εργασίας αλλά και προσέλκυσης τουρισμού. Αυτή άλλωστε είναι και η κατεύθυνση ΕΣΠΑ με την μετακίνηση σημαντικών κονδυλίων προς την περιφέρεια.

Κάτι ακόμα: Πέραν της «εξωστρέφειας» της ΕΑΧΑ που νομίζω ότι όλους θα πρέπει να μας απασχολεί, θα ήθελα να σταθώ και στην έννοια του «δημόσιου χώρου» που επέβαλε η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας. Και να σας μεταφέρω τον προβληματισμό μου πέρα και πάνω από κόμματα και αντιπαραθέσεις.
Ο δημόσιος χώρος αποτελεί σημαντικό συστατικό του αστικού τοπίου, μιλάω για τον ιστό πάνω στον οποίο υφαίνεται η ίδια η πόλη. Και είναι ο δημόσιος χώρος ταυτόχρονα και χώρος αντιπροσώπευσης, έκφρασης, και εργαλείο πολεοδομικού σχεδιασμού. Ο πολίτης, στην καθημερινότητά του, διασχίζει ασταμάτητα τα σύνορα του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου. Από την πόρτα της πολυκατοικίας του στον δρόμο, από τον δρόμο στην είσοδο της δουλειάς του. Τον δημόσιο χώρο, του τον έχουν άλλοι σχεδιάσει για λογαριασμό του και ψάχνει ανάμεσα σε αυτόν τον χώρο να βρει σεβασμό στις επιθυμίες του και σεβασμό στις ανάγκες του.
Αν οι δημόσιοι χώροι των πόλεων είναι ένα αγαθό που γίνεται συνεχώς και πιο σπάνιο, εμείς ως πολιτεία, οφείλουμε και να τους παραδώσουμε αλλά και να τους προστατεύσουμε. Επαναλαμβάνω, να τους προστατεύσουμε! Και ας αναρωτηθούμε. Είναι επιτρεπτό να επενδύονται εκατομμύρια ευρώ για την ανάπλαση και τη βελτίωση της εικόνας της πόλης και ταυτόχρονα να ζητούμε και πάλι από τους πολίτες τεράστια κονδύλια για τη συντήρηση ή την ανακατασκευή χώρων που αλλοιώθηκαν μετά από αυθαίρετη ή μη συμβατή χρήση; Είναι δυνατόν να παραδίδουμε έργα ανάσας στους πολίτες και τελικά να καταντούν υπαίθρια πάρκινκ ή ιδιωτικοί δρόμοι; Έχετε βγει βράδυ στην παλιά Κορεάτικη Αγορά για την οποία τόσα εκατομμύρια δαπανήθηκαν;

Δίνουμε καθημερινά –και σωστά- μάχες για την προστασία του ιδιωτικού μας χώρου, αλλά ως πολίτες (πέραν από τις υποχρεώσεις που βγάζουν ή δεν βγάζουν δήμοι ή αστυνομία) απαξιώνουμε πλήρως τον δημόσιο χώρο. Δεν τον νιώθουμε δικό μας, δεν λυπόμαστε το χρήμα, τον κόπο και τα χρόνια που δαπανήθηκαν για να παραδοθεί στην χρήση ένας τέτοιος χώρος. Με δεδομένο ότι η χρήση κοινόχρηστων πραγμάτων αποτελεί δικαίωμα για τον πολίτη, η νομοθεσία, όχι μόνον οριοθετεί το δικαίωμα αυτό αλλά επιπλέον απαγορεύει ρητά και την κατάχρησή του. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να αγνοηθεί ο βασικός σκοπός του χώρου. Αυτός για τον οποίο δημιουργήθηκε. Το στοίχημά μας είναι το πάρκο να παραμείνει χώρος ανάπαυσης, ο Περίπατος να παραμείνει χώρος για πεζούς και περιπατητές. Γιατί ο δημόσιος χώρος είναι από μόνος του ένα σταυροδρόμι, ένας τόπος συνάντησης και ανταλλαγής, ένα μουσείο, ένα σχολείο. Είναι η ίδια μας η κοινωνία.
Ίσως εδώ, σε αυτή την αυτονόητη ανάγκη, η λέξη κλειδί να είναι η «διαχείριση». Ας πω ένα παράδειγμα. Για τα σχετικά καινούργια πεζοδρόμια της οδού Νίκης, μεταξύ Καραγιώργη Σερβίας και Ερμού, τα οποία –για να μην παρεξηγηθώ κιόλας- είναι έργο του ΥΠΕΧΩΔΕ επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για τα ακριβότερα και ωραιότερα πεζοδρόμια της πόλης από άποψη υλικών, πλάτους, αισθητικής και λειτουργίας γενικότερα. Τρεις μήνες μόλις αργότερα, (όπως επισημαίνει κορυφαία Ελληνίδα πολεοδόμος), τα πεζοδρόμια αυτά είχαν ήδη καταντήσει «ένα μαύρο ολισθηρό πάτωμα, γεμάτο λάδια, σακούλες σκουπιδιών, και σημάδια από λάστιχα μηχανών και αυτοκινήτων».
Η διαχείριση, λοιπόν του δημοσίου χώρου, πέραν της αυτονόητης συντήρησης και του ελέγχου είναι ευθύνη όλων μας. Και πρωτίστως των πολιτών που τον απολαμβάνουμε.
Και αυτό πιστεύω ως κόμματα πρέπει να το περνάμε στον κόσμο!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε ασφαλώς σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας.

Το 1997 που ιδρύθηκε η ΕΑΧΑ, η χώρα μας είχε αναλάβει το δύσκολο στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Η τότε ανάγκη για γρήγορη υλοποίηση των έργων στο κέντρο της Αθήνας ήταν επιτακτική, με αποτέλεσμα την «άνετη» χρηματοδότηση των έργων πολλά εκ των οποίων παραδόθηκαν μέχρι και την παραμονή των Αγώνων. Μετά τους αγώνες, ως φυσικό επακόλουθο, η χρηματοδότηση της ΕΑΧΑ μειώθηκε περίπου στο 1/5 με αντίστοιχη μείωση της παραγωγής των έργων.
Όμως μετά το 2004, επιχειρήθηκε και το νοικοκύρεμα της εταιρίας και στο προσωπικό και στις δαπάνες –ανάλυση γι αυτό μπορεί να σας κάνει ο κ. Γριβέας.
Σε αυτή τη βάση σήμερα συζητάμε.
Και σε αυτή την βάση κινούνται και τα έργα της ΕΑΧΑ για την περίοδο 2008-2010. Όπως ήδη έχουμε ενημερώσει τη Βουλή,
– ολοκληρώθηκε η διαμόρφωση της Πλατείας Μοναστηρακίου
– έχει ξεκινήσει η ανέγερση Πληροφοριακού Κέντρου επί της Δ.Αεροπαγίτου που θα αφορά όλους τους αρχαιολογικούς χώρους
– βρίσκεται σε εξέλιξη η διαμόρφωση δικτύου πεζοδρόμων στην περιοχή της Ακρόπολης (Μακρυγιάννη κλπ.)
– συνεχίζονται οι ήπιες παρεμβάσεις για τον εξωραϊσμό, τη λειτουργία και τη βελτίωση της εικόνας της πόλης.
– Συνεχίζεται επίσης, η καθαίρεση διαφημιστικών πινακίδων.
– Στον προγραμματισμό μας είναι ο συντονισμός πολεοδομικών μελετών των περιοχών Ψυρρή, Μεταξουργείου, Θησείου,
– Η ολοκλήρωση της νεοαποκτηθείσας Πλατείας Κεραμεικού με την προσθήκη του χώρου στάθμευσης των ΗΛΠΑΠ και την απομάκρυνση του φρέατος του ΜΕΤΡΟ. Στόχος μας η συσχέτιση με το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στην Τεχνόπολη.
– Η επικαιροποίηση της μελέτης πεζοδρόμησης της Βασ. Όλγας, μια παρέμβαση υπερτοπικής σημασίας για την ενοποίηση Ζαππείου – Ολυμπείου.
– Οι Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και η οργάνωση χώρων στάθμευσης στην περιοχή αρμοδιότητος ΕΑΧΑ,
– Η διαμόρφωση δικτύου πεζοδρόμων στο Εμπορικό Τρίγωνο της Αθήνας,
– Η ανάδειξη μικρών Πλατειών του Ιστορικού Κέντρου και η συσχέτισή τους με το δίκτυο πεζοδρόμων,
– Η περαιτέρω αποκατάσταση όψεων κτηρίων στην περίμετρο των αρχαιολογικών χώρων,
– Οι πεζοδρομήσεις γύρω από αρχαιολογικούς χώρους, όπως για παράδειγμα η οδός Σαλαμίνος στον Κεραμεικό,
– Η διαμόρφωση της οδού Ερμού από την Αθηνάς έως την Ασωμάτων, με διαπλάτυνση πεζοδρομίων και φυτεύσεις,
– Καθώς και η ανάπλαση της οδού Πειραιώς.

Θα ήθελα, όμως να σταθώ και σε δύο ζητήματα που μας απασχολούν και για τα οποία έχει ήδη ξεκινήσει ένας ζωηρός δημόσιος διάλογος εντός και εκτός Κοινοβουλίου.

Αυτά είναι η ανάπλαση της οδού Αθηνάς σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας καθώς και η ανάπλαση της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο ζήτημα, αυτό της Αθηνάς, υπάρχει η συνεργασία της ΕΑΧΑ με τον Δήμο της Αθήνας, για την ανάπλασή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας με την προοπτική να μετατραπεί μετέπειτα σε πεζόδρομο.

Προϋπόθεση είναι ότι ο δρόμος θα διατηρήσει τον ειδικό χαρακτήρα που έχει σήμερα. Σε συνεργασία με το Δήμο της Αθήνας, ολοκληρώνεται σύντομα η μελέτη που πραγματοποιεί η ΕΑΧΑ με απώτερο στόχο τη σταδιακή απομάκρυνση του αυτοκινήτου από το κέντρο της Αθήνας. Επιβάλλεται, λοιπόν, μια συνολική στρατηγική συγκοινωνιακού σχεδιασμού, αστυνόμευσης, αλλά και γενικότερης ανάπτυξης, ώστε να επιστρέψει ο κόσμος στην περιοχή, στο παλιό εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν κατανοητές ανησυχίες από τους επιχειρηματίες της οδού Αθηνάς, ( για την τροφοδοσία της Βαρβακείου Αγοράς αλλά και από παραδοσιακούς εμπόρους βιομηχανικών εργαλείων και ειδών κιγκαλερίας και ναυτιλίας) οι οποίοι προβληματίζονται για την τροφοδοσία τους αλλά και την εξυπηρέτηση των πελατών τους. Σκέψεις και προτάσεις υπάρχουν πολλές. Το θέμα όμως είναι, μέσα από κοινωνική και πολιτική συναίνεση να ληφθεί η καλύτερη απόφαση για την Αθήνα και τους πολίτες της.

Σε ό,τι αφορά την Ακαδημία Πλάτωνος:

Η Ακαδημία Πλάτωνος είναι σήμερα μια ιδιαίτερα υποβαθμισμένη περιοχή που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα πρόσβασης, υποδομών, διαχείρισης, καθορισμού χρήσης γης κλπ.

Θα είμαι ειλικρινής:
Είναι δυστυχώς αλήθεια ότι χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι στο συγκεκριμένο σημείο λειτούργησε το πνευματικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας που καθόρισε τη φιλοσοφική σκέψη του σύγχρονου πολιτισμού.
Τον χώρο τον γνωρίζω. Τον περπάτησα πρόσφατα, και έχω ξεκάθαρη εικόνα.
Η παρέμβαση αυτή θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί εδώ και χρόνια και σίγουρα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Υπάρχουν, όπως γνωρίζετε πολλές και αξιόλογες προτάσεις για τον χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Οι δύο βασικότερες αφορούν τη δημιουργία Ακαδημίας των Εθνών, και την ίδρυση του Αρχαιολογικού Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών. Και οι δύο προτάσεις που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν συνδυαστικά, προϋποθέτουν γενναίες χρηματοδοτήσεις, που αυτή την περίοδο δεν είναι εύκολο να εξευρεθούν.
Όμως θέλω να σας ενημερώσω ότι πρόσφατα ολοκληρώθηκε η μεταφορά των κεντρικών αρχαιολογικών αποθηκών και των εργαστηρίων της 3ης ΕΠΚΑ στην Ακαδημίας Πλάτωνος (Δράκοντος 7 και Δράκοντος 35), με χρηματοδότηση από το 3ο ΚΠΣ.

Αυτό που σήμερα μπορώ να πω ότι είναι προτεραιότητα να γίνει, είναι η ανάδειξη και διαμόρφωση του ίδιου του Αρχαιολογικού Άλσους και των εγκειμένων αρχαιοτήτων του από την αρμόδια Εφορία Αρχαιοτήτων.

Θεωρώ επίσης, ότι η συνολική ανάδειξη του χώρου προϋποθέτει δύο βασικές παραδοχές. Την ανάγκη εξεύρεσης «πύλης εξόδου» του Αρχαιολογικού χώρου προς την Εθνική οδό, και την σύνδεσή του με τη γενικότερη ανάπλαση της περιοχής του Βοτανικού. Γιατί δεν είναι δυνατόν το σχέδιο ανάπλασης της περιοχής να περιλαμβάνει μόνο τη μία πλευρά του δρόμου, την ώρα που υπάρχουν άριστες προϋποθέσεις διασύνδεσης Βοτανικού και Ακαδημίας Πλάτωνος.

Πιστεύω ότι για το έργο αυτό μπορούμε να στοχοθετήσουμε σταδιακά, ορισμένες ενέργειες προς την κατεύθυνση της ανάδειξής του. Ενέργειες όπως:
– ο εντοπισμός χώρων που θα δώσουν πύλη εξόδου προς την Εθνική οδό και η εκπόνηση κυκλοφοριακής μελέτης
– η ενοποίηση του Αρχαιολογικού Χώρου με κατάργηση των οδών Κρατύλου και Δράκοντος
– ο συσχετισμός ενδεχόμενης πολεοδομικής ρύθμισης με την ανάδειξη του Βοτανικού
– η έναρξη πολεοδομικής μελέτης (ΥΠΕΧΩΔΕ, ΔΗΜΟΣ, ΕΑΧΑ) με χρονοδιάγραμμα θεσμοθέτησής της
– η Εξασφάλιση κεφαλαίων για τις απαλλοτριώσεις που θα απαιτηθούν
– η εκπόνηση μελετών για διαμόρφωση πλατειών και κοινόχρηστων χώρων γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο
– η τροποποίηση ΓΠΣ και η αναθεώρηση του Ρυμοτομικού,

είναι ορισμένες από αυτές που θα μπορούσαν να αρχίσουν να ξεκολλούν το έργο από τη στασιμότητά του. Όμως σε κάθε περίπτωση και γι αυτό το έργο θα απαιτηθεί ευρεία συνεργασία και συναίνεση μεταξύ κομμάτων, Δήμου και αρμόδιων Φορέων.

Πιστεύω ότι -παρά τις δυσκολίες- το όραμα για τον προσδιορισμό μιας πολιτιστικής – ιστορικής ζώνης στην Αθήνα είναι πλέον πραγματικότητα. Με τη συνεισφορά όλων, πολιτών, πολιτείας και κομμάτων η Αθήνα απολαμβάνει πλέον ένα έργο αντάξιο της Ιστορίας της αλλά και των απαιτήσεων του 21ου αιώνα. Ας εκμεταλλευτούμε τη θετική αυτή γνώση της ΕΑΧΑ και ας της δώσουμε τη δύναμη να συνεχίσει.

Σας ευχαριστώ πολύ».

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΙΕΑΔ (ΣΕ-ΕΙΕΑΔ)
^[1]

Το Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΣΕ-ΕΙΕΑΔ), στέκεται αλληλέγυο με τον αγώνα των συναδέλφων μας ενάντια στην κατάργηση της «Ενοποίησης Αρχαιλογικών Χώρων και Αναπλάσεων Α.Ε.» (ΕΑΧΑ ΑΕ), και την απόλυση των εργαζομένων του.

Στο Σχέδιο Νόμου, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 15.1.2014, προβλέπεται για την ΕΑΧΑ Α.Ε. (όπως και για το ΕΙΕΑΔ), η κατάργηση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων και η απόλυση όλου του προσωπικού χωρίς την αξιολόγησή του.

Οπως και το ΕΙΕΑΔ, η ΕΑΧΑ ΑΕ στελεχώνεται απο εργαζόμενους με υψηλή τεχνογνωσία και εξειδίκευση σε σχέση με τον προγραμματισμό, τη μελέτη και την εκτέλεση, με τον κατάλληλο συντονισμό των συναρμόδιων φορέων, έργων που άπτονται ταυτόχρονα των τομέων τουρισμού, πολιτισμού (αρχαιολογικών χώρων) και αστικών αναπλάσεων συγχρηματοδοτούμενων μέσω ΕΣΠΑ ή Πράσινου Ταμείου/ΥΠΕΚΑ.

Η κατάργηση της ΕΑΧΑ και η απόλυση των εργαζομένων σε αυτήν, γίνεται μόνο και μόνο για να καλυφθεί τυφλά ο αντεργατικός μνημονιακός στόχος των 4.000 απολύσεων, χωρίς κανέναν προγραμματισμό, χωρίς καμιά αξιολόγηση του προσωπικού, χωρίς καμία λογική.

Οι εργαζόμενοι στο ΕΙΕΑΔ, στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΑΧΑ. Κανείς εργαζόμενος μόνος του.

Παναγιώτης Κυριακούλιας
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων
Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας & Ανρώπινου Δυναμικού

Είναι πάρα πολύ εύκολο κανείς να διαπιστώσει το εξαιρετικό έργο της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας. Κοιτάζοντας τη μεγάλη διαφορά αισθητικής και ποιότητα ζωής στα έργα που έχει ήδη επιτελέσει στην «πάνω» πλευρά της Αθήνας (Σύνταγμα, Διονύσου Αεροπαγίτου , Απ.Παύλου, Ερμού, Πλατεία Μοναστηρακίου μέχρι την Κορεάτικη Αγορά και το Γκάζι) και το πόσο αναβαθμίστηκαν οι περιοχές αυτές σε σχέση με την «κάτω» Αθήνα από Ομόνοια, ολόκληρη Πατησίων και από Πλατεία Αττικής μέχρι την Κυψέλη. Και ενώ γινόταν μια πρώτη προσπάθεια αυτών των περιοχών με την πλατεία Θεάτρου (έργο εν εξελίξει της ΕΑΧΑ Α.Ε) μια πλατεία που θα αναβάθμιζε την περιοχή γύρω από την Ομόνοια, τώρα έρχονται όλα να «γκρεμιστούν» και να μπουν στο γραφειοκρατικό βραχίονα του ΥΠΕΚΑ. Σκεφτείτε πόσο θα βοηθούσατε το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας (εναντίον των παραβατικών στοιχείων) σε μια αισθητική και αναβαθμισμένη Ομόνοια.
Μην ξεχνάτε και το ΙΔΡΥΜΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ που έφτιαξε η ΕΑΧΑ ξεπερνώντας όλα τα γραφειοκρατικά και χρηματοδοτικά προβλήματα που υπήρχαν και την διαφορά που έχει η οδός Ψαρομιλίγκου (στέγαση του ιδρύματος) με τις λίγο παρακείμενες περιοχές.
Για να πεισθείτε για όλα αυτά δεν έχετε παρά να πάρετε ένα οποιοδήποτε τρόλεϋ και να δείτε αυτά, που εγώ βλέπω καθημερινά σαν οδηγός, του άνω μεταφορικού μέσου πηγαίνοντας δρομολόγια σε όλη την Αθήνα και σε όλες τις γειτονιές της και όχι σαν σύμβουλος υπουργού και μένοντας στην Εκάλη και το Ψυχικό.
Αξίζει τον κόπο να βεβαιωθείτε μόνοι σας.

Από το άρθρο αλλά και την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύεται, δεν αναφέρεται πουθενά για πιο λόγο απολύεται όλο το προσωπικό!

Είναι λίγο δύσκολο να είναι όλοι οι εργαζόμενοι ανάξιοι!

Μήπως θα έπρεπε να επανεξεταστεί η λογική της αυτόματης απόλυσης όλων, διότι έτσι χάνεται συσσωρευμένη γνώση αλλά και η καλή πρακτική;

Γιατί θεωρείται ως δεδομένο (που συνήθως δεν είναι) ότι οι δομές και το προσωπικό του δημοσίου είναι καλύτερες από το προσωπικό Ανωνύμων Εταιριών του δημοσίου;

Εκτιμώ ότι με τις πρακτικές αυτές το αποτέλεσμα θα είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από το διακηρυγμένο ως προσδοκώμενο.

Αγχωμενη και πιεσμενη η αποφαση του υπουργου.Αν τελικως εφαρμοστει η καταργηση της ΕΑΧΑ, αξιζει να συγκρατηθει το προσωπικο της(25 υπαλληλοι) και η τεχνογνωσια του στους κολπους του ΥΠΕΚΑ. Τροποι απορροφησης τους υπαρχουν(πχ.μοριοδοτηση),ετσι ωστε να βγει ωφελημενος ο υπουργος, αλλα κυριως ο Ελληνας πολιτης.

Ποιος μπορεί σήμερα να φανταστεί την Αθήνα χωρίς τους πεζόδρομους γύρω από την Ακρόπολη,όπου καθημερινά χιλιάδες Έλληνες και τουρίστες συρρέουν για επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους ή απλά για ένα περίπατο; Τα έργα των πεζοδρομήσεων μαζί με την αποκατάσταση των όψεων δεκάδων νεοκλασσικών και μη κτιρίων καθώς και η αφαίρεση εκατοντάδων διαφημιστικών επιγραφών, άλλαξε την όψη της πόλης.Την έκανε πιο βιώσιμη,ανέδειξε την πολιτιστική και αρχιτεκτονική μας κληρονομιά και την κατέστησε έναν από τους καλύτερους τουριστικούς προορισμούς. Σε μια περίοδο που η ΕΑΧΑ ΑΕ προσπαθεί να επαναλάβει παρόμοιες αναπλάσεις σε όλη τη χώρα και έτσι να υπάρξει και η πολυπόθητη ανάπτυξη μέσω δημιουργίας θέσεων εργασίας, η κυβέρνηση με το παρόν σχέδιο νόμου καταργεί την εταιρία και απολύει τους εργαζόμενους που με την τεχνογνωσίας τους έκαναν πράξη το έργο της. Υπάρχει λογική;

Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για τη χώρα,το ζητούμενο είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας που θα οδηγήσει στην αντιστροφή της οικονομικής ύφεσης. Τα δημόσια έργα αναπλάσεων και ενοποίησης-ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων που υλοποιεί η ΕΑΧΑ ΑΕ, είναι από τα πλέον αναπτυξιακά. Δημιουργούν θέσεις εργασίας κατά την κατασκευή,ενισχύουν τις εγχώριες εταιρίες παραγωγής δομικών προϊόντων,συμβάλουν στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων στις περιοχές που αναπλάθονται ,ενισχύουν τον τουρισμό. Όλα αυτά εκτός από τη δημιουργία εισοδήματος για τους πολίτες συντελούν στην αύξηση των εσόδων του Κράτους (ΦΠΑ,εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία ,εισιτήρια αρχαιολογικών χώρων,φορολογία νέων επιχειρήσεων) και έτσι οδηγούν στην αύξηση του ΑΕΠ.
Αντί αυτού με το νομοσχέδιο καταργείται ένα ακόμη νομικό πρόσωπο που εξηπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και στέλνει και άλλους εργαζόμενους στην ανεργία.

Τα υψηλής ποιότητας έργα που υλοποίησε και συνεχίζει να υλοποιεί η ΕΑΧΑ ΑΕ οφείλονται κατά κύριο λόγο στην προσπάθεια και την αποτελεσματικότητα του έμπειρου προσωπικού της.
Αν πραγματικά υπάρχει βούληση για συνέχιση του έργου της ΕΑΧΑ ΑΕ, όπως διεξοδικά αναφέρεται στο Σ/Ν, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η πολύτιμη τεχνογνωσία του προσωπικού της.
Αντί της προτεινόμενης από το Σ/Ν απόλυσης των εργαζομένων, θα πρέπει να κατοχυρωθεί η ενσωμάτωσή τους στο ΥΠΕΚΑ/ΔΕΕΑΠ, που σύμφωνα με το Σ/Ν είναι ο διάδοχος φορέας των αρμοδιοτήτων της ΕΑΧΑ ΑΕ.

επισης με την καταργηση της εαχα αε δεν υπαρχει καμια προβλεψη για ατομα με αναπηριες

Αν δεν είναι δυνατή η ενσωμάτωση του επσιτημονικού προσωπικού στην ΔΕΕΑΠΜ, τουλάχιστον θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε άλλες υποστελεχωμένες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ. Στο νέο οργανόγραμμα του ΥΠΕΚΑ υπάρχουν διευθύνσεις όπου προβλέπεται αύξηση του προσωπικού τους.

Ήθελα να ήξερα, όλοι αυτοί οι οργανισμοί και φορείς που προσελκύουν ανθρώπινο δυναμικό γιατί δημιουργούνται εάν αργότερα κρίνονται μη απαραίτητοι? Είναι τελικά ο σκοπός απλά πολιτικός για να μαζευτούν οι ψήφοι στις προεκλογικές εκστρατείες? Ο κοσμάκης τι φταίει τελικά που βγάζει ένα ξερό ψωμί και τώρα πάει στο πεζοδρόμιο?

Πραγματικά ακόμα θυμάμαι τη θέρμη και τον ενθουσιασμό με τον οποίο αγκάλιαζε τα έργα και το προσωπικό της ΕΑΧΑ ο αείμνηστος πρόεδρός της Ιωάννης Καλαντίδης συνοδοιπόρος του Αντώνη Τρίτση και της Μελίνας Μερκούρη στο Αθηναϊκό όραμα του μεγάλου περιπάτου και της ανάδειξης δεκάδων χώρων αλλά και σημείων της πόλης της αθήνας. Έργα ουσίας, εργαζόμενοι καταρτισμένοι, που τώρα και τα δύο θα αφεθόυν στη μοίρα τους… Τουλάχιστον η στελέχωση της υπηρεσίας ας γίνει από αυτούς τους εργαζομένους… Θα κερδιθεί πολύτιμος χρόνος στην ολοκλήρωση αυτού του οράματος.
Πόσοι από εμάς (Αθηναίους ή μη) περπατώντας στην Αποστόλου Παύλου και τη Διονυσίου Αεροπαγίτου ή την οδό Αδριαννού ή την Πλατεία Συντάγματος ή τον πεζόδρομο της Ερμού ή την πλατεία Μοναστηρακίου δεν αναφωνήσαμε με θαυμασμό ότι αυτά είναι έργα μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας και αναδεικνύουν τον πολιτισμό μας;
Ποιός έχει την εμπειρία να συνεχίσει αυτά τα έργα με εξειδίκευση και ορθή κρίση αν όχι αυτοί οι ίδιοι εργαζόμενοι;

Η απόφαση να κλείσουν φορείς που ναι μεν είναι μικροί αλλά λόγω της τεχνογνωσίας τους και του έργου που έχουν ολοκληρώσει είναι σημαντικοί, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που θέλει να πετύχει η κυβέρνηση και πετάει στον κάλαθο των αχρήστων γνώση, εμπειρία, τεχνογνωσία και όσα το ίδιο το κράτος έχει επενδύσει για την εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων, σαν να είχαμε την πολυτέλεια να αδιαφορούμε και να στερούμαστε τις υπηρεσίες δημόσιων λειτουργών που αποδεδειγμένα έχουν επιτελέσει έργο.

Είναι λάθος γιατί τις υπηρεσίες αυτές τις έχουμε ανάγκη περισσότερο από τα λιγοστά χρήματα που θα εξοικονομηθούν.

Η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις Α.Ε. είναι μια Εταιρεία που συστάθηκε για να αντιμετωπιστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα, οι κωλυσιεργείες και η ανικανότητα του βασικού κορμού του Δημόσιου Τομέα. Ολοκλήρωσε με επιτυχία τα έργα που της ανατέθηκαν (έργα που άλλαξαν την εικόνα της πόλης και σχετικά χαμηλού προυπολογισμού) και υπάρχουν σημαντικά έργα σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή. Μόνο το προσωπικό της ΕΑΧΑ με την ειδική εμπειρία και τεχνογνωσία που διαθέτει μπορεί να τα φέρει εις πέρας για να ολοκληρωθούν έγκαιρα και χωρίς να χαθούν προθεσμίες αλλά και περισσότερα χρήματα από τους Έλληνες πολίτες.

Ηκαταργηση της ΕΑΧΑ δημιουργει ενα τεραστιο κενο καθως μελετες και εργα θα σταματησουνκαι ποιος ξερει ποτε θα ξεκινησουν….Αν το θεμα ειναι οικονομικο ασς κλεισουν την εταιρεια-λειτουργικα εξοδα και ας μεταφερουν το εξειδικευμενο προσωπικο στο υπουργειο για να παραγει εργο.Δεν ειναι μονο οι πεζοδρομησεις και τα μεγαλα εργα που εχει να επιδειξει αλλα και η αποξιλωση των παρανομων διαφημιστικων πινακιδων απο το κεντρο.

Η Κυβέρνηση επικαλείται την ανάπτυξη, και αναζητά αναπτυξιακούς επενδυτές. Ξεχνά πως η ίδια μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη από τα ‘’ίδια αυτής μέσα’’ χωρίς εξαρτήσεις. Μπορεί να αυξήσει την αξία τη ελληνικής γής. Αυτό μπορεί να γίνει με την έξυπνη ανάδειξη του αρχαιολογικού χαρακτήρα της ελληνικής γής (περίπατοι αρχαιολογικών μνημείων) ή την ανάπλαση του δημόσιου χώρου (άνοδος της αξίας γής).
Σε μια εποχή που το ΤΑΙΠΕΔ δε σέβεται την ελληνική ιστορία και περιουσία εκχωρώντας την έναντι πινακίου φακής, και οι κερδοσκόποι επιδιώκουν την υποβάθμιση των γειτονιών για μελλοντική αγορά, ενώ η Bild προτείνει στη χώρα μας να νοικιάσει την Ακρόπολη(!) κοστολογώντας την ως εισιτήρια, είναι επιτακτική η αντίθετη ‘’στρατηγική αντίληψη’’ της γης αυτής, αυτής που έχει απομείνει και κινδυνεύει!
Με πολύ έξυπνες γρήγορες , οικονομικές και σεβόμενες τον ελληνικό πολιτισμό αρχιτεκτονικές λύσεις, εύελικτοι φορείς με εμπειρία εφαρμογής και τεχνογνωσία μπορούν με μικρούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς να υπερασπιστούν αυτό το ελληνικό δικαίωμα, ενορχηστρώνοντας μαζί ΔΕΚΟ, Δήμους, αρχαιολογία, τουριστική στρατηγική σε χρόνο dt. Στόχοι, η ανάπλαση αλλά και η επισκεψιμότητα μαζί.
Η 17χρονη εμπειρία της ΕΑΧΑ έχει δείξει τα σημεία γραφής της. ΕΑΧΑ και ΥΠΕΚΑ, με ενσωμάτωση των φορέων και συνεργασία μπορούν να συνδράμουν στο σκοπό αυτό.Η ανάγκη αυτής της συνδρομής σίγουρα αργότερα θα αναζητηθεί και τότε η στροφή μπορεί να γίνει σε ιδιωτικές ξένες εταιρίες(!)

Παλιότερα η ανάπλαση ήταν αισθητική ανάγκη, σήμερα είναι εθνική αναγκαιότητα.

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να κατανοήσει κάποιος την προσφορά της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι με τους μαθητές μου την Ακρόπολη, διασχίζουμε τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι την Κορεατική αγορά. Οι μαθητές μου ενθουσιάζονται γιατί βιώνουν την κλασική Αθήνα, ενώ παράλληλα περπατούν σε χώρο εξαιρετικής αισθητικής, με ασφάλεια.
Πολλές φορές αναρωτήθηκαν » γιατί δεν μπορεί να γίνει και κάτι ανάλογο στον Πειραιά μας, κυρία ;» Τα δεκάχρονα ! Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;
Με λύπη πληροφορήθηκα ότι επίκειται «ξαφνικός θάνατος» για την ΕΑΧΑ.
Σκιάζομαι όταν σκέφτομαι πως ανταμείβεται η αξιόλογη και πρωτοποριακή εργασία στον τόπο μας.

Συμφωνω με τα προηγουμενα σχολια.Εκεινο που η ιδια βιωσα λογω αρχιτεκτονικης μελετης της ανηψιας μου(φοιτητρια)για το ιστορικο κεντρο, ηταν η ευγενικη αντιμετωπιση και αμεση πληροφορηση απο τoυς υπαλληλους της Ενοποιησης Αρχαιολογικων Χωρων, κατι που δυσκολα συναντα καποιος στο στενο δημοσιο τομεα.

Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2014
ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΑΧΑ Α.Ε.
για την κατάργησή της και την άμεση απόλυση όλων

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο άρθρο 7 του Σχεδίου Νόμου «Διοικητικές απλουστεύσεις-καταργήσεις, συγχωνεύσεις Νομικών Προσώπων και Υπηρεσιών του Δημοσίου τομέα – Τροποποίηση διατάξεων Π.Δ.318/1992 (Α’161) και λοιπές ρυθμίσεις», που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 15.1.2014, προβλέπεται ουσιαστικά, η απορρόφηση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις Α.Ε. (ΕΑΧΑ ΑΕ) από το ΥΠΕΚΑ, με την κατάργησή της και την άμεση απόλυση όλου του προσωπικού χωρίς καμία άλλη διατύπωση.

Επισημάνσεις επί του Σ/Ν και της Αιτιολογικής Έκθεσης

Άρθρο 7
Με την δημοσίευση του νόμου στο ΦΕΚ, καταργείται άμεσα η ΕΑΧΑ ΑΕ και αυτόματα απολύεται όλο το προσωπικό χωρίς καμία αξιολόγηση.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση το ΥΠΕΚΑ θα αναλάβει τις αρμοδιότητες και το έργο της ΕΑΧΑ ΑΕ. Επίσης, θεωρείται ως δεδομένο ότι θα ληφθεί και θα αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία της, από τη Διεύθυνση Ειδικών Έργων Αναβάθμισης Περιοχών (ΔΕΕΑΠ) του ΥΠΕΚΑ. Η ΔΕΕΑΠ προβλέπεται να αναδιαρθρωθεί και μετεξελιχθεί με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας και των πρακτικών της ΕΑΧΑ ΑΕ. Όμως απολύοντας το προσωπικό της ΕΑΧΑ ΑΕ, η τεχνογνωσία αυτή χάνεται διότι δεν μπορεί να μεταβιβαστεί μέσω φακέλων.

Άλλωστε με την λογική της αξιοποίησης της τεχνογνωσίας του προσωπικού είχε εκπονηθεί σχέδιο οργανογράμματος του ΥΠΕΚΑ με την ένταξή της σε αυτό, ως «Διεύθυνση Αναπλάσεων (ΔΕΕΑΠ+ΕΑΧΑ)».
Διαθέτουμε την κατάλληλη τεχνογνωσία για τον προγραμματισμό, τη μελέτη και την εκτέλεση, με τον κατάλληλο συντονισμό των συναρμόδιων φορέων, έργων που άπτονται συγχρόνως των τομέων τουρισμού, πολιτισμού (αρχαιολογικών χώρων) και αστικών αναπλάσεων συγχρηματοδοτούμενων μέσω ΕΣΠΑ ή Πράσινου Ταμείου/ΥΠΕΚΑ, χωρίς να απαιτούνται επιπλέον αναθέσεις συμβουλευτικών υπηρεσιών (εδ.γ, παρ.1, Άρθρο 18).

Η μεταφορά των δράσεων που είναι σε εξέλιξη χωρίς το προσωπικό που το χειρίζεται, θα έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές καθυστερήσεις και προβλήματα στην υλοποίηση των παραπάνω έργων αν όχι την οριστική ακύρωσή τους με αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Επιπλέον αυτών, το υπό θεσμοθέτηση ΣΟΑΠ που παρουσίασε ο Υπουργός ΠΕΚΑ κ.Μανιάτης (Τύπος 16.1.2014) περιλαμβάνει στρατηγικούς στόχους που συνιστούν την αρμοδιότητα του έργου της ΕΑΧΑ ΑΕ και την καθ’ αυτό εμπειρία της.

Δεδομένου ότι:
το έργο συνεχίζεται ως έχει, μέσω δομών του ΥΠΕΚΑ,
η ΔΕΕΑΠ/ΥΠΕΚΑ που προβλέπεται να το αναλάβει, είναι υπό αναδιάρθρωση,
το προσωπικό της ΕΑΧΑ ΑΕ εμπίπτει πλήρως στο Ενιαίο Μισθολόγιο,

Οι καλές πρακτικές υπαγορεύουν την πλήρη και ολοκληρωτική απορρόφηση της ΕΑΧΑ ΑΕ από την ΔΕΕΑΠ/ΥΠΕΚΑ, με τη στελέχωσή της από το υπάρχον προσωπικό της που απολύεται «αυτόματα», ώστε να εξασφαλιστεί το βέλτιστο τεχνικό-οικονομικό αποτέλεσμα.

Άλλωστε αντίστοιχη διάταξη για μεταφορά και αυτοδίκαιη ένταξη προσωπικού στο νέο φορέα ανάληψης των αρμοδιοτήτων προβλέπεται στο εδ.α, παρ.3, άρθρο 6 του ίδιου Σ/Ν για αντίστοιχη ΑΕ του Δημοσίου.

Άρθρο 18
Με το εδ. α, της παρ. 1 του άρθρου, ορίζεται γενικώς το δικαίωμα των υπαλλήλων για τη νόμιμη αποζημίωση απόλυσης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Όμως λόγω της ιδιαιτερότητας της άμεσης και αυτοδίκαιης κατάργησης της ΕΑΧΑ ΑΕ και της ταυτόχρονης απόλυσης όλου του προσωπικού, δεν είναι δυνατό να τηρηθούν οι κείμενες διατάξεις ως προς τις αποζημιώσεις.

Και τούτο, διότι δεν έχει ρητά οριστεί το χρονοδιάγραμμα εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της ΕΑΧΑ ΑΕ προς το προσωπικό (όπως η τρέχουσα μισθοδοσία, αποζημίωση αδείας, αποζημίωση απόλυσης, εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, απόδοση ΦΜΥ και αντίστοιχων βεβαιώσεων και λοιπές απαιτήσεις εργαζομένων κλπ), αφού το μόνο που αναφέρεται είναι γενικώς και αορίστως ότι ο διάδοχος της ΕΑΧΑ ΑΕ ως προς το «παθητικό» είναι το Δημόσιο! Άρα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το προσωπικό, θα οδηγηθούμε προφανώς στα δικαστήρια, με αποτέλεσμα την χρονική καθυστέρηση τους.

Η εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων προς το προσωπικό θα πρέπει να γίνει άμεσα και πλήρως.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Στα πλαίσια αυτής της μεταρρύθμισης, προτείνεται η αξιοποίηση του προσωπικού και η στελέχωση του νέου φορέα ΥΠΕΚΑ/ΔΕΕΑΠ με το προσωπικό της ΕΑΧΑ ΑΕ (όπως αναλόγως προβλέπεται για το ΤΕΟ ΑΕ και μέρος του προσωπικού του), για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.

Πριν ακόμα στεγνώσει η μελάνη του ν. 3843/2010 που επέκτεινε την αρμοδιότητα της ΕΑΧΑ ΑΕ σε όλη την Ελλάδα, αναγνωρίζοντας ρητά τη σημαντική τεχνογνωσία της εταιρείας και την καθοριστική παρέμβασή της στην αισθητική αναβάθμιση της Πρωτεύουσας, και ένα μόλις έτος μετά την απόφαση της ίδιας της Κυβέρνησης να παρατείνει τη διάρκειά της (ΦΕΚ ΑΕ&ΕΠΕ 12533/2012), η ΕΑΧΑ AE καταργείται και το προσωπικό της απολύεται.
Είναι δυνατόν μια σύγχρονη, ευνομούμενη Πολιτεία να δείχνει τόση αντιφατικότητα και ασυνέπεια;

[Άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3843/2010: «2. H εταιρεία μπορεί να παρέχει τεχνογνωσία και να λειτουργεί ως τεχνικός σύμβουλος, σε φορείς του Δημοσίου, του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να εκπονεί, επιβλέπει και παρακολουθεί μελέτες, να αναθέτει την εκτέλεση έργων και να αναλαμβάνει τη διαχείριση, τεχνική επίβλεψη και διοίκηση των έργων αυτών…..».
Εισηγητική έκθεση: Επειδή η EAXA AE κατά τη δεκαετή και πλέον λειτουργία της «αναβάθμισε με τις παρεμβάσεις της την αισθητική της πόλης και βελτίωσε την καθημερινότητα των κατοίκων και των επισκεπτών της Αθήνας κρίνεται σκόπιμο η σημαντική αυτή τεχνογνωσία της να χρησιμοποιηθεί ως “εργαλείο” για αντίστοιχες παρεμβάσεις και σε άλλες πόλεις της χώρας, όπου είναι επιτακτική η ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας της ζωής και αναβάθμιση του περιβάλλοντος, στόχου μείζονος σημασίας για τη ζωή των πολιτών»].

Η επιλογή απόλυσης εξειδικευμένων υπαλλήλων βασίστηκε σε αξιολόγησή τους κατά την οποία κρίθηκαν μη ικανοί?
Οι υπάλληλοι του ΥΠΕΚΑ που θα αναλάβουν να συνεχίσουν τα έργα της ΕΑΧΑ με ποιον τρόπο ακριβώς θα αποκτήσουν την κατάλληλη τεχνογνωσία και εμπειρία? Με φακέλους και χαρτιά?
Μία κυβέρνηση που δηλώνει ότι θα εξυγιάνει τον δημόσιο τομέα με αξιοκρατικά κριτήρια, ξεκινά την προσπάθειά της πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων υπαλλήλους με εμπειρία. Υπαλλήλους που συντέλεσαν στο έργο μίας Εταιρείας που αποτελεί υπόδειγμα και διαφήμιση της χώρας στο εξωτερικό.
Με τέτοιες κινήσεις νομίζω ότι το μόνο που καταφέρνουμε είναι να γυρνάμε πολλά χρόνια πίσω.

Είναι απαράδεκτο να κλείνει ένας φορεάς που συντέλεσε με το έργο του στην ανάπτυξη του Πολιτισμού και του Τουρισμού και θα συνέχιζε να το κάνει με μεγάλη επιτυχία χάρη στην τεχνωγνωσία που έχει αποκτήσει το προσωπικό της, το οποίο ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ. Πρέπει να καταλάβουν οτι η Χώρα μας αυτό που με απιτυχία πρεσβεύει ειναι ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ της και ο Τουρισμός. ΣΕ ΑΥΤΟ Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΣΥΜΒΆΛΕΙ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΆ.