1. Οι διατάξεις των άρθρων 84, 85, 86 και των άρθρων 157, 158, 159 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκαν και τροποποιήθηκαν με το άρθρο πρώτο, δεύτερο και τρίτο του παρόντος νόμου, ισχύουν από τη δημοσίευση των οργανικών διατάξεων των δημοσίων υπηρεσιών, που εκδίδονται κατ΄ εξουσιοδότηση των διατάξεων του άρθρου 54 του ν. 4178/2013 κατόπιν αξιολόγησης των δομών τους βάσει της παρ. 4 του άρθρου 35 του ν. 4024/2011, εκτός και εάν άλλως ορίζεται στις διατάξεις του παρόντος νόμου.
2.Με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης των δομών των δημοσίων υπηρεσιών σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 35 του ν. 4024/2011 και την δημοσίευση των σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 54 του ν. 4178/2013, οι διατάξεις των άρθρων 10 και 11 του ν. 4024/2011 και οι διατάξεις των παρ. 1-6 του άρθρου ένατου του ν. 4057/2012 καταργούνται.
3.Μέχρι τη δημοσίευση των οικείων οργανικών διατάξεων των φορέων κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου πέμπτου του ν. 3839/2010 σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 85 και 86 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του ν. 3839/2010, των άρθρων 159, 161 και 162 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του ν. 3839/2010, και του άρθρου 10 του ν. 4024/2011 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου τέταρτου του παρόντος νόμου.
4. Εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου συγκροτείται το Ειδικό Συμβούλιο Υπηρεσιακής Κατάστασης Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του άρθρου 160 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δεύτερο του παρόντος νόμου και καταργείται αντιστοίχως το Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων που συγκροτήθηκε με το άρθρο 157 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου δεύτερου του ν. 3839/2010. Όσες υποθέσεις δεν εξετάστηκαν από το καταργούμενο με τις διατάξεις του παρόντος Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων, εξετάζονται από το Ειδικό Συμβούλιο Υπηρεσιακής Κατάστασης Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του άρθρου 160 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δεύτερο του παρόντος νόμου.
ΑΡΘΡΟ 157 :
1.1 ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ Η ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΗ ΚΑΙ ΦΙΣΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΛΠ
ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ- ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΤΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ (ΑΝ ΔΙΟΡΙΣΤΕΙΣ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΕ Ή ΕΡΓΑΣΤΕΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΩΣ ΠΕ,ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΧΟΛΕΣ π.χ.ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ – ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΙΚΟΝΟΛΟΓΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ – ΑΡΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΔΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΙ ΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ!!!!!!!!) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΙ ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΠΕ ΚΑΙ ΤΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ Η ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΓΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΕΞΑΛΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΤΕΙ!
ΔΕΝ ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕ ΑΦΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΕ ΛΙΓΩΤΕΡΑ ΕΤΗ ΒΑΘΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕ ( ΟΥΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΛΛΑ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ) ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΝ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΗΝΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 1970,1980 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΕΣΤΩ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ MANAGEMEHNT, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΕΙ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕ
ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑΣΜΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΕΙ ;
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΕΤΑΡΤΟ : ΝΑ ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΣΕ ΟΛΑ : ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΤΑ Α,Β ΒΑΘΜΟΥ
ΑΛΉΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΕΝ.ΔΝΤΕΣ & ΔΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΣΤΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΑΠΟΣΠΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝ ΔΕΝ ΞΑΝΑΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΚΛΠ ΚΙ ΟΙ ΠΕ , ΤΕ ΤΩΝ ΟΤΑ Α,Β ΒΑΘΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ;;;; ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΩΣ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΟ ΠΡΟΣΟΝ ΝΑ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΕ ,ΤΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ( ΑΝΑΛΟΓΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΚΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ) ΔΙΟΙΚΗΣΗ & ΟΡΓΑΝΩΣΗ ,ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΛΠ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ
!!!!!!! ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΙ ΟΙ ΤΕ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΝΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΝ – ΣΥΝΑΦΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ !!!!!
Πρέπει κάποτε επιτέλους, και ίσως είναι μία ευκαιρία τώρα, να καταργηθεί επιτέλους η πρόβλεψη της παρ. 7 της Υπουργικής Απόφασης ΔΙΔΑΔ/Φ.53/1379/οικ.4727 που καθορίζε τις υποχρεώσεις των υπαλλήλων που λαμβάνουν άδεια υπηρεσιακής εκπαίδευσης.
Συγκεκριμένα διασαφηνίζεται η υπάρχουσα πρόβλεψη ότι όποιος υπάλληλος λάβει άδεια υπηρεσιακής εκαπίδευσης, με βάση το αρ. 58 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007) ή το άρ. 65 του Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων (Ν. 3584/2007), υποχρεούται να υπηρετήσει στο Δημόσιο για χρονικό διάστημα ίσο με το τριπλάσιο του χρόνου της άδειας υπηρεσιακής εκπαίδευσης που έλαβε.
Στη συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση (παρ. 7) προβλέπεται ότι η υποχρέωση υπηρέτησης στο Δημόσιο για τον χρόνο που προβλέπεται , μπορεί να εκπληρωθεί σε οποιαδήποτε υπηρεσία του Δημοσίου ή ΝΠΔΔ και όχι υποχρεωτικά στην υπηρεσία που χορήγησε την άδεια.
Αυτό είναι σωστό και ταυτίζεται με τη μοντέρνα λογική της κινητικότητας εντός του δημοσίου και της δυνατότητας αξιοποίησης των υπαλλήλων παντού.
Όμως υπάρχει μια αδιακιολόγητη και άδικη εξαίρεση.
Αναφέρεται στην παρ. 7 της εν λόγω Υπουργικής Απόφασης ότι κατ εξαίρεση, το προσωπικό των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, καθώς και το προσωπικό των Ανεξαρτήτων Αρχών και των ΝΠΔΔ, υποχρεούται να υπηρετήσει το συγκεκριμένο χρονκό διάστημα στην υπηρεσία από την οποία έλαβε την άδεια.
Αυτό εκτός από άδικο, και ενδεχομένως και αντισυνταγματικό (αντίκειται τουλάχιστον στην αρχή της ισότητας), είναι και αντιπαραγωγικό για τη Δημόσια Διοίκηση και θέτει αδικαιολόγητους φραγμούς στην μετακίνσηη, απόσπαση και εν γένει κινητικότητα των δημοσίων υπάλληλων.
Ένα από τα πολλά προβλήματα που μπορεί να επιφέρει, σχετίζεται και με το παρόν σχέδιο νόμου, το οποίο προβλέπει ότι για τις θέσεις Διευθυντών και Γενικών Διευθυντών μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα υπάλληλοι από όλο το Δημόσιο και ε συνεχεία να αποσπαστούν.
Αυτό είναι σύμφωνο με τη γενική λογική της κινητικότητας των υπαλλήλων και της βελτίωσης της αποδοτικότητας των υπηρεσιών αλλά τι θα γίνει αν πχ κάποιος που πετύχει στη διαδικαδία βρεθεί να μην μπορεί να μετακινηθεί από την υπηρεσία του λόγω αυτής της εξαίρεσης που υπάρχει;
Για λόγους ισότητας των υπαλλήλων αλλά και για λόγους βελτίωσης της αποδοτκότητας των υπηρεσιών και βέλτιστης λειτουργίας του υπό διαμόρφωση συστήματος επιλογής προϊσταμένων, πρέπει αυτή η μικρή εξαίρεση να καταργηθεί και να υπάρχει η γενική πρόβλεψη , η οποία να ισχύει για όλους, που να λεέι ότι η υποχρέωση υπηρέτησης του υπαλλήλου για τριπλάσιο χρόνο από το χρόνο της άδειας υπηρεσιακής εκαπίδευσης που έλαβε, δύναται να εκπληρωθεί σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, ή όπουδηποτε η υπηρέτηση θεωρείται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας (π.χ. απόσπαση στην Ευρωπαική Ένωση κλπ), και όχι σε αυτή που του χορήγησε την άδεια.
Σύμφωνα με τον Ν.3905/10 (άρθρο 51, παρ.1δ) τα άρθρα 85 & 86 του Ν.3528/07 όπως τροποποιήθηκαν με τον Ν.3839/10 ισχύουν αναλογικά και για τους ΟΤΑ Α’β. Επίσης σύμφωνα με τον Ν.4147/2013 (άρθρο 3) επεκτείνονται οι μεταβατικές διατάξεις και στους ΟΤΑ Α’β.
Το ερώτημα είναι εάν οι διατάξεις του παρόντος νόμου θα ισχύσουν «άμεσα» και στους ΟΤΑ Α’β. (από τις ανακοινώσεις του Υπουργείου διαφαίνεται ότι θα ισχύσουν αργότερα «προσαρμοσμένες» στους ΟΤΑ).
Σε αυτή την περίπτωση επειδή άλλοι ΟΤΑ έχουν πολύ πρόσφατα «επιλέξει» προϊσταμένους και σε άλλους είναι σε εξέλιξη η διαδικασία επιλογής,
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να υπάρξει ειδική «ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ» διάταξη που να αναφέρει ότι για τους ΟΤΑ Α’β, μέχρι να ισχύσει και σε αυτούς ο νέος τρόπος επιλογής, οι προϊστάμενοι επιλέγονται όπως ισχύει σήμερα (Ν.3839/10).
Σε διαφορετική περίπτωση θα «τύχει» να έχουμε ένα ακόμα «ΠΟΛΥΕΤΕΣ» χρονικό διάστημα με «προσωρινούς» προϊσταμένους (Θυμίζω ότι από τον Δεκέμβριο του 2009 και μέχρι τον Απρίλιο του 2013, οι επιλογές ήταν «παγωμένες»)