Μετά την παράγραφο 2 του άρθρου 12 ν. 3448/2006 προστίθεται παράγραφος 2α ως εξής (άρθρο 1 παρ. 10, περ. β΄ οδηγίας 37/2013):
«2 α. Στις περιπτώσεις που ένα αποκλειστικό δικαίωμα αφορά την ψηφιοποίηση πολιτιστικών πόρων, η περίοδος αποκλειστικότητας δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα έτη, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις οικείες συμβάσεις. Εφόσον η περίοδος αυτή υπερβαίνει τα δέκα έτη, η διάρκεια του αποκλειστικού δικαιώματος υπόκειται σε επανεξέταση κατά το ενδέκατο έτος και, τουλάχιστον, κάθε επτά έτη, εν συνεχεία.
Οι συμφωνίες περί παροχής αποκλειστικών δικαιωμάτων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, τηρούν την αρχή της διαφάνειας σύμφωνα με την παράγραφο 2 άρθρου 2 ν. 2251/1994 (Α΄191) και αναρτώνται στο διαδικτυακό τόπο www.data.gov.gr και στην ιστοσελίδα του φορέα.
Σε περίπτωση αποκλειστικού δικαιώματος αναφερομένου στο πρώτο εδάφιο, σχετικά με την ψηφιοποίηση πολιτιστικών πόρων, παρέχεται στον οικείο φορέα του δημόσιου τομέα τουλάχιστον ένα δωρεάν αντίγραφο των ψηφιοποιημένων πολιτιστικών πόρων ως μέρος της εν λόγω συμφωνίας. Το αντίγραφο αυτό διατίθεται για περαιτέρω χρήση στο τέλος της περιόδου αποκλειστικότητας.»
Η περίοδος που προτείνει η Οδηγία είναι εξαιρετικά μεγάλη και έχει λάβει δριμεία κριτική για το λόγο αυτό, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αποκλειστικές συμφωνίες που καταργούν την πρόσβαση του κοινού στο εθνικό ψηφιακό πολιτιστικό απόθεμα. Προτείνεται ο περιορισμός του χρόνου από 10 σε πέντε έτη.