Διαδικασίες και ρυθμιστική παραγωγή και δομές

Εγώ θα επανέλθω στο θέμα ύπαρξης των ΚΕΠ στην δομή του Ελληνικού Δημοσίου.
Νομίζω ότι αυτό είναι μια πρωτοφανής «πατέντα», που υπάρχει μόνο στην Ελλάδα!
Επειδή δηλαδή έχουμε ένα Δημόσιο Τομέα, ο οποίος με την γραφειοκρατία που τον ταλανίζει εδώ και δεκαετίες, δεν προσφέρει την εξυπηρέτηση που έχει ανάγκη ο κάθε Πολίτης, αποφασίσαμε να συστήσουμε ένα φορέα, ο οποίος αναλαμβάνει να διεκπεραιώνει αυτό που δεν είναι ικανό να προσφέρει στους Πολίτες το Ελληνικό Κράτος.
Έχουμε μάλιστα περιπτώσεις, που και τα ίδια τα ΚΕΠ δεν έχουν τη δυνατότητα να λύσουν το πρόβλημα ενός Πολίτη και σ’ αυτή την περίπτωση αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη, επικαλούμενοι τη μη αρμοδιότητά τους.
Αν λοιπόν χρησιμοποιήσουμε την απλή λογική, θα πρέπει να καταμετρήσουμε τις δραστηριότητες των ΚΕΠ μια προς μια και να οργανώσουμε τις αντίστοιχες Υπηρεσίες του Δημοσίου, με τρόπο ώστε ο Πολίτης να μην χρειάζεται να πηγαίνει στα ΚΕΠ, αλλά να εξυπηρετείται αμέσως και επί τόπου.
Μάλιστα το ανθρώπινο δυναμικό των ΚΕΠ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε θέσεις του Δημοσίου που έχει έλλειψη προσωπικού και με την αναδιάρθρωση του Δημόσιου τομέα, θα καταφέρει η Ελλάδα να μηδενίσει τις χιλιάδες «ανθρωποώρες» που χάνονται, στις «ουρές» που σχηματίζονται καθημερινά σε διάφορες Υπηρεσίες.

Ευλιξία. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων τους οποίους μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά ένας προϊστάμενος;

τμήματος
20

διεύθυνσης
50

γενικής διεύθυνσης
>100

Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η ισχύς του κανόνα «για κάθε νέα δομή που δημιουργείται θα καταργείται μία υφιστάμενη ή θα συγχωνεύονται δύο σε μία»;

δεν είναι ανέφικτο

Ο Πρωθυπουργός μπορεί να αποφασίζει την ανακατανομή των δομών των Υπουργείων, την μετακίνηση μονάδων Υπουργείων από Υπουργείο σε Υπουργείο κ.λπ.; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια της διοίκησης έπειτα από τέτοιου είδους αλλαγές;

Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποφασίζει για τέτοιες αλλαγές
Είναι δομικής σημασίας για τη συνέχεια του κράτους και για την κοινωνική συνοχή.
Συμφωνία μεγάλου τμήματος των πολιτικών δυνάμεων ( ίσως και όλων)
όσον αφορά τη δομή του κράτους ( δε γίνεται κάθε κυβέρνηση να αλλάζει υπουργεία, δομές, δράσεις, χωρίς να σπάει η συνέχεια )
Αλλαγές ίσως και μόνο με μεγάλη πλειοψηφία της βουλής
Σωστός σχεδιασμός απο την αρχή με απόλυτη τεκμηρίωση των αποφάσεων.
Η συνέχεια της διοίκησης κατόπιν αυτού μπορεί να διασφαλιστεί μόνον όταν υπάρχει χρόνος για προσαρμογή, σχέδιο προς υλοποίηση, αποφάσεις για εφαρμογή, προγραμμα δράσεων, ενναλακτικά σχέδια, τεκμηριωμένες επιλογές, εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής προς τους εμπλεκόμενους.

Πιστεύετε ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Τμήμα) ή να παρέχεται ευελιξία για τη δημιουργία και άλλων μορφών οργάνωσης (ειδικές γραμματείες, αυτοτελή τμήματα κ.λπ.) οι οποίες ενδέχεται να καλύψουν ειδικές ανάγκες;

πρέπει να παρέχεται ευελιξία σε τέτοιου είδους μορφών οργάνωσης
αλλά δεν πρέπει να παρέχεται ευελιξία στο να αποφασίζεται με οποιοδήποτε κριτίριο.
πρέπει να υπάρχει συντονιστικό όργανο εποπτείας και εγκρισης σκοπιμότητας και αναγκαιότητας της δημιουργίας διότι στο παρελθόν γεμίσαμε απο τέτοιου είδους »αυτοτελών τμημάτων»

Πιστεύετε ότι οι δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα πρέπει να παραμείνουν διακριτές για λόγους διαφάνειας στην χρήση των πόρων ή να ενσωματωθούν στην λειτουργία των Υπουργείων με στόχο την ευθυγράμμιση των δράσεών τους με τις προτεραιότητες του Υπουργείου;

Διακριτές.

Πιστεύω ότι το Δημόσιο θα πρέπει να στηριχθεί σε 1). μια μικρή ευέλικτή κεντρική δομή και 2). αποκεντρωμένες υπηρεσίες (τύπου ΚΕΠ) που θα έχουν άμεση επαφή με τους πολίτες και θα καλύπτουν τα περισσότερα αν όχι όλα τα θέματα για τα οποία οι πολίτες έρχονται σε επαφή με το Δημόσιο. Η κεντρική δομή θα πρέπει να στελεχώνεται από υπαλλήλους υψηλών προσόντων ανά περίπτωση και αρμοδιότητα, οι οποίοι, μέσα στα πλαίσια ενός μικρού και ευέλικτου σχήματος, το οποίο θα επιτρέπει άμεση επαφή με την ηγεσία του κάθε Υπουργείου, να μπορούν να επιτελούν απρόσκοπτα τις αρμοδιότητες τους χωρίς καθυστερήσεις και δυσλειτουργίες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό η πολιτική ηγεσία των Υπουργείων να χρησιμοποιεί και να βασίζεται σε αυτούς τους υπαλλήλους χωρίς να υπάρχει ανάγκη για ύπαρξη παράλληλων δομών (πχ. πολυέξοδων και πολυάριθμών μετακλητών συμβούλων εκτός δημόσιας διοίκησης). Προκειμένου να επιτυγχάνεται ο συντονισμός των υπηρεσιών με την πολιτική ηγεσία, είναι σκόπιμο οι δομές και η υπάρχουσα ιεραρχία να είναι οι εντελώς απαραίτητες ανά περίπτωση. Η ύπαρξη πολλών μικρών τμημάτων (2-3 υπαλλήλων), διευθύνσεων και ειδικών υπηρεσιών χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο, με επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες και χωρίς καταγραφή συγκεκριμένων οργανικών θέσεων δεν βοηθάει στο συντονισμό των υπηρεσιών. Επίσης, οι υπάλληλοι της κεντρικής δομής θα πρέπει υποχρεωτικά να είναι καταξιωμένοι υπάλληλοι υψηλών προσόντων που έχουν ενταχθεί στο Δημόσιο κατόπιν εξετάσεων (πχ. ΑΣΕΠ) ή μέσω της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Επίσης, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνέχεια στη δημόσια διοίκηση (η οποία με κάθε αλλαγή πολιτικής ηγεσίας διασπάται), θα πρέπει οι υπάλληλοι της κεντρικής δομής να είναι μόνιμοι υπάλληλοι οι οποίοι όμως να υπόκεινται σε διαρκή αξιολόγηση του έργου τους. Παράλληλα και οι προϊστάμενοι και στελέχη των αποκεντρωμένων υπηρεσιών εξυπηρέτησης των πολιτών θα πρέπει και αυτοί να είναι υπάλληλοι προερχόμενοι από την κεντρική διοίκηση προκειμένου να εξασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία τους και ο συντονισμός με την κεντρική δομή.

Πιστευω πως μια διευθυνση μπορεί να λετουργήσει ανετα με 10 υπαλλήλους αλλά παντα να υπενθυμίζετε πως καθε δ/νση -υπουργειου- εχει τις δικές τις ιδιατερότητες. Αρα ο αριθμός των 10 ατόμων δεν θεωρείται και ο καταλυτικός σε μια δ/νση υπουργειου. Επίσης δεν κατανοω γιατι το ελληνικό κρατος δεν υιοθετεί τον «7eleven» τρόπο δηλ. την υπαλληλική δυνατότητα να υπαρχει προσωπικό σε εφορίες νοσοκομεια αλλά και υπουργεία και πρωί και βραδύ μεχρι της 9.00. Οι πολιτες θα εξυπηρετουνται, δουλειά θα υπαρχει αλλά βεβαιως οι μισθοί θα είναι μικρότεροι λόγω των παρόντων σνθηκών αλλά τα ποσοστα ανεργίας και αλλά πολλά μειονεκτηματα της εξυπηρετήσης της δημοσιας διοικησης θα αντιμετωπισθουν προς το καλύτερο. Τώρα ο εκαστοτε Π/Θ δεν μπορεί να γνωρίζει εις βαθος τι μελλει γενεσθαι στο καθε δημόσιο φορεα(υπηρεσιακές αναγκες, ανθρωπινο δυναμικό) καλό λοιπόν θα ηταν να εχει την αρμοδιοτητα του καθε Υπουργείου ο αρμόδιος υπουργος.

ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ: Η μετάβαση στον έλεγχο αποτελεσμάτων δε θα πρέπει να σημαίνει την κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών διαδικασιών. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να υπάρχουν, ιδίως σε περιπτώσεις εκτενούς αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων και πολλών εποπτευόμενων φορέων (όπως π.χ. στο Υπ. Παιδείας, όπου γίνεται ρητή αναφορά ακόμα και στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ «Greece: Review of the Central Administration».
Όσον αφορά στη ΔΟΜΗ για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, όπως υποστηρίζει και ο Γεν. Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης στις εκθέσεις του, θα πρέπει να υπάρχει ΕΝΑ (1) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΣΩΜΑ, και όχι διασπαρμένες υπηρεσίες επιθεώρησης σε κάθε υπουργείο που λειτουργούν αποσπασματικά και χωρίς μηχανισμούς που εξασφαλίζουν ασφάλεια και πραγματική ανεξαρτησία.

Απο την εμπειρια μου μπορω να πω πως ενας προισταμενος μπορει να εχει εως και 10 υφισταμενους με ορισμενες προυποθεσεις οπως το ενιαιο του χωρου παροχης των υπηρεσιων του οποιου προισταται κ.α. παρομοια.

Ολο το δημόσιο πρέπει να αναδιοργανωθεί με επιστημονικό τρόπο απο ειδικές εταιρείες οργάνωσης που χρησιμοποιούν και οι μεγάλες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα . Πρέπει να καθορισθούν οι εργασίες να περιγραφούν αυτές και οι αρμοδιότητες να χρονομετρηθούν και έτσι να χωρισθούν κατα τμήματα και διευθύνσεις οι υπάλληλοι που προκύπτουν ότι απαιτούνται απο την χρονομέτρηση . Οι υπόλοιποι που περισεύουν να απολυθούν . Να γίνει αυστηρό οργανόγραμμα με περιγραφή εργασιών σε κάθε υπηρεσία . Να τιμωρούνται και να προάγονται απο τους άμεσους προϊστάμενους τους και την ιεραρχία . Να μην μπορούν να επεμβαίνουν οι Υπουργοί και οι γενικοί γραμματείς καθόλού στην ιεραρχία . Η μόνη επέμβαση της πολιτικής ηγεσίας να είναι η επιλογή γενικού διευ/ντου όταν ο προηγούμενος παραιτείται λόγω αποχώρησης και αυτή να γίνεται μεταξύ των εν ενεργεία διευθυντών . Και η δυνατότητα νομοθετικής επέμβασης για τροποποίηση διοικητικών θεμάτων . Γενικά πρέπει η πολιτική ηγεσία να μην μπορεί να επέμβει στην ιεραρχία διότι θα την διαλύσει.

Θεωρώ ιδανικό αριθμό υφισταμένων τα 10 – 15 άτομα, αν και εξαρτάται από τη φύση της υπηρεσίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα αφενός πολύ προσεκτικού σχεδιασμού. Κυρίως δεν πρέπει να βιαστεί κανείς όταν προχωρεί σε τέτοιες ριζικές αλλαγές, αλλά να καταγράψει όλες τις υπηρεσίες, να εισαγάγει την ηλεκτρονική διακυβέρνηση ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ και μετά να προχωρήσει σε ανασχεδιασμό των δομών κάθε Υπουργείου ή υπηρεσίας.
Δε νομίζω πως είναι αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού να ασχοληθεί με τη δομή κάθε υπουργείου, είναι μάλλον αρμοδιότητα του Υπουργού Εσωτερικών, σε συνεργασία με τον αρμόδιο Υπουργό. Εξυπακούεται ότι η κάθε μονάδα πρέπει να ελέγχεται για την αποτελεσματικότητά της και – αν ενέχεται και διαχείριση οικονομικών – τα οικονομικά της στοιχεία.

Όσον αφορά το ζήτημα του βέλτιστου αριθμού των υπαλλήλων που μπορεί να διοικήσει ένας προϊστάμενος, πιστεύω ότι δεν είναι έυκολο να απαντηθεί αριθμητικά. Οι λόγοι είναι δύο:

– Εξαρτάται από την ποιότητα και την ικανότητα του/της προϊσταμένου/-ής. Εδώ τίθεται το ερώτημα κατά πόσον δοκιμάζονται στην πράξη ή επιλέγονται οι πραγματικά κατάλληλοι άνθρωποι να διοικούν έναν αριθμό υφισταμένων για την βέλτιστη απόδοση.

– Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις διαδικασίες που καλείται εκ του Νόμου να διεκπεραιώνει η κάθε οργανική μονάδα. Γνωρίζουμε ότι η διοίκηση καλείται να λειτουργεί με βάση τους υφιστάμενους κανόνες δικαίου, οι οποίοι καθορίζουν, πολλές φορές λεπτομερώς, τις διαδικασίες που καλείται να διεκπεραιώνει, ακόμα και τον αριθμό των ατόμων που περιλαμβάνει η κάθε οργανική μονάδα (Δ/νση, Τμήμα, κ.λπ.).

Οι νέες δομές που δημιουργούνται, ακόμα και προσωρινά, αυξάνουν τόσο το κόστος της διοίκησης (λογότυπα, εγκαταστάσεις, ορισμός προΙσταμένων, μετακινήσεις, εκπαίδευση υπαλλήλων κ.λπ.) όσο και την ανασφάλεια των συναλλαγών, ιδίως σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένοι, άνεργοι, φτωχοί κ.λπ.) αλλά και στην ίδια την υπόλοιπη Διοίκηση, η οποία πρέπει να ενημερώνεται διαρκώς για τις νέες δομές. Σε περιόδους συγκράτησης των δαπανών είναι προτιμότερο να μην αυξάνονται οι δομές αλλά να αντικαθίστανται / συγχωνεύονται παλαιές με σαφή παραχώρηση αρμοδιοτήτων.

Η συνέχεια της Διοίκησης, εκτός από τη νομοθεσία, διαφυλάσσεται από τους ίδιους τους ανθρώπους που αποτελούν τη Διοίκηση. Άλλωστε οι πολιτικές ηγεσίες εναλλάσσονται τακτικά σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά ένα σώμα υπαλλήλων εκπαιδευμένο κατάλληλα είναι εκείνο που στην πράξη λειτουργεί τη Διοίκηση, σε οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος. Για το λόγο αυτό έχει σημασία ένα εκπαιδευμένο και αφοσιωμένο δυναμικό να στελεχώνει τη Διοίκηση. Η απαξίωση τής θέσης του μόνιμου στελέχους της Διοίκησης δεν μπορεί να λειτουργεί θετικά σε αυτή την κατεύθυνση.

Άραγε οι υπάρχουσες δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα διασφαλίζουν την διαφάνεια ή αυξάνουν απλώς την πολυπλοκότητα των διαδικασίων; Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη διαφορετικών δομών αποτελεί παραδοχή ότι οι παραδοσιακές δομές των υπουργείων δεν λειτουργούν με διαφάνεια. Άραγε αυτό συμβαίνει;….

Ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων, που μπορεί να διοικήσει ένας προϊστάμενος,οπωσδήποτε μικρός πιστεύω να είναι, περίπου 10, εξαρτάται και από τη φύση της υπηρεσίας.
Η συνέχεια στη διοίκηση μπορεί να διασφαλιστεί με τη συνέχιση της ύπαρξης στόχων, μέσω μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.
Ένα ευέλικτο σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων είναι προτιμότερο, δεν υπάρχουν παντού οι ίδιες ανάγκες.

Καταγραφή όλων των υπηρεσιών ανά υπουργείο,σύγκριση με τα αλλα υπουργεία,διαγραφή των συναρμοδίων.
Καθιέρωση μοντέλων διαδικασίας και τυποποιημένες ηλεκτρονικές υπηρεσίες.
Κάθε αιτημα πολίτη χρεώνεται σε ενα δημόσιο υπάλληλο απο τον οποίο παίρνει και απάντηση.
Κάθε απάντηση καταγράφεται πόσες ανθρωποώρες χρείάστηκε και σε πόσες μέρες απαντήθηκε.Ετσιδημιουργείται μία βαση δεδομένων παραγωγικότητας.
Προιστάμενος στον ίδιο χώρο επίβλεψης καιμε τυποποιημένες ηλεκτρονικές διαδικασίες είναι ικανός για 15 υπαλλήλους.
Η «νέα δομή» είναι συμπλήρωση-εξέλιξη παλαιάς και μπορεί να επιφέρει μείωση προσωπικού.
Ανακατανομή δομών υπουργείων εισηγείται η σχολή δημόσιας Διοίκησης
μετά απο αίτημα της κεντρικής διακυβέρνησης στο οποίο απευθύνθηκε το αντίστοιχο υπουργείο.

Πιστεύετε ότι οι δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα πρέπει να παραμείνουν διακριτές για λόγους διαφάνειας στην χρήση των πόρων ή να ενσωματωθούν στην λειτουργία των Υπουργείων με στόχο την ευθυγράμμιση των δράσεών τους με τις προτεραιότητες του Υπουργείου;

Διακριτές και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ από την εκάστοτε πολιτική διοίκηση!

Η ευθυγράμμιση γίνεται
– σε επίπεδο σχεδιασμού των παρεμβάσεων, όπου το Υπουργείο ή η Περιφέρεια εφαρμόζει δημόσια διαβούλευση, διαπραγματεύεται με την ΕΕ και «κλειδώνει τις προτεραιότητες και
– κατά την υλοποίηση ( αν αλλάζουν οι προτεραιότητες), μέσω διαβούλευσης στην Επιτροπή Παρακολούθησης, όπου εκπροσωπούνται όλοι οι σημαντικοί εταίροι του συγχρηματοδοτοτούμενου προγράμματος.

Τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα είναι εθνικά&ευρωπαϊκά και όχι «εργαλεία» της εκάστοτε κυβέρνησης.

Πιστεύετε ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Τμήμα) ή να παρέχεται ευελιξία για τη δημιουργία και άλλων μορφών οργάνωσης (ειδικές γραμματείες, αυτοτελή τμήματα κ.λπ.) οι οποίες ενδέχεται να καλύψουν ειδικές ανάγκες;

Ναι, είναι καλό να τηρείται αυτό το σχήμα ακόμη και αν ένα Υπουργείο αναλαμβάνει 2 ή περισσότερους τομείς πολιτικής (Ενέργεια-Περιβάλλον, Πολιτισμός-Τουρισμός). Ο «διαχωρισμός» των τομέων πολιτικής ή/ και η κάλυψη ειδικών αναγκών να γίνεται σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης.

Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η ισχύς του κανόνα «για κάθε νέα δομή που δημιουργείται θα καταργείται μία υφιστάμενη ή θα συγχωνεύονται δύο σε μία»;

Ναι οπωσδήποτε. Υπάρχουν πάρα πολλές υπηρεσίες με παρόμοια και παρεμφερή αντικείμενα που πρέπει οπωσδήποτε να συγχωνευθούν σε μια. Αυτό θα είναι και πιο αποτελεσματικό και πιο αποδοτικό.
Μάλιστα η συγχώνευση δεν θα πρέπει να γίνει με τη λογική ο αριθμός υπαλλήλων της συγχωνευμένης δομής είναι το άθροισμα του αριθμού υπαλλήλων των αρχικών. Πρέπει να μειώνεται το προσωπικό, να μετατίθεται και αν δεν υπάρχει δυνατότητα απορρόφησης σε άλλη υπηρεσία, να απολύεται. Το δημόσιο δεν πρέπει να είναι μέρος βολέματος, αλλά χώρος εξυπηρέτησης του πολίτη.

Ερώτημα 11: Ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της χώρας δεν πρέπει να έχει δυνατότητα ανακατανομής Υπουργείων. Είναι καιρός πλέον, να εξαλειφθεί μια από τις ριζικές αιτίες της χρεωκοπίας του Κράτους, η αστάθεια της δομής του Υπουργικού Συμβουλίου. Επιβάλεται, κατά το Ελβετικό πρότυπο, η οργάνωση του Υπουργικού Συμβουλίου ως ακολούθως (στην λογική κύκλων ποιότητος):
1. ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Υγεία-Ασφάλιση, Παιδεία-Πολιτισμός-Αθλητισμός (2 υπουργεία)
2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Δημοσιονομικά-Φορολογικά-Προμήθειες (1 Υπουργείο και διακριτό ΓΛΚ) Χωροταξικά-Περιβάλλον και ανεξάρτητες Αρχές ρύθμισης των Αγορών (Επιτροπή Ανταγωνισμού όπου εντάσσονται και τα θέματα ΓΓΚαταναλωτή και των Μεταφορών, ΕΕΤΤ όπου εντάσσονται και τα θέματα ραδιοφάσματος και ότι έχει απομείνει στο πρώην ΥΜΕ από Ταχυδρομεία-Τηλεπικοινωνίες, ΡΑΕ, Ναυτιλία)
3. ΑΣΦΑΛΕΙΑ: Εσωτερική (Υπουργείο με διακριτές ηγεσίες Σωμάτων Ασφαλείας: ΕΛΑΣ, ΠΣ, Ακτοφυλακή), Εξωτερική (ΥΕΘΑ) και Διεθνείς Σχέσεις της χώρας (ΥΠΕΞ) – Εδώ εντάσσονται ΕΥΠ, ΥΠΑ & ΠΣΕΑ καθώς και μια συγχωνευμένη αρχή που περιλαμβάνει τις αρμοδιότητες ΕΣΡ, ΑΔΑΕ & ΑΠΔΠΧ ως προς το περιεχόμενο
4. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: Διοικητική (1 Υπουργείο με αρμοδιότητα στην διαχείριση του ΑΔ της Δημόσιας Διοίκησης, τους ΟΤΑ και θεσμικά ζητήματα όπως σχετικά με εκλογές κλπ.), Μονάδα Πληροφορικής (που θα υποστηρίζει και θα συντονίζει όλα τα συστήματα πληροφορικής που τρέχουν στην Δημόσια Διοίκηση με στόχο την πραγματική ηλεκτρονική διακυβέρνηση με ψηφιακή υπογραφή και Ηλεκτρονική Τράπεζα Δημοσίων Εγγράφων). Εδώ εντάσσεται διακριτά ως Ανεξάρτητη Αρχή το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (με ρόλο υποστήριξης ολόκληρης της Δημόσιας Διοίκησης) όπως επίσης, το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και η ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Από την ανωτέρω δομή προκύπτουν οκτώ (8) Υπουργεία, οκτώ (8) Ανεξάρτητες Αρχές και 3-4 διακριτές μονάδες ειδικού σκοπού (όπως η πληροφορική).

Οι αρμοδιότητες αυτών πρέπει να επανακαθοριστούν χωρίς να ληφθεί υπ’όψη η τρέχουσα γραφειοκρατία καθώς η τελευταία βαρύνεται με πολλές άχρηστες θεσμικές λειτουργίες παραγωγής χαρτούρας.

Αφού σταθεροποιηθεί το νέο διοικητικό σχήμα, θα πρέπει να λειτουργήσουν κύκλοι ποιότητος στην λειτουργία των οποίων κομβικό ρόλο καλείται να παίξει ο Συνήγορος του Πολίτη με αναβαθμισμένη αρμοδιότητα εισήγησης νομοθετημάτων (τέτοια αρμοδιότητα πρέπει να δοθεί και στις ανεξάρτητες Αρχές εφ’όσον ακολουθούν το πρότυπο λειτουργίας της ΕΕΤΤ ως προς την διαβούλευση). Ακολούθως, απαιτείται καλλιέργεια κουλτούρας Ποιότητος στους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Εκτελεστικής Διοίκησης (Δικαστικές Αρχές) όπως και ση Νομοθετική Αρχή (μέλη της Βουλής των Ελλήνων ώστε να προκύπτει ποιοτικά καλή νομοθεσία και όχι υποστάθμης «αρπάχτα»)

Ολα τα ανωτέρω, με γνώμονα το τί περιμένει ο ΠΟΛΙΤΗΣ από το Κράτος (διασφάλιση ζωής, τιμής, περιουσίας) και πώς το κράτος του παρέχει αυτά με το λιγότερο δυνατό κόστος και τη μέγιστη αποτελεσματικότητα (χρόνοι ανταπόκρισης, ποιότητα υπηρεσίας).

Αν δεν γίνει αυτό, χτίζουμε πυργάκια στην (κινούμενη) άμμο… με το κύμα να καραδοκεί να μας καταπιεί!

Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
Επιθεωρητής Συστημάτων Διοίκησης Ποιότητος

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Πώς χαρακτηρίζετε το υφιστάμενο σύστημα ελέγχων και εποπτείας της δημόσιας διοίκησης προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις? Πώς θα μπορούσαν οι έλεγχοι να μετασχηματιστούν σε πιο αποδοτικούς και λιγότερο γραφειοκρατικούς?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το υφιστάμενο σύστημα των ελέγχων κλπ, χαρακτηρίζεται ως ελλιπές και προσφέρεται ιδιαίτερα για συνδιαλλαγή ελεγκτού-ελεγχομένου, όπως αποδεικνύεται από την ατιμωρησία που επικρατεί. Βασικά, η αποδοτικότητα των ελέγχων μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά με τη δυνατότητα αποκλεισμού της προσωπικής επαφής ελεγκτού-ελεγχομένου. Προϋπόθεση όμως αποτελεί μια ολοκληρωμένη οργάνωση ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων τους οποίους μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά ένας προϊστάμενος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το ερώτημα ενέχει μόνο θεωρητική έννοια. Η διοικητική πυραμίδα κάθε δομής περιορίζει των αριθμό των διοικούμενων από ένα προϊστάμενο, στον πράγματι απαιτούμενο για την διεκπεραίωση του έργου της υπηρεσίας του, εφόσον για κάθε δομή υπάρχει κανονισμός λειτουργίας και για κάθε υπάλληλο της υπάρχει συγκεκριμένη περιγραφή του έργου που πρέπει να κάνει. Για το έργο αυτό ο κάθε υπάλληλος θα πρέπει να έχει την ανάλογη εκπαίδευση, εμπειρία, προϋπηρεσία κλπ.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η ισχύς του κανόνα «για κάθε νέα δομή που δημιουργείται θα καταργείται μία υφιστάμενη ή θα συγχωνεύονται δύο σε μία»;
Απάντηση: Όχι. Οι ραγδαίες εξελίξεις που παρατηρούνται στη σύγχρονη εποχή, απαιτούν ευελιξία στις μεταβολές οργάνωσης οποιασδήποτε κρατικής δομής, προκειμένου να ανταποκρίνονται στην αποστολή τους. Τούτο σημαίνει ότι μπορεί να καταργούνται πλείονες της μιας δομής ή συγχώνευση περισσοτέρων των δύο. Σε κάθε περίπτωση, η δημιουργία νέας δομής θα πρέπει να καλύπτει αδήριτη ανάγκη και όχι σκοπιμότητες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Ο Πρωθυπουργός μπορεί να αποφασίζει την ανακατανομή των δομών των Τπουργείων, την μετακίνηση μονάδων Τπουργείων από Τπουργείο σε Τπουργείο κ.λπ.; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια της διοίκησης έπειτα από τέτοιου είδους αλλαγές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι δεν πρέπει. Η συνέχεια της διοίκησης διασφαλίζεται μόνο με σταθερή οργάνωση των δομών, δοκιμασμένων με την πάροδο του χρόνου, με το μόνιμο προσωπικό του κάθε Υπουργείου, όπου ο Γενικός Διευθυντής του ενεργεί ως μόνιμος Υφυπουργός.

ΕΡΩΤΗΣΗ 12: Πιστεύετε ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Τπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Σμήμα) ή να παρέχεται ευελιξία για τη δημιουργία και άλλων μορφών οργάνωσης (ειδικές γραμματείες, αυτοτελή τμήματα κ.λπ.) οι οποίες ενδέχεται να καλύψουν ειδικές ανάγκες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευκταίο είναι να τηρείται ένα σταθερό διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων, όπως γίνεται στα οργανωμένα σύγχρονα κράτη, βασισμένο σε πυραμίδα διοίκησης, με προϊστάμενο ένα Γενικό Διευθυντή και κλιμάκωση σε Διευθύνσεις, Τμήματα, Γραφεία κ.λ.π. Το Υπουργείο ενεργεί ως επιτελικό όργανο με βασικά καθήκοντα το τρίπτυχο: ΣΧΕΔΙΑΣΗ, ΑΝΑΘΕΣΗ έργου στις περιφερειακές του υπηρεσίας, και ΕΛΕΓΧΟΣ εκτέλεσης του έργου από αυτές. Διευθύνεται από Ανώτατο Συμβούλιο, με πρόεδρο τον Γενικό Διευθυντή και μέλη τους προϊσταμένους των Διευθύνσεών του. Οι κάθε είδους Γραμματείς/Γραμματείες , ΓΓ, ΕΓ κλπ. μπορεί να συνιστώνται προσωρινά και μόνο για συγκεκριμένο έργο, χωρίς εμπλοκή στη διοίκηση του Υπουργείου. Μόνον έτσι μπορεί να επιτευχθεί συνέχεια του κράτους και απαλλαγή του από κάθε μορφής κομματικοποίηση. Θετική παρενέργεια αυτού του σχήματος είναι η σημαντική μείωση της λειτουργικής δαπάνης των δομών και ενίσχυση επικράτησης αξιοκρατίας .
Ο Υπουργός, δε χρειάζεται πολιτικό γραφείο με ιδιαίτερη δαπάνη λειτουργίας του. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα οργανωμένο γραφείο υποστήριξης του έργου του, στελεχωμένο με προσωπικό της επιλογής του από τους υπηρετούντες στο υπουργείο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 13: Πιστεύετε ότι οι δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα πρέπει να παραμείνουν διακριτές για λόγους διαφάνειας στην χρήση των πόρων ή να ενσωματωθούν στην λειτουργία των Τπουργείων με στόχο την ευθυγράμμιση των δράσεών τους με τις προτεραιότητες του Τπουργείου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Επειδή κάθε Υπουργείο χειρίζεται συγκεκριμένο τομέα κρατικών δραστηριοτήτων, διαθέτει κατά τεκμήριο την εμπειρία και έχει την υποχρέωση σχεδίασης προγράμματος αρμοδιότητάς του, για την ανάπτυξη της χώρας. Κατ’ επέκταση, έχει και την απαιτούμενη εμπειρία
σχεδίασης των έργων υλοποίησής του. Ως εκ τούτου, οποιοδήποτε συγχρηματοδοτούμενο έργο θα έχει ήδη συμπεριληφθεί σε κάποιο βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του και η διαχείρισή του έργου αυτού εκ των πραγμάτων είναι ενσωματωμένη στη λειτουργία του Υπουργείου.
Όσον αφορά στη διαφάνεια διαχείρισης των πόρων συγχρηματοδότησης κάθε έργου, η λειτουργία ελεγκτικών υπηρεσιών του Υπουργείου μπορεί άριστα να την εξασφαλίσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ 17: Με ποιον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια των δημόσιων πολιτικών κατά την εναλλαγή των Κυβερνήσεων?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η συνέχεια του κράτους και απαλλαγή του από κάθε μορφής κομματικοποίηση, μπορεί μόνο να επιτευχθεί με σταθερή οργάνωση Υπουργείων, βασισμένη σε πυραμίδα διοίκησης, και επάνδρωση των υπηρεσιών του από μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό. Στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας του τοποθετείται ο Γενικός Διευθυντής, προερχόμενος από τα στελέχη του Υπουργείου που ασκεί τη πλήρη διοίκηση του και ορίζεται ως μόνιμος Υφυπουργός. Το Υπουργείο διευθύνεται, βάσει καταστατικού, από Ανώτατο Συμβούλιο με πρόεδρο τον Γενικό Διευθυντή και μέλη τους προϊσταμένους των Διευθύνσεών του. Οι κάθε είδους Γραμματείς/Γραμματείες , ΓΓ, ΕΓ κλπ. μπορεί να συνιστώνται προσωρινά και μόνο για συγκεκριμένο έργο, χωρίς εμπλοκή στη διοίκηση του Υπουργείου.
Τα Υπουργεία πρέπει να είναι αυτόνομοι, αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί με πολιτικό προϊστάμενο τον Υπουργό. με ισχυρή τεχνοκρατική δομή και υπαλλήλους στελέχη της δημόσιας διοίκησης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 17: Με ποιον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια των δημόσιων πολιτικών κατά την εναλλαγή των Κυβερνήσεων?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η συνέχεια του κράτους και απαλλαγή του από κάθε μορφής κομματικοποίηση, μπορεί μόνο να επιτευχθεί με σταθερή οργάνωση Υπουργείων, βασισμένη σε πυραμίδα διοίκησης, και επάνδρωση των υπηρεσιών του από μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό. Στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας του τοποθετείται ο Γενικός Διευθυντής, προερχόμενος από τα στελέχη του Υπουργείου που ασκεί τη πλήρη διοίκηση του και ορίζεται ως μόνιμος Υφυπουργός. Το Υπουργείο διευθύνεται, βάσει καταστατικού, από Ανώτατο Συμβούλιο με πρόεδρο τον Γενικό Διευθυντή και μέλη τους προϊσταμένους των Διευθύνσεών του. Οι κάθε είδους Γραμματείς/Γραμματείες , ΓΓ, ΕΓ κλπ. μπορεί να συνιστώνται προσωρινά και μόνο για συγκεκριμένο έργο, χωρίς εμπλοκή στη διοίκηση του Υπουργείου.
Τα Υπουργεία πρέπει να είναι αυτόνομοι, αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί με πολιτικό προϊστάμενο τον Υπουργό. με ισχυρή τεχνοκρατική δομή και υπαλλήλους στελέχη της δημόσιας διοίκησης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 20: Θεωρείτε ότι το κέντρο διακυβέρνησης πρέπει να είναι
i. Η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
ii. Σο Τπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης αφού μετασχηματιστεί σε Τπουργείο ΢υντονισμού
iii. Σο Τπουργείο Οικονομικών

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το κέντρο διακυβέρνησης πρέπει να είναι ένα ολιγομελές διακυβερνητικό σχήμα που συνέρχεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού, για τη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής που απορρέει από το πρόγραμμα της κυβέρνησης και για τον έλεγχο της υλοποίησής της από τα καθ ύλη αρμόδια υπουργεία. Λειτουργεί ως ανεξάρτητο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Πρωθυπουργό και στελεχώνεται με περιορισμένο αριθμό τεχνοκρατών υπαλλήλων της δημόσιας διοίκησης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 26: Θεωρείτε δόκιμη την σύνδεση του προϋπολογισμού ενός Τπουργείου με την επίτευξη των στόχων που περιγράφονται στο σχέδιο δράσης αυτού;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η σύνδεση του προϋπολογισμού κάθε Υπουργείου με την επίτευξη των στόχων του θεωρείται απόλυτα δόκιμη και υποχρεωτική.

ΕΡΩΤΗΣΗ 27: Πώς αντιλαμβάνεστε τη μείωση της γραφειοκρατίας στην καθημερινή σας συναλλαγή με το δημόσιο τομέα? Ποιες παρεμβάσεις θεωρείτε απαραίτητες και γιατί?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι απαραίτητες παρεμβάσεις για τη μείωση της γραφειοκρατίας συνίστανται στην επίτευξη στόχου να απευθύνεται ο πολίτης σε ένα σημείο για τη συναλλαγή του με το δημόσιο. Π.χ. ΚΕΠ κατάλληλα στελεχωμένων.

Για να πετύχει οποιαδήποτε ρύθμιση-παρέμβαση σε ό,τι αφορά την λειτουργία του κράτους (Δημοσίων φορέων & οργανισμών), χρειάζονται τρία πράγματα:

1) Υιοθέτηση και υλοποίηση όλων των διαθέσιμων τεχνολογιών, προκειμένου να επιτευχθεί το βέλτιστο παρεχόμενο υπηρεσιακό έργο και η ποιοτικότερη και ταχύτερη παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη. Αυτό προυποθέτει βέβαια και την συνεχή εκπαίδευση και ενημέρωση του προσωπικού, καθώς επίσης και την απλούστευση της νομοθεσίας.

2) Διαδραστική συμμετοχή μεταξύ πολίτη-κράτους.
Με χρήση κάρτας ατομικών στοιχείων (από την ηλικία των 18 ετών για παράδειγμα), να έχει τη δυνατότητα ο πολίτης χωρίς την παρέμβαση υπαλλήλου (να κι ένας έμμεσος τρόπος μείωσης του απαιτούμενου αριθμού των υπαλλήλων), να διεκπεραιώνει όλες τις υποθέσεις και τις απαιτήσεις του.

Συγκεκριμένα:
α) Σαν φοιτητής να εκτυπώνει οποιοδήποτε παραστατικό χρειάζεται και σχετίζεται της ιδιότητάς του επικοινωνώντας μέσω του υπολογιστή με τον server της σχολής του.

β) Σαν επαγγελματίας, έγγραφα φορολογικής, οικογενειακής και οικονομικής κατάστασης μέσω διαδικτυακής επικοινωνίας με τον αντίστοιχο φορέα.

γ) Ολα τα ως άνω παραστατικά να θεωρούνται έγκυρα, δίχως να απαιτείται σφράγιση ή οποιαδήποτε παρέμβαση υπαλλήλου. Αυτό προς αποφυγή ταλαιπωρίας και χαμένου χρόνου αναμονής.

3) Ριζική αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου και απλοποίησή του βέβαια, σε ότι αφορά την αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων και φορέων. Από τα βασικότερα αίτια της γραφειοκρατικής αγγύλωσης.

* Με την παραδοχή ότι χώρες όπως η Γαλλία για παράδειγμα (βέπε ΕΝΑ), έχουν κατακτήσει ένα αποτελεσματικό επίπεδο Δημόσιας Διοίκησης, καλόν είναι να αντληθούν κάποια στοιχεία και να υιοθετηθούν, με στόχο την αποτελεσματικότητα του συστήματος.

• Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων τους οποίους μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά ένας προϊστάμενος;
Κύριοι συνάδελφοι είναι προφανής η επιθυμία σας να νομιμοποιήσετε με την κατά βούληση «ανάλυση» των απαντήσεων του κοινού, τις προτάσεις σας. Απορώ μάλιστα γιατί η ερώτηση αφού γνωρίζεται ότι δεν υπάρχει μία μονοσήμαντη απάντηση και δεν υπάρχει ούτε βέλτιστος αριθμός πάρα μόνο ένα ελάχιστο και ένα μέγιστο. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεται, που εξακολουθώ να αμφιβάλω, εξαρτάται από το αντικείμενο της διαδικασίας για την οποία είναι υπεύθυνη η ομάδα, εάν είναι direct reports or matrixed, από το επίπεδο της εμπειρίας του, από τον βαθμό υπευθυνότητας και ελέγχου που απαιτείται, από τον βαθμό πληροφοριών και προσωπικής επαφής που απαιτείται κτλ. Σε κάθε περίπτωση το ελάχιστο δεν μπορεί/πρέπει να είναι μικρότερο από 3 και το μέγιστο από 17
• Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η ισχύς του κανόνα «για κάθε νέα δομή που δημιουργείται θα καταργείται μία υφιστάμενη ή θα συγχωνεύονται δύο σε μία»;
Εφικτή είναι, επιστημονικά τεκμηριωμένη δεν είναι. Νέες δομές αναπτύσσονται όταν κάνουμε μεταρρυθμίσεις, όταν έχουμε συγχωνεύσεις υπηρεσιών, η όταν εξωτερικοί παράγοντες επιβάλουν την αλλαγή. Σε κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις η ανάλυσης της ευαισθησίας του συστήματος μπορεί να δείξει εάν η ανωτέρω πρόταση είναι εφικτή.
• Ο Πρωθυπουργός μπορεί να αποφασίζει την ανακατανομή των δομών των Υπουργείων, την μετακίνηση μονάδων Υπουργείων από Υπουργείο σε Υπουργείο κλπ.; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια της διοίκησης έπειτα από τέτοιου είδους αλλαγές;
Αφαιρέστε το δικαίωμα από τον Πρωθυπουργό να αποφασίζει χωρίς πρώτιστη ανάλυση των επιπτώσεων στον οργανισμό. Η πρόταση σας για δημιουργία ενός σώματος ειδικών μεταξύ του Πρωθυπουργού και της δημόσιας διοίκησης είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για συνέχεια.
• Πιστεύετε ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Τμήμα) ή να παρέχεται ευελιξία για τη δημιουργία και άλλων μορφών οργάνωσης (ειδικές γραμματείες, αυτοτελή τμήματα κ.λπ.) οι οποίες ενδέχεται να καλύψουν ειδικές ανάγκες;
Ούτε κάθε υπουργείο πρέπει να έχει τέσσερα επίπεδα διοίκησης, ούτε οι ειδικές γραμματείες και τα αυτοτελή τμήματα είναι μορφές οργάνωσης, οργανισμικες μορφές ίσως. Κάθε Υπουργείο θα πρέπει να σχεδιαστεί απαρχής με βάση τις ανάγκες που θα πρέπει να εξυπηρέτηση και την μορφή οργάνωσης που του αρμόζει (matrix, lattice, mixed form etc). Δορυφορικά τμήματα που δεν είναι σταθερές δομές άλλα έχουν ημερομηνία λήξης θα πρέπει να επιτρέποντα σαν εναλλακτικές λύσεις άλλα όχι μόνιμα.
• Πιστεύετε ότι οι δομές που διαχειρίζονται και εφαρμόζουν συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα πρέπει να παραμείνουν διακριτές για λόγους διαφάνειας στην χρήση των πόρων ή να ενσωματωθούν στην λειτουργία των Υπουργείων με στόχο την ευθυγράμμιση των δράσεών τους με τις προτεραιότητες του Υπουργείου;
Διαδικασίες ελέγχου και διαφάνειας θα πρέπει να είναι ενσωματωμένες στις λειτουργικές διαδικασίες. Με την προϋπόθεση ότι οι υπουργοί θα έχουν μόνο εποπτικό και όχι διοικητικό ρόλο, όπως πρότεινα προηγουμένως με τον διαχωρισμό πολιτικής και διακυβέρνησης, δεν υπάρχει θέμα διαφάνειας μια και ο υπουργός δεν θα παίρνει αποφάσεις άλλα μόνο θα προτείνει πολιτικές και θα λαμβάνει αναφορές για να εξακριβώσει πρόοδο.

Σωτήρης Μελιούμης Αρχιτέκτων Οργανισμών
Ανωτερο στέλεχος BT Global Services
Υποψήφιος Διδάκτορας στο τομέα της Θεσμικής Ανάλυσης Warwick UK
Ιδρυτικό μέλος της ομάδος διανόησης Gaianomy

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων τους οποίους μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά ένας προϊστάμενος;

Ο αριθμός υπαλλήλων τους οποίους μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά ένας προϊστάμενος, εξαρτάται από την ίδια τη δομή της οργανικής μονάδας, από το αν έχουν καθορισθεί σαφώς οι στόχοι της εν λόγω μονάδας και οι διαδικασίες υλοποίησής τους. Όσο πιο ολοκληρωμένο σύστημα στοχοθεσίας υπάρχει, όσο πιο σαφές είναι το πλαίσιο αρμοδιοτήτων της μονάδας και οι διατάξεις που διέπουν την άσκησή τους, τόσο πιο πολλά άτομα θα είναι σε θέση να διοικεί ο εκάστοτε προϊστάμενος.

Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η ισχύς του κανόνα «για κάθε νέα δομή που δημιουργείται θα καταργείται μία υφιστάμενη ή θα συγχωνεύονται δύο σε μία»;

Θεωρώ ότι δεν πρέπει να ισχύει ο κανόνες να καταργείται μία δομή όταν δημιουργείται μία νέα δομή, αφού αυτό εξαρτάται από τη τη συνάφεια παλαιάς και νέας δομής. Εάν οι νέα δομή είναι συναφής με την παλαιά, συμφωνώ με τη συγχώνευση της παλιάς στη νέα δομή, καθώς έτσι εξοικονομούνται πόροι και η νέα δομή στελεχώνεται από έμπειρους υπαλλήλους που θα μπορούν να ασχοληθούν αποτελεσματικότητα με το αντικείμενο της νέας δομής.

Ο Πρωθυπουργός μπορεί να αποφασίζει την ανακατανομή των δομών των Υπουργείων, την μετακίνηση μονάδων Υπουργείων από Υπουργείο σε Υπουργείο κ.λπ.; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια της διοίκησης έπειτα από τέτοιου είδους αλλαγές;

Η συνεχής, με απόφαση του εκάστοτε Πρωθυπουργού, μετακίνηση μονάδων κ.λπ, έχει ως αποτέλεσμα τη διασάλευση της ομαλής λειτουργίας των υπηρεσιών και ως εκ τούτου την ατελέσφορη απόδοσή τους.

Πιστεύετε ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Τμήμα) ή να παρέχεται ευελιξία για τη δημιουργία και άλλων μορφών οργάνωσης (ειδικές γραμματείες, αυτοτελή τμήματα κ.λπ.) οι οποίες ενδέχεται να καλύψουν ειδικές ανάγκες;

Πιστεύω ότι πρέπει να τηρείται ένα διοικητικό σχήμα οργάνωσης των Υπουργείων (Γενική Γραμματεία – Γενική Διεύθυνση – Διεύθυνση – Τμήμα). Γενικά δεν ενδείκνυται η δημιουργία και άλλων παράλευρων μορφών οργάνωσης, καθώς αυτό αφενός συμβάλλει στη διόγκωση του δημόσιου τομέα και αφετέρου οδηγεί στον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων και στην αποδυνάμωση των υπηρεσιών των Υπουργείων, οι οποίες κάλλιστα μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιοδήποτε αντικείμενο που θα ανατίθετο στις παράπλευρες οργανώσεις, λόγω του ότι οι υπηρεσίες των Υπουργείων διαθέτουν εξειδικευμένα και έμπειρα στελέχη υψηλών προσόντων. Στα πλαίσια της προσπάθειας, ορθολογικότερης οργάνωσης και στελέχωσης των υπηρεσιών, η παράμετρος αυτή πρέπει να συνεκτιμηθεί και να γίνουν σχετικές έρευνες, από τις οποίες θεωρώ ότι θα συναχθούν ενδιαφέροντα πορίσματα.