Μέσα της καλής νομοθέτησης είναι η ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων, η απλούστευση, η κωδικοποίηση, η αναμόρφωση του δικαίου, η διαβούλευση, η αιτιολογική έκθεση των νόμων και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων εφαρμογής των ρυθμίσεων.
Μέσα της καλής νομοθέτησης είναι η ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων, η απλούστευση, η κωδικοποίηση, η αναμόρφωση του δικαίου, η διαβούλευση, η αιτιολογική έκθεση των νόμων και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων εφαρμογής των ρυθμίσεων.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 5 Μέσα της καλής νομοθέτησης"
#1 Σχόλιο Από Yiannis Kapa Στις 3 Αυγούστου 2011 @ 22:55
Ως μέσο καλής νομοθέτησης θα μπορούσαν ενδεχομένως να υπαχθούν οι αντίστοιχες νομοθεσίες των χωρών κρατών της ΕΕ ή των ΗΠΑ. Επίσης ως ένα δεύτερο συμπληρωματικό μέσο θα μπορούσαν να είναι οι γνωμοδοτήσεις συγκεκριμένων φορέων προ της τελικής μορφής του Νόμου. Για παράδειγμα, η ΟΚΕ, η ΓΣΕΕ, τα ΑΕΙ θα μπορούσαν να έχουν μία δυνατότητα επεξεργασίας και υποβολής προτάσεων σε δεσμευτικές ημερομηνίες επί του σχεδίου, προ της τελικής μορφής και συζήτησης στο Υπουργικό Συμβούλιο.
#2 Σχόλιο Από Βασίλης Καραβίτης Στις 4 Αυγούστου 2011 @ 14:10
Κυρίως είναι αναγκαία η διερεύνηση της δυνατότητας εφαρμογής, στην πράξη, νομοθετήματος που μπορεί να φαίνεται ότι λύνει κάποια προβλήματα, αλλά που ενδέχεται να είναι αδύνατη η εφαρμογή του. Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα, στον χώρο της υγείας!
Αν και παρέλκει, θα επισημάνω ότι τα νομοθετήματα δεν πρέπει να είναι αντισυνταγματικά ή να παραβιάζουν κοινοτική νομοθεσία, μιά και έχουν πλείστα όσα τέτοια εκδοθεί, για να ικανοποιηθούν πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες!
#3 Σχόλιο Από BAIA ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ Στις 16 Αυγούστου 2011 @ 09:10
Τα επιμέρους μέσα της καλής νομοθέτησης περιγράφονται στα παρακάτω άρθρα ως εξής:
α)ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων : άρθρο 6,
β)η απλούστευση: άρθρο 9,
γ)η κωδικοποίηση: άρθρο 10 ,
δ)η αναμόρφωση του δικαίου : δεν έχει άρθρο με τον ίδιο τίτλο
ε) η διαβούλευση: άρθρο 8,
στ) η αιτιολογική έκθεση των νόμων: δεν έχει άρθρο με τον ίδιο τίτλο και
ζ)η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων εφαρμογής των ρυθμίσεων: άρθρο 7.
Η όλη διάρθρωση του νομοσχεδίου στο σημείο αυτό με μπερδεύει. Τελικά το άρθρο 5 αναλύεται παρακάτω από τα επόμενα άρθρα και αν ναι, γιατί αυτό δεν γίνεται σε όλα τα » μέσα’ και μάλιστα με τη σειρά που αναφέρονται ;
#4 Σχόλιο Από Θανάσης Παπαγεωργίου Στις 26 Αυγούστου 2011 @ 10:43
Επίσης, θα πρέπει να είναι σωστά ορισμένοι (δηλ. όχι αόριστοι).
Για παράδειγμα, στον N3979-2011-ΦΕΚ A 138 – 16.06.2011, άρθρο 12 (αλλά υπάρχει και σε άλλα άρθρα του νόμου):
«Με την επιφύλαξη ειδικών ρυθμίσεων …» και δεν αναφέρονται οι ρυθμίσεις! Με άλλα λόγια πρέπει κάποιος να ξέρει όλη τη σχετική νομοθεσία και να ερμηνεύσει αν υπάρχουν ειδικές ρυθμίσεις που επηρεάζουν την εφαρμογή του νόμου. Απορώ αν ακόμα και ένας δικαστής μπορεί να πει με βεβαιότητα τόσο ποιες είναι οι ρυθμίσεις, όσο και πως πρέπει να γίνει η ερμηνεία.
#5 Σχόλιο Από Θανάσης Παπαγεωργίου Στις 26 Αυγούστου 2011 @ 10:50
Επιπλέον κάθε νόμος θα πρέπει:
(α)* να ορίζει σαφώς την ευθύνη,
(β)* να ορίζει ποιος έχει την ευθύνη,
και (γ) να ορίζει την ποινή για μη εφαρμογή για τη μη εφαρμογή του νόμου [για το (γ) μπορεί να υπάρξει γενική νομοθεσία που να το ορίζει, ώστε να μην χρειάζεται σε κάθε νόμο, απλά κάθε νόμος να κάνει αναφορά στη γενική νομοθεσία]
* στην αγγλική ορολογία τα (α) και (β) είναι το accountability, δηλαδή το να μπορείς να βρεις ποιος φταίει.
#6 Σχόλιο Από ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΣΕΠΕ Στις 26 Αυγούστου 2011 @ 18:56
Μέσα της καλής νομοθέτησης είναι KAI η υποχρεωτική αποτύπωση, ανάλυση και σύγκριση, αντίστοιχων νομοθετικών ρυθμίσεων και διατάξεων, τουλάχιστον 3 κρατών μελών της ΕΕ, (διαμέσου των δικτύων ανταλλαγής πληροφοριών των ελληνικών υπουργείων με τα υπουργεία των κρατών μελών της ΕΕ) καθώς και η λεπτομερής εξέταση ΠΟΡΙΣΜΑΤΩΝ μικτών ευρωπαϊκών ελεγκτικών μηχανισμών που διενεργούν επιθεωρήσεις στα ελληνικά υπουργεία.
Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με το αρχικό σχόλιο του Yiannis Kapa