Σκοπός της αξιολόγησης είναι η αποτίμηση και συγκριτική εξέταση των προσόντων των υπαλλήλων για τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη, καθώς και η παροχή κινήτρου σε κάθε αξιολογούμενο υπάλληλο για τη βελτίωση των ικανοτήτων του και της εν γένει υπηρεσιακής του απόδοσης. Η αξιολόγηση αποτελεί, επίσης, ένα χρήσιμο στοιχείο για την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και την ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση και στελέχωση των οργανικών μονάδων του Δημοσίου και των λοιπών φορέων του δημοσίου τομέα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος διατάγματος.
Άρθρο 02: Σκοπός αξιολόγησης
Αναρτήθηκε
3 Απριλίου 2012, 10:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
12 Απριλίου 2012, 13:00
Σχετικό Υλικό
Σχέδιο Προεδρικού ΔιατάγματοςΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
37 Σχόλια 603 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 5147 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Μείωση Διοικητικών Βαρών
- Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης
- Ψηφιοποίηση Εγγράφων
- ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ – Τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες Νησίδων 1-8
- Δημόσια Διαβούλευση επί του τετάρτου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ανοικτή Διακυβέρνηση
- ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (Α.Σ.Ε.Π.), ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
- Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την προσβασιμότητα των ιστότοπων
- ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ 2018 ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
- ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
- Αξιολόγηση Δημοσίων Υπαλλήλων
- Δημόσια Διαβούλευση επί της Υπουργικής Απόφασης για την ένταξη επιχορηγούμενων φορέων στο Πρόγραμμα Διαύγεια
- Σχέδιο Δράσης Ηλ. Διακυβέρνησης
- Σχέδιο Δράσης Ηλ. Διακυβέρνησης
- Ανοικτή διάθεση εγγράφων και δεδομένων του δημόσιου τομέα
- Τροποποίηση διατάξεων περί επιλογής προϊσταμένων
- Στρατηγική Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
- Καταργήσεις Συγχωνεύσεις Νομικών Προσώπων και ΥΠηρεσιών και άλλες Διατάξεις
- Ρυθμίσεις Υπουργείου
- Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής
- Διακήρυξη Ανοικτού Διαγωνισμού «Αναμόρφωση του Κράτους: Προς Ένα Επιτελικό Κράτος»
- ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ -υποδομές ασφάλειας
Η αποτίμηση απόδοσης προέχει της συγκριτικής εξέτασης προσόντων (και αυτό πρέπει να τονίζεται ανάλογα), εάν σκεφτούμε πως ο πολίτης πληρώνει φόρους για να έχει αποτελεσματικό Δημόσιο και όχι απλά Δημόσιο με προσόντα.
Όσον αφορά στο ακόλουθο: «Η αξιολόγηση αποτελεί, επίσης, ένα χρήσιμο στοιχείο για την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση …». Χρήσιμο στοιχείο μπορεί να είναι, το σημαντικό όμως είναι να υπάρχει κάποιος στη Δημόσια Διοίκηση που να δεσμεύεται ότι θα πραγματοποιήσει την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και θα αξιολογηθεί για αυτό. Π.χ. δε θα αφήσει υπηρεσίες με ελάχιστο προσωπικό και άλλες με πλεονάζον κλπ.
ΠΔ και Νόμοι για ενέργειες αποτελεσματικότητας και όχι για τη θεωρία!
Είναι αυτονὀητο ότι θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων που προσλήφθηκαν με γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ από τους υπόλοιπους. Οι πρώτοι έχουν ήδη αξιολογηθει, έχουν διοριστεί σύμφωνα με τους κανόνες της αξιοκρατίας και υπηρετουν σε θέσεις σύμφωνα με τα προσόντα τους προσφέροντας υψηλής ποιότητας υπηρεσία στο ελληνικό δημόσιο
ΑΠΌ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΥΠΆΡΧΕΙ ΆΜΕΣΗ ΣΎΝΔΕΣΗ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ (ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ), ΤΟΤΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΠΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΟΡΟΣ «ΚΙΝΗΤΡΟ».
ΤΟ ΠΔ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ. ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ.
ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, ΘΕΤΩ ΥΠΟΨΗ ΣΑΣ ΠΩΣ:
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΡΟ. ΠΟΣΟ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ, ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ (ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ) ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗΣ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΣΤΟΧΩΝ.
Αξιολογηση σημαινει ποιος κανει καλα τη δουλεια του και ποιος οχι.Αυτο ισχυει στον ιδιωτικο τομεα και θα πρεπει να εφαρμασθει και στο δημοσιο αν θελουμε να μιλαμε για αξιολογηση.
1. η αξιολογηση δεν εχει σχεση με τον τροπο προσληψης (διορισμου)
2.Τα τυπικα προσοντα εχουν τη σημασια τους.
3.Τα ουσιαστικα προσοντα περισσοτερο κανουν τη διαφορα.(καποιος με πτυχιο μηχανικου ειναι πραγματι καλος μηχανικος?) και αυτο αποδεικνειεται μονο στην πραξη.
4.Η δραστηριοτητα του καθε υπαλληλου (συμετοχη σε εκπαιδευσεις, ιδεες και προτασεις για αποτελεσματικοτερη δουλεια) καθως και η συμπεριφορα του θα πρεπει να μετρανε για την αξιολογηση του.
5.Εφαρμογη πραγματικης και δικαιας αξιολογησης στο δημοσιο εγω παντως δεν βλεπω.
Λογική η απορία και η αγωνία του george 70. Τελικά θέλετε την αξιολόγηση για ανατροφοδότηση και βελτίωση ή για εργαλείο απολύσεων;
Σκοπός της αξιολόγησης είναι η αποτίμηση και συγκριτική εξέταση των προσόντων των υπαλλήλων για τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη. Μέχρι εδώ όλα καλά και συμφωνώ απόλυτα.
καθώς και η παροχή κινήτρου σε κάθε αξιολογούμενο υπάλληλο για τη βελτίωση των ικανοτήτων του και της εν γένει υπηρεσιακής του απόδοσης.
Στο ΥΕΘΑ έχετε σκεφτεί πώς είναι δυνατόν αυτό να εφαρμοστεί, όταν όλο το Υπουργείο εργαζεται για τους στρατιωτικούς; Έχω μεγάλη περιέργεια διότι δεν το έχω δει τα 29 χρόνια που το ζω.
αξιολόγηση αποτελεί, επίσης, ένα χρήσιμο στοιχείο για την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και την ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση και στελέχωση των οργανικών μονάδων του Δημοσίου και των λοιπών φορέων του δημοσίου τομέα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος διατάγματος.
Συμφωνώ και αγωνιώ να δω την αντιστοίχηση βαθμών πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού
Σύμφωνα με το άρθρο 02 σκοπός της αξιολόγησης με λίγα λόγια είναι η εξυγίανση του δημοσίου με κριτήριο την αξιοκρατία και τις ικανότητες όταν όμως ζούμε σε μία εποχή που η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομική κρίση με περικοπές και ορατό των κίνδυνο των απολύσεων ο σκοπός της αξιολόγησης δεν πείθει καθόλου.
Σύμφωνα με το Άρθρο 01: Πεδίο εφαρμογής αξιολογούνται όλοι ανεξαιρέτως δηλαδή
αξιολογούνται όλοι όσοι μπήκαν με ΑΣΕΠ (ήδη αξιολογημένοι) αλλά κι αυτοί που μπήκαν από τα κομματικά παράθυρα (γνωστό ως μέσον). Αυτό δεν είναι πεδίο εφαρμογής αλλά πεδίο προβληματισμού.
Πιστευω οτι η αξιολογηση θα ειναι και παλι για τα ματια του κοσμου.
Εδω σε καποια υπουργεια δεν λαμβανεται υποψιν εαν ενας υπαλληλος του, με προσωπικο κοπο και εξοδα εχει φροντισει να βελτιωθει.Και παλι οι προτασεις απο διαφορους γινονται δεκτες. Πιστευω οτι και αυτο το μετρο θα ειναι για κακο των ανθρωπων και οχι για καλο των ικανων και εμμεσα των υπηρεσιων τους.
Το προσχέδιο λέει: «Η αξιολόγηση αποτελεί, επίσης, ένα χρήσιμο στοιχείο για την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και την ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση και στελέχωση των οργανικών μονάδων του Δημοσίου και των λοιπών φορέων του δημοσίου τομέα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος διατάγματος».
Ρωτάω, λοιπόν. Η αξιολόγηση θα αποτελέσει και το κριτήριο με το οποίο θα αποφασιστούν οι απολύσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων; Στην παρούσα διατύπωση μπορείς να θεωρήσεις ότι χωράει και αυτή η εκδοχή. Νομίζω ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί ρητά το σημείο αυτό στο νόμο γιατί αλλάζει όλη η σκοπιμότητα του νομοθετήματος και συνεπώς και ο τρόπος που θα γίνει η διαβούλευση.
Η αξιολόγηση μέσω του ΚΠΑ αποτελεί ένα ενα εργαλείο που βάσει των (9) κριτηρίων συμβάλλει στην εισαγωγή των αρχών της διοίκησης ολικής ποιότητας και εντοπίζει τις αδυναμίες και τις δυνατότητες μιας δημόσιας οργάνωσης.Η εφαρμογή του όμως, προυποθέτει πολιτική βούληση και διοικητική τεχνογνωσία.Επειδή από την εμπειρία μου στον εργασιακό χώρο,δύσκολα συνυπάρχουν και τα (2)- λόγω μέχρι στιγμής της μή υποχρεωτικής εφαρμογής του-η διοικητική τελειότητα παραμένει το ζητούμενο στη περίοδο της αβεβαιότητας που διανύουμε.Προτείνω άμεσα την τελική ολοκλήρωση του προτεινόμενου νομοσχεδίου,που μόνο μέσω της υποχρεωτικότητας του,θα συμβάλλει στη βελτίωση της οργανωτικής αποτεσματικότητας και της διοικητικής ευρωστίας και κατά επέκταση στη αυτοεκτίμηση μας σαν υπάλληλοι.
Άρθρο 02: ΣΚΟΠΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Σύστημα αξιολόγησης υπάρχει, αλλά όχι για όλους.
Επίσης, επειδή το υπάρχον σύστημα δεν είναι δίκαιο πρέπει να προτείνουμε τρόπους βελτίωσης και όχι εξαίρεσης του κανόνος.
Επί της αρχής του άρθρου συμφωνώ.
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΑΤΟΝ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΣΟΔΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΟΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΑΝ ΑΡΝΗΘΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ;
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ; ΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΟΥΣ; ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΟΙΑΣΤΕΙ ΑΝ ΕΝΑΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΕΝΤΑΛΜΑ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ;
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΩΣ ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΘΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΜΠΕΙΡΟ ΓΝΩΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Η ΕΣΤΩ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΕΤΣΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΓΡΑΠΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΟΧΙ ΟΜΩΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ (Π.Χ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΠΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΤΑ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΓΡΑΦΟΣ ΑΠΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΚΛΠ)
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΕΝΤΙΜΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΑΞΕΤΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ.
Πιστεύω θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όποια αξιολόγηση κι αν εφαρμοστεί, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια θα είναι πλημμελής. Όμως ακόμη και έτσι είναι πολύ καλύτερα από την απουσία οποιασδήποτε αξιολόγησης, όπως συνέβαινε ως τώρα.
Πιστεύω ακόμη ότι οι στόχοι της θα πρέπει, τουλάχιστον στην αρχή να μην είναι μαξιμαλιστικοί. Θα μπορούσαν αρχικά να υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας, δηλαδή να γίνει με δύο μορφές, και από τον προϊστάμενο ή τον αξιολογητή αλλά και με γραπτές εξετάσεις. Αρχικά θα πρέπει να υποστούν κάποια πίεση ή και κυρώσεις μόνο όσοι αποτύχουν και στους δύο τρόπους αξιολόγησης. Αυτό για να αποφευχθούν μεγάλες αντιπαραθέσεις και εντάσεις, λόγω της προηγούμενης ανυπαρξίας του θεσμού.
Αφού η αξιολόγηση δοκιμαστεί και γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία ότι είναι αντικειμενική σε κάποιο ικανοποιητικό βαθμό, στη συνέχεια να έχει επιπτώσεις στην εξέλιξη και στ αποδοχές των υπαλλήλων. Διαφορετικά φοβάμαι ότι οι αντιδράσεις θα είναι τόσο ισχυρές που θα αποτρέψουν οποιαδήποτε εφαρμογή της, όπως εξάλλου έχει συμβεί πολλές φορές ως τώρα.
H αξιολόγηση είναι ένα εργαλείο που πρέπει να λειτουργεί για ανάπτυξη, ανατροφοδότηση, εντοπισμό και αυτοβελτίωση των πιθανών αστοχιών που υπάρχουν σε σχέση με το γενικό πλάνο. Είναι σίγουρο ότι κανένας δεν θέλει να είναι μη αποδοτικός και κανένας δεν θέλει να μην ανταμείβεται για ό,τι κάνει, ό,τι προσφέρει. Εάν σχεδιάζαμε ένα σήμα για την αξιολόγηση θα κάναμε ένα τρίγωνο που στην μια πλευρά θα ήταν οι άνθρωποι, στην άλλη οι επιχειρήσεις και στην άλλη πλευρά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όταν, λοιπόν, πρέπει να γίνει αξιολόγηση πρέπει να υπάρχει ένα σαφές πλαίσιο για το τι επιδιώκουμε και όχι οχυρώσεις πίσω από προσωπικά συμφέροντα και ιδιοτέλειες. Μακάρι να καταλάβουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που πρέπει να παράγουν για ανθρώπους και να μπορέσει να λειτουργήσει η κοινωνική αλυσίδα της χώρας μας.
Πολύ σωστό το μέτρο,ελπίζω με αυτό τον τρόπο να μπορέσουν επιτέλους οι κάτοχοι πτυχίων να αναγνωριστούν και να αναβαθμιστούν περιμένοντας πια η αξιοκρατία να υπερισχύσει των γνωριμιών,πράγμα που ισχύει σήμερα σε κάποιους δήμους της χώρας!
ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.Ο ΔΙΟΙΚΩΝ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ,ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ ΟΧΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΔΗΜΙΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΗΜΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΟΧΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΟΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΕΣΟΔΑ.ΠΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ,ΔΟΙΗΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ? ΚΑΜΙΑ.ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ.ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΩΝ ΠΑΡΑΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΣΤΑ ΕΣΟΔΑ.ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ?ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ Κ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΤΟΥ?ΠΟΙΟ ΣΤΟΧΟ ΘΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ?ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΘΕΤΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ?ΣΤΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΒΙΩΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.ΜΕΙΩΣΗ ΕΞΟΔΩΝ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗ ΜΙΣΘΩΛΟΓΙΚΗ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.ΠΟΙΟΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ,ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΣΥΝΝΑΛΑΓΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 8-1 ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ 7-8 ΚΑΙ 1-3?ΚΑΝΕΙΣ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΕΣ ΤΤΙΣ ΩΡΕΣ.ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ,ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΚΟΜΑΤΙ?
ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ,ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΛΑ 7 ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΠΩΣ ΔΑΠΑΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΤΥΧΑΝ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ.
θα επρεπε να ειχαν γινει πριν 30 χρονια.
να ξεχωρισει το χλορο απο το ξερο.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗ ZACKLIN FROZILIN ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΕΔΑΦΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 2(Η αξιολόγηση αποτελεί, επίσης, ένα χρήσιμο στοιχείο για την ορθή διαχείριση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και την ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση και στελέχωση των οργανικών μονάδων του Δημοσίου και των λοιπών φορέων του δημοσίου τομέα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος διατάγματος.)
Η αξιολόγηση προϋποθέτει ο αξιολογητής να είναι πιο έμπειρος και με περισσότερα προσόντα από τον αξιολογούμενο. Επίσης, για όσους έχουν την άποψη ότι όποιος πέρασε από ΑΣΕΠ πρέπει να είναι στο απυρόβλητο κάνει λάθος. Ο υπάλληλος ασχέτως πως διορίστηκε πρέπει να εξελίσσεται και να βελτιώνεται και να μην οδηγείται σε μια στάσιμη κατάσταση η τον σπρώχνει στην απομόνωση από την πραγματικότητα. Για όσους λοιπόν αναφέρεται τον ΑΣΕΠ ως το απόλυτο κριτήριο σας υπενθυμίζω την πρόσληψη ατόμων με την αβάντα του 50% της προϋπηρεσίας στο Δημόσιο επειδή είχαν διασυνδέσεις για να την αποκτήσουν είτε μέσω stage είτε μέσω ΣΟΧ.
Πρέπει να σε αξιολογεί κάποιος της ίδίας κατηγορίας,δηλαδή αν είσαι ΠΕ να σε αξιολογεί κάποιος ΠΕ (και όχι ο ΔΕ Προιστάμενος σου,που έχει περισσότερη ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ,ενώ εσύ έχεις περισσότερη αλλά όχι όλη ΔΗΜΟΣΙΑ)
Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Γιαννιτσιώτη. Όποιος ήδη εργάζεται κ έχει σαφή εικόνα για την παρούσα κατάσταση στους ΟΤΑ, μπορεί με βεβαιότητα και επιχειρήματα να υποστηρίξει ότι απουσιάζει οποιαδήποτε υποδομή προκειμένου για την ουσιαστική αξιολόγηση.
Όσο για τον ορισμό εξωθεσμικής επιτροπής ιδιωτικής εταιρείας, έχουμε γευτεί τα λυπηρά αποτελέσματα τέτοιου είδους συνεργασιών στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν ικανοί και επαρκείς δημόσιοι φορείς γι’ αυτό; Έλεος πια…
Η διαδικασία ατομικής αξιολόγησης της απόδοσης των δημοσίων υπαλλήλων, που πάει να καθιερωθεί στις μέρες μας στην Ελλάδα, με σκοπό να βελτιώσει την παραγωγικότητά τους, έρχεται σε αντίθεση με αντίστοιχα παραδείγματα άλλων χωρών με μεγάλη εμπειρία πάνω στο θέμα που από χρόνια τη θεωρούν ξεπερασμένη.
Είναι σκόπιμο να κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε χώρες όπου το σύστημα αυτό θεωρήθηκε μια αποτυχημένη επινόηση. Το 1993 ο τότε αμερικανός αντιπρόεδρος Al Gore έβαλε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα βελτίωσης της παραγωγικότητας στη Δημόσια Διοίκηση των ΗΠΑ με την επωνυμία «επιθεώρηση του εθνικού έργου», βασισμένο στην καθιέρωση τεχνικών αξιολόγησης του ιδιωτικού τομέα. Τότε, κάποιοι από τους γκουρού της διοίκησης ολικής ποιότητας προειδοποιούσαν πως οι ατομικές αξιολογήσεις δεν θα βοηθούσαν στην επίλυση των προβλημάτων και πως έπρεπε να αποκλειστούν, αφού οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονταν τη μέτρηση της εργασίας τους σαν παρενόχληση στο χώρο δουλειάς, και επειδή ο ανταγωνισμός που δημιουργούσαν μπορούσε να δηλητηριάσει το κλίμα ομαδικής συνεργασίας που είχαν σαν σκοπό να εδραιώσουν.
Μερικά χρόνια αργότερα, η αμερικανική Δημόσια Διοίκηση αναθεωρούσε τα συστήματα ατομικής αξιολόγησης της απόδοσης των υπαλλήλων της ως αναποτελεσματικά, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε οριστικά να τις λάβει υπόψη για τον καθορισμό των αποδοχών τους. Άλλα επίσης, και στο πεδίο της ιδιωτικής επιχείρησης, η χρήση μισθολογικών κλιμακίων συνδεδεμένων με την αξιολόγηση της προσωπικής απόδοσης του εργαζομένου αποδείχθηκε ένας μηχανισμός καθαρά αντιπαραγωγικός.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τις αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας διαδικασίας μέτρησης της αποδοτικότητας του υπαλλήλου, όταν μάλιστα στο άμεσο μέλλον μπορεί να επηρεάσει τη διατήρηση της θέσης του ή το ύψος των αποδοχών του. Πολύ περισσότερο αν οι αξιολογητές είναι οι ‘υπάλληλοι εμπιστοσύνης’, εξουσιοδοτημένοι από την πολιτική εξουσία να μετρήσουν την υπηρεσιακή συμπεριφορά και τις ικανότητες δασκάλων, καθηγητών, κοινωνικών λειτουργών, γιατρών, νοσοκόμων κ.ά. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι τα εντελώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα: υποκειμενικές αξιολογήσεις, δυσαρέσκεια στους χώρους δουλειάς, έλλειψη κινήτρου για δράση. Αντιθέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν καθήκον να υπηρετούν όχι τα συμφέροντα του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος αλλά της κοινωνίας στο σύνολό της, δίνοντας τις απαραίτητες εγγυήσεις για την αποτελεσματική, αμερόληπτη και σύννομη παροχή των δημοσίων υπηρεσιών.
Υφίσταται άραγε ανάγκη αιτιολόγησης του σκοπού της αξιολόγησης όταν αναφερόμαστε στο Δημόσιο τομέα ο οποίος εξ’ορισμού υπάρχει για να προσφέρει υπηρεσίες δηλαδή να δίνει αυτό που η σύγχρονη κοινωνία ζητά και μάλιστα με κόστος, ποιότητα και χρόνο διαρκώς βελτιούμενα? Δίνει την εντύπωση επιπέδου έκθεσης ιδεών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ή μάλλον απόσπασμα λόγου «πολυμαθούς» παραγοντίσκου. Πάμε απο την αρχή να ανακαλύψουμε τον τροχό. Που είναι η πιστοποίηση του συστήματος αξιολόγησης??? ποιός θα αξιολογήσει ποιόν??? με την υπάρχουσα αναξιοκρατική, όχι απλώς αμαθή ή άντε και ημιμαθή αλλά πολύπλευρα ελλειματική διοίκηση η οποία δεν σταματά στην άγνοια, πως θα μπορούσε άλλωστε, αλλά αντιμάχεται το ήθος και την φιλοπονία, την γνώση και την διάχυσή της, την καλή νομοθέτηση και την εφαρμογή προς όφελος του πολίτη και την υποκαθιστά με όποιον τρόπο και όποιο μέσον (αυτό γνωρίζει, έτσι προσλήφθηκε, έτσι γαλουχήθηκε, έτσι ανέβηκε στην ιεραρχία και έτσι έζησε εις βάρος των άλλων που άξιζαν για πολλάάά χρόνια) με την λατρεία του προσωπικού οφέλους, την κλίκα και την λογική του όποιος δεν είναι δικός μας είναι εχθρός μας. Πώς γίνεται αξιολόγηση στους σοβαρούς οργανισμούς? Πως προσλαμβάνει προσωπικό η ευρωπαϊκή ένωση? Μήπως και μόνο ένα απλό τεστάκι (κατανόησης αριθμών, εννοιών και περιεχομένου) θα έδειχνε πόσο γυμνός στέκει ο Βασιλιάς στο θρόνο του? Γιατί άραγε το Δημόσιο δεν αναγνωρίζει την προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα (την πραγματική, αποδεικνυόμενη και τελικά κραυγάζουσα απο μακριά σε περίπτωση σύγκρισης) που μόνο άξιοι και αξιολογημένοι σε συγκεκριμένες περιγραφές θέσης εργασίας κατέχουν (και όχι σε θολά και καταφανώς ανισοκατανεμημένα μορφώματα). Γιατί δεν ακολουθούμε επιτέλους κάτι πιστοποιημένο, γιατί δεν αναμορφώνεται εκ βάθρων ο δημόσιος τομέας, γιατί μεταπτυχιακά και διδακτορικά που δίνονται σωρηδόν προτάσσονται άκριτα, γιατί θα πρέπει όσοι εργαζόμαστε και αποδίδουμε και παλεύουμε για το αποτέλεσμα ενώ οι προϊστάμενοι είτε μας επισκέπτονται εκ περιτροπής, είτε έρχονται για άλλες δουλειές, γιατί θα πρέπει να υποστούμε την ματαίωση της ελπίδας για ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ!
ΣΚΟΠΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ.
Τι γίνεται και τι θα γίνει με Υπουργεια που το προσωπικό ειναι ανάμικτο (πχ στρατιωτικό -πολιτικό προσωπικό για ΥΕΘΑ, η πολιτικό προσωπικό και αστυνομικοί για το ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Κ.Λ.Π) θα πρέπει να έχουν ξεχωριστή ιεραρχία με αντιστοίχηση.
Νομίζω οτι το αν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τον τρόπο διορισμού του. Η μία ή δύο μέρες εξέτασης από τον ΑΣΕΠ δεν καθορίζουν την ικανότητα στη δουλειά! Είναι μόνο αξιολογικός τρόπος διορισμού δεν δείχνει ένα εφ’ όρου ζωής καλό υπάλληλο! Δυστυχώς βλέπω ότι ο καθένας, αντί να τοποθετηθεί στο θέμα της αξιολόγησης και το πως πρέπει να γίνει, προτείνει την εξαίρεσή του. Αυτό λεει πολλά, δυστυχώς!
Αν η αξιολόγηση δεν είναι αντικειμενική και δεν συνδέεται με τους στόχους κάθε οργανισμού, το αποτέλεσμα θα είναι να προωθούνται οι λιγότερο ικανοί και να παραγκωνίζονται αυτοί που πραγματικά κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Δυστυχώς μέχρι τώρα έχουμε δει οτι οι «ημέτεροι» προωθούνται στη χώρα μας και όλα βασίζονται σε πελατειακές σχέσεις και συμφέροντα γι αυτό και είμαστε όλοι καχύποπτοι και αρνιόμαστε να αξιολογηθούμε.
Θα συμφωνήσω σε ένα μέρος με την άποψη του Δρ Γεώργιο Γιαννιτσιώτη (ο προ σχολιάζοντας), μιας και σε κάποιους φορείς το πλαίσιο λειτουργίας τους, δεν είναι καν ένα ενιαίο πλαίσιο .. εννοώ δηλαδή ότι, σε έναν ίδιο οργανισμό από μονάδα σε μονάδα το πλαίσιο λειτουργίας διαφέρει. Μήπως τελικά το πρόβλημα αρχίζει από τα διοικητικά του στελέχη;
Τέλος, με πια κριτήρια & ποιος θα είναι αυτός ο οποίος θα μπορεί να κρίνει αμερόληπτα δια τον κάθε Φορέα;
Ελπίζω να υπάρξει εδώ τουλάχιστον μια ορθή αξιολόγηση των ατόμων αυτών σε άλλο άρθρο, διότι αν το πάμε κι’ αυτό με το ισχύον πελατειακό σύστημα τότε -Ζήτω, «ακόμη μια τρύπα στο νερό….»
Αυτό που βλέπω είναι μονάχα περικοπές…, τουλάχιστον ας είναι ωφέλιμες πλέον για την Ελλάδα.
Οι προϊστάμενοι Τμημάτων, σε συνεργασία με το προσωπικό που υπηρετεί στις μονάδες των οποίων προΐστανται, εξειδικεύουν και επιμερίζουν τους επιχειρησιακούς στόχους σε ετήσια βάση, ανά άτομο. Για τον επιμερισμό των στόχων λαμβάνονται υπόψη η κατηγορία και ο κλάδος του υπαλλήλου, τα πρόσθετα τυπικά του προσόντα, οι γνώσεις του, η διοικητική εμπειρία και οι δεξιότητες που κατέχει σε σχέση με τον επιδιωκόμενο επιχειρησιακό στόχο, καθώς και με τις ενέργειες και δράσεις που πρόκειται να αναλάβει.
Αρα είναι προφανές ότι για να αξιολογηθούμε αξιοκρατικά, θα πρέπει να μας κρίνουν άτομα αν όχι του ιδιου κλάδου, σίγουρα σχετικά με αυτόν Που σημαίνει ότι επιτέλους πρέπει ο καθένας να καλείται να εργαστεί στο αντικειμενό του, κάντε μας τις ανάλογες μετακινήσεις με βάση τα προσόντα μας, δώστε μας χρόνο προσαρμογής διότι κοντεύουμε να τα ξεχάσουμε και μετά ναι να μας κρίνετε Ειμαστε παρα πολύ δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι νιώθουμε εγκλωβισμένοι διότι καλούμαστε να εργαστούμε σε ασχετα αντικείμενα επειδη στην υπηρεσία μας είτε λογο του εκσυγχρονισμού , είτε λόγο αναγνωρισης ή αποκτησης νεου πτυχίου απασχολούμαστε εκτος πεδίου , χωρίς όμως να μας δίνεται και η δυνατότητα μετάταξης σε αλλους φορείς στους οποίους και εμείς θα είμασταν πιο αποδοτικοί και φυσικά πιο χρήσιμοι.
Είναι άδικο να κληθούμε να κριθούμε σε αντικειμένα στα οποία ενώ έχουμε δώσει τον καλύτερο μας εαυτό και έχουμε κάνει υπερπροσπάθεια για να τα μάθουμε ξαφνικά να κριθούμε σε λεπτομερειες που είναι έξω απο το γνωστικό μας πεδίο.
Δηλαδή ενώ θα έπρεπε να παρουμε και μπόνους για αυτά τα οποία έχουμε φερει εις πέρας λόγο αναντιστοιχίας αντικειμένου να κινδυνέψουμε να κριθούμε και ανεπαρκείς
Εξάλλου θέλω να τονίσω ότι συνήθως τα ατόμα που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία καθε τρεις και λίγο καλούνται να αναλάβουν και ένα νέο αντικείμενο και φτου πάλι από την αρχή παίζοντας το ρόλο του τζόκερ γεγονός ιδιαίτερα άδικο αφου λόγο έλλειψης γνωστικού αντικειμένου κάθε φορά απαιτείται σημαντικό χρονικό διάστημα , ώστε να εκαπιδευτούν και να γίνουν αποδοτικοί.
Συμπέρασμα κάποιοι απο μας, είτε θα κριθούμε σε αντικείμενο που δεν ασκούμε από εξίσου άσχετους προίσταμενους κλπ με το αντικείμενο μας, είτε πάλι θα κριθούμε σε αντικείμενο που δεν κατέχουμε παρα εμπειρικά ενώ συνάδελφοι μας σε αυτό έχουν ολοκληρώσει έναν πλήρη κύκλο σπουδών με σοβαρό κίνδυνο να κριθούμε ανεπαρκείς
ΠΡΟΣΟΧΗ – Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΚΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ. ΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ, ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΥΛΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Εργάζομαι στο δημόσιο και αυτά που διαβάζω μου προκαλούν μειδίαμα. Τα κριτήρια στο δημόσιο είναι καθαρά κομματικά. Το κράτος διορίζει κομματικά στελέχη στα Δ.Σ. που έτρεξαν προεκλογικά. Στη μονάδα μου στο υπουργείο υγείας δεν υπάρχει η παραμικρή αξιοκρατία αλλά είναι το βασίλειο της αναξιοκρατίας. Δεν θα αλλάξει τίποτα.
ΚΥΡΙΕ ΧΡΗΣΤΟ ΤΣΟΥΒΑΛΑ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΗΔΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ! ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ…..ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ….
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΩ, ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΟΥ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑ ΑΠΟ ΣΧΟΛΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 6 ΜΗΝΕΣ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΔΩΣΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΓΡΑΦΑ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΟΡΙΖΟΜΟΥΝ… ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΩ ΞΑΝΑ, ΑΦΟΥ ΜΠΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ? ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΣΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ή ΟΣΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 6 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ? ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ?
Η αξιολόγηση αφορά όλο το προσωπικό και δεν είναι σωστό να υπάρχουν διακρίσεις και διαχωριστικές γραμμές. Ο Φορέας Αξιολόγησης αποτελεί επιτελικό στοιχείο στη κλίμακα διοίκησης με άμεση αναφορά στον Υπουργό.
Για να υπάρξει έδαφος ουσιαστικής αξιολόγησης προαπαιτείται περιβάλλον εργασίας με τυποποιημένες διαδικασίες, επαλήθευση αυτών και δείκτες επίδοσης (key performance indicators) όπως και στόχοι (ετήσιοι). Επίσης, και περιγραφή θέσεων (job description). Υπάρχει κάτι εξ αυτών στην Δημόσια Διοίκηση και τους ΟΤΑ;
Επίσης, όσοι έχουν διορισθεί με διαδικασίες Ν.2190/1994 (ΑΣΕΠ) – ιδίως το άρθρο 18 (κατάταξη με σειρά προτεραιότητας βάσει προσόντων) έχουν ήδη αξιολογηθεί και δεν γίνεται να έρθει μια εξωθεσμική επιτροπή ιδιωτικής εταιρείας να τους επαναξιολογήσει χωρίς να εγερθούν ισχυρά νομικά ζητήματα που θα μπλοκάρουν την όλη διαδικασία.
Το πρόβλημα υπάρχει με όσους μπήκαν από το παράθυρο και ελέω του Ν.4024/2011 (βαθμολόγιο) έχουν καταλάβει θέσεις ευθύνης χωρίς να το αξίζουν (θάβοντας τους ικανούς, αξιοκρατικώς προσληφθέντες με διαδικασίες Ν.2190/1994). Λύστε το πρόβλημα πρώτα με αυτή την εν πολλοίς σαβούρα – εκλογική σας πελατεία και κατόπιν συζητάμε.
Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
Επιθεωρητής Συστημάτων Διοίκησης Ποιότητος
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΗΔΗ
Δεν έχει νόημα η αποτίμηση και η συγκριτική εξέταση των προσόντων όσων υπαλλήλων έχουν διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ! Δεν είναι σωστό ένας υπάλληλος που ήδη έχει περάσει τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ ή μάζεψε μόρια σε διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ να ξαναδίνει εξετάσεις! Ας εξεταστούν αυτοί που μπήκαν στο δημόσιο αναξιοκρατικά, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ!