1. α) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Έβρου» και το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δάσους Δαδιάς», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 ( 207 Α’)`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 ( 197 Α΄) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Έβρου & Δάσους Δαδιάς». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Τραϊανούπολη Έβρου.
β) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου- Βιστωνίδας- Ισμαρίδας», και το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν.3044/2002 (197 Α συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Ροδόπης- Νέστου – Βιστωνίδας- Ισμαρίδας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό) των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι το Πόρτο Λάγος Ξάνθης.
γ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης, το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα» και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας-Βόλβης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κεντρικής Μακεδονίας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνίσταται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι ο Λαγκαδάς Θεσσαλονίκης.
δ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου», που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 ( 207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 ( 197 Α΄) και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου», που ιδρύθηκε με προεδρικό διάταγμα ( 49 Δ) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Πίνδου». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνίσταται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι οι Ασπράγγελοι Ιωαννίνων.
ε) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού», το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου», και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Καλαμά και Αχέροντα», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2012 (197 Α συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ, με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Δυτικής Ηπείρου και Μεσολογγίου». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Άρτα.
στ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού», και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`) η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό,) των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνίσταται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999 ως ισχύει και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Αμφίκλεια.
ζ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας», που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄), και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα», που ιδρύθηκε με προεδρικό διάταγμα (395 Δ’) συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Αττικής». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι οι Αχαρνές Αττικής.
η) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς» και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), αυτή η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α), συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Δυτικής Πελοποννήσου». Στο νέο φορέα περιέρχονται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι η Πάτρα.
θ) Το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς και το ν.π.ι.δ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Καρπάθου – Σαρίας», που ιδρύθηκαν με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (207 Α`), αυτή η οποία προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 (197 Α΄), συγχωνεύονται και συνιστούν νέο ν.π.ι.δ, με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Οικοσυστημάτων Νοτίου Αιγαίου και Κρήτης». Στο νέο φορέα περιέρχεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων, της περιουσίας (ενεργητικό –παθητικό), των θέσεων και του προσωπικού των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο αυτή, και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, στα οποία ο φορέας που συνιστάται υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχός τους. Ο φορέας που συνιστάται έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2742/1999, ως ισχύει, και του ν. 1650/1986. Η έδρα του φορέα διαχείρισης είναι τα Χανιά.
2) Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που συγχωνεύονται, καθώς και οι απασχολούμενοι σε αυτούς στο πλαίσιο σύμβασης έργου, μεταφέρονται αυτοδίκαια στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετεί στους φορείς διαχείρισης που συγχωνεύονται με τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων, αποτελεί εφεξής προσωπικό των αντίστοιχων φορέων που συνιστώνται και υπηρετεί σε αυτούς με την ίδια σχέση.
Οι ανωτέρω κατατάσσονται σε αντίστοιχες θέσεις, οι οποίες έχουν συσταθεί με τον εκδοθησόμενο Κανονισμό Υπηρεσιών και Προσωπικού. Για τον σκοπό αυτό εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του οργάνου διοίκησης, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
3. Με Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών, καθορίζονται για κάθε νέο φορέα διαχείρισης ο εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, ο Κανονισμός Υπηρεσιών και Προσωπικού, ο εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Κανονισμός Οικονομικής Διαχείρισης και Προμηθειών, καθώς και ο Κανονισμός Ανάληψης και Εκτέλεσης για τρίτους ή ανάθεσης σε τρίτους επιστημονικών ή ερευνητικών προγραμμάτων, μελετών υπηρεσιών τεχνικής βοήθειας και εν γένει έργων και υπηρεσιών.
4 Οι δίκες των φορέων που συγχωνεύονται με την παράγραφο 1 συνεχίζονται από τους αντίστοιχους φορείς που συνιστώνται χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους. Όπου στην κείμενη νομοθεσία ή σε συμβάσεις αναφέρονται οι φορείς που συγχωνεύονται, νοούνται εφεξής οι αντίστοιχοι φορείς που συνιστώνται.
5. Η κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί της κινητής και ακίνητης περιουσίας των φορέων που λύονται και συγχωνεύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, περιέρχονται αυτοδικαίως και χωρίς την τήρηση οιουδήποτε τύπου, πράξης ή συμβολαίου, στους φορείς στους οποίους συγχωνεύονται. Οι συμβατικές υποχρεώσεις και οι εγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις των φορέων που συγχωνεύονται, μεταφέρονται στους αντίστοιχους φορείς που συνιστώνται, οι οποίοι λειτουργούν ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι αυτών. Οι φορείς αυτοί είναι οι δικαιούχοι των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν εκπονηθεί από τους φορείς που συγχωνεύονται καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά.
6. Τα Διοικητικά Συμβούλια των φορέων που συνιστώνται, συγκροτούν με απόφασή τους, μέσα σε ένα μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων τους, τριμελή επιτροπή με αντικείμενο τη διενέργεια απογραφής όλων των κινητών και ακινήτων που περιέχονται στην κυριότητα και αποκλειστική χρήση και διαχείρισή τους. Η έκθεση απογραφής εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
7. Η συγκρότηση των Διοικητικών Συμβουλίων των φορέων που συνιστώνται με την παράγραφο 1 καθώς και κάθε σχετικό θέμα με τη λειτουργία τους ρυθμίζεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.
8. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορούν να μεταφέρονται οι έδρες των φορέων που συνιστώνται με την παράγραφο 1.
9. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού μπορεί να ρυθμίζονται τα ειδικά, και τεχνικά θέματα της συγχώνευσης η διαδικασία απογραφής και κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
10. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου:
α) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Περιοχής Προστασίας της Φύσης Υγροτόπου Λίμνης Καστοριάς» που ιδρύθηκε με το π.δ. 14/2012 (226 ΑΑΠ) καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δ. Μακεδονίας.
β) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δ. Μακεδονίας.
γ) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002 καταργούνται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στη Διεύθυνση Δασών Κεφαλληνίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δ. Ελλάδας, Ιονίου.
δ) Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου» που ιδρύθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 13 του ν. 3044/2002, καταργείται και οι αρμοδιότητές του περιέρχονται στη Γενική Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος και Υποδομών της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
ε) H Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας ορίζεται ως κύριος φορέας εποπτείας συντονισμού και λειτουργίας των τεχνικών έργων επαναπλημμυρισμού της λίμνης Κάρλας και δικαιωμάτων για την περίοδο εκτέλεσής τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3199/2003 (Α 280) και του π.δ. 51/2007 (Α 54), καθώς και της παραγράφου 3 της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργων Κάρλας 112839/2000 των υπουργών Περιβάλλοντος. Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, Πολιτισμού και Ανάπτυξης. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, καθορίζονται οι Υπηρεσίες και οι φορείς που είναι αρμόδιοι για την λειτουργία των υποδομών που κατασκευάζονται, με βάση την κείμενη νομοθεσία.
12. α) Οι εκκρεμείς δίκες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10 συνεχίζονται χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους, από τους φορείς στους οποίους περιέρχονται οι αρμοδιότητές τους.
β) Οι φορείς που αναλαμβάνουν τις αρμοδιότητες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις εγκεκριμένες Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και τα Σχέδια Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών που αναλαμβάνουν. Η στρατηγική διαχείρισης για τις προστατευόμενες περιοχές, καθώς και οι απαιτούμενες δράσεις και υποδομές εφαρμογής της, θα εποπτεύονται από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Οι φορείς που ασκούν τις αρμοδιότητες των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10 μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στις οποίες θα συμφωνούνται οι αρχές και το αντικείμενο διαχείρισης καθώς και οι εκατέρωθεν δεσμεύσεις για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της κάθε περιοχής, ή συμβάσεις διαχείρισης κατά τα προβλεπόμενα στην περίπτωση γ της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999, όπως συμπληρώνεται με την παράγραφο 14.
γ) Δικαιούχος των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν αναλάβει οι φορείς που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές, είναι ο αντίστοιχος φορέας στον οποίο περιέρχονται οι αρμοδιότητες του κάθε φορέα που καταργείται. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και όσοι απασχολούνται σε αυτούς με σύμβαση έργου, παρέχουν εφεξής τις υπηρεσίες τους στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν.
13. Οι φορείς διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου-Β. Σποράδων, Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού εξακολουθούν να λειτουργούν υπό το νομοθετικό καθεστώς που τους διέπει.
14. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης γ της παραγράφου 1 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999 αντικαθίσταται ως εξής: «Το περιεχόμενο της σύμβασης διαχείρισης είναι το περιεχόμενο του σχεδίου διαχείρισης της περιοχής και, εφόσον αυτό ελλείπει, είναι κατ’ ελάχιστον:
α) τα μέτρα διαχείρισης (τύπων οικοτόπων, ειδών δασών, βόσκησης, γεωργικών εκτάσεων και γεωργικής δραστηριότητας, αλιείας και υδατικών πόρων)
β) τα μέτρα προστασίας εδαφικών πόρων
γ) τα μέτρα επόπτευσης και φύλαξης
δ) τα μέτρα διαχείρισης –διακίνησης επισκεπτών και ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού
ε) η επικοινωνία, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού
στ) η διαμόρφωση προγραμμάτων κατάρτισης
ζ) η υλοποίηση προγράμματος παρακολούθησης με καθορισμό στόχων, παραμέτρων και δεικτών
η) η λειτουργία υλικών, υποδομών και εξοπλισμού για την εξυπηρέτηση των παραπάνω μέτρων και δράσεων.
Η σύμβαση διαχείρισης θα συνάπτεται μετά από σχετική εισήγηση της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.»
15. Καταργείται το τελευταίο εδάφιο της περιπτώσεως δ της παραγράφου 1 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999. Η παράγραφος δ όπως προστέθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 7 του ν. 3937/2011 αναριθμείται σε παράγραφο ε.
16. Η παράγραφος 6 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999 αντικαθίσταται ως εξής :
«6. Συνιστώνται σε κάθε φορέα διαχείρισης του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 μία διεύθυνση με τρία τμήματα: Το Τμήμα Διοικητικών, Οικονομικών και Νομικής Υποστήριξης, το Τμήμα Προστασίας, Διαχείρισης και Επόπτευσης και το Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης και Δημοσιότητας. Συνιστώνται τέσσερις οργανικές θέσεις σε κάθε φορέα: μία θέση του διευθυντή και τρεις θέσεις προϊσταμένων των τριών τμημάτων. Οι παραπάνω θέσεις μπορούν να καλύπτονται με αποσπάσεις προσωπικού που υπηρετεί με οποιαδήποτε σχέση στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί με το άρθρο 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982. Οι αποσπάσεις αυτές έχουν διάρκεια μέχρι πέντε χρόνια και διενεργούνται μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου με απόφαση του Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού. Το προσωπικό όλων των παραπάνω κατηγοριών προσλαμβάνεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του φορέα διαχείρισης και απασχολείται με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου που διέπεται από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Η κατανομή του προσωπικού σε υπηρεσιακές μονάδες, η διοίκηση και οι επί μέρους αρμοδιότητες αυτών, οι αρμοδιότητες του Διευθυντή, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια, καθορίζονται με τους αντίστοιχους κανονισμούς προσωπικού.»
1. Η Διεύθυνση Υδάτων, της οποίας οι αρμοδιότητες καθορίζονται στο άρθρο 5 παρ. 5 του Ν. 3199/2003, δεν μπορεί να αναλάβει λειτουργία τεχνικών έργων – ενώ από την κείμενη νομοθεσία έχει ήδη την εποπτεία της ποιοτικής και ποσοτικής διαχείρισης της περιοχής. Προτείνεται λοιπόν να διαγραφεί η σχετική αναφορά στην Διεύθυνση Υδάτων.
2. Δεν φαίνεται δόκιμη η πρόβλεψη ότι η Διεύθυνση Υδάτων ορίζεται ως κύριος φορέας δικαιωμάτων για την περίοδο εκτέλεσης των τεχνικών έργων, δεδομένου ότι τα έργα εκτελούνται από το Υπουργείο Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας κλπ. δια της Ειδικής Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων (ΕΥΔΕ) Κάρλας, η δε Διεύθυνση Υδάτων δεν διαθέτει ούτε μπορεί τώρα να αναπτύξει τεχνικές υπηρεσίες για την διαχείριση και επίβλεψη της κατασκευής των έργων που είναι σε εξέλιξη. Προτείνεται να διαγραφεί η σχετική πρόβλεψη.
3. Στην αρχή του εδαφίου ε της παρ. 10 προβλέπει ότι η αρμοδιότητα της λειτουργίας των έργων αναλαμβάνεται από την Διεύθυνση Υδάτων ενώ στο τέλος του ότι η αρμοδιότητα της λειτουργίας θα καθοριστεί με απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΚΑ. Άλλωστε, ο καθορισμός των Υπηρεσιών και φορέων λειτουργίας ίσως να μην αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα του ΥΠΕΚΑ, λαμβάνοντας υπόψη ότι το έργο χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ με τελικό δικαιούχο το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας κλπ.
4. Σχετικά με την λειτουργία των έργων της Κάρλας επισημαίνεται ότι το σύστημα είναι σύνθετο και περιλαμβάνει κυρίως:
– τα έργα μεταφοράς του νερού από τον Πηνειό προς την λίμνη
– την ίδια την λίμνη
– τα αντιπλημμυρικά αντλιοστάσια
– την σήραγγα προς τον Παγασητικό
– τα αντλιοστάσια και τα λοιπά έργα μεταφοράς του νερού άρδευσης
– τον υγρότοπο ανάδειξης και καθαρισμού στραγγιδίων, και
– τις γεωτρήσεις, δεξαμενές και τα αντλιοστάσια για την ύδρευση του Βόλου.
Κατά συνέπεια, η λειτουργία των έργων από τις κατά την κείμενη νομοθεσία Υπηρεσίες και φορείς θα έχει ως αποτέλεσμα:
– άλλος φορέας θα είναι υπεύθυνος για την πλήρωση της λίμνης και την λειτουργία των αντιπλημμυρικών έργων (τεχνικές υπηρεσίες Περιφέρειας)
– άλλος φορέας θα είναι υπεύθυνος για την άρδευση από την λίμνη (ΓΟΕΒ/ΤΟΕΒ)
– άλλος φορέας θα είναι υπεύθυνος για την προστασία του οικοτόπου της λίμνης (Γενική Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος και Υποδομών της Περιφέρειας Θεσσαλίας σύμφωνα με την παράγραφο δ), και
– η Διεύθυνση Υδάτων θα κληθεί να παρακολουθεί από κοντά τα τεκταινόμενα.
Τα παραπάνω εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν σε σοβαρές δυσλειτουργίες του συστήματος,
5. Με βάση τα παραπάνω προτείνεται η λειτουργία της λίμνης να γίνεται από ενιαίο φορέα (όπως άλλωστε γίνεται και για την λειτουργία ταμιευτήρων), σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Διεύθυνσης Υδάτων.
Ο Φορέας που προβλέπεται να ασκήσει την ολοκληρωμένη αυτή λειτουργία είναι ο «Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου». Η πρόβλεψη αυτή υπάρχει και στις αιτήσεις χρηματοδότησης του έργου από την Ε.Ε.. Σημειώνεταί δε ότι, σύμφωνα με την από 29.8.2011 Απόφαση της Επιτροπής για την χρηματοδότηση του έργου επαναδημιουργίας της λίμνης Κάρλας, πρέπει μέχρι 31.12.2012 οι Ελληνικές Αρχές να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα εφαρμόσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ε.Ε. όσον αφορά στην προστασία και τη διαχείριση τη περιοχής Κάρλας-Μαυροβουνίου-Κεφαλόβρυσου Βελεστίνου και της Λεκάνης Απορροής Ποταμού. Κατά συνέπεια, αποτελεί επιτακτική ανάγκη να επιλυθεί άμεσα το συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσο θα μπορούσε να διαχειρίζεται την λίμνη κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τον πολλαπλό της σκοπό που περιλαμβάνει:
– την περιβαλλοντική διαχείριση της λίμνης και των σχετικών έργων
– την άρδευση της γύρω περιοχής από την λίμνη και εν μέρει από τα υπόγεια νερά
– την ύδρευση Βόλου από τα υπόγεια νερά, και
– την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής.
Η διαχείριση των έργων από έναν περιβαλλοντικό φορέα είναι καινοτόμος και θα διασφάλιζε την λειτουργία της λίμνης κατά τον βέλτιστο περιβαλλοντικά τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των χρηστών του νερού. Προτείνεται λοιπόν η διατήρηση του φορέα αυτού, με πρόβλεψη μάλιστα στο σχέδιο νόμου του ειδικού του σκοπού που περιλαμβάνει την λειτουργία των έργων.
Μια ενδεχόμενη απόφαση κατάργησης του ΦΔ του Εθνικού δρυμού Αίνου δεν είναι μόνο μια αντι-οικονομική, αντι-αναπτυξιακή και αντι-περιβαλλοντική απόφαση.
Δημιουργεί κινδύνους νέων προστίμων από την αθέτηση των συμφωνιών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ βάζει σε αμφισβήτηση την ομαλή εξέλιξη των προγραμμάτων, αφού μοιραία εισάγει καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα και αλλαγές στο εγκεκριμένο Τεχνικό Δελτίο που υλοποιεί ο Φορέας Διαχείρισης.
Πολύ περισσότερο όμως αποτελεί προσβολή στους εργαζόμενους και το ΔΣ του Φορέα, και ακόμη περισσότερο, προσβολή και εμπαιγμό για την ίδια την Κεφαλονιά, τον Φυσικό της Πλούτο, αλλά και τους ανθρώπους της.
Αλλάξτε απόφαση κύριοι του ΥΠΕΚΑ:
Αφήστε τον ΦΔ Εθνικού Δρυμού Αίνου απερίσπαστο να κάνει τη δουλειά του!!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΑΙΝΟΥ!!
Μαχαίρας Ιωάννης
Δρ. Βιολόγος – Ορισθείς Ειδικός Επιστήμων από το ΥΠΕΚΑ ως
Τακτικό μέλος του ΔΣ του ΦΔΕΔ Αίνου
Η ΣΥΓΧΏΝΕΥΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ Π.Π. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΌΠΩΣ ΑΥΤΑ ΑΝΛΛΥΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ. Η ΕΔΕ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΟΕΔΡΩΝ των Φ.Δ. ΤΩΝ Π.Π. ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΈΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΌ ΠΛΗΘΟΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΦΟΡΕΩΝ, ΜΚΟ, ΚΟΜΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΥΠΕΚΑ.
Υποθέτω ότι κάθε χώρα έχει τους Φορείς Διαχείρισης που της αξίζουν. Γι αυτό στην Ελλάδα έχουμε 29 Φορείς που δεν έχουν μόνιμο προσωπικό αλλά μόνο συμβασιούχους με ημερομηνία λήξης, δεν έχουν διευθυντές, δεν έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες, οι έδρες των 5 από αυτούς επιλέχθηκαν με βάση τον τόπο καταγωγής Υπουργών, Υφυπουργών, Γενικών Γραμματέων και συμβούλου Υπουργού του ΥΠΕΚΑ, δεν έχουν εθνική χρηματοδότηση, δεν διαχειρίζονται τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο κάποια κονδύλια της Ε.Ε. Στα συμβούλια τους συμμετέχουν δασολόγοι που ακόμη ονειρεύονται πότε θα καταργηθούν οι Φορείς εντελώς, για να γυρίσουμε στην παλιά καλή εποχή των Δ/σων Δασών που διαχειριζόταν τις περιοχές γνωστές και ως «εθνικούς οδυρμούς» και που τότε όλα ήταν καλά.
Συμμετέχουν ακόμη και εκπρόσωποι των ΜΚΟ και Πανεπιστημιακοί που ορισμένες φορές εργάζονται εμμέσως και στις μελέτες που δίνουν οι Φορείς και έτσι καλού-κακού δεν θέλουν να συγχωνευθεί κανένας Φορέας. Και που εισηγούνται (τα ΜΚΟ) παιδαριώδη νομοσχέδια σε ευκολόπιστες Υπουργούς οι οποίες υιοθετώντας τα γυρίζουν πίσω την κήρυξη των προστατευόμενων περιοχών περίπου 10 χρόνια πίσω, όχι λόγω κάποιας οικονομικής σκοπιμότητας αυτή τη φορά αλλά λόγω καθαρής βλακείας, όμως η γνώμη αυτών των ΜΚΟ-μαθητεύομενων μάγων πρέπει πάντα να εισακούεται και να βγαίνει και στις εφημερίδες επειδή είμαστε σύγχρονη χώρα.
Και κάπου υπάρχει και κάποια Επιτροπή ΦΥΣΗ 2000 απαρτιζόμενη από Σοφούς Πανεπιστημιακούς Καθηγητές (αυτοί ενδιαφέρονται ακόμη περισσότερο για τις μελέτες που δίνουν οι Φορείς, λόγω αυξημένων προσόντων) η οποία έβγαλε κάποιο πόρισμα στο πλαίσιο της κατάρτισής αυτού εδώ του άρθρου που συζητάμε, το οποίο δεν κατέληγε σε καμία απολύτως πρόταση.
Στο πλαίσιο αυτό, που κανείς από τους σχολιαστές του νομοσχεδίου δεν μπήκε στον κόπο να το αναφέρει, τι ρόλο παίζει η παρούσα συγχώνευση;
Το αρμόδιο Υπουργείο δεν φαίνεται να έχει κάποια σταθερή πολιτική για τις προστατευόμενες περιοχές, επομένως είναι δύσκολο να μας πείσει ότι κάνει τη συγχώνευση για το καλό των Φορέων και την εξασφάλισή της ύπαρξής τους.
Μάλλον το κάνει για να παρουσιάσει η Κυβέρνηση έργο στον τομέα που λέγεται «συγχωνεύσεις – καταργήσεις οργανισμών».
Η συγχώνευση αυτή των Φορέων κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Η ίδρυση πολυάριθμων Φορέων Διαχείρισης στηριζόμενων στα κονδύλια της Ε.Ε. δεν φαίνεται να είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα, ανεξάρτητα του εάν αυτή τη στιγμή προκαλούν ή όχι επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό. Επομένως πρόκειται για μια διορθωτική κίνηση που στην ουσία ενισχύει τους Φορείς, ενόψει δύσκολων περιόδων, στις περιοχές όπου αυτοί είναι απαραίτητοι, και τους καταργεί εκεί όπου η διαχείριση των περιοχών θα μπορούσε να γίνει και από άλλες υπηρεσίες. Εάν δεν γίνει αυτή η συγχώνευση, και παραμείνουν χωρίς αρμοδιότητες και προσωπικό, κινδυνεύουν οι Φορείς να γίνουν στοιχεία εντελώς «διακοσμητικά» στο μέλλον, και τελικά να καταργηθούν στο σύνολό τους.
Η επιλογή των νέων Φορέων φαίνεται επίσης ότι έχει βασισθεί σε μεγάλο βαθμό σε κριτήρια επιστημονικά, δηλαδή οικολογικά/διαχειριστικά. Ο Παρνασσός και η Οίτη είναι πράγματι οικοσυστήματα με μεγάλες ομοιότητες (ελατοδάση, κοινά είδη θηλαστικών), και αντί να στεναχωριόμαστε για τη συγχώνευσή τους, ας ελπίσουμε να δοθεί η δυνατότητα στο νέο Φορέα τις επόμενες δεκαετίες να επεκτείνει τη χωρική του αρμοδιότητα και να συμπεριλάβει όλο τον ορεινό όγκο της Στερέας Ελλάδας ως ενιαίο οικοσύστημα. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τον Βίκο/Αώο και τα Τζουμέρκα.
Η Ροδόπη και ο Νέστος αποτελούν τμήματα της ίδιας υδρολογικής λεκάνης, και ο νέος Φορέας καλείται να τη διαχειριστεί πιο ολοκληρωμένα. Αυτή είναι και ή έννοια του «δικτύου»: Διαχειριζόμαστε ένα οικοσύστημα ενιαία, π.χ. ένα ποτάμι από τις πηγές του ως τους υγροτόπους των εκβολών του. Κάπως αντίστοιχη είναι και η περίπτωση του Δέλτα Έβρου/Δάσος Δαδιάς, αν και εκεί η λειτουργική τους σύνδεση δεν διακρίνεται τόσο άμεσα.
Σε άλλες περιπτώσεις δυστυχώς, η συγχώνευση που προτείνεται βασίζεται απλώς στη μείωση του αριθμού των Φορέων: Ο Αξιός δεν συνδέεται λειτουργικά με την Κορώνεια και την Κερκίνη. Το μόνο που τους συνδέει είναι ότι ανήκουν στην Κεντρική Μακεδονία. Ούτε ο Αμβρακικός με το Μεσολόγγι, ούτε η Στροφυλιά με το Χελμό. Εξετάστηκε η δυνατότητα να διατηρηθεί τουλάχιστον η Κερκίνη, η Κορώνεια-Βόλβη και το Μεσολόγγι ως ανεξάρτητοι Φορείς, λόγω της σημασίας των περιοχών τους;
Ως προς τους καταργούμενους Φορείς, πρόκειται για ένα σκληρό μέτρο, που αδικεί ορισμένους που εργάστηκαν καλά. Από την αρχή δεν έπρεπε να γίνουν τόσοι πολλοί Φορείς ταυτόχρονα, αλλά λιγότεροι σε αριθμό, με μεγαλύτερες εκτάσεις και ουσιαστικότερες αρμοδιότητες.
Μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να εξετασθούν και πιο ολοκληρωμένες λύσεις, όπως η πρόταση του κ Ν. Καραβά για σύσταση ενιαίας υπηρεσίας για τη διαχείριση των περιοχών, στο πρότυπο ίσως της National Park Service των ΗΠΑ.
————————————————————–
Ορισμένα σχόλια για τη νομοτεχνική επεξεργασία του προτεινόμενου άρθρου:
Σύσταση των ΔΣ των νέων Φορέων:
Όπως τίθεται στην παράγραφο 7, είναι προφανές ότι η Υπουργική Απόφαση που προβλέπεται αφορά τόσο στον καθορισμό του αριθμού των μελών των ΔΣ, όσο και των υπηρεσιών/ φορέων που εκπροσωπούν. Επομένως πρέπει να γραφεί «Η σύσταση των ΔΣ….» ή «Η σύσταση και η συγκρότηση των ΔΣ…».
—————————————————————
Έκδοση των νέων Κανονισμών λειτουργίας:
Η έκδοση 5 Κανονισμών για κάθε νέο Φορέα, όπως τίθεται στην παράγραφο 3, ακολουθεί κατά γράμμα τους 5 Κανονισμούς που προβλέποντο αρχικά από την παρ. 8 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999.
Όμως στην πράξη δεν εκδόθηκαν πέντε Κανονισμοί για κάθε Φορέα, αφενός επειδή ο Κανονισμός λειτουργίας από μόνος του ήταν άνευ περιεχομένου, αφετέρου οι προμήθειες-αναθέσεις θα ήταν δυσλειτουργικές με εκείνη τη διάρθρωση. Αντίθετα εκδόθηκαν 4 Κανονισμοί που αποδείχτηκαν αποτελεσματικοί. Είναι καλό να υιοθετηθούν και εδώ, ώστε να αξιοποιηθεί η εμπειρία που αποκτήθηκε από τη διαδικασία έκδοσης των 112 Κανονισμών, που απασχόλησε αρκετά τις υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ και τα ΔΣ των Φορέων:
-Κανονισμός λειτουργίας Υπηρεσιών και Προσωπικού
-Κανονισμός λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου
-Κανονισμός Οικονομικής διαχείρισης
-Κανονισμός για την εκτέλεση έργων, την ανάθεση, παρακολούθηση και παραλαβή μελετών και υπηρεσιών, την προμήθεια, παράδοση και παραλαβή αγαθών, υλικών και προϊόντων και για τη σύναψη και εκτέλεση σχετικών συμβάσεων
——————————————————————–
Οργανικές θέσεις προσωπικού των Φορέων
Με την παράγραφο 16 συστήνονται 4 θέσεις προσωπικού σε κάθε Φορέα (παλιό ή νέο) και παράλληλα καταργείται η εξουσιοδοτική διάταξη του ν. 2742/1999 (παρ. 6 άρθρ15) για την έκδοση ΚΥΑ καθορισμού των θέσεων αυτών.
Είναι προφανές ότι θα πρέπει η νέα αυτή διάταξη να είναι σαφής και πλήρης, ώστε να μπορεί να προσληφθεί/αποσπασθεί αυτό το προσωπικό, πράγμα που είναι απαραίτητο για να εξασφαλισθεί η λειτουργία των Φορέων, που είναι και το ζητούμενο. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να καθορισθούν αφενός
α) οι ειδικότητες και τα προσόντα του προσωπικού: είτε θα πρέπει να αναφερθούν αναλυτικά εδώ στο νόμο, είτε θα πρέπει να δοθεί εξουσιοδοτική διάταξη ώστε αυτά να περιληφθούν στον Κανονισμό Προσωπικού που θα εγκριθεί ούτως ή άλλως με ΚΥΑ, σύμφωνα με την παρ. 3 του προτεινόμενου νέου άρθρου.
και αφετέρου
β) ο τρόπος πρόσληψης του προσωπικού (για την περίπτωση τυχόν προσλήψεων):στο σημείο αυτό η νέα προτεινόμενη διάταξη αντιγράφει μεν την ισχύουσα παρ. 6 του άρθρου 15 του ν.2947/2002, όμως ελλειπώς. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί με μια απλή απόφαση ΔΣ να προσληφθεί το προσωπικό. Επομένως πρέπει να προστεθεί η φράση που έχει παραληφθεί: «Για την πρόσληψη του προσωπικού έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 1 του ν.2527/1997 (ΦΕΚ 198 Α)» ή κάποια άλλη αντίστοιχη.
—————————————————————
Αποσπάσεις για την πλήρωση των θέσεων των Φορέων
Τα δύο εδάφια της παραγράφου 16 που αφορούν στην πλήρωση θέσεων με αποσπάσεις, είναι προφανές ότι πρέπει να μετακινηθούν πιο κάτω, και συγκεκριμένα μετά το εδάφιο που αναφέρει ότι «Το προσωπικό όλων των παραπάνω κατηγοριών προσλαμβάνεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου». Εάν παραμείνουν εκεί όπου είναι τώρα, δημιουργείται αντίφαση για τον τρόπο που θα γίνουν οι αποσπάσεις (με απόφαση Υπουργού ή με απόφαση ΔΣ).
Αξιότιμοι Κύριοι,
Σύμφωνα με το Νομοσχέδιο, προτείνεται η συγχώνευση/κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών. Εντούτοις μια τέτοια πράξη διεγείρει μια σειρά από εύλογα ερωτήματα:
1)Ποιό το οικονομικό όφελος μιας τέτοιας απόφασης δεδομένου του γεγονότος ότι οι μισθοί του προσωπικού δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προυπολογισμό? Τονίζεται επιπλέον ότι τα μέλη του Δ.Σ. κάθε Φορέα παρέχουν τις υπηρεσίες τους αμισθί.
2) Το προσωπικό των Φορέων Διαχείρισης Π.Π. έχει αποκτήσει την κατάλληλη εμπειρία για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Θα αξιοποιηθεί με κάποιο τρόπο αυτή η εμπειρία από τους Φορείς Υποδοχής?
3) Πώς θα διασφαλιστεί η δέσμευση της ελληνικής πολιτείας έναντι στις υποχρεώσεις της για ‘καλή ποιότητα υδάτων’ στα πλαίσια της Ευρωπαικής Οδηγίας 2000/60?
4)Συγκεκριμένα για την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Π.Ο.Κάρλας- Μαυροβουνίου- Κεφαλόβρυσου-Βελεστίνου, πώς θα συνεισφέρει στην επιτυχή επαναδημιουργία της Λίμνης Κάρλας? Πώς θα συνεισφέρει στην ολοκλήρωση ενός από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά έργα- υψίστης σπουδαιότητας, σύμφωνα με την Ευρωπαική Επιτροπή?
5) Ποιός θα φέρει την ευθύνη της ‘συγχώνευσης/ κατάργησης’ οικολογικών αξιών, αναντικατάστατων υδατικών πόρων, οικοσυστημάτων υψηλής βιοποικιλότητας και σημαντικού κοινωνικού αντικτύπου??
Είναι σαφές ότι μια πιθανή συγχώνευση / κατάργηση Φορέων Διαχείρισης Π.Π. συντελεί στην υποτίμηση της πλούσιας περιβαλλοντικής κληρονομιάς της Χώρας μας, κληρονoμιά που υποχρεωτικά θα μεταφέρουμε στα παιδιά μας.
Τελικά σε τί περιβάλλον θέλουμε να ζούνε τα παιδιά μας?
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Π.Ε.Κ.Α.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
& Χ. ΑΡΑΧΘΟΥ
ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Προς:
Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
ΘΕΜΑ:
Επισημάνσεις- παρατηρήσεις για το προτεινόμενο άρθρο 10 του σχεδίου νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας και Αράχθου, με αφορμή την από 1η έως 8η Οκτωβρίου 2012 δημοσίευση προς Δημόσια Διαβούλευση του τελικού Σχεδίου Νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα», όπου στο άρθρο 10 προτείνεται η συγχώνευση των 29 Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (Φ.Δ.Π.Π.), διατυπώνει τις παρακάτω επισημάνσεις-παρατηρήσεις και παρακαλεί να τις λάβετε σοβαρά υπόψη:
Α. Δεν αποδέχεται τη συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου με το Φορέα Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου που προτείνεται στην παράγραφο 1δ, για τους εξής λόγους:
1. O Φ.Δ. Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου δεν επιβαρύνει τον τακτικό προϋπολογισμό. Τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου δεν αμείβονται για τις συνεδριάσεις και τη συμμετοχή τους σε επιτροπές και η μισθοδοσία του προσωπικού καλύπτεται μόνο από ευρωπαϊκούς πόρους και όχι από τον τακτικό προϋπολογισμό. Επομένως, με την προτεινόμενη συγχώνευση του σε νέο ενιαίο ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Πίνδου» δεν θα επέλθει κανένα δημοσιονομικό όφελος. Αρκεί να αναφερθεί ότι το Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου συνεδριάζει μια φορά το μήνα και έχει δαπανήσει τα τρία τελευταία χρόνια μόνο το χρηματικό ποσό των 1300 ευρώ.
2. Στο σχέδιο δεν επιλύονται σημαντικά διοικητικά οργανωτικά και λειτουργικά θέματα που ανακύπτουν από την επικείμενη συγχώνευση. Ποιο νομικό πλαίσιο θα υπερισχύσει (Π.Δ. ή Κ.Υ.Α) και ποιοι κανονισμοί λειτουργίας;
3. Στα δυο Εθνικά Πάρκα έχουν αρμοδιότητα δυο Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, τρεις Αιρετές Περιφέρειες και δέκα Δήμοι: Γρεβενών, Ζαγορίου, Κόνιτσας, Μετσόβου, Ιωαννιτών, Αρταίων, Βορείων Τζουμέρκων, Κεντρικών Τζουμέρκων, Πύλης και Καλαμπάκας. Όλες αυτές οι διοικητικές δομές (κρατικές, αυτοδιοικητικές κ.λπ.), είναι αδύνατο να εκπροσωπηθούν στη σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, όσο πολυμελές κι αν είναι.
4. Η έδρα του νέου προτεινόμενου φορέα στους Ασπραγγέλλους Ιωαννίνων, δεν είναι διόλου λειτουργική, (όπως π.χ. τα Ιωάννινα, Μέτσοβο κ.λπ), καθώς δε βρίσκεται σε κομβική θέση που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των δυο Εθνικών Πάρκων, παρά στο άκρο της μιας εκ των προστατευόμενων περιοχών.
Επομένως, με την προτεινόμενη συγχώνευση θα δημιουργηθούν μεγαλύτερα και εντονότερα προβλήματα όπως :
– καθυστέρηση στην απορρόφηση κονδυλίων και πιθανή απένταξη των εγκεκριμένων πράξεων,
– αθέτηση των δεσμεύσεων για την προστασία του περιβάλλοντος με πιθανή την επιβολή προστίμων,
– αδυναμία διοικητικής, οργανωτικής και λειτουργικής υποστήριξης.
– αποδυνάμωση του κοινωνικού αισθήματος, υποβάθμιση του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και πλήρη αποτυχία του θεσμού των προστατευόμενων περιοχών.
Β. Εν γένει το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου τάσσεται, απερίφραστα, κατά της συγχώνευσης και, κυρίως, κατά της κατάργησης των Φ.Δ.Π.Π. όπως αυτές προτείνονται, και, κλείνοντας, παρακαλεί τον αρμόδιο Υπουργό να αποσύρει τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 10 του προς διαβούλευση σχεδίου νόμου, καθώς μια πιθανή ψήφιση αυτών θα έχει υπερβολικό περιβαλλοντολογικό και πολιτισμικό κόστος για τις περιοχές αυτές.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ Φ.Δ.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χρήστος Χασάνης Αθανάσιος Μπαζούκας
Είναι πρώτογνωρο, αλλά ταυτόχρονα και δυσχερές, να συμμετέχει κανείς σε μια διαβούλευση, χωρίς να έχει να αντικρούσει τεκμηριωμένη αιτιολογική βάση.
Η πρόταση, του άρθρου 10, περί «Συγχώνευσης και κατάργησης Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών», γίνεται κατά τους εμπνευστές της με στόχο την ορθολογικοποίηση των δαπανών και την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών προς την πολιτεία και τους πολίτες.
Ατυχώς οι σχεδιαστές της πρότασης αστόχησαν, μιας και δεν ικανοποιείται κανείς από τους παραπάνω στόχους.
Η λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης από την ίδρυσή τους και μέχρι το 2015 χρηματοδοτήθηκε και χρηματοδοτείται από ευρωπαικά προγράμματα. Η δε Διοίκησή τους ασκείται από μη αμειβόμενους επιστήμονες και εκπροσώπους παραγωγικών, αυτοδιοικητικών και άλλων φορέων. Επομένως εξοικονόμηση αλλά και ορθολογικοποίηση δαπανών δεν προκύπτει από τη συγκεκριμένη πρόταση. Ικανοποιείται ενδεχομένως το νεφελώδες αίτημα της «Τρόικα» για λιγότερο κράτος, χωρίς βέβαια κανείς να μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι στο κράτος περιλαμβάνονται και οι Φορείς Διαχείρισης, ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
Σε ότι αφορά στην ορθολογικοποίηση των δαπανών, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η συγχώνευση δεν θα λύσει κανένα οικονομικό πρόβλημα, ενώ αντίθετα θα προσθέσει νέα, μεγαλύτερα, δυσεπίλυτα και ίσως δυσάρεστα για τη Χώρα, όταν αυτή θα διασύρεται στα Ευρωπαικά Δικαστήρια.
Σε σχέση βέβαια με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών από τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης, εδώ απαιτείται μεγάλη φαντασία για να ανακαλύψει κανείς την παραμικρή βελτίωση υπηρεσιών που θα προκύψει:
• μέσα από τα μεγέθη και την πολυδιάσπαση των Προστατευόμενων Περιοχών, που θα φτάσουν στην περίπτωση της Βόρειας Πίνδου στα 3 εκατ. στρ. και σε αποστάσεις μεταξύ προστατευόμενων περιοχών, που θα απέχουν άνω των 250 χλμ. και μάλιστα σε ορεινές, δύσβατες περιοχές
• μέσα από συνενώσεις Φορέων Διαχείρισης και περιοχών με εντελώς διαφορετικά προστατευταία αντικείμενα, προτεραιότητες και σχεδιασμούς
• ή τέλος, μέσα από καταργήσεις Φορέων Διαχείρισης, χωρίς ποτέ να έχει αξιολογηθεί το έργο που προσέφεραν και προσφέρουν,
οπότε το μόνο «επιχείρημα» που απομένει για τους προτείνοντες είναι η απαίτηση της τρόικα για μείωση του κράτους. Από πότε βέβαια οι Φορείς Διαχείρισης, ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, έγιναν κράτος και μάλιστα σπάταλο, όταν δεν έχουν από αυτό κάποια χρηματοδότηση; Μάλλον και το επιχείρημα αυτό είναι αδύναμο και ελπίζουμε να μη γίνει αποδεκτό ούτε από την τρόικα.
Αλλού επομένως βρίσκονται τα προβλήματα των Φορέων Διαχείρισης και των Προστετευόμενων Περιοχών γενικότερα, τα οποία χρειάζονται κατάλληλη προσέγγιση, ανάλυση και τελικά αντιμετώπιση.
Για να συμβεί όμως αυτό, εφόσον βέβαια αποτελεί βούληση της πολιτείας, θα πρέπει καταρχήν να αποσυρθεί το άρθρο 10, να συνεχίσουν οι Φορείς Διαχείρισης τη λειτουργία τους, ώστε να ανταποκριθούν στις πολλαπλές και πιεστικές τρέχουσες υποχρεώσεις τους (υπογραφή συμβάσεων έως το τέλος του 2013 για πληθώρα έργων και δράσεων) και παράλληλα να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος, μεταξύ όλων των εμπλεκομένων φορέων, που θα οδηγήσει στο επιθυμιτό αποτέλεσμα βελτίωσης της οργάνωσης και λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης.
Για το διάλογο αυτό τα κείμενα, προτάσεις και σχόλια που έχουν υποβληθεί από τους διάφορους φορείς (Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών, Σύλλογος εργαζομένων, ΜΚΟ κ.α.), αλλά κυρίως η «Πρόταση της Επιτροπής Φύση 2000» (Νοέμβρης 2011), αποτελούν πλούσιο υλικό και την καλύτερη βάση για να δομηθεί κατάλληλα και να είναι παραγωγικός και αποδοτικός διάλογος, ώστε να οδηγήσει στην επιθυμητή λειτουργική αναδιάρθρωση των σχημάτων διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας.
Μια τέτοια αναδιάρθρωση, βασισμένη σε αξιολόγηση των Φορέων Διαχείρισης, σε αρχές προυποθέσεις και κριτήρια, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε ορθολογικοποίηση δαπανών και λειτουργίας των Φορέων, σε προσφορά ποιοτικών υπηρεσιών προς τους πολίτες και στη δημιουργία βιώσιμων αναπτυξιακών προοπτικών για τη Χώρα.
Αυτό θεωρούμε ότι υπαγορεύει η κρισιμότητα των καιρών που διανύουμε, γι αυτό απαιτείται από όλες τις πλευρές «αρετή και τόλμη», η οποία πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα με:
α. απόσυρση του άρθρου 10 και
β. άμεση έναρξη του διαλόγου.
Δρ. Στέργιος Βέργος
Δασολόγος, Καθηγητής ΤΕΙ/Λ
Πρόεδρος Φ.Δ. Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου
Σχολια για την καταργηση Φορεα Διαχ. Εθν. Δρυμου ΑΙΝΟΥ Κεφαλληνιας¨Θεωρω οτι με τη νεα δομη και υπαγωγη / ενσωματωση σε αλλη υφισταμενη Δημ. Υπηρεσια , και με το δεδομενο οτι τρεχουν χρηματοδοτημενες υποχρεωσεις με παραγωγη αντιστοιχου εργου, θα υπαρξουν σοβαρα προβληματα καθυστερησεων και δυσλειτουργιων.Το επιστημονικο προσωπικο του φορεα εκτιμω οτι δεν θα ηταν δυνατο να αποδωσει στα πλαισια της συνηθους δομης μιας Δ.Υ., αν λαβει κανεις υποψη και τη δραστικη περικοπη πορων για τη λειτουργια των Υπηρεσιων. Εφοσον λοιπον ειναι οικονομικως καλυμμενη η λειτουργια του φορεα απο κονδυλια ΕΣΠΑ κλπ, μεχρι το 2015, νομιζω οτι ειναι προωρη η αλλαγη του καθεστωτος λειτουργιας του φορεα. Περαν τουτου, ο Εθν.Δρυμος Αινου εχει πολυ μεγαλη σπουδαιοτητα ως οικοσυστημα, με την παρουσια της ελατης -ABIES CEPHALLONICA- σε νησιωτικο χωρο.- Δρ.Λεοναρδος Τηνιακος, Δ/της Υδατων, Α.Δ.Π.Δ.Ε.@ Ι., Πατρα.
Απόσπασμα από το πρακτικό της 12ης Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δ. Ζαγορίου.
Αριθμός Απόφασης 270/2012 (ΑΔΑ: Β4ΘΔΩΡΞ-Β6Φ)
Το Δημοτικό Συμβούλιο μετά από διαλογική συζήτηση, όπως φαίνεται και από το απομαγνητοφωνημένο -12- πρακτικό συνεδρίασης της 20-9-2012 και σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού Λειτουργίας και του Ν. 3852/10.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ
ΟΜΟΦΩΜΑ
Εγκρίνει
– Την ακύρωση της δρομολογούμενης συγχώνευσης των δύο Φορέων Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου Αώου και Πίνδου και του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων – Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου.
– Και την παραμονή του Φορέα Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου Αώου και Πίνδου με την σημερινή του μορφή (και περιοχή αναφοράς είναι οι δύο Εθνικοί Δρυμοί, έντεκα περιοχές Natura 2000 και ένα γεωπάρκο).
Ο μοναδικός φυσικός πλούτος της περιοχής η σπουδαία παράδοση και ο πλούσιος πολιτισμός πρέπει να προστατευθεί- – αναδειχθεί και προβληθεί, αυτό αποτελεί αδιαπραγμάτευτο αίτημα των τοπικών κοινωνιών αλλά και των ευρύτερων περιοχών.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων με ομόφωνη απόφασή του (204/05-10-2012) ζητεί την απόσυρση των σχετικών διατάξεων του άρθρου 10 που αφορά τη συγχώνευση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου και τον Φορέα Διαχείρισης Τζουμέρκων Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου.
Ο Δήμαρχος
Χρήστος Χασιάκος
Δεν θέλω να επαναλάβω όσα πολύ σωστά αναφέρουν οι προλαλήσαντες και ειδικά η κα Βώκου (πρόεδρος Επιτροπής Φύση), ο κ. Μπούσμπουρας, κά. για τα αρνητικά της κατάργησης/συγχώνευση των ΦΔ, θα ήθελα μόνο να εστιάσω σε ένα μόνο σημείο.
Αυτό είναι η διαχείριση των υγροτοπικών περιοχών της χώρας μας (ανάμεσα σε αυτές και οι γνωστές “Ramsar” περιοχές) που πριν τη δημιουργία των ΦΔ δεν είχαν κανέναν να ασχοληθεί με τη διαχείριση και την προστασία τους. Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία περίπου και ήδη σε αυτές στις περιοχές, όπως η Λίμνη Κερκίνη, Βόλβη, Δέλτα Αξιού, Δέλτα Νέστου, Βιστωνίδα-Ισμαρίδα, Αμαβρακικός, Παμβώτιδα, Μεσολόγγι, κλπ έχει κατακτηθεί ένα επίπεδο συνεργασίας με τοπικούς φορείς και σε κάποιες περιοχές είναι ήδη ορατές οι πρώτες ενδείξεις «ολοκληρωμένης διαχείρισης». Αν αυτό σας φαίνεται λίγο, δείτε πόσα συστήματα (π.χ. δασικά) μετά από δεκαετίες διαχείρισης μπορούν σήμερα να ισχυριστούν ότι εφαρμόζουν ολοκληρωμένη διαχείριση με αναλυτική γνώση της χλωρίδας και πανίδας και δράσεις και δραστηριότητες σύμφωνα με ένα Σχέδιο Διαχείρισης.
Η γιγαντιαία αυτή συγκέντρωση αρμοδιοτήτων 2-3 ΦΔ που πριν λειτουργούσαν τοπικά, σε ένα ΦΔ είναι σίγουρο ότι θα μειώσει το επίπεδο προστασίας με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό. Παρόλα αυτά υπάρχουν και «παράδοξα», έτσι ενώ οι περισσότερες συνενώσεις προωθούν «ομοειδείς» ΦΔ (π.χ. Εθνικούς Δρυμούς ή υγροτοπικές περιοχές μεταξύ τους), έχουμε και δυο περιπτώσεις όπου υγροτοπικά συστήματα συνενώνονται με ορεινά/δασικά συστήματα (!!). Και αν η 1η περίπτωση αυτή του Δέλτα Έβρου με το Δάσος Δαδιάς έχει κάποια χαρακτηριστικά, όπως η εγγύτητα, που μπορεί να δικαιολογούν την πρόταση (όχι όμως και την υλοποίησή της), η 2η αυτή της συνένωσης των υγροτοπικών περιοχών του Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας (ήδη συνενωμένες 2 Ramsar περιοχές και παλιότερα 3 με την επωνυμία Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης) με την Οροσειρά Ροδόπης προκαλεί πολλά ερωτήματα!!
Αυτό γιατί δεν υπάρχει τίποτα «κοινό» μεταξύ των 2 ΦΔ, ούτε είναι κοντά (η έδρα του καθενός είναι σε διαφορετικούς νομούς και σε απόσταση >150 χλμ), ούτε είναι μικρές (είναι αντίστοιχα οι δυο μεγαλύτερες στην κατηγορία τους, 1,7 εκ στρέμματα η Ροδόπη, 1 εκ. στρέμματα το ΕΠ ΑΜΑΘ) και βέβαια ούτε έχουν κοινό επιστημονικό αντικείμενο, ούτε όμως και σχετικές επαγγελματικές ομάδες (το ένα έχει κυρίως ψαράδες στις 22 λιμνοθάλασσες) και τέλος εντελώς διαφορετικές «πιέσεις» (το ΕΠ ΑΜΑΘ περιλαμβάνει πολλές αστικές περιοχές όπως Κεραμωτή, Χρυσούπολη, Πόρτο Λάγος, κλπ). Πως αυτές οι 2 περιοχές θα «συνενωθούν» και πως θα γίνεται η διαχείριση από «μακριά» και από διαφορετικούς επιστήμονες (που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους τώρα και δεν ξέρω κατά πόσο θα δεχτούν να το κάνουν όταν θα πρέπει συνεχώς να ταξιδεύουν ή να αντιμετωπίσουν άγνωστα σε αυτούς θέματα…) είναι άγνωστο.
Όσο για την «κόντρα» των δασικών υπηρεσιών που φαίνεται ότι δεν θέλουν τους ΦΔ γιατί θεωρούν ότι οι ΦΔ σφετερίζονται το ρόλο και τη λειτουργία της δασικής υπηρεσίας, πιστεύω ότι θα μπορούσαν να είναι οι καλύτεροι συνεργάτες και να αλληλοσυμπληρώνονται (όπως συμβαίνει με τα Δασαρχεία Ξάνθης και Καβάλας στο Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης).
Με εκτίμηση
Δρ. Μάνος Κουτράκης
Τακτικός Ερευνητής ΕΛΓΟ-ΙΝΑΛΕ
Πρόεδρος ΔΣ ΦΔ ΕΠ ΑΜΑΘ
ΘΕΜΑ: «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΑΙΝΟΥ»
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 12-γ,
«Δικαιούχος των προγραμμάτων και των δράσεων που έχουν αναλάβει οι φορείς που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και των πόρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές, είναι ο αντίστοιχος φορέας στον οποίο περιέρχονται οι αρμοδιότητες του κάθε φορέα που καταργείται. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των φορέων που καταργούνται με την παράγραφο 10, καθώς και όσοι απασχολούνται σε αυτούς με σύμβαση έργου, παρέχουν εφεξής τις υπηρεσίες τους στους φορείς που αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, για όλη τη διάρκεια σύμβασής τους και του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν».
1. Το υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο για την κατάργηση Φορέων βασίζεται στην άποψη εξοικονόμησης χρηματικών πόρων. Εντούτοις, η δρομολόγηση των παραπάνω διαδικασιών θα δημιουργήσει άμεσα τεράστια προβλήματα στην απορρόφηση των εγκεκριμένων και δεσμευμένων κοινοτικών κονδυλίων από το ΕΣΠΑ για το έργο που μέχρι σήμερα υλοποιεί ο Φορέας. Ως αποτέλεσμα δεν αναμένεται όφελος για την Ελλάδα αλλά μάλλον ζημία!
2. Μέχρι σήμερα, ο Φορέας, με την οργάνωσή που έχει επιτύχει και την εμπειρία του προσωπικού του, υλοποιεί στο μεγαλύτερο βαθμό με αυτεπιστασία το έργο του μέσα από αυστηρά, εγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, η τήρηση των οποίων είναι απαραίτητη για την επιτυχή έκβαση της Πράξης. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η ομαλή απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ που έχουν δεσμευτεί για τη χρηματοδότηση της Πράξης, μέρος των οποίων αποδίδεται στην Ελληνική Οικονομία, μέσω ασφαλιστικών, φορολογικών εισφορών κ.λπ.
3. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα, το οποίο, σημειωτέον, συνεδριάζει τακτικά και χωρίς προβλήματα απαρτίας, εργάζεται καθ’ όλη τη θητεία του αμισθί. Συνεπώς από την κατάργηση του επίσης δεν προκύπτει κάποια εξοικονόμηση πόρων.
4. Με την κατάργηση του Φορέα, η διαχείριση των Κοινοτικών κονδυλίων για την υλοποίηση της εγκεκριμένης πράξης του ΕΣΠΑ περιέρχεται στην Διεύθυνση Δασών Κεφαλληνίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου. Εντούτοις, η διαδικασία που θα απαιτηθεί για να περάσει η χρηματοδότηση από τον καταργούμενο Φορέα (που αποτελεί τον σημερινό δικαιούχο στο ΕΣΠΑ) στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Περιφέρειας, καθώς και η όποια τροποποίηση απαιτηθεί για το Τεχνικό Δελτίο που υλοποιείται, είναι ιδιαιτέρως χρονοβόρα. Αυτό θέτει αυτομάτως σε κίνδυνο την ομαλή υλοποίηση του έργου και μπορεί να σημάνει την σημαντική καθυστέρηση στην απορρόφηση των εγκεκριμένων Κοινοτικών κονδυλίων. Επίσης, έντονο προβληματισμό προκαλεί το κατά πόσο και πόσο γρήγορα η υπηρεσία υποδοχής του προγράμματος και των δράσεων του καταργούμενου Φορέα (η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει κάποια σχετική αρμοδιότητα ή εμπειρία) θα μπορέσει να προσαρμοστεί, προκειμένου να διαχειριστεί το υλοποιούμενο πρόγραμμα και να ανταποκριθεί στις πολύπτυχες υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό, όπως για παράδειγμα στην Επιστημονική Παρακολούθηση.
5. Οι σημαντικές αλλαγές που θα επιφέρει ο νέος νόμος στο σύστημα διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου και οι αναπόφευκτες καθυστερήσεις που περιγράφονται ανωτέρω, θα διαταράξουν κατά πολύ την ομαλή υλοποίηση συγκεκριμένων, ιδιαιτέρως σημαντικών δράσεων του Φορέα. Ειδικότερα, ο Φορέας, ως δικαιούχος της Πράξης για τη προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας του Εθνικού Δρυμού Αίνου είναι υποχρεωμένος να υλοποιήσει το έργο για την Καταγραφή και Επιστημονική Παρακολούθηση των τύπων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας των Παραρτημάτων II, IV και V της Οδηγίας 92/43 και β) των πουλιών της Οδηγίας 79/409 αλλά και να συντάξει το Διαχειριστικό Σχέδιο της Προστατευόμενης Περιοχής. Τα δεδομένα που θα προκύψουν από τις παραπάνω εργασίες θα καλύψουν συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα χρονοδιαγράμματα παραγωγής τους είναι πλέον ιδιαιτέρως πιεστικά. Ο Φορέας, με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας του έχει διασφαλίσει ότι θα τηρηθούν αυτά τα χρονοδιαγράμματα. Αντιθέτως, η καθυστέρηση που με βεβαιότητα θα προκύψει μέχρι να ξεκινήσει να λειτουργεί το νέο σχήμα διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου, θα οδηγήσει στην επιβολή προστίμων στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της αδυναμίας έγκαιρης ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις της.
6. Επίσης, η πιθανή μη συμβασιοποίηση προβλεπόμενων έργων, στο πλαίσιο της υλοποιούμενης Πράξης, μέχρι το τέλος του 2013 (όπως απαιτείται από το ΕΣΠΑ) μπορεί να οδηγήσει σε κήρυξη της Πράξης από την Διαχειριστική Αρχή ως ημιτελή και των δαπανών ως μη επιλέξιμες, που σημαίνει, σύμφωνα με το Σύστημα Διαχείρισης του ΕΣΠΑ, ότι αυτές θα πρέπει να καλυφτούν από Εθνική συμμετοχή, ήτοι με μεγάλο οικονομικό κόστος για την Ελλάδα. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο έχει υπολογιστεί αυτό το κόστος και ποιός ή ποιοί θα το χρεωθούν!
Επισημαίνεται ότι ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού έχει να επιδείξει μία άψογη λειτουργία όλα αυτά τα χρόνια, όπως θα επιβεβαιώσουν όλες οι συνεργαζόμενες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ κ.λπ. Εντούτοις σήμερα είναι ο μοναδικός Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού που καταργείται!
Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει ότι η διατήρηση του Φορέα Διαχείρισης με τη σημερινή του υπόσταση θα διασφαλίσει στο μέγιστο βαθμό την ομαλή υλοποίηση του εγκεκριμένου προγράμματος στο ΕΣΠΑ. Εξάλλου δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προστατευόμενη περιοχή καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις, με βάση τις οποίες άλλοι Φ.Δ.Π.Π. (5 στο σύνολό τους) παραμένουν ως έχουν.
Εντούτοις αντί να καταργηθεί, θα μπορούσε τουλάχιστον να συγχωνευτεί με έναν από τους υφιστάμενους Φορείς Διαχείρισης των πλησιέστερων Προστατευόμενων Περιοχών, όπως π.χ. με τον Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, τον Φορέα Διαχείρισης Χελμού-Βουραϊκού ή ακόμα και με τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης που εισήχθη από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για το νομοσχέδιο με τίτλο «Κατάργηση και Συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», σας υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας αναφορικά με την παράγραφο 10γ, όπου αναφέρεται στην κατάργηση του «Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου».
Ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου, από το έτος ίδρυσης του, το 1999, υλοποιεί με επιτυχία το έργο του και διασφαλίζει στο μέγιστο βαθμό την απορρόφηση των εγκεκριμένων κοινοτικών κονδυλίων. Τελικός Αποδέκτης του έργου αυτού είναι η προστατευόμενη περιοχή του Εθνικού Δρυμού Αίνου, με την μοναδική οικολογική και γεωγραφική αυτονομία που την χαρακτηρίζει. Επειδή θεωρούμε ότι τα σημαντικά αποτελέσματα που έχουν παραχθεί από την δράση του Φορέα σχετικά με την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη του Εθνικού μας Δρυμού, πρέπει να συνεχιστούν και να ενισχυθούν, με την στήριξη της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κρίνουμε αρνητική εξέλιξη για τον τόπο μας και τον φυσικό του πλούτο, την σχεδιαζόμενη κατάργηση του. Πόσο μάλλον όταν αφορά τον μοναδικό στην Ελλάδα Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού που οδεύει προς αυτή την κατεύθυνση! Θεωρούμε ότι δεν λήφθησαν υπόψη όλα τα αξιολογικά κριτήρια για να τεκμηριώσουν με τον μεγαλύτερο δυνατό ορθολογισμό την κατάταξη του στην λίστα των υπό κατάργηση φορέων.
Επιπροσθέτως σας πληροφορούμε ότι η δρομολόγηση αυτή θα δημιουργήσει άμεσα τεράστια προβλήματα στην απορρόφηση των δεσμευμένων κονδυλίων από το Ε.Σ.Π.Α., προκαλώντας οικονομική ζημία για την χώρα μας.
Προκειμένου η ευρωπαϊκή στρατηγική κατεύθυνση της αειφόρου τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης να βρει στέρεο έδαφος και προοπτική στην χώρα μας, σας καλούμε στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης επί του νομοσχεδίου αυτού, να επανεξετάσετε την περίπτωση αυτή.
Εντούτοις αντί να καταργηθεί, θα μπορούσε τουλάχιστον να συγχωνευτεί με έναν από τους υφιστάμενους Φορείς Διαχείρισης των πλησιέστερων Προστατευόμενων Περιοχών.
Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Κεφαλληνίας & Ιθάκης
Σωτήρης Κουρής
Αναφορικά με την απόφαση κατάργησης του φορέα διαχείρισης της λίμνης Καστοριάς και την εκχώρηση διαχειριστικών αρμοδιοτήτων του στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, μάλλον το ζήτημα δεν θα έπρεπε να εμφυλοχωρεί στη λογική της εν λόγω διαβούλευσης. Και αυτό διότι στο βαθμό που συζητείται σοβαρά μια τέτοια διαδικασία, η Κυβέρνηση έρχεται σε αντίφαση με αυτό που ευαγγελίζεται ως στόχο, την πραγμάτωση πνεύματος και νοοτροπίας περιφερειακής συνείδησης, αυτενέργειας και απόφασης των τοπικών κοινωνιών. Είναι σαφές, ότι η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της λίμνης, στη βάση της ιστορικής συνέχειας και παράδοσης, της ανάγκης προστασίας της με την απαιτούμενη περιβαλλοντική ευαισθησία, καθώς και τη βιώσιμη προοπτική της στη διάρκεια του χρόνου, ικανοποιούνται αποτελεσματικότερα, όταν ο Φορέας ανήκει στη φυσική διοικητική του περιφέρεια, την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Έτσι, η έννοια της αιρετής περιφερειακής διοίκησης – πέραν των άλλων – ενδυναμώνεται κατ’ ουσία, μιας και υπάρχει άμεση χωροταξική συσχέτιση με την εν λόγω λίμνη, υπάρχει ταχύτερη λήψη αποφάσεων, υποβολή αυτών σε άμεση κρίση και έλεγχο από τους τοπικούς φορείς, όπως υπαγορεύεται και από τη νέα «καλλικρατική» δομή που έχει πλέον το κράτος μας.
Αθανάσιος Ν. Κακάλης
Πρόεδρος Δ.Ε.
Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας,
Τμήματος Δυτικής Μακεδονίας.
O φορέας διαχείρισης Χελμού-Βουραικού που το άρθρο 10 παρ. η) του ν/σ προβλέπει συγχώνευση με τον Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς και μεταφορά της έδρας του από τα Καλάβρυτα στην Πάτρα , τον Οκτώβριο του 2009 έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Γεωπάρκων EGN που έχει τώρα 52 μέλη από Ευρώπη (http://www.europeangeoparks.org/) και του παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων GGN της Unesco ( http://www.unesco.org/new/en/natural-sciences/environment/earth-sciences/geoparks/members/ ) με 84 μέλη από όλο τον κόσμο . Για να ενταχθούμε στο δίκτυο καταθέσαμε αίτηση και επισκέφτηκαν την προστατευόμενη περιοχή του φορέα διαχείρισης Χελμού-Βουραικού 2 ειδικοί αξιολογητές του δικτύου που ενθουσιάστηκαν από το φυσικό και πολιτιστικό πλούτο της περιοχής μας. Σε αυτά τα δύο δίκτυα τα μέλη τους που έχουν περιοχές με τα χαρακτηριστικά των περιοχών που προστατεύονται από τους φορείς διαχείρισης , έχουν υψηλό βαθμό προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης της περιοχής τους , της γεωμορφολογικής και γεωλογικής κληρονομιάς, της τοπικής ανάπτυξης μέσω της προβολής της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της περιοχής τους (φυσικοί και πολιτιστικοί πόροι, παράδοση, τοπική κουζίνα) και φυσικά ενεργητική συμμετοχή των κατοίκων και των τοπικών αρχών. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις επισκέψεις που είχαμε (2 φορές τον χρόνο συνεδριάζει το δίκτυο κάθε φορά σε διαφορετικό γεωπάρκο ) διαπιστώναμε τις δυνατότητες που μας δίνονται και που μπορούμε να εφαρμόσουμε και στη δική μας περιοχή (περιβαλλοντική εκπαίδευση προς την κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης του ανθρώπου στο περιβάλλον, οικονομική αυτοτέλεια του φορέα , ήπια τουριστική ανάπτυξη σε νέους τομείς κ.α)
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι η προοπτική αυτή που έχει ο φορέας διαχείρισης Χελμού-Βουραικού (http://www.fdchelmos.gr/el/geopark/taftotita.html) με την συμμετοχή του στα Δίκτυα των Γεωπάρκων πιστεύω ότι δεν θα συνεχιστεί αν υλοποιηθεί το σχεδιαζόμενο άρθρο 10 .
Η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου δεν αποτελεί παρά μία λογιστική περικοπή που αποσκοπεί -μαζί με τις περισσότερες καταργήσεις και συγχωνεύσεις ανάλογων φορέων- στο επικοινωνιακό όφελος αυτών που κατάρτισαν το σχετικό νομοσχέδιο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο κίνδυνος στον οποίο εκτίθενται τα μοναδικά στον κόσμο είδη που ενδημούν στην περιοχή.
Ελπίζω, έστω την τελευταία στιγμή, οι αρμόδιες αρχές να αναλογιστούν τις αυξανόμενες ανάγκες σε διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, να αναιρέσουν τις αποφάσεις τους όπως αυτές αποτυπώνονται αυτή τη στιγμή και να προβούν σε διορθώσεις που να αφορούν τον εξορθολογισμό των φορέων ώστε να συνεχίσουν πιο αποτελεσματικά να προσφέρουν ουσιαστική προστασία σε μοναδικές περιοχές της Ελλάδας που το έχουν ανάγκη, όπως ο Αίνος της Κεφαλονιάς και πολλές άλλες περιοχές.
Παναγής Φωκάς
Μέλος Δ.Σ., Φ.Δ.Ε.Δ. Αίνου
Η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει σα σκοπό την περαιτέρω υποβάθμιση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα θέτοντας για άλλη μια φορά εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα τύπου «Έχουμε τόσα οικονομικά προβλήματα στη χώρα, με το περιβάλλον θα ασχολούμαστε;» Η συγχώνευση όμως αυτών των φορέων θα έχει ελάχιστα οφέλη και σε μερικές περιπτώσεις τα ακριβώς αντίθετα οικονομικά αποτελέσματα, καθώς:
α. Τα ΔΣ των Φορέων Διαχείρισης δεν αμοίβονται, επομένως το οικονομικό όφελος θα είναι ελάχιστο από την εξοικονόμηση των οδοιπορικών.
β. Οι περισσότεροι Φορείς στεγάζονται σε κτήρια παραχωρημένα από Δήμους, Κοινότητες κλπ. Με τις συγχωνεύσεις θα πρέπει να αναζητηθούν μεγαλύτερα κτίρια για να στεγάσουν το προσωπικό των Φορέων που θα συγχωνευτούν.
γ. Να πάρουμε σαν παράδειγμα τη συγχώνευση Αμβρακικού – Μεσολογγίου – Καλαμά. Η Αρτα, έδρα του νέου φορέα απέχει 110 χλμ. από τη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Καταλαβαίνει κανείς οτι τα έξοδα σε βενζίνη που θα χρειάζονται τα αυτοκίνητα του φορέα για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής θα είναι πολλαπλάσια πλέον, ενώ θα υπάρχουν και χαμένες εργατοώρες λόγω της μεγάλης απόστασης.
Τεράστιο και φυσικά σημαντικότερο όλων, θα είναι και το οικολογικό κόστος από την υποτιθέμενη συγχώνευση. Είναι αδιανόητο να συγχωνεύονται φορείς που διαχειρίζονται τις σημαντικότερες σε βιποικιλότητα περιοχές της χώρας όπως πχ οι αντίστοιχοι της Κερκίνης, Βόλβης – Κορώνειας και Αξιού – Λουδία Αλιάκμονα, 3 διεθνούς σημασίας υγρότοποι Ramsar της βόρειας Ελλάδας.
Τελειώνοντας να αναφέρω ότι το αποτέλεσμα της συγχώνευσης αυτής θα είναι καταστροφικό καθώς οι νέοι φορείς θα πρέπει να διαχειριστούν πολύ μεγάλες περιοχές, αυτό εκ των πραγμάτων δεν θα είναι δυνατό και συνεπώς θα οδηγήσει σε νέες καταδίκες της Ελλάδας και νέα πρόστιμα καθώς δε θα εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις που έχουμε σα χώρα.
Το Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου αποτελεί ήδη προϊόν «συγχώνευσης» των Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου (Βάλια Κάλντα) με αποτέλεσμα την δημιουργία μιας χερσαίας Προστατευόμενης Περιοχής με έκταση που προσεγγίζει τα 2.000.000 στρέμματα. Τα πολλαπλά προβλήματα και αρρυθμίες από την πρώτη αυτή συγχώνευση έχουν σήμερα σε μεγάλο βαθμό ξεπεραστεί, με επίπονη όμως προσπάθεια, προσεκτική και ισορροπημένη λειτουργία και δράση του Φ.Δ.
Η συγχώνευση του Φ.Δ. Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου με τον Φ.Δ. Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου θα έχει ως αποτέλεσμα το νέο σχήμα να έχει την ευθύνη για τη διαχείριση και διοίκηση μιας τεράστιας έκτασης που θα προσεγγίζει τα 3.000.000 στρέμματα, αποτελούμενα αποκλειστικά από ορεινές εκτάσεις με έντονη γεωμορφολογία και δύσκολη πρόσβαση, χωρίς όμως να αποτελούν γεωγραφική και οικολογική συνέχεια.
Σε ό,τι αφορά στο νέο διοικητικό σχήμα, η χωρική αρμοδιότητά του θα εκτείνεται σε τρεις διοικητικές Περιφέρειες – Ηπείρου, Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας – καθιστώντας την λειτουργία, αλλά και την τοπική εκπροσώπηση σε αυτό, ιδιαιτέρως προβληματική. Η δε σύγκληση του ΔΣ και δημιουργία απαρτίας θα αποτελεί τιτάνιο έργο για τον εκάστοτε Πρόεδρο.
Η μεταφορά της έδρας του νέου σχήματος θα τροφοδοτήσει την νέα έντονη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας των Γρεβενών (όπου έχει οριστεί η έδρα του Φ.Δ. Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου) με αποτέλεσμα την μείωση της κοινωνικής αποδοχής του νέου σχήματος με ότι αυτό συνεπάγεται για την διαχείριση της Προστατευόμενης Περιοχής. Παλαιότερα προβλήματα και εντάσεις για το θέμα αυτό έχουν σήμερα αμβλυνθεί.
Ο Δήμος Γρεβενών, μέσω και του Δημάρχου και του Αντιδημάρχου του, που αποτελούν μέλη του Δ.Σ. του Φ.Δ., έχει αναπτύξει πολλές συνεργασίες με τον Φορέα Διαχείρισης με τελευταία την κατάθεση πρότασης στο πρόγραμμα LIFE για δράσεις που σχετίζονται με την προστασία της καφέ αρκούδας, με κάλυψη της ιδίας συμμετοχής χρηματοδότησης από το Δήμο. Εάν η συγχώνευση προχωρήσει θα δημιουργηθούν πολλά ζητήματα για την συγκεκριμένη πρόταση, αλλά και για το σύνολο των δράσεων που έχει προγραμματίσει ο Φ.Δ. Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου μέχρι το τέλος του 2015.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, αλλά ιδιαίτερα σ΄ αυτή τη χρονική στιγμή θεωρούμε ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η προτεινόμενη συγχώνευση και ο Φ.Δ. Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί ως έχει, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της προγραμματικής περιόδου, αφού ο προγραμματισμός και η χρηματοδότηση των δράσεών του είναι εξασφαλισμένη.
Προτείνουμε ως εναλλακτική λύση να γίνει συγχώνευση φορέων μόνο σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας.
Αίνος: Ιδρύθηκε το 1962 και κλείνει φέτος τα πενήντα του χρόνια. Βουνό σε νησιωτική περιοχή, μοναδικός στο είδος του, με υψόμετρο 1.628 μ. και συνολική έκταση 28.560 στρέμματα. Με ιστορία ασύλληπτη. Με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, με προτεστάντες την Κεφαλληνιακή Ελάτη, την Βιόλα της Κεφαλονιάς, καθώς και τα περήφανα και άγρια άλογα του Αίνου.
Μπορεί να είναι ο μικρότερος σε έκταση Εθνικός Δρυμός στην Ελλάδα αλλά η αξία του δεν κρίνεται από το μέγεθός του. Aξίζει και πρέπει να υπάρχει ένας Φορέας για την προστασία του!
Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου τα τελευταία χρόνια έχει κατορθώσει να αναδείξει τις σχέσεις και τους δεσμούς του ανθρώπου με το δάσος, που είναι τόσο παλιοί όσο και η ιστορία του. Έχει καταφέρει να γίνει αποδεκτός από την τοπική κοινωνία, η οποία έχει αναγνωρίσει το πολύτιμο έργο που επιτελεί. Το προσωπικό του Φορέα είναι νέοι με μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν. Ο Δρυμός στην παρούσα φάση έχει την προστασία που του αρμόζει. Άραγε θα ισχύει το ίδιο και μετά την κατάργηση του Φορέα;
Είναι επιτακτική ανάγκη να διατηρηθούν οι Φορείς ως έχουν. Αφήστε τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου να συνεχίσει το έργο του!
Μετά απο συνεδρίαση του Δ.Σ. του σωματείου μας, αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στην παρούσα διαβούλευση χαιρετίζοντας την κατάθεση του παρόντος νομοσχεδίου, διότι εκτός του ότι βρίσκεται σε αντιστοιχία με την ανάγκη εξορθολογισμού των δομών της δημόσιας διοίκησης, εναρμονίζει ταυτόχρονα τις ρυθμίσεις που αφορούν στα εργασιακά θέματα με το Ευρωπαικό Δίκαιο.
Ζητάμε την επέκταση των ρυθμίσεων αυτών και στους φορείς η συγχώνευση των οποίων έχει ήδη θεσπισθεί με τον νόμο 4002/2011. Συγκεκριμένα:
Στο παρόν νομοσχέδιο για το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπό συγχώνευση εταιρειών, προβλέπεται ότι «καθίσταται αυτοδικαίως προσωπικό» των νέων υπό σύσταση φορέων με την «ίδια σχέση εργασίας». Διατυπώνεται επίσης ρητά ότι «Οι θέσεις του μεταφερόμενου προσωπικού προβλέπονται στον Κανονισμό Λειτουργίας του νέου φορέα». Τα προαναφερθέντα αναγράφονται σε όλα τα άρθρα που σχετίζονται με συγχωνεύσεις φορέων, ισχύουν δηλαδή για όλους τους εργαζόμενους των φορέων η συγχώνευση των οποίων προβλέπεται στο παρόν νομοσχέδιο.
Είναι προφανές οτι οι προαναφερόμενες διατάξεις του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, διασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας κατά την διαδικασία των συγχωνεύσεων εντάσσοντας «αυτοδικαίως» το σύνολο του προσωπικού στο οργανόγραμμα – Κανονισμό Λειτουργίας των νέων φορέων, οπως άλλωστε προβλέπεται και στις σχετικές Ευρωπαικές Οδηγίες (98/50/ΕΚ και 2001/23/ΕΚ) καθώς και στο Π.Δ. 178/2002.
Θεωρούμε οτι η αρχή της ίσης μεταχείρησης των εργαζομένων στους υπό συγχώνευση φορείς, επιβάλλει την επέκταση των διατάξεων αυτών στους φορείς η συγχώνευση των οποίων αποφασίστηκε με τον ν. 4002/2011 και στους οποίους εφαρμόστηκε ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας (εφεδρεία εργαζομένων κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ παρ.7 άρθρο 34 του ν. 4024/2011).
Θεωρούμε ότι με σχετική ρύθμιση στις Γενικές Διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου, θα πρεπει να προβλεφθεί η προαναφερόμενη επέκταση των διατάξεων.
Η επέκταση των ρυθμίσεων αυτών στους ολους τους υπο συγχώνευση φορείς, αποκαθιστά την ισονομία και την ισοτιμία στην αντιμετώπιση των εργαζομένων και εναρμονίζει τα προβλεπόμενα κατά την διαδικασία των συγχωνεύσεων με το ισχύον Ευρωπαικό Δίκαιο.
Θέμα: Απόψεις επί του σχεδίου νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα».
Επιβεβαιώθηκαν αλλά και ενισχύθηκαν οι αρχικές μας ανησυχίες όπως αυτές διατυπώθηκαν προς τον Yπουργό ΠΕΚΑ μέσα από τη με αρ.πρωτ.οικ.81133/1923/20-09-12 επιστολή διαμαρτυρίας μας, στη πληροφορία της δρομολογούμενης από πλευράς της κεντρικής εξουσίας κατάργησης του φορέα διαχείρισης της περιοχής προστασίας της λίμνης μας.
Από την επεξεργασία του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου με θέμα «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα», οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι για ακόμη μια φορά το κεντρικό κράτος λειτουργεί υπό συνθήκες πίεσης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του το σύνολο των παραμέτρων και χωρίς να έχει μελετήσει πλήρως το ζήτημα της θεσμικής αναδιάταξης ώστε να καταστεί εφικτό να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και βιώσιμο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, που εξ όσον είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αποτελεί εθνικό στόχο αλλά και υποχρέωση της χώρας μας βάση των ευρωπαϊκών πολιτικών και δεσμεύσεων.
Δηλαδή, σε μια χρονική στιγμή που θα έπρεπε να εντείνουμε ως χώρα τις προσπάθειες μας για την ολοκλήρωση του κανονιστικού πλαισίου (έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων) για την ειδική περιβαλλοντική διαχείριση του συνόλου των περιοχών μας που περιλαμβάνονται στο δίκτυο Natura 2000, καθώς μόλις το 23% αυτών εμπίπτει σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, εμείς παραπαίουμε δρομολογώντας διαχειριστικά σχήματα που δια γυμνού οφθαλμού αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ημερών.
Συγκεχυμένο και γενικόλογο λοιπόν το νομοθέτημα προσπαθεί να λειτουργήσει ως μεταβατικό σχήμα, σκοπό που μάλλον δεν θα μπορέσει να επιτύχει καθώς το σύνολο των ειδικών ρυθμίσεων ζωτικής σημασίας επαφίονται στις εκδόσεις αποφάσεων που θα λάβουν χώρα σε πολύ μεταγενέστερο χρόνο.
Η ανάθεση των αρμοδιοτήτων των υπό κατάργηση φορέων διαχείρισης, θα έπρεπε να γίνει ή τουλάχιστον αυτό θα περιμέναμε στα πλαίσια του θεσμικού εκσυγχρονισμού του κράτους με τη διαδικασία της παρ.1γ του άρθρου 15 του Ν.2742/99 όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από το άρθρο 7 του Ν.3937/11. Αντί αυτού ερχόμαστε αντιμέτωποι με μαξιμαλιστικού χαρακτήρα δρομολογούμενες ρυθμίσεις εφαρμογής με κραυγαλέο παράδειγμα τη περίπτωση του νεοσύστατου φορέα διαχείρισης της λίμνης μας, η άσκηση των αρμοδιοτήτων του οποίου με τη κατάργηση του, ανατίθεται γενικά και αόριστα στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας. Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε ότι η ανάθεση της άσκησης της σχετικής αρμοδιότητας σε δημόσια υπηρεσία δύναται να γίνει σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, μόνο με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος του άρθρου 21 του Ν.1650/86 όπως ισχύει σήμερα, απαίτηση που δεν αίρεται από το εν λόγω νομοσχέδιο.
Ως εκ τούτου, ως εκφραστές του αισθήματος της τοπικής κοινωνίας δεν σας κρύβουμε ότι νιώθουμε να εμπαιζόμαστε, αντιλαμβανόμενοι τους κινδύνους που ελλοχεύουν για το σημαντικότερο υγροβιότοπο του νομού μας ο οποίος και θα τεθεί υπό εγκατάλειψη, καθώς δεν θα υφίστανται «διαχειριστής» του αλλά ούτε και πρόβλεψη για ορισμό του σε μεταγενέστερο έστω χρόνο.
Η τοπική κοινωνία πιστεύει ακράδαντα ότι ο φορέας διαχείρισης της λίμνης μας θα έπρεπε να είναι μέσα σε αυτούς που θα διατηρηθούν. Όχι μόνο για λόγους οικολογικής σπουδαιότητας αλλά και για λόγους γεωγραφικής αυτονομίας, για λόγους στήριξης της αναπτυξιακής πορείας αυτού του ακριτικού τόπου ακόμη και για λόγους ιστορικής σημασίας.
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε ότι η χρηματοδότηση του φορέα διαχείρισης της λίμνης μας, έχει εξασφαλιστεί από χρήματα της περιφέρειας μας μέχρι το 2015 ικανό χρονικό διάστημα για να καταστεί αυτός βιώσιμος.
Εάν παρόλα αυτά εμμείνετε στην άποψη της κατάργησης του στα πλαίσια μιας πρόχειρης γενίκευσης με στόχο τη περιστολή των δημοσίων δαπανών, εμείς ως αιρετή περιφέρεια τολμούμε με πλήρη επίγνωση της ευθύνης της τοποθέτησης μας να δεσμευτούμε ότι πέρα από τη θέληση έχουμε και τη δυνατότητα με ανακαθορισμό των οργανικών μας θέσεων να δημιουργήσουμε μια λειτουργική και ευέλικτη διοικητική δομή για την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών.
Η αιρετή περιφέρεια που μέχρι τώρα κλήθηκε λόγω των συγκυριών να ασκήσει τις εν λόγω αρμοδιότητες και μάλιστα σε μια δεινή για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας περίοδο, είναι αυτή που κατά την άποψη μας θα πρέπει να προβεί στην υπογραφή συμβάσεως διαχείρισης με το ΥΠΕΚΑ. Δεδομένης πάντοτε, της προθέσεως του νομοθέτη όπως αυτή εκφράζεται στο κείμενο του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, για άρση του υφιστάμενου εμποδίου δηλαδή της απαίτησης έκδοσης της κανονιστικής διάταξης (ΚΥΑ) του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1γ του άρθρου 15 του Ν.2742/99, η οποία μας βρίσκει κοινωνούς.
Προς: Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Υπόμνημα του Δημάρχου Αμφίκλειας – Ελάτειας με αφορμή το άρθρο 10 του Σχεδίου Νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα»
Θέμα : ‘’Συγχώνευση και Κατάργηση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών’’
Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη συγχώνευση θέτει ως προαπαιτούμενο την προστασία του περιβάλλοντος και την ορθή και συμβατή με τις Κοινοτικές οδηγίες λειτουργία των φορέων όλης της χώρας .
Με αφορμή τη διαβούλευση αναφέρουμε περαιτέρω ότι ο Δήμος Αμφίκλειας – Ελάτειας, συνεπής στην στάση στήριξης και συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού και τώρα με βεβαιότητα στον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης (όμορο συγχωνευόμενο Φορέα), έχει προβεί στην παραχώρηση (με την αριθμ. 192/2012 Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Αμφίκλειας – Ελάτειας) προς τον Φορέα των κτιριακών εγκαταστάσεων ενός σύγχρονου Περιβαλλοντικού Κέντρου Εκπαίδευσης εντός του Εθνικού Δρυμού. (Πρόσφατη απόφαση Δ.Σ Δήμου Αμφίκλειας – Ελάτειας, για 20 χρόνια)
Κύριος γνώμονας της πράξης παραχώρησης ήταν η πραγματική κοινή δράση και συμμετοχή των αστικών κέντρων της περιοχής με τον Φορέα στον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος.
Οι τοπικές κοινωνίες που ζουν εντός των περιοχών εποπτείας των Φορέων πρέπει να εκφράζονται και να λειτουργούν μαζί με τους φορείς .Οι φορείς πρέπει να ασκήσουν μαζί με τις τοπικές κοινωνίες την εποπτεία , τον έλεγχο , την δράση και την ενημέρωση σύμφωνα με τον καταστατικό τους ρόλο και τις Κοινοτικές Οδηγίες .
Σε αυτή την προσπάθεια ο Δήμος Αμφίκλειας – Ελάτειας θα είναι αρωγός και συμμέτοχος καθώς θεωρεί ότι η πραγματική ανάπτυξη των κοινωνικών συνδέεται με την προστασία και την διαφύλαξη των περιβαλλοντικών αγαθών τους.
Ο Δήμαρχος Αμφίκλειας – Ελάτειας
Δρ. Θεόδωρος Ντούρος
Σχετικά με την κατάργηση του ΦΔ Αίνου, δηλ. του μόνου ΦΔ Εθνικού Δρυμού και μάλιστα νησιωτικού που καταργείται, εκφράζω την κατάπληξη, οργή και απογοήτευση μου.
Με ποια κριτήρια ελήφθη αυτή η απόφαση και ποιος θα επωφεληθεί από την κατάργηση του ΦΔ; Πάντως όχι η Κεφαλονιά και ο μοναδικός Εθνικός Δρυμός της.
Η κατάργηση του ΦΔ Εθνικού Δρυμού Αίνου, σημαίνει στην πράξη, κατάργηση του προστατευτικού πλαισίου του Εθνικού Δρυμού του Αίνου. Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΦΔ σε υπηρεσίες του Δημοσίου είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε μείωση του επιπέδου προστασίας λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας και μειωμένου προσωπικού.
Αυτό που θα περιμέναμε από ένα ΥΠΕΚΑ σχετικά με τις ΠΠ, είναι η αύξηση των ΦΔ και όχι συνένωση και κατάργηση των 29 ΦΔ που αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 30 % των ΠΠ του δικτύου NATURA 2000.
Η κα Βώκου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής «Φύση 2000» (ΕΦ), δηλ. ενός κεντρικού γνωμοδοτικού οργάνου του κράτους, μας παραθέτει με σαφήνεια τους λόγους της αντίθεσης της ΕΦ στην αλλαγή του καθεστώτος των ΦΔ, τουλάχιστον μέχρι το 2015.
Επίσης, έχουν ήδη αναφερθεί διεξοδικά στο opengov στα προβλήματα που θα ανακύψουν από το άρθρο 10, και εκπρόσωποι άλλων φορέων (Εργαζομένων στους ΦΔ, Περιβαλλοντικών μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κ.ά), αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, οι οποίοι εκφράζουν την ανησυχία και τους προβληματισμούς τους, τους οποίους συμμερίζομαι πλήρως..
Φαίνεται όμως πως το ΥΠΕΚΑ της χώρας μας θεωρεί ότι οι ΦΔ με τα ΔΣ και τους προέδρους τους που εργάζονται αμισθί και τη χρηματοδότηση τους σχεδόν αποκλειστικά από ευρωπαϊκά προγράμματα, αποτελούν μέρος του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας! Θα μπορούσε να μας το τεκμηριώσει; Ακόμη περισσότερο θα μπορούσε να μας τεκμηριώσει την κατάργηση (!) των 5 ΦΔ;
Θεωρώ ότι το Άρθρο 10 πρέπει να αποσυρθεί από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, καθώς δεν υπάρχουν τεκμήρια και αξιολόγηση για την εφαρμογή του.
Ο ανώνυμος «bioannis» θα έπρεπε ίσως (βλ. σχόλιό του 6 Οκτωβρίου 2012) να διαβάσει καλύτερα τις τοποθετήσεις μου, για να δει ότι η πρότασή μου δεν είναι να αναλάβουν τα Δασαρχεία το ρόλο των Φορέων αλλά οι κατά τόπους Περιφέρειες με την ίδρυση υπό τον (εκλεγμένο) Περιφερειάρχη Συμβουλίων Περιβάλλοντος. Έτσι θα αναλάβει το κράτος τις ευθύνες του απέναντι στην προστασία του ΦΠ της χώρας και δεν θα «νίπτει τας χείρας του» μπροστά στη συχνά εμφανιζόμενη ανεπάρκεια, μετατρέποντας τους απρόσωπους φορείς με τους συχνά ανίδεους, περί τα ζητήματα διαχείρισης των ΠΠ, προέδρους των σε εξιλαστήρια θύματα.
Δρ. Σ. Γκατζογιάννης, τ. τακτικός ερευνητής ΙΔΕ/ ΕΘΙΑΓΕ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας στη συνεδρίασή του στις 06/09/2012, συζήτησε το σχέδιο συγχωνεύσεων και καταργήσεων των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.
Σύμφωνα με το σχέδιο που προωθείται προς ψήφιση καταργείται ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας και οι αρμοδιότητές του μεταφέρονται σε άλλες υπηρεσίες.
Οι δεσμεύσεις του Υπουργείου για μη κατάργηση Φορέων Διαχείρισης καθώς και η προϋπόθεση διαβούλευσης πριν από κάθε ανακοίνωση δεν έχουν τηρηθεί. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ως αιτιολογικό η εξοικονόμηση πόρων και η μείωση του δημοσίου.
Το Δ.Σ. θεωρεί ότι η απόφαση δεν εξυπηρετεί τους στόχους που βάζει εφόσον ο Φ.Δ.Λ.Π. δεν επιφέρει καμία επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό αλλά αντιθέτως συνεισφέρει στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων (ΕΠΠΕΡΑΑ-ΕΣΠΑ) από τα οποία έχει εξασφαλισμένη τη λειτουργία του ως το 2015.
Το Δ.Σ. πιστεύει ότι οι σοβαρές πιέσεις που δέχεται το οικοσύστημα της λίμνης και της ιδιομορφίας του να συνυπάρχει με την πόλη των Ιωαννίνων καθιστά αναγκαία την ύπαρξη του Φ.Δ.Λ.Π. με τη σημερινή του μορφή.
Άλλωστε η δημιουργία Φορέα Διαχείρισης στη Λίμνη υπήρξε σταθερή απαίτηση της τοπικής κοινωνίας εδώ και 30 χρόνια με στόχο να ξεπεραστούν τα προβλήματα από τις πολλαπλές χρήσεις της λίμνης και τα αντικρουόμενα συμφέροντα.
Η κατάργηση του Φ.Δ.Λ.Π. με τη σημερινή του αυτονομία και η δημιουργία μιας ακόμη υπηρεσίας στα πλαίσια της διοίκησης υποβαθμίζει το ρόλο του Φ.Δ.Λ.Π. και ταυτόχρονα καταργεί τον μηχανισμό ελέγχου πρόληψης.
Το Δ.Σ. για όλους τους παραπάνω λόγους διαφωνεί με την κατάργηση του Φ.Δ.Λ.Π. και καλεί τους φορείς της περιοχής να υπερασπιστούν τη συνέχεια της λειτουργίας του.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ Κοζάνη 8/10/2012
Αρ. Πρωτ. 86794/3066
Ταχ. Δ/νση : Διοικητήριο Περιοχή ΖΕΠ
Ταχ. Κώδικας : 50100 Κοζάνη ΠΡΟΣ: Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Δημόσια Διαβούλευση του ΥΔΜΕΔ επί σχεδίου νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα».
Τηλέφωνο : 2461052610-3
Fax : 2461052614
Email : info@pdm.gov.gr
Θέμα: Παρατηρήσεις της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας στο πλαίσιο της Διαβούλευσης του ΥΔΜΕΔ αναφορικά με την κατάργηση και συγχώνευση φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
Η βεβιασμένη και η εκ του προχείρου συγχώνευση-κατάργηση φορέων επιφορτισμένων με τη διαχείριση προστατευομένων περιοχών, θέτει σε καθεστώς καθυστέρησης και οπισθοδρόμησης, σημαντικότατες περιβαλλοντικές κατακτήσεις, οι οποίες επιτεύχθηκαν την τελευταία δεκαετία στην Χώρα μας.
Οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις δεν εδράζονται σε τεκμηριωμένη προσέγγιση με βάση μια ολοκληρωμένη οικολογική διαχειριστική πρακτική, αλλά αναδεικνύουν μια ισχυρή συγκεντρωτική τάση, η οποία ουδόλως εγγυάται την επιτυχία του εγχειρήματος.
Επιπλέον, τελεί υπό αμφισβήτηση το επιχείρημα της εξοικονόμησης οικονομικών πόρων δεδομένου ότι τα διοικητικά συμβούλια των εν λόγω φορέων είναι μη αμειβόμενα, ενώ οι περισσότερες δράσεις τους χρηματοδοτούνται από Επιχειρησιακά ή ανταγωνιστικά Προγράμματα και δεν δεσμεύουν πόρους από τον τακτικό προϋπολογισμό.
Ιδιαίτερα για τη Δυτική Μακεδονία, μια περιφέρεια με σημαντικότατο οικολογικό απόθεμα, οι προαναφερόμενες εξελίξεις καταγράφονται με αρνητικό πρόσημο, τόσο στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των συγκριτικών μας αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων, όσο και της εμπέδωσης μιας ισχυρής περιβαλλοντικής διαχειριστικής δομής σε επίπεδο αιρετής περιφέρειας.
Πρωτίστως οι δράσεις ανάδειξης, προστασίας και αξιοποίησης του οικολογικού πλούτου απαιτούν τη συνδρομή και κινητοποίηση του συνολικού Κοινωνικού Κεφαλαίου της περιοχής αναφοράς. Αυτούς αφορά και σε αυτούς απευθύνεται. Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο σε θέματα που σχετίζονται και αφορούν στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, κυρίαρχα όταν το φυσικό περιβάλλον αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο μιας συλλογικής, ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας.
Εν κατακλείδι, όσον αφορά στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας προτείνουμε οι Εθνικοί της Δρυμοί και οι Υγρότοποί της, (Εθνικός Δρυμός Πίνδου, Εθνικός Δρυμός Πρεσπών, Υγροβιότοπος Λίμνης Καστοριάς), να αποτελέσουν έναν φορέα διαχείρισης, του οποίου οι διαχειριστικές αρμοδιότητες να εκχωρηθούν στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, που είναι και ο φυσικός τους χώρος, με ξεκάθαρους στόχους και οριοθετημένες ευθύνες για την αποτελεσματικότερη και καλύτερη διαχείρισή τους.
O Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας
Γεώργιος Κ. Δακής
1. Στο θέμα της διαχείρισης των Προστατευομένων Περιοχών [ΠΠ] θεωρούμε, ότι για να επιτευχθεί όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση των φορολογουμένων, Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων, δεν αρκεί η συγχώνευση ή κατάργηση Φορέων Διαχείρισης [ΦΔ].
2. Απαιτείται να ακολουθήσει η Ελλάδα στο θέμα αυτό τις αντίστοιχες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές. Σύμφωνα με αυτές, πολύ συχνά ανατίθενται οι δραστηριότητες διαχείρισης, προστασίας και αειφόρου ανάπτυξης των προστατευομένων περιοχών στους ι δ ι ο κ τ ή τ ες τους, κατόπιν κατάρτισης σ υ μ β ά σ η ς με τις αρμόδιες αρχές και μάλιστα χρηματοδοτούνται για τις δραστηριότητες αυτές από τα ευρωπαϊκά Ταμεία, περιλαμβανόμενοι στους δυνητικούς δικαιούχους – τελικούς αποδέκτες των αντίστοιχων χρηματοδοτήσεων, εν προκειμένω, μέσω του ΕΠΠΕΡΑΑ. [ “Χρηματοδότηση του δικτύου Natura 2000 – Τεχνικός Οδηγός” 2007. Έκδοση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε συνεργασία με την WWF και άλλους ].
Αυτό συμβαίνει, επειδή οι ιδιοκτήτες αναγνωρίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως εταίροι και σημαντικοί παράγοντες [stakeholders] για την αποτελεσματικότητα της περιβαλλοντικής διαχείρισης και προστασίας. Άλλωστε, αυτοί έχουν νόμιμα συμφέροντα στις συγκεκριμένες περιοχές και άμεσο ενδιαφέρον για την συντήρηση και ανάδειξη του φυσικού κεφαλαίου τους, μπορούν δε να αναπτύξουν βιοποικιλόφιλη επιχειρηματικότητα και να προβούν σε ιδιωτικές επενδύσεις [ (α) “Εnvironment for Europeans – Magazine of the Directorate Generale for the Environment” August 2011, No 44. (β) “Financing Natura 2000- Investing in Nature : Delivering benefits for nature and people” . (γ) “SEC[1011] 1573 final/12-12-2011” ].
Στην πραγματικότητα, ούτε η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η Οδηγία για τους Οικοτόπους, ούτε η ευρωπαϊκή νομολογία, απαιτούν την σύσταση, διατήρηση και χρηματοδότηση των ΦΔ ΠΠ.
3. Οι ΦΔ ΠΠ, όπως έχουν θεσμοθετηθεί στην χώρα μας, δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικοί επειδή :
(α) αντιμετωπίζουν σύγκρουση καθηκόντων, καλούμενοι να εξασφαλίζουν την προστασία ευαίσθητων αντικειμένων και συγχρόνως την είσπραξη εσόδων από την τουριστική εκμετάλλευση αυτών των προστατευομένων αντικειμένων [ ν. 2742/1999, άρθρο 15, § 5, εδ. δ΄]
(β) αναπτύσσουν σύγκρουση συμφερόντων με τους ιδιοκτήτες των προστατευομένων περιοχών και ανταγωνίζονται αθέμιτα και από θέσεως ισχύος τα νόμιμα δικαιώματα τους για την διαχείριση-προστασία-ανάπτυξη των περιοχών τους, ή με τους επιχειρηματίες των περιοχών, οι οποίοι πρέπει να τους καταβάλλουν ειδικό τέλος [Απόφαση αρ. 24208 “Έγκριση Ειδικού Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού” ΦΕΚ Β΄1138/11-6-2009]
(γ) προκαλούν πρόσθετες δημόσιες δαπάνες αγοράς ακινήτων για την εγκατάσταση των δραστηριοτήτων τους, ενώ από τους ιδιοκτήτες τα αναγκαία ακίνητα διατίθενται άμεσα
(δ) στερούνται, ως ΝΠΙΔ, της αρμοδιότητας άσκησης του αναγκαίου δημόσιου ελέγχου για την επιβολή των κανόνων προστασίας
(ε) δεν υπόκεινται οι ίδιοι στον έλεγχο των δημοσίων αρχών, οι οποίες αφοπλίζονται, μετέχοντας στους ΦΔ και στις αποφάσεις τους τουριστικής εκμετάλλευσης του προστατευομένου αντικειμένου
(στ) δεν υπόκεινται ούτε και στον οικονομικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συμβουλίου του Κράτους, ως ΝΠΙΔ, μολονότι διαχειρίζονται δημόσιους πόρους.
4. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΦΔ του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου [ΕΘΠΖ], ο οποίος έχει αποτελέσει την μήτρα όλων των άλλων ΦΔ και ο οποίος μάλιστα συγκαταλέγεται στους ελάχιστους ΦΔ που κατ’ εξαίρεση διατηρούν την αυτοτελή λειτουργία τους.
Ο εν λόγω ΦΔ, εμποδίζει τις διαχειριστικές δραστηριότητες ιδιοκτητών στο ΕΘΠΖ, όπως π.χ. την αποκατάσταση των παραδοσιακών κτισμάτων στο Μαραθωνήσι, για την στέγαση Σταθμού Ενημέρωσης των επισκεπτών, από την ΖΑΝΤΕ-Μαραθωνήσι Α.Ε., ιδιοκτήτρια του νησιού, μολονότι ο ίδιος είχε αποφασίσει και είχε εντάξει στο ΕΠΠΕΡ του Γ΄ΚΠΣ παρόμοιο έργο, χωρίς να είναι κύριος αυτών των παραδοσιακών κτισμάτων και παρεμποδίζει σημαντική ιδιωτική επένδυση της εταιρείας, που εντασσόμενη στο ΕΠΕΡΑΑ, θα διοχέτευε πολλαπλάσια κονδύλια στη Ζάκυνθο.
Όλα αυτά γίνονται με την αιτιολογία ότι οι τουριστικές δραστηριότητες της ιδιοκτήτριας διακινδυνεύουν την διατήρηση της θαλάσσιας χελώνας καρέττα-καρέττα και απειλούν την Ελλάδα με πρόστιμα από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [ΔΕΚ] για παράβαση της σχετικής απόφασης του, την ίδια στιγμή που ο ΦΔ του ΕΘΠΖ, χάριν της κερδοφορίας του, εκμεταλλεύεται την καρέττα-καρέττα σαν τουριστικό αξιοθέατο στους οικοτόπους της του κόλπου Λαγανά και παραβιάζει ο ίδιος την άνω απόφαση του ΔΕΚ, απειλώντας με την συμπεριφορά του να καταδικασθεί η Ελλάδα σε υψηλά πρόστιμα.
Πράγματι ο ΦΔ έχει εισαγάγει στο πάρκο, εκτός νόμου, ένα είδος φωτογραφικού σαφάρι χελωνών, δηλαδή την δραστηριότητα επίδειξης της καρέττα-καρέτα από τα τουριστικά σκάφη, που περικυκλώνουν τις χελώνες και παραμένουν γύρω τους για να τις φωτογραφίζουν οι τουρίστες [Turtle Spotting Boats-TSBs].
Όμως η Ελλάδα έχει καταδικασθεί με την άνω από 30-1-2002 απόφαση του ΔΕΚ στην υπόθεση C-203/00, επειδή μεταξύ άλλων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατήγγειλε την παρουσία πλωτών μέσων στο Καλαμάκι και το ΔΕΚ απεδέχθη ότι η παρουσία πλωτών μέσων πλησίον των παραλιών αναπαραγωγής των χελωνών, συνιστούν σκόπιμη παρενόχληση τους και παραβίαση της Οδηγίας για τους Οικοτόπους.
Οι τουριστικές δραστηριότητες του ΦΔ έχουν διαμορφώσει μια χαώδη κατάσταση στο πάρκο, πραγματικά «απαράδεκτη», με αμέτρητες παραβάσεις [ Ίδετε ARCHELON, the Sea Turtle Protection Society of Greece : «Sea Turtle Conservation in Laganas Bay, Zakynthos, Greece, during 2011» . Prepared by Smaro Touliatou and Dimitris Margaritoulis, Athens, October 2011] .
Η κατάσταση αυτή και η παραμονή των εξουσιοδοτημένων από τον ΦΔ TSBs και όλων των άλλων δεκάδων, μεγάλων και μικρών σκαφών στην Β΄ ζώνη της θαλάσσιας έκτασης του κόλπου Λαγανά, εκτός του ότι παραβιάζει το οικείο Προεδρικό Διάταγμα, παραβιάζει κυρίως, κατάφωρα, την άνω απόφαση του ΔΕΚ με επικίνδυνες συνέπειες για την Ελλάδα.
5. Άλλωστε, επειδή εμποδίζεται οποιαδήποτε δόμηση και χρήση του Μαραθωνησιού από την ιδιοκτήτρια εταιρεία και παραβλέπονται τα αναγνωρισμένα αναπτυξιακά της δικαιώματα, χάριν της προστασίας της θαλάσσιας χελώνας από τις τουριστικές δραστηριότητες, την ίδια στιγμή που ο ΦΔ επιτρέπει τις δραστηριότητες αυτές από τα εξουσιοδοτημένα σκάφη που μεταφέρουν «ορδές» τουριστών στον τοπικό βιότοπο αναπαραγωγής, γι’ αυτό καταδικάστηκε η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [ΕΔΔΑ] και κατέβαλε στην ΖΑΝTΕ-Μαραθωνήσι Α.Ε. πολύ σημαντική αποζημίωση, λόγω παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, του δικαιώματος σεβασμού της περιουσίας και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [ προσφυγή 14216/2003].
Εν συνεχεία το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα να καταβάλλει περίπου 3.500.000 ευρώ σε άλλους ιδιοκτήτες του ΕΘΠΖ και ήδη ετοιμάζονται νέες αγωγές κατά του Ελληνικού Δημοσίου, για περαιτέρω απαιτήσεις άνω των 4.000.000 ευρώ .
Παρόλα αυτά ο ΦΔ και οι συνεργάτες του παρουσίασαν ανακριβώς, ότι δήθεν με την λειτουργία του έχει επιτύχει την προστασία του περιβάλλοντος παράλληλα με την Βιώσιμη Ανάπτυξη στο ΕΘΠΖ και ότι η διατήρηση του αποτελεί νομική υποχρέωση της Ελλάδας, αλλιώς θα καταδικασθεί η χώρα να καταβάλλει πρόστιμα 48.000.000.
Έτσι επιδιώκει την αυτοτελή λειτουργία του, ώστε να συνεχίσει να διαχειρίζεται τα εκατομμύρια ευρώ που του έχουν εγκριθεί από το ΕΠΠΕΡΑΑ και από διάφορα άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα.
6. Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε όπως το άρθρο 14 του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου, διατυπωθεί έτσι, ώστε η αναφερόμενη σ’ αυτό «σύμβαση διαχείρισης» να μπορεί να καταρτίζεται και με τους ιδιοκτήτες των περιοχών Natura 2000, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Δυστυχώς κάτι καλό έγινε στην Ελλάδα (κατ’ ανάγκην από την Ευρωπαϊκή Ένωση) με την ίδρυση και λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, το γκρεμίζει ο νυν Υπουργός ΠΕΚΑ. Η ιστορία είναι αμείλικτη και σίγουρα το όνομά του υπουργού θα γραφεί στα μαύρα κατάστιχα της παγκόσμιας λίστας των «ανθρώπων» που υποβάθμισαν την περιβαλλοντική κληρονομιά των επόμενων γενεών, με κάθε τρόπο.
Και αν σκεφτεί κανείς το λόγο θα αηδιάσει σε βαθμό εμετικό.
Ο υπουργός, για να δείξει ότι είναι το υπάκουο παιδί των πλούσιων σύγχρονων τσιφλικάδων (Ελλήνων και τροϊκανών) εκτελεί τις εντολές τους αδιαφορώντας αν αυτό που πράττει θα έχει αρνητικό αποτέλεσμα για την ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ.
Πως;
Πρώτον και κύριων στην προστασία του περιβάλλοντος μια και πλέον όταν π.χ. η Παμβώτιδα δεν θα βρίσκεται κάτω από ένα καθεστώς προστασίας και έναν φορέα που καθημερινά θα ενδιαφέρετε γι’ αυτήν, θα είναι έρμαιο κάθε ανεγκέφαλου τυχοδιώκτη που θα θέλει να διώξει μακριά από την πόρτα του κάθε τι βλαβερό.
Κατά δεύτερον, θα περιορίσει το ΑΕΠ της χώρας, πως; Απλά ο κάθε Φ.Δ. Π.Π. φέρνει στην Ελλάδα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στο σύνολό τους σχεδόν δίνονται σε ιδιωτικές εταιρείες για έργα ανάδειξης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Για να μην μακρηγορώ σας λέω τούτο και μόνον: ο υπουργός που βοήθησε τους «αετονύχηδες» να λειτουργήσουν σε βάρος του περιβάλλοντος είναι ο Ευάγγελος Λιβιεράτος.
Ας τον θυμόμαστε όλοι και ας φροντίσουμε τα παιδιά μας να μάθουν για το μέγα κατόρθωμά του.
Αιωνία σου η μνήμη υπουργέ! Στο μυαλό και στην καρδιά των Ελλήνων.
Να εύχεσαι να μην σε αναθεματίζουν οι επόμενες γενιές όπως αναθεματίζουν μέχρι σήμερα οι ιερείς τους εικονομάχους.
Υ.Γ. χαιρετισμούς στην κόλαση!
Κυρίες, κύριοι,
Με την απογραφή Δασών του 1992 το ποσοστό δασοκάλυψης της Χώρας μας ανέρχεται σε της 49,3%, που μεταφράζεται σε περισσότερα από 65 εκατομμύρια στρέμματα με 25,4% βιομηχανικά δάση και 23,9% μη βιομηχανικά δάση. Σε αυτά αν προσθέσουμε τους βοσκότοπους, 12,5%, τις γυμνές – βραχώδεις εκτάσεις (1,6%) και τα ορεινά ύδατα, 65% των εδαφών της Επικράτειας διαχειρίζεται και προστατεύει η Ελληνική Δασική Υπηρεσία, δηλ. 85 εκατομμύρια στρέμματα, από τα 132 της συνολικής έκτασης της Χώρας.
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει από κανέναν την πρόθεση για την καλύτερη διαχείριση και προστασία όλων των Δασών της Χώρας, Δασικών Εκτάσεων και γενικά δασικών εδαφών.
Ο κατακερματισμός όμως των αντικειμένων και η ανάθεσή τους σε διαφορετικούς φορείς, όχι σπάνια, για να μην πούμε συνήθως, δημιουργούν σύγχυση και αποφυγή ευθυνών.
Οπωσδήποτε είναι τρέλα με τη σημερινή οικονομική δυσπραγία να αποποιείται κάποιος ευρωπαϊκά κονδύλια, όπως αυτά που αφορούν τις προστατευόμενες περιοχές.
Η Δασική Υπηρεσία «πληρώνει» το λάθος της να είναι ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ του στενού λεγόμενου τομέα.
Κατά την εφαρμογή του 92/43 ΚΑΝ της ΕΟΚ και υλοποίηση του έργου NATURA 2000 (1/6/1994 μέχρι 31/3/1996), η Χώρα μας είχε το μεγαλύτερο ποσοστό Δημοσίων Δασών (77,5%) ανάμεσα στις 15 τότε Χώρες με δεύτερη την Ιρλανδία (64%)
Επόμενο ήταν οι αποφάσεις για επιδοτήσεις και ενισχύσεις να αφορούν μη Δημόσιους Φορείς. (Τότε ειπώθηκε χωρίς να υποστηρίζω πως ίσχυσε, ότι η Ιρλανδία πέτυχε την επιδότηση – ενίσχυση και των Δημοσίων Δασών της).
Το μόνο αντικείμενο που αποφασίστηκε για ενίσχυση ήταν αυτό το δασοπυρκαγιών, αντικείμενο που από το 1998 κατατμήθηκε και ανατέθηκε σε διαφορετικούς φορείς η πρόληψη και η καταστολή, με αποτέλεσμα να δίδονται για την πρόληψη ψίχουλα (αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα).
Με τη μεγάλη διεύρυνση συνολικά τα μη Δημόσια Δάση στην Ε.Ε. ανέρχονται σε ποσοστό 60% , ήτοι 78.245.000 Ha και τα Δημόσια σε (μη ευκαταφρόνητο) ποσοστό 40% , ήτοι 52.685.000 Ha (Π. Π. Κουλελής Αν. Κ. Παπασταύρου Δασική πολιτική και δασικές συνθήκες στην διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση).
Μήπως λοιπόν και η γενική Ευρωπαϊκή Δασική Πολιτική θα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, καθώς προστίθενται άλλα 19,9 εκατομμύρια Ha με την είσοδο της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και μελλοντικά της Τουρκίας (ε.α.)
Οι τοποθετήσεις και προσεγγίσεις του θέματος του στυλ γιατί η Δασική Υπηρεσία και όχι οι Φορείς Διαχείρισης και το αντίστροφο, ή οι Δασολόγοι, οι Βιολόγοι, οι Ορνιθολόγοι … δεν λύνουν το πρόβλημα.
Η Δασική Υπηρεσία αποτελούσε, ακόμη και σε δύσκολες εποχές, έναν τέλειο, κατά τα ανθρώπινα, μηχανισμό πρόληψης και πάταξης των Δασικών ανομημάτων.
Φθάσαμε λοιπόν στο σημείο στη Χώρα μας να κατηγοριοποιείται η προστασία και η φύλαξη των Δασών της;
Έτσι βλέπουμε εκτός από τα ψίχουλα της πρόληψης των πυρκαγιών σε σύγκριση με την καταστολή (1/50) να έχουμε τη Δασική Υπηρεσία καθηλωμένη χωρίς προσωπικό χωρίς οχήματα με καταργημένες μονάδες Δασοπροστασίας και οι Φορείς Διαχείρισης κινούνται με σχετική οικονομική άνεση.
Ανεξάρτητα από τη πηγή των δαπανών και των πιστώσεων η Ελληνική Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει ΕΝΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΔΑΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, όπως ΕΝΙΑΙΑ οργανικά σύνολα αποτελούν τα Δασικά Οικοσυστήματα…
Είναι συγκινητικά τα κείμενα όπου με τόση θέρμη υποστηρίζεται η ανάγκη προστασίας των προστατευόμενων περιοχών, ειδικά των κατοίκων της Κεφαλονιάς, που είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Αναρωτιέμαι όμως από το 1962, που ιδρύθηκε ο Ε.Δ. Αίνου μέχρι το 2002 που συστάθηκε ο Φ.Δ. πώς προστατεύονταν ο Ε.Δ., όπως και κάθε άλλος Ε.Δ. της Χώρας.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
Πρέπει να ξέρετε πως αν δεν εφαρμοσθούν προγράμματα που θα αντιμετωπίσουν (πρακτικά) τα προβλήματα, που ολοένα αυξάνουν, στις σχέσεις των δασόβιων και παραδασόβιων πληθυσμών με το Δάσος, όταν η παράνομη και με μορφή επιδημίας καυσοξύλευση (αναφέρομαι σε ένα πρόβλημα), αποψιλώσει τις εκτός των προστατευομένων περιοχών εκτάσεις, όπου η Δ.Υ. φυτοζωεί, τότε καμιά δύναμη δεν θα μπορέσει να σταματήσει την επιδημία έξω από αυτές…
Όπως και η φωτιά αν δεν σταματήσει στο Δάσος θα πάει στα σπίτια και το νερό αν δεν σταματήσει στο βουνό θα πλημμυρίσει ο κάμπος…
Αξιότιμε κ. Υπουργέ, Αξιότιμη κα Γενική Γραμματέα,
Όπως διαφαίνεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων (με ουσιαστική τεκμηρίωση & ουσιαστικές παρατηρήσεις) για την κατάργηση-συγχώνευση των ΦΔΠΠ, με πρώτη από όλους την Επιτροπή Φύση, τους εργαζόμενους ,τις ΜΚΟ, πολιτικά κόμματα, απλούς πολίτες, πανεπιστημιακούς, κ.α., επιβεβαιώνεται η προχειρότητα με την οποία ετοιμάστηκε αυτό το σχέδιο νόμου το οποίο θεωρώ άτοπο και άκαιρο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Ως εργαζόμενη σε φορέα διαχείρισης θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι οι ΦΔ ως σχήματα διοίκησης δεν υποστηρίχθηκαν στο βαθμό που έπρεπε ούτε από τις πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου ΠΕΚΑ μέχρι σήμερα, ούτε από τις υπηρεσίες του .
Ενισχύστε λοιπόν τους ΦΔ με ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο (ΠΔ), προστατεύστε το υπόλοιπο 70% των ΠΠ του δικτύου Natura που βρίσκονται εκτός ΦΔ, τολμήστε να κάνετε την υπέρβαση αποσύροντας το άρθρο 10 και ξεκινήστε με δική σας πρωτοβουλία ένα γόνιμο διάλογο για την αναδιοργάνωση, εξορθολογισμό και βιωσιμότητα των ΦΔ.
Το άρθρο 10 του προτεινόμενου νομοσχεδίου έχει κριθεί αρνητικά από πλήθος εμπλεκόμενων φορέων, πολιτικά κόμματα, αλλά και στελέχη των υπηρεσιών του αρμόδιου ΥΠΕΚΑ (ενδεικτικά έγγραφο Τμήματος Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος ΥΠΕΚΑ Α.Π. Οικ. 40836 / 1874 της 17-8-2012).
Το Δίκτυο Προέδρων Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει ήδη διατυπώσει πλήθος προτάσεων για τον εξορθολογισμό του εθνικού δικτύου το οποίο αποτελεί μέρος του πανευρωπαϊκού δικτύου NATURA 2000. Οι απόψεις αυτές διατυπώθηκαν με την ιδιότητα των προέδρων ως ειδικών επιστημόνων, ιδιότητα που μας έκανε επιλέξιμους για τις θέσεις αυτές.
Στις θέσεις αυτές συμπίπτουμε εν πολλοίς και συνεπώς συντασσόμαστε τόσο με την, επιστημονικά τεκμηριωμένη, πρόταση της Επιτροπής Φύση 2000 όπως αυτή έχει κατατεθεί από το Νοέμβριο 2011 σε ότι αφορά στον τρόπο οργάνωσης του εθνικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών όσο και με την κριτική επί του άρθρου η οποία διατυπώνεται στο πλαίσιο της διαβούλευσης.
Με το σκεπτικό αυτό δεν μπορούμε παρά να προτείνουμε τη χωρίς όρους απόσυρση του άρθρου 10 από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. Άμεση έναρξη διαβουλεύσεων επί των κειμένων της Επιτροπής Φύση 2000.
ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία για την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας
Η σημερινή κατάσταση της Παμβώτιδας είναι πολύ κακή, χαρακτηρίζεται μέτρια έως βαριά μολυσμένη, ευτροφική έως υπερτροφική, βαρέα μέταλλα παρατηρούνται στη σάρκα των ψαριών, κυανοτοξίνες παρατηρούνται πέραν των επιτρεπόμενων ορίων, η συμμετοχή των κυανοβακτηρίων στο φυτοπλαγκτόν είναι σε ποσοστό 90-99% όταν το επιθυμητό όριο είναι 10%.
Αναχώματα περιόρισαν την έκτασή της κατά 5.000 στρέμματα (25% της επιφάνειας) και διέκοψαν την εισροή πηγαίων νερών, εκτρέποντάς τα προς τον ποταμό Καλαμά περιορίζοντας τον χρόνο ανανέωσης των υδάτων. Καταπατήσεις, μπαζώματα, αναχώματα, κρηπιδώματα απέκοψαν λιμναίες εκτάσεις σε συνεχόμενο μήκος 14 χιλιομέτρων (60% της περιμέτρου). Οι εκτάσεις που αποκόπηκαν είναι οι ρηχές εκτάσεις – υγρότοποι, οι σημαντικότεροι βιότοποι της λίμνης, οι οποίοι λειτουργούσαν ως “φυσικοί καθαριστές νερού” απομακρύνοντας θρεπτικά συστατικά και ρύπους από γεωργικές απορροές και απόβλητα κτηνοτροφικών και βιομηχανικών μονάδων. Σήμερα οι τάφροι εισροής μεταφέρουν το ρυπαντικό τους φορτίο απευθείας στη λίμνη, ενώ δέχεται και σημαντικό φορτίο αστικών αποβλήτων λόγω της γειτνίασης με την πόλη των Ιωαννίνων και τους γύρω οικισμούς.
Η Πολιτεία τα τελευταία 50 χρόνια φέρει μεγάλη ευθύνη για τη συνεχιζόμενη καταστροφή του οικοσυστήματος της Παμβώτιδας, με τις άστοχες ενέργειες και παραλήψεις της και ως εκ τούτου οφείλει να λάβει μέτρα για την ανάσχεση της φθίνουσας πορείας της λίμνης, το μέλλον της οποίας κρίνεται αβέβαιο με βάση επιστημονικές μελέτες.
Ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας έχει επιδείξει τα τελευταία ιδίως χρόνια μία σημαντική δραστηριότητα στη μελέτη, ενημέρωση και προστασία της λίμνης. Δυστυχώς οι διοικούντες τον έχουν απαξιώσει πλήρως στην πράξη, καθώς όχι μόνο δεν λαμβάνουν υπόψη τις γνωμοδοτήσεις του και το καταρτισμένο Σχέδιο Διαχείρισης, αλλά ενεργούν αντίθετα προς αυτές.
Ένας από τους λόγους για την πολύχρονη καθυστέρηση θεσμοθέτησης Προεδρικού Διατάγματος Προστασίας Παμβώτιδας είναι και οι αυξημένες αρμοδιότητες που δίνει στον Φορέα Διαχείρισης. Το πολιτικό προσωπικό έχει εθιστεί να λειτουργεί με γνώμονα το κομματικό και όχι το δημόσιο συμφέρον, χωρίς έλεγχο και για άλλη μία φορά προσπαθεί να φέρει στα μέτρα του ανεξάρτητους οργανισμούς και προεδρικά διατάγματα. Η επιχειρούμενη κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας αποτελεί μεθόδευση χειραγώγησής του, και μετατροπή ενός ανεξάρτητου οργανισμού σε ελεγχόμενη υπηρεσία.
Στη δημοκρατία δεν ωφελεί να ελπίζουμε ότι θα μας τύχουν άριστοι κυβερνώντες. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να μας διοικούν μέτριοι, όπως είμαστε όλοι μας. Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουμε θεσμούς οι οποίοι θα μας βοηθούν να λαμβάνουμε τις σωστές αποφάσεις. Η αυτονομία του οργανισμού που μεριμνά για την Παμβώτιδα είναι ένας τέτοιος θεσμός ελέγχου, δικλείδα ασφάλειας κατά ιδιοτελών συμφερόντων, διαχρονικό αίτημα των κατοίκων και του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων από το 1978. Η κατάργηση της αυτονομίας του σαμποτάρει ευρωπαϊκούς θεσμούς που βελτιώνουν τη διοίκηση, προσφέρουν γνώση, διαφάνεια, περιορίζουν τη διαφθορά, και υπό τον μανδύα του εξορθολογισμού του δημοσίου φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Καθώς ο τουρισμός είναι κύρια πηγή εισοδήματος της περιοχής των Ιωαννίνων, η προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού κάλλους δεν συνιστά μόνο πράξη ηθικής ευθύνης αλλά και πράξη οικονομικού ορθολογισμού. Για αυτό η αποκατάσταση του οικοσυστήματος της Παμβώτιδας αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την πόλη των Ιωαννίνων. Επιπλέον ο Φορέας Διαχ. Παμβώτιδας δεν επιφέρει καμία επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντιθέτως συνεισφέρει στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων (ΕΠΠΕΡΑΑ-ΕΣΠΑ) από τα οποία έχει εξασφαλισμένη τη λειτουργία του ως το 2015.
Η Γιαννιώτικη Κοινωνία, αναγνωρίζοντας και εκτιμώντας τις προσπάθειες και τα επιτεύγματα του Φορέα Διαχείρισης, αλλά και βλέποντας και συγκρίνοντας τη μέχρι σήμερα ολιγωρία της Πολιτείας, ως προς την προστασία της Παμβώτιδας, απαιτεί να παραμείνει ο Φορέας Διαχείρισης ως έχει, όπως προτείνεται και για άλλους πέντε Φορείς και να του δοθούν επί πλέον αποφασιστικές αρμοδιότητες.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω παρακαλούμε, όπως επανεξετάσετε το θέμα και εντάξετε τον Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας στην κατηγορία των Φορέων που παραμένουν ως έχουν, λόγω της ιδιαιτερότητας του προστατευομένου αντικειμένου και της ιστορικότητας της λίμνη Παμβώτιδας και της γύρω περιοχής, η οποία με την υπ΄ αριθμ. Φ31/4425/212/75 απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει χαρακτηρισθεί ως “τόπος ιστορικός και ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, γιατί συνδέεται άρρηκτα με τις ιστορικές στιγμές και παραδόσεις του νεώτερου Ελληνισμού”.
Για το ΔΣ του
Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
Ο Πρόεδρος
Κων/νος Σακκάς
http://www.ecoioannina.gr
Στο εισαγωγικό σημείωμα της διαβούλευσης αναφέρεται ότι οι συγχωνεύσεις προωθούνται «προς το σκοπό της οικονομικότερης και αποδοτικότερης λειτουργίας δημόσιων οργανισμών που εξυπηρετούν δημόσια αγαθά και παρέχουν αναγκαίες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, με όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση του έλληνα φορολογούμενου…»
Οι εισηγητές του άρθρου 10, που αφορά στις συγχωνεύσεις των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (Φ.Δ.) και αναφέρομαι ειδικότερα στην ίδρυση «Φ.Δ. Δυτ. Ηπείρου – Μεσολογγίου», θα πρέπει να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα, όπως:
– Ποιο είναι το «δημοσιονομικό όφελος» και «η ελάφρυνση του έλληνα φορολογούμενου» από τη συγχώνευση των τριών Φ.Δ. δεδομένου ότι, τουλάχιστον έως το 2015 λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ενώ τα Διοικητικά τους Συμβούλια και οι Επιτροπές δεν αμείβονται;
– Για ποιο λόγο οι Φ.Δ. αναφέρονται ως ΔΕΚΟ και όχι ως ΝΠΙΔ όπως ακριβώς έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν;
– Πως εξασφαλίζεται η «αποδοτικότερη λειτουργία» του προτεινόμενου Φ.Δ. που περιλαμβάνει τρεις παντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους περιοχές με έκταση: Φ.Δ. Στενών και εκβολών ποταμών Καλαμά και Αχέροντα 16km2, Φ.Δ. Υγροτόπων Αμβρακικού 405km2 και Φ.Δ. Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου 618km2 και με αποστάσεις τεράστιες μεταξύ των προστατευόμενων περιοχών; (θα ήταν χρήσιμο να αναζητήσει κανείς και ιδιαίτερα οι εισηγητές της συγχώνευσης, στο χάρτη τις εν λόγω τρεις περιοχές από Θεσπρωτία έως Αιτωλοακαρνανία).
– Ποια η δυνατότητα εξυπηρέτησης, μέσω του νέου σχήματος-τέρατος, του «δημόσιου αγαθού και η παροχή αναγκαίων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο»; (εκτός και αν οι εισηγητές δεν κατατάσσουν σε αυτά το φυσικό περιβάλλον και τη διαχείριση του φυσικού πλούτου που άπτεται της παραγωγικής δραστηριότητας και της διαβίωσης πολιτών).
– Ποια η δυνατότητα διασφάλισης της ανταπόκρισης της χώρας μας στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβατικές της υποχρεώσεις, των οποίων σημείο αιχμής αποτελεί η διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών;
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η προτεινόμενη συγχώνευση των Φ.Δ. Προστατευόμενων Περιοχών δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τους σκοπούς τους οποίους το σχέδιο νόμου θέλει να εξυπηρετήσει και πολύ περισσότερο με τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκαν. Το μόνο που μπορεί να εξυπηρετεί και αυτό μάλλον ανεπιτυχώς, είναι μια προσπάθεια εντυπωσιασμού προσθέτοντας απλά έναν αριθμό στους προς συγχώνευση φορείς του Δημοσίου και κάποιες θέσεις (για ποιους;) που θα καλύψουν αποσπώμενοι στους Φ.Δ. από άλλες υπηρεσίες.
Η καχυποψία μου, για τους επιδιωκόμενους σκοπούς, γιγαντώνεται επειδή: το σχέδιο νόμου συντάχθηκε από κάποιον ή κάποιους που πάντως σίγουρα δεν είναι ούτε ο επίσημος σύμβουλος του ΥΠΕΚΑ (Επιτροπή Φύση), ούτε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ που έχει την ευθύνη για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και για τη λειτουργία των Φ.Δ, ούτε οι μελετητές του ΥΠΕΚΑ που εκπονούν τη μελέτη βιωσιμότητας των Φ.Δ, ούτε κάποιο Επιστημονικό-Ερευνητικό ίδρυμα ή έστω Οικονομικός φορέας. Ας μας ενημερώσουν ποιοι τέλος πάντως είναι οι εμπνευστές του άρθρου 10, που χρήζουν τέτοιας εμπιστοσύνης, ώστε Υπουργοί να προσυπογράφουν τις ατεκμηρίωτες απόψεις τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά τις ευθύνες για το νομοθέτημα.
Με την παρέμβασή μου αυτή δεν υπερασπίζομαι την 15ετή επαγγελματική μου πορεία στο χώρο, αλλά τη λογική μου έναντι της βάναυσης προσβολής της από το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου.
Προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ από την θέση που κατέχω ως Συντονιστής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου εδώ και περισσότερα από 5 έτη και να εξετάσω το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο κατά το δυνατόν αντικειμενικότερα. Παρά την κατ’ επανάληψη ανάγνωση του Άρθρου 10, αδυνατώ να κατανοήσω τις σκοπιμότητες και τα οφέλη για την Ελληνική Οικονομία που θα προκύψουν από την κατάργηση και συγχώνευση των 29 Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (Φ.Δ.Π.Π.) σε 14. Αδυνατώ να αντιληφθώ τα οφέλη για το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας, στα οποία, ούτως ή άλλως, δεν γίνεται καμία απολύτως, επίσημη αναφορά.
Τις σοβαρές ενστάσεις και τους προβληματισμούς μου, τα αναπόφευκτα ερωτήματα που γεννώνται για το ποια θα είναι τα κέρδη αυτής της νομοθετικής πρόθεσης συμμερίζονται και παραθέτουν εύστοχα οι περισσότεροι σχολιαστές του Άρθρου 10. Σχολιαστές στους οποίους ανήκουν συνάδελφοι και έμπειροι επιστήμονες με πολυετή εμπειρία και συμμετοχή στις προσπάθειες προστασίας, διαχείρισης και ανάδειξης του πολύτιμου φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας, φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και απλοί πολίτες. Δεν χρειάζεται επί αυτών να προσθέσω κάτι άλλο, καθώς με καλύπτουν πλήρως.
Αντ’ αυτού θα εστιάσω στον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου, τον μοναδικό Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού της Ελλάδας, ο οποίος καταργείται! Εντύπωση προκαλεί δε το γεγονός ότι για να επιτραπεί νομοθετικά αυτή η πράξη, με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο (παρ. 15): “Καταργείται το τελευταίο εδάφιο της περιπτώσεως δ της παραγράφου 1 του άρθρου 15, του ν. 2742/1999”, σύμφωνα με το οποίο “…η ίδρυση φορέων διαχείρισης… είναι υποχρεωτική σε Εθνικά Πάρκα…”. Προφανώς, με αυτόν τον τρόπο προκύπτει η δυνατότητα για μελλοντική κατάργηση και άλλων Φορέων Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών της Ελλάδας!
Δεν χωρά αμφιβολία ότι η δρομολογούμενη κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου υπολείπεται εμπεριστατωμένης τεκμηρίωσης ως προς την επιστημονική και οικονομική σκοπιμότητα (όπως ισχύει άλλωστε και για το σύνολο του Άρθρου 10), θα οδηγήσει δε στην δημιουργία σημαντικών προβλημάτων:
1. Από τη δρομολογούμενη κατάργηση του Φορέα δεν προκύπτει σε καμία περίπτωση οικονομία στον Κρατικό Προϋπολογισμό, καθώς ο Φορέας επιχορηγείται αποκλειστικά από Ευρωπαϊκά Κονδύλια, συγκεκριμένα από το έργο 2011ΣΕ07580012 της ΣΑΕ 075/8 του Π.Δ.Ε. για την κάλυψη της υλοποίησης της Πράξης με τίτλο “Προστασία και Διατήρηση της Βιοποικιλότητας του Εθνικού Δρυμού Αίνου” (κωδικός MIS: 323368), η οποία έχει ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ‘Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη (Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α.), 2007-2013’ του ΕΣΠΑ.
2. Η δρομολόγηση της κατάργησης του Φορέα θα οδηγήσει μοιραία στη μη τήρηση του εγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος με αξιοσημείωτη καθυστέρηση υλοποίησης της ανωτέρω Πράξης, για τους λόγους που κατ’ επανάληψη έχουν εκθέσει και άλλοι σχολιαστές του Άρθρου 10 με αποδεδειγμένη εμπειρία στην παρακολούθηση της υλοποίησης ανάλογων Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
3. Το μεγαλύτερο ίσως έργο που υλοποιεί ο Φορέας αφορά στην Επιστημονική Παρακολούθηση των τύπων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, στην περιοχή ευθύνης του, η οποία αποτελεί συμβατική υποχρέωση της χώρας μας προς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα οφείλει να καταθέτει κάθε έξι έτη Εθνική Έκθεση Αναφοράς για τον έλεγχο της εφαρμογής της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και πλέον πλησιάζει η προθεσμία υποβολής της τρίτης Έκθεσης για το διάστημα 2007-2012. Σημαντικό τμήμα των στοιχείων που θα αποτελέσουν την Έκθεση, θα αφορούν στις Περιοχές Ευθύνης των Φ.Δ.Π.Π. και θα προκύψουν μέσω των Πράξεων που αυτοί υλοποιούν, είτε στο πλαίσιο των εργασιών του επιστημονικού τους προσωπικού, είτε στο πλαίσιο της ανάθεσης τμήματος των απαραίτητων ερευνών σε εξειδικευμένος συνεργάτες.
Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου είναι από τους λίγους Φορείς που έχουν συμβασιοποιήσει τις υπηρεσίες που αφορούν στην Επιστημονική Παρακολούθηση των τύπων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, καθ’ εφαρμογή της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και ήδη παραλαμβάνει τα πρώτα αποτελέσματα των σχετικών εργασιών. Το επιστημονικό του προσωπικό, στην πλειοψηφία του διδάκτορες με αποδεδειγμένη ερευνητική εμπειρία στο αντικείμενο της Επιστημονικής Παρακολούθησης, υλοποιεί σημαντικό κομμάτι αυτής και είναι το πλέον αρμόδιο στο συντονισμό και στην επόπτευση των εργασιών που υλοποιούν οι εξωτερικοί συνεργάτες.
Σημειώνεται ότι ήδη διανύεται η περίοδος παράτασης του ενός έτους που έχει δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την κατάθεση της ανωτέρω Έκθεσης, συνεπώς οποιαδήποτε μεταβολή η καθυστέρηση στην υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου, θα σημαίνει μεταξύ των άλλων την μη τήρηση της εθνικής υποχρέωσης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που θα συνεπάγεται σημαντικά πρόστιμα για τη χώρα μας.
4. Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου έχει προσλάβει το σύνολο του προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ και υλοποιεί ομαλότατα την εγκεκριμένη Πράξη, χωρίς αποκλίσεις από συμφωνημένα χρονοδιαγράμματα. Το προσωπικό βρίσκεται καθημερινά, χειμώνα – καλοκαίρι, στον Εθνικό Δρυμό Αίνου, τον οποίο επιτηρεί με συνέπεια και υπευθυνότητα, διαθέτει πλέον ακριβέστατη γνώση της προστατευόμενης περιοχής, των υποδομών και των ιδιαιτεροτήτων της, καθώς και των προβλημάτων και των απειλών που την αφορούν, έχει καταρτίσει πλούσιο, συναφές εποπτικό και ψηφιακό αρχείο. Επιπλέον, έχει προβεί και συμμετέχει με την αυτεπιστασία στην υλοποίηση της πλειοψηφίας των δράσεων που προβλέπονται στο Τεχνικό Δελτίο του. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η απορρόφηση των προβλεπόμενων στην εγκεκριμένη Πράξη, πόρων του ΕΣΠΑ και η ουσιαστική προστασία, διατήρηση και διαχείριση του Εθνικού Δρυμού Αίνου.
5. Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου έχει καταφέρει, μέσα από πολύ κόπο και χάρη στο σωστό του προγραμματισμό, να αναγνωρίζεται από την τοπική κοινωνία ως ο πλέον αρμόδιος φορέας για την Προστασία και Διαχείριση του Εθνικού Δρυμού Αίνου, ως ο Φορέας στον οποίο πρώτα ανατρέχει ο πολίτης για ο,τιδήποτε αφορά στον Εθνικό Δρυμό. Αυτό εμφανίζει πλέον σημαντικά, ουσιαστικά οφέλη για την προστασία του Εθνικού Δρυμού. Ενδεικτικά αναφέρεται μία πρώτη συμφωνία που επετεύχθη με την παραγωγική τάξη των κτηνοτρόφων που δραστηριοποιούνται γύρω από τον Αίνο, με στόχο την αντιμετώπιση του χρονίζοντος προβλήματος της παράνομης βόσκησης εντός του Δρυμού. Ήδη από αυτό το καλοκαίρι φαίνονται τα θετικά αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας.
6. Η δρομολογούμενη κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου, όπως ήδη διαφαίνεται από τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, θα δημιουργήσει σύγχυση στο κοινό και θα πλήξει ανεπανόρθωτα το κύρος του Φορέα, επηρεάζοντας δυσμενώς και δυσχεραίνοντας το έργο του όποιου διάδοχου συστήματος διαχείρισης προκύψει. Με αυτόν τον τρόπο εγείρονται παράλληλα δικαιολογημένες αμφιβολίες και ερωτηματικά για την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται και υλοποιείται από την κεντρική εξουσία ο σχεδιασμός για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα.
Κλείνοντας, θα πρέπει να τονιστεί ότι τόσο το Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου όσο και το προσωπικό του αγκάλιασαν εξαρχής τον νέο αυτό οργανισμό, συγκεκριμενοποίησαν και ενστερνίστηκαν πλήρως το όραμα και τους στόχους του και ανέλαβαν με μεράκι το δύσκολο έργο που τους ανατέθηκε. Με επιμονή ξεπέρασαν και ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες προέκυπταν και προκύπτουν υλοποιώντας απερίσπαστα το έργο τους.
Συνεπώς, αδυνατώ να αντιληφθώ την προοπτική κατάργησης του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου ως κάτι άλλο πέρα από ισοπέδωση και απαξίωση των προθέσεών μας, των κόπων μας και των προσπαθειών μας όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι ακλόνητα πεπεισμένος ότι αυτήν την πικρία συμμερίζονται, αντιστοίχως, οι συνάδελφοι και των άλλων Φ.Δ.Π.Π.
Παρακαλώ, λοιπόν (με ελάχιστες πλέον ελπίδες για μία απάντηση), τους ιθύνοντες να μας παρουσιάσουν τα προσδοκώμενα δημοσιονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη από την υλοποίηση των διατάξεων του Άρθου 10 για τους Φ.Δ.Π.Π. και τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Εάν αυτά, όπως εκτιμούμε οι περισσότεροι, απλά δεν υφίστανται, τότε δεν απομένει παρά να αποσυρθεί το Άρθρο 10 στο σύνολό του από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο!
Γεώργιος Μήτσαινας, Δρ. Βιολόγος
Διευθυντής/Συντονιστής Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου
Η Ελληνική Οικολογική Εταιρεία, ως καθ’ ύλην αρμόδια επιστημονική εταιρεία σε θέματα βιοποικιλότητας και προστατευόμενων περιοχών,
Εκφράζει τη βαθιά ανησυχία της από την αδυναμία της πολιτείας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει σε σχέση με την ευρωπαϊκή οδηγία 92/43 EOK για τους οικοτόπους, η οποία βαίνει παράλληλα με την αδυναμία της να απορροφήσει και να αξιοποιήσει τους διαθέσιμους προς τούτο Ευρωπαϊκούς πόρους.
Κρίνει ότι δεν αποτελούν προτεραιότητα σε αυτό το στάδιο οι επιχειρούμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, αφούν δεν πρόκειται να θεραπεύσουν καμιά δυσλειτουργία ούτε να συμβάλουν σε αποτελεσματική διατήρηση της βιοποικιλότητας, αλλά αντίθετα μπορεί να οδηγήσουν σε νέα προβλήματα.
Κρίνει, αντίθετα, ότι προτεραιότητα για την πολιτεία θα πρέπει να είναι η ολοκλήρωση του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών που ισοδυναμεί με
α) άμεση ανεύρεση σχήματος διαχείρισης για την πλειονότητα (70%) των προστατευόμενων περιοχών της χώρας που δεν υπάγονται σε φορέα διαχείρισης, οι οποιες συνεχίζουν να παραμένουν ακυβέρνητες και μάλιστα κάτω από τις ιδιαίτερα δυσμενείς για τη χώρα και το περιβάλλον της συνθήκες,
β) επιτάχυνση των διαδικασιών για εφαρμογή λειτουργικών και αποτελεσματικών συστημάτων παρακολούθησης των φυσικών οικοτόπων και των ειδών άγριας πανίδας και αυτοφυούς χλωρίδας ώστε να γνωρίζει επιτέλους η χώρα τι ακριβώς διαθέτει, αλλά και να είναι σε θέση να εκπονήσει την έκθεση εφαρμογής της οδηγίας για τους οικοτόπους για την εξαετία 2007-2012, ως οφείλει,
γ) καθορισμό στόχων, προτεραιοτήτων και μέτρων διαχείρισης, που ιδιαίτερα για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 η χώρα όφειλε να είχε ήδη ολοκληρώσει, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της,
δ) προσφορά κάθε αναγκαίας πολιτικής και διοικητικής υποστήριξης στους φορείς διαχείρισης ώστε να επιτελέσουν το έργο τους και
ε) απαίτηση από τις αρμόδιες αρχές και τα σώματα ασφαλείας να ασκήσουν αποτελεσματική φύλαξη των προστατευόμενων περιοχών και προστασία της βιοποικιλότητας, σύμφωνα με τους νόμους, όπως και τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα.
Στο πλαίσιο ολοκλήρωσης του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών, η Ελληνική Οικολογική Εταιρεία είναι διατεθειμένη να προσφέρει κάθε υποστήριξη, επιστημονική και τεχνική, σε όλα τα θέματα που εντάσσονται στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της, για την υλοποίηση των ως άνω στόχων.
Το κείμενο αυτό αποτελεί ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης της Ελληνικής Οικολογικής Εταιρείας στο πλαίσιο του 6ου Πανελληνίου συνεδρίου της.
Συγχωνεύσεις – Καταργήσεις Προστατευόμενων Περιοχών.
Οι συγχωνεύσεις Φορέων θα είχαν ένα νόημα αν εξυπηρετούσαν την ομαλή συνέχιση του έργου των ανωτέρω και γιατί όχι, τη βελτίωσή του, σε συνδυασμό με την μείωση των εξόδων.
Στην περίπτωση αυτή δεν θα γίνει τίποτα από τα δύο. Οι Φορείς θα είναι δυσλειτουργικοί, με αχανείς εκτάσεις να φυλαχθούν, κατ΄επέκταση τα έξοδα θα αυξηθούν, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο να υποστεί η Ελλάδα πρόστιμα για μη τήρηση των προγραμμάτων, μιας και η λειτουργία τους θα υποβαθμιστεί.
Οι προστατευόμενες περιοχές είναι από τα λίγα πράγματα που εξακολουθούν να μας κάνουν περήφανους και ευτυχισμένους, ας μην το χάσουμε και αυτό.
Με μεγάλη έκπληξη και με μεγάλη απορία πληροφορούμαστε την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου στο σχέδιο νόμου. Πλέον, ένας από τους σημαντικότερους και ομορφότερους Δρυμούς της Ελλάδας δεν θα έχει Φορέα Διαχείρισης! Αποτελεί ντροπή και προκαλεί λύπη το γεγονός αυτό. Είναι απαξιωτικό και για το νησί της Κεφαλονιάς αλλα και για όλους τους Κεφαλονίτες, η κατάργηση του Φορέα. Το ιστορικό αυτό βουνό πλεόν δε θα του δίνεται η σημασία που του αρμόζει, γιατί η διαχείριση του θα περάσει στην Διεύθυνση Δασών, η οποία είναι επιφορτισμένη με τη προστασία ολόκληρης της Κεφαλονιάς & της Ιθάκης και με λιγοστό προσωπικό προσπαθεί να ανταπεξέλθει στο δύσκολο αυτό έργο. Πόση σημασία θα δωθεί στο σημαντικότερο τόπο ευδοκίμησης της Ελληνικής ελάτης; Πολύ φοβάμαι ότι η κατάργηση του Φορέα θα οδηγήσει στην ελλειπή φύλαξη και διαχείριση του μοναδικού φυσικού κάλλους δάσους της ελάτης στο νησί. Είναι δυνατόν Εθνικός Δρυμός να μην έχει Φορέα Διαχείρισης!! Και γιατί να έχει π.χ. Ο Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς ή ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας; Είναι σημαντικότεροι οι Δρυμοί αυτοί; Ποιος το κρίνει αυτό; Η προτεινόμενη κατάργηση του Φορέα, κατά τη γνώμη μου, γίνεται με προχειρότητα μη λαμβάνοντας υπόψη επιστημονικά και οικολογικά κριτήρια. Πρέπει άμεσα να αποσυρθεί. Στο Φορέα Διαχείρισης γίνεται ένα σημαντικό επιστημονικό έργο. Όλοι οι εργαζόμενοι του Φορέα και το Δ.Σ. λειτουργούν με υπευθυνότητα για τη διαχείριση του Δρυμού. Έχουν προκηρυχθεί όλες οι μελέτες (πανίδα,χλωρίδα,οικότοποι κλπ.) που προβλέπονται να γίνουν. Παρέχεται άψογη περιβαλλοντική εκπαίδευση σε σχολεία,πανεπιστήμια κ.α. Η φύλαξη του Δρυμού γίνεται απρόσκοπτα και αδιάκοπα χειμώνα-καλοκαίρι, το προσωπικό διατηρεί άψογες σχέσεις με την τοπική κοινωνία και με τις αρχές της Κεφαλονιάς και συμβάλει ουσιαστικά στην προστασία του. Αλλά, το σημαντικότερο είναι οι καινοτόμες δράσεις του Φορέα με την ίδρυση φυτωρίου και τράπεζας γενετικού υλικού, καθώς και της καταγραφής του δάσους της ελάτης, της παραγωγής αξιόλογου χαρτογραφικού υλικού που θα οδηγήσουν σε μελλοντικές επιστημονικές δημοσιεύσεις σε συνέδρια. Τέλος,διαθέτει το πληρέστερο ψηφιακό χαρτογραφικό υπόβαθρό για τον Εθνικό Δρυμό, την Κεφαλονιά & την Ιθάκη και ένα από τα καλυτερα τεχνολογικώς εργαστήρια Τηλεπισκόπησης και GIS που υπάρχουν σε Φορείς Διαχείρισης. Ο Φορέας Διαχείρισης εθνικού Δρυμού Αίνου είναι πρωτοποριακός σε δράσεις και καινοτόμος σε ιδέες. Και η επιβράβευση του αυτή είναι και η κατάργησή του! Αφήστε το προσωπικό του Φορέα να συνεχίσει το σημαντικό αυτό έργο! Μην απαξιώνετε το Δρυμό της Κεφαλονιάς. Να μην καταργηθεί ο Φορέας Διαχέιρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου…
Καταρχήν καλησπέρα σε νοήμονες και μη σε αυτη την χώρα. Διάβαζα γενικά το θέμα για τις συγχωνεύσεις και τις καταργήσεις οργανισμών, όχι μόνο για τους φορείς διαχείρισης μα γενικά για όλο το σχέδιο νόμου που είναι προς διαβούλευση. Αν και δεν έχω σχέση ως εργασία με την προστασία του περιβάλλοντος σκέφτηκα να καταθέσω μερικές απόψεις και κάποιες προτάσεις, αλλά με προλάβανε οι τόσοι και τόσοι που έχουν ήδη ποστάρει.
Είμαι υπέρ, στο 1000% σε όσους γράφουν σχόλια υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και εναντίων του νόμου αυτού. Κανείς νοήμων άνθρωπος όμως, δεν θα σκεφτόταν την διάλυση τόσων και τόσων προστατευόμενων περιοχών, έτσι για ένα καπρίτσιο. Δυστυχώς οι κυβερνώντες, οι πρώην, αυτοί, οι επόμενοι και όσοι έρθουν κοιτάνε αποκλειστικά τα νούμερα και δεν βλέπουν πίσω από αυτά. Δεν αναφέρομαι πχ στο προσωπικό των φορέων διαχείρισης (το οποίο ΦΥΣΙΚΑ και χρειάζεται για την λειτουργία της εκάστοτε περιοχής), αναφέρομαι στο περιβάλλον , διότι ίσως είναι το τελευταίο πράγμα που μας έχει απομείνει, δυναμώστε τους οργανισμούς που το προστατεύουν (φορείς, δασαρχεία, μ.κ.ο σχετικές με το θέμα περιβάλλον) και μην τους απαξιώνετε. Σκεφτείτε τις νέες γενιές, σκεφτείτε το μέλλον της χώρας και των παιδιών σας. Κάνετε πράγματα αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση, ουσιαστικά οδεύετε προς τα βράχια αλλά δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ακόμα.
Σας καλώ απλά, να κάνετε ότι είναι δυνατόν για την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος, ακυρώστε ακόμα ακόμα και το άρθρο αυτό, ξανασυζητείστε με τους υπεύθυνους επιστήμονες πάρτε τον χρόνο σας και πράξτε τα δέοντα, αλλά ακούστε τους συνανθρώπους σας που ασχολούνται με το θέμα αυτο.
Να αναφέρω ξανά ότι με καλύπτουν τα όσα έχω διαβάσει από τους προηγούμενους συμπατριώτες μου και συμφωνώ απόλυτα.
Πάτερ Στέφανος – Νήσος Γαύδος (Ιερέας).
Με έκπληξη διαπίστωσα στο νομοσχέδιο «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» ότι στο Άρθρο 10 ο συντάκτης προτείνει την διατήρηση, την συγχώνευση, αλλά και την κατάργηση ορισμένων (5 που αργότερα έγιναν 4!) Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Μου γεννήθηκαν ορισμένα ερωτήματα, τα οποία και παραθέτω:
1) Ποιο ή ποια ήταν τα κριτήρια αξιολόγησης στα οποία βασίστηκε η συγχώνευση, η κατάργηση ή μη ορισμένων Φορέων;
2) Αυτοί που έθεσαν τα κριτήρια υπολόγισαν το κόστος (τόσο το οικονομικό όσο και το λειτουργικό/διαχειριστικό) που θα επιφέρει η συνένωση ή η κατάργηση των Φορέων;
3) Γνώριζε ο συντάκτης ότι οι Φορείς υλοποιούν εγκεκριμένα έργα, τα οποία έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από αυτό;
4) Γνώριζε ο συντάκτης ότι τα Διοικητικά Συμβούλια των Φορέων Διαχείρισης προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί;
5) Γιατί δεν έλαβαν υπόψη τους οι συντάκτες την επίσημη άποψη που κατέθεσε η Επιτροπή ‘Φύση 2000’, καθώς και η Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ;
6) Ποιους ή τι εξυπηρετούν οι εν λόγω συγχωνεύσεις ή ακόμα χειρότερο καταργήσεις ορισμένων φορέων; Μήπως τελικά όλα γίνονται μόνο χάριν εντυπωσιασμού;
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ: Το Δ.Σ. του Φορέα, ήδη με τις πρώτες φήμες περί κατάργησής του, κατά την από 06.09.2012 συνεδρίασή του, αποφάσισε να αποστείλει “Δελτίο Τύπου” ώστε να ενημερώσει τους πολίτες, ιδιαίτερα της Κεφαλονιάς, για την απαξιωτική και προσβλητική πρόταση του Υ.Π.Ε.Κ.Α. προς το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου.
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ Ο ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΑΙΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΥΜΟ!
Αντί άλλων σχολίων, παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα του “Δελτίου Τύπου”:
Στη σχετική πρόταση της κ. Γεν. Γραμματέως του Υ.Π.Ε.Κ.Α., αναφέρεται ότι μπορούν να παραμείνουν ορισμένοι Φορείς ως έχουν (5 από τους 29), διότι οι προστατευόμενες περιοχές τους ανταποκρίνονται στα εξής χαρακτηριστικά:
1) διεθνή αναγνωρισιμότητα, 2) μοναδικότητα των προστατευόμενων αντικειμένων, 3) οικολογική και γεωγραφική αυτονομία και 4) ιστορικότητα της περιοχής.
Σε αυτά απαντούμε ότι ο Εθνικός Δρυμός Αίνου υπερκαλύπτει όλα αυτά τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά, αρκεί κανείς να γνωρίζει, ότι το μοναδικό νησιωτικό δάσος Ελάτης που διαθέτει, ήτο γνωστό από τους ομηρικούς ακόμη χρόνους (όπου Αινησίου Διός ιερόν), ιδρύθηκε ως Εθνικός Δρυμός το 1962 (Β.Δ. 776/19 Νοεμβρίου 1962) για την μοναδικότητα του (αποτελεί τον “locus classicus” της ενδημικής Κεφαλληνιακής Ελάτης) και σήμερα αποτελεί Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (GR2220002ΤΚΣ), Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ) και Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) (GR2220006).
Εκείνο, ίσως, στο οποίο ο Εθνικός Δρυμός Αίνου φαίνεται να ‘υστερεί’ είναι το μικρό του μέγεθος! Στην αξία όμως της βιοποικιλότητας δεν παίζει κανένα ρόλο το μέγεθος. Αντιθέτως, το μικρότερο μέγεθος, σύμφωνα με την Διεθνή Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN = Διεθνής ένωση για την διατήρηση της Φύσης), είναι εκείνο που δίνει μεγαλύτερη αξία στο προστατευτέο αντικείμενο!
Στον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου αυτή την στιγμή υλοποιούνται τα υποέργα καταγραφής και παρακολούθησης των ειδών χλωρίδας, πανίδας και ορνιθοπανίδας, μανιταριών, ανάπτυξης και ραδιοχρονολόγησης της Ελάτης, των τύπων οικοτόπων και της δημιουργίας Τράπεζας Γενετικού Υλικού. Εκείνο όμως που κυρίως έχει καταφέρει ο Φορέας είναι η σωστή Ενημέρωση/Ευαισθητοποίηση μαθητών και κοινού, η Επόπτευση/Φύλαξη του Εθνικού Δρυμού και η καλή συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και τους εργαζομένους στην γύρω περιοχή. Αυτό έχει επιτευχθεί χάρις στην επιμονή και τη συνεχή προσπάθεια του άρτια καταρτισμένου επιστημονικού (2 Διδάκτορες και 2 με ΜSc) και άλλου εξειδικευμένου προσωπικού, που έχει επιλεγεί από το Δ.Σ. του Φορέα μέσω Α.Σ.Ε.Π.
Όλη αυτή η πολυετής προσπάθεια του Δ.Σ. και του προσωπικού του Φορέα, σήμερα επιβραβεύεται, δυστυχώς, με την προτεινόμενη κατάργησή του!
Μια απόφαση κατάργησης του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου δημιουργεί σημαντικά ερωτηματικά, καθώς το προσδοκώμενο όφελος, κατά γενική ομολογία, αναμένεται μηδαμινό, ενώ αντιθέτως είναι προφανές ότι τα προβλήματα που θα ανακύψουν θα είναι ευρέων διαστάσεων, θα δημιουργήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις και θα έχουν σοβαρό κόστος, δημοσιονομικό και κοινωνικό, αλλά πρωτίστως περιβαλλοντικό!
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ….
1. ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ!
2. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!
3. ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2015 ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.
Καθηγήτρια Γεωργία Καμάρη
Πρόεδρος του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου
Από τα σχόλια και τις τεκμηριώσεις κατά των καταργήσεων-συνχωνεύσεων των Φ.Δ.ακόμα και ένας απλός πολίτης, χωρίς περιβαλλοντικές γνώσεις, μπορεί να καταλάβει ότι ο σκοπός του άρθρου δεν είναι σίγουρα το οικονομικό όφελος αλλά κάτι πολύ πιο άσχημο που σε παραπέμπει στο ξεπούλημα της εθνικής μας περιουσίας….
Σχετικά με τη κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου θα ήθελα να αναφέρω τα εξής: Ποιος θα ρυθμίσει την ασυδοσία που θα υπάρχει μετά το κλείσιμο του Φορέα? Ο εθνικός δρυμός θα μείνει αφύλακτος στο έλεος των κτηνοτρόφων, των κυνηγών και των ξυλοκόπων. Θυμάμαι την αρχή του Φορέα και συγκρίνω το τότε με το τώρα…ο φορέας παρέλαβε ένα δρυμό που μέχρι τότε ήταν εγκαταλειμμένος και δεν είχε αξιοποιηθεί ποτέ. Πλέον έχουν γίνει πολλές αλλαγές. Υπάρχει φύλαξη, υπάρχει προσωπικό φύλαξης, υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα, υπάρχει το επιστημονικό προσωπικό. Και τώρα έρχονται κάποιοι και μας κλείνουν το Φορέα, το μοναδικό φορέα που αποφάσισαν να κλείσουν και εμείς μένουμε θεατές στο έργο τους χωρίς να μπορέσουμε να τον προστατέψουμε. Ποιος θα μας εγγυηθεί ότι ο Εθνικός Δρυμός θα παραμείνει ανέπαφος? ΟΧΙ,πείτε όχι στο κλείσιμο του Φορέα, ο Εθνικός Δρυμός θα μείνει απροστάτευτος….η κατάργηση του δεν ωφελεί σε τίποτα.
Σχετικά με την κατάργηση του Φορέα του Εθνικού Δρυμού Αίνου Κεφαλλονιάς
Με μεγάλη έκπληξη πληροφορήθηκα την κατάργηση του του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου στα πλαίσια του σχετικού νομοσχεδίου (Άρθρο 10δ). Η ενέργεια αυτή ειναι αντίθετη με κάθε θεσμό για την προστασία του περιβάλλοντος. Στον Ελλαδικό χώρο η Κεφαλλονιά είναι το μοναδικό νησί που «φιλοξενεί στα σπάλχνα του» ένα σπάνιο μνημείο της φύσης, τον ορεινό όγκο του Αίνου, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η ύπαρξη της Κεφαλληνιακής Ελάτης. Σε διάφορες θέσεις του Εθνικού Δρυμού διαμορφώνεται μια ποικιλία μικροκλιματικών συνθηκών με σπάνιους οικότοπους (για παράδειγμα στη θέση Χιονίστρα στην οποία αναπτύσσεται το μοναδικό είδος στο κόσμο της Viola cephalonica) και με διαφορετικά οικοσυστήματα. Ο φυσικός αυτός πλούτος του Εθνικού Δρυμού Αίνου δέχεται καθόλη τη διάρκεια του έτους μεγάλο αριθμό επισκεπτών τόσο από το εσωτερικό της χώρας όσο και από πολλές χώρες του κόσμου. Το ενδιαφέρον για τη προστασία του περιβάλλοντος ειναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ειδικά στη περίπτωση του μοναδικού αυτού φυσικού μνημείου. Το προσωπικό του Φορέα από της συστάσεώς του και μέχρι σήμερα έχει καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες τόσο για τη φύλαξη του Εθνικού Δρυμού όσο και για τη προβολή του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο στα πλαισια προγραμμάτων της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των ερευνητικών δραστηριοτήτων του.
Θεωρώ κατά την προσωπική μου άποψη εντελώς άδικη την κατάργηση του Φορέα του Εθνικού Δρυμού Αίνου και την ενσωμάτωσή του με τη Διεύθυνση Δασών Κεφαλληνίας, οι αρμοδιότητες της οποίας επεκτείνονται σε άλλα χρήσιμα και πολύτιμα για το περιβάλλον ζητήματα πέραν του Εθνικού Δρυμού Αίνου. Είναι επίσης άδικη η κατάργηση του Φορέα στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής δεδομένου ότι ο προυπολογισμός του καλύπτεται από κονδύλια της Ε.Ε.
Με αυτές τις ενέργειες της κατάργησης χρήσιμων Φορέων για την τοπική κοινωνία και το εθνικό συμφέρον δε βοηθάμε στην προστασία του περιβάλλοντος ειδικά σε μια τοσο δύσκολη εποχή, χαρακτηριστικό της οποίας θεωρείται η παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Επιβάλλεται με οποιοδήποτε η κόστος η προστασία Εθνικού Δρυμού Αίνου και ανάλογων ορεινών όγκων με σπάνιο φυσικό κάλλος έτσι ώστε να μη θρηνήσουμε τα δυσμενή αποτελέσματα της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής.
Με εκτίμηση,
Αθανάσιος Καμούτσης
Πανεπιστημιακός
ΚΑΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο ΦΟΡΕΑΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ????? ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΙΝΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΦΩΤΙΕΣ, ΛΑΘΡΟΘΗΡΙΑ, ΚΛΠ. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΡΚΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΙΑΧΤΕΙ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ… ΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΕΛΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΦΥΛΑΕΙ?? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ?? ΠΟΙΟΣ??? ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΠΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΝ!!!!!! ΛΥΠΑΜΑΙ ΣΑΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ!!!!
Για την κατάργηση- συγχώνευση φορέων διαχείρησης προστατευόμενων περιοχών, και συγκεκριμένα για την κατάργηση ( που είναι και η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κατάργηση φορέα) του φορέα διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου έχω να πω πως είναι πραγματικά αξιολύπητο το πως πιστεύει ότι το κράτος μας θα σωθεί από μια τέτοια απεγνωσμένη κίνηση, καταργόντας έναν φορέα που μόνο έργο πράττει και δεν ζημιώνει- επιβαρύνει το κράτος με έξοδα. Μια τέτοια κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία για το σπάνιο είδος της μαύρης ελάτης που υπάρχει στο νησί, το οποίο προσπαθεί ο φορέας να διατηρήσει με το έργο του.
Ευελπιστώ να υπάρξει μια δεύτερη σκέψη για το θέμα και να βρεθεί μια άλλη λύση πέραν την κατάργησης του φορέα.
Αξιότιμοι κύριοι,σύμφωνα με το νομοσχέδιο, προτείνεται η συγχώνευση/κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ) από 29 σε 14. Έκπληξη προκαλεί ότι μεταξύ αυτών προτείνεται η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου. Αποτελεί τον μοναδικό Φορέα Εθνικού Δρυμού της Ελλάδας που καταργείται!!
Πραγματικά δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική σε αυτήν την απόφαση. Οι νομοθέτες προφασίζονται την εξοικονόμηση πόρων, γεγονός όμως που δεν βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση των Φ.Δ.Π.Π, καθώς αυτοί χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από Κοινοτικά Κονδύλια (ΕΣΠΑ), στο πλαίσιο υλοποίησης συγκεκριμένων προγραμμάτων και τηρώντας αυστηρά χρονοδιαγράμματα για την προστασία και διατήρηση των περιοχών ευθύνης τους, κατόπιν ενδελεχούς αξιολόγησης. Δηλαδή για τη λειτουργία τους δεν επιβαρύνεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός!!
Εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπόψην σας τα σχόλια επί του Άρθρου 10 στο opengov, για να εκτιμήσετε τον παραλογισμό αυτής της απόφασης.
Ειδικά για τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου θα πρέπει ο κόσμος και κυρίως οι Κεφαλονίτες να καταλάβουν ότι η κατάργησή του αποτελεί δυσμενή και προσβλητική εξέλιξη για την Κεφαλονιά. Σοβαρή υπονόμευση και υποβάθμιση για την προστασία και διαχείριση του Εθνικού Δρυμού Αίνου. Είναι σαφές πως κάποιοι θεωρούν ότι ο Εθνικός Δρυμός δεν είναι αρκούντως σημαντικός για να διαθέτει το δικό του Φορέα Διαχείρισης…
Προσωπικά εκφράζω τη λύπη μου και την αγωνία μου. Λύπη για την ισοπέδωση με την οποία αντιμετωπίζονται όλοι όσοι εργάστηκαν σκληρά, με όραμα και μεράκι για το στήσιμο αυτού του οργανισμού από το μηδέν, ώστε σήμερα να αναγνωρίζεται από την τοπική κοινωνία ως επίσημος Φορέας για την προστασία και διαχείριση του Εθνικού Δρυμού Αίνου. Αγωνία για το μέλλον της προστασίας του Εθνικού Δρυμού, για το πώς θα λειτουργήσει το νέο σύστημα διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας.
Σε μια Ελλάδα που μέρα με τη μέρα τα πάντα υποβαθμίζονται ας κρατήσουμε τη φύση, τη μοναδική μας κληρονομιά και ανεκτίμητο πλούτο, ζωντανή!
Σοφία Σπανού
Dr. Bιολογίας
Ερώτηση Νίκου Χρυσόγελου προς την Κομισιόν σχετικά με την «συνένωση και κατάργηση φορέων διαχείρισης περιοχών Natura» χωρίς μάλιστα να συνοδεύεται από επιστημονική – οικολογική αποτίμηση των επιπτώσεων και χωρίς έκθεση που να αποδεικνύει οποιοδήποτε δημοσιονομικό ή άλλο όφελος από τις συνενώσεις και καταρργήσεις. Συμπληρωματικά με όσα έχουν σχολιαστεί ήδη: Η άγνοια και η προχειρότητα των συντακτών είναι τόσο μεγάλη που συνενώνουν τον φορέα διαχείρισης Καρπάθου – Σαρία (Δωδεκάνησα) με τον Φορέα Διαχείριση Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς με έδρα τα Χανιά! Δυο περιοχές που ούτε από οικολογική αλλά ούτε από διοικητική άποψη σχετίζονται. Δεν υπάρχει καν σύνδεση ακτοπλοϊκή ή άλλη μεταξύ Χανίων και Καρπάθου. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει κοινή διαχείριση?
Αν ήθελαν οι συντάκτες του σχεδίου να βελτιώσουν τη διαχείριση των περιοχών νατούρα στον νησιωτικό χώρο θα μπορούσαν να έχουν επεξεργαστεί και προτείνει ένα σχέδιο για την οργανωμένη κι αποτελεσματική διαχείριση των 69 περιοχών Narura στο Ν Αιγαίο που δεν έχουν καμία διαχείριση, ένα μοντέλο κοινής διαχείρισης οικολογικά κοντινών περιοχών!
Η βελτίωση της οργάνωσης των Φορέων Διαχείρισης μεσα από έναν ουσιαστικό διάλογο θα μπορούσε να βοηθήσει την καλύτερη προετοιμασία των τοπικών κοινωνιών για την αξιοποίηση πόρων που θα υπάρχουν τόσο στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, Ευρωπαϊκό Ταμείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης όσο και σε επιμέρους χρηματοδοτικά εργαλεία (πχ LIFE) για την χρηματοδοότηση της προστασίας και διαχείρισης των φυσικών προστατευόμενων περιοχών αλλά και την προσαρμογής του μοντέλου ανάπτυξης στηνευρύτερη περιοχή στις ευκαιρίες και τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η παρουσία μιας περιοχής NATURA.
Ερωτηση Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο προς την Κομισιόν
Σύμφωνα με ανακοίνωση [1] του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του ΥΠΕΚΑ, οι 29 Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών που λειτουργούν στην Ελλάδα συγχωνεύονται σε 14 Φορείς, «κατά προσέγγιση αντίστοιχη των περιφερειών», με στόχο, σύμφωνα με δήλωση του αρμόδιου Υφυπουργού του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, «το κόστος για τον φορολογούμενο και το παραγόμενο έργο». Οι Φορείς από την ίδρυσή τους μέχρι και σήμερα λειτούργησαν χρηματοδοτούμενοι από ευρωπαϊκά προγράμματα [2] και η συμβολή τους στην αύξηση της απορροφητικότητας των κοινοτικών πόρων και στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης είναι προφανής. Η συγχώνευση με βάση τα διοικητικά όρια των Περιφερειών δεν συμπίπτει με την οικολογική ενότητα των προστατευόμενων περιοχών, ενώ δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες προστασίας και τις αρχές ορθής διαχείρισης. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι πρόεδροι των ΔΣ μέσω του Δικτύου Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και ο Πανελλαδικός Σύλλογος Εργαζομένων στους Φορείς, θεωρούν πρόχειρη, αδικαιολόγητη και παντελώς ατεκμηρίωτη τόσο από οικονομικής όσο και από επιστημονικής άποψης τη δρομολογούμενη συγχώνευση [3].
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. α) Έχει στη διάθεσή της από τις ελληνικές αρχές συγκεκριμένα επιστημονικά και οικολογικά κριτήρια στα οποία βασίστηκε η απόφαση αυτή; β) Υπάρχει σύμφωνη γνώμη των Διοικητικών Συμβουλίων των φορέων διαχείρισης και της Επιτροπής Φύση; γ) Υπάρχουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν το δημοσιονομικό όφελος; δ) Έχει ληφθεί στον σχετικό υπολογισμό υπόψη η συμβολή των ΦΔ στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη; ε) Προηγήθηκε διαβούλευση με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις;
2. Πώς αντιμετωπίζει την τροποποίηση των τεχνικών όρων υλοποίησης (π.χ αλλαγή δικαιούχου) των εγκεκριμένων προγραμμάτων και τις πιθανές επιπτώσεις στην υλοποίηση, καθώς και στα χρονοδιαγράμματά τους;
3. Είναι η συγχώνευση των φορέων με βάση τη διοικητική οργάνωση της χώρας συμβατή με τη φιλοσοφία και τις επιδιώξεις της Οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43/ΕΚ) και την προσέγγιση του οικοσυστήματος; Αν όχι, τι μέτρα προτίθεται να λάβει;
[1] http://www.ydmed.gov.gr/?p=2677
[2] Κυρίως από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον» (Ε.Π.ΠΕΡ.)– Γ΄ΚΠΣ 2006-2009 και από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α.) – Ε.Σ.Π.Α. 2010-2015
[3] http://ellinikifysi.gr/2012/07/elliniki-fysi-2/#.UD5yq8HN-vA