«Άρθρο 100
Διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας
1. Ο υπάλληλος τίθεται, αυτεπάγγελτα ή με αίτηση του, σε διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας, όταν αυτή παρατείνεται πέρα από το μέγιστο χρόνο αναρρωτικής άδειας του άρθρου 54 του παρόντος.
2. Η διαθεσιμότητα αρχίζει από τη λήξη της αναρρωτικής άδειας και δεν μπορεί να υπερβεί το ένα (1) και για τα δυσίατα νοσήματα τα δύο (2) έτη.
3. Κατά το τελευταίο δίμηνο πριν από τη λήξη του ανώτατου ορίου διαθεσιμότητας οι ειδικές υγειονομικές επιτροπές του άρθρου 165 υποχρεούνται, ύστερα από ερώτημα της υπηρεσίας, να γνωμοδοτήσουν για την ικανότητα του υπαλλήλου να επανέλθει στα καθήκοντα του. Αν η επιτροπή γνωματεύσει αρνητικά, ο υπάλληλος απολύεται υποχρεωτικά, σύμφωνα με το άρθρο 153 του παρόντος. Ο υπάλληλος μπορεί να παραπεμφθεί προς εξέταση στην αρμόδια υγειονομική επιτροπή, ύστερα από αίτηση του ή αυτεπάγγελτα και πριν από το χρόνο λήξης της διαθεσιμότητας. Στην περίπτωση αυτή, αν η επιτροπή γνωματεύσει αρνητικά, ο υπάλληλος απολύεται υποχρεωτικά με τη λήξη του χρόνου της διαθεσιμότητας.
4. Οι διατάξεις των άρθρων 31-35 του παρόντος Κώδικα εφαρμόζονται και για τους υπαλλήλους που τίθενται σε διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας.»
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 09: Διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας: Το άρθρο 100 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Υπαλληλικός Κώδικας, ν. 3528/2007, ΦΕΚ 26/Α΄) αντικαθίσταται ως ακολούθως:"
#1 Σχόλιο Από lala Στις 4 Μαΐου 2013 @ 09:08
Θα πρέπει να υπάρχει σαφής εξαίρεση για τα ατυχήματα που έχουν συμβεί κατά την διάρκεια εργασίας και ξεχωριστή πρόβλεψη ακόμα και αν δεν μπορούν αυτοί οι υπάλληλοι να ασκήσουν τα καθήκοντά τους. επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο υπάλληλος έχει αναρρώσει χωρίς παρενοχλήσεις από τον όποιοδήποτε προστατεύοντας τον από ηθική παρενόχληση ή εκφοβισμό ή ψυχολογική κακομεταχείριση
#2 Σχόλιο Από Σαραντής Δ. Στις 4 Μαΐου 2013 @ 18:40
Είναι άκρως απαράδεκτη, εγκληματική και πέρα από έννοια λογικής, νομιμότητας, κράτους δικαίου η διάταξη περί διαθεσιμότητας λόγω ασθένειας. Εφόσον κάποιος αποδεδειγμένα (με πλήρη ιατρικό φάκελο) πάσχει από κάποιο δυσίατο ή ανίατο νόσημα (καρκίνος, αυτοάνοσα, εργατικά ατυχήματα κλπ.) οποιαδήποτε δημοκρατική πολιτεία πρέπει να σταθεί αρωγός στον πολίτη και να του παρέχει όλες τις δυνατότητες μια αξιοπρεπούς διαβίωσης και θεραπείας. Σκεφτείτε να τον απολύει κιόλας; Πόσες ασθένειες σήμερα δεν αποδίδονται στο στρες;
Η διάταξη βιάζεται να «αποτελειώσει» ασθενείς υπό θεραπεία. Ο εμπνευστής της διάταξης προκαλεί φόνο «εκ προ μελέτης». Θυμίζει τακτικές στη ναζιστική Γερμανία όπου οι ασθενείς δεν είχαν θέση στον κοινωνικό ιστό και έπρεπε να εξοντώνονται.
1) Είναι βέβαιο η εργασιακή ανασφάλεια και η ψυχολογική πίεση του ασθενούς χειροτερεύει την κατάστασή τους, καθώς επίσης μπορεί να κάνει τη θεραπεία όχι τόσο αποδοτική (όταν ξέρεις ότι μπορεί να χάσεις τη δουλειά σου).
2) Πολλοί ασθενείς θα αναγκάζονται ουσιαστικά να επιστρέψουν στη δουλειά τους αν και δεν έχει ολοκληρωθεί η αγωγή τους υπό τον φόβο της διαθεσιμότητας με ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους και την θεραπεία τους.
3)Πολλές θεραπείες είναι πολύμηνες και πολυδάπανες
4)Πολλές ασθένειες υποτροπιάζουνε (το στρες και η κούραση είναι επιβαρυντικοί παράγοντες)
5)Πώς θα πληρώνει ένας απολυμένος το κόστος μιας ακριβής θεραπείας;
#3 Σχόλιο Από gthomakos Στις 4 Μαΐου 2013 @ 20:53
Σύμφωνα με το άρθρο 153 του Δ.Υ Κώδικα «Δεν απολύεται ο υπάλληλος αν η ανικανότητα του επιτρέπει την άσκηση άλλων καθηκόντων».
Συνεπώς θα πρέπει -το ερώτημα της Υπηρεσίας να αφορά – και η Υγειονομική επιτροπή να γνωμοδοτήσει όχι μόνο για το αν μπορεί να επανέλθει στα καθήκοντά του αλλά και για το εαν μπορεί να ασκήσει κάποια – όποια – άλλα καθήκοντα.
#4 Σχόλιο Από Σταύρος Κυριαζής Στις 7 Μαΐου 2013 @ 00:42
Θα ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρο, εάν ήσασταν στη θέση να μας διαβεβαιώσετε, ότι η εν λόγω ρύθμιση -υπό συγκεκριμένες συνθήκες και όρους- δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει και προς αυτήν την κατεύθυνση…
Προφανώς και δεν είναι κάτι τέτοιο στις προθέσεις του νομοθέτη (άλλωστε, θα ήταν αδιανόητο για την κοινωνία μας), αλλά η αδυναμία να αποκλεισθεί ένα ακραίο και ανεπιθύμητο φαινόμενο, φρονώ ότι καθιστά επικίνδυνη-τουλάχιστον- την εν λόγω ρύθμιση!
Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ορισμένοι που προσεύχονται να βρούν «καλλιεργημένο» το τοπίο και ψηφισμένη μια τέτοια πρόβλεψη!
Σας παραθέτω ένα διδακτικό παράδειγμα (προς αποφυγήν)…
[1].
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να καταπιάνεται κανείς με τόσο ευαίσθητες πτυχές, πράγμα που μάλλον δυσκολεύομαι να διακρίνω στο σχέδιο νόμου.
#5 Σχόλιο Από Γεώργιος Ν Στις 8 Μαΐου 2013 @ 08:54
Δηλαδή αν καταλαβαίνουμε καλά ένας ασθενής που μπορεί να δώσει πολυετή μάχη με το καρκίνο και να βγει νικητής, θα διαπιστώσει στη συνέχεια ότι έχει απολυθεί από την υπηρεσία του. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!! ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΦΙΞΩ (ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ) ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ!!!
#6 Σχόλιο Από pd Στις 8 Μαΐου 2013 @ 14:37
Θεωρώ τουλάχιστον άστοχη… τη διαθεσιμότητα και εν συνεχεία την απόλυση λόγω αναρρωτικής για 1 ή 2 έτη.
Ο ρόλος των επιτροπών υγείας δεν είναι να διαπιστώνουν αν μία αναρρωτική είναι πλήρως αιτιολογημένη?
Με θυμώνει το ότι αντί να φροντίσει το κράτος να λειτουργήσουν σωστά οι επιτροπές, όπως θα έπρεπε, να … κόβει κεφάλια.
Μήπως η διάταξη θα έχει και αναδρομική ισχύ, οπότε να … μετρήσουμε τις μέρες μας μήπως και βρισκόμαστε ήδη σε διαθεσιμότητα?
#7 Σχόλιο Από Χρύσα Στις 8 Μαΐου 2013 @ 19:40
Ντρέπομαι ως άνθρωπος να σχολιάσω το συγκεκριμένο άρθρο. Είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ…
#8 Σχόλιο Από ΜΑΡΙΑ Στις 10 Μαΐου 2013 @ 09:43
Ντροπή και μόνο ντροπή για το ΘΡΑΣΟΣ του συντάκτη του συγκεκριμένου άρθρου!ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και αντίθετο με τα θεμελιώδη ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
#9 Σχόλιο Από An Στις 12 Μαΐου 2013 @ 14:09
Διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας τη στιγμή που δεν πληρούνται οι προδιαγραφές υγιεινής, ασφάλειας και εργονομίας στους χώρους εργασίας και που συμβαίνουν και εργατικά ατυχήματα ή που τα κτήρια είναι ακατάλληλα (με αμίαντο ή άλλα καρκινογόνα υλικά); Η κοινοτική οδηγία και η σχετική νομοθεσία αναφορικά με την καταπολέμηση των διακρίσεων δεν μπορεί να μην εφαρμόζεται στο Δημόσιο. Τόσο οι ασθενείς όσο και τα Ατομα με αναπηρία μπορούν να προσφέρουν από κάποιο διαφορετικό πόστο, ενδεχομένως λιγότερο στρεσογόνο.
Δεν μπορεί να απολύεται ο υπάλληλος, ο οποίος συνεπεία της εργασίας του (και γνωρίζω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις),όπως έχει εξελιχθεί με το καθημερινό άγχος και την ανασφάλεια και τους εντατικούς ρυθμούς απασχόλησης λόγω της υποστελέχωσης, γιατί είναι μύθος ότι υπάρχουν υπεράριθμοι στο Δημόσιο, ασθένησε και χρειάζεται συστηματικά αναρρωτικές άδειες (π.χ. αυτοάνοσα, καρκίνος κ.λπ.), για να αναρρώσει ή να μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Αποζημίωση του οφείλεται.
Κάποια στιγμή θα πρέπει, επίσης, εκτός από τις αναρρωτικές ν’αρχίσουν να προσμετρώνται και οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ υπερωρίες που έχουν δουλέψει οι Δημόσιοι Υπάλληλοι και να συνεκτιμώνται στην εξέλιξή τους ή στην παραμονή τους στην Υπηρεσία.
#10 Σχόλιο Από Δ.ΣΤΥΛΙΑΔΟΥ Στις 13 Μαΐου 2013 @ 09:03
Λυπάμαι πολύ καθώς έχοντας την προσωπική εμπειρία μιας μάχης με τον καρκίνο, αντιλαμβάνομαι ότι στο σημερινό κράτος ένας καρκινοπαθής ή θα γίνει καλά αλλά θα είναι απολυμένος ή θα χάσει την μάχη και θα είναι πεθαμένος, συγχαρητήρια!!!!!!!
Ισωπέδωση αντί να ελέγχθούν όσοι είναι άρρωστοι «μαιμού» απολύουμε όλους τους ασθενείς και έχει ο Θεός.
#11 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ Στις 14 Μαΐου 2013 @ 01:02
Εντελώς απαράδεκτη η διαθεσιμότητα για λόγους ασθένειας.Ελέγξτε καλύτερα τις ασθένειες και αφήστε τις διαθεσιμότητες κατά μέρος.Έτσι καταστρέφετε το κοινωνικό κράτος.
Δηλαδή, τι λέτε στους καρκινοπαθείς, στις εγκύους και στους άλλους με εγκεφαλικά ή κυρίως με ατυχήματα επάνω στην υπηρεσία (αστυνομικούς, εξωτερικούς φρουρούς φυλακών, στρατιωτικούς κλπ ένοπλους)?Τραυματιστείτε για την πατρίδα και εκείνη θα φροντίσει να σας απολύσει?
Είναι τουλάχιστον παράλογο αυτό.
Πάλι πρέπει να κάνετε πολλές πολλές εξαιρέσεις ή να διαγράψετε εντελώς την διαθεσιμότητα.
#12 Σχόλιο Από Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Στις 14 Μαΐου 2013 @ 14:44
Για την προστασία του εργαζόμενου με αναπηρία/χρόνια πάθηση, του οποίου η εκδηλώνεται ή επιδεινώνεται η αναπηρία/χρόνια πάθηση κατά το χρόνο υπηρεσίας του προτείνουμε να επισημανθεί με ρητό τρόπο στο άρθρο 100 του Δημοσιουπαλληλικού Κώδικα, όπως αντικαθίσταται στο παρόν ότι: «Οι ειδικές υγειονομικές επιτροπές του άρθρου 165 είναι υποχρεωμένες, κατά την εξέταση ικανότητας του υπαλλήλου να επανέλθει στα καθήκοντά του, να λάβουν υπόψη τους τις εύλογες προσαρμογές στις οποίες έχει προχωρήσει ή απαιτείται να προχωρήσει ο εργοδότης (στην προκείμενη περίπτωση το δημόσιο) βάσει του άρθρου 10 του ν. 3304/2005.»