Αρχική Σχέδιο ΔράσηςI. Εισαγωγή – Βελτίωση Δημόσιων υπηρεσιώνΣχόλιο του χρήστη ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΕΙΡΗΝΗ | 11 Οκτωβρίου 2012, 14:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΕΙΡΗΝΗ' | 11 Οκτωβρίου 2012, 14:32

    Αν στόχος της κυβέρνησης είναι η αξιοποίηση της τεχνολογίας για τη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών με παράλληλη μείωση των δημόσιων δαπανών, τότε γιατί έχει «φαεινές» ιδέες οι οποίες, αν υλοποιηθούν, θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα; Είναι λογικό να θέλει να λύσει το πρόβλημα της παράνομης είσπραξης συντάξεων, η επίλυση του οποίου σίγουρα θα επιφέρει μεγάλη μείωση των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων. Αλλά γιατί σκέφτηκε αυτόν τον τρόπο, να δηλώνει δηλαδή το θάνατο, το διαζύγιο και το γάμο στα ασφαλιστικά ταμεία συμβολαιογράφος, που θα πληρώνεται 50 ευρώ; (Θα επιβαρύνεται δηλαδή άμεσα με το ποσό αυτό ο πολίτης – αν δεν έχει 50 ευρώ να μη δηλώσει το θάνατο του συγγενή του;- και ,τελικά,το ασφαλιστικό ταμείο από το οποίο θα τα πάρει μετά από καιρό).Και , αν αυτός που πεθαίνει ή παντρεύεται ή παίρνει διαζύγιο δεν είναι ασφαλισμένος, δε θα μπορεί να δηλωθεί ο θάνατός του ή το διαζύγιό του ή ο γάμος του στο ληξιαρχείο επειδή δε θα μπορεί να προσκομίσει τη συμβολαιογραφική πράξη; Ή μήπως θα πρέπει να γίνει συμβολαιογραφική πράξη, ακόμη κι αν δεν είναι ασφαλισμένος; Αλλά, σε αυτήν την περίπτωση, από ποιο ασφαλιστικό ταμείο θα πάρει κάποιος τα χρήματα που έδωσε στο συμβολαιογράφο; Γιατί δεν εφαρμόζεται κάτι πολύ πιο απλό, που ταυτόχρονα δε θα συνεπάγεται ταλαιπωρία του πολίτη και οικονομική επιβάρυνση και του πολίτη και των ασφαλιστικών ταμείων; Η δική μου πρόταση, που θεωρώ ότι είναι εφαρμόσιμη είναι η εξής: Η ενημέρωση των ασφαλιστικών ταμείων να γίνεται άμεσα από το ληξιαρχείο. Αν το κράτος φιλοδοξεί να παρέχει ηλεκτρονικά όσον το δυνατόν περισσότερες υπηρεσίες και αφού η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας το επιτρέπει, δεν μπορεί να γίνεται άμεσα ηλεκτρονικά η ενημέρωση των ασφαλιστικών ταμείων από τα ληξιαρχεία; Τη στιγμή που σε όλες τις υπηρεσίες υπάρχει ικανός αριθμός υπαλλήλων που έχει τις γνώσεις ακόμη και να κάνει αναρτήσεις στη «Διαύγεια» , δεν μπορεί να υπάρξει σε κάθε ληξιαρχείο ένας υπάλληλος που να έχει τις κατάλληλες γνώσεις και να του δοθεί ο κατάλληλος κωδικός πρόσβασης και να του ανατεθεί ως καθήκον η ενημέρωση των ασφαλιστικών ταμείων για όλες τις ληξιαρχικές πράξεις; (Αν σε κάποια ληξιαρχεία δεν υπάρχει κανένας υπάλληλος που να μπορεί να κάνει αυτήν την εργασία, αυτό μπορεί να λυθεί με μετακίνηση ή μετάταξη υπαλλήλων-Οι μετακινήσεις κι οι μετατάξεις υπαλλήλων είναι στο πρόγραμμα της κυβέρνησης και δεν είναι κακό να γίνουν, αν γίνουν με ορθολογικό τρόπο. Αλλά μπορεί να λυθεί και με την κατάλληλη εκπαίδευση υπαλλήλου του ίδιου του ληξιαρχείου.) Όσο για το ηλεκτρονικό πρόγραμμα που θα χρησιμοποιηθεί υπάρχουν πολλές επιλογές: Μπορεί να δημιουργηθεί ειδικό πρόγραμμα (μια βάση δεδομένων, όπου θα γίνεται καταχώρηση των ληξιαρχικών πράξεων από όλα τα ληξιαρχεία και στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, μέσω του κατάλληλα εκπαιδευμένου και ορισθέντος υπαλλήλου το καθένα).Μπορεί να γίνεται ενημέρωση των ασφαλιστικών ταμείων με ηλεκτρονικό μήνυμα. Το θέμα είναι να θέλει να εφαρμόσει κάποιος αυτόν τον τρόπο ενημέρωσης των ασφαλιστικών ταμείων –απευθείας από τα ληξιαρχεία- και να αναθέσει την οργάνωση του όλου εκπονήματος αξιοκρατικά σε άτομα ικανά να το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γιατί, δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, που τα δημοσια οικονομικά της χώρας είναι σε άθλια κατάσταση και, την ίδια στιγμή που επιβάλλονται δυσβάσταχτοι φόροι και γίνονται δυσβάσταχτες περικοπές μισθών και συντάξεων και πρόκειται να γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων-αντί να γίνει αξιοποίησή τους για την αύξηση της παραγωγής των δημόσιων αγαθών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών- και η ανεργία αυξάνεται συνεχώς και περικόπτονται βασικές λειτουργικές δαπάνες των δημόσιων υπηρεσιών, ανατίθενται από δημόσιους φορείς εργασίες δευτερεύουσας σημασίας,που θα μπορούσαν να γίνουν στο πλαίσιο του ωραρίου της δημόσιας υπηρεσίας από δημοσίους υπαλλήλους- χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου, σε ιδιώτες που και οι καταλληλότεροι δεν είναι και επιλέγονται ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους που θα μπορούσαν να κάνουν την ίδια εργασία με κριτήριο ολοφάνερα την εύνοια του πολιτικού προϊσταμένου του φορέα που αναθέτει την εκάστοτε εργασία.