Αρχική Σχέδιο ΔράσηςI. ΕισαγωγήΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Τζούλιας | 16 Ιουλίου 2012, 13:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Τζούλιας' | 16 Ιουλίου 2012, 13:05

    Η ιδέα της αποκέντρωσης, την εποχή της σύλληψής της ήταν πραγματικά σπουδαία. Από τη μία η κεντρική εξουσία έδειχνε την «μεγαλοψυχία της» παραχωρώντας αρμοδιότητες στις τοπικές κοινωνίες, από την άλλη οι τοπικές κοινωνίες ικανοποιούνταν στην ιδέα ότι αυτές θα αποφασίζουν για το μέλλον και τις τύχες τους. Για την ενίσχυση της ιδέας αυτής δημιουργήθηκαν κατά καιρούς και οι θεσμοί των αιρετών τοπικών αρχόντων (Πρόεδροι, Δήμαρχοι, Νομάρχες, Περιφερειάρχες). Μέχρι κάποιο βαθμό αυτό ίσως να ισχύει και σήμερα. Υπήρχε όμως πάντα μία παράμετρος. Η Νομοθετική Εξουσία είναι ΜΙΑ, ο νόμος ισχύει για ΌΛΟΥΣ και υπάρχει ήδη ένα ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Γιατί λοιπόν γινόταν και γίνεται τέτοιος αγώνας ανάμεσα στους κάθε είδους άρχοντες, όταν αυτά που θα κληθούν να εφαρμόσουν είναι ήδη νομοθετημένα, θεωρητικά εφαρμοστέα και σύμφωνα με το Σύνταγμα της πατρίδας μας ; Στο απλό αυτό ερώτημα υπάρχουν, σήμερα ειδικά, τεκμηριωμένες απαντήσεις όπως: «Η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή …….» και «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι !» Οι μεν νομοθετούν κατά πώς τους βολεύει, οι δε εφαρμόζουν επιλεκτικά τους νόμους. Πάντως όλοι έχουν ήδη ξεχάσει κυρίως το « …… πίστη στην πατρίδα …….». Ο υπάλληλος λοιπόν, σαν ένας κρίκος της αλυσίδας και καλυπτόμενος από τη μονιμότητα, την ατιμωρησία και την ακόμη και σήμερα σε μεγάλο βαθμό ανωνυμία, συμβάλει ακούσια αλλά και εκούσια στη διάχυση της διαφθοράς. Πολύ θα ήθελα να συμμετέχω στην όλη διαδικασία, με την οποία συμφωνώ ανεπιφύλακτα, όμως επειδή έχω περάσει τα πενήντα και έχω αγανακτήσει από τα πλούσια λόγια και τα φτωχά έργα, θα περιμένω πρώτα δείγματα γραφής από το Ναό της Δημοκρατίας.